Στη Συρία τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μια πολύ άσκημη τροπή. Μετά το πρωτοφανές για την αγριότητά του, μακελειό στις 25 Μαΐου στην πόλη Houla, με τους εκατό και πλέον σφαγιασθέντες, οι περισσότεροι εκ των οποίων γυναίκες και παιδιά, την περασμένη Τετάρτη, (6/6), είχαμε και ένα δεύτερο, στο μικρό χωριό al-Qubair κοντά στην πόλη Hamah, με 78 νεκρούς, η πλειονότητα των οποίων ήταν και πάλι άμαχοι, 20 γυναίκες και ισάριθμα παιδιά. Εδώ και 15 περίπου μήνες, από την απαρχή της εξέγερσης, ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται στις εννιά με δέκα χιλιάδες.
Παρά την ετοιμότητα με την οποία το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, (συνασπισμός διαφόρων ομάδων της αντιπολίτευσης με έδρα το Λονδίνο), απέδωσε τις σφαγές σε παραστρατιωτικές οργανώσεις που πρόσκεινται στον Πρόεδρο Άσαντ, πληροφορία την οποία αναμεταδίδουν με ευκολία τα περισσότερα ειδησεογραφικά πρακτορεία, εν τούτοις κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο να αποδειχτεί. Και τούτο, διότι αφ’ ενός στη Συρία επικρατεί το χάος, με διάφορες ένοπλες ομάδες και της Αλ-Κάιντα συμπεριλαμβανομένης, να δρουν ανενόχλητες, αφ’ ετέρου τέτοιες ενέργειες τυφλής βίας θα επιβάρυναν ακόμα περισσότερο τη θέση του καθεστώτος, και μάλιστα την παραμονή της επίσκεψης Ανάν, καθώς θα επιτάχυναν τις διαδικασίες για την ανάληψη άμεσης στρατιωτικής επέμβασης, κάτι που ο μεν Άσαντ απεύχεται, η δε Δύση διακαώς επιθυμεί, και θα ήταν έτοιμη να το πράξει, όπως και στην περίπτωση της Λιβύης, αν το δρόμο δεν τον έφραζαν διάφορα …αν.
Το κυριότερο είναι η σθεναρή αντίσταση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υπό μορφήν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, της Ρωσίας και της Κίνας, ειδικά δε της πρώτης, λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που διατηρεί διαχρονικά με το καθεστώς, ως προμηθεύτριας οπλικών συστημάτων, αλλά και λόγω της ναυτικής βάσης, της μοναδικής, που διατηρεί στη Μεσόγειο, και συγκεκριμένα στην πόλη Ταρσό. Μια ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ θα αποδυνάμωνε τη θέση της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή καθώς και την πρόσβασή της στα πετρέλαια της περιοχής.
Επιπλέον, πράξεις μαζικής βίας, όπως η βομβιστική επίθεση τον περασμένο μήνα στο κέντρο της Δαμασκού με 55 νεκρούς, καθώς και η μαζική εκτέλεση 13 πολιτών, που βρέθηκαν με δεμένα τα χέρια και με μια σφαίρα στο κεφάλι, την ευθύνη των οποίων ανέλαβαν με ανακοινώσεις τους ισλαμικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα το μέτωπο Al-Nusra, πέρασαν εντελώς απαρατήρητες από τα δυτικά μέσα.
