Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Οι καφετζούδες του μεσοπρόθεσμου




Αλήθεια, θέλει μεγάλο ψυχικό κουράγιο για να καθίσει κάποιος και να συντάξει ένα μεσοπρόθεσμα πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι, μέχρι να φτάσει στο τέλος του, θα πρέπει να έχει δώσει τόσες μάχες με τη συνείδησή του, όσες και τα νούμερα που ακούμπησε στις 60 και πλέον σελίδες του. 

Όσο σκληρόπετσος και να είναι ο συντάκτης δεν μπορεί να μην λυγίσει, όχι τόσο από τύψεις για το τι αυτά τα νούμερα αντιπροσωπεύουν, αλλά από αμφιβολία για το τι από αυτά που γράφει ανταποκρίνεται σε κάποια στοιχειώδη αλήθεια και προοπτική επαλήθευσης.

Αν η Οικονομική μπορεί να σταθεί ένα σκαλί παραπάνω από την αστρολογία όσον αφορά τις προβλέψεις της, αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε εποχές ακίνδυνες και ανιαρές, όπου το μέλλον δεν διαφέρει και πολύ από το παρελθόν. Οι όποιοι πολλαπλασιαστές έχουν εφευρεθεί, μόνο σε τέτοιες εποχές μπορούν με κάποια ασφάλεια να λειτουργήσουν. Στις δικές μας άγριες και ρευστές εποχές, τέτοιοι πολλαπλασιαστές είναι χρήσιμοι μόνο εκ των υστέρων, ως μπούσουλας για να εξηγήσουν αυτά που συνέβησαν και όχι φυσικά για να προβλέψουν.

Οι καμπύλες που βλέπετε στην αρχή του κειμένου αναπαριστούν διάφορα μακροοικονομικά μεγέθη παρμένα από τις σελίδες του μεσοπρόθεσμου σχεδίου για το διάστημα 2013-2016. Σύμφωνα με τα προλεχθέντα, τέτοιες ασκήσεις μαντικής θα τις κορόιδευαν ακόμα και οι καφετζούδες. Εδώ, δεν υπήρξε ούτε μια πρόβλεψη σε ορίζοντα τριμήνου να επαληθευτεί, εδώ και τρία χρόνια, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει κυβέρνηση που να χαράζει πολιτική σε ορίζοντα τετραετίας.

Αλλά ακόμα και έτσι, αν υποθέσουμε δηλαδή ότι η Οικονομική όντως διαθέτει τα εργαλεία για να προβλέπει, αρκεί κάποιος να ξέρει και να τα χρησιμοποιεί σωστά, το παρόν μεσοπρόθεσμο πάσχει από ένα σοβαρό κουσούρι.  Οι προβλέψεις του δεν βασίστηκαν στον καινούργιο αναθεωρημένο από το ΔΝΤ πολλαπλασιαστή του 1.7 αλλά στον παλιό των καλών και ήρεμων καιρών, και γιαυτό απαξιωμένο, του 0.5, ο οποίος σημαίνει ότι για κάθε 1 ευρώ που αποσύρεται από την οικονομία λόγω μέτρων, το ΑΕΠ μειώνεται κατά το ποσοστό του πολλαπλασιαστή. 



Δείτε για παράδειγμα στη  σελ. 9, Γενικοί κινδυνοι:

“... Η μέχρι τώρα ανάλυση, από ακαδημαϊκές έρευνες και μελέτες του ΔΝΤ, υπέθεταν δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές πολύ κοντά στο 0,5, τουλάχιστον στις προηγμένες οικονομίες, κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες μέχρι το 2009. Νεότερες μελέτες δείχνουν μια σημαντική αύξηση των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών στη μετά τη κρίση περίοδο, σε ένα επίπεδο από 0,9 μέχρι και 1,7. Αν όντως αυτό αληθεύει, υπάρχει περίπτωση να υπάρξει απόκλιση της πραγματικής μακροοικονομικής επίδοσης της οικονομίας για την περίοδο 2013-2016 σε σχέση με το μακροοικονομικό σενάριο...”



Η σχέση του 0.5 με το 1.7 είναι σχεδόν 1 προς 3, πράγμα που σημαίνει ότι τα όποια νούμερα βλέπετε στο διάγραμμα για έλλειμμα, χρέος κλπ, αυτά θα πρέπει να ξανα υπολογιστούν προς το τρις-χειρότερο. Αλλά και με τον πολύ ήπιο πολλαπλασιαστή, παρατηρούμε ότι από το 2014 και μετά το έλλειμμα ξανασηκώνει κεφάλι, ενώ το χρέος ως προς ΑΕΠ παραμένει σταθερό, δηλώνοντας ότι η επήρεια του "φαρμάκου" των μέτρων που θα ψηφιστούν την Τετάρτη είναι πολύ περιορισμένης δράσης. 

Θα κάψουν, θα ρημάξουν, θα ξεπαστρέψουν για ένα δυο χρόνια, αλλά τον καρκίνο δεν θα τον ξεριζώσουν. Τουναντίον, θα τον θεριεύσουν... 
   
Μια είναι η λύση. Ριζική χειρουργική επέμβαση και ολοσχερή αφαίρεση του χρέους.
  

6 σχόλια:

NP είπε...

