Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Οι Ιδιωτικοποιήσεις δεν μειώνουν το χρέος




Όπως είναι γνωστό, η Τράπεζα της Ελλάδας έχει ανοίξει ένα ξεχωριστό λογαριασμό στον οποίο προβλέπεται εντός 10ημέρου να κατατίθενται τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις, με διακηρυγμένο στόχο, κατ’ απαίτηση της Τρόικας, τη μείωση του δημοσίου χρέους. Όταν ξεκίνησε το πανηγύρι με τα Μνημόνια, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2009, ήταν σαφώς μικρότερο από το τωρινό, στο 130%, και οι προβλεπόμενες εισπράξεις ήταν στα 50 δις, δηλαδή θα αντιπροσώπευαν ένα ποσοστό επί του χρέους 50/300=17%, όχι και τόσο ευκαταφρόνητο.

Άλλες όμως οι βουλές της Τρόικας, άλλα τα κελεύσματα της πραγματικότητας, τέτοια, ώστε δικαίως κάποιος ν’ απορεί για τον τρόπο με τον οποίο έγιναν οι υπολογισμοί, που έβγαζαν τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις σ’ αυτό το δυσθεώρητο ύψος. Βλέποντας μόνο τον αριθμό των κρατικών επιχειρήσεων που έχουν απομείνει από τις ιδιωτικοποιήσεις των προηγούμενων δεκαετιών, ακόμα και ο πιο αδαής μπορεί να αντιληφθεί ότι ο λογαριασμός δεν έβγαινε.  

Μετά, η πραγματικότητα ανάγκασε την Τρόικα να ανακρούσει πρύμναν και να κατεβάσει το αρχικό νούμερο, των 50 δις, στα μόνο 9, τα οποία και αυτά δεν βγήκαν. Τώρα, το στοίχημα μπαίνει στα 80,000 ακίνητα του δημοσίου, για τα οποία ισχύει το «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι». Είναι τόσο μπλεγμένα, που μόνο στην επόμενη χρεοκοπία μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάτι, κι όταν ίσως έχουν ανέβει κάπως οι τιμές. Να σκεφτείτε ότι το Ελληνικό, το επονομαζόμενο και «καλύτερο φιλέτο» της Ευρώπης, πάει να πουληθεί στα 80 ευρώ το τ.μ., ή 80,000 το στρέμμα. 

Αλλά, προς στιγμή ας υποθέσουμε ότι έχουμε ακόμα δημόσιες επιχειρήσεις στο σακί, και πως η αγορά κρατάει τις τιμές. Στην ερώτηση, αν θα μειωνότανε το χρέος, αν τις πουλούσαμε, η απάντηση είναι ένα καθαρό ΟΧΙ! 

Πού στηρίζεται αυτό το ΟΧΙ;


  • Η πιο προφανής δικαιολόγηση είναι ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις, ειδικά αν είναι μονοπωλιακές, φέρνουν έσοδα, τα οποία με την πώλησή της χάνονται από τον δημόσιο κορβανά. Κάποιος θα μπορούσε όμως να αντιτάξει ότι τα απολεσθέντα έσοδα εξισορροπούνται από, ή ακόμα καλύτερα, υστερούν ως προς το τίμημα πώλησης, το οποίο τα υπερκαλύπτει. Όπως φαίνεται όμως από τα παραδείγματα που παραθέτουν αναλύσεις δημοσιευμένες στο ευυπόληπτο think tank των Βρυξελλών, Vox, αυτό δεν ισχύει, και θα το δείξουμε αναλυτικά παρακάτω.
  • Οι ιδιωτικοποιήσεις πιθανόν να ανακουφίσουν χρεωμένες χώρες που έχουν ξεμείνει προσωρινά από ρευστό. Όμως όχι αυτές που έχουν χάσει την αξιοπιστία τους, όπως η δική μας. Αντιθέτως οι ιδιωτικοποιήσεις θα βλάψουν τη χώρα, εφ’ όσον γίνονται αναγκαστικά σε εξευτελιστικές τιμές. Η τιμή πώλησης δεν μπορεί να ξεπερνά την υποτίμηση των κρατικών ομολόγων, τα οποία τώρα βρίσκονται στα πολύ κάτω τους. Το καλλίτερο που έχει να κάνει μια κυβέρνηση, αν σώνει και καλά θέλει να ιδιωτικοποιήσει, είναι να το κάνει μετά τη διευθέτηση του χρέους. Τάδε υποστηρίζει με κατηγορηματικό τρόπο ο γνωστός Daniel Gros, το αφεντικό του Vox, εδώ: http://www.voxeu.org/article/privatisation-no-salvation
  • Αν το ρευστό από τις ιδιωτικοποιήσεις βοηθάει στο να πληρωθούν τα άμεσα χρέη, εν τούτοις αυξάνει τα ασφάλιστρα στα μακροπρόθεσμα, καθ΄ ότι η χώρα θα έχει ξεμείνει από εγγυήσεις σε περίπτωση χρεοκοπίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις, κάτω από συνθήκες κατακρήμνισης της φερεγγυότητας το μόνο που κάνουν είναι να αναδιοργανώσουν τις απαιτήσεις ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες πιστωτών. 
  • Όπως τονίζει ο Gros, όταν μια χώρα βρίσκεται σε κακή κατάσταση το πρώτο που σκέφτεται να κάνει είναι να ιδιωτικοποιήσει τα φυσικά μονοπώλια. Αυτό όμως δεν προσφέρει στην ανάπτυξη. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να αυξάνει τα κέρδη των ιδιωτών. Αναφέρεται δε στην περίπτωση της Αργεντινής, η οποία έχοντας προβεί σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη χρεοκοπία το 2001, λόγω ακριβώς διαφυγόντων εσόδων.



