Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Homo Neoliberdal


Όταν οι μπολσεβίκοι κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα το ’17, στη βαλίτσα με τα όνειρα εκτός από την οικοδόμηση μιας ιδανικής τάξης πραγμάτων, υπήρχε και ο στόχος της δημιουργίας του Homo Sovieticus, ενός νέου δηλαδή προτύπου ανθρώπου, αφοσιωμένου στο κόμμα, στη δουλειά, στην κολλεκτίβα, υπεύθυνου, αλληλέγγυου με τους συνανθρώπους του, με υψηλά ιδανικά, και μεγάλες ιδέες. Το πρότυπο αυτό άλλαξε με τα χρόνια και αυτό που μας φανερώθηκε μετά την πτώση της κουρτίνας το 1989 και τη μεγάλη φυγή, δεν ήταν παρά το θλιβερό απομεινάρι των πρωταρχικών καλών προθέσεων της χρυσής εποχής του αγνού ενθουσιασμού και της δημιουργικής ανατροπής των παλαιών σχέσεων.

Δεν θα μακρηγορήσω επ’ αυτού, μιας και δεν είναι στόχος μου να εκθέσω τα πώς και τα διατί της προσπάθειας δημιουργίας του συγκεκριμένου σοβιετικού ανθρωπολογικού προτύπου, ούτε να προκαλέσω τον αποτροπιασμό σας, αλλά να εστιάσω σε αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της ανάπλασης και να επισημάνω ότι ένα ανάλογο πρότυπο κατασκευάζεται εδώ και κάμποσες δεκαετίες και στα καθ’ ημάς, στα χωράφια δηλαδή της ελευθερόφρονης και φιλελεύθερης Δύσης, με όχι τόσο πομπώδεις, είναι αλήθεια, εξαγγελίες, όπως το έκαναν με υπερηφάνεια οι σοβιετικοί, αλλά υπόγεια, μεθοδικά και προπαντός ανεπαίσθητα, με όπλο την ιδεολογία, το δεκανίκι, δηλαδή των απανταχού εξουσιών για την απόσπαση συναινέσεων και κατασκευή συνειδήσεων σε απόλυτο συντονισμό με τις δικές τους.

Το σημερινό πρότυπο, το οποίο προάγεται και διαδίδεται προς κάθε κατεύθυνση, ως το βέλτιστο ανθρωπολογικό πρότυπο, που τάχατες προέκυψε από την μακραίωνη εξελικτική πορεία της σοφής Φύσης, δεν είναι τίποτε άλλο από το πρότυπο του νεοφιλελεύθερου ανθρώπου, με χαρακτηριστικά τα οποία σχεδιάστηκαν να εξυπηρετούν συγκεκριμένες οικονομικές επιλογές και οργανωτικές δομές του ύστερου καπιταλισμού.

Πώς πρέπει να είναι ο σημερινός άνθρωπος; Ποιος είναι αυτός ο οποίος επαινείται και προβάλλεται σαν πρότυπο; Ποιες είναι οι αρετές του;

Ο νέος αυτός άνθρωπος θα πρέπει πρώτα-πρώτα να είναι ευέλικτος, για να μεταπηδά από το ένα θέμα στο άλλο, από τη μια εργασία στην άλλη και από τη μια πόλη στην άλλη. Η κινητικότητα δηλαδή στο χώρο και στη σκέψη αποτελούν μια πρώτιστη αρετή.

Έπονται η προσαρμοστικότητα και μάλιστα η ταχύτητα της προσαρμοστικότητας σε νέα περιβάλλοντα, η ικανότητα επανασχεδιασμού της ζωής και η αποστροφή προς κάθε σταθερή βάση, σταθερή σχέση, σταθερό τόπο, διότι η σταθερότητα δημιουργεί εξαρτήσεις και οι εξαρτήσεις φρενάρουν την κινητικότητα και την δυναμική ανέλιξη προς το μέλλον και το άγνωστο.

Ο νεοφιλελεύθερος άνθρωπος πρέπει να δείχνει δυναμισμό, επιχειρηματικό πνεύμα, να αγαπάει το ρίσκο, να εκτίθεται σε κινδύνους, να έλκεται από το καινούργιο και το καινοτόμο, να αποδεσμεύεται εύκολα από το «παλαιό», να είναι ανταγωνιστικός, να αυτοσχεδιάζει, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να επιμορφώνεται συνεχώς και να αποκτά καινούργιες δεξιότητες, ώστε να προλαβαίνει να μαθαίνει πιο γρήγορα από τη μηχανή που τον παραμονεύει στη γωνιά να του πάρει τη θέση και τη δουλειά, αλλά και να είναι έτοιμος να ανακυκλωθεί όταν αλλάξουν οι συνθήκες.

Τι σχέση λοιπόν έχει αυτό το είδος που μόλις περιέγραψα με τον κανονικό άνθρωπο; Ποιος άνθρωπος μπορεί να σταθεί σε ασταθείς και κατακερματισμένες κοινωνίες; Ποιος άνθρωπος δεν θέλει να έχει μια σταθερή εργασία, ένα σταθερό τόπο ώστε να μπορέσει να φτιάξει και σταθερές σχέσεις και να νοιώθει ότι η ζωή του έχει μια συνοχή και μια συνέχεια; Ποιος άνθρωπος δεν θέλει να ζει με ασφάλεια και με μακροχρόνιο σχεδιασμό στη ζωή του; Ποιος δεν θέλει να αξιοποιεί την εμπειρία του και την μαστοριά του και να αμείβεται και να επιβραβεύεται γι αυτό;

Γιατί λοιπόν ένα τόσο διεστραμμένο πρότυπο, κατάφωρα ενάντια στις βασικές συναισθηματικές ανάγκες του ανθρώπου κατάφερε τόσο να επικρατήσει και να περιβάλλεται μάλιστα και με αίγλη περισσή; Γιατί η σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη, κατάντησε να αποτελεί ένα τόσο αρνητικό χαρακτηριστικό; Γιατί πειστήκαμε ότι το άγχος και το στρες αποτελούν την κινητήρια δύναμη της ιστορίας;

Πώς πειστήκαμε ότι οι αξίες αυτές, που γεννήθηκαν από τις ανάγκες του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των επιχειρήσεων για γρήγορες αποδόσεις, και οι οποίες με τη σειρά τους επέδρασαν και στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων αιχμής και στις απαιτήσεις που ήγειραν προς τους εργαζομένους τους, θα έπρεπε να συγκροτούν και το αξιακό περιεχόμενο του νέου ανθρώπου;

Πώς έγινε και η επιχείρηση και οι εξ αυτής εκπορευόμενες προτεραιότητες και επιλογές υποκατέστησαν την ανθρώπινη ουσία μας; Ας διαλύσουμε λοιπόν τις ψευδαισθήσεις και ας καθίσουμε να δούμε τι ανήκει σε μας και τι στην επιχείρηση και την κουλτούρα της.

Ο Homo Sovieticus τελικά ήταν πολύ αθώος και πιο κοντά στον Homo Sapiens απ’ ότι ο Homo Neoliber(d)al.

64 σχόλια:

vripol είπε...

Καλησπέρα αγαπητή μου. Σχετικό, από τό βιβλίο τού ξάδελφου:
" Η ταραχή της Cynical φάνηκε στό νευρικό παλινδρομικό τρεμόπαιγμα τής ουράς της.
Κούνησε σάν φτερά πεταλούδας τά βράγχια της..
Την έπνιγε η συνειδητοποίηση της τρομερής ιδεολογικής παγίδας πού είχε στήσει η όψιμη νεοτερικότητα στά ανθρώπινα θύματα της..
"Δέν έχουν τό θεό τους" γρύλισε κουνόντας τήν υγρή μουσούδα της.
"Ειναι ικανοί να απαιτήσουν, ακόμα καί να επιβάλλουν την βιολογική μας μετάλλαξη προκειμένου να μας κανουν εύκαμπτους, ευπροσάρμοστους καί αιωνίως επινοητικούς..
"Αυτοί θέλουν, τελικά, ΥΠΟΜΑΝΙΑΚΟΥΣ ΧΑΜΕΛΑΙΟΝΤΕΣ καί όχι φυσιολογικούς ανθρώπους"
Πήρε την μεγάλη απόφαση: Θά θυσιαζόταν για την ανθρωπότητα:
Θά προκαλούσε σέ όλα τά ωάρια πού της είχαν απομέινει μεταλλάξεις, ωστε η επόμενη γενιά ανθρώπων να μπορεί να βαδίζει στην στεριά καίνά αναπνέει ατμοσφαιρικό αέρα..
Ετσι θά μπορούσαμε να τούς πολεμήσουμε απο ευνοηκότερο μετερίζι..."

Νοσφεράτος είπε...

καταπληκτική διαυγεια ..Υπεροχη αναρτηση

Greek Rider είπε...

Καλησπέρα @cynical.

