Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

Ταξίδι στη Σικελία: Β

Για το Παλέρμο (από το Πάνορμος), από τα παιδικά μου χρόνια ήδη, είχα σχηματίσει άλλη εικόνα στο μυαλό μου. Το φανταζόμουν πιο μεγαλοπρεπές, κάπως σαν κέντρο σπουδαίο μιας παλιάς κοσμοπολίτικης Ιταλίας, τότε που ο δικηγόρος Λαμπίρης, στο "Σπίτι των Ανέμων" πήγαινε κι ερχόταν στα βουλεβάρτα του, και ‘γω δεν ξέρω για τι σπουδαίες δουλειές. Φυσικά απογοητεύτηκα απ’ αυτό που αντίκρυσα. Ολόκληρες περιοχές μες τη γκρεμίλα, ένα βήμα πριν απ’ την κατάρρευση, κι όμως τα περισσότερα από τα σπίτια αυτά να κατοικούνται από πραγματικές οικογένειες και όχι από τίποτε σαλεμένους περιθωριακούς.





Βέβαια, εδώ μπορείτε να προβάλλετε όσες ενστάσεις θέλετε, και να διαμαρτυρηθείτε για εσκεμμένη παραποίηση της πραγματικότητας, εξ αιτιας της αποσπασματικότητας των εικόνων και της επιλεκτικής παρουσιάσης κάποιων κτηρίων. Φυσικά και θα έχετε δίκαιο, γιατί με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσα να σας παρουσιάσω μια εικόνα της Αθήνας εξ ίσου ή ακόμα πιο αποκρουστικής. Αλλά δυστυχώς το πρόβλημα της αντικειμενικής παρουσιάσης δεν έχει ακόμα επιλυθεί και προς το παρόν δεν έχετε άλλη επιλογή παρά να με πιστέψετε.

Πήγα και στις διάφορες λαϊκές αγορές τους, με την ελπίδα να δω κάτι το ξεχωριστό. Όντως, εκεί αντίκρισα Ελλάδα. Αλλού τα φρούτα, τα λαχανικά και τα ψάρια, αλλού τα είδη σπιτιού και ρουχισμού, στην πιο φτηνή τους εκδοχή. Ακριβώς όπως και οι λαϊκές εδώ, με τη διαφορά ότι στο Παλέρμο οι εγκαταστάσεις ήταν μόνιμες. Έτσι, όπως θα διαπιστώσετε από τις φωτογραφίες, βρήκα τις μελιτζάνες να πωλούνται προς 1.99 το κιλό, τις ντομάτες προς 1.39, τις φράουλες προς 2.80, τα φασόλια, (ακριβά), προς 3.5 ευρώ το κιλό.



Και τα καρπούζια προς 0.40 ευρώ. Μια από τα ίδια δηλαδή.



Χρήσιμες στ’ αλήθεια πληροφορίες. Λογικά, δεν συμφέρει ν' αγοράζουμε τα καρπούζια μας από τη Σικελία. Τους απασχολεί και τους Ιταλούς η ακρίβεια, όπως κι εμάς δω. Ξεφύλλισα μια μέρα τη La Repubblica και είδα ότι ήταν φίσκα σε πίνακες με συγκρίσεις τιμών διαφόρων αγαθών. Άρα, δεν είναι πρόβλημα μόνον της Ελλάδας. Τι ακριβώς φταίει, δεν είναι της ώρας να κάτσω και να ξεσκαλίσω. Μου φτάνει μόνο που ξέρω πως και άλλοι μαζί με μας, και οι Γάλλοι νομίζω, έχουν το ίδιο πρόβλημα.

