Σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, που τα πράγματα δεν είχαν αγριέψει ακόμα τόσο πολύ ένεκα Ισπανίας, Κύπρου και Ιταλίας, η Γερμανία δεν θα είχε πρόβλημα να βάλει το χέρι στην τσέπη και θα δεχόταν ακόμα και την έκδοση ευρωομολόγων, υπό την προϋπόθεση όμως ότι προηγουμένως οι ασύδοτες χώρες θα εφάρμοζαν το, δια χειρός Μέρκελ, πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για τη μείωση των ελλειμμάτων τους.
Η επιμονή αυτή του Βερολίνου, παρά τα αντίθετα αποτελέσματα που επιφέρει η πολιτική του, στηρίζεται σε ένα αρκετά διαδεδομένο αφήγημα, σχετικά με τον τρόπο που η Γερμανία είχε αντιμετωπίσει την οικονομική της δυσπραγία και ανεργία τα χρόνια μετά την επανένωση με την πρώην ανατολική Γερμανία.
Η σημερινή οικονομική ευρωστία της Γερμανίας, σύμφωνα με αυτό, αποδίδεται στο πακέτο γενναίων μεταρρυθμίσεων, την περίφημη Ατζέντα 2010, που είχαν επιβληθεί από τον Συνασπισμό σοσιαλδημοκρατών-πρασίνων εκείνη την περίοδο. Έτσι λοιπόν, οι ιθύνοντες του Βερολίνου διατείνονται, ότι όπως και τότε, έτσι και τώρα τα μέτρα δεν μπορεί παρά να τελεσφορήσουν, αρκεί οι Έλληνες, Ισπανοί, Πορτογάλοι και Ιρλανδοί να εγκαταλείψουν για λίγο την τρυφηλή ζωή και να προσπαθήσουν(!) όπως και οι Γερμανοί της περασμένης δεκαετίας.
Η πραγματικότητα όμως της Γερμανίας του τότε, και της Ευρώπης του σήμερα κάθε άλλο παρά συγκρίσιμη είναι. Η προσπάθεια που κατέβαλαν τότε οι Γερμανοί εργαζόμενοι καμία σχέση δεν έχει με την προσπάθεια, που ελαφρά τη καρδία, καλούνται να καταβάλουν οι Νότιοι.
Και αυτό φαίνεται καθαρά στα παρακάτω διαγράμματα, με στοιχεία του ΟΟΣΑ.
Το πρώτο δείχνει τη βελτίωση του δομικού ελλείμματος, (δ.ε.), της Γερμανίας στην εν λόγω περίοδο, 2002-2007, καθώς επίσης και της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας κατά τη διετία 2009-2011.
Έτσι, ανάμεσα στο 2002-2007 η Γερμανία ελάττωσε το δομικό της έλλειμμα κατά 2.9% ΑΕΠ, δηλαδή κατά 0.6 μονάδες ετησίως. Η Ελλάδα, η οποία είχε δ.ε. 12.8% ΑΕΠ το 2009, το κατέβασε στις 1.8 μονάδες το 2011, το οποίο αντιστοιχεί σε 6 μονάδες ετησίως. Δηλαδή, η Ελλάδα πέτυχε σε ένα χρόνο, ότι η Γερμανία σε έξι. Γι αυτό, άλλωστε και το γαϊδούρι ψόφησε.
Η Πορτογαλία, ομοίως, από το 9.5% το 2009, θα το πάει στο 2.2% το 2012, και η Ισπανία, από το 9.5%, στο 1.9% το 2012.
Το δεύτερο διάγραμμα, δείχνει το ποσοστό μείωσης των μισθών. Η ετήσια μείωση για τους Γερμανούς ανάμεσα στο 2002-2007 ήταν κατά μέσο όρο 0.7%, ενώ για τους Έλληνες, 6.8%, για τους Πορτογάλους 5.2% και για τους Ισπανούς 2.3%.
Όπως δε, δείχνουν αναλύσεις της Goldman Sachs, ο ρυθμός της δημοσιονομικής συρρίκνωσης έχει ένα ανώτατο όριο, η υπέρβαση του οποίου οδηγεί τελεσιδίκως σε βαθιά ύφεση. Δηλαδή, ισχύει αυτό που ο καθένας εκτός του κύκλου των ειδικών και των χρυσοπληρωμένων αντιλαμβάνεται.
Υ.Γ. τα στοιχεία είναι από ΕΔΩ
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Στο κάτω κάτω της γραφής οι Γερμανοί είχαν, παρ' όλα αυτά, δίκιο: τα μέτρα που ελήφθησαν στο παρελθόν από το Βερολίνο συνιστούν πράγματι ένα μοντέλο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν επιβάλλεται αυτό το μοντέλο, που εντέλει είναι αρκετά μετριοπαθές, στις χώρες που αντιμετωπίζουν σήμερα δυσκολίες.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=695586
(Το άρθρο σου είναι βασισμένο σε αυτό της LeMonde, που αναδημοσιεύτηκε από την Αυγή της 16/6/2012)
Η Γερμανία έκανε μια 10ετή ήπια προσαρμογή. Στα χρόνια που μεσολάβησαν εξυπηρετούσε τα χρέη της και δανείζονταν με λογικά επιτόκια.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να ακολουθήσει μια παρόμοια πολιτική από το 2004, αν και εσύ θα ήσουν από αυτούς που θα αντιδρούσαν καταδικάζοντας τις "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές. Δυστυχώς, όταν έχεις χρεοκοπήσει, δεν υπάρχουν περιθώρια για ήπια προσαρμογή.
