Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Πόσο θ' αντέξει η Ευρωζώνη;


 
Καιρό είχαμε να τ' ακούσουμε, αλλά να, που ξαναγύρισε πρόσφατα στο προσκήνιο, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λοιδόρησε εκ νέου τον κ. Τσίπρα για το αδιέξοδο που πρέπει να αισθάνεται που είχε  ποντάρει στο λόμπυ της δραχμής, υπονοώντας ότι μετά τις οικονομικές επιτυχίες της κυβέρνησης το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή έχει πάψει οριστικά να υφίσταται αφήνοντας τον Σύριζα ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο.

Δεν πρόφτασε να το πει και την επόμενη μέρα, θαρρείς για να του πάει κόντρα, εμφανίστηκε ο Wolfang Munchau στους Financial Times να γράφει ορθά-κοφτά ότι “Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ή θα φύγει απ' το ευρώ, ή και τα δυο. Η Ευρωζώνη μπορεί να πεθάνει”.  Τόσο απλά και τόσο καθαρά. Φυσικά προβλέψεις σε τόσο μεγάλο χρονικό ορίζοντα αντανακλούν περισσότερο την κατάσταση του παρόντος, η οποία  αν και εφ όσον παραμείνει στην ίδια τροχιά θα οδηγήσει στην επαλήθευση της συγκεκριμένης μακρόχρονης πρόβλεψης. Κι αυτό θέλει να τονίσει ο Munchau. Ότι όσο η γερμανική αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης παραμένει προσκολλημένη στη συνταγή της δημοσιονομικής λιτότητας και της πιστωτικής συρρίκνωσης, τόσο βαθύτερα θα εισέρχεται στο σπιράλ του αποπληθωρισμού και της έκρηξης των χρεών, ιδιωτικών και δημοσίων. Κάτι που αποτυπώνεται πλέον στους αριθμούς. Το μέσο χρέος των χωρών της Ευρωζώνης έχει περάσει το 90%, ενώ ο μέσος πληθωρισμός για το 2014 προβλέπεται να κυμανθεί στο 1.1%. Για την Ελλάδα, οι προβλέψεις είναι σαφώς χειρότερες, στο -1.7% δίνει τον πληθωρισμό ο ΟΟΣΑ, κι αν κάποιοι χαίρονται βλέποντας τις τιμές να κατεβαίνουν, θα πρέπει να έχουν υπ' όψιν τους ότι την ίδια στιγμή τα χρέη ανεβαίνουν και η οικονομία στομώνει. “Αν η Γερμανία με την τόσο μεγάλη ανταγωνιστικότητα έχει τόσο χαμηλό πληθωρισμό, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες και ειδικά η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληθωρίσουν τις οικονομίες τους σε δραματικό βαθμό, κι αυτό ύστερα από τόσα χρόνια δηλητηριώδους λιτότητας”, γράφει ο  Βερολινέζος δημοσιογράφος Mathew Rose.

Εκεί γύρω με τον Munchau εμφανίζεται και ο Joseph Stiglitz με άρθρο του στο Social Europe Journal, υπό τον τίτλο “Μια ατζέντα για να σωθεί το ευρώ”, υπενθυμίζοντάς μας ότι κάθε άλλο παρά έχουμε δέσει το ευρώ σαν Ευρωζώνη, πόσο μάλλον σαν Ελλάδα.

Στο ίδιο τέμπο και ο διοικητής της τράπεζας της Ιταλίας Ignazio Visco, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα il Messaggero: “Το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα θα παραμείνει σε κίνδυνο αν η Ευρώπη δεν μπορέσει να πιέσει προς στενότερη πολιτική και οικονομική ένωση”. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα, ο οποίος σκιάζεται από διαιρετικές και αποσχιστικές τάσεις τόσο μεταξύ Βορρά-Νότου, όσο και εντός των κρατών με την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών, γεγονός που αναμένεται να αποτυπωθεί με πάταγο στις προσεχείς ευρωεκλογές.

Τον Οκτώβριο, ο διεθνής Ερυθρός Σταυρός, σε μακροσκελή του έκθεση σχετικά με τα ανθρωπιστικά αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης γράφει ότι “η κατάσταση στα 52 κράτη που συνθέτουν την Ευρώπη όχι μόνον δεν σταθεροποιείται, αλλά βαίνει σε καθοδικό σπιράλ. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 18 εκατ. που λαμβάνουν βοήθεια σε τρόφιμα, 43 εκατ. που δεν έχουν αρκετή τροφή στο πιάτο τους σε καθημερινή βάση και άλλα 120 εκατ. που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας”. 

