Μπορεί οι μηχανές αναζήτησης να έχουν κάνει κόσκινο την προσωπική μας ζωή και τις προτιμήσεις μας, αλλά, έχουν και τα καλά τους.
Για παράδειγμα, η πληκτρολόγηση και η απάντηση της ερώτησης "πόσος είναι ο χρόνος αναμονής στα επείγοντα του Καναδά" δεν παίρνουν πάνω από ένα λεπτό.
Και τι πληροφορούμαστε από την πρώτη-πρώτη επιλογή;
Μαθαίνουμε ότι,
"Οι αναμονές στα Καναδικά επείγοντα είναι οι μεγαλύτερες και οι ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ συγκριτικά με άλλες χώρες. Μια σύγκριση ανάμεσα σε 11 απ' αυτές βρήκε ότι ο Καναδάς όχι μόνο είχε το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών με τουλάχιστον μια επίσκεψη στα επείγοντα, αλλά και το μεγαλύτερο ποσοστό που περίμενε πάνω από 4 ώρες, χρόνο μεγαλύτερο κατά 19% από το μέσο όρο των 11 χωρών που εξετάστηκαν ".
και
Απ' ότι φαίνεται η τσιριχτή μαϊμού όταν μιλάει και πηδάει πέρα δώθε αποκτά και την ικανότητα να αποκοιμίζει...
Αναρτήσεις
16 σχόλια:
Στρατηγική επιλογή η μείωση του δημόσιου τομέα Υγείας
Και φυσικά θα πρέπει να είσαι δεκτικός σε τέτοιου είδους πρακτικές αποκοίμισης, τη στιγμή που σαν ανθρώπινη ύπαρξη δεν χτυπάς κάποιον που έχει το ακαταλόγιστο και σκόπιμα τέθηκε υπουργός εκεί.
Επειδή μπαίνουν πάντα οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, ειδικά αν έχουν κάνει μεταπτυχιακό στο "Total Quality Γαμάουα κι έτσι", και αν είχαν διατελέσει ανθεπιστέλλοντα μέλη στη ΔΑΠ του Πανεπιστήμιου Πάτρας ετοιμαστείτε για την εφαρμογή του Total Quality Management στις γριές συνταξιούχους του ΟΓΑ απ' τη Λακωνία και τα πέριξ.
Τι να πει λοιπόν και ο μπουμπούκος (παρακαλώ μη κακοχαρακτηρίζεις τη μαϊμουδίτσα του μπλογκ σου) που πέρασε με τη δεύτερη και έκανε δέκα χρόνια να πάρει πτυχίο, επειδή του'φταιγαν οι αριστεροί;
Έχουν ενδιαφέρον οι νέες "τάσεις" στην υγεία:
[...] Οι επιχειρηματικές προτάσεις που θα υποβληθούν προς αξιολόγηση θα πρέπει να χαρακτηρίζονται και να έχουν δημιουργηθεί με βάση:
Την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες.
Την εξωστρέφεια.(!)
Την ελληνική προστιθέμενη αξία.(!)
Την ανταγωνιστικότητα στις διεθνείς αγορές.(!)
Τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Τη βελτίωση της καθημερινής ζωής των πολιτών.
Την προβολή των δημιουργικών και παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.
που πάνε παρέα με τις ακατανόητες δηλώσεις - "θεωρία παιγνίων" του μπουμπούκου:
«Όσοι χειρουργηθούν στα δημόσια νοσοκομεία, πιθανόν αν περίμεναν καιρό για το δημόσιο, να πήγαιναν σε ιδιωτικό. Άρα, η άλλη πλευρά πρέπει να ανησυχεί. Μου κάνει εντύπωση γιατί ορισμένοι οι οποίοι -υποτίθεται- προασπίζουν το ΕΣΥ, τελικά προασπίζουν τα συμφέροντα των ιδιωτών»
Και άσε μετά το Σιώρα και τον κάθε ειδικευόμενο να κάνει ανανήψεις στους διαδρόμους του Ευαγγελισμού.
H συγκεκριμενη ατακα του αδωνι ειναι απο τις πιο επιτυχημενες, και καταληπτες. Αυτο που εισπραττει ο οποιοσδηποτε ειναι οτι το ελληνικο συστημα υγειας ειναι συγκρισιμο με αυτο του Καναδα (μιας αναπτυγμενης χωρας) και αφηνει να εννοηθει οτι ειναι και καλυτερο.
Φυσικα απαλειφοντας ολα αυτα που παραθετεις και κυριως τους χρονους αναμονης στα δικα μας νοσοκομεια που δεν καταμετρηθηκαν και δεν ειπωθηκαν.
