Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Μαθητεία στην ανυπακοή


Ισπανοί και Έλληνες, πέρα από τα χρέη, τα ελλείμματα, και την επικείμενη χρεοκοπία, βρέθηκαν να έχουν να αντιμετωπίσουν και την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους. Οι Ισπανοί, από την 2η μέρα του χρόνου. Εμείς, οσονούπω, μιας και η εφαρμογή του νόμου στην πρώτη του φάση άρχισε να μπάζει από νωρίς νερά.


«Για δες καιρό που διάλεξαν να …κόψω το τσιγάρο», θα μπορούσε να πει γεμάτος καημό τόσο ο στριμωγμένος Ισπανός, όσο και ο στριμωγμένος Έλληνας. Η συγκυρία επιβολής του μέτρου δεν θα μπορούσε να ήταν πιο άστοχη. Ή δεν ήταν; Μάλλον το δεύτερο, αν αναλογιστεί κανείς πόσο μειώνονται τα αντανακλαστικά αντίδρασης των πληττομένων εξ αιτίας μιας καταιγιστικής επιβολής περιορισμών και μέτρων που ανατρέπουν άρδην και προς το χειρότερο θεμελιώδεις συνιστώσες του βίου, όπως είναι η εργασία, για παράδειγμα.


Ο νόμος στην Ισπανία είναι τόσο περιοριστικός ώστε στο τέλος καταντάει και γελοίος. Το κάπνισμα δεν απαγορεύεται μόνο στους κλειστούς χώρους, αλλά και σε ανοιχτές περιοχές ίσες με 150 τετραγωνικά μέτρα, και όχι ας πούμε149, μπροστά από σχολεία, νοσοκομεία και παιδικές χαρές, ή σε όσες οριοθετούνται από δυο τουλάχιστον τοίχους, εγείροντας ποικίλα ερωτήματα σχετικά με το αν η απαγόρευση ισχύει και για τις στάσεις λεωφορείων, υπόστεγα σταθμών λεωφορείων και τρένων, στάδια, παραλίες με τέντες και άλλα τέτοια ευτράπελα, ή ακόμα και φιλοσοφικές απορίες για το τι συνιστά «ανοιχτό» και τι «κλειστό».


Θες πάλι η συγκυρία, οι Ισπανοί με πρόσχημα το τσιγάρο οργανώθηκαν και αντέδρασαν καλώντας σε ανυπακοή. Κάποιοι ιδιοκτήτες μπαρ και χώρων εστίασης ανάρτησαν πινακίδες στις εισόδους με την ένδειξη ότι το κάπνισμα επιτρέπεται, άλλοι κάλεσαν σε μαζικές διαδηλώσεις, τα Κανάρια νησιά σήκωσαν σύσσωμα τη σημαία της ανταρσίας, άλλοι έφτιαξαν γαστρονομικούς ομίλους για να ξεφύγουν από την εμβέλεια του νόμου, κι όλα αυτά όχι μόνο σαν ένδειξη υπεράσπισης της ελευθερίας των ατομικών επιλογών, αλλά και σαν αντίδραση στην επιχείρηση μεταφοράς του πεδίου αντιπαράθεσης πέρα από τα ζωτικής σημασίας προβλήματα του ισπανικού λαού.


Το σήκωμα της μπάρας στα διόδια, όπως και η παραβίαση του αντικαπνιστικού νόμου, μπορεί να μην συνιστούν per se επαναστατικές πράξεις, μπορεί να μην διαπνέονται από ταξικά χαρακτηριστικά, μπορεί να μην φέρνουν το σοσιαλισμό στον κοντινό ορίζοντα, αποτελούν όμως για πρώην φιλήσυχους και νομοταγείς πολίτες μια πρώτη δοκιμή, μια πρώτη πρόβα στο πώς εφαρμόζεται στην πράξη η ανυπακοή ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία. Και μια τέτοια μαθητεία μπορεί να αποβεί στο μέλλον ιδιαίτερα χρήσιμη.


17 σχόλια:

eilidh είπε...

Αυτό δεν είναι ανυπακοή, αυτό είναι μαζική έκφραση εγωισμού. Βέβαια ίσως κάποιους τους συμφέρει να αγανακτεί ο κόσμος και να οργανώνεται εναντίον του αντικαπνιστικού νόμου, αντί να ασχολείται με πολύ πιο καίρια ζητήματα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η πλάκα είναι ότι έχει επιτευχθεί γενικά ένας ωραίος αποπροσανατολισμός. Φυσικά και το μέτρο είναι σωστό (αν κι είμαι πιο επιθετικός και θα ήθελα πλήρη απαγόρευση του καπνού -τύπου κάνναβη- και του αλκοόλ), αλλά γενικά έχει αποπροσανατολίσει πλήρως. Περισσότερη κουβέντα γίνεται για το τσιγάρο παρά για τα οικονομικά μέτρα.

Βέβαια, πόσο αντέχεις να μιλάς για την οικονομία; Έχει κουραστεί τόσο πολύ ο κόσμος...

Θανασης Ξ. είπε...

Απορώ πραγματικά ! Τώρα αυτό (το ταυτόχρονο Ελλάδα-Ισπανία) μπορεί να είναι απλά τυχαίο ;; Τί, δηλαδή, τυχαίνει να υπάρχει και Ισπανός ..Μπεχράκης;; Δύσκολο !...

Εν πάσει περιπτώσει, δυστυχώς οι καπνιστές είμαστε πολύ εύκολα θύματα της προπαγάνδας τους (λόγω της αποτρόπαιας, γλοιώδους συνήθειάς μας). Εγώ τα βράδυα ..αυτομαστιγώνομαι !

NP είπε...

Είναι τελείως διαφορετική η περίπτωση του τσιγάρου απο την περίπτωση των διοδίων.

Συμφωνώ, βεβαίως, ότι απο τη μεριά του κράτους είναι τελείως αψυχολόγητα τα αντικαπνιστικά μέτρα αυτή την περίοδο.
Εύλογα μπορεί κανείς να πεί:
"τόσα μας κάνετε Καραγκιόζηδες, σας έπιασε τώρα πρεμουρα να μας προστατεύσετε απο το κάπνισμα ?, Αλήτες ! Υποκριτές !", κλπ, κλπ. Ορθότατο !

Όμως, ο αντίπαλος στα διόδια, στις ιδιωτικοποιήσεις, κλπ είναι κάποια οργανωμένα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετεί το κράτος, ενώ αυτός που λούζεται το κάπνισμα είναι ο μη καπνιστής που πρέπει να αναπνέει αναγκαστικά τον καπνό του διπλανού του.
Δεν είναι λοιπόν το ίδιο...

NP είπε...

...
(Συνέχεια απο το προηγούμενο),
αν δεν έγινα σαφής,

η "ανυπακοή" του καπνίσματος μοιάζει με την "ανυπακοή" στο παρκάρισμα (παρκάρω όπου γουστάρω), με την "ανυπακοή" των σκουπιδιών (Πετάω σκουπίδια στο δρόμο και μπάζα στο δάσος), με την "ανυπακοή" του αυθαίρετου (χτίζω όπου γουστάρω), κλπ.
Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις ΓΡΑΦΩ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ.

Πολλοί παρομοιάζουν την "ανυπακοή" του καπνίσματος με την "ανυπακοή" του δεν-φοράω-κράνος / δεν-φοράω-ζώνη.
Καμμία σχέση.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αν θέλει να πάρει τα ρίσκα ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ του μόνο, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αυτός έχει να ζημιωθεί άν κάτι πάθει ενω, συγκριτικά, ελάχιστα ζημιώνονται οι άλλοι.

Αντίθετα ο καπνιστής αναγκάζει όλους τους υπόλοιπους να καπνίζουν μαζί του.
Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, (παρά μόνο προκατάληψη), αν οι καπνιστές έκαναν ενέσεις νικοτίνης ή ο,ποιασδήποτε άλλης ουσίας. Αρκεί να μην κάνουν με το ζόρι ενέσεις και στους άλλους.

Αντίθετα, απο όλα τα προηγούμενα η ανυπακοή στα διόδια, (και όλα τα συναφή), είναι υγειέστατη. Είναι μια αντίδραση στη ληστεία των δημόσιων αγαθών απο την πλουτοκρατία με τη βοήθεια του κράτους

cynical είπε...

Aυτη την περιοδο το θεωρω πολυτελεια να κανουμε διακρισεις. Αλλωστε δεν επιχειρηματολογω υπερ ή εναντιον του μετρου που αφορα τους φιλελευθερους και την απεχθεια τους στην αναμειξη του κρατους στις ιδιωτικες υποθεσεις.

