Κατά καιρούς έχουν γραφτεί διάφορα άρθρα για τις αιτίες που δυσχεραίνουν την πρόσβαση των νέων στην αγορά εργασίας, και αντιστοίχως, πολλά έχουν επίσης λεχθεί και για τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος και δη της τρίτης βαθμίδας.
Συγκεκριμένα, η ανεργία των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για το 2006 ανερχόταν στο 7.2%, κοντά στο ποσοστό ανεργίας δηλαδή της χώρας, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ25 ήταν γύρω στο 4.5%. Συγκεκριμένα, για την ηλικιακή κατηγορία 25-39 ο δείκτης ανεργίας αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν 9.9%, όσο και ο δείκτης ανεργίας νέων με εκπαιδευτικό επίπεδο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ενώ, οι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών ηλικίας κάτω των 30 ετών ανέρχονται (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για το 2001) σε περίπου 182,000. [Τέρμα τα νούμερα!]. Το ποσοστό δε αυτό, αποδίδεται συνήθως στην αναντιστοιχία μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.
Τολμώ να ομολογήσω ότι ο προαναφερθείς λόγος δεν με βρίσκει εντελώς σύμφωνη, για το λόγο ότι τα διδασκόμενα μαθήματα στα πανεπιστήμια και πολλά σε αριθμό είναι και εντελώς σύγχρονα, το δε επιστημονικό και ακαδημαϊκό προσωπικό στην πλειοψηφία του και αρκετά ενεργό είναι, και σε στενή επικοινωνία με ομάδες και εργαστήρια του εξωτερικού. Από την άλλη μεριά όμως, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι το ερευνητικό έργο είναι εντελώς ξέχωρο από το εκπαιδευτικό, καθώς με διάφορους τρόπους μπορεί να ποσοτικοποιηθεί, να μετρηθεί και κατά συνέπεια να αξιολογηθεί. Το διδακτικό όμως έργο δεν επιδέχεται τέτοιου είδους ποσοτικοποίηση και αναγκαστικά μένει παραγκωνισμένο και ενίοτε δυσφημείται. Για παράδειγμα, ένας καλός ερευνητής δεν σημαίνει ότι είναι και καλός δάσκαλος, ούτε ότι αφιερώνει τον προσήκοντα χρόνο στη διδασκαλία. Αντιθέτως, έχω γνωρίσει άριστους πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι φευ!, είχαν ελάχιστο ερευνητικό έργο. Άλλα, είναι κατά τη γνώμη μου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το πανεπιστήμιο, και τα οποία ως ένα βαθμό δεν είναι ξέχωρα και από τη νοοτροπία των φοιτητών.
Αλλά, ας δούμε τα πράγματα από πιο κοντά.
Όταν λέμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι προσανατολισμένο προς τις ειδικότητες που χρειάζεται η αγορά, τι ακριβώς εννοούμε; Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι περίφημες ανάγκες της αγοράς εργασίας τις οποίες αδυνατούν να ικανοποιήσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια;
Κατά τη γνώμη μου, η διαπιστωμένη ανεργία ανάμεσα στους πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών μπορεί να οφείλεται είτε σε εξειδίκευση χαμηλής ποιότητας, είτε σε υψηλή εξειδίκευση που δεν ανταποκρίνεται όμως στο είδος των υψηλής εξειδίκευσης ειδικοτήτων που απαιτεί η αγορά εργασίας, είτε στο γεγονός ότι η αγορά εργασίας είναι προσανατολισμένη σε τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες δεν απαιτούν καν άτομα υψηλής ειδίκευσης, αλλά μπορούν να διεκπεραιωθούν και από αποφοίτους πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μετά από τη σύντομη αυτή εισαγωγή, θα ήθελα να παρουσιάσω την γνώμη των καθ’ ύλην αρμοδίων για την γνωστική επάρκεια και καταλληλότητα των αποφοίτων των πανεπιστημίων μας, δηλαδή των επιχειρηματιών των ιδίων. Τα στοιχεία είναι από την επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση του ΙΟΒΕ, την οποία μπορείτε να βρείτε ολόκληρη ΕΔΩ, και τα οποία καταδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή η ανεργία των πτυχιούχων δεν είναι θέμα ανεπάρκειας του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά διάρθρωσης της παραγωγικής οικονομίας.
Συγκεκριμένα, η ανεργία των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για το 2006 ανερχόταν στο 7.2%, κοντά στο ποσοστό ανεργίας δηλαδή της χώρας, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ25 ήταν γύρω στο 4.5%. Συγκεκριμένα, για την ηλικιακή κατηγορία 25-39 ο δείκτης ανεργίας αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν 9.9%, όσο και ο δείκτης ανεργίας νέων με εκπαιδευτικό επίπεδο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ενώ, οι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών ηλικίας κάτω των 30 ετών ανέρχονται (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για το 2001) σε περίπου 182,000. [Τέρμα τα νούμερα!]. Το ποσοστό δε αυτό, αποδίδεται συνήθως στην αναντιστοιχία μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.