Η εικόνα που επικρατεί αυτή την εποχή στη Συρία, και η οποία δεν απέχει πολύ από το χάος, είναι λίγο πολύ η εξής: Η αντιπολίτευση, το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, βρίσκεται κοντά στη διάλυση. Πρωτοβουλία του Αραβικού Συνδέσμου, αυτές τις μέρες στο Κάιρο, να συγκεράσει τις διαφορές των ομάδων που το απαρτίζουν, απέτυχε παταγωδώς. Ο νέο-εκλεγείς πρόεδρος του Συμβουλίου δεν χαίρει καθολικής αποδοχής, γεγονός που επιτείνει τις τάσεις απόσχισης. Προσπάθειες του Συμβουλίου να θέσει υπό την εποπτεία του και να συντονίσει τις διάφορες ένοπλες ομάδες των επαναστατών, συνάντησαν την άρνηση της μεγαλύτερης εξ αυτών, του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, και συνεπώς δεν καρποφόρησαν. Το σχέδιο ειρήνευσης του απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, το οποίο ετέθη σε εφαρμογή στις 12 Απριλίου και το οποίο προέβλεπε παύση των εχθροπραξιών και αποστολή 300 ένστολων αλλά άοπλων παρατηρητών, κατά γενική ομολογία έχει αποτύχει στους στόχους του. Οι μόνες χώρες, οι οποίες ελπίζουν και επιμένουν στην εφαρμογή του είναι η Ρωσία και η Κίνα, για ευνόητους λόγους. Οι μαζικές σφαγές αμάχων, αλλά και στρατιωτών του συριακού στρατού, που λαμβάνουν χώρα με επιταχυνόμενο ρυθμό τις τελευταίες ημέρες, ενισχύουν την εντύπωση αποτυχίας του ειρηνευτικού Σχεδίου και έχουν σαν αποτέλεσμα την κλιμάκωση των πιέσεων προς τη Ρωσία για αλλαγή της στάσης της σχετικά με τη διατήρηση του καθεστώτος και την εντατικοποίηση των διπλωματικών πρωτοβουλιών. Στη Συρία δρουν ανεξέλεγκτα διάφορες ένοπλες ομάδες οι οποίες μπαινοβγαίνουν από τα διάτρητα με το Λίβανο σύνορα και οι οποίες εξοπλίζονται κυρίως από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, με την κάλυψη φυσικά της Δύσης. Ο Κόφι Ανάν μιλά πλέον ανοιχτά για την κατάσταση εμφυλίου πολέμου, με φυλετικές και θρησκευτικές διαστάσεις, που θα μπορούσε να εξελιχθεί όπως στη Βοσνία. Επιπλέον, η συνεχιζόμενη σύρραξη στη Συρία μεταφέρεται σταδιακά και στις γειτονικές χώρες, πρώτα και κύρια στο Λίβανο, όπου παρατηρήθηκαν ένοπλες συρράξεις μεταξύ Αλεβιτών και Σουνιτών, με την τελευταία στην Τρίπολη να αφήνει πίσω της τουλάχιστον 10 νεκρούς και υπερδιπλάσιους τραυματίες. Στο εσωτερικό, ένα εκατομμύριο περίπου πολίτες βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, είτε ως πρόσφυγες, είτε ως τραυματίες, είτε επειδή τα σπίτια τους καταστράφηκαν, είτε επειδή σαν οικογένειες έχασαν αυτούς που τους συντηρούσαν. Οι τιμές των τροφίμων ανέβηκαν κατά 30%-60%, ενώ υπάρχει δυσκολία πρόσβασης σε στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας.
Ενώ στη σκηνή της Συρίας εμπλέκονται διάφορες μικρές και μεγάλες δυνάμεις, (Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Τουρκία, Ιράν, χώρες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, χώρες του Κόλπου, όπως Σαουδική Αραβία και Κατάρ), κάθε μια προσπαθώντας να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα, ή να επεκτείνει την επιρροή της στη μετά-Άσαντ εποχή, εν τούτοις μια πολύ γειτονική δύναμη, το Ισραήλ, φαίνεται να απουσιάζει. Τι κάνει το Ισραήλ; Απλά, την …πάπια!
