Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Η κρίση έφτασε και στη Γερμανία



Τα μηνύματα που έρχονται απ' όλες τις μεριές λένε ότι τελικά η Γερμανία θα υποκύψει και ότι ανάμεσα στα πολλά Nein θα αρχίσει να βάζει και μερικά Ja. Η Ισπανία για παράδειγμα, θα τσιμπήσει το δανειάκι της για τις τράπεζες από το EFSF, αλλά χωρίς τις ουρίτσες των Μνημονίων και της τρόικας, όπως γινόταν μέχρι τώρα με την Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Οι τράπεζες θα δανείζονται απ' ευθείας, χωρίς τη διαμεσολάβηση του κράτους και την ευγενική χορηγία των φορολογουμένων. Η αλλαγή αυτή δεν έχει ακόμα τελεσφορήσει, αλλά τα πράγματα πάνε μάλλον, προς την κατεύθυνση αυτή.

Τι συμβαίνει και η κυρία Μέρκελ αρχίζει να γλυκαίνει; Μπορεί να είναι το ξεμπρόστιασμα των υπολοίπων 19 του G20, μπορεί να είναι το ξύπνυμα της αντιπολίτευσης στην ίδια της τη χώρα, μπορεί να είναι το πραξικοπηματάκι των κρατιδίων που στύλωσαν τα ποδάρια και εκβιάζουν ότι δεν προτίθενται να ψηφίσουν στο τέλος του μηνός στην Bundesrat το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας, διότι οι ισοσκελισμένοι προυπολογισμοί που θα απαιτηθούν θα είναι χειρότεροι κι από σκοινί για να τα πνίξουν, μπορεί ακόμα να είναι και το γεγονός ότι όλο και περισσότερα δημοσιεύματα τολμούν να σκαλίσουν κάτω απ' το χαλί της μέχρι πρότινος θεωρούμενης κραταιάς γερμανικής οικονομίας και να αποδομήσουν το δήθεν γερμανικό θαύμα, το οποίο βασίστηκε στη μεγαλύτερη ανισότητα και στο μεγαλύτερο ποσοστό “junk jobs” εντός της ΕΖ. Με τέτοιες επιδόσεις, δεν είναι δα και να υπερηφανεύεται κανείς.

Κυρίως όμως είναι ότι η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η Γερμανία δεν μπορεί χωρίς την Ευρωζώνη, όχι για πολιτικούς λόγους, αυτούς ας τους αφήσουμε προς το παρόν στην άκρη, αλλά για σκέτους οικονομικούς. Μπορεί να λέμε ότι η Γερμανία θα επιβιώσει στρεφόμενη προς τηνΚίνα, Ρωσία κλπ, αλλά η πραγματικότητα δεν συνηγορεί προς αυτό, και τούτο, διότι η Κίνα απορροφά μόνο το 6% των εξαγωγών της, ενώ η ΕΖ το 40%, και η ΕΕ ανάμεσα στο 60% και το 70%. Και επιπλέον η Κίνα, με την παρατηρούμενη μείωση του ρυθμού μεγέθυνσης, δεν μπορεί να καλλιεργεί μεγαλύτερες προσδοκίες για το μέλλον.

Το ότι η Γερμανία, αργά ή γρήγορα, θα μπει κι αυτή στο χορό και θα εισπράξει το αποτέλεσμα της πολιτικής που επιβάλει τα τελευταία χρόνια, δεν είναι πλεόν εικασία ή ευσεβής πόθος, αλλά πραγματικότητα. Η ύφεση δεν είναι πλέον έξω από την πόρτα της, αλλά έχει περάσει στο σαλόνι και στρογγυλοκάθεται.

Σύμφωνα με το σημερινό Spiegel, ο δείκτης PMI, ( Purchasing Managers' Index), που βασίζεται σε επισκόπηση 1000 εταιριών έπεσε κατά 0.8 μονάδες, στο 48.5, αρκετά πιο κάτω από τη βάση των 50 μονάδων και στο χαμηλότερο σημείο από τον Ιούνιο του 2009. Το ίδιο και η προοπτική στον τομέα των υπηρεσιών. Εδώ ο δείκτης έπεσε από το 55.9 τον Μάιο, στο 47, τη μεγαλύτερη πτώση της τελευταίας 15-ετίας. Tον Ιούνιο οι εξαγωγές είδαν τη μεγαλύτερη πτώση από τον Απρίλιο του 2009 και απ΄τη βιομηχανία χάθηκαν οι περισσότερες θέσεις εργασίας των τελευταίων δυό μιση ετών. Πρόβλημα παρουσιάστηκε και με την είσπραξη των φόρων. Τα έσοδα φέτος (42 δις), συγκρινόμενα με τα περσινά (51 δις), έπεσαν κατά 4.3%. Πτώση επίσης, παρατηρήθηκε και στις εξαγωγές κατά τον μήνα Απρίλιο.

