Όταν γύρω στο τέλος του 2010 οι αρχές της Κούβας ανακοίνωσαν ότι σκόπευαν να αποσυμφορήσουν το κράτος, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο του επόμενου έτους, με απολύσεις της τάξης του μισού έως ενός εκατ. κρατικών υπαλλήλων, από το σύνολο των 4.5 περίπου εκατ., η αλήθεια είναι ότι αυτό ακούστηκε σαν σεισμός πολλών ρίχτερ. Κάποιοι χάρηκαν, γιατί ίσως θα γίνονταν μάρτυρες μιας άλλης πτώσης κάστρου του υπαρκτού σοσιαλισμού, από τα τελευταία εναπομείναντα, κάποιοι άλλοι θορυβήθηκαν γιατί μαζί με την Κούβα ίσως χανόταν και το όνειρο για έναν άλλο καλύτερο κόσμο.
Και η Κούβα κατόρθωσε να οικοδομήσει αυτόν τον άλλο κόσμο, να ξαναδώσει πίσω την χαμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια του λαού της, να εξαφανίσει την ανέχεια, την πείνα, την εγκληματικότητα, την ανασφάλεια για το αύριο και να παραμείνει σταθερά όλες αυτές τις δεκαετίες, από το 1959 μέχρι σήμερα δίπλα στους φτωχούς και τους μη προνομιούχους. Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, όλα αυτά τα χρόνια πέτυχε να εξασφαλίσει δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες και συντάξεις για όλους, υψηλής ποιότητας παιδεία και περίθαλψη, κάτι που τής το αναγνωρίζουν ακόμα και οι εχθροί της, πέτυχε να εξαφανίσει τον αναλφαβητισμό, (στην υπόλοιπη Λατ. Αμερική ανέρχεται στο 9%), πέτυχε να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής στα 79 χρόνια, (στις ΗΠΑ είναι στα 78 και στη Λατ. Αμερική στα 73), πέτυχε να μειώσει τη βρεφική θνησιμότητα στις 6 ανά 1000 γεννήσεις, (στις ΗΠΑ είναι 8 και στη Βραζιλία 19), και κυρίως να κρατήσει σε αφθονία και ζωντανά το ρούμι, τη ρούμπα και το πούρο.
Μετά την πτώση της Σοβ. Ένωσης που σήμαινε και το τέλος της βοήθειας, στρατιωτικής και μη, και ενός πολύτιμου και σταθερού εμπορικού εταίρου, πολλοί θεώρησαν ότι οι μέρες του Φιντέλ ήταν μετρημένες. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αλλά είναι αλήθεια ότι η οικονομία του νησιού δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, με αποτέλεσμα ανάμεσα στο 1989-1993 να συρρικνωθεί κατά 35%. Ως απάντηση, ο Κάστρο εγκαινίασε τη λεγόμενη “Ειδική Περίοδο σε Καιρό Ειρήνης” ανοίγοντας την οικονομία στον τουρισμό, (2.5-3 εκατ. ξένοι επισκέπτες κατ' έτος), στις ξένες επενδύσεις, στην νομιμοποίηση μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων και στην υιοθέτηση διπλού νομίσματος, άλλο για το εσωτερικό και άλλο για τους ξένους. Ο Τσάβες εμφανίστηκε ως ο από μηχανής θεός, παρέχοντας στην Κούβα φτηνό πετρέλαιο, με αντάλλαγμα παροχή τεχνογνωσίας σε θέματα διοίκησης, αγροτικής ανάπτυξης, και ιατρικής περίθαλψης.
Το συνεχιζόμενο embargo των ΗΠΑ, οι καταστροφικοί τυφώνες, 16 τον αριθμό που έπληξαν το νησί ανάμεσα στα 1998-2008, καθώς και η κρίση του 2008, που έδωσε το παρόν και στην Κούβα, με την αύξηση των τιμών των τροφίμων και τη μείωση των εξαγωγών και του τουρισμού, έφεραν στην επιφάνεια την κόπωση και τις δυσλειτουργίες του συστήματος, όπως ανακλώνται στη πτώση του βιοτικού επιπέδου και την πτώση της παραγωγής και της παραγωγικότητας. Για παράδειγμα, το ήμισυ της αγροτικής γης παραμένει ακαλλιέργητο, το 70% των τροφίμων εισάγεται από το εξωτερικό, παρατηρείται μεγάλη έλλειψη κατοικίας, ενώ σημαντικό ποσοστό των εργαζομένων στο κράτος παραμένει χωρίς αντικείμενο εργασίας.
Μέσα στα πλαίσια αυτά ήρθε το πακέτο μεταρρυθμίσεων του Ραούλ για άνοιγμα μέρους της οικονομίας, κυρίως της αγροτικής και των υπηρεσιών, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία όμως είχε αρχίσει ήδη να εμφανίζεται με συνεταιρισμούς κουρέων, κομμωτηρίων, οδηγών ταξί και αγροτών. Μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο περίπου 338,000 χιλιάδες είχαν ζητήσει άδεια για ν' ανοίξουν τη δική τους μικρή επιχείρηση, όπως εστιατόριο, ξυλουργείο, επισκευές κλπ, ενώ υπάρχει σχέδιο η διαχείριση πολλών κρατικών επιχειρήσεων να δοθεί στους ίδιους τους εργαζόμενους. Επίσης αίρονται οι περιορισμοί στην αγορά υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και στην αγοροπωλησία κατοικιών και αυτοκινήτων, αλλά προβλέπεται και κατάργηση των πάσης φύσεως επιδοτήσεων.
Τι γίνεται λοιπόν με την Κούβα; Εγκαταλείπει το σοσιαλιστικό μοντέλο, οδεύοντας τάχιστα προς τον καπιταλισμό; Θα αντιγράψει την Κίνα και το Βιετνάμ; Ή απλώς αποτελεί μια χειραφετητική αλλαγή με ελαχιστοποίηση του κρατικού πατερναλισμού και με περισσότερο ρόλο για τους πολίτες; Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για απολύσεις όπως τις γευόμαστε στα μέρη μας, καθ' ότι κανείς εργαζόμενος δεν πρόκειται να βρεθεί άνεργος στο δρόμο δίχως σπίτι, δίχως τροφή και δίχως κοινωνικές παροχές. Αλλά για ενθάρρυνση της ατομικής επιχειρηματικότητας, σε εθελοντική βάση μέσα από συνεταιρισμούς και κοπερατίβες.
Οι μέχρι τώρα κινήσεις του Ραούλ φαίνονται αρκετά προσεκτικές και δείχνουν ότι τουλάχιστον προς το παρόν, η Κούβα προτίθεται να διατηρήσει το πολύτιμο κοινωνικό της μοντέλο, να περιοριστεί στο μοντέλο των μικρο-επιχειρήσεων και να αποτρέψει την έκρηξη των ανισοτήτων και της διαφθοράς, όπως συνέβη στην Κίνα. Για το λόγο αυτό διατηρεί σχετική καχυποψία ως προς τις ανεξέλεγκτες ξένες επενδύσεις, με τα όποια της ανοίγματα να περιορίζονται προς συγκεκριμένες μόνο χώρες, όπως Κίνα, Βραζιλία και Βενεζουέλα.
Το πιο πιθανό είναι ότι η Κούβα θα ακολουθήσει το δικό της μοντέλο, αυτό της επέκτασης της μικρο-ιδιοκτησίας και της μικρο-επιχειρηματικότητας, με ένα μέρος της κρατικής ιδιοκτησίας σε μη-στρατηγικούς τομείς να περνά σε συνεταιριστικές μονάδες.
Στην ευόδωση αυτών των σχεδίων, υπάρχουν όμως δυο σημαντικοί παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν. Ο ένας, είναι η μεγάλη ηλικία του Ραούλ, και ο άλλος η κακή υγεία του Τσάβες καθώς και η πιθανότητα να χάσει στις επόμενες εκλογές, τον Οκτώβρη του 2012 από τον ανερχόμενο Καπρίλες.
Συγκεκριμένα, ο Ραούλ έχει πατήσει τα 80 και είναι απίθανο να βρίσκεται στην εξουσία για περισσότερο από πέντε χρόνια. Επιπλέον, δεν φαίνεται κάποιος που να μπορεί να τον διαδεχτεί. Ο Φιντέλ κράτησε τα παιδιά του εκτός πολιτικής, ενώ κανένα από τα παιδιά του Ραούλ, αν και ενεργά, (ο γιός του είναι σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και η κόρη του ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των gay), δεν κατέχουν θέσεις στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Επομένως το θέμα της διαδοχής παραμένει ανοιχτό, με τις όποιες απρόβλεπτες εξελίξεις.
Εξ αιτίας των πολύ στενών δεσμών της Κούβας με τη Βενεζουέλα, μια απώλεια του Τσάβες, είτε φυσική, είτε λόγω αντικατάστασής του στην Προεδρία, θα αποτελούσε μεγάλο πλήγμα για το νησί. Ο Καπρίλες είναι απίθανο να συνεχίσει με την ίδια ένταση την πολιτική του προκατόχου του, επομένως, η Κούβα σε μια τέτοια εξέλιξη θα βρισκόταν αρκετά απομονωμένη.
Και τέλος, αν και για πολλά χρόνια ανέγγιχτο, το θέμα του embargo από τις ΗΠΑ δεν θεωρείται πια ταμπού, ούτε από τους ίδιους τους κουβανούς εξόριστους. Μετά τις εκλογές, ο Ομπάμα, που κατά πάσα πιθανότητα θα επανεκλεγεί, προβλέπεται να το ανακινήσει και πιθανόν να το άρει. Μια τέτοια ενέργεια πρόκειται να έχει ανεξέλεγκτες επιδράσεις στην Κούβα, αν μη τι άλλο από την αθρόα προσέλευση εκατομμυρίων αμερικανών τουριστών.
Πάντως, για όσους ονειρεύονται μια βόλτα με τις παλιές αμερικάνικες sedan κατά μήκος της παραλιακής λεωφόρου Malecón, και μια περιήγηση στην Πλατεία της Επανάστασης με φόντο το τεράστιο πορτρέτο του Τσε, υπάρχει ακόμα καιρός…
Αναρτήσεις
68 σχόλια:
Και να δεν αντεχετε οικονομικα την " βόλτα με τις παλιές αμερικάνικες sedan κατά μήκος της παραλιακής λεωφόρου Malecón,"
πινετε, καπνιστε και κανετε δωρα το ρουμι Hαvana Club και πουρα, εκπληκτικα σε διαφορες ποικιλιες.
Υπαρχουν εξαιρετικοι συγγραφεις
Ο Ντανιέλ Τσαβαρια. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δίδασκε αρχαία ελληνική και λατινική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Αβάνας, έζησε μέχρι τα 45 του μια μυθιστορηματική ζωή κι έπειτα άρχισε να γράφει μυθιστορήματα που τον έκαναν γνωστό σε όλη την υφήλιο. Μεγάλωσε στην Ουρουγουάη, συμμετείχε στα αντάρτικα κινήματα της Λατινικής Αμερικής,.Γνωστός και αγαπητός στην Ελλάδα χάρη στα βιβλία του «Χαιρετίσματα στο θείο», «Αν με ξαναδείτε γράψτε μου», «Το κόκκινο φτερό του παπαγάλου», «Για τα μάτια σου» κ.ά. στα οποία η αστυνομική πλοκή και η ερωτική ίντριγκα υπηρετούν έναν κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό.
Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, Μπουκόφσκι της Καραϊβικής, γεννήθηκε στην Κούβα το 1950. Έκανε διάφορα επαγγέλματα . Εργάστηκε επί χρόνια ως δημοσιογράφος και εκφωνητής στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Προτεινω την βρωμικη τριλογια της Αβανας.
....
Ο Αλέχο Καρπεντιέρ (1904 - 1980) θεωρείται ο σημαντικότερος πεζογράφος της Κούβας του 20ού αιώνα. ... Οι συνεχείς επανεκδόσεις του συνόλου του έργου του, αποδεικνύουν ότι είναι κλασικός συγγραφέας. ..