Όταν μιλάνε για χαμηλή ανεργία (έως τώρα τουλάχιστον) π.χ. 6% εννοούν ότι μπαίνεις στο αεροπλάνο πας στην άλλη άκρη της Αμερικής και μένεις εκεί για 5 χρόνια. Μετά ξαναμπαίνεις στο αεροπλάνο και πας για άλλα 5 χρόνια σε μια άλλη άκρη-πόλη της Αμερικής.

Οι αλλαγές εργασίας στην καριέρα κάποιου είναι καμιά 10ρια πλέον και αυτό είναι φυσιολογικό. Σε τσίρκο ζούμε άλλωστε και τα ζώα είμαστε εμείς....

Και όταν μιλάμε για εργασία και ποιότητα ζωής μιλάμε να δουλεύεις 15 ώρες τη μέρα για να ξεπληρώσεις το στεγαστικό σου δάνειο με άγχος που βγαίνει με καπνούς από τα αυτιά και φωτιά στα μπατζάκια σου..Έτσι τρέχει κανείς μέσα στον τροχό του πιο γρήγορα.

Όντως αυτός είναι ο νέος τύπος ανθρώπου.

Δεν ξέρω ποιες είναι οι εναλλακτικές, στην πράξη όμως Neoliberdal για μένα τέλος για πάντα!

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Ζίγκμουντ Μπάουμαν (μας το υπενθύμισε ο Bloger nautilus):
"Σαν τα παράσιτα τα οποία μπορούν να επιβιώσουν μόνον εφόσον ο οργανισμός επί του οποίου παρασιτούν (ο ξενιστής) παραμένει ζωντανός και παρέχει διατροφή, ο καπιταλισμός αναπαράγεται μέσω της κατάκτησης και της χώνευσης των προκαπιταλιστικών οικονομιών - αλλά η ζωτικότητα του ξενιστή τείνει να εξαντληθεί και να καταστραφεί στην πορεία, και μετά ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αναπαράγει τις συνθήκες της δικής του ζωής. Αυτή ήταν 100 χρόνια πριν η ανακάλυψη της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Σκέφτηκε ότι η εξάλειψη του καπιταλισμού θα συμβεί όταν η τελευταία προκαπιταλιστική οικονομία κατακτηθεί και "ανοιχθεί" στην εκμετάλλευση, ως αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής/αποικιακής εξάπλωσης. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η δύναμη του καπιταλισμού βρίσκεται στην εκπληκτική εφευρετικότητά του να ψάχνει και να βρίσκει νέα είδη ξενιστών, οποτεδήποτε τα προηγούμενα είδη που υπέστησαν εκμετάλλευση αδυνατίζουν ή εκλείπουν, όπως και στην επινοητικότητα και ταχύτητα με την οποία αναπροσαρμόζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των καινούριων "βοσκοτόπων του". Η οικονομική κρίση των ημερών μας δεν σηματοδοτεί το τέλος του καπιταλισμού, μόνον την εξάντληση και την ερήμωση ενός πετυχημένου "βοσκότοπου". Η αναζήτηση ενός καινούριου θ' αρχίσει αμέσως... και οι ανακοινώσεις μιας ακόμη ανακάλυψης ενός αχαρτογράφητου νησιού (επιχειρηματική ευκαιρία) θα έλξουν πλήθη τυχοδιωκτών..."
Η κριτική της στον καπιταλισμό και στην Οκτωβριανή Επανάσταση είναι από τις πλέον οξυδερκείς.
Τι άλλο; Μα βέβαια. ΄Οπως ακριβώς αναμένεται δολοφονήθηκε από τους φρουρούς της ηθικολογίας και όχι της αιτίας. Γενάρης 1919 - 90 χρόνια από το θάνατό της και κάποιοι "αποκαθιστούν τον Στάλιν!!!" κάποιοι άλλοι λένε απίστευτες ανηθικότητες (δηλαδή ηθικολογούν) στο όνομα της δημοκρατίας ενώ κάποιοι τρίτοι έχουν άποψη ακριβώς όταν δεν έχουν να ρισκάρουν τίποτα. Μα είμαστε ήδη ποτισμένοι από καρκινικά επικερδή τρόφιμα, οι τράπεζες μας έχουν υπερχρεώσει΄και ως χόρτα είμαστε της πλήρους αποξήρανσης. Αυτοί εδώ θα ψοφίσουν λέει ο καπιταλισμός πρέπει να βρω άλλα ζώα για να τους πιω το αίμα. Κι όπου φύγει - φύγει.
Σε μας θα μείνει μια ρημαγμένη ύπαρξη. Ελπίζω οι επικήδειοι να είναι σε ύφος υψηλόν!

Ανώνυμος είπε...

Eξαιρετικό Cynical !
Πράγματι ο ευέλικτος άνθρωπος ποτέ δεν πάει χαμένος:

θα τελειώσει μαθηματικός, αλλά δεν θα περιμένει να γίνει καθηγητής: θα γίνει προγραμματιστής, μετά θα πάει στις πωλήσεις, όταν σταματήσει να τραβάει το προϊόν θα μετεκπαιδευτεί σε υπεύθυνο για ISO, τα καλοκαίρια θα δουλεύει barman σε νησί, το χειμώνα ιδιωτικός σεκιουριτάς, την άνοιξη στις φράουλες της Μανωλάδας.

Μένει ποτέ άνεργος ο James Bond ?
Δια βίου μάθηση και ευελιξία είπαμε: Ζητάμε πολλά ?

pentanostimi είπε...

Αν δουμε στα καθ΄ημάς πώς συνέβη η ''μετάλλαξη''
υπάρχουν συγκεκριμενες πολιτικες ευθύνες αλλά δεν ειναι εκει το θεμα
Τις ιδιες αναρωτήσεις για το τι απεγινε ο ''νεος σοβιετικος ανθρωπος''ειχα κι εγω για πολυ καιρο- κατεληξα σε ενα συμπερασμα
Αν αφήσεις,στην οποιαδήποτε εξουσια εν λευκω να διαχειρίζεται την τύχη σου εισαι χαμένος.Η εννοια ''πολίτης''πρεπει να ξαναβρεί το πραγματικο νόημα της.Υπερισχύει ομως η σκληρή καθημερινότητα για τους πολλους
μαζι με τον εντεχνα καλλιεργούμενο φόβο για ο,τι απαιτει σύγκρουση και κόστος.Καλα μας τα σερβιραν τοσα χρονια και δεν πηραμε χαμπαρι.

ippoliti_ippoliti είπε...

εξαιρετική ανάρτηση κατά τη γνώμη μου. Και αυτός βέβαια ο τύπος που εξαιρετικά περιγράφετε είναι ο "επιτυχημένος" homo neoliberdal.
Και υπάρχει και ακόμη ένας τύπος, του ανθρώπου που θα "περιθωριοποιείται" ολοένα και περισσότερο.
O μη δυνάμενος να "προσαρμοσθεί", να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες, ο μη "ανταγωνιστικός".
Μπράβο σας
θα συμφωνήσω με το Νοσφεράτο, καταπληκτική διαύγεια.
Καλό βράδυ

grsail είπε...

Όμορφα, ήσυχα και απλά τα είπες όλα ... και ναι ο Homo Sovieticus ήταν τελικά πιο αθώος, πολύ πιο αθώος !

Πάντως σκεπτόμενοι νέοι (πολύ νέοι) μου λένε ότι δεν κουνιέται φύλλο «θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον 10 χρόνια» μέχρι να αρχίσει να αντιδρά ο Homo Sapiens, λες να είναι έτσι ;

Ανώνυμος είπε...

Ο καταναλωτής-πολίτης της ρευστής νεωτερικότητας (Z.Bauman)θα πρέπει να αναβαπτιστεί ως Homo Ludens προκειμένου να δώσει νόημα στη ζωή του. Και να θυμηθεί, όσο μπορεί, αν εικονίζουν αξίες απαρασάλευτες έννοιες όπως η φιλία, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη ή αδελφότητα-καθώς και να στοχαστεί επιτέλους για τον έρωτα και την ευθύνη που απορρέει από την ανθρώπινη ιδιότητά του ερχόμενος σε διαλεκτική αντιπαράθεση με το ενεργό παρελθόν του (και Συμπόσια τότε μπορεί να ξαναδοκιμάσει στη ζωή του,και τη φιλοσοφία να εμπλέξει στην καθημερινότητά του, και πρακτικές αλληλεγγύης προς τον άνθρωπο και τη φύση να επαναφέρει ή να επινοήσει...)

Ανώνυμος είπε...