Η Σικελία είναι μια φτωχή, αλλά πολύ γόνιμη περιοχή. Δεν μου ήταν εύκολο να βρω το σημερινό κατά κεφαλήν εισόδημα, ώστε να το συγκρίνω με το δικό μας. Ξέρω μόνο ότι είναι λίγο πιο πλούσια από την Καλαβρία και την Καμπάνια, όλες στο Νότο, και ότι το βιωτικό της επίπεδο ανέρχεται στο 35% του μέσου ιταλικού, (21000). Από τα στοιχεία του 1997 όμως που βρήκα, το κατά κεφαλήν εισόδημα αντιστοιχούσε τότε σε 7000 περίπου δολάρια, ενώ για την ίδια περίοδο στην Ελλάδα ανερχόταν στα 12000 δολάρια. Σημαντική διαφορά, που ελπίζω να κάνει κάπως πιο πιστευτές τις περιγραφές μου. Αλλά ακόμα και οι φευγαλέες εικόνες που πήρα σχετικά με το επίπεδο ζωής των κατοίκων της, συγκλίνουν σε μια συνεκτική εικόνα όπου απουσιάζει ο εμφανής πλούτος και όπου οι φτωχές συνοικίες είναι πολύ πιο φτωχές από τις αντίστοιχες δικές μας. Ας μην ξεχνάμε ότι η ανεργία το 2002 ανερχόταν στο 20% του πληθυσμού της.

Γιατί είναι τόσο φτωχή η Σικελία; Εξ αιτίας της Μαφίας, είναι η απάντηση. Η Μαφία κράτησε την περιοχή δεμένη σε ημιφεουδαρχικά συστήματα παραγωγής, με τον παλιό φεουδάρχη να έχει αντικατασταθεί από τον Μαφιόζο Κάπο, εμποδίζοντας έτσι την είσοδο και την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Η προηγούμενη έκφραση που χρησιμοποίησα αποτελεί μια εντελώς πολιτικά ορθή περιγραφή των οικονομικών δραστηριοτήτων της Μαφίας, για τις οποίες είμαστε ενήμεροι οι πάντες, ώστε να μην χρειάζεται να εξειδικεύσω παραπάνω. Οι λόγοι που η Μαφία ρίζωσε τόσο πολύ και παρέμεινε αποδεκτή από την πλειοψηφία των Σικελών είναι πολλοί και ιστορικοί. Και δεν είχε πάντα η λέξη αρνητικό περιεχόμενο. Αντίθετα σε κάποιες περιόδους ήταν συνδεδεμένη με την ευγένεια, την γεναιοδωρία και την τιμή.

Μου έκανε εντύπωση η έλλειψη σε supermarkets. Δεν υπήρχαν παρά λίγα μικρά, και αυτά με ντόπιους ιδιοκτήτες. Μόνο έξω από τις Συρακούσες θυμάμαι να εντόπισα ένα Carrefour.


Η Σικελία όμως είναι ένα πολύ εύφορο νησί, γεμάτο με πορτοκαλιές και μανταρινιές, ελιές, αμπέλια, αμυγδαλιές, συκιές, καστανιές και ότι άλλο δέντρο βάλει ο νους σας. Σε ορισμένες περιοχές η βλάστηση είναι οργιώδης με αναρίθμητους φοίνικες και μπανανιές ακόμα και μέσα στις πόλεις, με εξωτικά φυτά, αροκάριες, και πρασινάδες που μπλέκουν όλα τα παραπάνω σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι. Και πεύκα, πολλά πεύκα. Και πυρκαγιές. Πολλές πυρκαγιές. Τις αναφέρουν όλοι οι τουριστικοί οδηγοί μαζί με οδηγίες προφύλαξης.

Μαφιόζους με στάμπα στο μέτωπο δεν είδα. Μου είπαν μόνο ότι ο ιδιοκτήτης του parking στο Παλέρμο ήταν με τη μαφία, αλλά μου φάνηκε ένας πολύ καλός και τίμιος άνθρωπος. Φαντάστηκα ότι έτσι θα είναι με τα κατώτερα στελέχη της. Απλοί άνθρωποι που πασχίζουν ν' ανήκουν στη μεγάλη αυτή οικογένεια για να θρέψουν με ασφάλεια τις δικές τους, να σπουδάσουν τα παιδιά τους και να παντρέψουν τις κόρες τους. Η Μαφία βοηθάει και ανταμείβει αυτούς που την υπηρετούν. Αν το καλοσκεφτείς, έχει αυστηρούς και συγκεκριμένους κανόνες, όπως, ότι απαγορεύεται να κοιτάξεις με πονηρό σκοπό τη γυναίκα του φίλου σου, ότι πρέπει να της φερεσαι με εκτίμηση και σεβασμό, και αν εξαιρέσεις μερικούς μόνον που αφορούν τους προδότες, είναι ένα πολύ ηθικό και δίκαιο σύστημα κοινωνικής οργάνωσης. Απόδειξη ότι η πλειονότητα των κατοίκων της Σικελίας, της Καλαβρίας και της Κορσικής δεν θέλει καν να την αποχωριστεί.