Το πώς, οι φωστήρες και χρυσοπληρωμένοι σύμβουλοι της κ. Μέρκελ ήλπιζαν ότι η Γερμανία με την τόση εξάρτηση από την ΕΖ θα μπορούσε να περάσει απέναντι χωρίς να βραχεί, είναι απορίας άξιον. Θέλοντας να σώσει τις τράπεζές της, στραγγαλίζει τη βιομηχανία της. Εμ, δεν γίνονται και τα δυο, σ' αυτή τη ζωή.


14 σχόλια:

archaeopteryx είπε...

Δεν δηλώνω ειδικός περί τα Γερμανικά, αλλά το θαύμα τους (πέραν από την πειθαρχία τους και τον κεντρικό σχεδιασμό τους) ήταν το χάρισμα των χρεών μετά τον Β ΠΠ, οι γκασταρμπάϊτερ, και οι εξαγωγές κατασκευασμένων προϊοντων, και στην ΕΖ και αλλού.

Η β΄φάση μετά το 89, είχε το ρούφηγμα χρημάτων μέσω δημιουργίας επιδοτούμενων ( από φτηνά δάνεια σε σκληρό νόμισμα) εξαγωγών, γκαστραρμπάϊτερ νε άλλες χώρες της "Ε""Ε", και πλέγματος νόμων που καθιστούν τις εισαγωγές των π΄ροϊόντων τους ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ. Ολα τα πράσινα (νερά, ενε΄ργεια, μπογιές, μονωτικα, λάμπες υδραργύρου, σκατά πράκτικερ, απόφάγια ΛΙντλ, λαδωμένα υποβρύχια, κλπ, είναι σε αυτή την κατηγορία.

Θα πεις "καπιταλισμός". Θα πω "μερκαντιλισμός". Μεγάλη διαφορά εάν είσαι της ελεύθερης αγοράς (είμαι). Οδοντόκρεμα Κολγκέητ παίρνεις επειδή σε έπεισαν είναι απαραίτητη για την κοινωνική σου ζωή. Αιολικά βάζεις γιατί είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ. Ο κατανγκασμός... Ευρωπαϊκή πατέντα.

Αν ζοριστούν, μάλλον μες πάντζερ θα λύσουν το πρόβλημά τους, πάλι.

Unknown είπε...

Οπως έχω ξαναγράψει η ιστορική εξέλιξη προχωρεί σβήνοντας τα μικρά και τα μεγάλα κράτη και δημιουργεί μεγάλες οικονομικές ενότητες.
Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την εξέλιξη.-αυτό αρχίζει να γίνεται κατανοητό και σε ένα τμήμα της Δεξιάς αλλά και της Αριστεράς-
Είμαστε υποχρεωμένοι σαν Ελληνες εργαζόμενοι να αναζητήσουμε συμμάχους στους εργαζόμενους στην ευρωζώνη.
Ο συχετισμός είναι υπέρ του κεφαλαίου αλλά σύντομα θα έχουμε πολλές και σοβαρές ανατροπές παντού.
Δεν επιθυμω να φαίνομαι μονολιθικός αλλά στην προκείμενη περίπτωση είμαι.
Ετσι είναι αγαπητή κυνικαλ και πάντα χαίρομαι να σε διαβάζω γιατί συνεχώς μας βάζεις σε πνευματική εγρήγορση επισημαίνοντας έγκαιρα τις τελευταίες εξελίξεις.

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

"Η Ισπανία για παράδειγμα, θα τσιμπήσει το δανειάκι της για τις τράπεζες από το EFSF,... χωρίς τη διαμεσολάβηση του κράτους και την ευγενική χορηγία των φορολογουμένων."

Αγαπητή συντρόφισσα, τα χρήματα του EFSF ποιος πιστεύεις ότι τα έβαλε στο ταμείο; Ο Σόιμπλε και η Μερκελ; Όχι αγαπητή. Τα χρήματα τα έβαλαν οι φορολογούμενοι όλων των χωρών της ευρωζώνης. Από αυτούς θα τα πάρουν οι Ισπανικές τράπεζες.

cynical είπε...

Tο ΕFSF μαζευει κυριως απο μοχλευση. Εκδιδει ομολογα και τα πουλαει σε επενδυτες με εγυυηση των 17. Αλλα, γιατι ρωτας; ασχετο με το θεμα.

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

Το EFSF δανείζεται στο όνομα τίνος; Εκδίδει και πουλάει εξ ονόματος ποιών 27; Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι είναι εκείνοι που τοποθέτησαν 800δις ευρώ στο ταμείο. Αυτοί είναι οι μέτοχοι και από αυτούς δανειζόμαστε εμείς, οι Ισπανικές τράπεζες, οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι.

http://www.efsf.europa.eu/attachments/fi/efsf_presentation_en.pdf (p.12)

cynical είπε...

