Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Ο τρόμος του Σαμαρά μπροστά στο κενό



Είναι φανερό ότι ο Σαμαράς δεν μπορεί να συνεχίσει να το παίζει για πολύ ακόμα  θηριοδαμαστής, ακόμα κι αν φανεί διατεθειμένος, που δεν θα φανεί, να πετάει που και που από κανένα κομμάτι ζάχαρη για να γλυκάνει τα πάθη των εξοργισμένων.  Το έπαιξε τη μια, επιστρατεύοντας τους εργαζόμενους στο μετρό, το έκανε με τις καταλήψεις, το κάνει και τώρα με τους ναυτεργάτες. Αλλά έχει μπροστά του τους αγρότες που στέλνουν φιλιά στους ναυτεργάτες, άντε να στείλει καμιά διμοιρία ΜΑΤ να τους διαλύσει κι αυτούς, αλλά τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ ξαναγυρνάνε στα αμαξοστάσια, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ κηρύσσουν απεργία, κι αν η κυβέρνηση τραβήξει κι άλλο το σκοινί, σίγουρα θα βρεθούν κι άλλοι να κατεβάσουν τα ρολά, ώσπου να τους επιστρατεύσει και αυτούς, και πάει λέγοντας. 

Ώσπου στο τέλος να βρεθούμε όλοι ντυμένοι στο χακί, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βρίσκεται εδώ κι ο Σαμαράς για να μας δει. Επαναλαμβανόμενες στη σειρά απεργίες διαφόρων επαγγελματικών ομάδων, και συνεχόμενες στη σειρά επιστρατεύσεις, πιθανόν να κάνουν ακόμα και τον Κουβέλη να λυγίσει, ο οποίος είτε θα μείνει μόνος του παρέα με τον Ψαριανό, είτε θα αρχίσει ν’ αλληθωρίζει και με το άλλο μάτι προς τους πρώην συντρόφους του για να σωθεί. 

Άσε που δεν γίνεται να βρεθούμε ξαφνικά στ’ αχνάρια της Β. Κορέας, και η Ευρώπη να κάνει ότι δεν βλέπει. Ήδη η δημοκρατία στην Ελλάδα πνέει τα λοίσθια, ο ξένος τύπος μας έχει βάλει στο μικροσκόπιο και μας ξεμπροστιάζει καθημερινά, και φαντάζομαι ότι κι η ευρωπαϊκή ελίτ δεν θα ανεχόταν μια ξεδιάντροπα στρατοκρατούμενη Ελλάδα να της χαλάει το λούστρο.

Άρα η τακτική Σαμαρά έχει ημερομηνία λήξης, που οδηγεί είτε στην εγκατάλειψη της τακτικής αυτής, είτε στην πτώση του, και θα ήταν ψέμα αν λέγαμε ότι δεν καταλαβαίνει το αδιέξοδο. Το καταλαβαίνει και γιαυτό παραπαίει και πέφτει σε απανωτές γκάφες, όπως οι λαθροχειρίες σε βίντεο Διαμαντόπουλου και σε φωτογραφίες από την επίσκεψη του ΠΑΜΕ στο υπουργικό γραφείο. Ακόμα πιο έντονα όμως, τις τελευταίες δυο μέρες, αφ’ ενός με το ρετουσάρισμα των προσώπων των συλληφθέντων στο Βελβεντό, όπου ο Δένδιας μπερδεύεται και ομολογεί τον βασανισμό, και αφ’ ετέρου με την υπόθεση Μελισσανίδη vs UNFOLLOW, όπου ο φίλος και μυστικοσύμβουλος του Σαμαρά, Φαήλος Κρανιδιώτης, σπεύδει και δηλώνει εν θερμώ, δικηγόρος και υπερασπιστής του πρώτου, χωρίς να ζυγιάσει τις επιπτώσεις από την αποκάλυψη της σχέσης αυτής, που όπως και να το κάνουμε δεν μοιάζει ταιριαστή. 

Και τις μέρες αυτές οι λαοί έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ ευαίσθητοι σε ό,τι μυρίζει διαπλοκή, διαφθορά, (δείτε τι συμβαίνει τώρα στην Ισπανία), ευνοιοκρατία, παρεοκρατία, οικογενειοκρατία, αδικία. Και εν παραλλήλω, οι κυβερνητικές ελίτ που είχαν συνηθίσει για χρόνια να χορεύουν σ’ αυτό το σκοπό, τώρα αντιλαμβάνονται ότι το παρκέ είναι γλιστερό και ότι μπορεί πολύ εύκολα να χάσουν τα βήματα και να πέσουν. 