Τις προάλλες η S&P αποκαθήλωσε το ένα από τα τρία ΑΑΑ στο στέμμα της Ολλανδίας, ενώ η Φινλανδία, φοβούμενη ότι θα υποστεί οσονούπω την ίδια ατίμωση έσπευσε να ανακοινώσει την εφαρμογή ενός δεύτερου πακέτου λιτότητας, με περικοπές (πού αλλού;) στην κοινωνική πρόνοια, με συγχωνεύσεις σχολείων, κλείσιμο κέντρων περίθαλψης για ηλικιωμένους κ.λ.π., νομίζοντας ανοήτως ότι θα γλυτώσει. Από το 2008 μέχρι σήμερα το δημόσιο χρέος της Φινλανδίας αυξήθηκε κατά 20 μονάδες στο 58.3% ενώ η ανταγωνιστικότητα σημείωση πτώση.

Παρά το γεγονός ότι οι θαυματουργές αναπτυξιακές ικανότητες της λιτότητας έχουν στην πράξη ολοσχερώς διαψευσθεί, (θυμάστε τις περισπούδαστες θεωρίες της “expansionary austerity” του Alesina και σια, στις οποίες είχαμε αναφερθεί σε παλιότερο φύλλο;), εν τούτοις η Γερμανία αδυνατεί να αναγνωρίσει το γεγονός και συνεχίζει πεισματικά να το αρνείται, μένοντας ασφυχτικά προσκολλημένη στο “θαύμα” των εμπορικών της πλεονασμάτων και μόνον, ένα θαύμα που όπως διατείνεται θα μπορούσε να συμβεί και στον καθένα αν ακολουθούσε με θρησκευτική προσήλωση το παράδειγμά της. Ναι μεν η κρίση τα αύξησε, ταυτόχρονα όμως κούρεψε κατά πολύ το μερίδιό των Γερμανικών εξαγωγών στην παγκόσμια αγορά. Κι όχι μόνον αυτής, αλλά και ολόκληρης της Ευρωζώνης.

Τελευταία τα γερμανικά πλεονάσματα και η επίδρασή τους στην κακιά μοίρα της υπόλοιπης Ευρωζώνης αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας βρέθηκαν στο στόχαστρο και των επίσημων κύκλων, πέραν των αναλυτών. Από τη μια είχαμε την έκθεση του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών, και κατόπιν την απόφαση της Κομισιόν να προβεί σε μια εκ του σύνεγγις εξέταση της γερμανικής οικονομίας. Πριν λίγες δε μέρες αρθρο στη Wall Street Journal έθετε το ερώτημα για το “πού πήγαν οι αποταμιεύσεις των Γερμανών” για να δώσει την απάντηση ότι μόνο στην περίοδο 2007-2011 χάθηκαν περί τα 600 δις ευρώ από τοξικές τοποθετήσεις των γερμανικών τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιριών και του χρηματοπιστωτικού τομέα γενικά.

Και ποια ήταν η αντίδραση της Μέρκελ στην εντεινόμενη εξωτερική κριτική; Iδια κι απαράλλαχτη με την απάντηση του George Bush του νεώτερου στο ερώτημα “Γιατί μάς μισούν”, που είχε θέσει εν μέσω του πολέμου κατά της τρομοκρατίας: “Απλά μάς ζηλεύουν!”.

Μέσα σ' αυτόν λοιπόν τον Αρμαγγεδώνα, ο Σαμαράς οραματίζεται επιτυχίες και ανάπτυξη.

 

13 σχόλια:

Unknown είπε...

Οι πολιτικές λιτότητας είναι λάθος - και το λένε πολλοί σοβαροί άνθρωποι εδώ και πολύ καιρό.

Αντε, έστω ότι αναγνωρίζουν όλοι (και οι γερμανοι μαζί) το λάθος και αντιστρέφουν τις πολιτικές λιτότητας. Αντε, έστω ότι βγαίνουν τα απιθανοδισεκατομμύρια από τα σεντούκια και τα κράτη αρχίζουν να ξοδεύουν σε δημόσια έργα, να κάνουν προσλήψεις, να ανεβάζουν μισθούς κλπ.