@Cyn,

"Ψυχή μου θέλεις να πονείς, μυαλό ποτέ δε βάζεις", λένε κάποιοι. Το κοινό στη σοβιετία και στο σήμερα, είναι η εναπόθεση του γκουβέρνου της ανθρωπότητας στους "αντιπροσώπους" και η κατ' ουσίαν αδιαφορία των υπολοίπων - δε δούλεψε. Ούτε θα δουλέψει. Πάλι το θέμα το βλέπω στη σύγκρουση εξουσίας και κοινωνίας. Όσο η κοινωνία είναι υπανάπτυκτη (π.χ δεν προσβάλεται για τις ενέργειες των πολιτικών, αδιαφορεί για κρίσιμες αποφάσεις, συμμετέχει στη διαπλοκή, συμπαίζει στα ταξικά παιγνίδια κλπ) άκρη δε βγαίνει.

Πρέπει να γυρίσουμε στα κινήματα κλπ, τετριμμένα λεκτικά επίσης. Μόνο αναπτυγμένοι άνθρωποι, μπορούν να έχουν πολιτικό κριτήριο. Γνώρισα "σοβιετικούς ανθρώπους". Παιδιά εργατιάς, σπουδών εφάμιλλων διάσημων κολλεγίων, αισθητικής παιδείας, ανθυλιστικής αντίληψης κλπ. Άλλης εποχής και διάστασης, που βρισκόταν σε σύγκρουση με τη νομενκλατούρα και τη σαβούρα της κορυφής. Μειονότητες, βέβαια. Η εξουσία ξέρει τα κόλπα της.

Πάντως σήμερα είμαστε λιγότερο sapiens από τότε...

Ανώνυμος είπε...

οκ
Πιστεύω !

Alexandros είπε...

Το ζητούμενο στον άνθρωπο και στις κοινωνίες που αυτός δημιουργεί είναι η όσο το δυνατόν περισσότερη ευημερία και ευτυχία. Και ο σημερινός άνθρωπος είναι απείρως πιο ευτυχισμένος και ζει πολύ καλύτερα από τον πολίτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή οποιασδήποτε σοσιαλιστικής (;) χώρας. Τι να λέμε τώρα; Τα αυτονόητα; Οι πολλές θεωρίες βλάπτουν και θολώνουν το νου. Η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω.

Νοσφεράτος είπε...

μερικές σχετικές αναρτησεις στη Σπηλια

http://nosferatos.blogspot.com/2009/01/easy-rider.html

http://nosferatos.blogspot.com/2008/08/blog-post_6243.html


http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/blog-post_2059.html

Ανώνυμος είπε...

Homo Neoliberdal ή Homo Sovieticus
Homo Neaderdal ή Homo Sapiens
Σταχανοβίτης ή Ρέμπελος,
ό ένας είναι εξέλιξη του άλλου προς τα μπρός ή προς τα πίσω αν θες
Καλύτερα δεν είναι να βρεθούν οι αναλογίες ανάμεσα στην εποχή και τον άνθρωπο που επιβραβεύει;
Διότι η "γενηά κάμει τον άνδρα" αλλά την ιστορία ενδιαφέρει πότε ο άνδρας κάμει τη γενηά!

cynical είπε...

Kαλώς τονα τον ξάδερφο του Βριπολιδη. Που ειχες εξαφανιστει; Ειχες πάει ταξιδι ως την πλειστόκαινο;

cynical είπε...

Nosferate καλημερα,

με το μαλακο, γιατι παλι θα κανεις εξαλλο τον cirut!
ευχαριστω για τα λινκς

cynical είπε...

Γεια σου Rider, η επομενη αναρτηση ειναι αφιερωμενη στην κινητικοτητα,το holy grail της αμερικανικης αγορας εργασιας. Πριν απο 15 χρονια ηξερα οτι καποιος αλλαζε 8 δουλειες στη διαρκεια της εργασιακης του ζωης. Τωρα μαθαινω οτι πηγε στις 10.

cynical είπε...

Καλημερα @Βαγγελη και χρονια πολλα για τη γιορτη σου.

Την ιδεα την πηρα απο το βιβλιο "Η κουλτουρα του νεου καπιταλισμού" του Σένετ. Πολυ καλο, αξιζει να διαβαστει.

cynical είπε...

Καλημερα @NP,
o ανθρωπος Τιραμολα.
Αυτη τη δια βιου αναπτυξη ποτε δεν την χωνεψα. Λεω να της αφιερωσω ενα ποστ για να δω τι πραγμα ειναι τελικα..

cynical είπε...

Πεντανόστιμη καλημερα,
νομιζω οτι στο ονομα της αναπτυξης που φανταζε σαν τη θεια απ'το Σικάγο, σχεδον ολοι αγκαλιασανε αυτα τα χαρακτηριστικα, τα εξυμνησανε και κυριως τους εδωσαν οικουμενικο χαρακτηρα. Ηταν πολυ ευκολο να δουμε ποια οικονομια εξυπηρετουσανε τελικα, αλλα δεν τα συνδεσαμε ευκρινως αυτα τα δυο.

"... τον εντεχνα καλλιεργούμενο φόβο για ο,τι απαιτει σύγκρουση και κόστος..." Ακριβως πεντανοστιμη αυτο συμβαινει σημερα οταν η αριστερα ακολουθει την τεχνικη του κατευνασμου, οπως συνεβαινε και στα προθυρα του Β. Παγκ. Πολεμου με τον Χιτλερ, ο οποιος τους πηρε μετα αμπαριζα.

cynical είπε...

@Ippoliti καλημερα και καλωςόρισες!

Αυτοι που δεν μπορουν να προσαρμοστουν και οι οποιοι αποτελουν και την πλειονοτητα ειτε κανουν υπερανθρωπες προσπαθειες να προλαβουν ή τους πετανε εξω απο το τρενο και βιωνουν την αποτυχια και την αχρηστεια τους. Αλλα και ευελικτος να εισαι, παλι θα καταστεις καποια στιγμη αχρηστος στην εργασια σου, διοτι οι ιδιοι οι στοχοι της εταιριας θα αλλαξουν ποσες φορες στη ζωη της.

Η προσληψη νεων ανθρωπων με καινουργιες δεξιοτητες κοστιζει λιγοτερο απο την επανεκπαιδευση τους, οποτε αυτο το δια βιου μαθηση ειναι πολυ απατηλο.

cynical είπε...

@grsail,
ο homo sovieticus, αλλαξε πολλες φορες περιεχομενο. Απο τον Μπεζνιεφ και μετα, ειχε κατανοήσει ολη τη "μηχανη" και ανεπτυσσε δεξιοτητες για να την κοροιδευει και να την παρακαμπτει. Αλλωστε η 'μηχανη" γινοταν ολο και πιο χοντροκομμενη και αναντιστοιχη της πραγματικοτητας.
Νομιζω οτι σημερα βλεπουμε πιο καθαρα για να εντοπισουμε την νεοφιλελευθερη ιδεολογια που εχει εισχωρησει σε καθε πτυχη της ζωης μας, και στην αντιληψη του κοσμου. Ηρθε ο καιρος να την ξεσκαρταρουμε.

VAD είπε...

Πολύ ευγενικά τα λες,ο φιλελευθερισμός μας θέλει ατομικιστές και μια που κυριάρχησε εχει μετατρέψει τον άνθρωπο,και προ πάντων το νεοέλληνα σε τύπο του στιλ, ό,τι φάμε,κι ό,τι πιούμε,κι ό,τι χέσει ο κώλος μας,μετά συγχωρήσεως:)))
Καλημέρα....

cynical είπε...

καλημέρα @Θανο και καλωςόρισες

αν αρχισει και ξαναθυμαται αυτες τις αξιες, που ωραια περιγραφεις, τοτε ισως αποφασισει και ν' αλλαξει το πλαισιο που χρειαζεται για να ευδοκιμησουν.

cynical είπε...

κε Κ.Κ.Μοίρη,
αυτο το ποστ, ως και τον απιστο θωμα πειθει!

cynical είπε...

Γεια σου Αλέξανδρε,

να υποθεσω οτι διαβασες μονο την τελευταια παραγραφο του ποστ και συνεπαιρανες ο,τι ήθελες να συμπερανεις;
Δεν συγκρινω δυο διαφορετικα προτυπα, και ισα ισα δεν πριμοδοτω το σοβιετικο. Που το ειδες αυτο;

Συνοπτικα, αναφερομαι 1) στα χαρακτηριστικα του ανθρωπου που θεωρουνται επιθυμητα, 2) στο πως αυτα, κατα τη γνωμη μου, αντιβαινουν στην ανθρωπινη ουσια και 3) στο πως τα χαρακτηριστικα αυτα συνδεονται με τις απαιτησεις της νεας οικονομιας.

Αυτα εγραψα και μονον αυτα!

Νοσφεράτος είπε...