Τολμώ να ομολογήσω ότι ο προαναφερθείς λόγος δεν με βρίσκει εντελώς σύμφωνη, για το λόγο ότι τα διδασκόμενα μαθήματα στα πανεπιστήμια και πολλά σε αριθμό είναι και εντελώς σύγχρονα, το δε επιστημονικό και ακαδημαϊκό προσωπικό στην πλειοψηφία του και αρκετά ενεργό είναι, και σε στενή επικοινωνία με ομάδες και εργαστήρια του εξωτερικού. Από την άλλη μεριά όμως, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι το ερευνητικό έργο είναι εντελώς ξέχωρο από το εκπαιδευτικό, καθώς με διάφορους τρόπους μπορεί να ποσοτικοποιηθεί, να μετρηθεί και κατά συνέπεια να αξιολογηθεί. Το διδακτικό όμως έργο δεν επιδέχεται τέτοιου είδους ποσοτικοποίηση και αναγκαστικά μένει παραγκωνισμένο και ενίοτε δυσφημείται. Για παράδειγμα, ένας καλός ερευνητής δεν σημαίνει ότι είναι και καλός δάσκαλος, ούτε ότι αφιερώνει τον προσήκοντα χρόνο στη διδασκαλία. Αντιθέτως, έχω γνωρίσει άριστους πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι φευ!, είχαν ελάχιστο ερευνητικό έργο. Άλλα, είναι κατά τη γνώμη μου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το πανεπιστήμιο, και τα οποία ως ένα βαθμό δεν είναι ξέχωρα και από τη νοοτροπία των φοιτητών.
Αλλά, ας δούμε τα πράγματα από πιο κοντά.
Όταν λέμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι προσανατολισμένο προς τις ειδικότητες που χρειάζεται η αγορά, τι ακριβώς εννοούμε; Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι περίφημες ανάγκες της αγοράς εργασίας τις οποίες αδυνατούν να ικανοποιήσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια;
Κατά τη γνώμη μου, η διαπιστωμένη ανεργία ανάμεσα στους πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών μπορεί να οφείλεται είτε σε εξειδίκευση χαμηλής ποιότητας, είτε σε υψηλή εξειδίκευση που δεν ανταποκρίνεται όμως στο είδος των υψηλής εξειδίκευσης ειδικοτήτων που απαιτεί η αγορά εργασίας, είτε στο γεγονός ότι η αγορά εργασίας είναι προσανατολισμένη σε τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες δεν απαιτούν καν άτομα υψηλής ειδίκευσης, αλλά μπορούν να διεκπεραιωθούν και από αποφοίτους πρωτοβάθμιας/δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μετά από τη σύντομη αυτή εισαγωγή, θα ήθελα να παρουσιάσω την γνώμη των καθ’ ύλην αρμοδίων για την γνωστική επάρκεια και καταλληλότητα των αποφοίτων των πανεπιστημίων μας, δηλαδή των επιχειρηματιών των ιδίων. Τα στοιχεία είναι από την επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση του ΙΟΒΕ, την οποία μπορείτε να βρείτε ολόκληρη ΕΔΩ, και τα οποία καταδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή η ανεργία των πτυχιούχων δεν είναι θέμα ανεπάρκειας του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά διάρθρωσης της παραγωγικής οικονομίας.
Τα συμπεράσματα της έκθεσης είναι συγκλονιστικά και συνιστώ να την διαβάσετε με προσοχή και ολόκληρη. Η έρευνα στηρίχτηκε σε δείγμα 200 επιχειρήσεων τόσο υψηλής τεχνολογίας, όσο και παραδοσιακών τομέων, με συνολικό αριθμό εργαζομένων ίσο με 50,000 και σε δείγμα 500 εργαζομένων στις εν λόγω επιχειρήσεις. Αναγκαστικά, θα παραθέσω μικρά μόνο αποσπάσματα.
Συγκεκριμένα:
Στη σελ 2,
Συγκεκριμένα:
Στη σελ 2,
«... Τα υπάρχοντα δεδομένα, [ωστόσο], συνηγορούν στη διαπίστωση ότι το πρόβλημα δεν οφείλεται τόσο στην αδυναμία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις, όσο στην καθυστέρηση και το χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης σημαντικού μέρους του παραγωγικού τομέα της οικονομίας, που οδηγεί σε μειωμένη ζήτηση για εργασία υψηλού εκπαιδευτικού επιπέδου, σε αντίθεση με μια συνεχώς αυξανόμενη προσφορά ανθρώπινου δυναμικού υψηλών τυπικών προσόντων (υψηλών βαθμίδων εκπαίδευσης) ...»
Λίγο παρακάτω:
«... το σημαντικότερο μέρος της ζήτησης εργατικού δυναμικού καταλαμβάνουν επαγγέλματα χαμηλού εκπαιδευτικού επιπέδου. Ειδικότερα, σε πολλούς νομούς και περιφέρειες της χώρας η ζήτηση ατόμων με ειδικότητες για τις οποίες κατά κανόνα επαρκεί η υποχρεωτική εκπαίδευση, ξεπερνά το 80% της συνολικής ζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι οι κυριότεροι λόγοι της ανεργίας των νέων πτυχιούχων δεν πρέπει να αναζητηθούν καταρχήν στο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά μάλλον στις συνθήκες της οικονομίας ...»
Όπου δε παρατηρείται έλλειμμα ικανοτήτων-δεξιοτήτων ανάμεσα στους αποφοίτους, αυτό «... δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στις ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και σε άλλης μορφής ανεπάρκειες που προσδιορίζουν την απασχολησιμότητα ...»
Στη σελ. 5,
Λίγο παρακάτω:
«... το σημαντικότερο μέρος της ζήτησης εργατικού δυναμικού καταλαμβάνουν επαγγέλματα χαμηλού εκπαιδευτικού επιπέδου. Ειδικότερα, σε πολλούς νομούς και περιφέρειες της χώρας η ζήτηση ατόμων με ειδικότητες για τις οποίες κατά κανόνα επαρκεί η υποχρεωτική εκπαίδευση, ξεπερνά το 80% της συνολικής ζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι οι κυριότεροι λόγοι της ανεργίας των νέων πτυχιούχων δεν πρέπει να αναζητηθούν καταρχήν στο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά μάλλον στις συνθήκες της οικονομίας ...»