Ποιός θα διαχειριστεί αυτά τα απιθανοδισεκατομμύρια στην Ελλάδα; Ο σαμαράς και ο βενιζέλος.
Οι οποίοι μάλιστα (αφού θα μοιράζουν λεφτά) θα ψηφίζονται και θα ξαναψηφίζονται γιά τα επόμενα 70 χρόνια.

Εσύ αυτό ονειρεύεσαι γιά την χώρα μας; Να αποφασίζει ο ακροδεξιός θρησκόληπτος ηλίθιος μαζί με τον καραδιεφθαρμένο ανίκανο σώγαμπρο το πόσα δις θα πάρει ο κάθε μεγαλοεργολάβος;
Και θέλεις να τους αποθεώνουμε κιόλας, επειδή θα δίνουν και λίγα ψιχουλάκια στους συνταξιούχους και τους υπαλλήλους;

Εννοείται ότι δεν θεωρώ την πολιτική της λιτότητας σαν σωστή. Αλλά αυτήν την στιγμή έχω να διαλέξω ανάμεσα στο να πεθάνει η χώρα μου είτε από μαχαίρι, είτε από πιστόλι.

Γι' αυτό και η πολιτική της λιτότητας (και όσοι την κριτικάρουν) μου είναι αδιάφορη. Νεκρή γιά νεκρή είναι η χώρα μου, συντρίμια.

Αντί να κάνουμε κριτική στην Μέρκελ για τα (υπαρκτότατα) λάθη της, ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε εμείς την κοινωνία μας, τις δομές της πολιτικής μας ζωής, τις δομές του κράτους μας.

Αλλά αυτά είναι ζόρικα πράγματα και δεν θέλουμε να δυσαρεστήσουμε το ακροατήριο. Γι' αυτό προτιμάμε να αναλύουμε για 200στη φορά τα αυτονόητα (δλδ τα λάθη της Μέρκελ).

cynical είπε...

Tι να κανουμε. Οσο ειμαστε μελη της ευρωζωνης και οσο κουμαντο στην ευρωζωνη κανει η Γερμανια, αυτηνης τα λαθη θα αναλυουμε.

Ειναι πλεον φανερο οτι κατω απο αυτες τις συνθηκες η κυβερνηση δεν μπορει να παρει καμια αποφαση παρα μονο αυτες που υπαγορευονται απο την τροικα, και οι οποιες ειναι εντελως συγκεκριμενες.

Το ερωτημα που θετεις τι θα συμβει αν καποια στιγμη αρχισει να ρεει το χρημα ειναι σωστο. Εδω κολλανε ολοι, κυβερνηση και αντιπολιτευση διοτι δεν υπαρχει καμια στρατηγικη απο κανεναν για το προς τα που θα διοχετευθει.

Η τονωση της εσωτερικης ζητησης μεσω αυξησης των μισθων ειναι μια σωστη κινηση, αλλα δεν πρεπει να μεινει εκει. ΕΙναι ενα πρωτο και ευκολο βημα, αλλα εχει ορια.

Απο κει και περα; Δεν εχω ακουσει παρα μονο γενικολογιες

not_me είπε...

καλημέρα Cyn ,

νομίζω ότι είναι λάθος -πλέον- να μπαίνουμε στο τριπάκι να προσπαθούμε να βρούμε κάποια λογική σε ό,τι συμβαίνει στην ευρώπη αλλά και γενικότερα στον κόσμο με βάση οικονομικά, μαθηματικά και δεν ξέρω εγώ τι άλλα μοντέλα.
Τα πράγματα είναι απλά : η ευρωζώνη θα διαλυθεί όταν οι τράπεζες και η κλίκα τους αποφασίσει ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να βγάλουν ακόμα περισσότερα χρήματα . Τόσο απλά.
Θέλω να πω μην ψάχνουμε να βρούμε "πολιτικές" και στρατηγικές χωρών και κυβερνήσεων.Δεν υπάρχουν πια.
Αυτή είναι η γνώμη μου..δυστυχώς..

χαιρετώ

cynical είπε...

Γεια σου not_me

Πώς δεν υπάρχει λογική! Η λογικη ειναι οτι οσο κερδιζουμε (Γερμανια) και οσο οι αλλοι δεν αντιδρουν (Γαλλια) τοσο συνεχιζουμε στο ιδιο βιολι.




spiral architect είπε...

