Το κόστος της εξόδου από το ευρώ

Όπως γράφαμε και στο προηγούμενο ποστ, μια έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ είναι πολύ δύσκολο να αποτιμηθεί. Η διασπορά στην αποτίμηση της ζημιάς είναι κάτι παραπάνω από μια τάξη μεγέθους, και κυμαίνεται ανάμεσα στα 50 δις και τα 1000 δις, το τελευταίο αποτελεί εκτίμηση Νταλλάρα, συμφέρον του οποίου είναι να γνωρίζει και καλύτερα. Η αιτία της διασποράς αυτής είναι ότι πέρα από τις μετρήσιμες και ήδη γνωστές οφειλές του ελληνικού δημοσίου, της Τράπεζας της Ελλάδας και των ιδιωτών στην ΕΚΤ, στα κράτη, και στις τράπεζες της ΕΖ, υπάρχουν και οι μη μετρήσιμες εισέτι, ζημιές που ενδέχεται να εμφανιστούν και στα υπόλοιπα κράτη, ίσως και ακόμα παραέξω, κυρίως από την διατάραξη του εμπορίου, από μαζικές αναλήψεις και φυγή κεφαλαίων, κυρίως όμως από την απώλεια εμπιστοσύνης στην ίδια την κοινότητα, η οποία απώλεια, θα μπορούσε να οδηγήσει και στη διάλυσή της. Ήδη, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο, δεν είναι πια μηδενικές, όπως συνέβαινε κάμποσους μήνες πριν, αλλά ανέρχονται, σύμφωνα με εκτιμήσεις γύρω στο 35%.  

Σε άρθρο του ο Economist ανεβάζει τις οφειλές της Ελλάδας στις κυβερνήσεις και τράπεζες της ΕΖ στα 290 δις ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ της ΕΖ. Στο τέλος του 2011, η έκθεση του ιδιωτικού τομέα σε τράπεζες του εξωτερικού ανερχόταν στα 69 δις. Η σούμα δίνει 360 δις ευρώ, ποσό, το οποίο είναι κοντά σε μια άλλη εκτίμηση που είχα δει προ ημερών, η οποία έβγαζε το συνολικό χρέος της χώρας μας γύρω στα 400 δις. 

Τα προβλήματα της Ισπανίας είναι γνωστά, τα οποία μέρα με τη μέρα οξύνονται. Μετά τη Bankia, κι άλλες τράπεζες θα βρεθούν στην ίδια δύσκολη θέση, ενώ έσκασε και η πρώτη περιφέρεια, η Καταλονία. 

Όσον αφορά τους μηχανισμούς διάσωσης, όσο τα προβλήματα οξύνονται φαίνονται όλο και πιο ανεπαρκείς. Το EFSF αυτή τη στιγμή έχει διαθέσιμα γύρω στα 250 δις ευρώ. Ο μόνιμος μηχανισμός, ESM, ο οποίος θα μπει σε λειτουργία τον Ιούλιο, δεν έχει ακόμα επικυρωθεί από όλες τις χώρες, ούτε ακόμα από τη Γερμανία. Η δύναμη πυρός του θα ανέρχεται στα 500 δις ευρώ, ενώ το ΔΝΤ έχει υποσχεθεί να συνεισφέρει άλλα 430 δις δολ. 

Τις επιπτώσεις πιθανής εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ σε διάφορες άλλες χώρες, επεξεργάστηκαν οικονομολόγοι της ΙNG. Οι προβλέψεις, το ποσοστό δηλαδή συρρίκνωσης του ΑΕΠ με βάση σενάρια άτακτης και ομαλής χρεοκοπίας  αποτυπώνονται στο παρακάτω γράφημα.

Οι γαλάζιες και σκούρες μπλε μπάρες δείχνουν τη συρρίκνωση τον πρώτο και δεύτερο χρόνο, αντιστοίχως, στην περίπτωση ομαλής χρεοκοπίας. Οι ροζ και σκούρες κόκκινο, το ίδιο, στην περίπτωση της διάλυσης της ΕΖ και άτακτης χρεοκοπίας συμπληρώνω εγώ.

Αν μείνουμε σε μια ομαλή χρεοκοπία τότε είναι φανερό ότι η ζημιά περιορίζεται κατά το μάλλον ή ήττον στην Ελλάδα. Μπορεί τον πρώτο χρόνο να χάσει γύρω στο 7.5% του ΑΕΠ, αλλά από τον δεύτερο κιόλας χρόνο θα δει θετική ανάπτυξη, γύρω στο 1%. Η επίδραση στις άλλες χώρες θα είναι αντιμετωπίσιμη. Για παράδειγμα η Ιταλία θα χάσει την πρώτη χρονιά ένα 2% του ΑΕΠ, το ίδιο και η Ισπανία, Ιρλανδία, και Πορτογαλία. Το κύμα θα φτάσει ακόμα και στις ΗΠΑ, των οποίων το ΑΕΠ, εξ αιτίας και μόνο της Ελληνικής χρεοκοπίας θα υποστεί μείωση, περίπου κατά 0.5%. Το ενδιαφέρον είναι ότι όλες οι, εκτός Ελλάδας, αναγραφόμενες χώρες θα παραμείνουν σε ύφεση και τον δεύτερο χρόνο.

Στην περίπτωση όμως της διάλυσης της ΕΖ (συμπληρώνω από άτακτη Ελληνική χρεοκοπία), η ζημιά θα είναι σοβαρή και καθολική. Η Ελλάδα θα χάσει τον πρώτο χρόνο το 10% του ΑΕΠ της, και ένα 2.5% τον επόμενο χρόνο επίσης. Αλλά το ίδιο θα πάθουν και η Ιταλία και η Ισπανία, και η Πορτογαλία. Επιπλέον, η Γαλλία θα χάσει ένα 9%, το ίδιο και η Ολλανδία, ενώ ούτε η Γερμανία θα αποφύγει το στραπάτσο. Απ’ ό,τι λέει το γράφημα, θα χάσει γύρω στο 8% του ΑΕΠ τον πρώτο χρόνο και ένα 4% τον επόμενο.

Προφανώς, εφ' όσον το μοντέλο αυτό επιβεβαιώνεται και από άλλα μοντέλα, τότε κάθε σκέψη να αφεθεί η Ελλάδα στην τύχη της, θα ισοδυναμεί με αυτοκτονία ολόκληρης της ΕΖ.

Θα βρεθεί άραγε κανείς να τραβήξει τη σκανδάλη;