Όπου δε παρατηρείται έλλειμμα ικανοτήτων-δεξιοτήτων ανάμεσα στους αποφοίτους, αυτό «... δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στις ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και σε άλλης μορφής ανεπάρκειες που προσδιορίζουν την απασχολησιμότητα ...»
Στη σελ. 5,
«... Τα 2/3 των επιχειρήσεων και των δύο τομέων της οικονομίας δηλώνουν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη συγκεκριμένης επαγγελματικής εμπειρίας. Με άλλα λόγια, οι επιχειρήσεις αναζητούν εργαζόμενους για τους οποίους δεν θα χρειαστεί να επενδύσουν ιδιαίτερα στην εξοικείωση τους με το περιβάλλον και τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης εργασίας.......Σημαντικός επίσης λόγος είναι η ανεπάρκεια συμπεριφοράς και προσωπικότητας των υποψηφίων. Αντίθετα με τις ευρέως διαδεδομένες απόψεις για την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος, πολλοί εργοδότες τονίζουν ότι, τόσο το εργατικό δυναμικό τους όσο και οι υποψήφιοι εργαζόμενοι, χαρακτηρίζονται από σημαντικές ανεπάρκειες ως προς τα κίνητρα και τη συμπεριφορά τους ...»
Ως προς τα προσόντα απασχολησιμότητας
Στη σελ. 6,
«... Η μεγάλη πλειονότητα των επιχειρήσεων (70-80%), όπως προαναφέρθηκε, θεωρούν ότι τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Εξ αυτών τις πρώτες θέσεις κατέχουν η ευσυνειδησία, το πνεύμα συνεργασίας και η προσαρμοστικότητα. Στη δεύτερη θέση, κατά σειρά συχνότητας απαντήσεων και βαθμού σημαντικότητας που του αποδίδεται, είναι χαρακτηριστικά που αφορούν βασικές γνώσεις χρήσης σύγχρονου λογισμικού γραφείου και στις ξένες γλώσσες, στις βασικές ικανότητες, όπως χειρισμού διαδικασιών, κριτικής σκέψης, ενεργού μάθησης καθώς και στις κοινωνικές δεξιότητες (παρατηρητικότητα, πειθώ, ικανότητα διαπραγμάτευσης), επίλυσης σύνθετων προβλημάτων, διαχείρισης πόρων και τις τεχνικές δεξιότητες ...»
Ενώ το σημαντικότερο:
Στη σελ 7,
«... Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το εύρημα ότι το έλλειμμα [προσόντων απασχολησιμότητας] ήταν 2,5 φορές μεγαλύτερο για τους αποφοίτους ιδρυμάτων του εσωτερικού και, παράλληλα, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού κάλυψαν σχεδόν το σύνολο του ελλείμματος σε δεξιότητες και ικανότητες των αποφοίτων τους [επαγγελματική εμπειρία, ικανότητες διαχείρισης πόρων, βασικές γνώσεις πληροφορικής και κοινωνικές δεξιότητες] ενώ τα ιδρύματα του εσωτερικού υπολείπονται ακόμα σε σημαντικό βαθμό από τον στόχο αυτό ...»
Ως προς τα προσόντα απασχολησιμότητας
Στη σελ. 6,
«... Η μεγάλη πλειονότητα των επιχειρήσεων (70-80%), όπως προαναφέρθηκε, θεωρούν ότι τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Εξ αυτών τις πρώτες θέσεις κατέχουν η ευσυνειδησία, το πνεύμα συνεργασίας και η προσαρμοστικότητα. Στη δεύτερη θέση, κατά σειρά συχνότητας απαντήσεων και βαθμού σημαντικότητας που του αποδίδεται, είναι χαρακτηριστικά που αφορούν βασικές γνώσεις χρήσης σύγχρονου λογισμικού γραφείου και στις ξένες γλώσσες, στις βασικές ικανότητες, όπως χειρισμού διαδικασιών, κριτικής σκέψης, ενεργού μάθησης καθώς και στις κοινωνικές δεξιότητες (παρατηρητικότητα, πειθώ, ικανότητα διαπραγμάτευσης), επίλυσης σύνθετων προβλημάτων, διαχείρισης πόρων και τις τεχνικές δεξιότητες ...»
Ενώ το σημαντικότερο:
Στη σελ 7,
«... Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το εύρημα ότι το έλλειμμα [προσόντων απασχολησιμότητας] ήταν 2,5 φορές μεγαλύτερο για τους αποφοίτους ιδρυμάτων του εσωτερικού και, παράλληλα, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού κάλυψαν σχεδόν το σύνολο του ελλείμματος σε δεξιότητες και ικανότητες των αποφοίτων τους [επαγγελματική εμπειρία, ικανότητες διαχείρισης πόρων, βασικές γνώσεις πληροφορικής και κοινωνικές δεξιότητες] ενώ τα ιδρύματα του εσωτερικού υπολείπονται ακόμα σε σημαντικό βαθμό από τον στόχο αυτό ...»
ΜΕΡΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ της ΕΚΘΕΣΗΣ
Σταχυολογώ:
1. Η όξυνση της ανεργίας των νέων πτυχιούχων εντείνεται από την μείωση του ρυθμού απορρόφησης εργατικού δυναμικού και ειδικότερα πτυχιούχων από τον δημόσιο τομέα της οικονομίας.
2. Η ζήτηση για ανώτατη εκπαίδευση από την πλευρά των νέων αυξάνεται. Το γεγονός αυτό πιθανότατα σχετίζεται με τα ακόμα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας των αποφοίτων του δευτεροβάθμιου επιπέδου εκπαίδευσης, γεγονός που καθιστά την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ως μια αναγκαστική στρατηγική περιορισμού του κινδύνου ανεργίας των νέων.
