Μια χώρα είθισται, ανάμεσα στα άλλα, να θεωρείται πολιτισμένη ανάλογα με τη μέριμνα και το βαθμό προστασίας που παρέχει στους πολίτες της. Η Δύση το φρόντισε πολύ τις τελευταίες δεκαετίες, πλουτίζοντας τα μέσα προστασίας και τις προειδοποιήσεις, σε περισσότερους τομείς απ’ ό,τι παλαιότερα, όταν αυτές περιορίζονταν κυρίως στα τρόφιμα και τα φάρμακα, που είναι και τα σπουδαιότερα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση αυτή στην αυτοκινητοβιομηχανία. Τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται με αερόσακους, και με διάφορα ηχητικά σήματα αν κάποιος από τους επιβάτες αμελήσει να βάλει τη ζώνη ασφαλείας. Επίσης ηχητικά σήματα συνοδεύουν την όπισθεν, για την προειδοποίηση κάποιου ανύποπτου πεζού που τυχαίνει να στέκεται αμέριμνος πίσω από το αυτοκίνητο.
Οι δρόμοι εξοπλίζονται με έντονες διαγραμμίσεις και με προειδοποιητικές πινακίδες. Οι λακκούβες επισκευάζονται, κλπ. Όλα αυτά έχουν σαν σκοπό την προστασία και την ασφάλεια οδηγών και πεζών.
Επίσης, και τα υπόλοιπα μέσα μαζικής μεταφοράς, πλοία και αεροπλάνα, εξοπλίζονται με μέσα διάσωσης, αλλά και με υποχρεωτικές προβολές για τη σωστή χρήση αυτών από τους επιβάτες σε περίπτωση κινδύνου. Το ίδιο και το μετρό, με τη γενίκευση του πλέον γνωστού «Mind the Gap» και στα βαγόνια άλλων χωρών.
Η προειδοποιητική φράση, «η συνομιλία καταγράφεται για τη δική σας Προστασία», προτάσσεται πλέον σε κάθε τηλεφωνική επικοινωνία που έχουμε με κάποια δημόσια υπηρεσία ή τράπεζα ή ακόμα και ιδιωτική εταιρία.
Δεν θα συνεχίσω απαριθμώντας παραδείγματα. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί πολλά. Αυτό που παρατηρούμε όμως είναι ότι όσο θεριεύει η βιομηχανία των προειδοποιήσεων, (για τις περισσότερες, θα έλεγα ότι είναι προειδοποιήσεις πολυτελείας), που εννοείται ότι γίνονται για τη δική μας ασφάλεια, τόσο υποσκάπτεται και αφαιρείται η πραγματική ασφάλεια που παρέχει το κοινωνικό κράτος.
Κοντολογίς, όσο πιο πολύ φλυαρεί το κράτος, πλειοδοτώντας τη Security, τόσο πιο πολύ καταργεί την Social Security.
Αν προσέξετε, αυτά τα δυο πάνε αντιστρόφως ανάλογα. Και μάλλον κάθε άλλο παρά τυχαία γίνεται.
Ο σωστός όρος είναι safety και όχι security.
ΑπάντησηΔιαγραφήομως η social security καθε αλλο παρα ασφαλεια ειναι
ΑπάντησηΔιαγραφήασφαλεια απο ελλειψη ισως
Οχι ομως ασφαλεια απο βια
π.χ. ασφαλεια απο βια αλλων συνιστουν οι προιδοποιησεις και η σημανση
ασφαλεια απο βια συνιστα η αυξημενη καταστολη και τα συστηματα παρακολουθησης
Ομως τι σοι ασφαλεια συνιστα ο αεροσακος ή η ζωνη ασφαλειας?
Απο ποιον ασφαλιζομαστε περαν απο την φυση την ιδια δηλαδη τους νομους της αδρανειας και της βαρυτητας?