μια παλιοτερη σχετικη αναρτηση:
http://nosferatos.blogspot.com/2008/08/90.html


Η δεκαετία του 1990 σημαδεύτηκε από την κατάρρευση των ορίων ανάμεσα στο ‘’εμείς ‘’ και το‘’αλλο’’. ….. Αυτό πού πριν φάνταζε σαν σταθερό συλλογικό εμείς σήμερα όλο και περισσότερο θυμίζει κινούμενη άμμο:Ορισμένοι από τους παράγοντες που ευθύνονται γι αυτό το΄ αίσθημα αβεβαιότητας -έγραφε ο Z Bauman στις αρχές της δεκαετίας –ήταν (και είναι):
Πρώτον
.Η νέα αταξία στον κόσμο. Ύστερα από μισό αιώνα ξεκάθαρων διαχωριστικών γραμμών ,και στρατηγικών ήρθε ένας κόσμος χωρίς ορατή δομή και χωρίς καμία΄ -έστω και απειλητική-λογική. Η πολιτική των ισχυρών πολιτικών ομάδων, που μέχρι πρόσφατα κυριαρχούσαν στον κόσμο, τρόμαζε με τις απόκοσμες δυνατότητες της. Αυτό που σήμερα την αντικατέστησε τρομάζει με την έλλειψη συνέπειας και κατεύθυνσης κι επομένως με τις απεριόριστες δυνατές εκδοχές που προμηνύει
.Δεύτερον
Η παγκόσμια απορύθμιση, ο παραλογισμός και η ηθική τύφλωση του αγοραίου ανταγωνισμού, η απεριόριστη ελευθερία που παραχωρήθηκε στο κεφαλαίο, το κομμάτιασμα των δημιουργημένων και μέχρι σήμερα πρόσφατα συντηρούμενων από την κοινωνία προστατευτικών δικτύων, καθώς και η απάρνηση όλων των λογικών επιχειρημάτων, πέραν των οικονομικών, έδωσαν μια νέα ώθηση στην αμείλικτη διαδικασία πόλωσης, που κάποτε αναχαιτίσθηκε μέσα από το νομικό πλαίσιο του κράτους πρόνοιας, καθώς και από τη διαπραγματευτική ισχύ των εργατικών σωματείων
Τρίτον :
Τα αλλά δίκτυα προστασίας, που είχαν δημιουργηθεί και συντηρηθεί από την κοινωνία, αυτές οι δεύτερες γραμμές χαρακωμάτων που προσέφερε η γειτονιά η οικογένεια, και όπου μπορούσε κανείς να αποτραβηχτεί για να επουλώσει τις πληγές του αν δεν έχουν καταρρεύσει, έχουν τουλάχιστον εξασθενίσει σε μεγάλο βαθμό Γι αυτή την εξέλιξη ευθύνονται εν μέρει οι πραγματιστικές αλλαγές στο πλαίσιο των διαπροσωπικών σχέσεων που τώρα κυριαρχείται πέρα για πέρα από το πνεύμα του καταναλωτισμού ,ορίζοντας τον άλλο ως εν δυνάμει πηγή ευχάριστων εμπειριών Οι δεσμοί που παράγονται τώρα εν αφθονία έχουν ενσωματωμένη «την μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης διάταξη καθώς και την διάταξη της μονομερούς απόσυρσης κατά βούληση»

--------------------------.

ε ! ας θυμηθουμε με πόσες φανφαρες και θριαμβολογιες υποδεχτηκαν(με) ολοι την πτωση του υπαρκτου σοσιαλισμου….πτωση του τείχους…Τελος της Ιστοριας κ.λ.π….
Εντελει βρεθηκαμε(και κυριως βρεθηκαν αυτοι οι λαοι της Ανατολικής Ευρώπης-μαζί και οι Ρωσοι) μπροστα σε νεους ολοκληρωτισμους…π.χ τον ολοκληρωτισμό της αγοράς ,τον παλιο νεο ολοκληρωτισμό του (εθνικο)σοσιαλισμό
…καθως και εκεινο του εγληματος και της μαφιας
….Και δουλεμπόριο συν τοις αλλοις……Δυστυχώς (ή ευτυχώς )δεν υπάρχει συνταγή για την ανθρωπινη ελευθεριαΚαι οσοι νομίζουν οτι η δική τους συνταγή ειναι η καλύτερη (ή η μόνη) γρηγορα βλεπουν το ονειρο να γινεται εφιαλτης …..Μάιος 6, 2007 στο 9:44 μ.μ

Sophia Kollia είπε...

Μα τα γράφεις τόσο καθαρά!
Διάβασα και στον Rider, για το ίδιο θέμα. Τελικά, εχω έναν δάσκαλο και μια δασκάλα στα μπλόγκ!

cynical είπε...

@cirut

να υποθεσω οτι περασε το καρουμπαλο και οτι σου ξαναηρθαν στη μνημη τα ελληνικα;

στη σοβιετια απο ενα σημειο και μετα δεν πιστευανε τιποτε. Αλλα ελα μου ντε, πώς να συγκρουστεις;

Εδω εχουμε φαει πολυ κουτοχορτο μεχρι σημερα, με την εννοια οτι τα χαρακτηριστικα και οι απατησεις της συγκεκριμενης οικονομιας φυσικοποιηθηκαν, θεωρηθηκαν δηλ. φυσικες αναγκαιοτητες. Η λεξη ιδεολογια σημαινε μονο μια συγκεκριμενη ιδεολογια, την αριστερη, η οποια υποτιθεται οτι ειχε πεθανει το 89. Μεχρι να παρουμε χαμπαρι οτι ειχαμε πεσει μεχρι το κεφαλι στην αλλη ιδεολογια του νεοφιλ. περασε καιρος, διοτι οι ιδιοι δακηρυτταν περι του τελους της ιδεολογιας κ.λ.π.

μαλιστα κύριε, αναβαθμιση της κοινωνιας. ειμαστε πιο ωριμοι τωρα.

cynical είπε...

καλημερα @Σοφια

Να σκεφτεις, ότι το βλογ του Rider το ειχα ονομασει παλιοτερα "ανοιχτο πανεπιστημιο"!

cynical είπε...

@airgood, καλημερα
δεν κανω συγκρισεις μοντελων. Απλα αναφερω δυο χαρακτηριστικες περιπτωσεις του social engineering

cynical είπε...

@vad καλημέρα,

το μοντελο του ανθρωπου που θελει η νεοφιλ. αγορα ειναι μαλλον προς το "σωζων εαυτον σωθειτω"

Alexandros είπε...

Cynical,

"Ο νέος αυτός άνθρωπος θα πρέπει πρώτα-πρώτα να είναι ευέλικτος, για να μεταπηδά από το ένα θέμα στο άλλο, από τη μια εργασία στην άλλη..."

Ζούμε την εποχή της εξιδείκευσης. Δεν ισχύει αυτό που λές. Αυτό είναι ένα καθαρά Αμερικάνικο πρότυπο ζωής, το δεν απαντάται πουθενά αλλού. Μόνο πρότυπο δεν είναι.


"Έπονται η προσαρμοστικότητα και μάλιστα η ταχύτητα της προσαρμοστικότητας σε νέα περιβάλλοντα, η ικανότητα επανασχεδιασμού της ζωής και η αποστροφή προς κάθε σταθερή βάση, σταθερή σχέση, σταθερό τόπο, διότι η σταθερότητα δημιουργεί εξαρτήσεις και οι εξαρτήσεις φρενάρουν την κινητικότητα και την δυναμική ανέλιξη προς το μέλλον και το άγνωστο."

Ούτε αυτό ισχύει. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο , είναι η απρόσκοπτη μεταφορά, πώληση και αγορά αγαθών και χρημάτων χωρίς να υπάρχουν σύνορα. Η διεύρυνση των αγορών και όχι η μετακίνηση των ανθρώπων. Τον άνθρωπο τον θέλουν σταθερό και αποδοτικό.

"Ο νεοφιλελεύθερος άνθρωπος πρέπει να δείχνει δυναμισμό, επιχειρηματικό πνεύμα, να αγαπάει το ρίσκο, να εκτίθεται σε κινδύνους, να έλκεται από το καινούργιο και το καινοτόμο, να αποδεσμεύεται εύκολα από το «παλαιό», να είναι ανταγωνιστικός, να αυτοσχεδιάζει, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να επιμορφώνεται συνεχώς και να αποκτά καινούργιες δεξιότητες, ώστε να προλαβαίνει να μαθαίνει πιο γρήγορα από τη μηχανή που τον παραμονεύει στη γωνιά να του πάρει τη θέση και τη δουλειά, αλλά και να είναι έτοιμος να ανακυκλωθεί όταν αλλάξουν οι συνθήκες."

Αυτό που περιγράφεις είναι το μοντέλο του φιλελευθερισμού. Και όχι του ΝΕΟφιλελευθερισμού. Είναι το μοντέλο που έχει κάνει ποιοτικότερη, υγιέστερη, ευτυχέστερη τη ζωή μας. Είναι αυτό πάνω στο οποίο στηρίζεται η έννοια της επιχειρηματικότητας. Αυτή που μας έχει προσφέρει τόσα πολλά... Αλλά ως γνωστόν, οι σοσιαλιστές μισούν τους επιχειρηματίες. Όχι γιατί δεν ζουν καλά εξαιτίας τους. Αλλά διότι τους φθονούν που είναι πετυχημένοι.