Η αφαίμαξη των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων, σε αντίθεση με την ευημερία των ανώτερων, έχει διαβρώσει την όποια εμπιστοσύνη στους πάλαι ποτέ πολιτικούς αρχηγούς , οι οποίοι περιφέρονται πλέον σαν κωμικά ανδρείκελα, έχοντας προσωρινό μόνο στήριγμα τον βούρδουλα, κι ανήμποροι να εμπνεύσουν κάποια καλή ιστορία για το μέλλον ή κάποιο όραμα.  

Η καταφυγή, αυτή τη στιγμή της κυβέρνησης στο τελευταίο της όπλο που είναι η βία απέναντι στους πολίτες, δείχνει και πόσο εύθραυστη είναι. Με μια έξυπνη στρατηγική όσον αφορά την οργάνωση και το συντονισμό των απεργιών, θα μπουρδουκλωθεί και, πού θα πάει, θα ...πέσει.       


13 σχόλια:

L'Enfant de la Haute Mer είπε...

ε, όχι και "Δεν υπάρχουν σχόλια".
τα θερμά μου συγχαρητήρια, το ένα καλύτερο από το άλλο.
Για να πω του στραβού το δίκιο, καθώς γράφεις το πλήρες κείμενο, τα βλέπω από τον G_Reader.
.. και το προηγούμενο επίσης!
καλή δύναμη!

spiral architect είπε...

... Άσε που δεν γίνεται να βρεθούμε ξαφνικά στ’ αχνάρια της Β. Κορέας, και η Ευρώπη να κάνει ότι δεν βλέπει. ...

Μπα μην το λες αυτό. Δεν είπαμε ότι στην Ευρώπη αρέσει η καινοτομία; Ε, και ο Σαμαράς καινοτομεί: Εξέλιξε την πράσινη ανάπτυξη του ΓΑΠ και την μετεξέλιξε σε φαιοπράσινη.
Λίγο είναι;

athinovio είπε...

Ακριβώς τέτοια ανάρτηση ετοιμαζόμουν να αναρτήσω κι εγώ.

Θαρρώ ότι προφανώς έφτασε η ώρα του Σαμαρά να "παλέψει με τα σπλάχνα του" όπως ο γαπ, και όταν λέω σπλάχνα εννοώ τους νηστικούς κουμπάρους του σε κάθε συντεχνία.

Ήδη υπάρχει δημοσκόπηση που βάζει τη νδ στην τρίτη θέση με 17% και συριζα 27, χα 24 περίπου.

Θα ήθελα ένα μόνο πράγμα εδώ που είμαστε: να αρχίσουν οι μαζικές παραιτήσεις από κάθε πόστο ευθύνης. Αυτό θα ήταν αφενός εξαιρετικά πληροφοριακό για το ποιόν των παραιτουμένων αλλά και μία επίσπευση του αναπόφευκτου.

cynical είπε...

Αν η αντιπολιτευση θελει οντως να ριξει τη συγκυβερνηση τωρα ειναι η ευκαιρια. η καλυτερη επιθεση ειναι να χρηιμοποιεις τα οπλα του αντιπαλου σου.

Το σχεδιο ειναι απλο. κανει αυριο απεργια η ΔΕΗ για παραδειγμα, την εκτη μερα τους επιστρατευει. Μετα ακολουθει ο ΟΤΕ. Τους επιστρατευει κι αυτους. Μετα οι δασκαλοι, μετα οι καθηγητες κλπ., ωσπου να βρεθουμε ολοι επιστρατευμενοι.

Τη στιγμη αυτη, κανουμε ολοι μια απεργια διαρκειας και ο Σαμαρας την εχει δυσκολα. Θα τους απολυσει ολους; τελεια!
Το κρατος θα καταρρευσει! Μαζι και η κυβερνηση...

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να πλησιάζει το -πολιτικο- τέλος του Σαμαρά.
Δεν συμερίζομαι την αισιοδοξία σου. Νομίζω οτι μπήκαμε σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο της Ιστορίας μας.
Η Ευρώπη θα μας ακολουθήσει στοn ιδιο δρόμο σε λίγο.
Τίπτε δεν είδαμε ακόμη.

markos

cynical είπε...

Marko

αν η αντιπολιτευση δεν θελει, τι να κανουμε! Θα μεινει 40 χρονια που λεει και ο αδωνις.