Όλως παραδόξως, και σε αντίθεση με τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, η οποία θα καλοέβλεπε ένα διάδοχο μετριοπαθές μουσουλμανικό σχήμα, στο στιλ των Αδελφών Μουσουλμάνων, εν τούτοις το Ισραήλ φαίνεται να ταυτίζει το συμφέρον του με τη διατήρηση του καθεστώτος Άσαντ, ως έχει. Και τούτο για διάφορους λόγους. Πτώση του Άσαντ θα σήμαινε διάλυση της χώρας, καθώς και διάλυση του σημαντικού οπλοστασίου χημικών όπλων, βαλλιστικών πυραύλων κλπ, τμήματα των οποίων θα μπορούσαν να καταλήξουν σε χέρια εξτρεμιστών. Από το 2011 και μετά, η Αλ-Κάιντα φαίνεται να αποκτά αυξημένη παρουσία στην περιοχή, ενδυναμώνοντας το υπάρχον δίκτυο στο Ιράκ και Λίβανο. Κατάρρευση του Άσαντ θα αποδυνάμωνε το Ιράν, τα οποίο σε αντιπερισπασμό θα απομονωνόταν ακόμα περισσότερο και πιθανόν να επιτάχυνε την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Η επικράτηση ενός περισσότερο νομιμοποιημένου καθεστώτος στη Συρία πιθανόν να εκδηλωνόταν επιθετικά και να έθετε θέμα των υψωμάτων του Γκολάν, τα οποία βρίσκονται υπό ισραηλινή κατοχή.
Επί του παρόντος, πέρα από την ενίσχυση των πιέσεων προς το καθεστώς να παραιτηθεί, αλλά και προς τη Ρωσία να εγκαταλείψει τον Άσαντ, ο Κόφι Ανάν αναλαμβάνει καινούργια πρωτοβουλία για τη δημιουργία ομάδας επαφής ανάμεσα σε όλες τις δυνάμεις που εμπλέκονται. Η άρνηση όμως της Βρετανίας και των ΗΠΑ να συμπεριλάβουν το Ιράν, εμπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Οσο πολυάσχολος και να είμαι αυτή την εποχή, πάντα θα βρω χρόνο να σε διαβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχραιμη, πολύπλευρη, αντικειμενική η ματιά σου, σε ένα πολυσύνθετο θέμα που βλεπουμε ένα λαό να ματώνει και να μην μπορεί κανείς να βοηθήσει.
Μέσα στη δαιδαλώδη ελληνική πραγματικότητα και μάλιστα ενόψει εκλογών, πού να μπορέσουμε να ασχοληθούμε και να παρακολουθήσουμε τα συριακά...
ΑπάντησηΔιαγραφήδειμε, αν δε μπορεις να τα παρακολουθησεις μη περιμενεις και βοηθεια απο αλλους, οταν σε σκισουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνικαλ, δεν ειναι καθολου ετσι τα πραγματα. επειδη εχω επαγγελματικες σχεσεις με συρους, θα πω απλα οτι αυτα ειναι τα κλασικα που ακουγαμε και για το ιρακ (πριν το μπουμ) απ'τα δυτικα μιντια.
seek the truth ; )
ανωνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτα δυτικα μιντια αποδιδουν τις σφαγες σωρηδον στον Ασαντ για να πετυχουν συναινεση για εισβολη.
οχι, οτι ειναι και απολυτως λευκος. Αλλα λογω του οτι δεν εχει επιτρεψει ξενα πρακτορια στη Συρια, οι μαρτυριες προερχονται απο το συριακο παρατηρητηριο ανθρωπ. δικαιωματων, που βρισκεται στο Λονδινο και χρηματοδοτειται απο το Καταρ.
Οι πληροφοριες του ειναι αμφιλεγομενες και μπορει να μην ειναι εξ ολοκληρου αξιοπιστες.
Εσυ τι πληροφοριες εχεις;
δεν ειναι χαος η κατασταση. εχουν ελλειψεις/διακοπες ρευματος και διαφορα αλλα οχι στο μεγεθος που παρουσιαζονται (ουτε σε ολες τις πολεις κλπ). εγω, απ'τις συζητησεις μου, εχω αντιληφθει οτι τα γεγονοτα ειναι μεμονωμενα και οχι γενικευμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο για τον ασαντ - γνωριζω οτι δεν τον γουσταει ουτε η upper class αλλα οχι ολοι! μοιρασμενα τα πραγματα.
