Το νέο παιχνιδάκι της Μέρκελ και γιατί θα το χάσει

Όπως είναι γνωστό, σήμερα λαμβάνει χώρα στις Βρυξέλλες άλλη μια συνάντηση κορυφής των 27 της ευρωπαϊκής ένωσης για την τακτοποίηση των λεπτομερειών του νέου συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας το οποίο θα προβλέπει δρακόντιους φραγμούς στο χρέος και εξ ίσου δρακόντιες τιμωρίες στον πισινό των κρατών που θα τους παραβαίνουν. Των 27? Χμ! Όχι ακριβώς. Μετά την επεισοδιακή αποχώρηση και το βέτο της Βρετανίας από την τελευταία σύνοδο, η συνάντηση θα είναι των 26. Αποχώρηση, με πολύ σημαντικές συνέπειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο, ο κ. Κάμερον είχε καταστήσει σαφές ότι το ΗΒ δεν πρόκειται να «παίξει» στη νέα συνθήκη, ότι δεν θα ανακατευτεί άλλη φορά στα παιχνιδάκια της κ. Μέρκελ, και ότι δεν επιθυμεί να καταστρέψει τον τραπεζικό τομέα της χώρας του.

Ο κ. Iain Duncan Smith μάλιστα, υπουργός Εργασίας του βασιλείου προειδοποίησε σήμερα τη Γερμανία στον Guardian να μην παίζει άλλο με τη δημοκρατία, κι αυτό σχετικά με τις προθέσεις της να εγκαταστήσει επίτροπο επί του προϋπολογισμού στην Ελλάδα, αλλά το κυριότερο ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα εμποδίσει τις χώρες της ευρωζώνης από την χρήση των θεσμών και ινστιτούτων που χρηματοδοτούνται από την ευρωπαϊκή ένωση.

Και αυτό το τελευταίο είναι και το πιο σπουδαίο και θα δούμε το γιατί. Ήδη από την περασμένη βδομάδα, το Spiegel είχε προβεί στη δημοσίευση ενός άρθρου, σχετικά με το ατελέσφορο της εφαρμογής του νέου συμφώνου σταθερότητας που συζητείται σήμερα στις Βρυξέλλες, και μιας συνέντευξης του Υπ. Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, στην οποία λίγο πολύ ο υπουργός χαρακτήριζε το εν λόγω σύμφωνο σαν το «παιχνιδάκι» της Μέρκελ και σαν «χάσιμο χρόνου και ενέργειας».

Και οι λόγοι είναι οι εξής:

Σύμφωνα με νομικούς κύκλους στοιχεία της συμφωνίας είναι αμφισβητούμενης νομιμότητας, καθ’ ότι μιας και θα λείπει η υπογραφή της Βρετανίας, δεν θα μπορέσει να περάσει σαν Συνθήκη ολόκληρης της ευρωπαϊκής ένωσης, αλλά σαν «διακυβερνητική συμφωνία» ανάμεσα στις 17 χώρες της Ευρωζώνης και σε μερικές άλλες εκτός ευρώ, οι οποίες έχουν προθυμοποιηθεί, χωρίς να υποχρεούνται, να φορέσουν τον στενό δημοσιονομικό κορσέ της Μέρκελ.

Εξ αιτίας λοιπόν της εμπλοκής αυτής, τα χέρια της Κομισιόν είναι εξ αντικειμένου δεμένα, διότι το σύμφωνο δεν μπορεί να περάσει σαν νόμος της ευρωπαϊκής ένωσης, εφ όσον λείπει η Βρετανία, και εξ αυτού δεν θα μπορεί να δώσει την απαιτούμενη εξουσιοδότηση στο Ευρωπαικό Δικαστήριο να εκδίδει αυτόματες καταδικαστικές αποφάσεις στις απείθαρχες χώρες.

Αυτό, θα μπορεί να γίνεται μόνο με την πρωτοβουλία των χωρών που θα έχουν υπογράψει τη νέα συνθήκη. Δηλαδή, μόνο εφ όσον μια ή περισσότερες χώρες αποφασίσουν να καταγγείλουν η μια την άλλη, για παραβιάσεις των δημοσιονμικών ορίων. Τέτοια όμως δικαστική παραπομπή δεν έχει μέχρι τώρα συμβεί στην ιστορία της Ευρώπης, και αν συμβεί αυτό θα είναι καταφανής παραβίαση μιας μακρόχρονης διπλωματικής εθιμοτυπίας.

Επομένως, ό,τι και να αποφασιστεί σήμερα στις Βρυξέλλες, θα παραμείνει κενό γράμματος. Ενώ όμως είναι έτσι τα πράγματα, γιατι η Μέρκελ φτιάχνει όλη αυτή την υπερπαραγωγή και επιμένει; Τι να πεις! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Άσε, που κάποιες χώρες έχουν ζητήσει να φέρουν το νέο σύμφωνο σε δημοψήφισμα, με ό,τι αυτό σημαίνει ως προς το αποτέλεσμά του.