Αρα σε αυτη την περιπτωση το κρατος δεν εχει καμια δουλεια να επιβαλλει "ασφαλεια" αφου το τελικο κοστος δεν θα ειναι στο κρατος αλλα στη δικη μου τσεπη αρα συνεπως και στην δικη μου "κοινωνικη" social ασφαλεια
καλο μηνα
cynical, λυπάμαι αλλα αυτό το άρθρο είναι κενό περιεχομένου. Δέν σημαίνει οτι health and safety και welfare state είναι αλληλοαναιρούμενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμάς δηλαδή να είναι οι δρόμοι χωρίς φώς και να πέφτεις μεσα στους λάκους που σκάβαν τα συνεργεία, και να οδηγείς (ή να οδηγούν άλλοι) αυτοκίνητα χωρίς φρένα με φθαρμένα λάστιχα αρκεί τα νοσοκομεία και τα γραφεία κηδειών να είναι τζάμπα!
Ας μή τρελαθούμε !
Ignoring the libertard...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ απλά, θυμάμαι ότι μέχρι αρχές 90, ασφάλεια σήμαινε αυτονόητα κοινωνική ασφάλεια. Πλέον αυτονόητα καταστολή. Προστασία του πολίτη σήμαινε απέναντι σε αρρώστια και αλλαγές στο επίπεδο ζωής του. Τώρα σημαίνει περιπολίες στη γειτονιά και ΜΑΤ.
Που σε μεγάλο μέρος γίνονται για να ελέγχουν το μέρος εκείνο του πληθυσμού που δεν καλύπτεται από την χαμένη πλέον σημασία της λέξης. Οπότε μάλλον είναι και φτηνότερη, πέρα από δίκαιη, η κοινωνική ασφάλεια. Αλλά ξέχασα, ο εγωισμός και η απληστεία είναι αρετές, και ΕΓΩ ξέρω πώς να χρησιμοποιήσω τα λεφτά ΜΟΥ για να βοηθήσω αυτούς που ΘΕΛΩ ΕΓΩ...
αυτο που αντιλαμβανομαι, και δεν ειμαι η μονη, ειναι όταν δεν μού τα επρηζαν για την ασφαλεια μου, ειχα και περιθαλψη και συνταξη. τωρα που μου τα πρηζουν δεν εχω ουτε το ενα ουτε το αλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι συμπτωση. Απλα οι κρατουντες εκαναν και κανουν μεγαλη προσπαθεια για να αλλαξουν την αντιληψη της κοινωνιας για το τι συνιστα ασφαλεια.
Η παρατήρηση πάντως είναι καίρια, δηλαδή γίνεται επαναδιαπραγμάτευση της έννοιας της ασφάλειας, μονομερώς! Μάλιστα εκείνο που γίνεται είναι να ιδιωτικοποιείται: τα αυτοκίνητα γίνονται ασφαλέστερα, αλλά τα φανάρια στους δρόμους δεν λειτουργούν, οπότε οι πεζοί είναι σε δυσμενέστερη θέση. Υπάρχουν κάμερες παντού, αλλά αυτές χρησιμεύουν για να μην διαδηλώνεις -οι κλέφτες θα πάρουν το πορτοφόλι από σένα που χρησιμοποιείς ΜΜΜ και όχι από αυτόν που κατεβαίνει στην πόλη με το δικό του αυτοκίνητο. Θέλει πάρα πολλή μελέτη ακόμη, αλλά η παρατήρησή σου είναι πάρα πολύ καλή cynical, εξαιρετική.
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματι εδω εχεις δικιο υπαρχει προσπαθεια αλλαγης της επικρατουσας αποψης για την ασφαλεια
ΑπάντησηΔιαγραφήομως αυτη δεν ειναι η πρωτη αλλαγη
πρωτα αλλαξε το μοντελο απο το σωστο που ηταν ασφαλεια απο βια σε ασφαλεια απο αναγκη
τοτε ο κοσμος εμαθε στο αυτονοητο της "ασφαλειας" και τωρα δυστηχως πρεπει να ξεμαθει
Οχι γιατι καποιοι θελουν αλλα γιατι "ασφαλεια" απο τη φυση δεν μπορεις να εχεις
Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ασφάλεια στη φύση, μπλεχτήκαμε με αυτό τον μπελά που λέγεται πολιτισμός. Όποιου δεν του αρέσει, πίσω στον αυστραλοπίθηκο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και κάποιοι προφανώς είναι ήδη σε καλό δρόμο...
