Αν προς στιγμή κάνουμε κάποια βήματα πίσω και αποστασιοποιηθούμε από την εικόνα των τακτικών μικρο-κινήσεων των Παπανδρέου-Σαμαρά, σχετικά με το αν θα είναι ο τάδε ή ο δείνα ο μελλοντικός πρωθυπουργός, βλέπουμε ότι αυτό που τελικά συγκρούεται στο συμβολικό επίπεδο είναι η οικονομία με την πολιτική, οι τράπεζες με τους πολιτικούς. Όσο ξεφωνημένοι και ανόητοι και υποτελείς να είναι οι τελευταίοι, δεν παύουν να έχουν κάποια επίφαση δημοκρατικότητας και να διατηρούν κάποια υπόνοια ότι έστω και επιδερμικά εξυπηρετούν τα συμφέροντα του λαού που τους εξέλεξε.
Ο Παπαδήμος αντιπροσωπεύει εμφανώς τον ένα πόλο. Μπαίνει στην αρένα, είτε την πραγματική, είτε αυτή που έχουν κατασκευάσει τα ΜΜΕ, υπερόπτης και κυρίαρχος, απαιτώντας να καταλάβει όχι μόνο την αρχηγική καρέκλα αλλά και όλες τις υπόλοιπες για την επιχειρησιακή του ομάδα. Τα θέλει όλα. Δεν συζητάει με κανέναν άλλον, επιζητεί ελευθερία κινήσεων, απουσία λογοδοσίας και απεριόριστο χρόνο για να εκπληρώσει το επιχειρησιακό του πλάνο. Από πίσω ακολουθεί κι ο Ρουμελιώτης, άνθρωπος κι αυτός του ΔΝΤ και των τραπεζών.
Κι απ' την απέναντι μεριά παρατάσσονται οι πολιτικοί, Πετσάλνικος, Βενιζέλος κλπ, οι οποίοι μπροστά στους τραπεζίτες φαίνονται θαμποί, ανεπαρκείς, αδιάβαστοι, ανίκανοι, κάπως όπως οι φτωχοί συγγενείς. Η ίδια και χειρότερη τύχη επιφυλάσσεται και στους προέδρους διεθνών οργανισμών, όπως Διαμαντούρος, Δήμας κλπ., οι οποίοι πολύ γρήγορα αποσύρονται και παραπέφτουν στη λήθη και την αχρησία, αδύνατον να ανταγωνιστούν την αίγλη των τραπεζιτών.
Η πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες χάνει συνεχώς πόντους στη μάχη με την οικονομία. Παρ' ότι οι πολιτικοί συνεχίζουν να υπάρχουν, δεν είναι παρά οι ορντινάντσες των τραπεζιτών.
Οι τραπεζίτες είναι ακόμα κυρίαρχοι, και παραμένουν το φύλλο το καλό, που ως εκ θαύματος θα τραβηχτεί στο τέλος από τη στοίβα τα χαρτιά. Οι πολιτικοί, για κάποιο καιρό ακόμα θα συνεχίσουν να αποτελούν την τράπουλα απ' όπου θα τραβιούνται τα φύλλα τα καλά, που θα 'ναι ως εκ θαύματος οι τραπεζίτες.
Ο Παπαδήμος αντιπροσωπεύει αυτή ακριβώς την επικυριαρχία. Αν αποτύχει και δεν εκλεγεί, ίσως να σημάνει πως η πολιτική αρχίζει ήδη να κάνει τα πρώτα της βήματα, τα χειραφετητικά. Έστω και κουτσά...
Για κάθε λαό και ένας Παπαδήμιος. Αργεί, αλλά τελικά έρχεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήO ΠΑπαδήμος ζέχνει από παντού "οικονομικός δολοφόνος". Απλά τσεκάρετε το CV του, το οποίο, παρεμπιπτόντως, έχουν αποσύρει από το site της ΕΚΤ, ευτυχώς υπάρχει κι ο ρουφιάνος της google.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά το κομμάτι που με πτυχίο φυσικής και μάστερ ηλ/μηχ, από το ΜΙΤ, γίνεται καθηγητής Οικονομικών στο Columbia, παρακαλώ, το 1975, πολύ πριν πάρει το PhD στα οικονομικά και άρα χωρίς κανένα σχετικό ακαδημαικό τίτλο, κάνει κρα από χιλιόμετρα.