3. Ο εκσυγχρονισμός των ελληνικών επιχειρήσεων είναι όρος sine qua non για ουσιαστική αύξηση της απασχόλησης πτυχιούχων ΑΕΙ-ΤΕΙ.
4. Οι θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις που αποκτώνται από το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι πάντοτε είτε το κύριο είτε και το μοναδικό κριτήριο πρόσληψης πτυχιούχων. ΄Ενα μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων προτάσσουν ικανότητες και δεξιότητες που μάλλον σχετίζονται με τη γενικότερη μόρφωση (παιδεία) και ορισμένες βασικές ικανότητες των πτυχιούχων.
5. Τέλος, όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (πτυχιούχοι) εκτιμούν, εμφανίζονται μεν ελλείμματα ικανοτήτων-δεξιοτήτων (απασχολησιμότητας), αλλά οι σπουδές τους ήταν χρήσιμες και φαίνεται ότι τους παρέχουν απαραίτητα εφόδια, για να βρουν θέση σχετικά συναφή με το αντικείμενο των σπουδών τους.
Η απορία μου είναι, αν τις διαβάζουν αυτές τις εκθέσεις οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας ή τραβάνε στα κουτουρού; Τώρα, γιατί υποψιάζομαι ότι είναι το δεύτερο;
Μην ανησυχείτε μπορεί ο Ευριπίδης ,και εξ αιτίας σας, να μην πρόκαμε να ολοκληρώσει την μελέτη της μελέτης αλλά ο άξιος αντικαταστάτης του θα προκάμει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια αυτό που είπε ότι όλα αρχίζουν από μηδενική βάση τι σημαίνει ?Με το φτωχό μου το μυαλό ένα πράμα μόνο μπορεί να σημαίνει ότι επί 5 χρόνια ως κυβέρνηση δεν ξέραμε που μας παν τα τέσσερα ,δεν είχαμε σχέδιο για την παιδεία ,δεν είχαμε πρόγραμμα δεν ξέρουμε τι να προτείνουμε.
Και μετά απορούμε
Νομιζω οτι η παραθεση συγκρισιμων στοιχειων απο την σχεση αποφοιτων πανεπιστημιακης/τεχνικης κατευθυνσης, η οποια πχ σε χωρες της Σκανδιναυιας ειναι 30/70, θα εδειχνε την αιτια του κακου αφου η χωρα μας με λιγοτερο ανεπτυγμενη οικονομια τεινει να εχει σχεδον αντιθετη αναλογια.
ΑπάντησηΔιαγραφή@de Profundis,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιαυτα που ρωτάς, διαβασε καλυτερα την πολύ καλή αναρτηση του Homo Sapiens "Το Τίποτα στη χωρα του Ποτέ".
http://e-homosapiens.blogspot.com/2009/01/to.html
Καλησπέρα @Μαριε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας λογος, συμφωνα με την εκθεση, ειναι και αυτος. Η αγορα δεν χρειαζεται τοσους πτυχιουχους.
@cynical καλησπέρα, οι επιχειρήσεις αγωνίζονται να βρουν προσωπικό και δεν μπορούν, από την άλλη οι άνεργοι ψάχνουν και δεν βρίσκουν....
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω από την εμπειρία μου ότι αυτό ισχύει 100%.
Τώρα τι προσόντα χρειάζονται οι επιχειρήσεις είναι μεγάλη κουβέντα, το σίγουρο είναι ότι δεν θέλουν περισσότερα πτυχία. Πολλές φορές τα πολλά πτυχία λειτουργούν αποτρεπτικά γιατί δείχνουν από την πλευρά του υποψηφίου αναβλητικότητα.
Νομίζω ότι στην Ελλάδα οι αρμόδιοι περι επαγγελματικού προσανατολισμού και οι ακαδημαικοί δάσκαλοι είτε δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην αγορά και στο πεζοδρόμιο είτε τα βλέπουνε όλα πολύ ιδεαλιστικά.
Νομίζω ότι αν κάποιος είναι διατεθειμένος να κάνει κάποιες θυσίες και να συμβιβαστεί με αυτό που αναζητούν οι επιχειρήσεις δεν θα έχει κανένα πρόβλημα (Προσωπικά βέβαια εγώ δεν είμαι διατεθειμένος για καμία τέτοια θυσία...)
Να και ένα bestseller για όσους έχουν πραγματικά ανάγκη να βρούνε δουλειά και δεν έχουν κανένα να τους βοηθήσει ή να τους συμβουλέψει:
What color is your parachute ? .
Η συμβουλή η δική μου: Αν είναι να σας πατήσουν κάτω κάντε καλύτερα κάτι δικό σας!
Είναι δεδομένο ότι η έλλειψη μεγάλων επιχειρήσεων ( δεν μιλάω για επιχειρήσεις εμπορίου αλλά κατασκευών, βιοτεχνιών και βιομηχανιών) στη χώρα μας, η οποία έλληψη έχει σαν συνέπεια την χαμηλή τεχνολογική ζήτηση και έρευνα, μετουσιώνεται σε χαμηλή απορόφηση πτυχιούχων. Κατά την γνώμη μου η Ελλάδα αυτή την στιγμή έχει περισσότερο ανάγκη από πτυχιούχους "τεχνικών λυκείων" και "τει".
ΑπάντησηΔιαγραφήCynical
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναρτηση σου αναδεικνύει τον δυναμικό χαρακτήρα του προβλήματος
Χαμηλή τεχνολογία επιχειρήσεων που όταν αναζητά ειδικευμένο προσωπικό δεν το βρίσκει εντός ελλάδος.