Ας δούμε τώρα με ένα απλό παράδειγμα του Paolo Manasse (Professor of Macroeconomics and International Economic Policy at the University of Bologna), δημοσιευμένο στο Vox, σχετικα με το γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις δεν συμβάλουν στη μείωση του χρέους.


Έστω ότι η Ελλάδα έχει χρέος 100 μονάδες και ότι τα έσοδά της προέρχονται από δυο πηγές: τον τουρισμό με έσοδα 74 μονάδες και από τα λιμάνια με έσοδα 20. Επομένως συνολικά έσοδα: 94 μονάδες. Επειδή η χώρα έχει λιγότερα έσοδα από όσα χρωστάει, η μονάδα χρέους της θα πωλείται στη δευτερογενή αγορά κατά 94/100=0.94 μονάδες αντί μιας. Ας υποθέσουμε τότε ότι για να απαλύνει το χρέος της πουλάει το λιμάνι για 20 μονάδες, ποσό που αντιπροσωπεύει το 20% του συνολικού χρέους, και αγοράζει πίσω ένα κομμάτι χρέους, ίσο με 20/0.94=21.28 μονάδες. Τότε το χρέος της θα έχει μειωθεί κατά το ποσό αυτό και θα ισούται με 100-21.28=78.72 μονάδες. Εφ’ όσον τα έσοδα προέρχονται πλέον μόνον από τον τουρισμό, η μονάδα χρέους στη δευτερογενή θα ισούται με 74/78.72=0.94, δηλαδή το ίδιο και χωρίς την ιδιωτικοποίηση, δηλαδή θα έχει γίνει μια τρύπα στο νερό! 

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο ιδιώτης που θ’ αγοράσει το λιμάνι θα τρέχει την επιχείρηση με 30% μεγαλύτερη αποδοτικότητα, και ότι τα έσοδα από αυτήν δεν θα είναι 20, αλλά 26 μονάδες.  Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, και εφ’ όσον οι αγορές κεφαλαίου παραμένουν ανταγωνιστικές, το κράτος θα μπορέσει να το πουλήσει για 26 μονάδες, οπότε το χρέος θα γίνει 74 μονάδες, ίσο δηλαδή με τα έσοδα που έχει, εν προκειμένω από τον τουρισμό. 

Το συμπέρασμα που βγαίνει από το προηγούμενο παράδειγμα είναι ότι για να μπορέσει το κράτος να εξοφλήσει το χρέος, θα πρέπει η αποδοτικότητα των δημοσίων επιχειρήσεων να είναι μικρότερη των ιδιωτικών κατά τουλάχιστον 30%

Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως αυτό; Καθόλου, σύμφωνα με τα εμπειρικά στοιχεία.

Οι Megginson και Netter [1] έχοντας συγκρίνει την απόδοση 113 δημοσίων εταιριών, πριν και μετά την ιδιωτικοποίησή τους, βρήκαν ότι η απόδοση κατά μέσο όρο αυξήθηκε κατά 3%-6%, ποσοστό πολύ μικρότερο από το ελάχιστο απαιτούμενο 30% για να συμφέρει στο κρατος η πώλησή τους σε ιδιωτικά χέρια.