το ισραηλ την παπια ? αφου βαζει τον μουσκουλατο μπαμπουλα του (λεγε με και ηπα..) να κανει το παιχνιδι ! ειχε τρελαθει να φωναζει και να απειλει τον ασαντ στο προσφατο παρελθον.
μου θυμιζει πολυ το σκηνικο που στηθηκε με το ιραν και απετυχε, αλλα πετυχε σε αιγυπτο και λιβυη.
ειδωμεν..
Απ' ότι εχω αντιληφθει, ο Ασαντ εχει / ειχε μαζι του τη μεσαια επιχειρηματικη ταξη και τους εμπορους. Και τουτο, γιατι εντυπωση προκαλεσε το γεγονος οτι για πρωτη φορα μετα απο μηνες, οι μαγαζατορες της Δαμασκου εκλεισαν τα καταστηματα τους σε ενδειξη διαμαρτυριας για το μακελειο της Χουλα, ζητωντας απο τον Ασαντ να παρει επιτελους την κατασταση στα χερια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ασαντ, αντιπροσωπευει το κοσμικο κρατος, και αυτο ειναι προς οφελος του Ισραηλ. Λογικα δεν θα ηθελε να δει ενα αλλο ισλαμικο κρατος μετα την Αιγυπτο στη γειτονια του.
Ιδιως αν προκυψει απο εξωτερικη εισβολη. Οπως λες και συ
Ιδωμεν!
Δηλαδή, ανώνυμε, εσύ τι προτείνεις; Να περιμένω να αλλάξουν μόνα τους τα πράγματα στην Ελλάδα, να ταΐσει κάποιος άλλος τα παιδιά μου; Εκτός αν σκέφτεσαι να αυξήσουν τις ώρες του 24ώρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικα με την ταυτοτητα των υπευθυνων του μακελειου στην Χουλα:
ΑπάντησηΔιαγραφήSyrian Rebels Responsible For Houla Massacre: Report
By John Rosenthal
11 June, 2012
National Review
"...But according to a new report in Germany’s leading daily, the Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), the Houla massacre was in fact committed by anti-Assad Sunni militants, and the bulk of the victims were member of the Alawi and Shia minorities, which have been largely supportive of Assad."
http://www.countercurrents.org/rosenthal110612.htm
Αν δειτε τις αναφορες των ΜΜΕ, πριν λιγες μερες θα δειτε οτι ειχαν επικαλεστει "αδιαμφισβητητες" μαρτυριες ντοπιων για ν' αποδωσουν τη σφαγη στις παραστρατιωτικες ομαδες του Ασαντ, τους Shabiha.
Η FAZ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) σε άρθρο της:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.faz.net/aktuell/politik/neue-erkenntnisse-zu-getoeteten-von-hula-abermals-massaker-in-syrien-11776496.html
θεωρεί ως υπεύθυνο της σφαγής τον επονομαζόμενο Ελευθερο Συριακό Στρατό,δηλαδή τα μαζέματα της Αλ Κάιντα,κυρίως από Λιβύη,Αγγλία,αραβικές χώρες αλλά και ντόπιους Αδελφούς Μουσουλμάνους.Γαλλικές εφημερίδες αναφέρουν και συμμετοχή,από θέση συμβούλων και εκπαιδευτών και γαλλικών ειδικών δυνάμεων.
Δες και εδώ: http://www.informationclearinghouse.info/article31538.htm
Αν χρειαστείς κάτι περισσότερο,κατά διαστήματα περνάω από'δω.
Πάντως,η Συρία είναι κλειδί για τον έλεγχο,όσο και να φαίνεται παράξενο,μιας περιοχής που ξεκινάει από τη Μεσόγειο και καταλήγει στα Ιμαλάια.
