Το κόμμα του μάρκου στη Γερμανία

Όσο η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει, όσο η λιτότητα, παρά την αγριότητά της αποδεικνύεται ατελέσφορη, όσο ο διαλυτικός ρόλος του ευρώ αρχίζει να γίνεται κατανοητός από όλο και περισσότερους πολίτες, και όσο η ύφεση αρχίζει να απειλεί και τις μητροπόλεις του κέντρου, τόσο ο ευρωσκεπτικισμός θα ανεβαίνει και η ισορροπία της Ευρωζώνης θα γίνεται ολοένα και πιο ασταθής.

Κόμματα που πρεσβεύουν την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα αποκτούν σημαντικό πολιτικό βάρος με τάσεις αυξητικές του εκτοπίσματός τους. Και δεν είναι μόνο τα ακροδεξιά, όπως στη Γαλλία και την Ολλανδία. Ο Bepe Grillo σαρώνει στην Ιταλία, το ίδιο και το Ukip στη Βρετανία που οι τελευταίες δημοσκοπήσεις το φέρνουν τρίτο στη σειρά μετά τους Τόρυς και τους Εργατικούς, ενώ και στην Κύπρο η πιθανότητα αποχώρησης από το ευρώ συντονίζεται με μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Στην Ελλάδα, το ίδιο, σύμφωνα πάλι με τελευταίες δημοσκοπήσεις, και ο πολιτικός φορέας που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει το πήδημα εκτός ευρώ δείχνει για πρώτη φορά να αμφιταλαντεύεται χωρίς να προσπαθεί να το κρύψει.

Παρόλο που το γενικό αίσθημα στην Ευρωζώνη δεν έχει γύρει καθαρά υπέρ της διάλυσής της, τούτο κατά κύριο λόγο οφείλεται στο φόβο που προκαλεί το άγνωστο, καθ’ ότι τα ανώτερα θεσμικά όργανα αρνούνται (ακόμα) να θέσουν το θέμα μιας συντεταγμένης διάλυσης στο δημόσιο διάλογο, παρά στη δυσαρέσκεια για την απώλεια ενός παραδείσου.

Μόλις σήμερα, ο ευρωσκεπτικισμός αποκτάει και επισήμως πολιτική έκφραση και στη Γερμανία με την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος Alternative for Germany σε πολυτελές ξενοδοχείο του Βερολίνου, ύστερα από πρωτοβουλία  ομάδας ευυπόληπτων οικονομολόγων, ακαδημαϊκών, καθηγητών πανεπιστημίου και επιχειρηματιών. «Με τα τόσα Dr. και Prof. να προηγούνται των ονομάτων των προσκεκλημένων, κανείς είχε την εντύπωση ότι βρισκόταν σε επιστημονικό συνέδριο», ανέφερε κάποιος σχολιαστής.

Το κεντρικό στίγμα του κόμματος είναι η συντεταγμένη διάλυση της ευρωζώνης, και η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, για το λόγο ότι η σημερινή κατάσταση με τις συνεχείς διασώσεις αφ’ ενός έχει κουράσει τους γερμανούς, αφ’ ετέρου αποτρέπει και τις περιφερειακές χώρες από το να ορθοποδήσουν. Επιπλέον για να μην γίνει καμιά σύγχυση με τους νεοναζί δηλώνει ότι ούτε εθνικιστικό είναι, ούτε εναντίον της μετανάστευσης.

Αν και οι Γερμανοί σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, δηλώνουν σε μεγαλύτερα ποσοστά λάτρεις του ευρώ, εν τούτοις, σε δημοσκόπηση της Handelsblatt (2-3 Απριλιου), ένα 27% δήλωσε ότι πιθανόν και να το ψήφιζε στις επικείμενες εκλογές. Οι ιδρυτές του, λογικό είναι να προσβλέπουν ακόμα και σε διψήφια ποσοστά. Κάποιοι αναλυτές όμως θεωρούν ότι θα είναι δύσκολο να πιάσει ακόμα και το 5%, το όριο που απαιτείται για την είσοδο στην Bundestag, παρά το γεγονός ότι στην πολιτική αρένα, όπως παραδέχονται, υπάρχει αρκετός κενός χώρος για να ένα ευρωσκεπτικιστικό κόμμα. 

Είτε έτσι, όμως, είτε αλλιώς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αρπάξει αρκετές ψήφους από το κόμμα της Μέρκελ, κυρίως όμως από το κόμμα των φιλελευθέρων, που έτσι κι αλλιώς πνέει τα λοίσθια, με αποτέλεσμα, η Μέρκελ να μην μπορέσει τον Σεπτέμβριο να σχηματίσει κυβέρνηση και να στραφεί στους σοσιαλδημοκράτες και στον γελοίο Steinbrück, για έναν ακόμα Μεγάλο Συνασπισμό. Όπως δηλώνουν πάντως οι ιδρυτές του νέου κόμματος, το ¼ των μελών τους προέρχεται από το SPD και τους Πράσινους, γεγονός που δείχνει ότι ο ευρωσκεπτικισμός και ο φόβος ότι και η δική τους οικονομία τελικά θα απειληθεί,  αγγίζει τους Γερμανούς πέρα και πάνω από πολιτικές παρατάξεις.

Το κομβικό σημείο πάντως είναι η πορεία της Ιταλίας και Ισπανίας. Αν κάποια από αυτές τις δυο οικονομίες χρειαστούν τους επόμενους μήνες κονδύλια «διάσωσης», τότε πες ότι η Μέρκελ τις έχει χάσει κιόλας τις εκλογές. Κι επειδή δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να το θελήσει, θα συνεχίσει να κάνει για λίγο ακόμα καιρό τα στραβά μάτια χαλκεύοντας τα νούμερα και υποβιβάζοντας τους κινδύνους. Οι μαγκιές είναι μόνο για τις μικρές χώρες, όπου μπορεί αβρόχοις ποσί να βγάζει το μαστίγιο και να δείχνει πυγμή. Στις μεγάλες, «μούγγα στη στρούγκα».

Πάντως το κλίμα στην ευρωζώνη είναι τόσο εύθραυστο, που κάποιο τυχαίο και φαινομενικά ασήμαντο γεγονός, ας πούμε κάποιος αντίστοιχος του Φραγκίσκου Φερδινάνδου, να γυρίσει το κλίμα και να φέρει το πάνω-κάτω.

Κι όπως γράφει σήμερα το reuters, "Μην υποτιμάτε το νέο αντι-ευρώ κόμμα της Γερμανίας". 

Διαβάστε επίσης σχετικά στον Economist (13/4/2013) "Germany and the Euro: Don't make us Fuhrer. Germans are losing patience with being cast as the eurozones'scapegoats"