οι 27 χωρες, κυριως γερμ, γαλλια παρεχουν εγγυησεις στα ομολογα που εκδιδει το efsf. Το ρευστο ειναι υποπολλαπλασιο. Σιγα να μην εχουν βαλει 800 δις ζεστο χρημα...

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

Η παροχή εγγυήσεων σε τρίτους δεν είναι υποχρέωση κανενός. Αν κάτι πάει στραβά και οι χώρες ή οι τράπεζες που πήραν χρήματα από το EFSF δεν μπορέσουν να τα επιστρέψουν, τότε κάποιος πολίτης θα πληρώσει τη ζημιά.

Αν ομως δεν θεωρούμε σημαντικό γεγονός την χορήγηση εγγυήσεων, γιατί φωνάζουμε όταν το κράτος παρέχει εγγυήσεις στις ελληνικές τράπεζες; Ουσιαστικά, αν οι τράπεζες δεν επιστρέψουν τα λεφτά που πήραν, τότε θα τα πληρώσουμε εμείς.

Και κάτι τελευταίο. Εννοείται ότι θα επιβληθεί μνημόνιο στην Ισπανία.

cynical είπε...

Δεν εννοειται πλεον. Το σχεδιο ειναι να γινεται ανακεφαλαιοποιηση απ ευθειας στις τραπεζες, για να σταματησει το πηγαινε ελα απο τις τραπεζες στο κρατος, και απο κει πισω στις τραπεζες και μετα ολοι μαζι στο βυθο.

δεν ξερω αν θα προλαβουν μεχρι τη συνοδο κορυφης, αλλα τα πραγματ αθα πανε προς τα κει γρηγορα.

2Σx2 είπε...

Γεια χαρά!

Στα δικά μου μάτια το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα θέμα κοστολόγησης από τη γερμανική μεριά. Είδε τα ελλείμματα του νότου να γίνονται δικά της πλεονάσματα, είδε τα επιτόκια της να προσεγγίζουν το απόλυτο μηδέν, είδε τις εξαγωγές της να πραγματοποιούνται με φτηνότερο ευρώ σε σχέση με ένα αντιπροσωπευτικό μόνο της γερμανικής οικονομίας νόμισμα.
Και είναι σαφές ότι γνωρίζει πως ως η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΖ θα πρέπει να συνεισφέρει τα περισσότερα ώστε να γίνει το ουσιαστικό βήμα προς τη διάσωση ή την ενοποίηση ή όπως αλλιώς την βαφτίσουν τότε.

Άρα τι την συμφέρει περισσότερο; Να αναλάβει το κόστος της διάσωσης ή να την κάνει σιγά-σιγά από την ΕΖ;

Με βάση εκτιμήσεις αναλυτών στην παρούσα φάση μια επιχείρηση διάσωσης της Ευρωζώνης θα κόστιζε στη Γερμανία 500 με 700 δις € κυρίως μέσω της συμμετοχής της στα Ταμεία Διάσωσης (ESM-EFSF κτλ) με συνέπεια το δικό της χρέος να ξεπεράσει το 100% επί του ΑΕΠ. Από την άλλη, αν αποφάσιζε να αυτονομηθεί από την Ευρωζώνη το κόστος της θα ήταν πάνω από 1.3 τρις € κυρίως λόγω της έκθεσης της στο χρέος των αδύναμων οικονομιών, την δραματική πτώση των εξαγωγών της και των ζημιών στο ιδιωτικό τραπεζικό της σύστημα με συνέπεια το χρέος της να φτάσει ή και να ξεπεράσει το 130% του ΑΕΠ της.

Αναφορικά με τις εξαγωγές της είχαμε πρόσφατα τα στοιχεία πρώτου τριμήνου 2012:

Στο πρώτο τρίμηνο του 2012 η Γερμανία αύξησε τις εξαγωγές της κατά 5.8% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό. Το συνολικό ύψος τους έφτασε τα 276 δις € εκ των οποίων τα 161.2 δις € αφορούν την ΕΕ (αύξηση 2.2%), τα 107.4 δις € τις υπόλοιπες 16 χώρες της Ευροζώνης (αύξηση 0.9%) και τα 114.8 δις € χώρες εκτός ΕΕ (αύξηση 11.2%). Παρατηρείται, δηλαδή, η τάση ενδυνάμωσης των εξαγωγών της αλλά δυσανάλογα κατανεμημένη. Ειδικότερα, μάλιστα, στις χώρες που είναι στο επίκεντρο της κρίσης έχουμε πτώση. Συγκεκριμένα: -7.6% στην Ιταλία, -7.8% στην Ισπανία, -14% στην Πορτογαλία και -9.8% στην Ελλάδα

Θα έλεγα πως η θέση της δεν είναι και η πιο άνετη - εικάζω δε ότι η επιμονή της οφείλεται στο γεγονός ότι προσπαθεί να χαμηλώσει τη βάση από όπου θα ξαναγίνει η επανεκκίνηση των οικονομιών του νότου. Μη μας "σώσει" με 1000 ευρώ βασικό μισθό, ας πούμε...Μόνο που η πίεση που έχει ασκηθεί από μεριά της κάνει ένα "ατύχημα" να φαίνεται πιθανό!