Ο δείμος του πολίτη βέβαια-και καλά κάνει-ως σωστός Ελλην εσ. κοιτάει την πάρτη μας και δεν έχει χρόνο-σιγά!-για άλλα.
Φιλικά δείμο και χωρίς παρεξήγηση
Στη γεωπολιτικη διασταση του συριακου προβληματος ειχα αναφερθει σε παλιοτερο ποστ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυρία: puzzle για δυνατούς λύτες
Ανωνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για τα λινκς. Αυτο της FAZ το τσιμπησα χθες απο τα
countercurrents, δες σχολιο πιο πανω.
Επειδή δεν έχω χρόνο,πρόσεξε ποιο στέλνει το άρθρο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"The prime German daily, the center-right Frankfurter Allgemeine Zeitung, has a new report (in German) about the Houla massacre. The author is Rainer Hermann who studied and speaks Arabic, Turkish and Farsi. Hermann also has a PhD in economics and wrote his thesis about the modern Syrian social history. He currently lives in Abu Dhabi and has been reporting from the Middle East for over 22 years.
What follows is my translation of the relevant parts of his report, which is datelined from Damascus, about the Houla massacre:
Syrian opposition members who are from that region were during the last days able to reconstruct the most likely sequence of events based on accounts from authentic witnesses. Their result contradicts the pretenses from the rebels who had accused regime allied Shabiha they alleged were acting under the protection of the Syrian army. As opposition members who reject the use of lethal force were recently killed or at least threatened, the opposition members [talking to me] asked that their names be withheld.The massacre of Houla happened after Friday prayers. The fighting started when Sunni rebels attacked three Syrian army checkpoints around Houla. These checkpoints were set up to protect the Alawi villages around the predominantly Sunni Houla from assaults.
One attacked checkpoint called up units from the Syrian army, which has barracks some 1500 meters away, for help and was immediately reinforced. Dozens of soldiers and rebels were killed during the fighting around Houla which is said to have lasted about 90 minutes. During these fights the three villages were closed off from the outside world.
According to the witness accounts the massacre happened during this timeframe. Killed were nearly exclusively families from the Alawi and Shia minorities in Houla which has a more than 90% Sunni population. Several dozen members of one extended family, which had in recent years converted from Sunni to Shia believe, were slaughtered. Also killed were members of the Alawi family Shomaliya and the family of a Sunni member of parliament who was [by the rebels] considered a government collaborator. Members of the Syrian government confirmed this version but pointed out that the government committed to not publicly speak of Sunnis and Alawis. President al-Assad is Alawi while the opposition is overwhelmingly from the Sunni population majority."
Επίσης, 10/6/2012
ΑπάντησηΔιαγραφήSearching for Solutions in Syria
by by Nile Bowie
ξαναβάζω την πηγή:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.moonofalabama.org/
Cynical, γεια. Σ'ευχαριστώ πολύ για τις αναρτήσεις σου. Χαίρομαι πολύ που ακούγεται και μια άλλη άποψη - και που απαντά στο χάος της ανεύθυνης (και τελικά δόλιας) "πληροφόρησης" που μας κατακλύζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν παρόδω, και με σεβασμό, νομίζω οτι η απόδοση στα ελληνικά είναι "Αλαουίτες", διακριτό από τους "Αλεβίτες" που είναι μια άλλη (τουρκική) υποδιαίρεση του Δωδεκαϊτικού Ισλάμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήcynical,το βρεις δεν το βρεις,εγώ το βάζω εδώ:Από τη FAZ και πάλι,τη μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας:άρθρο του Ράινερ Χόφμαν,ημερομηνία 16 JUNE 2012,επιβεβαιώνει ότι η σφαγή στη Χούλα ΔΕΝ ήταν έργο του στρατού της Συρίας,αλλά των απανταχού σουνιτών "ανταρτών"
ΑπάντησηΔιαγραφήπεργάδι (το)
A SECOND (*) ARTICLE BY RAINER HOFFMAN ON THE HULA MASSACRE
Syria: "The Extermination" by Sunni rebel forces
A well regarded and qualified author of the prime German daily Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ)reported how the recent massacre in Houla, Syria, was perpetrated by Sunni rebel forces. In a new piece the reporter, Rainer Hermann, extends on the first one and explains why his reporting is correct and why other reporting was terribly wrong.