Cynical, μπορεις να προσδιορισεις τι εννοεις με το social security γιατι ο καθε σχολιαστης καταλαβε διαφορετικα πραγματα.?
ΑπάντησηΔιαγραφήSocial security ειναι το κοινωνικο κρατος. Το αναφερω στο κειμενο. Ειναι η δωρεαν περιθαλψη, η παιδεια, η συνταξη, τα επιδοματα ανεργιας κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα συμφωνήσω. Όχι γιατί απαραίτητα έχεις άδικο, αλλά κυρίως για΄τι μένει ατεκμηρίωτο. Σε πολλές περιπτώσεις έχεις άδικο -φρονώ- στο συμπέρασμά σου. Η παθητική ασφάλεια, οι οδοσημάνσεις κλπ είναι αναγκαίες για την ασφάλειά μας και δεν περιορίζει την κοινωνική ασφάλεια. Αντίθετα, ένα κράτος είναι πολιτισμένο όχι όταν έχει νοσοκομεία, αλλά όταν προλαμβάνει τις σωματικές βλάβες (από ατυχήματα τροχαία πχ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο αυτό όμως, για να έρθω στα λόγια σου, κι άλλο η κατάχρηση της λέξης ασφάλεια για την τρομοκράτηση τελικά του λαού, την ενίσχυση της συστημικής βίας κλπ, όπως το βιώνουμε με τη δράση των ΜΑΤ ή των καμερών κλπ.
δειμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήβαθμιαια επιχειρειται κατι πιο σημαντικο : η ανανοηματοδοτηση του περιεχομενου της ασφαλειας.
Βλεπεις πού πέφτει το βαρος σε μια κοινωνια και από πού αφαιρειται. Αν και οι δυο αντιληψεις περι ασφαλειας αναπτυσσονταν ισομετρα δεν θα υπηρχε προβλημα. Αλλα υπαρχει.
Δειμο, η νεο-φιλελευθερη ιδεολογια συνεχως αρπαζει λεξεις και τους αλλαζει τις σημασιες,ωστε να δημιουργει συγχυση. Υιοθετωντας κανεις τη λεξε γιατι απο παλια φερνει κατι καλο, υιοθετει, χωρις να το καταλαβαινει και το νεο περιεχομενο. Οι λεξεις ειναι κατι σαν δουρειος ιππος για καινουργια μηνυματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παραδειγμα, παρε τη λεξη μεταρρυθμιση και εκσυγχρονισμος οπως κυκλοφορει. Ολοι την υιοθετουν σαν κατι καλο και προοδευτικο, αλλά λιγοι συζητανε το νοημα των μεταρρυθμισεων .
Για την αξιοκρατια εχω γραψει πολλα. Απλα τη θυμιζω.
Στο σχόλιο για τους νεοφιλελεύθερους νεολογισμού δε διαφωνώ καθόλου. Είναι κι αυτό ένα παιχνίδι της πολιτικής που ήδη όμως το κατέγραψε ο Θουκυδίδης σε άλλες -εμφυλιακές- καταστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ασφάλεια στη χώρα μας παίζει κυρίως μέσω της τρομοκρατίας του λαού (βλ. ιερόδουλες οροθετικές κλπ).
Η διαφωνία μου όμως ήταν στην απόλυτη γενίκευση του συμπεράσματός σου. Ορισμένα ζητήματα (παθητική ασφάλεια αυτοκινήτου κλπ) ήταν αιτήματα μικρών κινημάτων και ισχυρών πιέσεων σε ισχυρά λόμπι. Μην το παραβλέπεις αυτό.
