Βενιζελάκης

Σύμφωνα με μια λαϊκιστική ανάγνωση, η ως άνω φωτογραφία αποτελεί δείγμα λαϊκισμού, με το σκεπτικό ότι η συνεύρεση δυο μεγαλοστελεχών του ιδίου κόμματος δεν συνιστά και συνενοχή. Άλλωστε, δυο πολιτικοί άνδρες από το ίδιο κομματικό φύραμα έχουν πλείστες όσες ευκαιρίες για να βρίσκονται μαζί και να αποθανατίζονται φωτογραφικώς.

Την εκδοχή αυτή φυσικά, την ασπάζονται όσοι βλέπουν ότι ο λαϊκισμός κατοικοεδρεύει στην καμπούρα των άλλων και όχι στη δική τους. Διότι υπάρχουν πλείστες άλλες "φωτογραφίες" που αποδεικνύουν ότι πέρα από την απλή συνέρευση, κρύβεται και η συνενοχή. Επομένως το ξεθάψιμο της φωτογραφίας αυτής δεν συνιστά πράξη λαϊκισμού γιαυτόν που την ξεθάβει, αλλά γιαυτόν που αρνείται τον συμβολισμό και τη σημασία της.

Ας πάρουμε για παράδειγμα, το νόμο περί "μη ευθύνης υπουργών", τον οποίο εισηγήθηκε ο εις εκ του ζεύγους της φωτογραφίας, (χωρίς φυσικά να είμαστε σε θέση να αποδείξουμε ότι επρόκειτο περί φωτογραφικής διάταξης που αφορούσε αποκλειστικά το έτερο μέλος, αλλά δεν θα είχε και κάποια σημασία αν μπορούσαμε να το αποδείξουμε) και ο οποίος ψηφίστηκε πανηγυρικά από τη βουλή, για ευνόητους λόγους. Πάντως τόσο ο "ευφυής" εισηγητής, όσο και αυτοί που τον ψήφισαν είχαν πολύ καλή επίγνωση των ευεργετικών του συνεπειών, τις οποίες ευελπιστούσαν ότι κάποιος κάποτε θα επικαλείτο για να ξελασπώσει. Πάνω σ' αυτές τις συνέπειες, της ατιμωρησίας δηλαδή, πατάει σήμερα κι ο Άκης, όταν ισχυρίζεται ότι όλα τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται έχουν πανηγυρικώς παραγραφεί.

Όταν με το καλό τελειώσουν και οι εκλογές, πολλοί μωροί ψηφοφόροι που πίστεψαν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Βενιζέλου, θα τρίβουν τα μάτια τους από έκπληξη, άλλοι μάλιστα αλαφροΐσκιωτοι θα αρχίσουν κιόλας να σταυροκοπιούνται, όταν θα τύχει να συναντήσουν στο διπλανό τραπέζι ένα ατσαλάκωτο ευθυτενή και ασπρομάλλη κύριο, να πίνει αμέριμνα τον καφέ του. Το κελί έχει διάρκεια ζωής όσο και οι εκλογές. Ο νόμος Βενιζέλου θα κάνει το θαύμα του. Πιστεύω ο Άκης κάποια μέρα να τού το ανταποδώσει πλουσιοπάροχα. Όσο για τους ψηφοφόρους, θα έπρεπε να είχαν μάθει μέχρι σήμερα, ότι μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Αλλά υπάρχει κι ένας ακόμα λόγος, που ο Άκης θα πρέπει να είναι ευγνώμων προς τον Βενιζέλο. Είναι η παρακάτω απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του 2005, (πηγή), όπου τόσο ο Βενιζέλος, όσο και ο Λοβέρδος δεν μπόρεσαν να διαπιστώσουν ούτε το ελάχιστο από τα τόσα επιλήψιμα που καταλογίζονταν σε έναν προστατευόμενό τους, παρά το θόρυβο με τον οποίο κυκλοφορούσαν στα δημοσιογραφικά γραφεία, αλλά και στην κοινωνία.

Τούτων δοθέντων και χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τον κ. Βενιζέλο, η κατάληξη -άκης, νομίζουμε ότι του πάει γάντι. Κι όχι λόγω της εκλογικής του έκθεσης στο Ηράκλειο της Κρήτης.