"Τι σχέση λοιπόν έχει αυτό το είδος που μόλις περιέγραψα με τον κανονικό άνθρωπο; Ποιος άνθρωπος μπορεί να σταθεί σε ασταθείς και κατακερματισμένες κοινωνίες; Ποιος άνθρωπος δεν θέλει να έχει μια σταθερή εργασία, ένα σταθερό τόπο ώστε να μπορέσει να φτιάξει και σταθερές σχέσεις και να νοιώθει ότι η ζωή του έχει μια συνοχή και μια συνέχεια; Ποιος άνθρωπος δεν θέλει να ζει με ασφάλεια και με μακροχρόνιο σχεδιασμό στη ζωή του; Ποιος δεν θέλει να αξιοποιεί την εμπειρία του και την μαστοριά του και να αμείβεται και να επιβραβεύεται γι αυτό;

Που τα βρήκες όλα αυτά; Ποιος είναι ο "κανονικός" άνθρωπος; Κατακερματισμένες κοινωνίες; Είναι η Αγγλική, η Γερμανική, η Γαλλική κατακερματισμένες κοινωνίες; Δεν ζει ο Ευρωπαίος στην βάση του; Σε ασφαλές και σταθερό περιβάλον; Με κράτος πρόνοιας, ισχυρά ταμεία ανεργείας και ικανοποιητική περίθαλψη;

"Γιατί λοιπόν ένα τόσο διεστραμμένο πρότυπο, κατάφωρα ενάντια στις βασικές συναισθηματικές ανάγκες του ανθρώπου κατάφερε τόσο να επικρατήσει και να περιβάλλεται μάλιστα και με αίγλη περισσή; Γιατί η σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη, κατάντησε να αποτελεί ένα τόσο αρνητικό χαρακτηριστικό; Γιατί πειστήκαμε ότι το άγχος και το στρες αποτελούν την κινητήρια δύναμη της ιστορίας;"

Καλύτερα να ζεις με άγχος και στρες , παρά να σου μη ζείς καθόλου. Μία κοινωνία απόλυτης σταθερότητας, ισότητας, μη διαφορετικότητας, μία κοινωνία στην κολλεκτίβα είναι πρόωρος θάνατος. Δεν είναι ζωή αυτό και κανείς δεν τη θέλει. Ρώτα και τους Τσέχους π.χ. να σου πούνε.

Ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στην παγκόσμια ιστορία μέχρι τώρα, ήταν ο πολίτης των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Μόνο οι πολίτες δικτατοριών τύπου Πινοσέτ μπορούν να συγκριθούν με τον πολίτη Homo Sovieticus! Μακριά από μας!

nelly είπε...

Η φυση του Ανθρωπου τον θελει ανταγωνιστικο, ατομιστη και απληστο. Τα χαρακτηριστικα αυτα, οταν μπορουν να βρουν διεξοδο σε κοινωνικο-πολιτικα συστηματα που τα ευνοουν, γινονται και αιτια προοδου (τεχνολογικης,οικονομικης). Κακα τα ψεματα. Η προοδος οφειλεται στον αχορταγο Ανθρωπο. Ο Ανθρωπος ειναι ειδος που ευδοκιμει σε περιβαλλοντα ανισοτητας. Ναι ή οχι? Ναι. (Ασχετως αν αυτη η ανισοτητα δυσχεραινει την ομαλη συναισθηματικη του αναπτυξη).
Αυτο λοιπον, γιατι αποσιωπαται?

Ο απιστος Θωμας


ΥΓ: υπαρχει αραγε 'μεση λυση'? Υπαρχει μοντελο που να προωθει την ευημερια και την αναπτυξη και ταυτοχρονα να αποκλειει τις επιπτωσεις της παραγωγικοτητας στην πνευματικη-συναισθηματικη υγεια? Αμφιβαλλω... βασει, τουλαχιστον, της Παγκοσμιας Ιστοριας.

Nomad είπε...

Στις ερωτήσεις που θετεις, θες οντως απαντηση;;;;;

Νοσφεράτος είπε...

'' αλεξανδρε λες:''Ούτε αυτό ισχύει. Αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο , είναι η απρόσκοπτη μεταφορά, πώληση και αγορά αγαθών και χρημάτων χωρίς να υπάρχουν σύνορα. Η διεύρυνση των αγορών και όχι η μετακίνηση των ανθρώπων. Τον άνθρωπο τον θέλουν σταθερό και αποδοτικό.''

Ομως απο την δεκαετια του '9ο
και μεχρι σημερα βιωνουμε την πιο καταστροφική και Βιαιη και τραυματική μετακινηση ανθρωπων στην Ιστορια ...

Γιατί για τον νεοφιλελευθερο καπιταλισμό και η ανθρωπινη εργασια ειναι εμπορευμα ..
Γιναμε ολοι Ξενοι και αναλωσιμοι ...
Cynical αυτή σου η αναρτηση οπως και αυτή του Greek Ραιντερ σηματοδοτει μια αλλαγή στην Μπολογκοσφαιρα ..Τερμα πια με την αναπαραγωγή κουτσομπολιου ...

Νοσφεράτος είπε...

Για το Αγχος και τους προσφυγες

http://nosferatos.blogspot.com/2008/11/blog-post_4853.html

Η αβεβαιότητα και το άγχος που προκύπτει από αυτή την αβεβαιότητα, αποτελούν τα κατεξοχήν προϊόντα της παγκοσμιοποίησης. Τα κράτη δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν σχεδόν τίποτε για να περιορίσουν , πόσο μάλλον να καταργήσουν την αβεβαιότητα.

Το μόνο που τα κράτη μπορούν να κάνουν είναι να την εστιάσουν σε πρόσφορα αντικείμενα- να τη στρέψουν από ζητήματα για τα οποία δεν μπορούν να κάνουν τίποτε σε ζητήματα στα οποία μπορούν τουλάχιστον να υποκριθούν ότι έχουν την δυνατότητα να χειριστούν και να ελέγξουν.
Οι πρόσφυγες, οι πολιτικοί πρόσφυγες ο μετανάστες , τα απορρίμματα της παγκοσμιοποίησης ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό τον σκοπό, Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, καθώς έρχονται «από μακριά», αλλά εγκαθίστανται στις γειτονιές μας είναι ιδανικοί για να παίξουν το ρόλο ενός ομοιώματος προορισμένου να καεί σαν σύμβολο των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης» οι οποίες προξενούν φόβο και δυσαρέσκεια,
aλλωστε, οι οικονομικοί μετανάστες» και οι πολιτικοί πρόσφυγες αποτελούν συλλογικούς αντικατοπτρισμούς της νέας εξουσιαστικής ελίτ του παγκοσμιοποιημένου κόσμου που έχουμε κάθε λόγο ν υποπτευόμαστε ως τον κακό της όλης υπόθεσης.

Όπως ακριβώς η ελίτ αυτή, ετσι και οι οικονομικοί και πολιτικοί πρόσφυγες αλλάζουν θέση , δεν ριζώνουν πουθενά, είναι απρόβλεπτοι.

Όπως ακριβώς η ελίτ αυτή, ετσι και αυτοί αποτελούν την επιτομή του ακατανόητου χώρου ροής»όπου βρίσκονται οι ρίζες της σημερινής αβεβαιότητας της ανθρώπινης ύπαρξης.« Ζητώντας μάταια κάποια άλλη, επαρκέστερη δίοδο, τα άγχη και οι φόβοι εκτονώνονται στους κοντινότερους στόχους και επανεμφανίζονται ως δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης και ως φοβία απέναντι στους «αλλοδαπούς που ζουν ανάμεσα μας»….


Εκτός από το ότι αντιπροσωπεύουν τον « μεγάλο άγνωστο» που όλοι οι«ξένοι ανάμεσα μας» ενσαρκώνουν. Οι πρόσφυγες φέρνουν μαζί τους μακρινούς απόηχους του πολέμου, τη δυσοσμία καμένων χωριών και κατεστραμμένων σπιτιών που δεν μπορούν παρά να υπενθυμίζουν στους μόνιμους κάτοικους πόσο εύκολα θα μπορούσε να τρώει η να θρυμματισθεί το προστατευτικό περίβλημα της δικής τους, οικεία και ασφαλούς ρουτίνας και πόσο παραπλανητική είναι τελικά η ασφάλεια του δικού τους οικισμού.

Όπως επισήμανε ο Μπερτολντ Μπρεχτ, ο πρόσφυγας είναι «άγγελος κακών ειδήσεων»


Zygmunt Bauman , Σπαταλημνες ζωές , Οι απόβλητοι της Νεωτερικοτητας, μτφ Μάρκος Καρασαρίνης , Καταρτι 2005


βλ επισης http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/blog-post_903.html

Left Liberal Synthesis είπε...

