Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Εκτελέσεις κι Εκτελέσεις


Χθες το βράδυ, στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ μια γυναίκα, χαμηλής νοημοσύνης εκτελέστηκε. Δεν είναι ότι ήτανε αθώα. Κάθε άλλο. Είχε αναθέσει σε κάποιους άλλους να σκοτώσουν τον άνδρα της και τον γιό του επί πληρωμή. Εν ψυχρώ.

Το ίδιο εν ψυχρώ όμως ήταν και η δική της δολοφονία με όλους τους τύπους του νόμου φυσικά, και με παπά, και με μάρτυρες και με το τελευταίο δείπνο, μαγειρεμένο όπως το τράβαγε η ψυχή της.

Δεν είδα όμως καμιά κίνηση, κανένα παγκόσμιο ξεσηκωμό για τη μετατροπή της ποινής της. Μόνο ο συνήθης σάλος στην Αμερική σχετικά με την άρση της θανατικής ποινής ως της εσχάτης των ποινών, ένα θέμα που έρχεται και παρέρχεται χωρίς ωστόσο να βρίσκεται μια γενναία και καθολική λύση.

Αντιθέτως, ο επικείμενος λιθοβολισμός της άτυχης Ιρανής μοιχαλίδας, ομοίως κατηγορουμένης για τη δολοφονία του συζύγου της ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών σε όλο τον κόσμο, και δικαίως.

Τι κάνει τη διαφορά; Μήπως ο τρόπος εκτέλεσης της ποινής; Δηλαδή δεν είναι η ίδια η φύση της ποινής που προκαλεί αισθήματα αγανάκτησης και αλληλεγγύης, αλλά ο τρόπος που εκτελείται, λιθοβολισμός, κρεμάλα ή θανατηφόρα ένεση; Μήπως δεν γίνονται καθημερινά εκτελέσεις και σε άλλα μέρη του κόσμου; Γιατί όμως το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο Ιράν ειδικά;

Μήπως γιατί και τα πιο αγνά αισθήματα, αυτά που νομίζουμε ότι ελέγχουμε και ελεύθερα εκφράζουμε, μήπως χωρίς να το παίρνουμε χαμπάρι χειραγωγούνται και αυτά; Αν το Ιράν δεν είχε αναγορευτεί σε αιχμή του άξονα του κακού, αν το Ιράν δεν ήταν στο στόχαστρο της δυτικής προπαγάνδας, αν το Ιράν δεν είχε αρχηγό τον Αχμαντινετζάντ με τα πυρηνικά του σχέδια, θα ασχολιόταν ο κόσμος όλος με την άτυχη ιρανή μοιχαλίδα;

Φοβάμαι πως όχι. Αλλά και πάλι δεν ξέρω…

12 σχόλια:

  1. Η Αλήθεια είναι πικρή και λίγοι θέλουν να την ακούν.
    Οι άνθρωποι στην μεγάλη πλειοψηφία τους δεν θέλουν να σκέπτονται!
    Είναι κόπος, είναι κούραση να προβληματίζεσαι και να βάζεις την λογική σου να δουλεύει.
    Είναι πιο εύκολη η έτοιμη τροφή.
    Το έτοιμο είναι πιο γλυκό και όταν στο δίνει μια αυθεντία ακόμη καλλίτερα. Κερδίζεις χρόνο και ας χάνεις την δική σου σκέψη.
    Σ΄αυτό στηρίζονται οι Προπαγανδιστές-Επικοινωνιολόγοι και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη παντού κατά τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
    Και όμως τρέμουν την ελεύθερη σκέψη γιατί είναι ανυπότακτη και επαναστατική.
    Με τέτοια θέματα που μας βάζεις Cynical μου είσαι The Princess of bloggers.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο δίκιο έχεις !
    Άλλο η εκτέλεση από ένα κράτος 'τριτοκοσμικό', μουσουλμανικό, φτωχό (???, η κοιν.γνώμη θεωρεί τις ΗΠΑ πλούσιες), πρωτόγονο κλπκλπ κι άλλο μια χριατιανική-επιστημονική εκτέλεση !
    φυσικά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το Ιράν είναι πιθανώς ο επόμενος στόχος των ΗΠΑ (τώρα το κατά πόσο θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια εκ νέου εκστρατεία, δεν έχω ιδέα. Ίσως βάλουν μπροστά το Ισραήλ;). Διάβαζα προ μηνών σχετικό άρθρο του Chomsky, όπου έλεγε ότι η κυβέρνηση Obama προωθεί δυνάμεις (αν καταλαβαίνω σωστά το "expanding offensive capacity") στο νησί του Diego Garcia, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για επιθέσεις στη Μέση Ανατολή. --> http://www.zcommunications.org/the-iranian-threat-by-noam-chomsky.