Και η παθητική ασφάλεια είναι επίσης σχετική: δηλ. η χρήση τεχνολογιών για π.χ. παρακολουθηση των οδηγών και της ταχύτητας που αναπτύσσουν υιοθετείται γιατί κανείς δεν θέλει να επιβάλει στις εταιρείες και στους μεσοαστούς (και μικροαστούς) καταναλωτές ότι τα αυτοκίνητα θα έχουν τεχνική δυνατότητα να τρέχουν μέχρι π.χ. τόσα χιλιόμετρα. Δηλαδή, ιδιωτικά, όσο θες αγοράζεις ένα σχεδόν υπερηχητικό αεροπλάνο για να πηγαίνεις βόλτα στην πόλη, και πατάς γκάζι για να κάνεις φιγούρα το ακριβό αυτοκινητο, αλλά μετά έχει ευθύνη το κράτος που πρέπει να σε πείσει να φοράς ζώνη, να σταματάς στα φανάρια, να δίνεις προτεραιότητα στους πεζούς κλπ. Στην πραγματικότητα, η ανανοηματοδότηση της ασφάλειας γίνεται ακριβώς για να μπορεί ο κάθε ιδιώτης (με όλες τις σημασίες της λέξης) με λεφτά να κάνει ό,τι θέλει. Έτσι γίνονται δημόσιος κίνδυνος οι προλετάριες οροθετικές γυναίκες (αλλά όχι οι προαγωγοί και οι πελάτες τους). Δεν είναι τυχαίο ότι έλεγχοι σε αποσκευές γίνονται μόνο στα αεροπλάνα, γιατί εκεί ταξειδεύουν οι αστοί... ενώ στα ΜΜΜ, ούτε καν στα πλοία! δεν υπάρχει κίνδυνος ασφάλειας, γιατί εκεί οι αστοί δεν καταδέχονται... το ίδιο και τα νοσοκομεία: 2 σήμερα ανακοίνωσαν αδυναμία σίτισης των ασθενών, αλλά αύτό δεν θεωρείται ζήτημα ασφαλείας, μολονότι τίθεται θέμα ζωής και θανάτου των ασθενών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, δεν είναι έτσι. Βλέπεις μόνο την ταχύτητα. Δε βλέπεις το υποχρεωτικό σε αερόσακους (4 το ελάχιστο), ή τα ABS φρένα πια, ή τις ζώνες ασφαλείας και το κινητό. Αυτά ισχύουν για όλους ως μέτρα ασφαλείας (το αν το όργανο ως εξουσία γράψει εσένα κι όχι έναν πλούσιο, θα το εξετάσουμε υπό το πρίσμα ότι ο πλούσιος συνήθως έχει οδηγό, ενώ εκείνον που ονομάζουμε πλούσιο συχνότατα είναι ένας ευκατάστατος πολύ μεσοαστός).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, παραβλέπεις ότι στα λεωφορεία των ΚΤΕΛ κανονικά πρέπει να φορούν όλοι ζώνες όπως και στα τουριστικά ή τα σχολικά... Βέβαια, εδώ κολλάει η επανάληψη, "κανονικά".
Δείμε, συμφωνώ ότι στην συλλογική διευθέτηση της ασφάλειας υπάρχει ευθύνη του καθενός, π.χ. στα λεωφορεία του ΚΤΕΛ όχι μόνο υπάρχουν ζώνες, αλλά κανείς, ούτε αυτοί που αποφασίζουν να κοιμηθούν στο λεωφορείο δεν τις φορούν, έτσι για παν ενδεχόμενο. Απλά, είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρει κανέναν η σωστή εκπαίδευση για την αυτοπροστασία μας, αλλά ενδιαφέρει πολύ να μην κακοχαρακτηριστεί η μεταφορά με αεροπλάνο (όπου σε κοιτούν καλά καλά αν φοράς ζώνη, και αν τύχει να έχεις στα πόδια σου ένα βιβλίο μπορεί να χρειαστεί να το σηκώσεις σαν κατάδικος για να αποδείξεις ότι έχεις τη ζώνη δεμένη). Φυσικά, συμφωνώ ότι δεν πρέπει πια να περιμένουμε να μας εκπαιδεύσουν, ας ανοίξουμε και εμείς τα μάτια μας. Αυτό δεν αναιρεί όμως τη σαφή δημόσια πολιτική που περιγράφει η Cynical.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την προϋπόθεση ότι αυτό ισχύει στη χώρα μας. Αλλού δεν ισχύει (μάλλον το αντίθετο για το δυτικό κόσμο, όπου έχει ενσωματωθεί η οδική ασφάλεια στην εκπαίδευση κλπ). Κι αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι δεν είναι παγκόσμιο το φαινόμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή