Η Δυσκολία του να είσαι Αριστερός

Η ελληνική αριστερά πρέπει να έχει αξιοθαύμαστες ικανότητες. Οι άνθρωποί της δηλαδή.

Θυμάστε, λίγο πριν από το Πάσχα που σάς ρώταγα να μου πείτε πόσες ακριβώς είναι οι συνιστώσες του Σύριζα; Θα θυμάστε επίσης πως λίγοι ήταν αυτοί που απάντησαν σωστά χωρίς να κάνουν την πονηριά και να καταφύγουν στα σκονάκια της Wikipedia και της ιστοσελίδας του κόμματος. Δυο και κάτι μήνες πριν, οι συνιστώσες είχαν βρεθεί 11.

Άσχετο αν στο ενδιάμεσο, δυο απ’ αυτές διασπάστηκαν και ο συνολικός αριθμός τους ανέβηκε στο 13. Όπως και ο πληθωρισμός. Πέντε δραχμές το γιαούρτι το πρωί, 10 το μεσημέρι, 15 το βράδυ. 11 συνιστώσες ο Σύριζα το πρωί, 13 το μεσημέρι κι έχουμε και λέμε ίσαμε να ‘ρθει το βραδάκι.

Επειδή αν έκανα το ίδιο κουίζ για την Ανταρσύα, πάλι θα κάνατε τους έξυπνους και θα τρέχατε για σκονάκια στα γνωστά σημεία, αυτή τη φορά είπα να το κάνω μόνη μου. Έτσι από την επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος, οι αναγραφόμενες μέχρι πριν από λίγα λεπτά, συνιστώσες ανέρχονταν στις 10. Βέβαια για του λόγου το αληθές, θα περιμένω το δελτίο διασπάσεων των κομμάτων που ανανεώνεται ανά ημίωρο, ώστε να μην γράψω κάτι λάθος και εκτεθώ.

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας και τις τάσεις εντός του ΣΥΝ, που άντε να τις πούμε, βαριά, βαριά ότι είναι πέντε, τότε οι διάφορες συνιστώσες-τάσεις στο χώρο της αριστεράς, αυτής που τέλος πάντων φαίνεται, είναι 28. Γιατί υπάρχουν κι άλλες τόσες παρά όξω που δεν φαίνονται με την πρώτη.

Άντε να προσθέσουμε και το ΚΚΕ, που παραμένει αρραγές, συμπαγές, ενιαίο και γρανιτένιο, οπότε η σούμα μάς κάνει: 29.

Έτσι λοιπόν σκέφτομαι ότι για να υπάρχουν όλες αυτές οι διαφορετικές συνιστώσες, θα πει ότι η κάθε μια παρουσιάζει σημαντικές διαφορές από την άλλη. Αλλιώς τι στο καλό; Γιατί να ξεχωρίζουν και να ταλαιπωρούνται; Αυτό όμως τι πρακτικά σημαίνει;

Ότι το μέλος κάθε μιας από τις 29 συνιστώσες, τάσεις, κόμμα, θα πρέπει να γνωρίζει και να θυμάται τι είναι αυτό ή αυτά που την κάνουν να διαφέρει από τις υπόλοιπες 28. Αυτό ήδη συνιστά ένα πολύ μεγάλο όγκο πληροφορίας που κάθε αριστερός θα πρέπει να κουβαλάει μέρα νύχτα στο κεφάλι του.

Αλλά το πιο οδυνηρό δεν είναι αυτό. Είναι, όταν κάποιος, ο οποίος δεν έτυχε μέχρι τώρα να ενταχθεί στην αριστερά, να θελήσει σώνει και καλά να το κάνει από δω και πέρα. Για να κάνει λοιπόν σωστά τη δουλειά και να επιλέξει τη συνιστώσα-τάση-κόμμα που του ταιριάζει, θα πρέπει να γνωρίζει, όχι μόνο τι αντιπροσωπεύει η κάθε μια από αυτές, αλλά και τι τις χωρίζει από τις υπόλοιπες, ώστε να έχει ακόμα πιο σφαιρική άποψη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει ν’ απομνημονεύσει όλα τα sets με τις διαφορές ανάμεσα σε δυο τυχαίες συνιστώσες, τάσεις και κόμμα. Δηλαδή, θα πρέπει να ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά στο τι διαφέρει η Κ συνιστώσα από την Χ, ή η Δ τάση από την Π συνιστώσα. Δύσκολη στ’ αλήθεια δουλειά, γιατί ο αριθμός των διαφορετικών sets δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος, μιας και ισούται με 406.

Αν πούμε, με μια πολύ μετριοπαθή εκτίμηση ότι κάθε set διαφορών καταλαμβάνει τουλάχιστον μια σελίδα βιβλίου, τότε, όπως αντιλαμβάνεστε, κάθε αριστερός της ελληνικής αριστεράς θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να ψάχνει και ν’ ανακαλεί το περιεχόμενο 406 τουλάχιστον σελίδων!

Γιαυτό και έγραψα στην αρχή-αρχή ότι είναι μέγα κατόρθωμα να είσαι σήμερα αριστερός!