    Όπως και με την περίπτωση του Ιράκ όπου είχαμε μια φοβερή εκστρατεία παραπληροφόρησης σχετικά με τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται ότι διέθετε ο Σαντάμ, έτσι και τώρα φαίνεται πως γίνεται μια απόπειρα να πείσουν και να προετοιμάσουν τον κόσμο για μια επικείμενη εισβολή στο Ιράν, μέσω γενικής δυσφήμησής του (πβ. τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν) και τρομοκρατώντας τον κόσμο ότι τάχα θα αποκτήσει το Ιράν πυρηνικά όπλα και θα γίνουμε όλοι παρανάλωμα.

    Το θέμα όμως δεν είναι τόσο αν στο Ιράν έχουν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε τόσο τα πυρηνικά όπλα που μπορεί να αποκτήσει (όχι άμεσα, σημειωτέον), αλλά μάλλον το γεγονός ότι το Ιράν έχει το δικό του μπαϊράκι και αποτελεί εμπόδιο στην κυριαρχία των ΗΠΑ σε αυτή την περιοχή-κλειδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τι να πω...

    πίκρα και διχαλωτές γλώσσες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η θανατική ποινή είναι απαράδεκτη για κάθε πολιτισμένη κοινωνία.
    Γίνεται όμως ακόμα πιο απάράδεκτη όταν γίνεται με τελείως απάνθρωπο τρόπο όπως ο λιθοβολισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλη cynical,


    Ξέρεις, ξέρεις... ;-)


    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αθεοφοβε,

    λιθοβολισμοι εφαρμοζονται και στο Ιρακ, στη Σομαλια, στη Νιγηρια, και πολυ πιθανον και αλλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επισης θα ηθελα να συμπληρωσω και κατι αλλο.

    Αυτο που οι περισσοτεροι νομιζουμε οτι αποτελουν αυθορμητα κινηματα και κινησεις απο τα κατω, ας μην εκπλαγουμε οταν μαθουμε οτι εχουν οργανωθει πολυ καλα απο συγκεκριμενα κεντρα με πολυ συγκεκριμενα συμφεροντα.

    Δεν υποστηριζω οτι κατι τετοιο συνεβη με την ιρανη, πώς αλλωστε, δεν εχω καμια αποδειξη, αλλα θα μπορουσε καλλιστα να ειχε οργανωθει απο αλλου.

    Διοτι κατω απο το καθ' ολα νομιμο και ανθρωπιστικο αιτημα, αυτο που μενει ειναι ο Αχμαντινετζαντ και η βάρβαρη χωρα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η θανατική καταδίκη είναι κατακριτέα απ όπου και αν προέρχεται. Έχει όμως διαφορά αν επιβάλλεται επειδή κάποιος παραβίασε τους νόμους ενός «ιερού θεόπνευστου βιβλίου» χωρίς να βλάψει κανένα και διαφορετικό αν ο παραβάτης έβλαψε ακραία συνάνθρωπό του και παραβίασε τους νόμους της πολιτείας. Τώρα θα μου πεις δεν είναι υποκριτικό να καταδικάζεις κάποιον για την θανατική ποινή όταν εσύ δημιουργείς τις «παράπλευρες απώλειες»; Μεγάλο θέμα αλλά η τιμωρία για την παράβαση μεταφυσικών νόμων είναι μεσαίωνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είναι η θανατική καταδίκη πάντοτε κατακριτέα?
    Ρώτησε τους επιζώντες του Αουσβιτς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η χειραγώγησις της κοινής γνώμης εις την περίπτωσιν που αναφέρετε ομοιάζει προς την στάσιν του διεθνούς τύπου σχετικώς με την εγκληματικότητα της Βενεζουέλας:
    http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4595887

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. η θανατικη ποινη πραγματι εχει καποια αρνητικα στοιχεια οπως π.χ. η δυνατοτητα αποδρασης του εγκληματια απο την τιμωρια της πραξης του

    ομως καλως η κακως ειναι μια καλη λυση στις περισσοτερες περιπτωσεις για 2 λογους

    α) ειναι πολυ καλη για παραδειγματισμο
    Μια κοινωνια με θανατικη ποινη εχει ενα λογο λιγοτερο να παρουσιαζει δειγματα παρανομιας

    β) ειναι πολυ καλη μεθοδος εκδικησης και αντιμετωπισης του δραματος των θυματων


    συνηθως το πιο κλασσικο επιχειρημα που δινω στους θολοκουλτουριαρηδες ψευτοαριστερους καθε φορα που μου μιξοκλαιγονται για την θανατικη ποινη ειναι το απλουστατο:

    Γιατι τοτε ζητουν τη χουντα στο λαο και εκτελεσεις στο συνταγμα?
    Γιατι εξερουνται οι μαυραγοριτες/δοσιλογοι/φασιστες απο τον ψευτοανθρωπισμο της αριστερας?


    υποκρισια ψευτοανθρωπισμου που παει εναντια στον βασικοτερο νομο της κοινωνιας
    Το δημοκρατικο δικαιωμα των πολιτων να θετουν τους νομους τους οσο και εαν σε καποιες θλιβερες μειοψηφειες αυτο δεν αρεσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ορίσατε!