Στα Χαμένα βήματα που προτεινω ο μουσικολόγος πρωταγωνιστής παρομοιάζει τον εαυτό του με τον Σίσυφο έως ότου μία σύμπτωση τον οδηγεί από τη Ν. Υόρκη στη γενέθλια γη του σε αναζήτηση κάποιων πρωτόγονων μουσικών οργάνων. Φεύγοντας από έναν πολιτισμό που προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, βυθίζεται στη νοτιοαμερικάνικη ζούγκλα: η ανάδρομη πορεία του στο χρόνο και τον πολιτισμό θα συμβαδίσει με την εσωτερική αναζήτηση της χαμένης του ταυτότητας και την προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της ζωή του.
Ελπιζω να βοηθησα (εμας και τους Κουβανους).
Αφωτιστος Φιλελλην
Πολυ καλη η περιηγηση. θα τα αναζητησω τα βιβλια. με τις ευχαριστιες μου
cynical
Ευχαριστω πολυ
Αυτα να τα διαβασουν οι αναιδεις "επαναστατες" σχολιαστες μου (που τα ξερουν ολα και δεν εχουν καμμια αμφιβολια για τα πιστευω τους, γεγονος πολυ ανησυχητικο στις μερες μας) μηπως και καταλαβουν πως εχουν επιλεξει να ζουν οι Κουβανοι, με ολα τα κακα του καθεστωτος, αλλα και με αξιοζηλευτη παιδεια και υγεια.
Αφώτιστος Φιλελλην
Το μοναδικό πράγμα που υπάρχει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης που λέγεται Κούβα είναι φθηνές γυναίκες ελευθερίων ηθών. Γι αυτό και αποτελούσε διαχρονικά τουριστικό προορισμό των απανταχού μεσήλικων σοσιαλιστών, γιατί στην πλάτη των εξαθλιωμένων Κουβάνων, μπορούσαν σε λογικές τιμές να ολοκληρώσουν τον όποιο σοσιαλισμό διέτεταν.
Δηλαδή κανένας σας δεν αναρωτήθηκε ποτέ γιατί η δραπέτευση απο τoν Κουβανικό Παράδεισο τιμωρείται με ισόβια;
Κανένας σας δεν ξέρει; Κανένας σας δεν βλέπει; Κανένας σας δεν ντρέπετε επιτέλους;
Γιώργος Σταύρου
παρόλο που διατείνεστε, κ. Σταυρου, ότι διαθετετε την καλύτερη όραση, εν τούτοις αυτό που είδατε είναι μόνο γυναικες ελευθεριων ηθων. Καποια αντιφαση υπαρχει εδω, ή καποιο οφθαλμιατρικο προβλημα.
cynical,φυσικά και δεν αποτελεί κριτική,ίσως θάπρεπε να ρίξεις μια ματιά και εδώ:
http://indy.gr/analysis/koyba-antio-isotita
Η κουβα ειναι ενα ωραιο θεατρο φολκλορ αγαπητη
Και οι ηθοποιοι δεμενοι με σιδερενιες μπαλες
Δόξα τω θεώ που δεν ζω στην Κουβα.
Είμαι ελεύθερος!
Ελεύθερος να ψάχνω στα σκουπίδια και να κοιμάμαι στα παγκάκια μετά από μια εύρυθμη καριέρα εκμετάλλευσης δούλων.
Δόξα τω θεώ και πάλι!
Απο το Indy.gr
"Οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι με αυτά που παρέχει το σύστημα του δελτίου καλύπτεται μόνο το 36% περίπου των θερμίδων που χρειάζεται ένας πολίτης καθημερινά για 12 περίπου μέρες του μήνα, ενώ οι πρωτεΐνες φτάνουν για δέκα μέρες και τα λίπη για εννέα. Με δυο λόγια με το δελτίο δεν μπορεί κανείς να ζήσει πια. Αλλά και χωρίς αυτό πολλοί θα πέθαιναν της πείνας."
Όχι ακριβώς o παράδεισος που περιγράφει το άρθρο.
Όσο για την δημόσια υγεία, όπως έλεγε ένας Κουβανός φίλος, ελλείψει σκληρού συναλλάγματος, στα νοσοκομεία που είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν οι "ιθαγενείς υπήκοοι", για όλα τα εξωτερικά περιστατικά χορηγούν ιώδιο και για όλα τα εσωτερικά παρακεταμόλη.
Για να αποκτήσει κάποιος Κουβανός (εκτός των ηγετών του κόμματος που εξυπηρετούνται απο 2-3 υπερσύγχρονα νοσοκομεία) πρόσβαση σε στοιχειώδη νοσοκομειακή περίθαλψη θα πρέπει όπως έλεγε ο ίδιος φίλος "να κολυμπήσει μέχρι την Φλώριδα".
Η υγεία απαιτεί πρόσβαση σε ακριβό τεχνολογικό εξοπλισμό και φάρμακα που η Κούβα δεν μπορεί δυστυχώς να αγοράσει, παρά μόνο για τους ελάχιστους εκλεκτούς της αυτοκρατορίας της οικογένειας Κάστρο.
Γιώργος Σταύρου
Την Κούβα την συμπαθούμε για δυο λόγους.
1. Την επανάσταση στήριξε η καθολική συμμετοχή του λαού , και την στηρίζει ακόμη σε μαγάλο βαθμό.
2. Ο αποκλεισμός και το μπουκοτάζ από τις ΗΠΑ και τον διεθνή καπιταλισμό και ο θαυμασμός για την αντοχή αυτου του λαού.
Ομως δεν κατάφερε να μην αντιγράψει το μοντέλο του μονοκομματικού σοσιαλισμού , που την οδηγεί σταθερά στην επιστροφή του καπιταλισμού αργά ή γρήγορα, όπως και στι άλλες σταλινικές χώρες.
Γι΄αυτό και ο ,, Τσε,, τους παράτησε νωρίς.
Ας είμαστε ξεκαθαρισμένοι. Δεν αποτελεί η Κούβα το σοσιαλιστικό όνειρο.
H εικονα του παραδεισου, κ. Σταυρου δεν προκυπτει πουθενα απο το κειμενο, αλλα ειναι προβολη της δικης αντιληψης για το πως αντιλαμβανονται οι αλλοι και ειναι αυθαιρετη.
Επιπλεον, αν ολα οσα λετε ισχυουν, τοτε θα πρεπει να δωσετε και μια εξηγηση για το υψηλο προσδωκιμο ζωης, και τη χαμηλη βρεφικη θνησιμοτητα που ειναι πολυ πιο ευκολα μετρησιμες ποσοτητες και πιο αντικειμενικες απο το ποσοστο θερμιδων που λαμβανει ο μεσος κατοικος, οποιασδηποτε χωρας.
Τώρα όμως ήλθε η στιγμή για ν' αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
http://www.therealcuba.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Black_Book_of_Communism
Εγώ διασκεδάζω πάντως με το πείσμα σας... Ο κόσμος έχει ξεπεράσει το λογοτεχνικού επιπέδου αποτυχημένο σύστημα που εσείς ευαγγελίζεστε και εσείς για να δικαιολογήσετε το κόλλημα σας μέχρι και την Β. Κορέα εξυμνήτε.
Στην Ελλάδα ακόμα τρίβουν...
Επίσης η Κούβα ΕΙΝΑΙ το παράδειγμα του σοσιαλιστικού ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ γιατί πάντα εκεί καταλήγει ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.
Και αυτο το κειμενο να τα διαβασουν οι "επαναστατες" σχολιαστες (που τα ξερουν ολα και δεν εχουν καμμια αμφιβολια για τα πιστευω τους, γεγονος πολυ ανησυχητικο στις μερες μας) μηπως και καταλαβουν πως εχουν επιλεξει να ζουν οι Κουβανοι, με ολα τα κακα του καθεστωτος, αλλα και με αξιοζηλευτη παιδεια και υγεια.
Ε τωρα οι "επαναστατες" σχολιαστες δεν ειναι και η διανοηση της χωρας, αλλα ας τους κολακευσω μια φορα!
Η πολυτέλεια της άπρακτης διανόησης και οι ανάγκες των καιρών
http://politicalreviewgr.blogspot.com/2012/04/blog-post_6492.html
Αφωτιστος Φιλελλην
Βλεπω οτι ξεθαφτηκε ο ψυχρος πολεμος, για την υπερασπιση του θριαμβευοντος καπιταλισμου.
Το προβλημα ειναι οντως οφθαλμολογικο.
Μα ψυχρό πόλεμο πουλάς στο blog cynical. Απλά έχεις και αντίλογο όταν δεν τον φιμώνεις προασπίζοντας ως καλή καπιταλίστρια την ιερή ΙΔΙΩΤΙΚΗ σου περιουσία.
Αρνακι ασπρο και παχυ...
Φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα,
Σε βλέπουμε ιδιαίτερα ενημερωμένο για τα τεκταινόμενα στην κουβανική λογοτεχνική σκηνή. Μέσα από αυτή την αναγνωστική περιήγηση κατέληξες να παρακαλάς (τρόπος τού λέγειν) για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» και «κυβερνησεις συνεργασιας απο κομματα (οχι αρχηγικα αλλα δημοκρατικα οργανωμενα)», όπως πήρε το μάτι μας να ποστάρεις σε σχόλιο στο τσαρδί τής ...«ούτε καν σοσιαλιστικής Αριστεράς»(!);
Αφώτιστε Φιλέλληνα, φως, περισσότερο φως! ;-)
Τα λέμε
Ο ορισμός της κολλεκτιβοποίησης και του e-mobbing και της KGB επιπέδου παρακολούθησης.
@Γιώργος Σταύρου
Μεχρι το 1959, η Κούβα αποτελουσε το προτεκτορατο των ΗΠΑ και ανηκε ουσιαστικη στην αμερικανικη mafia, που κατειχε τα ξενοδοχεια , τα κεντρα διασκεδασης, τα ναρκωτικα και την πορνεια.
Γι αυτό και-λογω της μικρης αποστασης απο τις ΗΠΑ (90 μιλια) αποτελούσε διαχρονικά τουριστικό προορισμό - και σεξουαλικο- των απανταχού μεσήλικων αμερικανών.
Ομως ας σοβαρευτουμε:
Βεβαια οι καπιταλιστες τα κατειχαν σχεδον ολα, οπως ειπε ο JFK :
"At the beginning of 1959 United States companies owned about 40 percent of the Cuban sugar lands – almost all the cattle ranches – 90 percent of the mines and mineral concessions – 80 percent of the utilities – practically all the oil industry – and supplied two-thirds of Cuba's imports.
— U.S. President John F. Kennedy, 1960[56]"
Τωρα, απ' οσον γνωριζω απο φιλο μου ναυτικο, οι γυναίκες ασκουν ελευθερα το επαγγελμα χωρις προστατες.
Ομως για να τεκμηριωσαω αυτο που εγραψε για τους δεικτες η cynical:
1. Cuba has a 99.8% literacy rate,[3][14] an infant death rate lower than some developed countries,[15] and an average life expectancy of 77.64.[3]
2. In 2006, Cuba was the only nation in the world which met the WWF's definition of sustainable development; having an ecological footprint of less than 1.8 hectares per capita and a Human Development Index of over 0.8 for 2007.[16]
πηγη : wikipedia
Αφωτιστος Φιλελελην
Τελος, αξιζει να διαβασετε την νουβελα (ψαχνοντας ειδα μεγαλες εκπτωσεις στην πολιτεια σε βιβλια κουβανων συγγραφεων που εχω αναφερει στο 1ο σχολιο μου)και να δειτε την ταινια, μιας εκ των καλυτέρων ταινιών βασισμένων σε βιβλίο και μιας εκ των καλύτερων κουβανικών ταινιών όλων των εποχών. .
Μνήμες Υπανάπτυξης (Κούβα 1968) Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα βασισμένο σε βιβλίο του Εντμούντο Ντεσνόες.