Ίδωμεν...

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

Δεν υπάρχει πιθανότητα ΚΑΙ να πάρουν χρήματα οι ισπανικές τράπεζες απευθείας από το EFSF ΚΑΙ να μην επιβληθεί κάποιο μνημόνιο ή κάποιος τρόπος ελέγχου σε αυτές.

Απλά δεν υπάρχει. Ίσως να αυξηθούν οι εξουσίες της ΕΚΤ ώστε να μπορεί να ελέγχει τις τράπεζες, αλλά περίπτωση να δοθούν χρήματα χωρίς έλεγχο δεν υπάρχει.

cynical είπε...

γεια σου 2Σχ2,

υπαρχουν διαφορες εκτιμησεις για το κοστος ενος οικειοθελες german-exit,
το σπιγκελ ερχεται και επανερχεται στο θεμα. Για παραδειγμα εδω

What a Euro Break-up Would Mean for Germany

Επισης οι διαφοροι hedgefund managers εχουν αρχισει να βλεπουν τα γερμανικα ομολογα ασυμφορα, λογω των πολυ χαμηλων αποδοσεων και ετοιμαζονται να αποχωρησουν. Οποτε η Γερμανια θα χασει αυτο το πλεονεκτημα. Ασε την εκθεση της λογω Target2...

zxc είπε...

Αναρωτηθήκατε ποτέ, που βρίσκουν τα κεφάλαια τους τα περίφημα χετζφαντ και τα άλλα “επενδυτικά κεφάλαια” που επενδύουν συν τοις άλλοις και σε κρατικά ομόλογα?

Όσο διαρκεί η κρίση, για πολύ πολλά χρόνια ακόμα θα συνεχίζουν να εισρέουν κεφάλαια στην Γερμανία. Ακόμα και αν είναι αρνητικό το επιτόκιο. Διότι θεωρείτε ένα ασφαλές καταφύγιο, διότι στην παρούσα φάση τα χετζφαντ δεν εμπιστεύονται κανέναν, ακόμα και τον εαυτό τους.

Όταν τελικά φτάσει η κρίση στην γερμάνια, θα έχει καταρρεύσει το σύμπαν. Αμφιβάλλω αν συμβεί αυτό.

Η μόνη λύση είναι η πραγματική ενοποίηση της ΕΕ και μετάλλαξη της σε πραγματική ομοσπονδία. Ώστε να εκπληρωθεί το κατα Μαρξ ρητό, προλετάριοι όλων των λαών, ενωθείτε. Σε αυτό υπάρχει οργασμός στην ΕΕ, εμείς στο κόσμο μας παραμένουμε ανοργασμικοί.

2Σx2 είπε...

Σίγουρα υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις όμως η αλήθεια είναι ότι από άποψη κοστολόγησης το συμφέρον της Γερμανίας παραμένει εντός ΕΖ και όχι εκτός (ακόμα).
Από 'κει και πέρα είναι θέμα χρόνου να διορθωθεί η υπερβολή στα γερμανικά ομόλογα καθώς ως έμμεσα συνδεδεμένα με την πορεία των χωρών του νότου η θεώρησή τους ως ασφαλές καταφύγιο θα μετατρέπεται σε ανησυχία όσο δεν προκύπτει μια πειστική λύση για την ΕΖ στο σύνολό της. Οι αγορές όσο καθυστερεί η λύση (και όχι ημίμετρα όπως αυτό) θα το "πάρουν αλλιώς".

Ανώνυμος είπε...

Cynical, σε παρακαλω γραψε το ονομα απο ενα hedge fund που αγοραζει γερμανικα ομολογα του δημοσιου, οχι απλα "γερμανικα ομολογα" τα οποια μπορει να ανηκουν σε εταιρειες. Μην τα μπερδευεις με pension funds.
Οσο για τη μοχλευση που συνεχεια λες, ειτε δεν καταλαβαινεις τι ειναι, ειτε εισαι του κινηματος " δεν πληρωνω " και δεν καταλαβαινεις οτι με τη μοχλευση ο λογαριασμις ερχεται στο τελος.