Ανώνυμος είπε...

kynical, επειδή είμαι μπασμένος όσο δεν γίνεται μέσα στα πράγματα ενεργά, δεν υπάρχει αντιπολιτευση στην ουσία. Ολο αυτό που βλέπουμε είναι χαρτινο.
Κάποια ατομα αγωνίζονται απεγνωσμένα περιβαλλόμενα με κάθε είδους ,,φρούτο,, γύρω τους.

markos

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όπως γράφει και ο Φίλης, δεν έχουμε χούντα, αλλά σίγουρα δεν έχουμε δημοκρατία...

Ανώνυμος είπε...

Ο markos έχει δίκιο, βλέπει καλά. Cynical, σε βρίσκω υπεραισιόδοξο. Οι απεργίες που λες, αν γίνουν, θα είναι επειδή θα θιγούν τα ρετιρέ κι η καλοπέραση - μην διαμαρτυρηθείς με την λέξη, γιατί καλοπέραση είναι όταν ο δημόσιος υπάλληλος έχει θέρμανση σήμερα. Κι όταν γίνουν, η Ευρώπη θα χαρεί με το χακί αφού έτσι είναι, κι όσοι δεν το βλέπουν, κρίμα. Όσο για την αντιπολίτευση, ο καθένας βλέπει ότι όλο και πιο πολύ συστηματοποιείται, άρα χάρτινη, πράγματι. Αν όντως μπορούσε να υπάρξει αντιπολίτευση, δεν θα βλέπαμε μαγαζιά, αλλά εθνική στάση, κυρίως ανθρωπιάς και Δίκιου. Βλέπει κανείς κάτι τέτοιο; - Άργος / oofia@yahoo.com

spiral architect είπε...

Με μια έξυπνη στρατηγική όσον αφορά την οργάνωση και το συντονισμό των απεργιών, θα μπουρδουκλωθεί και, πού θα πάει, θα ...πέσει.

Ετοιμάζεται νόμος για τον περιορισμό των απεργιών

cynical είπε...

οσο περισσοτερο καταφευγει στη βια η εξουσια, τοσο επισπευδει την πτωση της. Δεν θα μπορει να κυβερνα εστω και στην οποια κατασκευασμενη συναινεση, αλλά μονο πανω στον τρομο. Εκει ολοι την πατανε στο τελος, και φυσικα ετσι παιζουν και το κεφαλι τους.

spiral architect είπε...

Άμποτες!
(που λέει και ο ποιητής)

Ανώνυμος είπε...

Ο/Η cynical είπε... οσο περισσοτερο καταφευγει στη βια η εξουσια, τοσο επισπευδει την πτωση της.
-----------------------
Λογικό μεν. Ας δούμε ωστόσο πως έως τώρα, με την βία κυβερνούνε, κι ο λαός το αποδέχεται. Δεν είναι βία όσα ζήσαμε από το 74 τουλάχιστον ως τώρα, για παράδειγμα το Χρηματιστήριο, τα Ομόλογα των Ασφ. Ταμείων, τώρα του κούρεμά τους, η κλοπή που διαπράττει συνεχώς η ΤτΕ, η νοθεία σε εκλογές (σε, όχι στις, μην μηνυθώ κιόλας) αφού ψηφίζουν τόσοι παραπάνω, η απόλυτη χειραγώγηση του συνδικαλισμού, η ___απραξία___ του Νόμου, ο απροκάλυπτος εκβιασμός να μην ζητάει το δίκιο του ο πολίτης με την παροιμιώδη φράση "ρε συ είτε το αυγό πέσει πάνω στην πέτρα ή η πέτρα στ' αυτό, το αυγό θα σπάσει (ή μήπως δεν είναι στις εμπειρίες των αναγνωστών... από ποιό πλανήτη είμαστε τελικά), το παρακράτος του φακελακίου - κοινωνικός αποκλεισμός, η ευεργετική μεταχείριση των ρετιρέ κι όχι των ευκατάστατων αλλά κι εκείνων που η συνείδηση εξαγοράζεται.... αυτά τι είναι; δεν είναι κυβέρνηση με την βία; Δεκαετίες τώρα; Μήπως μας λείπει η εμπειρία της ηλικίας ώστε να αισιοδοξούμε, άραγε; Η διάβρωση της συλλογικής/του Γένους συνείδησης δεν είναι διαπίστωση που εγγυάται ότι η Βία θα συνεχίσει απρόσκοπτη να λειτουργεί; Έπεσε καμιά κυβέρνηση όταν δολοφονήθηκε βουλευτής, όταν δολοφονήθηκε πολιτικός, όταν .. όταν... αυτή δεν είναι βία; Μα την πίστη μου, λαχταρώ να μοιραστώ την αισιοδοξία σου, ευγενικέ κυνικέ, αν μόνο ήξερες πόσο! Πόσο! - Άργος/oofia@yahoo.com