Δυστυχεστατα η δημόσια συζήτηση γίνεται στατικά,με απονομή γενικών ευθυνών,ωσαν οι επιχειρήσεις να βελτιώνονται με ποινές,ωσαν ολες οι επιχειρήσεις να είναι το ίδιο , ωσαν τα εκπαιδευτικά συστήματα μπορούν να υπάρχουν εκτός οικονομίας.,ωσαν να είναι όλα τα ίδια.
Ακόμη περισσότερο η πολιτική συζήτηση γίνεται με κολακείες των αδυναμιών όλων
Λατρεύουν όλοι τις μικρές επιχειρήσεις εναντίον των διεθνοποιημένων ,αλλά αυτές ακριβώς δεν έχουν καμιά ανάγκη τεχνολογίας και εξειδίκευσης
Λατρεύουν όλοι την γενική παιδεία,που είναι μορφωτικό υπερόπλο,ΜΟΝΟ όταν εδράζεται σε υψηλή ειδίκευση
Λατρεύουν όλοι την έννοια του πτυχίου διαβατηρίου προς εργασία,ενω τελικά αυτό δεν είναι παρα ένα καλό τεστ νοημοσύνης για να ανανεώσεις τις γνωσεις σου το προσεχές εξάμηνο.
Κι όταν η συζήτηση γίνεται έτσι,τελικά ο σωζων εαυτον σωθήτω,και δυστυχως σε ότι έχει να κάνει με την γνώση σώζωνται πρώτοι οι κατέχοντες.
Δες σημαντικά στοιχεία εδω
http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=427935
Και αναρτηση μας στις 13/1
Καλημέρα @Rider.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι επιχειρηματιες είναι ξεκάθαροι για το τι λειπει από τους υποψήφιους. Σιγουρα οχι οι γνωσεις. Αυτο θελω να υποστηριξω και εγω. Οτι τα πανεπιστημια δινουν και παραδινουν γνωσεις. Δεν ειναι εκει το προβλημα και αν θελουμε να δουμε τι φταιει με την εκπαιδευση, θα πρεπει να εστιασουμε αλλου.
Αυτα που επισημαινουν οι επιχειρησεις σαν ελλειμματα ειναι οι κοινωνικες δεξιοτητες, το πνευμα συνεργασιας, η κριτικη ικανοτητα, η αναληψη πρωτοβουλιων, κ.α. και ειναι αυτα τα πραγματα που λειπουν και από την ελληνικη κοινωνια σαν συνολο, και τα οποία δεν θα τα δώσει ενα μαθημα επαγγελματικου προσανατολισμού.
Καλημέρα @Newton.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που λες αποτυπώνεται και στα ποσοστά ανεργιας των αποφοιτων του δημοτικου που ειναι χαμηλά. Και οτι , οπως λεει και η εκθεση το 80% της ζητησης καλυπτεται απο την υποχρεωτικη εκπαιδευση μονο.
Καλημερα @LLS,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην διαβασα την αναρτηση σου και θα την κανω link σε μια δικη μου, (που θα ανεβασω οσονουπω) και που αναφερεται στα ποσοστα ανεργιας των νεων, έτσι οπως τα ειδα και τα ερμηνευσα εγω.
Η δική μου χοντρικη αποψη είναι οτι η ίδια η παραγωγικη οικονομια χωλαινει και γιαυτο δεν μπορει να απορροφησει εξειδικευμενους πτυχιουχους. Οι ειδικοτητες που χρειαζεται κυριως ειναι marketing και management, οι οποιες δεν ειναι παραγωγικες. Και φυσικα δεν μπορεις σαν χωρα να βαλεις φρενο στην εκπαιδευση ατομων σε τεχνολογικους ή ανθρωπιστικους τομεις. Δεν ξέρω, αλλά απ' όπου και να πιάσεις αυτη τη χωρα βρωμαει...
"..Αυτα που επισημαινουν οι επιχειρησεις σαν ελλειμματα ειναι οι κοινωνικες δεξιοτητες, το πνευμα συνεργασιας, η κριτικη ικανοτητα, η αναληψη πρωτοβουλιων,..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι.Μήπως αυτά δεν θα έπρεπε να διαμορφώνονται από
τη B βάθμια εκπαίδευση ήδη; Όλος ο προσανατολισμός της και ο τρόπος
αξιολόγησης δεν βοηθούν στην ανάπτυξη καμιας από τις παραπάνω ιδιότητες.
Από την άλλη δε βλέπετε εδώ και τόσα χρονια το βρώμικο παιχνίδι της ολοένα αυξανόμενης ίδρυσης νέων τμημάτων
ΑΕΙ και ΤΕΙ σε κάθε γωνια της χώρας; Θεωρητικά στη χωρα
έχουμε την ell. αναγγέννηση του πνεύματος με τα ποσοστά
των εισαγομενων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και την ποικιλία σχολών (πολλές εξ αυτών άνευ ουσιαστικού ,πρακτικού η
ακαδημαϊκού λόγου ύπαρξης).
Η προφανής σκοπιμότητα του εύκολου δρόμου ανάπτυξης της περιφέρειας (φοιτητές= νέοι πελάτες) με την αγωνια για εργασία από τη μια και την τα ελληνικά στερεότυπα κοινωνικής αναγνώρισης από την άλλη ,είναι ta αιτια του φαινομενου.