"Μια είναι η λύση. Ριζική χειρουργική επέμβαση και ολοσχερή αφαίρεση του χρέους"

Να συμπληρώσω αν μου επιτρέπεται:
Και για να μην ξαναεμφανιστεί το χρέος, πρέπει να παράγουμε οι ίδιοι αυτά που χρειαζόμαστε.

Που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουε να συμμετέχουμε στον σημερινό υπερεθνικό καταμερισμό εργασίας από τον οποίο εξαρτάται η επιβίωσή μας και τον οποίο δεν ελέγχουμε.
Στον σημερινό καταμερισμό, εκείνα που μας επιτρέπεται να παράγουμε (είτε άμμεσα με ντιρεκτίβες, είτε έμμεσα λόγω ανταγωνιστικότητας), δεν φτάνουν για να επιβιώσουμε. Πάντα λοιπόν θα συμπληρώνουμε με δανεικά.

Ελπίζω κάποτε αυτό να γίνει αντιληπτό.

spiral architect είπε...

Κυρία μου,

- Με τι προσόντα πάτε να βγάλετε άχρηστους, ανίκανους και μην γνωρίζοντες πως χωρίζουν δυό γαϊδουριών άχερο εγχώριους και εξωχώριους μανατζαρέους μας;

- Μην ξεχνάτε πόσοι έχουν χαλάσει τόνους χάρτου και ατελείωτα εξελόφυλλα για να στηρίξουν τις περίπλοκες οικονομικές τους θεωρίες, τις οποίες εσείς δεν καταλαβαίνετε ούτε την παρωνυχίδα τους;
(ενδεικτικό παράδειγμα ΕΔΩ!

- Ξέρετε πόσοι καθημερινά μας πείθουν ολοένα και περισσότερο για το ορθόν, αντιστρέφοντας τη σχέση "αιτίου-αιτιατού;

- Γνωρίζετε με ποιους τιτάνιους τρόπους επενδύεται η οικονομία με ιδεολογικό μανδύα; Ξέρετε πόσα χρήματα σπαταλώνται επ' αυτού;

- Τέλος ποιος είναι ο ρόλος σας κυρία μου, πέρα από το να είστε ένα γραναζάκι του συστήματος, που όταν του φθαρούν τα δόντια, θα αντικατασταθεί μαζί με τα συνεργαζόμενα γρανάζια;

Μετα περισσής αγανακτήσεως και ευχόμενοι να αλλάξετε ΠΑΡΑΥΤΑ γνώμην οι:

Αντώνιος Πελτές
Ευάγγελος Προικοθήρας
Φώτιος Ροχάλας
Μπάμπης Σουγιάς
Αρης Παπάρας - Πετούγιας
Ολγα Ανατριχιάζη
Γιάννης Υποκριτής
Παύλος Άκρης
(έπονται κι άλλες υπογραφές)

cynical είπε...


Νομιζω οτι οι μαϊμούδες μπορουν να κανουν καλυτερες προβλεψεις για την πορεια του χρεους.

Ο καθε πικραμενος κανει κι απο μια, την οποια φυσικα και στοιχειοθετει. Απο τις προβλεψεις μοντελων που μαζεψα απο ινστιτουτα δεξια και αριστερα , κρατησα μονο μια, αυτη που δειχνει οτι η υφεση το 2013 θα φτασει στο ...-13% !!!

Η δικη μου μαϊμού, μου ειπε οτι αυτο το νουμερο ειναι υπερβολικο, και με διαβεβαιωσε οτι το δικο της το μοντελο βγαζει υφεση για του χρονου ιση με -8%.

Να δεις που θα παρει και το Νομπελ.

Ανώνυμος είπε...

Η πρώτη διαπίστωση σου σωστή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -πόσο μάλλον να υπολογίσει- την εξέλιξη της οικονομίας
Και η δεύτερη σωστή. Πρέπει να διαγράψουμε το χρέος ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του.
Αξίζει απάντησης το πρώτο σχόλιο.
Η Ελλάδα θα ξαναδημιουργήσει χρέος γιατί είναι υποχρεωτικά στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και στην αλληλοεξάρτηση των χωρών.-καμία χώρα δεν μπορεί να είναι απομονωμένη-.Απάντηση.
Ας διαγράψουμε τώρα το χρέος, να πάρουμε μια ανάσα.-εξ΄άλλου όλα είναι πρόσκαιρα και παροδικά σε τούτη την ζωή και εμεις μαζί- και βλεπουμε.
Η εξέλιξη και το πάντρεμα του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου δημιούργησαν το χρηματικό κεφάλαιο. Η λύση? Γνωστή.
markos

spiral architect είπε...

Συνέχεια εκ του προηγουμένου σχολίου μου:

[...] Στην Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη (σ.σ.: ως γνωστόν στα δημοσιονομικά η ΔΗΜΑΡ δε διαφωνεί...) ο επιμερισμός του κόστους της «σωτηρίας» προβλέπει ότι οι μεν εφοπλιστές θα πληρώσουν 80 εκατ. ευρώ, οι δε ανάπηροι (που προφανώς βρίσκονται σε λιγότερο δεινή θέση από τους αναξιοπαθούντες εφοπλιστές) θα πληρώσουν 82 εκατ. ευρώ...[...]

ο δείμος του πολίτη είπε...

κοινοποιώ...