Ο1961 δύο χρόνια μετά την επικράτηση του νέου καθεστώτος: ένας καλλιεργημένος αστός που αρνήθηκε να ακολουθήσει τη γυναίκα του, τους γονείς του και τους φίλους του στην Αμερική, προτιμά να παραμείνει στην Αβάνα και μολονότι υποστηρίζει την επανάσταση, έστω κι αν δεν καταλαβαίνει πλήρως τους στόχους της, δεν αποφασίζει να πάρει μέρος στο κτίσιμο της νέας κοινωνίας. Ζει, χωρίς να δουλεύει, εισπράττοντας τα ενοίκια των 2-3 σπιτιών που του έχουν απομείνει, αποτελώντας ένα ενδεικτικό κατάλοιπο της παλιάς τάξης πραγμάτων. Ήρωας εξαιρετικά αντιφατικός, βλέπει το σήμερα με το μάτι του χθες, προσπαθεί μάταια να μεταμορφώσει ένα κορίτσι των λαϊκών τάξεων σε καλλιεργημένη αστή, νιώθει ένοχος γιατί ο ίδιος είναι πλούσιος ενώ γύρω βασιλεύει η φτώχεια και γενικά φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις σεξουαλικές ορέξεις του παρά για τα κηρύγματα του νέου καθεστώτος. Όταν ξεσπά η κρίση στον Κόλπο των Χοίρων κι όλη η χώρα κινητοποιείται για ν’ αντιμετωπίσει την αμερικανική εισβολή, αυτός παραμένει απελπιστικά αδρανής. Ο Αλέα επηρεασμένος από τη νουβέλ-βαγκ, αλλά και από άλλα κινηματογραφικά στυλ (όπως το σινεμά-ντιρέκτ) κάνει ένα ιδιοφυές μίγμα κινηματογράφου μυθοπλασίας, επικαίρων και φιλμ-ημερολογίου. Καταγράφει την εξωτερική πραγματικότητα του παρόντος, αλλά και του παρελθόντος, πάντα μέσα από τη διεισδυτική καυστική οπτική του ήρωα, ενώ συγχρόνως εξετάζει πώς αυτή η πραγματικότητα επιδρά στον εσωτερικό ψυχισμό του και μεταμορφώνει τη νοοτροπία του."
πηγη: CAMERASTYLO ONLINE
Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα (Tomás Gutiérrez Alea 11/12/1928 - 16/4/1996)
Κουβανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ντοκιμαντερίστας. Γεννήθηκε στην Αβάνα το 1928. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και για δύο χρόνια κινηματογράφο στο CSDC της Ρώμης. Επηρεασμένος από τον ιταλικό νεορεαλισμό, ξεκίνησε την καριέρα του ως ντοκιμαντερίστας στην Κουβα του Μπατίστα, αλλά μετά την επικράτηση της επανάστασης μεταπήδησε στον αφηγηματικό κινηματογράφο, με έντονα χιουμοριστικό στυλ. Υποστήριξε την επανάσταση αλλά πάντα κρατούσε μια κριτική στάση απέναντι στηνοικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας του. Τις δύο τελευταίες του ταινίες τις σκηνοθέτησε μαζί με τον φίλο του Χουάν Κάρλος Tάμπιο. Ο Τίτον, όπως τον φώναζαν οι φίλοι του, πέθανε από καρκίνο, το 1996 στην Αβάνα
Προτεινω και την κλασσικη ταινια που ειχα δει ως φοιτητης " Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη"
Φιλμογραφία
1995 Guantanamera
1994 Φράουλα και σοκολάτα
1991 Contigo en la distancia
1989 Cartas del parque
1983 Hasta cierto punto
1979 Οι επιζήσαντες
1977 De cierta manera (ντοκ.)
1977 La Sexta parte del mundo, (ντοκ.)
1976 Ο μυστικός Δείπνος
1975 El Camino de la mirra y el incienso
1974 El Arte del tabaco
1972 Una Pelea cubana contra los demonios, Una
1968 Μνήμες υπανάπτυξης
1966 Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη
1964 Cumbite `
1962 Las Doce sillas
1961 Muerte al invasor (μ.μ.)
1960 Ιστορίες της επανάστασης
1960 Asamblea general (μ.μ.)
1959 Esta tierra nuestra (μ.μ.)
1955 El Mégano
1953 Il Sogno de Giovanni Bassain (μ.μ.)
1950 Una Confusión cotidiana (μ.μ.)
1947 La Caperucita roja
1947 El Faquir
Αφωτιστος Φιλλελην
Αφώτιστε Έλληνα,
Το σχόλιο σου οτι ,,είναι η ώρα με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις,, σε ο,τι με αφορά το έχω ξεκαθαρισμένο.
Σταθερά με την Εργατική Δημοκρατία.
Ούτε πόντο από εδώ ή από εκεί.
Γειά σου cynical,
βάζε και άλλα τέτοια να προβληματίζουμε τον κόσμο!
Ενδιαφέρον κείμενο. Βλέπω μία προσπάθεια γνήσιας σοσιαλδημοκρατικής καπιταλιστικοποίησης μακριά από την κινέζικη δικτατορία ή την υποβάθμιση και τη φτώχεια του Βιετ Νάμ. Πολλά θα εξαρτηθούν όπως καταλήγεις από την άρση του εμπάργκο και τη στάση της Βενεζουέλας (μην το προσωποποιείς στον Τσάβες). Αν τυχόν αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στη Βενεζουέλα (και είναι γεγονός ότι αλλάζουν σιγά σιγά, με τη διαμόρφωση μιας νέας μεσαίας τάξης), κινδυνεύει και η Κούβα, αν και μάλλον είναι πια αδέλφια παρά φίλοι.
Are you talking to us???
Χα!!!
@LeftG700
Πως κατέληξα, να παρακαλώ (τρόπος τού λέγειν) για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» και «κυβερνησεις συνεργασιας απο κομματα (οχι αρχηγικα αλλα δημοκρατικα οργανωμενα)», όπως πήρε το μάτι μας να ποστάρεις σε σχόλιο στο τσαρδί τής ...«ούτε καν σοσιαλιστικής Αριστεράς»(!);
1. Ενας ΕΔΑιτης δικηγορος ξαδελφος μου μου εκανε δωρο τον Μακρυγιαννη και τους Αθλιους του Β.Ουγκω. Ετσι -οπως πολλα παιδια- εγινα ας πουμε ουμανιστης και μαλλον σοσιαλιστης.
2.Διαβασα το "σχετια με εμενα που γραφει:
Ένας παραπάνω από τους τέσσερις του Δουμά που έμειναν στην Ιστορία ως τρεις. Με το ίδιο σύνθημα: Όλοι για έναν, ένας για όλους. Ανόμοιοι αλλά ίσοι. Συχνά διαφωνούντες, αλλά πάντα ομονοούντες. Συμμετέχοντας ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του και παίρνοντας το ίδιο μερίδιο, από το καλό ή το κακό. Υπέρ της πλειοψηφίας που αποτελούν οι κυριαρχούμενοι και υφιστάμενοι την εκμετάλλευση, τμήμα της οποίας αποτελεί και η δική μας γενιά. Υπέρ της Αριστεράς και ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου αλληλεγγύης και ισότητας, με τους ανθρώπους της εργασίας στην εξουσία. Υπέρ του διαλόγου μεταξύ των πολλών αριστερών φωνών και υπέρ της αριστερής ενότητας στη δράση. Και αμετακίνητα κατά σε ό,τι είναι αντίθετο με όλα τα παραπάνω."
3. Εισαστε πολυ πονηρος
"Υπέρ της Αριστεράς και ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου αλληλεγγύης και ισότητας, με τους ανθρώπους της εργασίας στην εξουσία."
-Τι ηταν ο Σταλιν, ο Χρουτσωφ, ο Τσαουσεσκου;
Ανθρωποιτης εργασίας στην εξουσία.
"Συμμετέχοντας ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του και παίρνοντας το ίδιο μερίδιο, από το καλό ή το κακό."
Καλα για μαλ...κες ψαχνετε; Ειναι η απολυτη συνταγη καταστροφης συνεταιρισμου, επιχειρησης, κρατους.
Δηλ. εμεις τι ειμαστε, ζωα προς εξοσιασμο.
4. Ακομη δεν πηρατε την εξουσια και μου διαστρεβλωνετε τα σχολια μου απομονωνιοντας αποσπασματα και -τελικα- αστυνομευοντας την σκεψη;
γραφοντας οτι παρακαλω για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» και «κυβερνησεις συνεργασιας απο κομματα (οχι αρχηγικα αλλα δημοκρατικα οργανωμενα)» και μαλιστα "στο τσαρδί τής ...«ούτε καν σοσιαλιστικής Αριστεράς»(!);"
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ:
"Ομως αυτο που εντοπιζω ειναι μια μεγαλη κατηγορια “μεταρρυθμιστων” πολυ υψηλου, υψηλου και μεσαιου εισοδηματος (πολιτικων, επιχειρηματιων, πανεπιστημιακων,...)της φιλελευθερο-δεξιο-πασοκο-δημαριτικης συμπηξης (κοινοπραξιας;) σε αντικατασταση της κεντροαριστερας, που ξεκινωντας απο σωστες διαπιστωσεις και μετρα πολιτικης (καταπολεμηση γραφειοκρατιας, μειωση και εκσυγχρονισμος κρατους, αναπτυξη,…) ομως καταληγουν σε σχεδον νεοφιλευθερα συμπερασματα για αλλα μετρα πολιτικης που πρεπει να ληφθουνι και -μαλιστα- με βιαιο τροπο (δραστικη μειωση ελευθερων επαγγελματιων και αυτοαπασχολουμενων και συνενωση τους σε μεγαλυτερες η μεγαλες εταιρειες για οικονομιες κλιμακας, αλλαγη απασχολησης σε περιπου 1,5 εκατομ. ανθρωπους,ασχετως ηλικιας, δηλ. το 0,7 εκατ. νεων ανεργων και σχεδον ισοποσο πληθος αυτο απασχολουμενων!!!) με τελικο στοχο : την προβολη και την υστερη φημη, την συμμετοχη στην διοικηση και γιατι οχι και τον πλουτισμο, εφοσον και αυτοι οι “μεταρρυθμιστες” σωτηρες θελουν να …σωσουν την χωρα.
Αρα, το διακυβευμα ειναι η λογιστικη τελικα- λογικη για την εξοδο της χωρας απο την οικονομικη κριση που ερχεται -σε σημαντικο βαθμο- σε αντιθεση με τις πραγματικες αναγκες των ανθρωπων που πλεον συνθλιβονται (υγεια, προνοια, ασφαλιση, παιδια,επαγγελματικη εκπαιδευση,….)και φυσικα το περιβαλλον.
Κινδυνευουμε να γινουμε απο βαλκανικη χωρα με διακυβερνηση ποπουλο-σοσιαλδεξιων η λαικοδεξιων αρχηγικων πολιτικων σχηματισμων σε νεοφιλελευθερη χωρα της.... "λατινικης ανατολης".
Ποτε -επιτελους- θα εχουμε στην χωρα μας καπιταλισμο με ανθρωπινο προσωπο, με κυβερνησεις συνεργασιας απο κομματα (οχι αρχηγικα αλλα δημοκρατικα οργανωμενα) και χωρις υπερδανεισμο;"
ΚΑΙ ΘΑ ΓΡΑΦΩ ΟΠΟΥ ΘΕΛΩ.
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ Δεν εχω χρονο να τον σπαταλω με 700-ρηδες. Αν καταλαβαινουν οτι κατι μπορει να μαθουν εχει καλως. Αλλοιως στον πολιτικο τους πατερα!!!
Πες μου μια χώρα όπου υπάρχει καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.
Μόνο μια!
(όχι παραδείγματα σκανδιναβικών ή κεντροευρωπαϊκών χωρών πριν το '89)
εξαρταται απο το τι εννοεις ανθρωπινο προσωπο?