Nikos
Καλημέρα @Nikos.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εξεπληξαν τα συμπερασματα της εκθεσης. Ειναι οι αληθειες που δεν θα περιμενες να τις ακουσεις απο κει. Ή μηπως όχι;
Εκει ακριβως ειναι και το προβλημα. Στις χαμηλοτερες βαθμιδες. Και δεν ειναι να προσθεσεις γνωσεις, ουτε να αναλωθεiς στο αν εχουν τα βιβλια λαθη ή οχι, ή αν το βιβλιο της ιστοριας λεει αυτη τη λεξη ή την αλλη, που απασχολουσε την κοινη γνωμη και τη φαια μας ουσια για ενα χρονο και βαλε.
Κριτικη σκεψη, εμβαθυνση, διδασκαλια του πώς να μαθαινεις, να αυτενεργεις, να συνεργαζεσαι...
Σε καθε ταξη θα εβαζα 5 το πολυ μαθηματα, τα οποια θα τα δουλευαν οι ιδιοι οι μαθητες και σε συναρτηση με αλλα μαθηματα από άλλες ενοτητες. Και πολλες εργασιες, οχι τυποις και αντιγραφες, αλλα στη βιβλιοθηκη. Η υποχρεωτικη εκπαιδευση πρεπει να αλλαξει εκ βαθρων. Εντελως. με αλλες αρχες.
@cynical καλησπέρα. Ακριβώς αυτό λέω και εγώ. Λείπουν ασφαλώς οι απαραίτητες δεξιότητες που ζητούνται από τις επιχειρήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό στην Ελλάδα δεν το διδάσκουν στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Να σου πω όμως τι γίνεται στις ΗΠΑ. Μπαίνει στο δημοτικό ο γκουρού του μάνατζμεντ (έχουν πολλούς τέτοιους εκεί) και το σχολείο τον υποδέχεται με σημαιοστολισμούς και μπάντες.
Και μετά κάνει διαλέξεις στα παιδιά του δημοτικού για το πώς θα γίνουν καλοί επιχειρηματίες. Γιατί περι αυτού πρόκειται, τα άτομα που αναζητούν οι επιχειρήσεις είναι τα άτομα που έχουν δεξιότητες που θα τους έκαναν καλούς επιχειρηματίες.
Steven Covey on Choosing Success
Έχω σε βίντεο την υποδοχή γκουρού σε δημοτικό αλλά δεν το βρήκα στο google και στο youtube. Νομίζω ότι το δημοτικό είναι η πιο κρίσιμη βαθμίδα εκπαίδευσης.
Στην Ελλάδα επειδή όλα αυτά δεν υπάρχουν τα άτομα ασφαλώς δεν έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες για τις επιχειρήσεις και θέλουν όλοι να μπουν στο δημόσιο (πάνω από 100,000 αιτήσεις σε κάθε μεγάλο διαγωνισμό). Παράλληλα ο παραγωγικός ιστός είναι όπως λες σαθρός (και για επιπρόσθετους λόγους).
Αν το ερώτημα είναι η μεγάλη ανάπτυξη, η μείωση της ανεργίας κτλ τότε στις ΗΠΑ έχουν βρει όλες τις απαντήσεις (με εξαίρεση την παρούσα φάση....).
Όμως νομίζω ότι δεν είναι αυτό το ερώτημα. Γιατί ένας άνθρωπος που θα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά πάει πακέτο με ένα συγκεκριμένο σύστημα και τρόπο ζωής.
Αγαπητή Cynical,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απόψεις μου βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτές του GR. Αρχικά να σου πω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ακαδημαικών δασκαλων είτε δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην αγορά και στο πεζοδρόμιο είτε τα βλέπουνε όλα πολύ ιδεαλιστικά. Οσοι δε έχουν δουλέψει και απαναλαμβάνω είναι ελάχιστοι, έχουν συνεργαστεί με πολυ μικρές εταιρίες που η οργάνωση και ο τρόπος που έκαναν business δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα. Για να είναι το πανεπιστημιο συνδεδεμένο με την αγορά πρέπει αυτοί που διδάσκουνε να έμεινα εκεί έξω για χρόνια. Οι άλλοι που λες με το ερευνητικό έργο ας γίνουν ερευνητές. Το πανεπιστήμιο δεν είναι να εξηγήσεις σε κάποιον 30 papers. Αυτή φυσικά είναι η άποψη μου και αυτό που αποκόμισα τόσο από 3 ευρωπαικά πανεπιστήμια που έχω φοιτησει όσο και σε κάποιες μεγάλες εταιρίες.
Στα συμπεράσματα της Εκθεσης δεν θα διαφωνήσω. Πράγματι η ζήτηση για ανώτατη εκπαίδευση από την πλευρά των νέων αυξάνετα και αυτό δεν είναι κάτι που το ζητάει η αγορά εργασίας. Οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να εκσυγχρονιστούν μόνο για να βοηθήσουν στην αύξηση της απασχόλησης πτυχιούχων ΑΕΙ-ΤΕΙ, αλλά για να επιβιώσουν. Σε λίγες δεκαετίες δεν θα υπάρχει ούτε μία που να μην διέπεται από τους νέους κανόνες που τίθενται παγκοσμίως. Δεν μιλάω μόνο για τον τρόπο προσλήψεων, τη ποιότητα παροχής υπηρεσιών, τους νέους τρόπους Corporate Government, αλλά και μία ακόμα συνιστώσα κοινωνικής ηθικής που όσο πάει γίνεται ισχυρότερη.
Τώρα όσον αφορά την απορία σου, η απάντηση είναι όχι. Και αυτό και πάλι οφείλεται αποκλειστηκά στο ότι οι πολιτικοί δεν έχουν καμία σχέση με την αγορά εργασίας. Οι περισσότεροι δεν έχουν δουλέψει ποτέ και κατά συνέπεια δεν ξέρουν.