Cynical
Οπως πάντα οι αναρτήσεις σου τροφή για κουβέντα,δηλαδή και αντιρρήσεις
Ο HS ήταν θετικό προτυπο με σαφήνεια διατυπωμένο.
O HNLBL δεν είναι από κανένα διατυπωμένο ως πρότυπο (ψαχνω ματαίως να βρω κανένα Neoliberal αυτοπροσδιοριζομενο κόμμα,οικονομολόγο κλπ ματαίως....),αλλα είναι το εύρημα μια κριτικής για την ανθρωπινη συνθήκη της εποχής μας.Ως τέτοιο (δηλαδή αποτέλεσμα κριτικής) σιγά και να ήταν ελκυστικό.Τα μαυρα του χάλια έχει και ΛΙΓΑ του λες.
Τωρα γιατι είναι κακή η ευελιξία per se,δεν καταλαβαίνω εκτος αν γόητευομαστε από τις δουλειες του 8ωρου στο ίδιο γραφείο για μια 35 χρόνια.Δε λέω καλή η σταθερότητα ,άλλα για τον ταχυδρομικό παππου μου που πηρε συνταξη από εκει που διορίστηκε.
Είναι η πολλοστή φορά που σε ιστολόγια με ευστοχους και οξύνοες ιστογράφους παρατηρειται η ίδια ταυτολογία.Η εξής
1.-Ζούμε μια βαναυσότητα,που ως τετοια ειναι ΚΑΘΗΔΗΓΟΥΜΕΝΗ.
2.-Αυτοι που την καθοδηγουν έχουν υπ'οψιν τους ένα μοντέλο
3.-Αυτο το μοντέλο ονομαζεται νεοφιλελευθερο
4.-Θανατος στον νεοφιλελευθερισμό
Η πιθανότητα η βαρβαροτητα του 2009 να είναι παραγωγο πιο συνθετων διαδικασιών που δεν αναφέρονται σε μοντέλα (και είναι σαφως αντιφιλελευθερες),περναει ξοφαλτσα
Ας είναι
Και η βαρβαρότητα οταν περιγραφεται αδρά είναι βαρβαρότητα.Και οι ονομασίες δεν παιζουν ρόλο.

Greek Rider είπε...

Εγώ πάντως δεν αποκλείω πολλοί να αποδέχονται τη σημερινή κατάσταση και να τους αρέσει ο σημερινός τρόπος ζωής.

Γούστα είναι αυτά...

Μπορεί να αποδέχονται τη σημερινή πραγματικότητα επειδή οι ίδιοι ζούνε καλύτερα από τους άλλους, δεν ξέρω.

Συνήθως τα συμφέροντα συγκρούονται. Κάποιοι ζούνε μια χαρά επειδή κάποιοι άλλοι τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ με άγχος.

Αυτό πάντως αρχίζει να τελειώνει, ο κόσμος αρχίζει και εξεγείρεται από όλες τις απόψεις.

Νοσφεράτος είπε...

φιλε left- λίμπεραλ
φυσικά και η συγχρονη ταυτοτητα του homo νεολιμπερντάλιου ειναι προιον συνθετων διαδικασιων ..
Οπως και καθε Ιστορικου τυπου ταυτοτητα αλλωστε ..

Οι Ιδεολεογιες δεν παραγουν απο μόνες τους ταυτοτητες ..Μαλλον τις επικυρωνουν
Εξαλλου και οι ιδεολογιες ειναι κι αυτές προιοντα συνθετων διαδικασιων ..

Υπαρχει κατι βαθυτερο στον χομο νεολιμπερναλιο ..Ειναι η καθήλωση ή η παλινδρομηση σε ενα σταδιο της παιδικής ηλικιας οπου παιζουμε με τα παιχνιδακια μας ..Και θελουμε κι αλλο κι αλλο ..
Και τα παιχνιδακια ειναι τα εμπορευματα που καταναλωνουμε
Ας θυμηθουμε δυο Βιβλια

Το ενα του Χαξλευ :
Θαυμαστός καινουριος κόσμος ( ο Εφιαλτης της καταναλωσης )

το αλλο το 1984 του Οργουελ(ο εφιαλτης της παρακολουθησης )

Ε αυτή - προιον συνθετωνδιαδιακασιων βεβαια ) Νεοφιλελευθερη Αηδιαστική ουτοπια των ευτυχισμένων κρετινων της καταναλωσης και της ευελιξιας τα πραγματωνει και τα δυο

Ανώνυμος είπε...

Alexandros,


Tα όσα υποστηρίζεις αποτελούν ένα μίγμα παραδοσιακού και αφελούς αντικομμουνισμού, ελλιπών γνώσεων, πολιτικής κουτοπονηριάς και προσωπικών εκτιμήσεων (ορθών ή λανθασμένων, δεν είμαι σε θέση να το ξέρω) για το ιδανικό περιβάλλον στο οποίο εξασφαλίζεται η βέλτιστη εξυπηρέτηση των ατομικών σου συμφερόντων.

Ο παραδοσιακός και αφελής αντικομμουνισμός είναι ευδιάκριτος όταν ισχυρίζεσαι ότι "οι σοσιαλιστές μισούν τους επιχειρηματίες (......) διότι τους φθονούν που είναι πετυχημένοι". (Είναι όμως "εκτυφλωτικός", ομολογώ, στο post του blog σου περί Λένινγκραντ...). Ώστε το υπόβαθρο του σοσιαλισμού είναι ο φθόνος; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι ο φθόνος είναι το φίδι το οποίο τρέφουν η εκμετάλλευση που βασίζεται στο "δίκαιο" του ισχυροτέρου και οι ανισότητες που παράγει; Και είναι επίσης ευδιάκριτος, όταν αντιπαραθέτεις στην ατομικιστική κοινωνία του σύγχρονου καπιταλισμού μία κοινωνία "απόλυτης σταθερότητας, ισότητας, μη διαφορετικότητας". Προφανώς, αυτό για σένα είναι μία σοσιαλιστική κοινωνία. Κανένα πρόβλημα. Κι εγώ είμαι η Βασίλισσα της Αγγλίας!

Οι ελλιπείς γνώσεις αναδύονται όταν "καταρρίπτεις" τους ισχυρισμούς της Cynical περί ευελιξίας, σταθερότητας και απαξίωσης της σταθερότητας. Καλά, ούτε τους "δικούς σου" δεν διαβάζεις; Κανένα τεύχος του "Economist", του "Business Week" ή των "Fiancial Times" δεν έτυχε να πέσει στα χέρια σου; Κανένα άρθρο του μουτζαχεντίν της "Ελεύθερης" οικονομίας, του Ανδριανόπουλου ή έστω της Διαμαντοπούλου όταν ήταν Επίτροπος; Ούτε καν του Ανδρουλάκη; Εκπλήττομαι...

Η πολιτική σου κουτοπονηριά έχει λίγο περισσότερο γούστο. Τρία σημεία:

Αν οι αλλαγές δουλειάς δεν ενθαρρύνονται και αν ούτε οι μετακινήσεις ενθαρρύνονται,(αφήνω τα περί μεταναστών, τα κάλυψε ο @Νοσφεράτος), όταν κλείνουν εργοστάσια στην Γαλλία για να μεταφερθούν στην Σλοβακία ας πούμε, τι λένε οι "δικοί σου" στους απολυμένους εργάτες που ζητάνε δουλειά; Ρίξτε κλήρο να δείτε ποιός θα φαγωθεί; Όχι βέβαια, γιατί θα έτρωγαν αυτούς! Τι τους λένε ρε γαμώ το, τι τους λένε... Σου κατεβαίνει καμιά ιδέα γιατί εμένα μου έχει κολλήσει το μυαλό;

Το δεύτερο: Καταφεύγεις - να 'σουν ο μόνος!... - στην διάκριση "φιλελευθερισμού" και "νεοφιλελευθερισμού". Εκδοχές ιστορικές είναι και οι δύο του καπιταλισμού. Σου έχει πει κανένας γιατρός, ότι δεν κινδυνεύεις από καρκίνο, επειδή καπνίζεις "lights";

Το τρίτο: Επικαλείσαι το κράτος πρόνοιας για να "αποδείξεις" την κοινωνική συνοχή! Εδώ αποδεικνύεσαι "βιρτουόζος"! Δηλαδή, επικαλείσαι αυτό που λυσσάξατε - και το καταφέρατε σε μεγάλο βαθμό -να διαλύσετε, ως αντεπιχείρημα! Καλά, εσύ υπογράφεις ως Alexandros, εμάς περνάς για "Αμερικανάκια";

Τέλος: Δεν ξέρω αν ο "φιλελευθερισμός" είναι όντως το ιδανικό περιβάλλον για τα ατομικά σου συμφέροντα. Αν είναι έτσι, είσαι στην απέναντι της Αριστεράς όχθη και καλώς κάνεις αφού ανήκεις σε άλλη τάξη. Αν όμως δεν είναι έτσι, το ξέρεις ότι έχεις πιαστεί μεγάλο κορόϊδο;


Χαιρετώ.

