Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κατά φαντασίαν βιαστής

Αυτό που μου θυμίζουν οι διάφορες γυναικούλες που προστρέχουν μυξοκλαίγοντας αυτές τις μέρες στα κανάλια, αποζητώντας τον παρηγορητικό λόγο της μαμάς Όλγας, και των μπαμπάδων Γιάννη, Άρη και Μπάμπη, είναι η πεντάμορφη βασιλοκόρη του παραμυθιού, η οποία στριφογυρίζει τα βράδια στον ύπνο της, μη μπορώντας να ανεχθεί τον πόνο που της προκαλεί το ξερό ρεβίθι που κάποιος κακότροπος αυλικός έκρυψε κάτω από το εκατοστό στρώμα του κρεβατιού της για να τη δοκιμάσει.

Ο δε αναψοκοκκινισμένος, από το τρεχαλητό-για να προλάβει τα δελτία-, Πεταλωτής, μού φέρνει στο νου εκείνες τις μυγιάγγιχτες γεροντοκόρες με τα’ ανέγγιχτα κορμιά, που μη μπορώντας ν’ αντέξουν την αναστάτωση που προκαλεί στο μαραμένο τους κορμί το τυχαίο άγγιγμα κάποιου ανύποπτου αρσενικού, όπως επίσης και την έκρηξη της φαντασίας από τσουνάμι εικόνων έντονου ερωτισμού που αυτό πυροδοτεί, είναι έτοιμες να τρέξουν στον πρώτο δικαστή και να το καταγγείλουν, οι κακορίζικες, ως βιαστή.

Δύσκολα λοιπόν, το βλέπω να ξεμπερδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από την επίθεση ενός ολόκληρου εσμού μωροπαρθένων.