Είδα επίσης στο Παλέρμο ένα πολυτελές αυτοκίνητο με τέσσερις, ντυμένους στα μαύρα και με μπριγιαντίνη στα μαλλιά, ακολουθούμενο από ένα άλλο, λιγότερο πολυτελές και με άλλους τέσσερις, στα μαύρα επίσης. Μαφιόζοι, μαφιόζοι μου φώναξε ο γιος μου. Καλά πώς κάνεις έτσι, του απάντησα. Μπορεί να ήταν και βουλευτές. Δεν έχεις και πολύ άδικο, μου ανταπάντησε και έχασε με μιάς τον ενθουσιασμό του για κάτι που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν και τόσο σπάνιο στα μέρη μας

Ο τελευταίος μαφιόζος που είδα, δεν ήταν ζωντανός, αλλά σε κάδρο, κρεμασμένος σε περίοπτη θέση στον τοίχο ενός πολυσύχναστου εστιατορίου. Είχε αφήσει πίσω χήρα και δυο μικρά αγόρια. Αλλά το εστιατόριο έκανε χρυσές δουλειές, πράγμα που σήμαινε ότι η Μαφία δεν είναι άκαρδη και ούτε πετάει στο δρόμο τις χήρες και τα ορφανά που η ίδια είναι αναγκασμένη μερικές φορές να δημιουργεί.


Θυμήθηκα, ότι πριν από μερικά χρόνια, μπορεί και ένα, ο ΓΑΠ είχε αναφέρει, όχι άδικα, όπως διαπίστωσα μελετώντας τη διάρθρωση της Σικελικής Μαφίας, ότι η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από το γνωστό αυτό συνδικάτο του εγκλήματος. Δεν αντιλέγω, αλλά θα έπρεπε να ήταν περισσότερο προσεκτικός, γιατί η παρακάτω φωτογραφία που τράβηξα στην Καλαβρία (διαβόητο κεντρο μιας άλλης, ακόμα πιο φοβερής Μαφίας), θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από κακόβουλους εχθρούς σαν αποδεικτικό στοιχείο περίεργων διασυνδέσεων, μέσα από ύποπτες κουζίνες, και χορηγίες αμφιλεγόμενων ποδοσφαιρικών ομάδων.


Στη Σικελία, όσο και να έψαξα στάθηκε αδύνατο να βρω τη Μαλένα, ούτε καμιά που να της μοιάζει. Οι ίδιες γνώριμες πληθωρικές φιγούρες του νότου. Χοντροκάπουλες, χοντρομπρατσούδες και χοντροβυζούδες.


Δεν θα ήθελα να κλείσω αυτό το σημείωμα χωρίς ν’ αναφερθώ στην Αίτνα. Στα 3.300 μέτρα, ένα από τα πιο θορυβώδη και παιχνιδιάρικα ηφαίστεια της Ευρώπης. Οι συχνές εκρήξεις της την καθιστούν σχετικά ακίνδυνη, διότι όπως λένε οι ειδικοί, αυτό την κάνει να εκτονώνεται. Αλίμονο στον Βεζούβιο και στους Ναπολιτάνους. Αν ποτέ το ηφαίστειο αυτό εκραγεί θα θρηνήσουνε πολλές μανούλες, λένε τα προγνωστικά. Στην Αίτνα ανεβαίνει κανείς άνετα με αυτοκίνητο μέχρι τα 2000 περίπου μέτρα, ενώ με τελεφερίκ μπορείς να φτάσεις μέχρι τα 3000 μέτρα και μετά με τζιπ να πλησιάσεις μέχρι και τον κεντρικό και ψηλότερο κρατήρα. Στους πρόποδές της βρίσκεται η Κατάνια καθώς και πολλά πλούσια και εύφορα χωριά.


19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άντε με το καλό ,και σύντομα ,να επισκεφτείτε και τον Ιταλικό Βορρά, (ίσως με την ευκαιρία ανανέωσης της γκαρνταρόμπας και της κοσμηματοθήκης σας) και να μας δώσετε μια ανάλογη ανταπόκριση και κυρίως μια σύγκριση του Βορά και του Νότου .

