Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

"Πείτε μας Ναζί, αν αυτό σάς χαροποιεί"



Ας δούμε ξανά το κείμενο (non paper) που τεχνηέντως διέρρευσε η Γερμανία σχετικά με τις νέες εκβιαστικές δεσμεύσεις που ζητάει από την Ελλάδα σαν αντάλλαγμα του νέου πακέτου των 130 δις.
1. Η Ελλάδα θα πρέπει να δεσμευτεί νομικά ώστε να δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους.
2. Όλα τα κρατικά έσοδα θα πρέπει να πηγαίνουν πρώτα στην αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων, πριν οποιοδήποτε σεντ δοθεί στις δημόσιες υπηρεσίες.
3. Η Ελληνική κυβέρνηση απαγορεύεται να απειλεί ότι θα χρεοκοπήσει.
4. Σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, θα πρέπει να αποδεχτεί τις συνέπειες επιπλέον περικοπών.
5. Οι Γερμανοί επιθυμούν την επίβλεψη του εθνικού προυπολογισμού από την Ευρωζώνη κάτω από ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου.
6. Το σχέδιο είναι η ΕΖ να διορίσει προς τούτο επίτροπο επί των δημοσιονομικών, με δυνατότητα άσκησης βέτο σε αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με τους δημοσιονομικούς στόχους.
7. Το νέο αυτό σύστημα εξωτερικού ελέγχου θα πρέπει να κατοχυρωθεί σε εθνικό νόμο ή στο Σύνταγμα.

Ομόφωνα το κείμενο αυτό, «Assurance of Compliance», έχει χαρακτηριστεί από όλα τα ξένα μέσα ως ο ορισμός του απόλυτου εκβιασμού, με αρκετούς δημοσιογράφους να προσπαθούν να απωθήσουν τους άσχημους συνειρμούς που η νέα στάση της Γερμανίας γεννά σχετικά με τα τελεσίγραφα πολέμου που κάπου 70 χρόνια πριν εξέδιδε και παρέδιδε στην Ευρώπη.

Αν συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτό στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι προς τις άλλες πάσχουσες χώρες της περιφέρειας, η συμπεριφορά είναι κατ’ ουσίαν διαφορετική. Μια ματιά στον ξένο τύπο το αποδεικνύει.

Για παράδειγμα μονταρισμένες εικόνες με την Μέρκελ μεταμφιεσμένη σε Ναζί, δεν κυκλοφορούν μόνο στα Ελληνικά μέσα, αλλά και στα ιταλικά. Κι ακόμα είναι η αρχή, όσον αφορά την Ιταλία. «Εμείς έχουμε τον Σιοτίνο, εσείς έχετε το Άουσβιτς», έγραφε πρωτοσέλιδο η ιταλική Il Giornale, απαντώντας σε κάποιο ειρωνικό σχόλιο των Γερμανών για τον ιταλό καπετάνιο του Costa Concordia. Σε άλλες εποχές, φυσικά η εφημερίδα δεν θα το πήγαινε τόσο μακριά, αλλά το ότι το πάει σημαίνει ότι οι εποχές πια αρχίζουν και μυρίζουν μπαρούτι.

Το προηγούμενο απόσπασμα είναι από την Γερμανική Die Zeit, και από χθεσινό της άρθρο με τίτλο « Πείτε μας ναζί, αν αυτό σας χαροποιεί». Και συνεχίζει παραθέτοντας επεισόδιο στην Πορτογαλία ανάμεσα σε γερμανό συγγραφέα κατά την παρουσίαση ενός βιβλίου του και στο κοινό, απ’ όπου και ερωτήθηκε αν οι γερμανοί σκοπεύουν να πάρουν με το ευρώ, όσα δεν κατάφεραν να πάρουν με τα τανκ τους.

Την ίδια πίεση της Γερμανίας νοιώθουν και οι Ιρλανδοί, ώστε και αυτοί να αρχίζουν να ανακαλούν ξεχασμένες εικόνες από το πολεμικό παρελθόν.

«Πώς θα αμυνθούμε», είναι η εύλογη απορία του αρθρογράφου; Για να τίθεται έτσι ανοιχτά το ερώτημα, σημαίνει ότι τα κύματα της οργής στο εξωτερικό αρχίζουν πλέον να καταφτάνουν και στο εσωτερικό της Γερμανίας. «Δεν θα πρέπει να αντιδρούμε με οργή, αλλά ούτε και προσβλητικά. Αλλά, το κυριότερο, δεν πρέπει να αφεθούμε να φοβηθούμε όταν μας συγκρίνουν με τους Ναζί», συνεχίζει το άρθρο, με τις συμβουλές, να είναι βγαλμένες θαρρείς από χρηστικό εγχειρίδιο αυτοβοήθειας μπροστά σε επερχόμενο κίνδυνο.

Σίγουρα επεισόδια όπως τα προηγούμενα δεν είναι μοναδικά. Θα μπορούσαν όμως να θεωρηθούν ασήμαντα και μεμονωμένα και να τα προσπεράσουμε. Έχω όμως την εντύπωση ότι δεν είναι. Και τούτο γιατί η αύξηση της δημοτικότητας της Μέρκελ και του Σόιμπλε σε πρωτοφανή ύψη αυτή τη δεδομένη στιγμή, μπορεί κάλλιστα να ερμηνευτεί ως αποτέλεσμα της τάσης συσπείρωσης του γερμανικού λαού γύρω από την ηγεσία του, συσπείρωση η οποία ενστικτωδώς εμφανίζεται σε λαούς όταν αυτοί αισθάνονται ότι απειλούνται. Όχι φυσικά από όπλα, αλλά από τα δηλητηριώδη βέλη της κοινής γνώμης όλο και περισσότερων λαών.

