Αν θέλουν οι δημοσιογράφοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα πρέπει κάθε φορά που καλούν βουλευτή ή πολιτικό στις εκπομπές τους, αντί να τους χαϊδεύουν, να τους βάζουν και μερικές βασικές ερωτήσεις σχετικές με βασικά οικονομικά στοιχεία της χώρας και όχι να ανέχονται τις όσες παπάρες που αυτοί οι τελευταίοι, χωρίς να έχουν καμία συναίσθηση, με ευκολία εκστομίζουν. Δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί η ψήφιση των μέτρων στη βουλή στο οποιοδήποτε τσουλάκι που δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι καλείται να ψηφίσει.
Για παράδειγμα:
Ας τους ρωτήσουν για το μέγεθος της ανταγωνιστικότητας. Ας τους ρωτήσουν για το μέγεθος του κατώτατου μισθού και ας τους ρωτήσουν για το ποια η σχέση αυτών των μεγεθών με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Και μετά ας κάνουν τον κόπο να μάς ενημερώσουν. Δεν είναι δυνατόν αυτοί που θα ψηφίσουν μέτρα αξιολόγησης να μην έχουν πρώτα αξιολογηθεί οι ίδιοι.
Ιδού λοιπόν, το έργο των δημοσιογράφων, οι οποίοι και είναι οι μόνοι που μπορούν με εύσχημο τρόπο να το κάνουν.
Και μια και το 'φερε η κουβέντα, ας δούμε πόσο έχει μεταβληθεί τελευταία η ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που ενδιαφέρουν. Οι μπλε μπάρες δείχνουν τη σωρευτική αύξηση του μοναδιαίου κόστους εργασίας (αντίστροφο της ανταγωνιστικότητας) την περίοδο 2005-2008, ενώ οι κόκκινες, κατά τη διάρκεια της κρίσης, 2009-2011.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική όπου το μ.κ.ε. μειώθηκε κατά 5,3% από το 2009 μέχρι σήμερα. Αντίστοιχα στην Ιρλανδία το μκε μειώθηκε ελάχιστα.
Επίσης και κατά την προηγούμενη περίοδο, 2005-2008, η μετρηθείσα σωρευτική αύξηση στην Ελλάδα κατά περίπου 8%, ήταν πολύ μικρότερη από το σύνολο των χωρών της ΕΖ, εκτός Γερμανίας βεβαίως και Βελγίου.
Σχετικά τώρα με τον κατώτατο μισθό. Στο παρακάτω διάγραμμα απεικονίζεται η αναλογία αυτού ως προς τις μέσες μηνιαίες αποδοχές της συγκεκριμένης χώρας. Οι μπλε μπαρες είναι για το 2010, οι κόκκινες για το 2011.
Βλέπουμε ότι για Ελλάδα ο κατώτατος μισθός για το 2010 ανέρχεται στο 50% περίπου των μέσων μηνιαίων αποδοχών. Και αυτή η αναλογία είναι μέσα σε λογικά πλαίσια σε σχέση με άλλες χώρες που τον έχουν θεσπίσει.
Αν σάς παραξενεύει η μεγάλη "αύξηση" το 2011, είναι γιατί οι μέσες αποδοχές έχουν καταποντιστεί κατά 18.7%.
Ας κάνουν λοιπόν την εξής ερώτηση, οι φίλτατοι δημοσιογράφοι: Πόση μείωση του μ.κ.ε. και του κατώτατου μισθού θα θεωρήσουν οι κ.κ. βουλευτές ότι θα είναι αρκετή; Και να επιμείνουν σε μια απάντηση ποσοτική και τεκμηριωμένη. Ειδάλλως να διαπομπεύονται και να εξαναγκάζονται σε παραίτηση.
Υ.Γ. Στοιχεία από το EconoMonitor, της ομάδας Roubini.
κοίτα σύμπτωση... αναρωτιόμουν πότε θα ξεστομίσει κάποιος την λέξη "ανταγωνιστικότητα"...
ΑπάντησηΔιαγραφή(και μην κάνεις διακρίσεις υπέρ των γυναικών στην βουλή, χαχαχάααχα)
archeopteryx,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τσουλακι ειναι λεξη με ουδετερο αρθρο. Ταιριαζει και στα θηλυκα και στα αρσενικα της βουλης...
Αυτά να τα ακούει ο φίλος σου ο Ματσακόνης (το ξέρω ότι Ματσαγγάνη τον λένε, αλλά έτσι μου'ρχεται) που απαιτεί μειώσεις μισθών για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, με παράλληλη μείωση των τιμών μέσω συμφωνίας κυρίων με τους εργοδότες (τις θυμόσαστε τις μειώσεις που είχε κερδίσει με παρόμοιες συμφωνίες ο Χρυσοχοϊδης)..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοι μου δηλώνει και αριστερός κατά τα άλλα. Μη χέσω.
Who is Matsakonis/Matsaganis?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτούτος εδώθενες
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=12455
Το είπαμε: αν η ανταγωνιστικότηα έπαιζε ρόλο οι Φιλιππίνες και ο Τρότος λεγόμενος Κόσμος θα ήταν κυρίαρχοι του πλανήτη... Τελικά όμως δεν υπάρχουν ούτε μονόδρομοι ούτε αδιέξοδα. Υπάρχουν κι άλλες λύσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια χωρα με χαος νομων φορολογιας γραφειοκρατιας απεργιων κτλ εχει ο επιχειρηματιας αλλο οπλο;
ΑπάντησηΔιαγραφή