Ειδική μνεία παρακαλώ να γίνει και στις Γυναίκες του Βορρά που μάλλον ούτε χοντρομπρατσουδες ούτε χοντροκωλουδες εικάζω ότι είναι.

cynical είπε...

Κοίταξε de profundis τη σύγκριση μπορω να την κανω και απο το γραφειο μου, όταν βγουνε τα καινουργια στοιχεια της Eurostat. Τι πιο ανέμακτο;

Οταν ομως με το καλό επισκεφτώ τη Βόρεια Ιταλία, τις ερευνές μου μάλλον θα μονοπωλήσουν οι ανδρες του Βορρά, που απ' ότι εικάζω θα είναι καλυτερης κοπής από αυτούς του ιταλικού νότου. Εικασίες...

VAD είπε...

Φίλη cynical,Τόσο ωραία μας ταξίδεψες,αλλά δεν είδες την ωραία Βιγκάτα,την πόλη όπου ο συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Αντρέα Καμιλλέρι τοποθετεί τον ήρωα του αστυνόμο Μονταλμπάνο να αγωνίζεται εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος!
Εκεί θα έβρισκες και τη Μαφία που τόσο εναγωνίως αναζητούσες!
Ηταν πολύ ωραίο το ταξίδι σου,πάντα τέτοια...

cynical είπε...

Καλημερα VaD. Εκ των υστερων ανακάλυψα και άλλα μερη (oπως το Corleone)οπου οι μαφιόζοι ειναι κάπου πέντε στον παρά. Κάποια στιγμη θα κανω και δευτερο γυρο, αυτη τη φορά πιο επιλεκτικο και μελετημενο. Δεν ειναι και μακρια. Ένα τσιγάρο δρομος, μια απλωτή και έφτασες!

Μονταλμπάνο νομιζω ότι ειναι μια μικρη πολη, Σικελια ή Καλαβρια. Καπου το ειχα προσπερασει αυτο το ονομα. Απ' ότι ειδα το Viggata δεν ειναι πραγματικη πολη, ειναι στη φαντασια του Καμιλέρι, και μαλλον αντιστοιχει στο Porto Empedocle στον Ακράγαντα κοντά στον Νοτο. Ειναι έτσι;

VAD είπε...

Καπου εκεί την τοποθετεί,πάντα το καλό αστυνομικό μυθιστόρημα(πχ.Μάρκαρης)με συγκινούσε,έτσι με τον Καμιλλέρι και τον Μονταλμπάνο βρέθηκα στο στοιχείο μου!
Οταν ξαναπάς εκεί,τα χαιρετίσματά μου στον επιθεωρητή Μονταλμπάνο!

NdN είπε...

Εγώ όμως που έχω επισκεφτεί το Παλέρμο σε πιστεύω απόλυτα και επιβεβαιώνω ότι οι φωτογραφίες αποτυπωνουν την πραγματική εικόνα της πόλης. Δυστυχώς δεν έβγαλες κάποιον εμπορικό δρόμο το βράδυ για να δείξεις τα κλειδαμπαρωμένα μαγαζιά που θυμίζουν πόλη στην οποία γίνεται πλιάτσικο.

Οι λαϊκές αγορές τους είναι πράγματι ίδιες με τις ελληνικές και δεν είναι σε όλες τις πόλεις μονιμες. Οι τιμές τώρα μπορεί να είναι ίδιες με την Ελλάδα, αλλά όταν πήγα εγώ ήταν ελαφρώ πιο ακριβά. Ισως βέβαια να έφταιγε και η πόλη. Πάντως οι Ιταλοί ήταν οι πρώτοι που βίωσαν την τεράστια ανοδο των τιμών με την έλευση του ευρώ. Εξάλλου αυτός ήταν και ο λόγος που ονομάστηκε και EURO (E Una Rubbina Organizzata) δηλαδή είναι μία Οργανωμένη Ληστεία! Καταπληκτικό, έτσι; Οταν μου το είχαν πει είχα γελάσει πολύ.

