Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Περίεργος ο φετινός Αύγουστος...


Περίεργος ο φετινός Αύγουστος. Ούτε μυγοσκοτώστρα είχε νόημα να πιάσεις στο χέρι, ούτε πετονιά.

Οι μύγες, λίγες και λιανές. Αδύναμες, κι εξασθενισμένες από την ασιτία, μετά βίας έσερναν τα ποδάρια τους στο πάτωμα. Για πέταγμα, ούτε λόγος να γίνεται. Τα φτερά, αδύναμα να σηκώσουν ακόμα κι αυτό το εξασθενισμένο κουφάρι. Όσοι είχαν βιαστεί ν' αγοράσουν μυγοσκοτώστρες απ' την αρχή του καλοκαιριού, ή ακόμα κι απ' τον χειμώνα, τότε που ήταν στα αζήτητα και οι τιμές χαμηλές, τις έβλεπαν να σκουριάζουν αχρησιμοποίητες στα τραπέζια και τα ντιβάνια. Πού και πού μόνο έκαναν πως σκότωναν από καμιά, έτσι για το καλό, έτσι για να υπενθυμίζουνε στους γύρω πως όλα ήτανε τα ίδια όπως και πριν, τότε που οι μύγες ήταν παχιές και εύρωστες, ολόκληρα θρεφτάρια δηλαδή, τότε που οι δρόμοι ήτανε γιομάτοι σκατά, ολόφρεσκα κι αφράτα σκατά ανθρώπων και σκύλων ανάκατα, τότε που υπήρχε ακόμα τροφή για να δουλεύει το στομάχι, και μαζί μ' αυτό και το έντερο.


Το ίδιο και οι κολιοί. Οι ψαράδες είχανε βγάλει βρώμα πως φέτος τα νερά είχανε στερέψει από κολιούς. Αύγουστος χωρίς κολιό, δεν είναι Αύγουστος. Είναι κάποιος άλλος μήνας, μα όχι Αύγουστος. Δεν ήτανε όμως έτσι. Αν κοίταζες στον πυθμένα κάτω κάτω με προσοχή, θα έβλεπες το γόνο να σαλεύει προσπαθώντας ν' ανδρωθεί. Εις μάτην όμως. Οι μανάδες δεν ήταν στέρφες για να τις κατηγορείς. Ακόμα. 'Οπως κάθε καλοκαίρι είχανε κάνει το καθήκον τους και είχανε αφήσει αυγά, αλλά δεν υπήρχε τροφή και τα μικρά ίσα ίσα που μπορούσαν ακόμα ν' αναπνέουν. Έτσι οι πετονιές άδειες έπεφταν, κι άδειες σηκώνονταν, με το δόλωμα στ' αγγίστρι ανέπαφο.


Μόνο οι λίμνες ήτανε φέτος καρπερές. Το βλεπες απο μακριά το νερό, κατακόκκινο και πηχτό, η επιφάνεια ανταριασμένη, κι ο πάταγος από ένα λεφούσι ζωντανό που προσπαθούσε ν' ανοίξει χώρο και να πορευτεί, ν' ακούγεται ήδη από μακριά αφήνοντας ξάγρυπνους τους χωριάτες στα κρεβάτια τους. Χαιρόντουσαν οι ψαράδες, για τ' ανέλπιστο. Κι είχαν βγάλει τα δίχτυα και τις πλάβες απ' τις αποθήκες ελπίζοντας σε μια καλή ψαριά. Μόνο που φέτος η Παναγιά δεν είχε στείλει ψάρια. Αντίς για γοφάρια, πέστροφες και κυπρίνους, όπως κάθε χρονιά, εφέτος είχε στείλει μόνο βδέλλες.


Περίεργος, στ' αλήθεια ο φετινός Αύγουστος...

6 σχόλια:

  1. Χρόναι Πολλά!Η Παναγιά η...Δου-Νου-Τι
    ώτισσα μαζί σου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαύρα κι άραχνα μας τα λέει δηλαδή ο Αύγουστος ο φετινός. Και να δούμε και τι θα κάνουμε μόλις πάρει πόδι το καλοκαίρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτή η ιστορία με την κρίση, τα μέτρα κτλ, έχει βγάλει στους περισσότερους bloggers που παρακολουθώ μια λυρική διάθεση που ομολογώ ότι δεν αντέχω. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Cyn είσαι καλά; Ολόκληρος Νετανιάχου ήρθε στην Ελλάδα να δεί τον ΓΑΠ και δεν έγραψες τίποτα. Μέχρι και ο Σωμερίτης στο Βήμα σε πρόλαβε ενώ το παπαγαλιστάν έσπευσε να χειροκροτήσει...

    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kυριακο,

    δεν σου εχει τυχει όταν ο θυμος ειναι τοσο μεγαλος να μην μπορεις ουτε να σκεφτεις ουτε να γραψεις;

    Ουσα πολυ επιεικής, θελω να πιστευω οτι ο ΓΑΠ ουτε ξερει τι του γινεται, ουτε ξερει που βαδιζει, ουτε καταλαβαινει πώς παει ο κοσμος, ουτε ποιο ειναι το λαικο αισθημα, ουτε τι σημαινει Ισραηλ, ουτε μπορει να φανταστει τι ειναι η ΜΟΣΑΝΤ, παρά κάποια καλοβαλμένα, ισως και προσχαρα αγορια, που τους αρεσει το τζογκινγκ και η γυμναστικη, ο ανθρωπος δεν εχει καμια γνωση της ιστοριας, ουτε αισθηση της πραγματικοτητας.

    Να τα κανει ολα αυτα βασει σχεδιου μου φαινεται αδιανοητο οτι μπορει να σκεφτεται καν. Οτι μπορει να τον χρησιμοποιουν αυτο ειναι το πιο πιθανο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ορίσατε!