Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΡΓΩΝ

Αισθάνομαι πολύ τυχερή που στην εποχή μου μπορούν πλέον όλες οι απόψεις να κυκλοφορούν ελεύθερα και ν’ ακούγονται ανεμπόδιστα. Κάποιες μάλιστα απ’ αυτές, να υπερπηδούν όλα τα εμπόδια, τα κάγκελα των σχολείων για παράδειγμα, και να μπαίνουν επί ίσοις όροις και μέσα στις τάξεις.

Πάρτε τις θεωρίες του Δημιουργισμού και του Ευφυούς Σχεδιασμού που παλεύουν με νύχια και με δόντια χρόνια τώρα, ενάντια στο αυταρχικό πρόσωπο της Θεωρίας της Εξέλιξης που δεν αφήνει τίποτε άλλο ν’ ανθίσει. Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, δεν έχουμε βέβαια τέτοια προβλήματα, γιατί η θεωρία του Δημιουργισμού αποτελεί ήδη από κτίσεως ελληνικού κράτους την επικρατούσα θεωρία, με τη Δαρβίνεια και την επιμολυντική της δράση να παραμένει εντελώς αφανής και άγνωστη στα ελληνόπουλα.

Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε από κοντά μια εναλλακτική θεωρία περί αναπαραγωγής η οποία για τόσα χρόνια είχε παραμείνει στην αφάνεια κυνηγημένη και την οποία εμείς πρώτοι βγάζουμε στο φως με την ευχή να βρει γρήγορα τη θέση που της αξίζει.

Μέχρι τώρα υπάρχουν δυο επικρατούσες θεωρίες σχετικά με τον τρόπο αναπαραγωγής. Η μία αναφέρεται στην σεξουαλική αναπαραγωγή (Sexual Reproduction Theory), και η άλλη στην αναπαραγωγή μέσω πελαργών, (Stork Theory).

Οι υποστηρικτές της δεύτερης θεωρίας παρά τη συνεχή κατασυκοφάντησή τους από τις ιμπεριαλιστικές τακτικές και το άγριο lobbying των πρώτων, οργανώνονται και αναπτύσσουν με σθεναρό τρόπο τα επιχειρήματά τους πάνω σε δυο γραμμές άμυνας.

Τα επιχειρήματα της πρώτης γραμμής συνοψίζονται στο ότι:
1. Υπάρχουν αρκετά αδιευκρίνιστα σημεία στην ανάπτυξη του εμβρύου που δεν πιστοποιούν ότι το έμβρυο προκύπτει πράγματι από τη σεξουαλική επαφή,

2. Υπάρχουν σεξουαλικές επαφές που δεν καταλήγουν σε σχηματισμό εμβρύων, άρα τί μας λέτε;

3. Όπως επίσης, ότι υπάρχουν γεννήσεις εν τη απουσία σεξουαλικής επαφής. (π.χ Παρθένος Μαρία).
Τα προηγούμενα αποτελούν επιχειρήματα που πιστοποιούν την απουσία συγκεκριμένης σχέσης αιτίου-αποτελέσματος ανάμεσα στη σεξουαλική επαφή και τη σύλληψη.

Τα επιχειρήματα της δεύτερης γραμμής επικαλούνται εμβριθείς επιδημιολογικές στατιστικές μελέτες που επιβεβαιώνουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο την Θεωρία του Πελαργού. Μελέτες ήδη από το 1960 δείχνουν θετική συσχέτιση ανάμεσα στις γεννήσεις και τον πληθυσμό των πελαργών στη Γερμανία και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Βερολίνου για την οποία υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία, για γεννήσεις τόσο μέσα στα νοσοκομεία όσο και εκτός αυτών, δηλαδή είτε στα χωράφια, είτε στα σπίτια, ανελλιπώς για την χρονική περίοδο από το 1990 έως το 2000.

Τα δεδομένα παρουσιάζονται στο επόμενο διάγραμμα για τις δυο κατηγορίες γεννήσεων. Τα αποτελέσματα, όπως είναι φανερό ανάμεσα στις δυο υπο-εικόνες είναι όντως εκπληκτικά.

Στην αριστερή εικόνα παρουσιάζουμε τις γεννήσεις πελαργών στη συγκεκριμενη περιοχή και στις γεννήσεις παιδιών ΜΕΣΑ στα νοσοκομεία, ενώ στη δεξιά εικόνα τια γεννήσεις πελαργών και τις γεννήσεις παιδιών ΕΞΩ από τα νοσοκομεία.

Για τις μεν γεννήσεις εντός Νοσοκομείων η στατιστική συσχέτιση είναι αμελητέα (R^2=0.12), για τις δε εκτός αυτών η συσχέτιση είναι πάρα πολύ σημαντική, (R^2=0.49). Το γεγονός αυτό συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι τα μωρά τα φέρνουν όντως οι πελαργοί, μιας και στα Νοσοκομεία οι ασφυκτικοί έλεγχοι εισόδου δυσχεραίνουν την είσοδό τους στα χειρουργεία απ’ όπου και δικαιολογημένα απουσιάζουν. Αντιθέτως για τις εκτός Νοσοκομείων γεννήσεις κανένας ουσιαστικός περιορισμός δεν υφίσταται.

Εξ αιτίας δε αυτού του πολύ υπαρκτού γεγονότος μπορούμε να κατανοήσουμε και την σημασία των δραστηριοτήτων εθελοντικών και ακτιβιστικών ομάδων στις ΗΠΑ που φροντίζουν να μοιράζουν στις μέλλουσες μητέρες “Stork Helper Birth Kits” για την αντιμετώπιση περιπτώσεων εκτάκτου ανάγκης.

Η Θεωρία αυτή, με μόνη την υπόθεση ότι τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός, θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί με αυστηρότερες επιστημονικές μεθόδους, εάν δεν υπήρχε εναντίωση από φιλοσοφικούς και ιατρικούς κύκλους οι οποίοι δρώντας επιθετικά και ανταγωνιστικά δεσμεύουν τους απαραίτητους ερευνητικούς πόρους.