Φορολογία του κεφαλαίου στην ΕΕ από το 1995-2010

Στο ερώτημα του "Πώς δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα" στη χώρα μας, πέρα από την επίσημη αντι-προεδρική απάντηση ότι τα δημιουργήσαμε εν ίσοις όροις όλοι μας, υπάρχει και μια άλλη, η οποία τα εντοπίζει στις συγκεκριμένες (κάργα-ταξικές) φορολογικές επιλογές των τελευταίων κυβερνήσεων και όχι μόνο αυτής του αντι-προέδρου.

Τα ελλείμματα δημιουργούνται είτε όταν ξοδεύεις περισσότερο από όσα εισπράττεις, είτε όταν εισπράττεις λιγότερα από όσα ξοδεύεις. Όσον αφορά δε το δεύτερο σκέλος, οι μικρότερες εισπράξεις μπορεί να οφείλονται είτε σε φοροδιαφυγή, είτε σε νόμιμες μειώσεις φόρων.

Η επιλογή των φοροελαφρύνσεων μπορεί να αφορά στα χαμηλότερα ή στα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Οι λόγοι για τα μεν χαμηλά είναι αυτονόητοι, για δε τα υψηλά, δικαιολογούνται βάσει του ευφευρήματος ότι με τον τρόπο αυτό αυξάνονται οι επενδύσεις και επέρχεται η ευημερία, η ειδική των ευνοημένων στρωμάτων, αλλά και η γενική όλου του πληθυσμού, βάσει του έτερου δόγματος, αυτού τής προς τα κάτω διάχυσης του πλούτου.

Αν βλέπαμε τα παρακάτω διαγράμματα τα οποία δείχνουν:

το μεν ΠΡΩΤΟ, τη χρονική εξέλιξη του μέσου όρου του ανώτατου φορολογικού συντελεστή, για τα ΑΤΟΜΙΚΑ υψηλά εισοδήματα, στην ΕΕ-27 και στην ευρωζώνη,

το δε ΔΕΥΤΕΡΟ, την ίδια χρονική μεταβολή, αλλά για τις επιχειρήσεις, θα παρατηρούσαμε ότι αμφότερα βαίνουν μειούμενα.

Και το ερώτημα το οποίο επιθυμώ να θέσω είναι, γιατί η δεκαπεντάχρονη συνεχόμενη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου δεν ελάττωσε την ανεργία, και γιατί τα δημόσια ελλείμματα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές καλές μεριές της ΕΕ-27, έφτασαν σ' αυτό εδώ το ύψος. Έλα ντε;

Στοιχεία: European Comission- Taxation and Customs Union-Taxation trends in the European Union-Main results- pp 9-10.