Eπίσης παρουσιάζονται και άλλα συγκριτικά στοιχεία, όπως οι νέες θεσεις εργασίας. Στις 39 περιπτώσεις που εξετάστηκαν, παρατηρήθηκε αύξηση των προσλήψεων κατά 1.84%, ενώ στις 66 μειώθηκαν κατά 2.14%. Όσο για τις νέες επενδύσεις, η αύξηση ήταν ανάμεσα στο 2.44% και 0.81%, ΄΄οχι ιδιαίτερα θεαματικές.
[1] Megginson, William L. and Jeffry M. Netter (2001), “From state to market: A survey of empirical studies on privatization”, Journal of Economic Literature 39(2): 321–389.




22 σχόλια:

TNS είπε...

Ώστε "δεν μειώνουν το χρέος", ε?
Πιπέρι στο στόμα, μαρτυριάρα...

cynical είπε...


Eγω;

Εδω, 29 καθηγηταδες το λενε και αλλα τοσα θινκ τανκς!

Ασε που ο Στιγκλιτς, βαφτισε τις privatizations, bribatizations...

spiral architect είπε...

Για την πώληση του ΑΔΜΗΕ - πρώην Γενική Διεύθυνση Μεταφοράς της πρώην ενιαίας ΔΕΗ:

Το παραδέχεται και ο J. Dijsselbloem, ως υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας: «η μεταφορά ενέργειας αποτελεί στρατηγική ανάγκη για τη χώρα και η πώλησή της θα έπληττε το δημόσιο συμφέρον» (Ομιλία στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο, 18/10/2013). Έτσι, απαγόρευσε την πώληση σε ιδιώτες οποιουδήποτε ποσοστού της TenneT. Αντίθετα, ως πρόεδρος του Eurogroup, περιδιαβαίνει τις κατεχόμενες χώρες (Σλοβενία, 21/10/2013) και «υπογραμμίζει την ανάγκη συνέχισης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων» των στρατηγικών υποδομών τους!

Βασικά ο ιδιώτης την έχει πιο μεγάλη και αυτό είναι ΤΟ κριτήριο. Όλα τ' άλλα είναι αντιεπιστημονικά.

spiral architect είπε...

Και στην τελική, τι δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί ακόμα; Για κοιτάξτε γύρω σας κι αν δεν βρίσκετε κάτι μη ιδιωτικό, σίγουρα είμαστε εμείς!

Ας ιδιωτικοποιηθεί το Μάτσου-Πίτσου, ας ιδιωτικοποιηθεί το Τσαν-Τσαν, ας ιδιωτικοποιηθεί η Καπέλα Σιστίνα, ας ιδιωτικοποιηθεί ο Παρθενώνας, ας ιδιωτικοποιηθεί ο Νούνιο Γκονσάλβες (σ.σ. σημαντικός πορτογάλος ζωγράφος τού 15ου αιώνα), ας ιδιωτικοποιηθεί ο καθεδρικός ναός τής Σαρτρ (σ.σ.: διάσημος γαλλικός ναός τού 12ου αιώνα, μείγμα ρωμανικού και γοτθικού ρυθμού), ας ιδιωτικοποιηθεί ο Καταιγιστικός Κρουζ (σ.σ.: Αντόνιο Κρουζ, διάσημος πορτογάλος ποδηλάτης), ας ιδιωτικοποιηθεί το Τέμπλο της Δόξας στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, (σ.σ.: διάσημο τρίπτυχο τέμπλο τού 18ου αιώνα, στον καθεδρικό ναό τής ισπανικής πόλης Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα), ας ιδιωτικοποιηθεί η Κορδιλιέρα των Άνδεων, ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα κι ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό κι ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η δικαιοσύνη και ο νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί το σύννεφο που περνάει, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά αν γίνεται μέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και τελικά, για να ολοκληρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, ας ιδιωτικοποιηθούν και τα κράτη, παραδίδοντας για κάποιο χρονικό διάστημα την εκμετάλλευσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες, που θα λειτουργούν σε καθεστώς διεθνούς ανταγωνισμού. Εκεί βρίσκεται η σωτηρία τού κόσμου...

Και τώρα, ας ιδιωτικοποιηθεί επίσης και η πουτάνα που τους γέννησε όλους.