Για την μαφία θα μπορούσα να γράψω βιβλίο. Αλλά θα προτιμήσω να μην το κάνω γιατί ο τελευταίος που το έκανε αναγκάστηκε να υποβληθεί σε 20 πλαστικές και να αλλάξει όνομα και πολλούς τόπους διαμονής. Εγώ πάλι καθότι παιδαράς δεν θα ήθελα να αλλάξω φάτσα, καλύτερο όνομα από το NdN δεν θα μπορούσα να βρω και τόπο κατοικίας έχω αλλάξει πολλές φορες, οπότε θα αρκεστώ να πω ότι η οργανωμένη μαφία είναι σαφώς καλύτερη από αυτή με τους μπράβους της Μυκόνου που βιώνουμε στην Ελλάδα.

Οσον αφορά το χαρακτηρισμό «Σικελοί» που είχε αποδώσει ο ΓΑΠ στην κυβέρνηση Καραμανλή, αντιγράφω κάτι που είχα γράψει παλαιότερα.

«Ατυχέστατος ο χαρακτηρισμός «Σικελοί» για την κυβέρνηση της ΝΔ και τους κουμπάρους της από τον ΓΑΠ: ακόμη δεν τους φόρεσαν χειροπέδες και αυτοί «κάρφωναν» ο ένας τον άλλον για να γλιτώσουν. Οι «Σικελοί» βάζουν την «οικογένεια» πάνω από όλα. Υπάρχει άλλη ιταλική λέξη που τους χαρακτηρίζει επακριβώς».


Τέλος θα ήθελα να καταγγείλω την προσπαθεια σκόπιμης παραπληροφόρησης του αντρικού πληθυσμού του blog με τα ψέματα που γράφεις για τις Ιταλίδες. Εκτός αν εννοείς ότι δεν είδες καμία «Μαλένα» γιατί ήταν όλες καλύτερες! Εγώ επιβεβαιώνω ότι μπορεί εσύ να μην είδες γυναίκες σαν τη Μαλένα, εγώ όμως υποστηριζω ότι ήταν dovunque!

Υ.Γ. Η φωτογραφία με το φορτηγό είναι όλα τα λεφτά!!

katerina είπε...

Καλημέρα cynical.
Η αναρτηση σου (α και β μέρος) ήταν υπέροχη. Πραγματικά σε ταξίδευε.
Την είδα την Σικελία μέσα απο το γραπτό σου, και μάλιστα ξεκούραστα και δροσερά.

Αλλά κυνική μου δεν κρατιέμαι να μην σου ξαναπώ ότι ο τίτλος του blog σου είναι παράταιρος με αυτό που εγώ εισπράττω. Για ...κυνική γνωρίζεις όχι μονο την τιμή των πραγμάτων αλλά πολύ ουσιαστικότερα την ...αξία τους.

cynical είπε...

Γιαυτό VaD, σε όλα τα cafe και σταθμούς στο δρόμο έβλεπα να πωλούνται βιβλία του Καμιλερι. Ειχα απορήσει. Τωρα μαλλον εξηγούνται όλα. Εγω πάντως δεν τον εχω διαβασει. Τι να πρωτοκάνω;

cynical είπε...

Καλημέρα NdN. Αυτο το κλειδαμπάρωμα που λες το ειχα δει στην Ναπολη και μου ειχε κανει εντυπωση. Και καπου αλλου προσφατα. αλλα δεν θυμαμαι. Μπορει να ηταν και Τουρκια. Αυτά με τα αδιαφανη στορ που ειναι απαραβιαστα και δεν γνωριζεις επι πλεον τι εχει πισω απο τη βιτρίνα.
Κυκλοφορησα βραδυ στο Παλερμο αλλά δεν προσεξα κατι τετοιο.

Καταπληκτικο αυτο με το Ευρώ...Οι μαγκες το ειχαν αντιληφθει με την πρώτη.

Διαβασα ότι η οι οικονομικες πραξεις της μαφίας σημερας εκτιμώνται στο 7% του ΑΕΠ της Ιταλίας. Αλλά κανουν και αγαθοεργιες. Εχουν επισης και αρχες και αυτο τους κανει αξιόπιστους, όχι σαν τα δικά μας τα κουμάσια, τα οποια οι αντιστοιχοι σικελοί μαφιοζοι θα τα εκτελούσαν στη στιγμή, σαν την ντροπή της διεθνους μαφιας.