αν εννοεις ελευθερια ο καπιταλισμος δεν ειναι αναγκαια συνθηκη για ελευθερια αλλα σιγουρα ειναι απαραιτητη
χωρις καπιταλισμο δεν μπορεις να εχεις ελευθερια
πουθενα σε καμια χωρα δεν υπαρχει ελευθερια χωρις καπιταλισμο
τωρα οσον αφορα ισοτητα φυσικα και η ισοτητα σημαινει καταργηση ελευθεριας αφου μονο επιβαλλεται σε μια ανθρωποτητα που απο τη φυση τους οι ανθρωποι ειναι ανισοι
@spiral architect
1. Το θεμα του καπιταλισμου με ανθρώπινο πρόσωπο στην χωρα μας ειναι-κατ' αρχην- το ζητουμενο ως ολοκληρωση του καπιταλισμου, διοτι σε καθεστως υπαρκτου σοσιαλισμου με τους "επαναστατες" που κυκλοφορουν στο διαδικτυο -και αλλου- θα αναγκαστω στα γεραματα να γινω ανταρτης πολεων.
Καποτε τον ειχαμε, ατελη αλλα τον ειχαμε.
2.Ειμαστε εκτος θεματος, το θεμα ειναι η Κουβα. Τρεχα στην Πολιτεια να παρεις κανενα κουβανεζικο λογοτεχνημα με μεγαλη εκπτωση και αφου το διαβασεις τα ξαναλεμε.
3.Μην με απασχολεις αδικως απο τις μελετες μου, γιατι ερχεται Πασχα.
Αφωτιστος Φιλελλην
Φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα,
Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πήραν φωτιά τα τόπια σου! Μπορεί όσο αφορά στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο να διακατέχεσαι από μία απερίγραπτη (όχι όμως και ανεξήγητη!) σύγχυση, αλλά το σχόλιό μας δεν ήταν δα και τίποτε τόσο περίπλοκο σαν την πραγματικότητα! Τι ήταν το σχόλιό μας; Ήταν τα εξής απλά και νομίζω ευδιάκριτα πράγματα:
α) Μία πρόσκληση για συζήτηση διατυπωμένη με ‘‘προκλητικό’’ (=τσιγκλιστικό) τρόπο, πειρακτική αλλά όχι εχθρική, (όπως δείχνει και το ματάκι που σου κλείσαμε) βασισμένη…
β) …σε ένα σχόλιό σου σε άλλο μπλογκ με αφορμή…
γ) …τον εδώ κατατεθειμένο ενθουσιασμό σου για τη λογοτεχνία μιας σοσιαλιστικής χώρας, η οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου εδώ (για την ακρίβεια, ορισμένα από τα λεγόμενά σου, γιατί άλλα κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση!), δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να βγάλει παρά μόνο λογοτεχνικά σκουπίδια καθ’ υπαγόρευση της δικτατορικής εξουσίας.
Αυτό ήταν όλο! Πώς λοιπόν από αυτό έφτασες στα συμπεράσματα που έφτασες;
Πώς κατέληξες στο συμπέρασμα, ότι …αστυνομεύουμε(!) τη σκέψη σου ως νέα …ΚGΒ;;; (Θα ’χει γούστο να πιστεύεις κιόλας, όπως ο ανώνυμος φίλος παραπάνω, ότι σε …παρακολουθούμε διαδικτυακά;;;)
Και πώς κατέληξες στο συμπέρασμα ότι θέλουμε να σου επιβάλουμε ποια μπλογκς θε επισκέπτεσαι και σε ποια θα σχολιάζεις;;; Από πού προκύπτει αυτό;;; Πας να στήσεις δράκους ώστε μετά να μας δείχνεις και να λες: «να οι δράκοι!»; (Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, να σου πούμε ότι μόνο οι αφελείς τα τρώνε αυτά.) Μα το μπλογκ αυτό το επισκεπτόμαστε κι εμείς!!! Κι ο μοναδικός λόγος που δεν σχολιάζουμε, αν και μας τρώει το χέρι μας συχνά, οφείλεται στο γεγονός ότι μας έχει …απαγορευτεί ο σχολιασμός! (Το έχουν αυτό το ελάττωμα μερικοί ‘‘αντισταλινικοί’’, μη δίνεις σημασία! ;-) ) Πώς λοιπόν να έχουμε την πρόθεση να σου …‘‘απαγορεύσουμε’’ να γράφεις εκεί;;; Φαντάσματα βλέπεις; Να το κόψεις! Οι υπερβολικές συγκινήσεις βλάπτουν! ;-)
Ας πάμε τώρα σε πιο σοβαρά (οι παραπάνω υποψίες και φόβοι σου δεν έχουν κανένα σοβαρό υπόβαθρο, ξέχασέ τις :-) ):
Δυστυχώς, βλέπουμε πολλές συγχύσεις και ανακρίβειες σε αυτά που γράφεις. Εκτιμώ ότι περισσότερο κι από την άγνοια η αιτία τους είναι η ‘‘τσαλαβούτικη’’ τάξη (μικροαστική) στην οποία φαίνεται να ανήκεις ιδεολογικά και υλικά (οικονομικά). Για να τα δούμε ένα-ένα.
Μας δηλώνεις μάλλον σοσιαλιστής. Και πότε σκοπεύεις να το ξεκαθαρίσεις, για να ’χουμε το καλό ρώτημα; Διότι, απ’ ό,τι φαίνεται, τα ’χεις τα χρονάκια σου! ;-) Πάει το ένα.
Το άλλο: Από πότε οι σοσιαλιστές/σοσιαλδημοκράτες (μετά το σχίσμα του 1914) έχουν ως απώτατο όραμα τον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο; Χοντρικά από τα τέλη τής δεκαετίας τού ’50, ας πούμε (μέχρι τότε είχαν τον σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, κατά την άποψή τους βέβαια). Ε, δεν νομίζεις ότι μετά από τόσα χρόνια είναι καιρός, αν γίνεις τελικά σοσιαλιστής και δεν παραμείνεις στο ‘μάλλον’, δεν νομίζεις ότι είναι καιρός πια να δηλώνεις νεοσοσιαλιστής —κατά το Νέοι Εργατικοί τού Μπλερ; Γιατί να θολώνουμε τα ύδατα; ;-)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Το τρίτο: Αυτό που κριτικάρεις με τέτοια σφοδρότητα από την ταυτότητά μας (Συμμετέχοντας ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του και παίρνοντας το ίδιο μερίδιο, από το καλό ή το κακό. ) είναι ο τρόπος που λειτουργεί μια παρέα εδώ και τώρα για ένα απλό μπλογκ. Δεν είναι κάτι που το προτείνουμε εδώ και τώρα για την κοινωνία, η κοινωνία δεν είναι μια παρέα. Το προτείνουμε βέβαια στην κοινωνία, αλλά το προτείνουμε να το σκεφτεί ως μία οραματική ουτοπία, ως ένα δρόμο που κατά την άποψή μας πρέπει να πάρει, αν προτιμάς. Έτσι να το κρίνεις.
Προχωρώντας: Από πού προκύπτει ότι πιστεύουμε πως είστε «ζώα προς εξουσιασμό»; Και για να ’χουμε κι ένα άλλο καλό ρώτημα, ποιοι είστε αυτοί οι ‘εμείς’ που γράφεις;
Το ένα φέρνει το άλλο: Βλέπουμε σε απασχολεί το ζήτημα της εξουσίας στις σοσιαλιστικές χώρες τού 20ου αιώνα. Κι εμάς. Η διαφορά μας όμως, η ριζική διαφορά μας είναι ότι εμείς παρακαλάμε (πάλι τρόπος τού λέγειν) για έναν διαφορετικό τρόπο που δεν θα παρουσιάσει αυτά τα προβλήματα, κι εσύ για «κυβερνησεις συνεργασιας απο κομματα (οχι αρχηγικα αλλα δημοκρατικα οργανωμενα)»!
Τελευταίο και όχι ασήμαντο:
Σε τι διαστρεβλώσαμε το σχόλιό σου; Και ποια είναι η κοπτοραπτική που κάναμε; Παραθέσαμε μία καταληκτική δήλωσή σου, η οποία δεν επιδέχεται διάψευση. Επιδέχεται μόνο ανάκλησή της από εσένα. (Δεν βλέπουμε να κάνεις καμία ανάκληση.) Το ολόκληρο σχόλιο που παραθέτεις σε τι αλλάζει αυτή σου τη δήλωση; Ούτε στο παραμικρό! Τα όσα γράφεις εκεί δείχνουν, δια της μεθόδου του αποκλεισμού ότι στις επόμενες εκλογές θα ρίξεις το κουκί σου είτε σε ΚΚΕ, είτε σε ΣΥΡΙΖΑ, είτε σε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άντε και στους ΟΠ. Ούτε καν οι τελευταίοι δεν παρακαλάνε (τρόπος τού λέγειν) για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» όπως εσύ!
Φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα, καταλαβαίνουμε ότι ως μικροαστός ελεύθερος επαγγελματίας (μηχανικός, αν δεν κάνω λάθος δεν έχεις πει ότι είσαι;), παλατζάρεις μια εδώ και μια εκεί. Καταλαβαίνουμε ότι, από εκεί που είχες πιστέψει πως είσαι ‘‘μεσαία τάξη’’, τώρα βλέπεις, με τρόμο ίσως, να προλεταριοποιείσαι. Να γίνεσαι δηλαδή σιγά-σιγά αυτό που πίστευες ότι «ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» του ’80, του ’90 και του 2000 είχε εξαφανίσει. Όλα αυτά τα καταλαβαίνουμε. Πρέπει όμως κι εσύ να καταλάβεις ότι το σύστημα μπούκωσε και δεν τραβάει άλλο. Για να τραβήξει κι άλλο, μετά από πολλά χρόνια, για να δουν τα παιδιά σου κάποτε ή τα εγγόνια σου καλύτερες μέρες τού είναι απαραίτητο να περάσει από πάνω σου και να σε ισοπεδώσει όπως θα σου συνέβαινε αν πέρναγε από πάνω σου ένα τρένο. It’s up to you:
Ή θα εξακολουθήσεις να παρακαλάς (τρόπος τού λέγειν) πάνω στις ράγες για έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», ή θα βάλεις κι εσύ το μυαλό σου να δουλέψει για έναν σοσιαλισμό καλύτερο από αυτόν τού προηγούμενου αιώνα!
Τα λέμε
@LeftG700
Ομολογω οτι δεν ειμαι μετριοφρων, ουτε λαικιστης. Γραφω ειρωνικα και πλαγια.Απο ψηλα και αριστερα.
Σατιρικα, σαρκαστικα και αυτο σαρκαστικα.
Συμφωνα με την κοσμοθεωρια μου η ταξινομηση των ανθρωπων γινεται με κοινωνικα,αισθητικα, ηθικα και τελευταια υλικα κριτηρια. Εκει ειναι το προβλημα του καπιταλισμου και του "ιστορικου υλισμου".
Αλλοιως ο μεγαλεμπορος της Λαχαναγορας του Ρεντη με πολλα λεφτα ή ο κ. Λαμογιδης, τα κουτοπονηρα επαρχιωτοπουλα του Κοινοβουλιου μας με τα πολλα λεφτα και τα 5 εως 20 σπιτια καθως και πολλοι επιτυχημενοι εσωτερικοι μεταναστες μας στην Α και Β Αθηνων θα μπορουσαν να παρακολουθησει ταινια του Πητερ Γκριναγουει, να συζητησει με τον Γιαννη Κουνελη, να διαβασει ενα ενδιαφερον αριστουργημα της λογοτεχνιας,...
Δεν εχω οικονομικο προβλημα (εχω δικη μου δουλεια, δεν εχω δανεια, δεν ειμαι χαρτοπαικτης, δεν εχω σπιτωμενη Μολδαβη, δεν παιρνω κοκα,... )αλλα με τετοια νοοτροπια, αν ησασταν μηχανικοι, δεν θα συνεργαζομουν μαζι σας.
Παλι θα αντιγραψω τον εαυτο μου:
“Η όποια τέχνη θέλει (εκτός από ταλέντο και ευασθησία) και συνεχή καλλιέργεια, γι αυτό συνήθως άνθιζε από τα “κακά παιδιά” των πλουσίων…”
Κι εσεις δεν ειστε ουτε "κακα", ουτε παιδια ουτε παιδια πλουσιων!