Αυτο που θελω να τονισω ειναι οτι οποιαδηποτε πραξη, αδιαφορο ποια, ΑΥΤΗ τη στιγμη, αμφισβητει την νομιμοτητα ΑΥΤΩΝ, ειναι κατ' εμε ευπροσδεκτη. Ειναι το σπασιμο της κλωστης στη συγκεκριμενη περιπτωση που μπορει να οδηγησει και στο σπασιμο της αλυσιδας απο ανθρωπους που ποτε στη ζωη τους δεν το ειχαν καν σκεφτει οτι θα το εκαναν.

Αλλο να διαμαρτυρεσαι εναντιον καποιου νομου και αλλο να τον παραβαινεις. Χρειαζεται πολυ μεγαλυτερο σθενος. Κι αν το επιτυχεις ανοιγεις θυρες και για αλλα.

αυτη τη στιγμη η εξουσια δεν εχει authority ουτε να νομοθετει ουτε να επιβαλει , παρα μονο με την ισχυ που διαθετει και τη βια.

Αυτοι οι ανθρωποι, κυβερνηση και δικαιοσυνη ειναι σαπιοι και αχρειοι ως το κοκκαλο. Καθηκον μας ειναι να μην τους υπακουμε, μεχρι να ξεκουμπιστουν και να φυγουν.

Αρνηση υπακοης στις απαγορευσεις περι καπνισματος ΑΥΤΕΣ τις ωρες δεν εχουν να κανουν με το καπνισμα, (και συμφωνω με αυτα που λετε) αλλα με μια εμπρακτη δηλωση οτι "κυριοι δεν νομιμοποιειστε να νομοθετειτε ΤΩΡΑ".

Αυριο τα ξαναλεμε...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εξαιρετικό το τελευταίο σχόλιο. Προσυπογράφω.

Σωκράτης είπε...

Να φανταστείτε ότι καλούνται εν ελλάδι οι επιθεωρητές εργασίας να επιτηρούν για το κάπνισμα. Έχουμε γύρω στο 1 εκατομμύριο ανασφάλιστους εργαζόμενους, δηλαδή ατέλειωτη δουλειά για την Επιθεώρηση Εργασίας, αλλά πρώτα θα κοιτάνε μήπως καπνίζει κανείς.
Αλήθεια ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του μέτρου της απαγόρευσης του καπνίσματος; Μερικά εκατομμύρια αποτραβιούνται από το δημόσιο χώρο. Πότε ένιωσε τις τελευταίες δεκαετίες ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων ότι δεν είναι ευπρόσδεκτο σε χώρους συνάντησης; Πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκαν όργανα στο δρόμο που έλεγχαν το κόσμο σε θέματα συμπεριφοράς;
Σε συνδυασμό με την αφραγκία φτάνουμε στην ανακάλυψη της χαράς της ιδιωτικής ζωής στο διαμέρισμα και στην πλατεία (και στην πορεία δίπλα στις Πυραμίδες;).

NP είπε...

Φίλη μου Cynical,
μάλλον σε εκνευρίζω στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά νομίζω ότι κάνεις λάθος εκτίμηση.

Αντιπερισπασμός είναι τα αντικαπνιστικά μέτρα. Θολούρα στα νερά. Κροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Χέστηκαν αν καπνίζουμε, χέστηκαν κι αν δε καπνίζουμε στα μπάρ.

Το κάπνισμα θα συνεχιστεί. Δεν θα κάνουν τίποτε γιά αυτό εκτός απο εξαγγελίες.

Αντίθετα, στα διόδια είτε θα δούμε ΜΑΤ, είτε θα αναλάβει το δημόσιο την είσπραξη και τα πρόστιμα.

Δεν τους καίγεται καρφάκι αν καπνίζουμε, αρκεί να πληρώνουμε και να αποδεχόμαστε τη λιτότητα.

Εδώ θα είμαστε και θα τα ξαναπούμε

cynical είπε...

ΝP,

μ' εκνευριζεις;; Ούτε να το σκεφτεις!