Λέγεται οτι το 1943 η απόβαση των συμμάχων στην Σικελία δεν θα ηταν εφικτη χωρις τη βοήθεια της τοπικης μαφιας την οποια συντονιζε απο Αμερικη ο Lucky Luciano, ο οποίος σημειωτεον ηταν στη φυλακή εκεινη την περιοδο.

Εγω πάντως θα ήθελα να γνωρισω τις μαμαδες των μαφιόζων μόνο, και τη σχεση τους με τους γιους τους. Λες, να με χαρακώσουν γιαυτό;


Οσο για τις Μαλένες, μαρτυς μου ο θεος, δεν τις ειδα. Φαινεται θα τις κρατουσαν κρυμενες οι μαμαδες τους για να μην τις ματιαζει ο κοσμος και τους τυχει κανενα στραβοπατημα. Τι άλλο να πω... Να εχω και φωτογραφιες σαν μαρτυρια.

cynical είπε...

Να εισαι καλά Κατερινα. Παρέλειψα ομως πολλά. Όπως τους αρχαιους ναους στην Segesta, Ακραγαντα και Συρακούσες, την κοσμοπολιτικη Ταορμινα και το Ρηγιο απέναντι από τη Μεσσινα.
Μιας και πιασαμε Ιταλια, μου φαινεται εχεις και συ πολλα να πεις απο τα βορειοτερα, Λιβορνο και τα χωρια της Τοσκανης. Γιατι όχι;
Ειχα παει παλια στην Ούμπρια, απο κατω, στη Περούτζια και τη Σιενα και την Ασιζη. Η εξοχή στις περιχες αυτες δρα σαν το καλυτερο ηρεμιστικο με τις κοιλαδες, τους καταφυτους λοφους, τα κυπαρισσια, τις διασπαρτες βιλες...

Οσο για την κυνικότητά μου πολλοι την εχουν αμφισβητησει. Τωρα ομως δεν γινεται ν' αλλάξω ...logo. Θα παραμεινω μια κυνική που δεν ηταν και τοσο κυνική. Μηπως το ηξερα τι ήμουν πριν αρχίσω να γραφω;

katerina είπε...

"Μηπως το ηξερα τι ήμουν πριν αρχίσω να γραφω;"

Αυτή την μαγική φραση σου, στην έκλεψα και την έβαλα πάνω πάνω στο blog μου.
Με 5 λέξεις είπες ότι στριφογυρίζει στο μυαλό μου εδώ και καιρό.
Και cynical, αν εσύ νομιζες ότι είσαι κυνική ...και δεν ήσουν, μικρό το κακό. Σκέψου εγώ που νομιζα ότι είμαι ...έξυπνη!!!

VAD είπε...

Με αφορμή μια απάντησή σου στην Κατερίνα,εχεις υλικό για Εγεστα,Ακράγαντα,Συρακούσες και μου το κρύβεις;Γρήγορα ανάτηση,παρακαλώ!
Σικελική εκστρατεία ήταν αυτή,να μη μας δείξεις τ'απομεινάρια των αρχαίων λατομείων;Κάτι λέγαμε σε προηγούμενη ανάρτησή σου για Θουκυδίδη,το θυμάσαι σίγουρα.Συγνώμη που είμαι απαιτητικός,αλλά εσύ φταις ,μου άνοιξες την όρεξη με το ταξίδι σου!

VAD είπε...

Διόρθωση άσχετου πληκτρολόγου:Γρήγορα ανάρτηση

nelly είπε...

ο μαφιοζος της φωτο πιο πολυ σε παρακμιακο greek lover μoυ κανει...

Βρε ασ' το παιδι να παραμυθιαστει λιγο, παλιοκυνικη! Να χει να κανει και το κομματι του στους φιλους του!

Με τουτα και με κεινα μου ηρθε στο νου ο στιχος "στο Αγκριτζεντο μου βγαλαν το ματι,στις Συρακουσες κλεβουνε καρδιες..." (τι αλλο? Ζωρζ Νταλαρας)

Ανώνυμος είπε...

Με τράβηξαν οι αναρτήσεις σου γιά τη Σικελία, γιτί έχω περάσει εκεί μερικούς από τους καλύτερους μήνες της ζωής μου.

Εχεις κάνει μιά πολύ καλή περιγραφή των όσων βλέπει κάποιος επισκέπτης των λίγων ημερών: χαρακτηριστικές εικόνες, ακριβείς περιγραφές.