Ζοζέ Σαραμάγκου, "Τετράδια του Λαντσαρότε - Ημερολόγιο ΙΙΙ, 1993-1995

cynical είπε...

spiral,
και οι δικοι μου υπολογισμοι βγαζουν το ιδιο με τους δικους σου, για το τι κανει τον ιδιωτη να υπερτερει.

cynical είπε...

spiral,

παρατηρω οτι ο Σαραμανγκου, ολο και πιο αθυροστομος γινοταν, οσο γερναγε.

Παντως το Ματσου Πιτσου, το κοβω να βγαζει το μισο ΑΕΠ του Περού. Εισοδος στα 80 δολαρια, και καθε μερα τιγκα. Παντως ιδιωτικοποιησε το τρενο που σε παει εκει (δεν παει αυτοκινητο ή βαρκα), και χρεωνει στα 140 δολαρια πηγαινε-ελα για 3μιση ωρες.

spiral architect είπε...

Είσοδος στο Μάτσου Πίτσου 80 δολάρια;
Λες αλήθεια για το τελευταίο;

cynical είπε...

Μονο για τους ξενους. Οι ντοπιοι πληρωνουν σχεδον τα μισα, αλλα και παλι ειναι ακριβα.

Εχουν βαλει ανωτατο οριο επισκεπτων 2500 ατομα τη μερα.

cynical είπε...

Για του λογου το αληθες, δες εδω

spiral architect είπε...

Τι λε ρε παιδί μου! Τα εισιτήρια είναι ακριβά ακόμα και για το μικροαστό δυτικό που θα πάει κατσακάτου! Εντάξει για το όριο ατόμων, αρχαιολογικός χώρος είναι και πρέπει να υπάρχει. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, τα λεφτά είναι πολλά.
Πριν χρόνια είχα επισκεφτεί το Μουσείο επιστημών της Μόσχας με εισιτήριο 50 καπίκια. Μερικά χρόνια πιο μετά επισκέφτηκα το Γουεστμίνστερ για να δω τους τάφους του Νεύτωνα και του Δαρβίνου και έσκασα 54 λίρες βρίζοντας. Τουλάχιστον στο κοιμητήριο που είναι θαμμένοι ο Μαρξ και ο Φαραντέι η είσοδος (επί Μέητζορ μιλώ!) ήταν δωρεάν.

cynical είπε...

Παντως, στη Ρωσια, τα πρωτα χρονια μετα την πτωση ισχυαν διαφορετικες τιμες για τους ξενους ΠΑΝΤΟΥ, κι οχι μονο στα μουσεια, στα ξενοδοχεια, εστιατορια, θεατρα κλπ. Τωρα φανταζομαι θα ειναι ακριβα για ολους, ντοπιους και ξενους.

Δεν ξερω γιατι το ματσου πιτσου τραβαει τοσο κοσμο, περα απο το μοναδικο τοπιο.
Ειναι μια πολη που χτιστηκε μετα το 1400μΧ, και μπορεις καλλιστα να μπερδεψεις τα κτιρια με τα μυκηναικα.

spiral architect είπε...

Μωρέ καλά τα λέει ο Θανούλης ο απτυχίωτος:
Από τη στιγμή που υπάρχει αγοραστής που, ακόμα κι από ματαιοδοξία, αλλά οικειοθελώς δίνει τα 150 ευρώ, η τιμή του προϊόντος είναι αυτή: 150 ευρώ.
(τον είδες χτες στην Ανατροπή ή μπας κι έβλεπες τον Κουτσούμπα;)

cynical είπε...

Δεν το πιστευω, ο Τζημερος το πηρε στα σοβαρα οτι θα καταριψει τον Μαρξισμο!

Δεν ειδα κανεναν απ' τους δυο. Δεν ειχε σασπενς και αποσυρθηκα.

Ανώνυμος είπε...

σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, η αξία των ιδιωτικοποιήσεων ανέρχεται στα 3,6 δισ. για το 2014 (Τα Νέα-http://tinyurl.com/m3qumpc)

το συνολικά οφειλόμενο χρέος ανέρχεται στα 344 δισ. περίπου (http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece)


αν υποτεθεί (χάριν απλούστευσης) ότι το ελλ. κράτος έχει λαμβάνειν μόνο από τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων (έστω ότι η φορολογία
είναι αναποτελεσματική ως μέσο άντλησης ικανών κεφαλαίων να χρηματοδοτήσουν επαρκώς την κυβέρνηση) η (σχετική) τιμή του ελλ. χρέους
ανέρχεται σε 0,01 (=3,6/344) ευρώ εσόδων ανά ευρώ χρέους.
Σε αυτή την 'τιμή', κάθε ευρώ εσόδων 'αγοράζει' (ή είναι ικανό να 'ακυρώσει') 100 ευρώ χρέους.