Alexandros είπε...

@Δ. Δρακονάριος

Έγραψες πολλά... Δεν προλαβαίνω να σου απαντήσω διότι πάω να δω ταινία. Πάντως έπεσες μέσα. Είμαι αντικομουνιστής. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαι νεοφιλελεύθερος. Νεοφιλελεύθερος και Δημόσιος Υπάλληλος δεν πάνε μαζί. Μην κοροιδευόμαστε και μεταξύ μας. Ούτε εγώ δεν ξέρω τι είμαι. Αλήθεια..

Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

ολη η ουσία βρίσκεται στη φωτογράφια HOMO FYLAKISMENVS ουτως η άλλως

Left Liberal Synthesis είπε...

Nosferato
Νομίζω η ταυτολογία συνεχίζεται.
Υπάρχει ο ΗNLBL γιατι μέσω αυτού εξηγείται η βαρβαρότητα.
Το μυστήριο παραμένει
Φασίστες ,παιδόφιλοι,ένοπλοι καμικάζι,κλπ παντου της γης αυτοορίζονται και διεκδικουν ψήφους
κάνουν πολιτική δημοσιεύουν ιστολόγια φωτογραφίες,και οι "νεοφιλελευθεροι" που διαφεντεύουν τον κόσμο είναι άφαντοι.
Ευρίσκονται μόνο κατ'απονομή από άλλους.πχ η ΝΔ το Λαος ο Σαρκοζυ η Μερκελ ο Πουτιν,οι Κινέζοι ο Ομπαμα ,η Καθολική εκκλησία,οι φανατικοί ισλαμιστές,ο Μπραουν ,Ο Καμερον κλπ κλπ ΔΕΝ θέλουν να ακουσουν για νεοφιλελευθερισμό ουτε σε ανεκδοτο!!!
Η κριτική μου είναι απλή και σαφής.
Ο ορος νεοφιλελευθερισμός είναι ακατάλληλος για κριτική.
Είναι όρος ευρυχωρος, απροσδιόριστος,ηθικολογικός και αποδίδει το εκάστοτε "κακό".
Γι'αυτο κατανοώ και συμμερίζομαι οποιον τον χρησιμοποιεί ,αλλα δεν νομίζω ότι μπορείς να οικοδομήσεις μια σκέψη πάνω σ'αυτον.

Νοσφεράτος είπε...

''ΝΔ το Λαος ο Σαρκοζυ η Μερκελ ο Πουτιν,οι Κινέζοι ο Ομπαμα ,η Καθολική εκκλησία,οι φανατικοί ισλαμιστές,ο Μπραουν ,Ο Καμερον κλπ κλπ ΔΕΝ θέλουν να ακουσουν για νεοφιλελευθερισμό ''

αυτο το λές εσύ Λεφτ αλλά δεν ισχυει ...
Οταν την πατησε ο Βουλγαράκης για το Βατοπέδι αρχισε να κλαιγεται: τα βαζουν μαζί μου γιατί ειμαι θιασωτης της ελευθερης αγοράς ''

Η ανοδος της Ν. Δ βασιστηκε στην υποτιθεμενη ανωτεροτητα της ''φιλελευθερης ιδεολογιας και στην καταγγελια του κρατισμου''(και των δημοσιων υπάλληλων στους οποιους προσωποποιησαν τον ..εχθρο για να εκεμεταλευτουν ετσι τον φθόνο και την μνησικακια των'' ελευθερων επαγγελματιων'' που εφαγνα τοπαραμυθι της επιχειρηματικοτητας
Ο εκλεκτος του καραμανλισμου στην Θεσσαλονικη Ψωμιαδης ομνυει επισης στην επιχειρηματικότητα '' και στον λαικισμό του αυτοδημιουργηξητου..τα οποιαα ειναι Μυθηματα του Νεοφιλελευθερισμου


Θα μου πεις Μα αυτά Δεν ειναι η καθαρή νεοφιλελευθερη θεωρια ..
Και ;
Ποτε οι θεωριες δεν μετατρεπονταν σε ιδεολογιες χωρις προσμιξεις και μεταμοσχευσεις απο αλλες ιδεολογιες

Ακομα και ο Αδριανοπουλος στην δεκαετια του 90 αρχες ερωτοτοτροπουσε με τον εθνικισμο .. Απο την αλλη ο Σαμαρας με τον νεοφιλελευθερισμό (τοτε)

ετσι δεν γινεται πάντα ; Και με τον μαρξισμό και με καθε θεωρια οταν μετατρεπεται σε ιδεολογια


- πάντως ο κόσμος τις τελευταιες δυο δεκαετιες κινειται στον ρυθμό το Νεοφλλευεθρισμου ..Πρωτα πρωτα στην Οικονομια ..Εκ των πραγματων ο Νεοφιλελευθερισμός εγινε ενα Ολοκληρωτικό (αυτοματοποιημενο )δογμα για Εταιρειες και εκατονταδες Αμοιβαια κεφαλαια ..
Και πότισε (με διαφοροποιησεις βεβαια ωστε να γινει αποδεκτός ) ολους σχεδόν τους αλλους τομεις θεσμους και τροπους συμπεριφορας : Ως και τις ατομικές ταυτοτητες ..


Στην δεκαετια του 7ο επικρατουσε σχεδόν παντου ακομα το Μυθημα του σοσιαλισμου : Ακομα και ο Δεξιος Καρμανλής θειος κατηγορηθηκε για ..σοσιαλμανια ..Κρατικοποιησεις


Στις δεκετιες του 90 και μεχρι σημερα το Μυθημα του Νεοφιλελευθερισμου : Το Ιδιωτικό ειναι Αυταπόδεικτα καλό : Ιδιωτικοποιησεις ..


Τιποτε απο τα δυο βεβαια δεν ειναι ουτε καθαρός σοσιαλισμός ή μαρξισμός ουτε καθαραος νεοφιλελευθερισμός ..ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΙ Μ' ΑΥΤΌ .. Εκεινο που μετρα ειναι η συναρθρωση των σημαινοντων σε μια νεα Ιδεολογική αλυσσιδα ...


Ο Νεοφιλελευθερισμός δεν υπάρχει; Σου θυμιζω τι ελεγε ο Μαρξ για το Κεφαλαιο : Ο τροπος με τον οποιο το κεφαλαιο διαιωνιζει την κυριαρχία του ειναι με το να μας πεισει οτι ΔΕΝ υπάρχει ..Σαν το Βαμπίρ

Ανώνυμος είπε...

Όλα τα χαρακτηριστικά του νεοφιλελεύθερου ανθρώπου που αναφέρεις σε οδήγησαν στο λάπτοπ σου να γράφεις αναρτήσεις. Είναι δηλ. χαρακτηριστικά του homo sapiens. Τα χαρακτηριστικά του 'κανονικού' ανθρώπου που περιγράφεις είναι μάλλον του homo rebelus.

Greek Rider είπε...

@cynical, @Αλέξανδρε, @lls, @Δρακονάριε, @νοσφεράτο

1) Ένα κείμενο για το τι είναι αντικομουνισμός σήμερα.

2) Όσο για τον νεοφιλελευθερισμό δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη γιατί αρνούμαστε τα αυτονόητα.

Ας βγάλουμε το κεφάλι μας έξω από το παράθυρο και ας κοιτάξουμε τον κόσμο. Ό,τι δούμε, κατά 99,9%, είναι ο νεοφιλελευθερισμός που οργανώνει με συγκεκριμένους κανόνες την παραγωγή καθώς και τις ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις.

Το να αρνούμαστε τον νεοφιλελευθερισμό υπονοεί άρρητα ότι θεωρούμε τον συγκεκριμένο τρόπο παραγωγικής οργάνωσης ως αυτονόητα σωστό, κάτι σαν "φυσικό" που δεν χρειάζεται να συζητάμε γιατί έχει λυθεί.

3) Προσωπικά νομίζω ότι αυτό που λέει ο Δρακονάριος για τα light τσιγάρα είναι σωστό. Μάλιστα καμιά φορά τα light τσιγάρα είναι χειρότερα.

Xavier είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε, δεν υπάρχει ένας και μοναδικός δρόμος προς το λαπτοπ.

cynical είπε...

@Αλεξανδρε [3:43 μμ]

καλημερα,

σχετικα με την κινητικοτητα, δεν εχω καμια αμφιβολια οτι αυτη ειναι η κατασταση πραγματων και σε χωρες που δεν εχουν την παραδοση της Αμερικης. Τα κατωτερα στελεχη αποτελουν ενα αναλωσιμο προιον με ελαστικες συνθηκες εργασιας που μετακινειται.
Τα ανωτερα στελεχη το ιδιο. Δεν ειναι μονο που γινονται redundant καθε φορα που αλλαζει ο στοχος της εταιριας (σαν το φουρνο του χοτζα), αλλα και τα ιδια ψαχνουν για ακομα υψηλοτερες απολαβες. Δηλ. κανεις δεν αισθανεται αφοσιωση ή δεσιμο στις εταιριες αυτες που λεγονται αιχμης και κινουν τη νεα οικονομια.
Φυσικα δεν ειναι ολη η οικονομια αυτου του ειδους. Αφορα τις μεγαλες εταιριες αιχμης κυριως.