Αν θελετε μαθαινετε κατι απο τα σχολια μου. Ηδη ομως τα ξερετε ολα.Απο μαρξισμο -λενινισμο εως κουβανεζικη λογοτεχνια!Γι αυτο αγνοηστε τα.
Δεν επιδιωκω συζητηση μαζι σας, γιατι ειμαι βεβαιος οτι δεν μπορω να μαθω κατι.Με αφελη επιχειρηματα τυπου φοιτητικου αμφιθεατρου και ατελη εκπαιδευση. Ομως αναγνωριζω οτι , δεν φταιτε εσεις, αλλα η εκπαιδευτικη αλλαγη απο το 1981 (αριστουχοι μετριοι, διαδηλωσεις γονεων για το θεμα εκθεσης, κ.λ.π.).Η cynical ειχε κανει πριν λιγες μερες ενα αφιερωμα για την εκπαιδευση αλλα και παλαιοτερα στο οποιο ειχα γραψει καποια σχολια.
Μπορειτε να διαβασετε κατι απο τον Π. Κονδυλη για τον ελληνικο επαρχιωτισμο και την ελλειψη εθνικης αστικης ταξης,ως κυρια αιτια ης ελληνικης πρακμης, αλλα για σας τα σταδια εξελιξης των κοινωνιων ειναι ψιλα γραμματα.
Αν δεν κατανοειτε την προσωρινη αναγκαιοτητα του καπιταλισμου με ανθρώπινο πρόσωπο στην χωρα μας ως την ολοκληρωση του καπιταλισμου,δεν ευθυνομαι. Δες τε την Κινα και κυριως τον λαο της πως καταντησε!
Αντιθετα στην λευκη Κουβα με πληθυσμο 65% ισπανικης καταγωγης, πολλοι της μεσαιας ταξης οπως ο Καρπεντιερ και ο Δεσνοες, μπορουσαν να γραψουν λογοτεχνια και να υπηρετησουν το νεο -πατριωτικο-καθεστως.
Αφωτιστος Φιλελλην
[...] Δεν επιδιωκω συζητηση μαζι σας, γιατι ειμαι βεβαιος οτι δεν μπορω να μαθω κατι.Με αφελη επιχειρηματα τυπου φοιτητικου αμφιθεατρου και ατελη εκπαιδευση. Ομως αναγνωριζω οτι , δεν φταιτε εσεις, αλλα η εκπαιδευτικη αλλαγη απο το 1981 (αριστουχοι μετριοι, διαδηλωσεις γονεων για το θεμα εκθεσης, κ.λ.π.).Η cynical ειχε κανει πριν λιγες μερες ενα αφιερωμα για την εκπαιδευση αλλα και παλαιοτερα στο οποιο ειχα γραψει καποια σχολια. [...]
Α, ισύ εχς ξιφύγει!
(μικρή αφιέρωση από ένα διανοούμενο της γενιάς μας με άφθονη διάθεση σαρκασμού)
Φυσικά και μιλάει σε εσάς. Ο αφώτιστος φιλέλληνας σε καμμία περίπτωση δεν είναι ένας ψυχικά άρρωστος παρενοχλητής με μανία καταδιώξεως και σε καμμία περίπτωση δεν προσπαθεί να πνίξει σχόλια και κριτικές με copy-paste σεντονιών και φυσικά σε καμμία περίπτωση δεν προσπάθησε να παρενοχλήσει σεξουαλικά και να δολοφονήσει τον χαρακτήρα bloggers και σχολιαστών που διαφωνούσαν μαζί του.
Τι νομίζατε; Σε αντίθεση με εσάς δεν είναι bully.
Φαινεται οτι η γενια σας εχει λεξιπενια και δεν διαβαζει αστυνομικα, γιατι τα ανωνυμα κειμενα εντοπιζονται ευκολα απο το υφος και τις επαναληψεις εκφρασεων.
Σε ειχα εντοπισει ως νεοφιλελευθερος η κατι τετοιο /alienpenguinsangryfeet
Παλι σε τσιμπησα απο την εμμονη σου να επαναλαμβανεις αγγλοελληνικα του διαδικτυου, οπως "copy-paste σεντονιών.
Οντως δεν ησουν για θεραπεια απο την εμμονη σου να κυνηγας μεσηλικες νεοφιλελευθερους αριστερους , αφωτισους και αλλες αντιδραστικες δυναμεις;
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ Το θεμα για την Κουβα το ξεφτιλισατε!!!
Θα σας πληρωσω τα εισιτηρια (χωρις επιστροφη) για Κουβα και θα πω στον Ραουλ να στειλει εκπροσωπους να σας συνοδευσουν για ηθικη και σωματικη αναμορφωση, σε καπνοχωραφα και φυτειες ζαχαροκαλαμου!!
@cynical
Συνεχιζουμε -απτοητοι κια ανεπηρεαστοι- τα περι Κουβας.
Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες,στο νεο βιβλιο "Ο βασιλιας της Αβανας" που αγορασα σημερα (5,71 ευρω) γραφει στον προλογο:
Υπαναπτυξη ειναι η αδυναμια σωρευσης εμπειριας
Εδμουντο Ντεσνοες
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ Στους δρομους της Αβανας του 1990 ενας εφηβος προσπαθει να επιβιωσει...
Φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα,
Γουάου! Το σχόλιό σου είναι όντως πολύ διαφωτιστικό, παρά τα σκοτάδια σου! Πάλι θα τα πάρουμε ένα-ένα:
1.
Ομολογω οτι δεν ειμαι μετριοφρων, ουτε λαικιστης. Γραφω ειρωνικα και πλαγια.Απο ψηλα και αριστερα.
Σατιρικα, σαρκαστικα και αυτο σαρκαστικα.
Αυτό τώρα πού κολλάει, φίλε μας; Τι από αυτά που υπονοείς ότι σου είπαμε υπάρχουν στα προηγούμενα σχόλιά μας; Στήνεις φανταστικούς διαλόγους; Εμείς, το μόνο για το οποίο εκφράσαμε απορία ήταν σχετικά με το τι σε έκανε να εκνευριστείς. Δεν ξέρεις ότι αυτό σημαίνει η έκφραση «πήραν φωτιά τα τόπια», εσύ που διαβάζεις μέχρι κουβανέζικη λογοτεχνία;
2.
Συμφωνα με την κοσμοθεωρια μου η ταξινομηση των ανθρωπων γινεται με κοινωνικα,αισθητικα, ηθικα και τελευταια υλικα κριτηρια. Εκει ειναι το προβλημα του καπιταλισμου και του "ιστορικου υλισμου".
Ποια ‘‘κοσμοθεωρία’’, φίλε μας καλέ; Πού τη βρήκες την κοσμοθεωρία; Αφού έχεις την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος βρίσκεται στα πόδια σου και σε παρακολουθεί με ανοιχτό στόμα από θαυμασμό! Κοσμοθεωρία σου είναι η εγωθεωρία σου, κάνει μπαμ!
Ώστε έτσι; Τα υλικά κριτήρια είναι τα τελευταία; Να πας να το πεις αυτό στην κόρη τού ανθρώπου που αυτοκτόνησε χθες! Και μετά να το πεις στους άστεγους και τους απόκληρους της χώρας την οποία, υποτίθεται, ‘‘αγαπάς’’, έλληνες και ξένους! Και μετά να πας στην Αφρική, να το πεις στα παιδιά της που πεθαίνουν μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό!!!
Τα υλικά κριτήρια είναι τα τελευταία γι’ αυτούς που είναι χορτάτοι και που δεν σκέφτονται παρά μόνο την πάρτη τους, την οικογένειά τους και τη δική τους ‘‘δουλίτσα’’, την ιδιοκτησούλα τους! Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας δεν τα έχει όλα αυτά που έχεις εσύ. Και να το ξέρεις: Αν δεν προλάβεις να τους σκοτώσεις (δύσκολο γιατί είναι αμέτρητοι), οι πεινασμένοι τού κόσμου θα σε φάνε μια μέρα! Και δεν θα σε σώσει ούτε το να γίνεις αντάρτης πόλεων στα γεράματα!
3.
Τι πρόβλημα έχεις με τον «μεγαλέμπορο της Λαχαναγοράς τού Ρέντη»; Ούτε τα καλά τού συστήματος που αγαπάς (με την προϋπόθεση βέβαια να έχει ‘‘ανθρώπινο πρόσωπο’’, να τα λέμε όλα!), ούτε καν αυτά δεν ξέρεις; Δεν ξέρεις ότι ο καπιταλισμός εκδημοκράτισε τον κόσμο, αφού αντικατέστησε την αριστοκρατία τού αίματος με την αριστοκρατία τού χρήματος, ανοιχτή στον κάθε άνθρωπο με επιχειρηματικό πνεύμα και την κατάλληλη οργάνωση που να του εξασφαλίζει ένα ικανοποιητικό ποσοστό υπεραξίας; Ή μπας τελικά και είσαι οπαδός τού αριστοκρατικού συστήματος και μας το κρύβεις; Τι έχουμε εδώ; Εκτός από το «μάλλον σοσιαλιστής» έχουμε και το «μάλλον αριστοκρατικός»;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
"για το υψηλο προσδωκιμο ζωης, και τη χαμηλη βρεφικη θνησιμοτητα"
Σύμφωνα με τα στατιστικά της Εθνικής Κουβανικής Στατιστικής Υπηρεσίας.
Την δεκαετία του 80 τα στατιστικά της ΕΣΣΔ παρουσίαζαν την χώρα με μεγαλύτερο κατα κεφαλή εισόδημα απο την Σουηδία...
Δεν μ' ενδιαφερουν τα στατιστικα του 80. κανε μια βολτα στο ινερνετ και δες τα προσφατα απο τη world bank, CIA κλπ. Eιναι αυτα που αναφερω.
Και κάτι ακόμα ..
Άν ένας Πατακός κατάφερνε να αυξήσει το προσδώκιμο ζωής (αν υποθέσουμε ότι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά απο τις αρετές του Ηγέτη) και σας έδινε αρκετές θερμίδες για να μην πεθάνετε στην πείνα, θα τον θεωρούσατε άξιο για να σας κυβερνά αυτός και η οικογένειά του για πάντα; Κάτι σαν κληρονομική βασιλεία, αλλά με δικαίωμα να εκτελεί όποιον διαφωνεί προφορικά ή γραπτά; Ή οποιονδήποτε θέλει απλώς να φύγει απο τον παράδεισο που του έχει ετοιμάσει ο όποιος Πατακός;
Αυτή η λατρεία στις απανταχού θανάσιμες δικτατορίες υπερβαίνει την δυνατότητα κατανόησης που έχω.
...εξυπναδες...
η αποδόμηση του αιώνα...
@G700
"..Αν δεν προλάβεις να τους σκοτώσεις (δύσκολο γιατί είναι αμέτρητοι), οι πεινασμένοι τού κόσμου θα σε φάνε μια μέρα!..."
Πρεπει να αναρωτηθεις τι σου συμβαινει .Μονον σε φανατικους εξτρεμιστες μουσουλμανους, θα εβρισκα τετοια φραση. Οπως καταλαβες ο πολιτικος κυκλος της "ακρας αριστερας", της κοσμοθεωριας σου ή του πολυ ταραγμενου θυμικου σου, ειναι γειτονικος με τον φασισμο.
Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, στον προλογο του βιβλιου "Ο βασιλιας της Αβανας" γραφει :
Μην παιζεις μαζι μου
γιατι εγω δεν μασαω
Κουβανεζικο τραγουδι
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ1 "Τι πρόβλημα έχεις με τον «μεγαλέμπορο της Λαχαναγοράς τού Ρέντη;"
Μικρε και τριανταφυλλενιε G700, διαβαζέ με να μαθαινεις την ζωη.