Αν (σκόπιμα) βάζει τους χρόνους αναμονής στα εξωτ. ιατρεία των δημ. νοσοκομείων, από μόνο του αυτό δεν λέει τίποτα. Αν κόψεις μια βόλτα στα ε.ι. των δυο παιδιατρικών νοσοκομείων του Γουδιού θα δεις ότι συγκριτικά με το παρελθόν οι ουρές γονιών με ασθενή ή "ασθενή" παιδιά είναι ελάχιστες. Τι σημαίνει αυτό, ότι τα παιδιά δεν αρρωσταίνουν πια; Όχι βέβαια, απλά δεν μπορούν πια να πάνε στα νοσοκομεία γιατί πάρα πολλοί ασφαλισμένοι γονείς δεν καλύπτονται πλέον ούτε κατ' ελάχιστον απ' τον ασφαλιστικό τους φορέα λόγω ανεργίας. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες δεν γίνονται πια τα απαραίτητα εμβόλια που αναγράφονται στο βιβλιάριο ασθενείας παιδιού, που εκδίδεται άμα τη γεννήσει του, με αποτέλεσμα στο μέλλον να έχουμε ενδεχόμενη αύξηση επιδημιών.
Άλλο πράμα λοιπόν η πρωτοβάθμια υγεία και ο οικογενειακός γιατρός που θα κόψουν τις ουρές και άλλο πράμα ο χρόνος αναμονής στα εξωτερικά ιατρεία. Φυσικά και σχετίζονται αυτά τα δυο αλλά το πρώτο δεν έγινε αποδεκτό ούτε καν τις καλές εποχές, γιατί ο κόσμος είχε (και έχει ακόμα) εμπιστοσύνη στην εμπειρία του νοσοκομειακού γιατρού που βλέπει τα πάντα από την αμυχή, ως τα χειρότερα επεισόδια.
Το "στην υγειά μας" σηκώνοντας το κρασοπότηρο πλέον αποκτά κυριολεκτική ερμηνεία.
Μου θύμισες εκείνη την ωραία καναδική ταινία, την Επέλαση των βαρβάρων...
"η τσιριχτή μαϊμού": Έγραψε!!!
albireo εννοεις την ταινια για καποιον ετοιμοθανατο; Κατι μου θυμιζει
TNS,
ειναι απο το πώς αυτος ο ανθρωπος κινει τις αρθρωσεις του. Σαν νευροσπαστο, σαν φασουλής, σαν μαριονετα, σαν μαιμου
TNS,
ειναι απο το πώς αυτος ο ανθρωπος κινει τις αρθρωσεις του. Σαν νευροσπαστο, σαν φασουλής, σαν μαριονετα, σαν μαιμου
Η Επέλαση των Βαρβάρων (2003) - IMDb
(την είχε δείξει πριν λίγα χρόνια η ΕΡΤ)
ευχαριστω, spiral. Mαλλον δεν το εχω δει, οπως και χιλιαδες αλλα...
Ο έχων το ακαταλόγιστο δεν παύει να είναι ευαισθητούλης.
Α! μπραβο. Καπου ειχε παρει το ματι μου οτι υπαρχει κατι τετοιο: Οταν έκλαψε ο Αδωνις!
Αλλα ενταξει. Οταν μια μανα χανει το παιδι της, τοτε γαμησε τα!
Αν δεν το είδες, δες το:
Σύστημα Υγείας Καναδά: Πότε δεν συγκρίνεις μπρίζα με μπανάνα!
(μπανάνα; μπας και υπονοεί κάτι;)
Καθυστερημένη λίγο απαντώ, είχα γράψει ένα σχόλιο, αλλά κάπου θα χάθηκε :)
Ναι, η Επέλαση των βαρβάρων είναι μια καναδική ταινία με ήρωες έναν ετοιμοθάνατο πατέρα, θεωρητικό της αριστεράς, και τον "τακτοποιημένο" γιο του, που ταλαιπωρούνται ανάμεσα στ' άλλα και από το δύσκολο σύστημα του δημόσιου νοσοκομείου.
Είχαμε παρηγορηθεί τότε λίγο, είχαμε πει, να και στον Καναδά παρόμοια συμβαίνουν.
Τώρα βέβαια, μαζί με όλα τ' άλλα, αλλά και τη βοήθεια του φοβερού αυτού υπουργού, θα τους ξεπεράσουμε κατά πολύ τους Καναδούς ...930thersozy
Δημοσίευση σχολίου