Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κόσμος όλος κρέμεται τις μέρες αυτές από τα αποτέτοια του Παπαδήμου, όστις μετέβη εις τας Βρυξέλλας, Βερολίνο, ή όπου αλλού, παρέα με τους Χαρδούβελη και Ράπανο, δια να υποβάλλει τα σέβη του εις τους σεβαστούς άρχοντες της ΕΖ και να διαβεβαιώσει ότι ακόμα και χωρίς την υπογραφή Σαμαρά, οι Έλληνες θα πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ, οι Δ।Υ. θα σβηστούν από τον χάρτη του προϋπολογισμού, και ότι, τούτων δοθέντων θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αμερικανικών και κινεζικών ή όποιων άλλων, τραπεζών εις την ελληνική μπέσα και αντοχή, το ευρώ θα ανακτήσει την αξιοπιστία του και ως εκ τούτου οι αγορές θα επανέλθουν εις τα συνήθη αυτών παίγνια.
Μπρος λοιπόν στο υψίστης σημασίας γεγονός, αυτό της αθρόας προσέλευσης των ελλήνων εις τα ταμεία της ΔΕΗ, οι αγορές είναι βέβαιον ότι θα αρχίσουν να σπρώχνονται για το ποιος θα πρωταγοράσει ελληνικά, ιταλικά, ισπανικά και λοιπά ομόλογα, οι τράπεζες θα αρχίζουν να παρακαλούν για να δανείσουν η μια την άλλη, και οι traders συναλλάγματος θα πέσουν σαν λιμάρηδες στο ευρώ, για το ποιος θα πρωτοεξασφαλίσει το κελεπούρι.
Η ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι οι αγορές δεν έχουν μνήμη, όντως προεξοφλεί ότι στο ενδιάμεσο θα έχουν λησμονηθεί κάποια δευτερεύοντα γεγονότα, όπως για παράδειγμα,
1. ότι οι τράπεζες πριν λίγο μόλις καιρό είχαν υποστεί κάποια, ελαφρώς επώδυνα stress tests, από τα οποία εξήλθαν με λαβωμένη αξιοπιστία, μιας και απεδείχθη ότι τα ταμεία τους είναι κάτι παραπάνω από ελαφρώς άδεια,
2. ότι το κουρεματάκι που αποφασίστηκε για την Ελλάδα σήμερα, και πολύ πιθανόν και για τις έτερες γείτονες μεσογειακές κόμες αύριο, δεν θα είναι ό,τι το καλύτερο για κάποιον σοβαρό άνθρωπο που θα τολμήσει να επενδύσει σε τρίχες,
3. ότι οι λαοί έχουν αρχίσει να παίρνουν φόρα και είναι πιθανόν να αρχίσουν να ζητούν κάτι περίεργα πράγματα όπως δημοψηφίσματα, στάσεις πληρωμών, και άλλα ανατριχιαστικά τινά, και
4. ότι οι φήμες για τη διάλυση της ΕΖ δίνουν και παίρνουν σε ανησυχητικό βαθμό, πράγμα που διώχνει μακριά ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο και φιλάνθρωπο άνθρωπο, όπως για παράδειγμα τον κ. Soros.
Αν βάλουμε λοιπόν στην άκρη, όλα τα προηγούμενα, δεν μένουν παρά οι στιβαροί ώμοι των χαρατσωμένων υπαλλήλων και συνταξιούχων για να σηκώσουν ολόκληρο το βάρος της ΕΖ. Επομένως, πληρώνεις και σώζεις...
Άψογοοο.
ΑπάντησηΔιαγραφή