εφόσον ευωδοθούν τα σχέδια του προϋπολογισμού τα 3,6 δισ. των ιδιωτικοποιήσεων θα μπορούν να αγοράσουν πίσω χρέος
360 (=3,6 χ 100) εκ. ευρώ.

Το νέο 'μειωμένο' επίπεδο του χρέους μετά την επαναγορά θα είναι ίσο με... 343,6 δισ. περίπου.

Καθώς στο παράδειγμα αυτό το δημόσιο δεν έχει άλλες πηγές εισπράξεων (υποθέσαμε ότι τα φορολογικά έσοδα είναι ισχνά, τόσο, ώστε
να μην αξίζει να υπολογιστούν), η σχετική τιμή του ελλ. χρέους μετά την επαναγορά ανέρχεται σε 0 (=0/343,6) ευρώ εσόδων ανά
ευρώ χρέους, ή αντίστροφα, κάθε (ανύπαρκτο πλέον) ευρώ εσόδων καλείται να καλύψει άπειρο (=οτιδήποτε/0) χρέος.

Αυτό πρακτικά σημαίνει αδυναμία χρηματοδότησης του χρέους με μια ευρεία έννοια (δηλ. αυτό που ζούμε από το 2010).




Αν λάβουμε υπόψη και την φορολογία έχουμε τα ακόλουθα:

Τα συνολικά έσοδα του κράτους (2014, έστω ότι είναι πλέον των προϋπολογισμένων εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις) ανέρχονται
σε 54,7 δισ. ευρώ (Ημερησία, http://tinyurl.com/qhjgk64)

επομένως αναπροσαρμόζοντας το παράδειγμα παραπάνω, ο αρχικός λόγος
εσόδων/χρέους ισούται με 0,17 [=(54,7+3,6)/344] ή 5,9 ευρώ χρέους μπορούν να αγοραστούν με 1 ευρώ εσόδων. Στην νέα αυτή 'τιμή',
οι ιδιωτικοποιήσεις 'αγοράζουν' 21,2 (=3,6 χ 5,9) δισ. χρέους.

Με τις ιδιωτικοποιήσεις να είναι πλήρως αποτελεσματικές, η νέα 'τιμή' του χρέους θα διαμορφωθεί στα 0,17 (=54,7/322,8(=344-21,2)) ή
πάλι 5,9 ευρώ χρέους θα μπορούν να αγοραστούν με ένα ευρώ εσόδων.


Πριν τις ιδιωτικοποιήσεις, κάθε ευρώ εσόδων εξυπηρετούσε 5,9 (=1/0,17) ευρώ χρέους ενώ μετά τις ιδιωτικοποιήσεις
εξυπηρετεί πάλι 5,9 (=1/0,17) ευρώ χρέους!


Επομένως τόσο το παράδειγμα παραπάνω όσο και η εφαρμογή του στα ελληνικά νούμερα επιβεβαιώνουν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν
έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην μείωση του χρέους.

spiral architect είπε...


Tο δημοσίευμα αναφέρει ότι ο αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών, Ιωάννης Σέβης, έχει διατάξει τη διεξαγωγή έρευνας, η οποία θα επικεντρωθεί στο αν η συμφωνία για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ και η πώλησή του στην κοινοπραξία Εmma Delta διέπεται από την αναγκαία διαφάνεια. Ταυτόχρονα θα εξεταστεί αν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.

cynical είπε...

Ευχαριστω,

το ειδα χθες στους FT.

Δες κι αυτό στο capital.gr

Σφάλμα η πώληση του ΑΔΜΗΕ

spiral architect είπε...

Α, πλιζ, τα αυτονόητα λέει ο συγγραφέας, αλλά μη με στέλνεις σε σάιτ τύπου κάπιταλ, γιατί αφ' ενός μου τη δίνουν οι ανακόλουθοι τύποι που (και καλά!) προσπαθούν να περάσουν άποψη ή να γίνουν μάντεις και αφ' ετέρου αναπόφευκτα θα πέσει το μάτι μου στα σχόλια που κατά 99,9% θα είναι από τζημερόκλωνους.
(είμαστε και σε επικίνδυνη ηλικία)

cynical είπε...

Αν το εγραφε η Αυγη ή η Εφ τ Συντακτων δεν θα το ανεφερα καν. Αν ομως το capital προσφερει στους αναγνωστες του τετοια αρθρα, τοτε ειναι ειδηση!