Μακάρι να κάνω λάθος, και η πόλωση που νομίζω ότι αρχίζει να σχηματίζεται ανάμεσα στη Γερμανία και τους λαούς της περιφέρειας να είναι μονάχα στη φαντασία μου…

6 σχόλια:

http://eparistera.blogspot.com/ είπε...

Πολύ φοβάμαι πως δεν κάνεις λάθος cynical. Οι σχέσεις των λαών έχουν αρχίσει ήδη να δηλητηριάζονται. Δύο μεγάλα μπλοκ αρχίζουν να διαμορφώνονται. Αυτό του νότου κι αυτό του βορρά. Αν και οι δύο μεγάλες κρίσεις του καπιταλισμού, αυτή του 1873-1895 κι αυτή του 1929, ξεπεράστηκαν μέσα από τους δύο μεγάλους πολέμους δε νομίζω πως σήμερα κινδυνεύουμε από ένα πόλεμο. Κι αυτό για δύο λόγους: πρώτον γιατί για να γίνει ένας πόλεμος απαιτείται η ύπαρξη ισχυρών ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και το δεύτερο απαιτείται η λαϊκή συναίνεση ή ανοχή. Όσον αφορά το πρώτο το κεφάλαιο δρα πλέον ενιαία σε παγκόσμια κλίμακα επιτιθέμενο στην εργασία με τρόπο συστηματικό και ενιαίο. Οι ενδικαπιταλιστικές αντιθέσεις είναι αρκετά αμβλυμμένες. Όσον αφορά το δεύτερο τα κράτη είναι αρκετά απονομιποιημένα αδυνατώντας να πείσουν για την αναγκαιότητα του πολέμου. Το τελευταίο, βέβαια , μπορεί να αλλάξει με διάφορες πολιτικές τακτικές. Εκείνο όμως που είναι το πιο πιθανό είναι οι κυρίαρχες τάξεις σε κάθε χώρα να δείχνουν σαν υπεύθυνο για τη φτώχεια και την επίθεση στην εργασία στο εσωτερικό της τους εργαζόμενους άλλων χωρών. Δε πρέπει να ξεχνάμε πως η επίθεση στην εργασία ξεκίνησε στη Γερμανία. Τώρα το γερμανικό κεφάλαιο προβάλλει σαν επιχείρημα για την επίθεση αυτή τους τεμπέληδες του νότου που τους υποχρεώνουν να πληρώνουν τις σπατάλες τους. Το αντίστροφο μπορεί να γίνει στις χώρες του νότου. Με τον τρόπο αυτό το πραγματικό αίτιο, το κεφάλαιο και η επίθεσή του στην εργασία σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, μένει στο απυρόβλητο στρέφοντας τον ένα λαό ενάντια στον άλλο. Αυτός είναι και ο πραγματικός κίνδυνος. Εκείνο επομένως που πρέπει να αναδειχτεί είναι η πραγματική αιτία της κατάστασης που βιώνουν, και θα βιώσουν ακόμη περισσότερο, οι εργαζόμενοι σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Αυτό μόνο μπορεί να σταματήσει τη δηλητηρίαση των λαών με μίσος. Το φανέρωμα του αιτίου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το θέμα είναι ότι την πληρώνουν οι λαοί για τα συμφέροντα των βορειοευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Είναι ο απόλυτος ορισμός του προθάλαμου ενός παγκόσμιου πολέμου. Το θέμα είναι ότι δε μιλάμε μόνο για γερμανική πολιτική, αλλά για το σύνολο των βορειοευρωπαίων τους οποίους εκφράζει η γερμανική πολιτική.

Πάντως, όπως έγραψα κάπου και στο facebook Μας λένε ότι θα χρεωκοπήσουμε. Κι όμως οι μισθοί έπεσαν ήδη 25-30% (3 στους 14 μισθούς του δημοσίου και 25% στον ιδιωτικό τομέα). Θα κόψουν κι άλλο τους μισθούς, λένε (άλλο 20-30%). Ο τιμάριθμος τρέχει με +10%. Και αυτά χωρίς να προσθέσουμε χαράτσι, μειώσεις δαπανών σε παιδεία και υγεία (περίπου 20-30% επί του μηνιαίου μισθού). Άθροισμα; 75%-100%. Αν αυτό δεν είναι χρεωκοπία, τότε τι χειρότερο να περιμένουμε;

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχει και η εναλλακτικη να τους πουμε δε θελουμε τα λεφτα σας...

Unknown είπε...

Έλα μου όμως που οι "περιφερειακοί" σαν καλές επί χρήμασι εκδιδόμενες στήνονται κανονικά!

Greek Rider είπε...

Δείτε και αυτό:

http://www.forbes.com/sites/timworstall/2012/01/28/greece-could-default-outright-maybe-it-should-for-it-now-has-a-primary-surplus/

Ανώνυμος είπε...

[Αυτό μόνο μπορεί να σταματήσει τη δηλητηρίαση των λαών με μίσος. Το φανέρωμα του αιτίου.]

Σύμφωνοι,αλλά αυτό διόλου δεν αναιρεί ότι έχουμε πόλεμο.Με άλλα μέσα,αλλά πόλεμο και μάλιστα σκληρό και άγριο eparistera.

Επίσης το να λέμε ότι η επίθεση στην εργασία ξεκίνησε στη Γερμανία,είναι και αυτό λάθος. Για το πως τα κατάφερε όμως η Γερμανία να έχει σήμερα αρκετά μικρότερη ανεργία ακόμα και από τη Γαλλία πέρα από τον κανιβαλισμό της στην ευρωζώνη (PIGS), βλέπε και

Pierre Larrouturou: « Pour eviter le krach ultime »