Γεια σου @Rider.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν αρχισα να γραφω αυτη την αναρτηση είχα δυο πραγματα στο νου μου, που ηθελα να δειξω, 1) οτι οι απόφοιτοι δεν υστερουν στο γνωστικό κομματι, αρα τα πανεπιστημια ειναι καλυμμενα ως προς αυτο, και 2) οτι για τη μη-απορροφητικοτητα το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης το φερει η διαρθρωση της παραγωγικης οικονομιας.
Αρχισα να γραφω αυτες τις σκεψεις , μεχρι που τυχαια επεσα στην εκθεση του ΙΟΒΕ , και πραγματικα ετριβα τα ματια μου απο εκπληξη γι αυτα που διαβαζα και τα οποια αποδεικνυαν αυτα που διαισθητικα υποψιαζομουν οτι συνεβαιναν.
Απο την αλλη ομως μερια δεν θα μπορουσα να διαγραψω και αυτα που ζητουν οι επιχειρησεις απο τους εργαζομενους. Αρκετες απο τις δεξιοτητες τις θεωρω λογικες και επιθυμητες, οπως πνευμα συνεργασιας, κριτικη σταση, αναληψη πρωτοβουλιας, υπευθυνοτητα κ.λ.π. Δεν ειδα τιποτε το αποκρουστικο σε αυτο. Δεν ειδα πουθενα επιθετικες φρασεις οπως επιτυχια, ανταγωνισμος, αποτελεσματικοτητα, φρασεις που ανηκουν στο βαρυ οπλοστασιο του νεοφιλελευθερισμου. Αλλωστε πιστευω οτι η ελλειψη αυτων των (καλων) χαρακτηριστικων, καταλογιζεται στα μειον της νεοελληνικης κοινωνιας.
Αλλά, δεν θελω να επεκταθω, γιατι δεν ηταν αυτο το θεμα μου. Αλλο ηθελα να αποδειξω.
Ανεξαρτητα παντως του τι θελουν ή τι δεν θελουν οι συγκεκριμενοι, δεν θα απερριπτα a priori τα προηγουμενα χαρακτηριστικα. Και δεν βλεπω γιατι τα απαξιωνεις.
Κοιταξα το βιντεο που μου εστειλες. Καλα, αυτος αγγιζει τα ορια της παραφροσυνης. Δεν νομιζω ομως οτι εχουν καμια συναφεια τα λεγομενα του γκουρου, με τα πορισματα της εκθεσης. Δεν ειδα κατι το δαιμονικο εκει μεσα.
@NdN καλησπερα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνω εντελως με την αποψη σου οτι οι ακαδημαικοι δασκαλοι πρεπει να εχουν δουλεψει πριν σε επιχειρηση. Αυτο που κανουν, αυτο ειναι και η δουλεια τους! Και οσο ιδεαλιστες , οπως λες " και να ειναι, (που δεν συμφωνω επισης οτι ειναι, αλλα εστω), πάλι καλα κανουν που υπάρχουν για να υπάρχει και καποιο αντιβαρο σε αυτη την κοινωνια! Ετσι που τα λες, δεν θα επρεπε να υπαρχουν καν πανεπιστημια, παρα να ειναι παραρτηματα των επιχειρησεων.
Οι πολιτικοι δεν ειναι μονο οτι δεν εχουν δουλεψει, ειναι οτι και δεν τους κοβει κι ολας. Αλλωστε το μονο που τους νοιαζει ειναι πως θα επιβιωσουν μεσα στο κομμα, τι συμμαχιες θα κανουν, ποιον θα παραγκωνισουν κ.λ.π.
Πολλη ανεπαρκεια επεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν εχεις προσεξει η λεξη 'ανεπαρκεια' δε χτυπα τοσο ασχημα οσο η λεξη 'αδυναμια' ή 'ανικανοτητα' γιαυτο κι εχει γινει ψωμοτυρι απο τους επαϊοντες. Ανεπαρκεια γενικως.
Αρα λοιπόν, καλύτερα να είσαι 1.βετεράνος 2.τσομπάνος 3.μέ προσωπικότητα 4.σπουδαγμένος σέ ΑΕΙ εξωτερικού,
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρά άπειρος ανερμάτιστος απόφοιτος από ΑΕΙ τού εσωτερικού. :)
@nelly Η επάρκεια είναι είδος εν ανεπαρκεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Cynikal,
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά με εκπλήσεις όλο και περισσότερο ευχάριστα με την τεκμηρίωση των άρθρων σου. Και στο σημερινό νομίζω ότι βάζεις τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Όσον αφορά την απορία σου, στη τελευταία παράγραφο, εγώ νομίζω ότι ο κάθε υπουργός αλλά και η κοινωνία διαμορφώνουν, κακώς φυσικά, άποψη από δημοσιεύματα, κακόβουλα εν πολλοίς, στα ΜΜΕ από δημοσιογράφους η και άλλους καλοθελητές που θέλουν να δείξουν ότι τίποτε δεν γίνεται σωστά στην Ελλάδα.
Έ κάτι γίνεται και δω, μόνο που δεν γινεται και τόσο οργανωμένα, με κόστος ίσως μεγαλύτερο σε χρόνο και χρήμα.