Δεν είδες όμως -και δεν θα μπορούσες, άλλωστε, γιατί από ότι διάβασα ήταν ενα σύντομο ταξείδι- το περιεχόμενο των όσων περιγράφεις. Το περιεχόμενο των σπιτιών, των φτωχικών πολυκατοικιών, το περιεχόμενο του κουκουλιού- ή αλλοιώς, τους κτίστες του, τους Σικελούς.

Εχω πάψει προ πολλού να ταξειδεύω γιά να γνωρίσω "αστικά τοπία", κατασκευάσματα. Και έχω πειστεί πιά ότι οι ανθρώπινες κατασκευές έχουν λίγα, μα πολύ λίγα να πουν και γιά αυτούς που τις έφτιαξαν, και γιά αυτούς που τις κατοικούν σήμερα. Οπως ο χαρακτήρας του καλλιτέχνη δεν έχει τίποτα να κάνει με το έργο του: Αθλιοι χαρακτήρες έφτιαξαν αριστουργήματα. Δεν τους εκφράζουν, και αυτοί δεν εκφράζουν τα κτίσματα. Δυστυχώς- ή εθτυχώς, δεν ξέρω-, αυτό έχω διαπιστώσει.

Προσπαθώ να ταξιδεύω γιά να γνωρίζω ανθρώπους. Και αυτό απαιτεί μακρά παραμονή σε κάθε μέρος, επαφή με την πραγματικότητά τους, ζωή ανάμεσά τους. Κατάφερα να βλέπω το περιβάλλον που εμείς θαυμάζουμε ή απορρίπτουμε μέσα από τα δικά τους μάτια, μέσα από την ζωή τους σε αυτό.

Το έκανα στη Σικελία, και συγκεκριμμένα στο Παλέρμο.

Και γράφω αυτό το σημείωμα, αυτή την προσθήκη στην πολύ καλή ανάρτησή σου, γιά να τονίσω ότι οι Σικελοί δεν έχουν τίποτα κοινό με τις εικόνες που δείχνεις, και που - ειδωμένες μέσα από τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ μάτια- ξεγελούν.

Εζησα τους Σικελούς γιά σχεδόν 10 μήνες. Από πολύ κοντά, δούλεψα εκεί, έκανα φίλους, περπάτησα. μίλησα, γλέντησα μαζί τους. Τους γνώρισα, έζησα μιά ζεστασιά που δεν την βρίσκεις πιά πουθενά -ή σχεδόν πουθενά-...΄και είδα ότι είδες, και τελικά, μου άρεσε, όπως αρέσει και σ' αυτούς, είδα το κουκούλι τους όπως το βλέπουν αυτοί.

Αν και οι εικόνες είναι η δουλειά μου, και το πάθος μου, αν θέλεις - είμαι φωτογράφος -ανταποκριτής- αυτές μπορούν να σε ξεγελάσουν, να σε εξαπατήσουν. Μπορούν να σε κάνουν να βγάλεις συμπεράσματα που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια.

Και αν αναζητάμε την αλήθεια, αυτή βρίσκεται στους ανθρώπους και όχι στα κτίσματά τους... τα άθλια κτίσματα μπορεί να κατοικούνται από τους καλύτερους η και τους χειρότερους.

cynical είπε...

Καλημέρα Κατερίνα. Την είδα την προμετωπίδα στο βλογ σου. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε απο κατω: "ποιος στ' αλήθεια ειμαι εγώ και που πάω..." Πάω να καταλήξω ότι το γράψιμο ειναι καλυτερο απο ψυχαναλυση. Πολλες φορες νομιζω οτι ξερω την απαντηση, αλλα όταν πάω να της δώσω σχημα με λεξεις, βλέπω οτι βγαινει κουτσή, γεματη τρυπες και κενα. Λεξούλα τη λεξούλα στηνουμε τον κοσμο στα πόδια του. Καθε φορά που γραφω κατι, λέω αντε κατι παραπάνω έμαθα και σημερα.

Το βλογ την επομενη βδομαδα θα υπολειτουργει. Θα περιφερεται απο ιντερνετ καφε σε ιντερνετ καφε. Αντε που θα παει θα φυγει και το καλοκαιρι...

cynical είπε...