Alex
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι πολυ χαρακτηριστικο που ο δήμιος θελει την ομαδα του, το ιδιο οπως και οι χειρουργοι πριν αρχισουμε να πετσοκοβουν.
ConspiRaki,
ΑπάντησηΔιαγραφήτον συναγωνιζεται ο Βενιζελος. Κι αυτος εχει ενα περιεργο CV oσον αφορα το οτι καθισε δυο χρονια στο βελγιο για PhD , δεν το πηρε ομως απ' εκει, αλλά του το εδωσαν μανι-μανι απο το ΑΠΘ! Το οποιο αμεσως μετα τον εξελεξε και καθηγητη!!
Μιλάμε περι Αρίστων!
Καλημέρα! Μπα, μάλλον καμιά ελπίδα χειραφέτησης. Όλα δείχνουν ότι ο Παπαδήμος θα μας κατσικωθεί, όπως ήταν, άλλωστε, προσχεδιασμένο. Η φαρσοκωμωδία των τελευταίων ημερών ήταν μόνο και μόνο για να καμφθύν οι, όποιες, αντιδράσεις. Μπροστά στο βαθύ ΠΑΣΟΚ ακόμη και ο άνθρωπος των δανειστών, πρέπει, να δείχνει καλύτερος...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα ιθακη,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα κατσικωθει, αλλα δεν θα μακροημερευσει. Διοτι ανθρωποι αυτου του στιλ, δλδ που τα θελουν ολα, διοτι νομιζουν οτι αντιπροσωπευεουν την απολυτη αληθεια, με το πρωτο ταρακουνημα στους δρομους κλπ και καποια μικρο ανταρσια στη βουλη, θα τα παρατησουν και θα φυγουν
Κατά την άποψή μου, ο Παπαδήμος αποτελεί την καλύτερη λύση για το υπό κατάρρευση πολιτικό σύστημα: γνωρίζει όλους τους "σκελετούς στο ντουλάπι" και έχει δεσμεύσεις, αλλά και το know-how, άρα ξέρει πώς να κάνει τις απαραίτητες συγκαλύψεις. Επίσης, όσο θα πρωθυπουργεύει, οι πολιτικοί ταγοί θα έχουν το χρόνο για να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους (πες το ξεκαθάρισμα, πογκρόμ ή όπως θέλεις) και συντεταγμένα θα προχωρήσουν, μετά το τέλος του Παπαδήμου, στη συνέχεια του θεάρεστου έργου τους. Αν δεν υπάρξει αντίδραση από κάτω, τότε "όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν".
ΑπάντησηΔιαγραφήKάναμε ένα ξεσκονισματάκι στο CV του κυρ Λουκά, παραμπέμπω στα σχόλια του techiechan [κάντε scroll στην αρχή του threaded comment]
ΑπάντησηΔιαγραφήCONSPIRAKI,
ΑπάντησηΔιαγραφήαρμενικη την κανετε στου Τεκι... Καθισα και διαβασα τα 200 και.. χιλιαδες σχολια μεχρι να φτασω στο σι βι, που ητανε στο τελος! Δεν εχω παραπονα, φρεσκαρα τις γνωσεις μου και αποκτησα κι αλλες.
Αλλαξοκωλιες λεγονται αυτά, τα σχετικα με Παπαδημο και καθηγητιλικια. Οταν ο Γαπ ειχε καλεσει εδω τους σοφους με τις 9 ουρες για την παιδεια, με επικεφαλης την Λιντα, ειχα προβλεψει οτι σε λιγα χρονια ο ΓΑΠ θα γεμιζε με 9 διδακτορικα απο ισαριθμα πανεπιστημια. Δεν προκανε. Αλλα πηρε το βραβειο του Great Thinker που τα επισκιασε.
ΕΠισης, δεν ξερω αν το ειχα ξαναπει εδω, προβληματικη ειναι και η καριερα του Μπενι. Εψαξα να βρω τις επιστημονικες του εργασιες με τις οποιες εγινε καθηγητης, αμεσως μολις πηρε το PhD , oxi απο το Βελγιο οπου το αρχισε, αλλα απο το ΑΠΘ! Βρωμαει αυτος ο ελιγμος...
Τελος παντων, χιλιαδες τετοιες περιπτωσεις υπαρχουν. Και τα πανεπιστημια μεσα στο κολπο ειναι. Τρωνε πολλοι απο κει μεσα...