Στην πραγματικότητα τα άρθρο της Monde δίνει την απάντηση: ανάλογα με το πόσο μεγάλα είναι τα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις, λαμβάνεις και τα αντίστοιχα μέτρα. Ο καρκίνος δεν γιατρεύεται με ασπιρίνες, σε αντίθεση με τον πονοκέφαλο.
τοσο η Λεμοντ, οσο και γω πηραμε τα στοιχεια απο το social journal europe, to link το δινω στο ΥΓ.
Τα αποτελεσματα του "μοντελου" στις χωρες που εφαρμοσαν τη βαρια εκδοχη του, τα βλεπουμε. Ωρες ωρες αναλογιζουμε μηπως οι γερμανοι το κανουν επιτηδες. Η ιστορια ειναι γεματοι απο λαθος, απο εξωφθαλμα λαθος εκτιμησεις. Αναρωτιεμαι, γιατι οχι και τωρα?
Το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, το οποίο ευθύνεται για το γεγονός ότι το εμπορικό έλλειμμα από 10δις το 2001 εκτινάχθηκε στα 30δις το 2009, δεν λύνεται με θεωρίες συνωμοσίας. Όπως και τα αυγά δεν βάφονται με .ορδές.
Τα αποτελέσματα ενός "μοντέλου", εξαρτώνται από την εφαρμογή τους. Ας μην ψάχνουμε για δράκους και κακές μάγισσες.
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είτε από τα γονίδιά τους είτε από την ανατροφή τους είτε και από τα δυο πιστεύουν ότι η αρετή κατακτιέται μόνο με πόνο. Το φάρμακο πρέπει να είναι πικρό, η προσπάθεια επίπονη, η προσαρμογή πρέπει να βγάζει αίμα κλπ. Δεν έχει σημασία τι δείχνουν τα στοιχεία. Ότι είναι πικρό είναι καλό και κάτι δεν μπορεί να είναι καλό αν δεν είναι πικρό. Άλλωστε όπως είπε και κάποιος που ήξερε από επικοινωνία, ποτέ μην αφήνεις την αλήθεια (στοιχεία) να σου χαλάσουν μια ωραία ιστορία.
σε καθε πολυπλοκο συστημα, οπως οι οικονομιες, υπάρχουν περιοχες γραμμικες και περιοχες μη γραμμικές. Στις γραμμικες περιοχες, με μικρες αποκλισεις απο την ισορροπια, το συστημα επανερχεται σε αυτη με μικρες διορθωσεις. Οταν βρισκεσαι εκτος αυτης της περιοχης (μεγαλα ελλειμματα, μεγαλη μειωση ανταγωνιστικοτητας κλπ), τοτε καποιες αντιστοιχες μεγαλες διορθωσεις της ιδιας φυσης, μπορουν να φτασουν στο breaking point. Παρε για παραδειγμα το ελατηριο. Αν το παρατραβηξεις, σπαει.
Αυτο, το εχει καταλαβει ακομα και η Goldman Sachs, δες σχετικη αναφορα.
H πληρης εφαρμογη του μνημονιου, κανεις δεν αντιλεγει οτι θα επαναφεερι την οικονομια σε μια υγιη κατασταση, σε καποιο ορατο χρονικο σημειο, εφ' όσον θα εχει εκμηδενισει το εργασιακο κοστος, θα εχει καταστρεψει τις οχι και τοσο παραγωγικες επιχειρησεις, και θα εχει βγαλει στην ανεργια τον μισο πληθυσμο.
Επειδη ομως μιλαμε για ανθρωπους, και οχι για ξερα χορταρια στο λιβαδι, μια τετοια μεθοδος δεν ειναι αποδεκτη. Και οι πολεμοι ειναι μεσα ανακτησης της οικονομιας, αλλα δεν προτιμωνται διοτι αφηνουν πισω τους θυματα. Το ιδιο και τα πασης φυσεως τελεσιγραφα.
Αν βαλεις μεσα και την παραμετρο ανθρωπος, θα δεις οτι το μνημονιο δεν ειναι μια καλη λυση, για την οποια διαμαρτυρονται οι συντεχνιες.
Εχετε δικαιο, η Ελλαδα δεν χρειαζεται μεταρυθμισεις, ειδικα αυτες που υπαγορευονται μεσα απο μνημονια.
Η ελλαδα δεν θα μπορεσει ποτε να ευημερισει μεσα στο ευρω, επιστροφη στη δραχμη ειναι η μονη λυση.
ΥΓ Αν εχετε οικοπεδα παραθαλασια για πουλημα αφηστε απο Δευτερα μυνημα στη στηλη. Εχω πολλους γερμανους πελατες που ενδιαφερονται.
Δημοσίευση σχολίου