Μεγαλώνοντας καταλήγω σε δύο (δογματικά) πράγματα. Για να αξιολογήσουμε οποιοδήποτε εκπ σύστημα, πρέπει να υπάρχουν 1). Φοιτητές που διαβάζουν (+ ό,τι άλλο γουστάρουν, π.χ αμφισβήτηση, καταλήψεις, ταβέρνες κλπ) 2). Καθηγητές που δουλεύουν (κάνουν τα μαθήματα, εργαστήρια κλπ + τα αγαπημένα τους σπορ δηλ προγράμματα, ιδιοτελείς έρευνες κα). Στη χώρα μας αυτό χάθηκε, νομίζω. Το μάνατζμεντ το περιγράφει σαν culture fragmentation, αυτό που συμβαίνει. Ύστερα μιλάμε για την ποιότητα και τα συστήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε όντως πολλούς πτυχιούχους και πολλούς μεταξύ τους χαμηλής στάθμης. Διαπρέπουν, ωστόσο, όταν παν έξω. Έχουμε και μυαλά, σίγουρα. Για να μη μηδενίζουμε πρέπει και τα καλά να προβάλονται.
Απλά είμαστε ακόμα κοινωνικά άγουροι και η εκπαίδευση και η βιομηχανία, η οποία εξ άλλου διαλύεται και ξαναγινόμαστε μεταπράτες (θα προφητέψω των Κινέζων). Στον τόπο μου είμαι!
Kαλημέρα @Νέλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε,χρησιμοποιουμε "πολιτικώς" ορθες λεξεις. Δεν λεμε για παράδειγμα, χοντρός, αλλά ευτραφης, κ.α.
Παρατηρειται μια λειανση των λεξεων, επειδη ετσι νομιζουνε οτι και οι εννοιες και οι πραξεις που βρισκονται πίσω απο αυτες θα φαινονται πιο ελαφριες.
Καλημέρα @Vripol.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμεσα στους αποφοιτους του Δημοτικου η ανεργια ειναι σχεδον μηδενικη. Ασε και που παιρνουν συνταξη οε μικρη ηλικια. Οπότε, αν τοχουνε καημο θα μπορουνε να σπουδασουνε μετα.
Καλημέρα @ivain.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κανει εντυπωση πώς οι ανεξαρτητες σκεψεις και φωνες ειναι ειδος σε σπανη. Οταν καποιος πει κατι που ακουγεται στρογγυλο και που βολευει να ειναι αληθινο, τοτε αρχιζει αυτο το κατι να κανει ενα μακροσυρτο κυκλο απο δημοσιογραφους, διανοητες, στα ΜΜΕ, εφημεριδες, panels. Ολοι ανακυκλωνουν την ιδια πληροφορια ή σκεψη ή συλλογισμο. Κανενας δεν στεκεται να αναρωτηθει ποσο λογικο ειναι αυτο που αναπαραγει.
Δες για παραδειγμα την τελευταια εκφραση του συρμου, περι ομελέττας και σπασμενων αυγων. Ολοι , μα ολοι χρησιμοποιουν αυτη την εκφραση οπου μεινεις και σταθεις. Και νομιζουν οτι ετσι εξηγουν κιολας.
Καμμια φορα πεισμωνω και διαβαζω πολλες εφημεριδες για ενα διαστημα πανω σε ενα θεμα της επικαιροτητας. Γραφουν , γραφουν, χωρις να προσθετουν τιποτε καινουργιο , ουτε πληροφορια, ουτε σκεψη.
Απλως, δεν ξερω πως, αλλα ανακατωνουν τη λογοτεχνια με τη δημοσιογραφια. Δινουν μεγαλυτερη εμφαση στη μορφη του κειμενου, στο υφος, στο στυλ, και λιγοτερο στο περιεχομενο.
Ασε, που και αυτη η ασαφεια, αυτο που δεν διατυπωνεται αλλα εξυπονοειται, το διφορούμενο, το παιχνιδι με τις λεξεις και τα νοηματα, ολα αυτα τεινουν να γινουν μανιερα και τελικα κυριαρχουν.
Αμαν!
Καλημερα @cirut, Εχω την εντυπωση οτι μεσα στα πανεπιστημια οι φοιτητες μονο για την επιστημη τους δε συζητάνε. Μονο για θεματα, εξετάσεις κ.λ.π. Δεν το αγαπουν αυτο που κανουν. Αλλωστε οι περισσοτεροι ειναι εκει τυχαια. Αλλα και να μην ηταν, ολη η εκπαιδευση, αντε απο γυμνασιο και μετα, ειναι γυρω απο εξετασεις. Δεν στεκονται να χαρουν αυτο που προκειται να μαθουν, να το εμβαθυνουν, να το γνωρισουν, να το οικειοποιηθουν, να το κρινουν. Και στα πανεπιστημια ακολουθουν την ιδια νοοτροπια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι καθηγητες, μη νομιζεις, αποκαρδιωμενοι ειναι. Δεν ειναι οτι δεν νοιαζονται. Αλλα αμα βλεπεις αδιαφορια, τοτε τι να κανεις και συ.
@cynical,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ, μα δεν βλέπω λύση. Τάχεις δει, είναι τόσο απλά τα πράματα έξω. Βιβλιοθήκες γεμάτες, επίπεδο, ζητάς ένα σωλήνα για πείραμα σου φέρνουν 10, έχεις και την ικανοποίηση της έρευνας (εσύ την έχεις αυτή). Τάχουν δει και όλοι οι υπουργοί αλλά κάνουν τον Αλέκο, όταν είναι να τα εφαρμόσουν. Η υποβαθμισμένη καθημερινότητα βολεύει την αναξιοκρατία, οι φοιτητές ξύνονται στο γενικό τέλμα.
Εδώ που είμαι, έρχονται ασκούμενοι 4, 5ετείς που δεν ξέρουν ούτε Word. ¨Οσοι ξέρουν είναι χομπίστες, συνήθως. Ας μάθαιναν τουλάχιστον... face book (κάποιοι, ίσως είχαν και τις επιτυχίες εκείνου του ..Μανωλάκη).
Χώρα με 1,5εκ μετανάστες δεν έχει ανεργία. Έχει αεργία.
ΑπάντησηΔιαγραφή