Ο Μαυριδης, εχει κανει στροφη 180 μοιρες, οχι ακομα προς τον Συριζα. Αν παει στο 40%, θα το δουμε και αυτο!

spiral architect είπε...

Καλά, σίγουρα επειδή επηρεάζεται απ' την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα ο καπιταλομαυρίδης "επιτρέπει" τωρα πια να δημοσιεύονται τέτοιες "αιρετικές" για το ύφος του σάιτ, όπως κάποτε άφηνε τουϊτερικά τρολ τύπου Lavrenti Beria να προβοκάρουν.
Αυτό που μου τη δίνει πιο πολύ κει μέσα είναι οι σχολιαστές, γουαναμπήδες γκόλντεν μποϊζ που αφού έχασαν το τραίνο της επιτυχίας σαν επιτυχημένα στελέχη χρηματιστηριακών, πλέον βγάζουν χολή με οικονομίστικη μάσκα.
Τσαπρρ, βρε παλιοζαγάρια!

Napo είπε...

"Οι Ιδιωτικοποιήσεις δεν μειώνουν το χρέος"

ο ιδιωτης δεν δημιουργει χρεος
το κρατος εχει χρεη




"Η πιο προφανής δικαιολόγηση είναι ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις, ειδικά αν είναι μονοπωλιακές, φέρνουν έσοδα, τα οποία με την πώλησή της χάνονται από τον δημόσιο κορβανά"


προφανης αλλα δεν ισχυει τελικα
στην ελλαδα ακομα κια τα μονοπωλια ειναι ζημιογονα βλ ολυμπιακη δεη οσε κτλ

ομως αν πραγματι το μονοπωλειο ειναι κερδοφορο γιατι να εχουμε ανταγωνισμο?

αστειο επιχειρημα


"Αντιθέτως οι ιδιωτικοποιήσεις θα βλάψουν τη χώρα, εφ’ όσον γίνονται αναγκαστικά σε εξευτελιστικές τιμές."

η τιμη καθοριζεται απο την αγορα
αν μια επιχειρηση εχει καταστραφει απο το κρατος λογικο ειναι να μην αξιζει τιποτα
το να καθυστερησεις χειροτερευεις την τιμη και επιταχυνεις την καταστροφη οπως εγινε με το μνημονιο



"Αν το ρευστό από τις ιδιωτικοποιήσεις βοηθάει στο να πληρωθούν τα άμεσα χρέη, εν τούτοις αυξάνει τα ασφάλιστρα στα μακροπρόθεσμα, καθ΄ ότι η χώρα θα έχει ξεμείνει από εγγυήσεις σε περίπτωση χρεοκοπίας. "


το ακριβως αντιθετο
οι επενδυσεις στη χωρα διασφαλιζουν επιχειρηματικο κλιμα και ρευστοτητα και μειωνουν σπρεαντς και κοστος δανεισμου


"Όπως τονίζει ο Gros, όταν μια χώρα βρίσκεται σε κακή κατάσταση το πρώτο που σκέφτεται να κάνει είναι να ιδιωτικοποιήσει τα φυσικά μονοπώλια. Αυτό όμως δεν προσφέρει στην ανάπτυξη. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να αυξάνει τα κέρδη των ιδιωτών. "

ε και?
αν τα κερδη ιδιωτων αυξηθουν σε σχεση με τη ζημια που δημιουργουν τωρα το χρημα δε θα αυξησει ρευστοτητα και μειωσει την υφεση?





"Οι Ιδιωτικοποιήσεις δεν μειώνουν το χρέος"

ο ιδιωτης δεν δημιουργει χρεος
το κρατος εχει χρεη




Ανώνυμος είπε...

Τραγικές αναλύσεις της κακιάς ώρας. Άκου τα εμπειρικά δεδομένα δείχνουν η ιδιωτικοποίηση αυξάνει 3% την αποδοτικότητα!!! Σε ποιό κράτος; Όσο αμόρφωτος, εμπαθής ή ξερολας και να είναι κανείς δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ότι αυτό δεν ισχύει στην Ελλάδα της ρεμούλας και της υπερκακοδιαχειρησης. Και 300% να μου λέγαν ότι θα ανέβαινε η αποδοτικότητα μιας ιδιοτικοποιημενης επιχειρησης λογικό θα μου φαινόταν.

cynical είπε...

Ειναι αληθεια, οτι η πραγματικοτητα ...τσούζει!