Για ενα μηνα, τελειοφοιτος φοιτητης ΕΜΠ, πηγαινα 2.00 το πρωι και επιανα δουλεια -με προτιμουσαν γιατι ημουν γεροδεμενος - στις 4.00 ως φορτοεκφορτωτης, κ. G700 light, γεμιζα ενα φορτηγο καφασια με ντοματες ή αλλα βαρεια φορτια, εκτος σωματειου, γιατι ειχα αναγκη. Και μια φορα, οταν μου επεσε ενα καφασι, επειδη παραπατησα, εφαγα μια δυνατη "εργατικη" σφαλιαρα απο τον φορτηγατζη και ειδα στο σκοταδι τον Χριστο να πουλαει κουλουρια.
Οπως καταλαβες σου εδωσα μια επαγγελματικη διεξοδο.
Γραφεσαι στο ΚΚΕ και γινεσαι επισημος φορτοεκφορτωτής-μελος του σωματειου.
Κλειστα επαγγελματα
Φορτοεκφορτωτές (λαϊκές αγορές – λιμάνια)
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ: Υποχρεωτική καταβολή διοικητικά καθοριζόμενων αμοιβών στα οικεία σωματεία.
Υποχρεωτική απασχόληση μελών σωματείων για εργασίες φορτοεκφόρτωσης.
ΥΓ2 Το Left το αφαιρεσα, και εξεπεσες σε G700 , επειδη εισαι επιεικως απαραδεκτος και ανεπιδεκτος μαθησεως.
Να με πας... στα αρμοδια ευρωπαικα διακστηρια για να στο επιστρεψω.
ΥΓ3 Οπως καταλαβες αυτη ειναι και η τελευταια επικοινωνια μας.
Για θυμίστε μου λιγάκι, το Γκουαντάναμο, αυτή η ωραία φυλακή που είναι στην Κουβα, είναι κουβανεζικη ή αμερικάνικη;
Το Γκουαντάναμο είναι σοσιαλιστικό ή καπιταλιστικό
το "εξυπναδες" αφορα το γελοιον του παττακου ή του φιντελ?
Η φυλακή του Γκουντάναμο είναι πολύ μικρότερη απο την φυλακή που είναι έξω απο το Γκουαντάναμο.
Είχα την εντύπωση ότι το θέμα ήταν οι κακόμοιροι οι Κουβάνοι, αλλά ως συνήθως "Και εσείς γιατί βασανιζετε τους μαύρους".
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
4.
«Προσωρινή αναγκαιότητα για καπιταλισμό»; Πόσο προσωρινή, μπορείς να μας το προσδιορίσεις; Μέχρι ποια γενεά θέλεις να κληρονομούν οι απόγονοί σου τη ‘‘δουλίτσα’’ σου, η οποία μάλιστα, αν κάποιος από τους απογόνους σου είναι μάγκας και τσίφτης, μπορεί να εξελιχθεί και σε δουλειά με φούντες; Μέχρι τότε θέλεις να ισχύσει ο καπιταλισμός; Και γιατί δεν μας το λες έτσι στα ίσια, όσο στα ίσια σου λένε οι πεινασμένοι «θα σε φάμε μια μέρα, αν δεν μοιράσουμε δίκαια τον πλούτο», γιατί λοιπόν δεν μας το λες φάτσα κάρτα, παρά μας αραδιάζεις όλες αυτές τις περικοκλάδες περί Κονδύλη (θα γυρνάει στον τάφο του, καθώς βλέπει με ποιο τρόπο κρύβεσαι από πίσω του!), περί τέχνης και ευαισθησίας και καλλιέργειας πνεύματος και άλλα τέτοια ‘‘ορέα’’; Μας περνάς για αμερικανάκια;
5.
Γιατί μας αράδιασες όλες αυτές τις λεπτομέρειες τής ζωή σου; Τι να τις κάνουμε; Δεν στο είπαμε ήδη ότι είσαι ένας καραμπινάτος μικροαστός; Ήθελε σοφία; (Τώρα, αν φαντασιώνεσαι πως έγινες ‘‘μεσαία τάξη’’, ε, εντάξει, έχουμε δει και χειρότερα: κάποιον περιπτερά, καλή του ώρα, να δηλώνει επιχειρηματίας!)
Αντί γι’ αυτό, νομίζουμε πως θα ήταν καλύτερα να μας έλεγες κάτι πάνω σε αυτά που σου γράψαμε αντί να κάνεις τον ‘‘Γερμανό’’ (φιλέλληνας Γερμανός είσαι;). Εντάξει, όχι γι’ αυτά που είναι ανάξια του ‘‘επιπέδου’’ σου, το κατανοούμε. Αλλά για τα άλλα, αυτά που σου έδειχναν ολοφάνερα, παρά το ημίφως στο οποίο κινείσαι, ότι οι ισχυρισμοί σου περί ‘‘αστυνόμευσης’’ της ‘‘σκέψης’’ και ‘‘απαγόρευσης’’ να «γράφεις όπου θέλεις» ήταν εντελώς τελείως ανυπόστατοι, δεν έπρεπε γι’ αυτά να μας πεις δυο κουβέντες; Εσύ, που ως ‘‘αριστοκρατικός’’ και ‘‘καλλιεργημένος’ και ‘‘ευγενής’’ (εκ χρήματος), εσύ που έχεις όλα τα ‘‘προσόντα’’, δεν έπρεπε να μας πεις έστω ένα «εντάξει, ρε παιδιά, είπα και μια κουβέντα παραπάνω, με το μπαρντόν»; Ή, αν δεν σε πείσαμε, δεν έπρεπε, με τη γνωστή ευθύτητα και το περιώνυμο θάρρος με το οποίο προικίζει η ‘‘μεσαία τάξη’’ τα παιδιά της και τα οποία αναμφίβολα διαθέτεις κι εσύ, δεν έπρεπε να μας πεις «σόρυ παίδες, δεν!»; Εμείς έτσι νομίζουμε. Να φταίει που είμαστε ακαλλιέργητοι και είμαστε από τους μικροαστούς που προσπαθούμε (οι αχάριστοι!) να βγάλουμε από πάνω μας τη μικροαστίλα που δέρνει εσένα και που δεν πιστεύουμε ότι ανήκουμε στη ‘‘μεσαία τάξη’’ γιατί απλούστατα δεν υπάρχει μεσαία τάξη, να φταίει λες αυτό; Μπορείς να μας φωτίσεις λίγο;
Αλλά τι λέμε! Εδώ δεν μπορείς να φωτίσεις τον εαυτό σου, θα φωτίσεις εμάς;
Έ λα ντε! ;-)
Τα λέμε
@cynical
Να με συγχωρεις που αθελα μου, ενω εδινα καποιες πληροφοριες για την λογοτεχνια της κουβας, βγηκαν οι "λυσασμενοι G700" και αρχισαν να γραφουν ανακριβειες, παραληρηματα, φθηνα αναμασηματα αναρχιζο-παλαιο-κομμουνιστικων φυλλαδων κια αλλες αηδιες.
Εχουμε λοιπον το προβλημα του φασισμου των ακρων, απο σημαντικο τμημα της ημιμαθους (αθελα της) νεολαιας, που εχει ανατραφει κυριολεκτικα "στα πουπουλα" με δανεικα, με δυο δουλειες των γονιων τους,.., την περιοδο 1981-2001
Το ψυχολογικο σχημα που οδηγησε σ' αυτη την συμπεριφορα της νεολαιας ειναι -κατα την γνωμη μου- το εξης:
Μεγαλη πιεση για σπουδες απο το σπιτι και την κοινωνια-προσπαθεια για εισαγωγη του 70% των αποφοιτων λυκειου στα απειρα ΤΕΙ και ΑΕΙ που δημιουργηθηκαν στην Ελλαδα και των υπολοιπων το εξωτερικο *- Μεγαλες προσδοκιες για επαγγελματικη ενταξη και κοινωνικη ανοδο-
αυξανομενος υπερπληθωρισμος πτυχιουχων με προβληματα επαγγελματικης ενταξης και ανεργιας, ηδη περι το 2000, βαθμιαια διακοπη των σπουδων πρωτα σε ΤΕΙ και στη συνεχεια σε ΑΕΙ, λογω οικονομικων προβληματων, απογοητευησης, μη υπαρξης ενδιαφεροντος, προοπτικης,.... (λ.χ. 2 γνωστοι μου φοιτητες αρχιτεκτονικης ΕΜΠ και Κρητης στο 4ο ετος θα εγκαταλειψουν τις σπουδες τους )-Ματαιωση προσδοκιων-Ψυχολογικη διεγερση (ντροπη-απογνωση-μισος-λυσσα,..)-Καταφυγη σε ναρκωτικα, ακραιες πολιτικες παραταξεις.
Προσθεσε τον κοινωνικο αποκλεισμο στο 20% απ΄αυτους, την στυγνη εκμεταλλευση με 700 ευρω -και τωρα τα μισα- απο τους βαλκανικους μικρο-καπιταλιστες μας, την αδικια απο τις μεταθεσεις στον στρατο, τα stage, τις προεκλογικες προσληψεις των γνωστων τους (εκλεκτων των κομματων), δεν θελει και πολλα -αρκετοι νεοι- να τελουν υπο καθεστως καταθλιψης ή επιθετικοτητας και - λιγοτεροι - μανιας καταδιωξης, μανιοκαταθλιψης,...
Μηπως πρεπει να κανεις ενα αφιερωμα, με προτασεις για το επαγγελματικο μελλον των ελληνων νεων, καθως οπως πολλοι προβλεπουν η ....επανασταση θα αργησει.
Και να που φθασαμε στην ...G700. Δεν θελει να εργαστει στην λαχαναγορα, στα χωραφια σε κτηνοτροφικες μοναδες,δεν θελει να μεταναστευσει. Απλως τα θελει ολα και τα θελει τωρα!
Ευτυχως που θα πεθανω το πολυ σε 30 ετη, για να μην δω αυτα τα ημιμαθη -μαλλον βολεμενα στο πατρικο σπιτι- και συναισθηματικα ασταθη παιδια των 25, 30 και 35 ετων να παρουν την εξουσια!.
Τυφλα να 'χει ο Σταλιν και ο Τσαουσεσκου. Παντως αν παρετε την εξουσια και ζω, θα μεταναστευσω. Οι G700 δεν πανε καλα, παραληρουν πληρως, ως KGB ζητουν ομολογιες πριν καλα καλα ενηλικωθουν ουσιαστικα, με εχουν περασει για τον Δημητρη Δασκαλοπουλο!!!
Αφωτιστος Φιλελλην
*ενω επρεπε το 70% να ακολουθει διετη δημοσια μεταλυκειακη επαγγελματικη εκπαιδευση, με σιγουρη επαγγελματικη αποκατασταση , αλλα δεν υπηρξε καν η κρατικη προνοια -ακομη και να το ηθελαν- να γινουν εργοδηγοι, τεχνιτες, νοσοκομοι,κομμωτριες και εκατονταδες αλλα αξιοπρεπη επαγγελματα (στα οποια απσχολουνται κυριως οικονομικοι μεταναστες) και, οπως σε ολον τον ανεπτυγμενο κοσμο, το 30% να σπουδαζει σε ΑΕΙ.
Φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα,
Ας ξεκινήσω με μια παραδοχή: ήταν μάλλον ατυχής έμπνευση, όπως αποδεικνύουν τα πράγματα, να σε ‘‘τσιγκλίσω’’ για να πιάσουμε κουβέντα. Διότι εμάς μας ενδιαφέρει κυρίως η πολιτική κουβέντα και αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει με σένα, ή, για να είμαι πιο ακριβής, αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει μεταξύ μας. Ίσως άλλοι να μπορούν.
Κουβέντα όμως δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε σε επίπεδο μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ξέρεις, με πειράγματα, σποντίτσες, υπαινιγμούς, κ.λπ. Διότι και τότε, πάλι χάνεις την ψυχραιμία σου και εκνευρίζεσαι μέχρι θυμού.