δεν διαφωνουμε επι της ουσιας, για τη σημασια της εν λογω απαγορευσης. Πολυ απλα, σπανε το κεφαλι τους για τροπους απ' οπου θα μπορουν να εισπραξουν χρηματα. Η ποινικοποιηση του καπνισματος παιζει εδω και καιρο σε πολελς χωρες, οποτε να η ευκαιρια να γεμισουν καποια ταμεια απο τα προστιμα. Φρεσκο και ζεστο χρημα. Αυτη ειναι η ουσια και καμια αλλη.

Διαφωνουμε μονο στις εκτιμησεις για τη σημασια της "αντιστασης" στο συγκεκριμενο μετρο και για τι προοπτικες μπορει να εχει.

Ισως να υπερ-εκτιμω και να εχω περισσοτερες προοσδοκιες για την επιδραση της στο μετασχηματισμο του ψυχισμου του μεσου νεο-ελληνα.

cynical είπε...

Σωκρατη,

η διαφορα με την περιπτωση των ανασφαλιστων εργαζομενων ειναι οτι τα προστιμα στους εργοδοτες που τους απασχολουν δεν εισπραττονται αμεσως, αλλα στο καποιο μελλον, αν και εφ' οσον. Ενω μια γυρα το βραδυ στα καφε, θα γεμισει ο ντορβας.

Alexandros είπε...

Η μικρή πείρα που έχω από την ζωή σε αυτή τη χώρα, μου έχει διδάξει ότι η μεγαλύτερη επαναστατικότητα που μπορεί να επιδείξει ο μέσος Έλληνας είναι η τήρηση των νόμων! Με δεδομένο (διαφωνεί κανείς;) ότι οι περισσότεροι παραβαίνουν σχεδόν σε καθημερινή βάση κάποιο νόμο, (σημαντικό ή ασήμαντο δεν έχει σημασία), η μαγκιά και η επαναστατικότητα είναι να τους τηρείς! Αν όλοι τηρούσαν τους νόμους (πολίτες και πολιτικοί), θα ήμασταν ένας επίγειος παράδεισος!

Υ.Γ Φιλήσυχοι και νομοταγείς πολίτες στην Ελλάδα; Jesus christ!

cynical είπε...

Aλεξανδρε,

αν πιστευεις οτι το συγκεκριμενο κυμα ανυπακοης ειναι εκδηλωση "μαγκιας", τοτε μαλλον βρισκεσαι σε αλλο συμπαν.

Alexandros είπε...

Επαναστατικότητα στην Ελλάδα είναι να τηρείς τους νόμους. Αυτό έγραψα και μάλιστα με πολύ απλές λέξεις. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Napo είπε...

"κρατικη αυθαιρεσια" η απαγορευση του καπνισματος....

Ολα τα περιμενα απο την ακροαριστερα αλλα στο να φτασει να υποστηριξει την ανυπακοη στο καπνισμα...

οπισθοδρομικος προοδευτισμος

Panos είπε...

Πολύ φοβάμαι ότι πολλοί έχουν ξεχάσει κάποια βασικά πράγματα. Στη βάση των κοινωνικών σχέσεων υπάρχει ο κοινός νους και μετά αρχίζει η ιδεολογία και η πολιτική. Τώρα το τι περιλαμβάνει αυτός ο κοινός νους, όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις κοινωνιολογίας μπορεί να το καταλάβει.

Ανώνυμος είπε...

να μη σε στενοχωρήσω, αλλά ο νόμος έχει εφαρμογή 98% στην ισπανία...
τα περιστατικά που αναφέρεις είναι μεμονωμένα, και (μεταξύ μας) λίγο γελοία. επίσης, να σου πω ότι τα μοναδικά μέσα που ήταν κατά της απαγόρευσης ήταν τα δεξιά κανάλια και η θρησκόληπτη σχεδόν ακροδεξιά La Razón. Η αριστέρα, που είναι κάπως πιο σοβαρή στη Ισπανία, στήριξε από την αρχή τον αντικαπνιστικό νόμοα.
γιατί οι άνθρωποι, όσο στριμωγμένοι και να είναι, δείχνουν τον στοιχειώδη σεβασμό στον συνάνθρωπό τους.
μην τρελαθούμε τώρα και ανάγουμε τη δικτατορία των καπνιστών στην ελλάδα σε επαναστατικό κίνημα ανυπακοής.
ό,τι θέλεις ακούς τελικά.