Sex, Drugs και Λογιστική

Στα προηγούμενα χρόνια προσπάθησα αρκετές φορές να φανταστώ ποιες θα ήταν αυτές οι νέες ανεξερεύνητες περιοχές στις οποίες θα πατούσε η παγκόσμια ανάπτυξη για τις επόμενες δεκαετίες. Κάθε εποχή, κάποια στιγμή έβρισκε τις δικές της και πορευόταν μέχρι να τις εξαντλήσει και να πάει για άλλα. Η λεγόμενη βιομηχανική εποχή πάτησε στον ατμό και τον ηλεκτρισμό, η μεταπολεμική πάτησε στα χαλάσματα τα οποία έπρεπε να ξαναχτίσει, κι όταν κι αυτά είχαν τελειώσει στράφηκε στο φτηνό χρήμα και το δανεισμό, που κιαυτά μάς τελείωσαν με πάταγο λίγο πριν.

Και μετά τι; Οι πράσινες τεχνολογίες αποδείχτηκαν αρκετά ακριβές για να δώσουν το boom που ευαγγελίζονταν, ενώ βαίνει συρρικνούμενη και η συνεισφορά των υπολογιστών στην ανάπτυξη. 

Κάποιες τρελλές ιδέες άρχισαν να περνούν απ' το μυαλό μου, όπως ανάπτυξη στο εργαστήριο και εμπορία ανθρώπινων οργάνων, μιας και ζήτηση υπάρχει και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο, κι απ' ότι φαίνεται και οι δυνατότητες των εργαστηρίων να ανταποκριθούν, υπάρχουν. Τις απόψεις μου αυτές τις είχα εκθέσει πριν τέσσερα χρονάκια, στη "Νέα Αγορά των Ανθρώπων".

Έπεσα έξω εν μέρει, αλλά όχι εντελώς. Η εμπορία ανθρώπινων οργάνων είναι μια παράνομη ακόμα δραστηριότητα, αλλά αν γινόταν νόμιμη ποιος δεν θα συμφωνούσε με την ευεργετική της συμβολή στην ανάπτυξη και το ΑΕΠ; Και για να το πάμε ακόμα μακρύτερα, δεν θα είχε να ωφεληθεί η ανθρωπότητα αν όλες οι παράνομες δραστηριότητες γίνονταν ως δια μαγείας νόμιμες;

Μεταξύ μας, άλλο πράγμα η ανάπυξη γενικά μιας οικονομίας και άλλο πράγμα η μεγέθυνση του ΑΕΠ. Την πρώτη την βλέπουμε με τα μάτια μας και την αισθανόμαστε στην τσέπη μας, ενώ τη δεύτερη την βλέπουμε στους προυπολογισμούς και όχι πάντα στην τσέπη μας. Όμως αυτή η δεύτερη θαρρείς και μετράει πιο πολύ, γιατί ο ανταγωνισμός των οικονομιών μεταξύ τους γίνεται βάσει προσυμφωνημένων δεικτών, όπως επίσης και οι αξιολογήσεις από τους γνωστούς οίκους, όπως επίσης και οι κατατάξεις των χωρών σε διάφορους πίνακες του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, της Eurostat κλπ, όπως επίσης και οι βιωσιμότητες των χρεών, μιας και έτσι μειώνονται οι λόγοι χρέους/ΑΕΠ για τους οποίους ξεραίνουμε το σκατό μας και το κάνουμε παξιμάδι.

Αυτη η απλή, όσο και μεγαλοφυής αναγνώριση, μάς δείχνει και το δρόμο. Αντί να σκοτωνόμαστε να βρούμε τρόπους να γεννήσουμε εισόδημα, μπορούμε κάλλιστα να το δημιουργήσουμε άνετα, άκοπα, ανέξοδα, και προπαντός δημιουργικά, στο Εxcel. Αντί να τρομάζουμε τις αγορές με το χρέος μας, απλά το συρρικνώνουμε αυξάνοντας το ΑΕΠ.