16 JUNE 2012
The Houla massacre was a turning point in the Syrian drama. There was great worldwide outrage when 108 people were killed there on May 25, among them 49 children. Calls for a military intervention to end the bloodshed became louder and the violence in Syria has since steadily escalated. Based on Arab news channel and the visit of UN observers on the following day, world opinion almost unanimously blamed the regular Syrian army and the Syrian regime’s Shabiha militia for the massacre.
In the past week and based on reports from eyewitnesses theFrankfurter Allgemeine Zeitung put this version into question. It reported that the civilians killed were Alawites and Shiites. They were deliberately killed by armed Sunnis in Taldou, a town in the plains of Houla, while fierce fighting between the regular army and Free Syrian Army was taking place at checkpoints around the village. Our report was taken up by many media outlets worldwide and was rejected by many as implausible. We have therefore to ask four questions: Why did the world opinion so far followed a different version? Why does the context of the civil war makes the doubted version plausible? Why are the witnesses credible? What other facts support the report?
© F.A.Z.
Firstly, why world opinion follow a different version? It is undoubted that during the first months of the conflict, when the opposition did not yet possess weapons and was defenseless, all atrocities were done by the regime. The assumption is therefore obvious that this would continue. [1] Furthermore, the Syrian state media enjoy no credibility. They use the standard labeling "armed terrorist gangs" since the beginning of the conflict. Thus no one believes them, when that is indeed the case. Two media outlets, the Arab news channel Al Jazeera and Al Arabiya have become key sources even as their owners, Qatar and Saudi Arabia, are two states which are actively involved in the conflict. Not without reason do we know the saying "In war, truth dies first."
Secondly, why is, in the context of the civil war, the doubted version plausible? During recent month many weapons have been smuggled into Syria and the rebels have long had mid-sized weaponry. Every day more than 100 people are killed in Syria with about equal numbers of dead on both sides. The militias that operate under the banner of the Free Syrian Armycontrol wide parts of the provinces of Homs and Idlib and extend their dominion over other parts of the country. The increasing lawlessness has led to a wave of criminal kidnappings and also facilitates the settling of old disputes. If one looks through Facebook pages or talks to Syrians: Everyone knows everyday stories of "religious cleansing" - of people being killed just because they are Alawite or Sunni.
The plain of Houla, which lies between the Sunni city of Homs and the mountains of the Alawites, is predominantly inhabited by Sunnis and is burdened by a long history of sectarian tensions. The massacre took place in Taldou, one of the largest sites of Houla. Of the names of civilians killed, 84 are known. These are the fathers, mothers and 49 children of the family Al Sayyid and two branches of the family Abdarrazzaq. Residents of the city state that these were Alawites and Muslims who had converted from Sunni to Shia Islam. A few kilometers away from the border with Lebanon, this made them suspect of being sympathizers of Hezbollah, detested among Sunnis. Additionally killed in Taldou were relatives of the government loyal member of parliament Abdalmuti Mashlab.
ΑπάντησηΔιαγραφήThe homes of the three families are located in different parts Taldous. The members of the families were targeted and killed up to one exception. No neighbor was injured. Local knowledge was a prerequisite for these well-planned"executions". The AP news agency quoted the only survivor of the family Al Sayyid, the eleven year old Ali, as saying: "The perpetrators were shaved bald and had long beards." This is the look of fanatical jihadists, not of the Shabiha militia. The boy said he survived because he had pretended to be dead and smeared himself with the blood of his mother.