Γεια σου VaD. Εχω κάποιες φωτογραφιες απο τους αρχαιολογικους χωρους που αναφερεις. Και απο τα λατομεια στις Συρακουσες. Αν θες να σου τις στειλω στο e-mail σου. Χαρά μου. Πέρα απο αυτες όμως, δεν ξερω τιποτα παραπανω για να αφηγηθω την ιστορια της ελληνικης ...αποικιοκρατίας στην Κ. Ιταλία. Οπότε σκετες φωτογραφιες δεν λένε..
Οι ναοι παντως ειναι πολυ εντυπωσιακοι, οι ακροπολεις ειναι πολυ εκτεταμενες και περιλαμβανουν πολλούς ναους, στις δε Συρακουσες υπάρχουν επι πλεον και δυο θεατρα σε πολυ καλη κατασταση. Στον Ακράγαντα δε, σωζεται και το εσωτερικο.

Θα δω αν βγαινει κατι με αυτα τα ολιγα, θα τα εκθεσω δημοσιως!

cynical είπε...

Καλημέρα Νελλη. Κατι δεν μου πήγαινε καλά με τον "μαφιόζο" του κάδρου. Μεγένθυνα (σαν άλλος Αντονιονι) και ειδα ότι ο τυπος απο κατω φορουσε σώβρακο κιτρινο μα παιδικα σχεδιακια. Η χήρα, πάνω στη ζάλη της δεν πρόσεξε τί αναρτούσε!

Άσε το παιδι, δεν κανει τιποτε αλλο απο το να παραμυθιάζεται. Ξεκούνημα θέλει..

Ποιό είναι το άζμα του Φον-Νταλάρα; Εκτος απο κινητή ταινιοθήκη, είσαι και κινητή μουσικη βιβλιοθηκη..

Την επόμενη βδομάδα το βλογ θα υπολειτουργει. Ότι καταφερω από τα wi fi και ιντερνετ καφε.
civendiamo!

cynical είπε...

Καλημέρα και καλως όρισες de la mettrie. Όπως είδα, και στον κόσμο των blogs επίσης.

Το ταξιδι ήταν πράγματι φευγαλαιο, μονο μια βδομάδα στο νησι. Ακριβως κι εγω αυτό ζητάω, να περάσω μέσα από τα κατώφλια και τα ανοιχτά παράθυρα. Συμφωνώ απόυτα μαζί σου. Και για μένα οι τόποι είναι οι άνθρωποι και η ζωή τους.

Αυτό που κάνεις, το να μενεις πολυ σε ένα τόπο για να τον γνωρισεις απο τα μεσα, είναι κάτι που δεν μπορεί να ταιριάξει εύκολα στη ζωή των περισσοτέρων μας. Εισαι πολυ τυχερος, (και ικανός) που τα κατάφερες. Εγω μπορεσα και το εκανα για καποια χρονια, χρησιμοποιώντας σαν οχημα τις σπουδες. Από κει και μετα, απο φευγαλεες εικονες και λεπτομερειες προσπαθω να ανασυνθεσω μια πραγματικοτητα την οποια μπολιάζω φυσικά και με δικα μου αυθαίρετα στοιχεια. Άσε που ειναι και το φραγμα της γλωσσας, που σου υπενθυμιζει συνεχεια ότι κατι λειπει, οτι κατι χανεις.

Αυτη τη ζεστασια των Σικελών δεν αμφιβάλω ότι θα την ενοιωθα κι εγω με την πρωτη αν ειχα την ευκαιρια να τους γνωρισω απο κοντα. Δεν ειναι παντως κατι μη αναμενομενο. Μεσογειος απ' τη μια, και μια μορφή οικονομίας που ακομα δεν δρα ισοπεδωτικά όπως στις περισσοτερο "αναπτυγμενες" περιοχες.

Πολύ ενδιαφερον το επάγγελμα που κανεις. Πριν μπλεχτω με τις επιστημες αυτη ακριβως τη δουλεια ήθελα να κανω για τους ιδιους ακριβως λόγους. Για να γνωριζω τους ανθρώπους απο τα μεσα.
Χαιρομαι που περασες απο δω.

ΥΓ. Αν καποτε δημοσιευες καποιες φωτογραφιες σου και τις σχολιαζες, θα ηταν ενα ωραιο "σχολειο" για μας.