Άρα, με αυτά τα δεδομένα, είναι προτιμότερο όντως να μη συνεχίσουμε να συνομιλούμε. Πριν όμως σφυρίξει τη λήξη ο διαιτητής, να πούμε μερικά πράγματα, κυρίως διευκρινιστικά. Δεν θα μιλήσουμε επί προσωπικού, παρά το ότι μας σούρνεις διάφορα, χωρίς απολύτως την παραμικρή βάση, δηλαδή εντελώς τελείως αυθαίρετα. Θα διευκρινίσουμε μερικά πολιτικά ζητήματα.
1.
Αυτό που σε έκανε να μας παρομοιάσεις με φανταμενταλιστές μουσουλμάνους δεν είναι τίποτε άλλο από μια πραγματικότητα, συντελεσμένη ήδη μόνο κατά το ένα της μέρος. Γιατί ο δυτικός χορτάτος άνθρωπος, καλή ώρα εσύ, αυτός που πιστεύει ότι το λάθος του καπιταλισμού είναι η προτεραιότητα στα υλικά πράγματα (όπως ψωμί, καθαρό νερό ή εμβόλιο για την ελονοσία, ας πούμε), δεν κάνει τίποτε άλλο εδώ και αιώνες από το να σκοτώνει. Πρέπει να κατανοήσεις ότι και μόνο από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αν τα πράγματα εξακολουθήσουν να πηγαίνουν όπως πηγαίνουν, όλοι αυτοί οι ‘‘καταραμένοι’’ τού κόσμου θα αντιδράσουν. Αυτό σου είπαμε, κάπως μεταφορικά και ‘‘λογοτεχνικά’’, το οποίο, παραδόξως, αν υπολογίσουμε ότι διαβάζεις μέχρι και κουβανέζικη λογοτεχνία, δεν το κατάλαβες και νόμιζες ότι προσπαθούμε να οργανώσουμε καμιά ‘‘κατάσταση’’ για να σε βάλουν σε κανένα καζάνι και να σε κάνουν βραστό! Την πραγματικότητα σου είπαμε φίλε μου. Και η πραγματικότητα δεν ξέρει από φαντανμενταλισμούς και καπιταλισμούς και ιστορικούς υλισμούς. Η πραγματικότητα είναι πραγματικότητα και σ’ όποιον αρέσει!
2.
Δεν ξέρουμε σε τι ακριβώς δεν μασάς, πάντως εμείς δεν παίξαμε μαζί σου. Ήδη έχω εξηγήσει για ποιους λόγους άφησα το πρώτο-πρώτο σχόλιο προς εσένα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
3.
Δεν κατανόησες γιατί σχολιάσαμε την αναφορά σου στον μεγαλέμπορο της λαχαναγοράς τού Ρέντη. Εφ’ όσον είσαι οπαδός τού καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο (ως το πρώτο βήμα προς τον σοσιαλισμό, αν κατάλαβα καλά) θα έπρεπε να είσαι πανευτυχής που ο καπιταλισμός δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν επιχειρηματικό πνεύμα να αποκτήσουν χρήματα και μέσω αυτών την πρόσβαση στα αγαθά τού πολιτισμού. Όπως, λ.χ., στη μόρφωση που θα τους επιτρέψει, ή θα επιτρέψει στα παιδιά τους, να διαβάζουν μια μέρα κουβανέζικη λογοτεχνία! Διότι αυτό είναι το θετικό τού καπιταλισμού σε σχέση με τη φεουδαρχική αριστοκρατία. Το αν δούλεψες ή δεν δούλεψες στα φοιτητικά σου χρόνια στη λαχαναγορά τού Ρέντη δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτό που σου επισημάναμε. Και το νόημα αυτού που σου επισημάναμε είναι ότι είσαι οπαδός τού καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο είτε για λάθος λόγους, είτε για τους σωστούς που όμως τους αποκρύπτεις.
4.
Μη μιλάς για δύο άκρα προσπαθώντας να δώσεις την εντύπωση ότι είσαι αμετακίνητα τοποθετημένος στο μεγάλο ‘‘φιλελεύθερο’’ κέντρο. Καρφώνεσαι όταν μας λες πως θα μεταναστεύσεις αν «πάρετε την εξουσία». (Αν έρθει καμιά χούντα, φανταζόμαστε θα κάνεις υπομονή και θα λες «μπόρα είναι, θα περάσει, όπως πέρασε και του Παπαδόπουλου»!). Με αυτό υπ’ όψη μας, ξέρουμε με ποια πλευρά θα ήσουν στην επανάσταση των σκλάβων τού Σπάρτακου, στις εξεγέρσεις των χωρικών τού Μεσαίωνα, στην επανάσταση του 1821, στις επαναστάσεις του 1848, στην Κομμούνα του Παρισιού, στην επανάσταση του Οκτώβρη, στον εμφύλιο της Ισπανίας ή στον δικό μας!
Τούτων λεχθέντων, φίλε Αφώτιστε Φιλέλληνα, σε αφήνουμε στα σκοτάδια που σε βολεύουν και στις αναρίθμητες γνωσιακές ασυμφωνίες με τις οποίες παλεύεις, προκειμένου να έχεις και την πίτα ολόκληρη (τη δική σου πίτα βέβαια και μόνο, αυτό να λέγεται!) και την ‘‘προοδευτική’’ συνείδησή σου χορτάτη (=ήρεμη).
Και σου ευχόμαστε να ζήσεις όχι 30 μόνο χρόνια, αλλά 130! Η Επανάσταση θα χρειαστεί έμπειρους μηχανικούς! (Όμως, να τα ξεχάσεις αυτά που ξέρεις: η αμοιβή τους θα είναι μόνο κατά 30% μεγαλύτερη από αυτήν τού ειδικευμένου εργάτη! ;-) )
Πολύ καλό και έντιμο άρθρο. Υποθέτω δεν έχεις αντίρρηση να το αναδημοσιεύσουμε. Όσο για την - δικαιολογημένη - ανησυχία μπροστά στον βιολογικό παράγοντα και τυχόν απρόσμενες εξελίξεις, θα αναφέρω ένα ανέκδοτο που λένε εδώ και χρόνια στην Κούβα:
Περιμένοντας οι Βορειοαμερικανοί να πεθάνει ο Κάστρο για να καταρρεύσει ο σοσιαλισμός στην Κούβα, μπορεί να καταρρεύσει πρώτα ο καπιταλισμός στη χώρα τους.
Επίσης, αν και το καθεστώς δείχνει προς τα έξω προσωποπαγές, δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχουν ισχυροί θέσμοι από πίσω, γραφειοκρατικοί μπορεί να πει κανείς, αλλά με ουσιαστική ισχύ. Και επιπλέον η μεγάλη μάζα των Κουβανών, παρά τις ελλείψεις και τα παράπονα, αντιλαμβάνεται και εκτιμά τα επιτεύγματα της Επανάστασης που ανέφερες και δεν θέλει να τα χάσει. Βλέπει κιόλας τι συμβαίνει στις γειτονικές μικρές χώρες, και δεν το ρισκάρει. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη διάρκεια της Ειδικής Περιόδου, της πιο δύσκολης περιόδου μετά τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια, εγγραφηκαν 250.000 νέα μέλη στο ΚΚ. Όσο για την επίπτωση πιθανής άρσης του εμπάργκο, πράγματι θα σηματοδοτήσει και θετικές και αρνητικές εξελίξεις για την Κούβα. Εκτίμησή μου είναι ότι αυτό θα συμβεί σταδιακά, γιατί στις ΗΠΑ ακόμα και οι πιο προοδευτικοί κύκλοι φοβούνται την αντίδραση των υπερσυντητικών καθώς και την κουβανική μαφία της Φλόριδας. Η σταδιακή άρση μάλλον συμφέρει και τους Κουβανούς, αφού θα τους δώσει οικονομικά πλεονεκτήματα μαζί με τον χρόνο να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Απ' ότι φαινεται η Κουβα παει με προσεκτικα βηματα και πιστευω οτι θα σταθεροποιηθει στη νεα κατασταση χωρις δυσαρεστες εκπληξεις. Μακαρι...
Φυσικα και δεν εχω αντιρρηση για την αναπαραγωγη. Τι θα ελεγες ομως για ενα μικρο ενοικιο; Με την ωρα, με τη μερα, οσο εχεις ευχαριστηση. Μου μπηκαν σημερα ιδεες. Αφού πλεον θα μπορουμε να νοικιαζουμε την ΕΛΑΣ ολοκληρη, γιατι να μην παιρνουμε και μεις οι ταπεινοι βλογερς καποιο ενοικιο; :-))
Όχι ενοίκιο, ο ραντιερισμός δεν είναι μέσα στο πνεύμα του σοσιαλισμού! Δίκαιες ανταλλαγές, αυτό μάλιστα! Όπως κάνουν στην Κούβα με τα σπίτια. Μόνο πολύ πρόσφατα επέτρεψαν αγοροπωλησίες υπό όρους.
Επειδή κάποιος προηγούμενος ανέφερε τις Μνήμες Υπανάπτυξης του Τιτόν, είχα κάνει κι εγώ ένα αφιέρωμα και έβαλα και το σύνδεσμο για να παρακολουθήσει όποιος ενδιαφέρεται όλη την ταινία στο Youtube.
Κλείνω με τα εμβληματικά λόγια του Φιντέλ από τον λόγο του προς τους διανοούμενους (1961):
"Μέσα στα πλαίσια της Επανάστασης, τα πάντα. Τίποτα εναντίον της Επανάστασης!"
Ωραια, Τσαλ,
σου δινω μια Κουβα, μού δινεις μια Βενεζουελα; :-)
Στην Κούβα όλος ο κόσμος ΖΕΙ σ’ενα ίδιο επίπεδο «φτώχειας». Εγώ αυτό είδα εκεί όταν την επισκέφτηκα… Στον καπιταλισμό η διαφορά είναι πως κάμποσοι δεν ζουν, τους θυσιάζουν για να κάνουν φιγούρα οι υπόλοιποι. Επομένως επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μόνο ανθρωπάκια βλέπουμε να προτιμούν το δεύτερο.
Κλάρα
Κλαρα,
TED: How Economic Inequality Harms Societies
Richard Wilkinson and partner Kate Pickett ran the data and came to the conclusion that the national income of a country is insignificant to its social well-being when compared with income inequality. Wilkinson says, “If Americans want to live the American dream, they should go to Denmark.” —PZS
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2011/11/ted-how-economic-inequality-harms.html
Η Κούβα και η σιωπή των κομμουνιστών
http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/04/blog-post_22.html
……
Όμως οι εξελίξεις στη Κίνα, το Βιετνάμ και τελευταία στη Κούβα (και προσεχώς πολύ πιθανόν στη Β. Κορέα) και η πορεία προς τον καπιταλισμό, βλέπουμε να εκτυλίσσονται σε αργό ρυθμό και με πολλά «ριπλέι».
Έκθαμβοι βλέπουμε την εκκόλαψη του καπιταλισμού και της νέας αστικής τάξης μέσα στους οργανισμούς της εργατικής τάξης που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν για να την αφανίσουν.
….
Εξίσου γελοίο θα ήταν να πιστέψει κανείς τις διακηρύξεις ότι με τη παλινόρθωση του καπιταλισμού εν είδη ΝΕΠ, «θα σωθεί» η επανάσταση και ο σοσιαλισμός! Αυτά τα επιχειρήματα που πρωτοεξέθεσε το ΚΚ Κίνας και μετά ο Γκορμπατσόφ δεν πείθουν κανένα λόγω πλήρους αντίφασης με τη πραγματικότητα.
Εξετάζοντας με σύνεση και σφαιρικά όλες αυτές τις εξελίξεις που είναι πλέον σε όλους γνωστές με πολλές λεπτομέρειες, βάζουν μεγάλο θεωρητικό καθήκον στους παλιούς και νέους μαρξιστές για το τι έγινε και τι δεν πρέπει να ξαναγίνει.
…..