Αυτή την τόσο τολμηρή ιδέα λοιπόν, την κάνει σήμερα πράξη η Ευρώπη. Επειδή, όσο και να χτυπιέται, όσες θεωρίες και να σκαρφιστεί, η λιτότητα δεν φέρνει ανάπτυξη, κι ό έρμος ο δείκτης του ΑΕΠ δε λέει να ξεκολλήσει απ' το μηδέν με φυσικά μέσα, βάζει μπροστά τα τεχνητά. Δηλαδή, χεράκι στα spreadsheets εισάγοντας στη λούφα και τα έσοδα, κατ' εκτίμηση ή φανταστικά, από ροζ, γκρίζες και μαύρες δραστηριότητες. Ακολουθεί δηλαδή, με κάποια καθυστέρηση αυτό που είχε κάνει ήδη πράξη ο Αλογοσκούφης, επιβεβαιώνοντας το ρητό ότι “όταν εμείς αυξάναμε το ΑΕΠ, οι άλλοι τη βγάζανε στα δέντρα με τα βελανίδια”.

Για όσους δεν το αντελήφθησαν, στους επόμενους μήνες όλες οι χώρες της ΕΕ που δεν έχουν ακόμα συμπεριλάβει στους υπολογισμούς του ΑΕΠ τους τα έσοδα από την πορνεία, τα ναρκωτικά, τη λαθρεμπορία, (τσιγάρα, μπάφους, κόκες, αλκοόλ, αντιλαμβάνεστε τα λοιπά), και άλλες παράνομες δραστηριότητες, θα πρέπει να το πράξουν άμεσα, μέχρι το Σεπτέμβρη το πολύ, όπως προστάζει η έκδοση 2010 του ESA.

Η Ιταλία, το έχει κάνει ήδη πράξη και είδε το 2012, το ΑΕΠ της να αυξάνεται ως δια μαγείας κατά 11%, με τη βούλα κιόλας της Eurostat, η οποία από το θρόνο της τσατσά επιβλέπει αν όλα πάνε ρολόι στο μπουρδέλο της Ευρώπης. Χάρις λοιπόν στις πουτάνες της via Veneto ο αγαπητός Matteo Renzi θα μπορεί να παινεύεται στη ματρόνα Μέρκελ ότι κατάφερε να κατεβάσει τα ελλείμματα κάτω του 3% και το χρέος κατά ένα ανάλογο ποσοστό. Όταν η Ιταλία είχε προτρέξει να κάνει το ίδιο το 1987, είχε δει το ΑΕΠ της να φουσκώνει κατά 18%. Έτσι, λοιπόν, αν δείτε ξαφνικά το χρέος της Ιταλίας από το 132% να κατρακυλάει πολύ κάτω του 100%, θα ξέρετε τις αιτίες. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ιταλίας η γκρίζα οικονομία της Ιταλίας είναι ανάμεσα στο 16.3%-17.5%. Η μαύρη, ...ανυπολόγιστη. Το Η.Β. θα προσθέσει περί τα $16.7 δισ.

Η Eurostat, που ξέρει απ' αυτά, υπολογίζει ότι αν συνυπολογιστούν στο ΑΕΠ όοολες οι παράνομες δραστηριότητες, οι ευρωπαικές οικονομίες θα εμφανίσουν ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 2.4%, και έτσι θα ξεπεράσουν την Αμερική, που εδω και 2 χρόνια τρώνε τη σκόνη της. Για το Η.Β το νούμερο θα είναι μεγαλύτερο κατά 3%-4%, ενώ ακόμα μεγαλύτερο όφελος αναμένεται να έχουν η Σουηδία και η Φιλανδία, διότι ως γνωστόν, οι χώρες αυτές αποτελούν υπόδειγμα. Ακόμα και στα “μαύρα”.

Η ντιρεκτίβα της Eurostat ήρθε λουκούμι στην κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία ετοιμάζει πυρετωδώς νομοσχέδια για την ενθάρρυνση της πορνείας, του trafficking, του κοντραμπάντο, της δουλεμπορίας, η οποία σημειωτέον κάνει τρελλούς τζίρους, που είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένοι και να μην βοηθούν την παρτίδα, τώρα που ο κακός Σόιμπλε την απειλεί με ένα τρίτο μνημόνιο. Επίσης, θα υπάρξει πρόβλεψη να ανοίξουν και οι φυλακές, γιατί είναι τρεις φορές κρίμα ένας τέτοιος θησαυρός να αφήνεται ανεκμετάλλευτος, τώρα στα δύσκολα.

Κι έτσι εξηγείται και η βεβαιότητα του ΔΝΤ ότι το χρέος από 187% που είναι σήμερα θα κατέβει κάτω του 120% το 2020. Με την παραοικονομία στην Ελλάδα να τρέχει στο 25% του ΑΕΠ, ο στόχος αυτός είναι κάτι παραπάνω από εφικτός.