“Ναι, ναι, α, μπράβο, ύστερα ακούς μόλις είπανε… είπανε κοιτάξτε αυτοί ότι.. ότι.. ότι.. όχι δεν θέλαμε για να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός, ε, κι εμείς ύστερα είπαμε εντάξει θέλουμ..εεε…δεν θέλουμε κι εμείς και αυτοί ύστερα, μετά εμείς αφού είπαμε είπαμε με αυτό θέλουμε, είπαμε δεν θέλουμε κι εμείς το αλλάξαμε και λέμε, εντάξει λέμε, ούτε κι εμείς θέλουμε και μετά είπαν αυτοί πάλι ότι ξέρετε εμείς λέει θέλουμε να γίν…εεε εμείς όμως μετά δεν δεχτήκαμε μετά απ’ όλα αυτά κι είπαμε να γαμηθ... εεεε, να γίνει μετά η συ..συζήτηση για τον προϋπολογισμό όποτε τοοο..το κάνουμε όπως ορίζει η Τρόικα
Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο!”


(o πρωτότυπος μονόλογος εδώ)

Περαστικός είπε...

Η επιμονή στο να απαντηθεί ένα ερώτημα μέσω μιας τεχνικής ανάλυσης, είναι σαν να λέμε ότι η Ελλάδα έχει το οικονομικό πρόβλημα που περιγράφουν οι μέσα-έξω κυβερνήσεις (και αντιπολιτεύσεις). Είναι σαν να λέμε ότι ο πληθωρισμός είναι φυσικό φαινόμενο και ο έντοκος δανεισμός (με όλα τα σχετικά χρηματιστηριακά-παραπολιτικά παιχνίδια) μια ηθικά αποδεκτή πράξη.
Συνομιλούμε δηλαδή σοβαρά με όλο το πολιτικό-οικονομικό σύστημα επί των θεμάτων που αυτοί (;) βάζουν.
Γουάου

Unknown είπε...

Η pολιτικη-τεχνική ανάλυση, έχει το πλεονέκτημα οτι δεν δογματίζει για το μέλλον και αφήνει το δικό μας πνεύμα να καταννοήσει την πολύπλοκη πραγματικότητα και να δει τον δρόμο.

markos

Περαστικός είπε...

Είτε εκφράζετε τον συντάκτη, είτε όχι, έχω να πω ότι συμφωνώ. Μόλις λοιπόν βρείτε μέσω της ραιζόν τις διαφορές της κεντροαριστεράς από την κεντροδεξιά και την αριστεροκεντροδεξιά, του κεφαλαίου από τον μπολσεβικισμό, των σεναριογράφων Θεοχάρη και Μέρκελ, των CDS από τα επισφαλή στεγαστικά, του γερμανικού από το αμερικανικό σύστημα, μόλις με πληροφορήσετε πότε ακούσατε αλήθεια για τελευταία φορά από το κομματικό σύστημα, μόλις ανακαλύψετε τα 10.000 ψέματα και εκβιασμούς βάσει των οποίων δικαιούμαστε ψήφο ως προς το "συναποφασίζειν", μόλις εξηγήσετε γιατί όταν υπάρχει "οικονομική κρίση" πρέπει να επανενημερωθούμε για τον εθνεγέρτη Κοραή και για τον ανίκανο-αιμοδιψή-φιλάργυρο Κολοκοτρώνη, μόλις εγκαταλείψετε την δογματική αποδοχή των πάσης φύσεως αντιπάλων στρατοπέδων στην ευρωπαϊκή ιστορία, κάντε παρακαλώ μια δήλωση αντίστοιχη της 1:11 μ.μ.

TNS είπε...

Άργησα να πάρω είδηση τη καταπληκτική άποψη ότι όλοι μπορούν να έχουν πλεόνασμα ακολουθώντας το γερμανικό -ή οποιοδήποτε- πρότυπο.
Μάλλον έχω μείνει πίσω πιστεύοντας ότι το πλεόνασμα του ενός είναι έλλειμμα του άλλου...

LeftG700 είπε...

Φίλη cynical,


Καλές Γιορτές - Χρόνια Πολλά!


Τα λέμε (γράψε κάτι, τεμπέλιασες! ;-) )

cynical είπε...

@left700
σας ευχαριστω και ανταποδιδω τις ευχες σας για καλη χρονια και καλα χριστουγεννα.

Ας ξεκινησει η χρονια και βλεπουμε. Δεν ειναι τεμπελια ειναι αηδια!

cynical είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
cynical είπε...

@left700
σας ευχαριστω και ανταποδιδω τις ευχες σας για καλη χρονια και καλα χριστουγεννα.

Ας ξεκινησει η χρονια και βλεπουμε. Δεν ειναι τεμπελια ειναι αηδια!