Η Κούβα είναι μια κορυφαία περίπτωση που καλεί τους μαρξιστές να αναλάβουν την ευθύνη για να δουν «τι έφταιξε». Η κεκαλυμμένη αναγγελία επιστροφής στη αρχή σε ήπιο και «ελεγχόμενο» καπιταλισμό και σε συνέχεια κανείς δεν ξέρει σε ποια αγριότητά του μέσα από την επέλαση των καπιταλιστικών λύκων, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το αδιέξοδο του συστήματος. Καμία διέξοδο προς τον σοσιαλισμό, προς το μέλλον.
Όχι δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση η Κούβα να αντισταθεί εκεί που δεν τα κατάφεραν η ΕΣΣΔ και η Κίνα. Η Κούβα απλά εφάρμοσε το δικό τους σύστημα…
….
Διαβάζοντας καλά τη μαρξιστική πολιτική οικονομία πουθενά δεν θα βρούμε ανάγκη επιστροφής σε προηγούμενες παραγωγικές σχέσεις για να σώσουμε τις επόμενες αφού οι νέες έχουν εδραιωθεί. Στη Κούβα, στο Βιετνάμ, και στην Κίνα, παρατηρείται ακριβώς το αντίθετο….
Χειρότερη και εκρηκτικότερη βόμβα στα θεμέλιά του συστήματος δεν θα μπορούσε να υπάρξει! Έτσι δεν πας μπροστά αλλά πίσω. Η Κούβα επανέρχεται στο 1960 με εντελώς αντίστροφους όρους και συσχετισμούς όμως από τότε.
Θα το πούμε ευθέως και ας πονάει: Η παλινόρθωση του καπιταλισμού έρχεται με τις ωραιότερες των προθέσεων.
Αγαπητέ, symastef, δεν θα πρέπει να αναριωτιέσαι τι έφταιξε.-για τους άλλους ισως υπάρχει το στοιχείο της άγνοιας για σένα όχι.-
Ο σοσιαλισμός είναι υπόθεση των ίδιων των εργατών και της χειραφέτησής τους και όχι των ,,φωτισμένων ,,πρωτοπορειών.
Το πείραμα του Λένιν παρά τις αγνές του προθέσεις απέτυχε παταγωδώς γιατί τελικά ήταν παραβίαση του Μαρξισμού που επιμένει οτι μόνο στις πιο εξελιγμένες κοινωνίες μπορεί να εφαρμοστεί.
Αγαπητέ ODA
Θα ήσουν αφελής να νομίζεις ότι έχω άγνοια. Αν διάβαζες όλη την ανάρτηση ίσως δεν θα τα έλεγες περί εργατών κλπ. Και αν διάβαζες άλλες παρεμφερείς αναρτήσεις μου επίσης. Η εξουσία ποτέ δεν ανήκει σε κανένα κόμμα ή πρωτοπορία. Ανήκει στις τάξεις. Αλλά κάποιοι πρέπει να κάνουν το άλμα και εδώ δεν απαντάμε με σούπες αλλά με συγκριμένες πολιτικές και ταξικές οργανώσεις που οδηγούν τις ταξικές μάχες ολόκληρης τη τάξης και του λαού και κερδίζουν ή χάνουν. Οι μάχες δεν γίνονται μόνες ούτε με το ανώνυμο και ανοργάνωτο από τον κανένα «πλήθος». Έχουν ονοματεπώνυμο οι αγωνιστές, οι οργανώσεις, οι δράσεις, τα προγράμματα, τα βασανιστήρια ακόμη και οι εκτελεσμένοι… και πληρώνουν ακριβά αυτοί που μπαίνουν μπροστά - μέρες που είναι για τον Μπελογάννη - δεν είναι παιχνίδι εγκεφαλικών κατασκευών οι ταξικές μάχες. Αυτές είναι οι πρωτοπορίες.
Τα περί Λένιν, καλά όπως το αναγνώσεις το ανάγνωσμα. Εσύ να γίνεις αλάνθαστος δεν λέω… Εγώ σε μαρξισμό του τσιτάτου και της ίσιας γραμμικής ιστορίας δεν πιστεύω. Διαφορετικά καλά θα κάνουμε να κάτσουμε μέχρι η εργατική τάξη των ΗΠΑ και της Γερμανίας μας ελευθερώσει… Δεν παραβλέπω τη πραγματικότητα αλλά δεν νοιώθω απομονωμένο κομμάτι του παγκόσμιου κινήματος, είμαι σε ενιαία αμφίδρομη κίνηση και αλληλεπίδραση στην οποία κάποια κομμάτια πάνε μπροστά και κάποια πίσω. Αυτό έγινε και με τον Λένιν αλλά μάλλον δεν το κατάλαβες.
Ακούω κριτικές για την Παπαρρήγα ότι δεν τολμάει να θέσει θέμα εξουσίας κλπ, κλπ. Δηλαδή εσύ δικαιώνεις μια Παπαρρήγα που οι αντίπαλοί της την εμφανίζουν να λέει δεν είναι ώρα για εξουσία γιατί το παγκόσμιο κίνημα… και άλλες τέτοιες μπαρούφες; Για τί θα την κατηγορούσες, για «εφαρμογή» του μαρξισμού της επανάστασης στις πλέον ανεπτυγμένες χώρες ή για τον μαρξισμό της μοναξιάς που πάει για εξουσία της πρωτοπορίας χωρίς να λαμβάνει το παγκόσμιο συσχετισμό; Όλα τα έχουμε ακούσει εδώ!
Τέλος εσύ δεν θα αγωνιστείς σε περίπτωση ταξικού πολέμου, δεν θα μπεις μπροστά αλλά θα βάλεις μπροστά από σένα την εργατική τάξη; Ποια θα είναι δηλαδή η εργατική τάξη; Όλη η τάξη και αν λείπουν οι περισσότεροι θα αρνηθείς να γίνεις αγωνιστική πρωτοπορία; Δεν τα καταλαβαίνω αυτά. Εγώ όταν ήρθε η ώρα δεν ρώτησα πόσοι ήρθαν έβαλα το κεφάλι μου στον τορβά… όχι ανοργάνωτα και τυφλά αλλά οργανωμένα και ενσυνείδητα ότι αν δεν πάω εγώ αν δεν πας εσύ δεν θα πάει κανείς.
Μήπως δεν έχει καταλάβει το ρόλο της πρωτοπορίας στις ταξικές μάχες και την ταυτίζεις με τη τάξη, το λαό τη μάζα; Κάτι δεν είναι μαρξιστικό εδώ. Διάβασε αν θέλεις ξανά τη τελευταία φράση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου και πες μου τη νόημα βγάζεις αν όχι των πρωτοπόρων κομμουνιστών.
Αγαπητέ symastef,
πολλά λες με λίγη ουσία. Δεν μπορείς να ερμηνεύσεις την πτώση των πρωην ανατολικών καθεστώτων.
Η αποστολή της πρωτοπορίας είναι να βοηθήσει τους εργαζόμενους και όχι να γίνει νέα αρχουσα τάξη όπως ονειρευεται η κυρία παπαρήγα ή όπως είναι το πρότυπό της η Β.Κορέα.
Αν δεν διδάσκεσαι από τα λάθη σου τότε θα τα επαναλαμβάνεις συνεχώς και θα μένεις στάσιμος.
φιλικά και αγωνιστικά
αν ηταν ετσι καλυτερα να παραμεινουμε στον καπιταλισμο αφου και αυτος εαν εχεις ωριμη κοινωνια δουλευει καλα για ολους
"γιατί τελικά ήταν παραβίαση του Μαρξισμού που επιμένει οτι μόνο στις πιο εξελιγμένες κοινωνίες μπορεί να εφαρμοστεί."
Γιαυτό και ο καπιταλισμός νίκησε και σήμερα οι υπολογιστές σας έως και τα σώβρακα που φοράτε είναι φτιαγμένα από καπιταλόσκυλα.
Ανώνυμε,
Ο καπιταλισμός είναι ένα πρόκαιρο και παροδικό κοινωνικο-πολιτικό σύστημα το οποίο σήμερα βρίκεται σε βαθειά κρίση.
Παράγει τελικά τους νεκροθάφτες του, που είναι η σύγχρονη εξελιγμένη και μορφωμένη νέα φουρνιά των εργαζομένων.
Οσο πιο εξελιγμένος είναι ο καπιταλισμός τόσο πιο γρήγορα και εύκολα θα πραγματοποιηθεί ο αναπόφευκτος σοσιαλισμός.
Βρισκόμαστε σε μια πορεία ιστορική και τίποτε δεν μπορεί να την σταματήει.
Εχουμε μπροστά μας μια εποχή που όλα μπορούν να συμβούν.
Προφανώς δεν καταλαβαίνεις ότι ο πλούτος στον οποίο κολυμπάς και η αυξημένη ποιότητα ζωής σου είναι προϊόντα κερδοσκοπίας. Σε μία σοβιετικού τύπου οικονομία ποιο είναι το κίνητρο της ανάπτυξης και της ευρεσιτεχνίας και του ανταγωνισμού που δημιουργεί καλύτερα αγαθά;
Κανένα. Αλλά αν έχεις τα παραπάνω ως ιδανικά και προσδοκίες σαπίζεις σε ένα γκούλαγκ και όλοι είναι ίσοι στην φτώχεια. Αλλά δεν μας νοιάζει αυτό, γιατί ο καπιταλισμός είναι κακό αντιδραστικό πράγμα. Να επιλέγει το άτομο που θα ξοδεύει τον δεδουλευμένο πλούτο του και που θα διοχετεύει την παραγωγικότητα του είναι κανιβαλισμός (σχήμα λόγου, όχι σαν αυτό της Ν. Κορέας που τρώγονται μεταξύ τους εξαιτίας της πείνας του κεντρικού ελέγχου διαμοιρασμού μερίδας ρύζι αυτός είναι ο αριστερός άρα δίκαιος κανιβαλισμός)...
Ο καπιταλισμός είναι σύμφυτος με την ελεύθερη φύση του ανθρώπου. Υπάρχει από τότε που ένας άνθρωπος αντάλλαξε κάτι με κάποιον άλλο άνθρωπο. Το παροδικό και ξένο κοινωνικό-πολιτικό σύστημα είναι ο σοσιαλισμός. Με λογοτεχνική αξία και τίποτα άλλο, εφαρμόζεται πάντα δια της μειοψηφικής βίας την οποία την λέμε επανάσταση του λαού χωρίς έγκριση του λαού. Το βασικότερο όμως είναι ότι ο σοσιαλισμός πάντα εφαρμόζεται σε μία κοινωνία-κουλτούρα από πάνω προς τα κάτω και όχι αντίστροφα. Καταστρέφοντας την κουλτούρα ενός λαού, την ταυτότητα του, της αξίες που κληρονομήθηκαν από γενιά σε γενιά, την πίστη σε κανόνες και νόμους και την αντικαθιστά σε πίστη σε διαταγές.
Εμένα ο καπιταλισμός μου αρέσει πολύ. Σου μαθαίνει ότι αν δεν δουλέψεις, ψηθείς στην ζωή και δεν προσπαθήσεις δεν σου αξίζει να έχεις τίποτα. Ο σοσιαλισμός σου λέει ότι σου αξίζει να έχεις τα πάντα. Ακόμα και αν είσαι κόπρος. Να τονίσουμε ότι ο κόσμος αν εξελιχθεί από μόνος του σε σοσιαλιστή χωρίς αλληλέγγυα αριστερή άρα δίκαιη βία είναι θεμιτό, αλλά να περιμένεις έναν ολόκληρο πλανήτη να συμφωνεί σε ένα δόγμα είναι λίγο υπερβολικό.
Εγώ αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί οι σοσιαλιστές του πλανήτη
κοιτα να δεις που εαν αντι για καπιταλισμος γραψεις σοσιαλισμος ισχυει επισης
α και μια διορθωσις που πρεπει να εχεις υποψη σου
καπιταλισμος υπαρχει εδω και χιλιαδες χρονια δεν ειναι προσκαιρος
Η μαρξιστική-λενινιστική-μαοϊκή λογοκρισία καλά κρατεί. Μη φανεί ότι η αριστερά είναι πίσω...
Δημοσίευση σχολίου