"Εκπαιδευτές" Δολοφόνοι

Από τη μεγαλοδιαφθορά, τύπου Siemens, με την οποία ασχολήθηκα μόλις προηγουμένως, είπα σήμερα να κάνω μια βουτιά στα χαμηλά και ν’ ανασύρω ένα επεισόδιο από το ευρύ πάνθεον της μικροδιαφθοράς αυτή τη φορά, έτσι για να ξυπνήσουμε λιγάκι από την αποχαύνωση και το θάμπωμα που μάς προκάλεσαν οι λαμπεροί stars της ιστορίας αυτής και να κοιτάξουμε και τα δικά μας μούτρα. Αν και το σενάριο και η σκηνοθεσία δύσκολα θα έλεγες ότι πλάστηκαν από τα επιδέξια χέρια ενός Βισκόντι, εν τούτοις το θέαμα που προσφέρθηκε και κυρίως αυτό που αναμένεται να προσφερθεί στα προσεχώς, στάθηκε ικανό να μάς κάνει να ξεχάσουμε ότι κι ο καθένας από εμάς είναι κι από ένας μικρός star, που μπορεί μεν να μην κάνει διεθνή καριέρα όπως ο κ. Χριστοφοράκος, μπορεί να μην έχει συνεχώς επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά δεν τα πάει κι άσχημα στην εγχώρια σκηνή του παράνομου πάρε-δώσε, έχοντας μάλιστα συστηματική και μακροχρόνια παρουσία.

Κατά γενική ομολογία, οι πλέον διάσημες ομάδες των μικρο-stars της εκ των κάτω διαφθοράς είναι τα σινάφια των εφοριακών, των ιατρών, των πολεοδόμων και των τελωνειακών, (συγχωρήστε μου αν παρέλειψα κάποιο), τα οποία και καρπούνται το μεγαλύτερο μερίδιο της αντίστοιχης φιλολογίας επισκιάζοντας τη σημαντική συμβολή άλλων επαγγελματικών ομάδων.

Για το σκοπό αυτό θα ανασύρω σήμερα από τον πάτο, προσπαθώντας να το αναβαθμίσω σε θέση ανάλογη της συνεισφοράς του, το σινάφι των υπαλλήλων του Υπουργείου Συγκοινωνιών. Το φακελάκι στον εφοριακό, στον τελωνειακό, στον γιατρό ή στον υπάλληλο της πολεοδομίας μπορεί να είναι δύσοσμο, αλλά για να πούμε και του στραβού το δίκαιο, δεν είναι και δηλητηριώδες, δεν σε στέλνει δηλαδή. Το φακελάκι όμως στον υπάλληλο του Υπουργείου Συγκοινωνιών για να σου στείλει το δίπλωμα οδήγησης με το ταχυδρομείο στο σπίτι είναι ένα συμβόλαιο με τον Θάνατο, το οποίο υπογράφουν συνειδητά και με δική τους θέληση οι ίδιοι οι μελλοθάνατοι. Και όταν μάλιστα πρόκειται για νέους οδηγούς των 18 χρόνων, το υπογράφουν και οι γονείς οι ίδιοι, με πλήρη συναίσθηση τού τι πράττουν.

Η διαδικασία είναι γνωστή, αλλά θα την επαναλάβω εν συντομία. Ο υποψήφιος οδηγός δίνει ένα ποσό (η ταρίφα, όπως πληροφορήθηκα είναι γύρω στα 200 ευρώ) στον «εκπαιδευτή-δολοφόνο», ο οποίος μεταβιβάζει ένα μέρος του ποσού στον αρμόδιο «δημόσιο υπάλληλο-δολοφόνο». Ο έχων το θράσος να αρνηθεί αυτό το διακανονισμό, μένει απλά με το τιμόνι στο χέρι. Ο δρόμος θα παραμείνει για πάντα κλειστός! Τα περιστατικά που έχω υπ’ όψιν μου είναι πολλά, ώστε να μπορώ να υποθέσω ότι δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει και αλλιώς.

Αν είχα την εξουσία ενός νομοθέτη θα έστελνα τους υπαλλήλους και εκπαιδευτές κατ’ ευθείαν στο απόσπασμα, τους δεν υποψήφιους οδηγούς που συναινέσανε, στη φυλακή με κάθειρξη.

Πείτε μου σας παρακαλώ, ότι δεν είναι έτσι! Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η κοινωνία μας έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε να θέλει να αυτοκτονεί και να πληρώνει κι από πάνω γι αυτό!