Sunni rebels perpetrate "liquidation" of all minorities
On April 1 the nun Agnès-Maryam, from the monastery of Jacob ("Deir Mar Yakub") which lies south of Homs in the village of Qara, described in a long open letter the climate of violence and fear in the region. She comes to the conclusion that the Sunni insurgents operate a stepwise liquidation of all minorities. She describes the expulsion of Christians and Alawites from their homes, which are then occupied by the rebels, and the rape of young girls, who the rebels pass off as"war booty"; she was an eye witness when the rebels killed a businessman in the street of Wadi Sajjeh with a car bomb after he refused to close his shop and then said in front of a camera from Al Jazeera that the regime had committed the crime. Finally she describes how Sunni insurgents in the Khalidijah district of Homs locked Alawite and Christian hostages into a house and blew it up only to then explain that this was an atrocity of the regime.
συνεχίζεται
Why are, in this context, the Syrian witnesses (in my report) regarded as credible? Because they do not belong to any party of the conflict, but are caught in the middle and have no other interest than to stop a further escalation of violence. Several such people have already been killed. Therefore, no one wants to reveal their identity. In a period in which an independent review of all facts on the spot is not possible there can be no certitude that all details have happened exactly as described. Even as the massacre in Houla took place in the version described here, no conclusions can be drawn from it for other atrocities. As before in Kosovo every massacre must be examined individually after this war.
ΑπάντησηΔιαγραφήWhat other facts support this version? The FAZ was not the first to reported on a new version of the massacre of Houla. Other reports could just not compete with the big key media. The Russian journalist Marat Musin, who works for the small news agency Anna, was in Houla on May 25 and 26, in part became an eyewitness and also published the statements of other eyewitnesses. Additionally the Dutch Arabist and freelance journalist Martin Janssen, who lives in Damascus, contacted the Jacob Monastery in Qara, which has taken in many victims of the conflict with the nuns doing devote humanitarian work, after the massacre.
Rebels described to UN observers, their version of the massacre
The nuns told him how on that May 25th more than 700 armed rebels, coming from Rastan, overran a roadside checkpoint of the army near Taldou, how these, after the massacre, piled up the corpses of the killed soldiers and civilians in front of the mosque and how they, on next day, told their version of the alleged massacre by the Syrian army in front of the cameras of rebel-friendly channels and to the UN observers. UN Secretary General Ban Ki-moon announced on May 26 at the UN Security Council that the exact circumstances are unclear. The UN could confirm, however,"that there has been artillery and mortar attack. There were also other forms of violence, including shots from up close and serious abuses."
The following sequence of events can be reconstructed: After the Friday prayers on May 25th more than 700 gunmen under the leadership of Abdurrazzaq Tlass and Yahya Yusuf came in three groups from Rastan, Kafr Laha and Akraba and attacked three army checkpoints around Taldou. The numerically superior rebels and the (mostly also Sunni) soldiers fought bloody battles in which two dozen soldiers, mostly conscripts, were killed. During and after the fighting the rebels, supported by residents of Taldou, snuffed out the families of Sayyid and Abdarrazzaq. They had refused to join the opposition.
Rainer Hermann
Frankfurter Allgemeine Zeitung, 13 giugno 2012
περγάδι (το)
New York Times: CIA officers regulating arms traffic to Syria opposition groups
ΑπάντησηΔιαγραφήAccording to report, U.S. operatives are stationed in southeast Turkey to ensure weapons meant for anti-Assad groups do not fall in hands of groups linked to al-Qaida.
By Haaretz and DPA | Jun.21, 2012 | 10:05 AM | 3
http://www.haaretz.com/news/middle-east/new-york-times-cia-officers-regulating-arms-traffic-to-syria-opposition-groups-1.440110
http://www.nytimes.com/2012/06/21/world/middleeast/cia-said-to-aid-in-steering-arms-to-syrian-rebels.html?_r=1&pagewanted=all
ΑπάντησηΔιαγραφή