Η μετακινηση αφορα τοπους,(μεταναστες) αλλα οχι μονον. Αφορα εργασιακα περιβαλλοντα και τυπους εργασιας, που συμβαινει και σε μας που βρισκομαστε στην περιφερεια.

Στις προ νεο-φιλελευθερ. οικονομιες οι επιχειρησεις ειχαν εντελως αλλη δομη (πυραμιδας), ειχαν αυστηρη ιεραρχια και ηταν πιο συμπαγεις. Δες αυτοκινητοβιομηχανια για παραδειγμα. Το μοντελο ήταν εντελως διαφορετικο, το προιον συγκεκριμενο, η αφοσιωση και η εργασια δεδομενες. Σημερα η φιλοσοφια ειναι εντελως διαφορετικη.

σχετικα με το ποιος ειναι ο κανονικος ανθρωπος. Ο "ανθρωπος" καθε εποχης αναγκαστικα ειναι καποιος "ιδεοτυπος" , κατα Weber, και συγκεντρωνει καποια βασικα χαρακτηριστικα. Δεν σημαινει οτι τον βλεπουμε ετσι ακριβως σε καθε γωνια. με την ιδια λογικη υπάρχει και ο 'αρχαιος ανθρωπος" και ο ανθρωπος του μεσαιωνα, της αναγεννησης κ.λ.π.

cynical είπε...

Αγαπητη Νελλη,
αυτο προσπαθει να περασει και ο νεοφιλελευθ. Οτι αποτελει προιον φυσικης εξελιξης. Αν το τσιμπησουμε χαθηκαμε.

Για ποσους αιωνες οι αυτοκρατορες, θεωρουσαν τον εαυτο τους απεσταλμενο του θεου; Και για ποσο χρονο οι μαζες το θεωρουσαν κι αυτες οτι ηταν φυσιολογικο; Ηταν; Οχι βεβαια.

cynical είπε...

@LLS καλημερα,

ο κάθε Homo δεν ειναι παρα ενας "ιδεοτυπος", οποτε και ο NLBDL δεν ειναι παρα ενας τετοιος. Δεν χρειαζεται να αυτοπροσδιοριζεται κανεις σαν τετοιος, απλως συμπυκνωνει καποια κυριαρχα traits μιας εποχης που τα αποφασιζουν οι κοινωνιολογοι και η cynical!

Σχετικα με την "ευελιξια", ειναι μια θετικη ιδιοτητα per se. Αλλα στα περιβαλλοντα των εταιριων μετατρεπεται σε obsession. Υπαρχουν εταιριες που πραγματικα δεν ξερεις τι παραγουν και απαιτειται απο τους εργαζομενους σε συντομα χρονικα διαστηματα να κανουν αλλα πραγματα για τα οποια δεν εχουν ιδεα. Και μετα παλι απ' την αρχη, χωρις να υπαρχει νοημα, σκοπος, ουτε και χρονος ν' αναπτυχθουν οι δεξιοτητες του καθενος.

Το "καθοδηγουμενο" δεν το εννοω συνομωτικα, αλλα μεσα στο μαρξιστικο σχημα κατα το οποιο οι παραγωγικες σχεσεις αντανακλωνται στο εποικοδομημα. Νομιζω οτι το τονιζω εδώ καθαρα, πώς οι αξιες της νεοφιλ. κοινωνιας, δεν ειναι παρα οι αξιες της εταιριας.

cynical είπε...

Καλημερα @Rider,

μπορει να σου αρεσει αν ανηκεις στο επανω 20%, 5% ή 1% που υπερ-ωφεληθηκε, και αν εισαι νεος που ακομη πιστευει οτι μπορει να εκμεταλλευτει καταστασεις για γρηγορο πλουτισμο.
Η πλατεια μεσαια ταξη ή κατρακυλησε ή στην καλυτερη περιπτωση εμεινε στασιμη.

cynical είπε...

@de Profundis,
αυτη η εικονα με το γλυπτο μου φερνει στο νου το σιδερενιο κλουβι του Βεμπερ. Μονο που το ειχε πει για τη γραφειοκρατια.

cynical είπε...

@LLS,
ο νεοφιλελευθ. ειναι ενας σαφης ορος με πολυ σαφες περιεχομενο. Αναφερεται στον συγκεκριμενο τροπο λειτουργιας της αγορας σε παγκοσμιοποιημενα περιβαλλοντα.
Και αυτος ο τροπος παραγει μια συγκεκριμενη ιδεολογια που την ονομαζουμε παρομοιως.
Τωρα θα μου πεις οτι η αγορα δεν λειτουργει οπως τα μοντελακια των νεοφιλ. (νεο-κλασικων) οικονομολογων, αλλα εχει και στοιχεια κρατισμου κ.λ.π. Ετσι ειναι, αλλα overall εχει αναπτυξει traits που δεν ειναι κρατιστικα αλλα διαφορετικα. Ας τα ονομασουμε για να τα διακρινουμε νεοφιλελευθερα. Θα μπορουσαμε να τα λεγαμε και ..πατατες.

cynical είπε...

@Νομάδα, σε απαλλασσω απο την υποχρεωση απαντησης. Ξερω θα συγχυστεις...

Alexandros είπε...

Δεν έχω καμία διάθεση να επιχειρηματολογήσω υπέρ του νεοφιλελευθερισμού. Εκτός του ότι δεν ανήκω σε αυτόν τον χώρο, δεν έχω και τις γνώσεις για να το κάνω. Υπάρχει το e-rooster για να αναλύσει αυτά τα θέματα.
Αυτό που συμβαίνει με μερικούς στην Ελλάδα και δεν μπορώ να καταλάβω, είναι η επιμονή και η πίστη σε ένα αποδεδειγμένα καταστροφικό πολιτικοκοινωνικό σύστημα. Είναι σαν να ξέρεις τι ακριβώς σε οδηγεί στην δυστυχία και να θες να το ακολουθήσεις. Βέβαια το ποσοστό των πιστών (διότι περί πιστών πρόκειται με ότι αυτό συνεπάγεται) είναι πολύ μικρό , αλλά ακόμα και αυτό μου προκαλεί απορία...

Την καλημέρα μου!

cynical είπε...

@Αλέξανδρε,

τουλαχιστον οσον αφορα εμενα δεν επιθυμω την αναβιωση καποιου μπολσεβικισμου. Ουτε εχω γραψει ποτε κατι παρομοιο, ουτε νομιζω οτι τιθεται καν τετοιο θεμα παγκοσμιως.
Η κριτικη σε ενα συστημα δεν συνεπαγεται την αποδοχη καποιου αλλου, και μαλιστα οταν αυτο το αλλο περιοριζεται σε ενα και μοναδικο.

Το να αποδεχεσαι οτι οι δυνατοτητες εξελιξης μιας κοινωνιας ειναι μονο δυο, αδικει και την κοινωνια και τους ανθρωπους και την ιστορια.
Το επαναλαμβανω για αλλη μια φορα, οτι οταν διαβαζουμε κατι, ας μενουμε σε αυτο που ειναι γραμμενο και οχι να κανουμε αυθαιρετη interpolation, γεγονος που συντηρει μια ήδη παγιωμενη εικονα και δεν θελει να δει αλλες γωνιες θεασης.

Για να το πω απλα, αν δεν μου αρεσουν τα ρεβυθια, δεν εξυπονοειται οτι θα μου αρεσουν οι φακες.

Alexandros είπε...

Δεν αναφερόμουν σε εσένα cynical. Να περνάς καλα!

cynical είπε...

@Aλέξανδρε,

Δεν υπάρχει προβλημα. Καλό σαββατοκύριακο!

Left Liberal Synthesis είπε...

Cynical
Greek rider
Nosferato
Αυτο που βλέπω είναι ότι
-Νεοφιλελευθερισμός είναι η βαναυσότητα που βλέπουμε δίπλα μας (GR)
-H λατρεία του ιδιωτικού (NSFRT)
-H κυρίαρχη ιδεολογία της αγοράς σήμερα (Cyn)
Γιατί έχω την εντύπωση ότι καποιοι δεν χρησιμοποούν (ακανόητο γιατί) τον ορο καπιταλισμό,και ακολούθως να εμπλακούν στην λογική ανατροπής του αλα ΚΚΕ?
Μηπως ο ορος χρησιμοποιείται για να αποδράσουμε πλαγίως από την πολυπλοκότητα ,και τα αδιέξοδα ενός αυθεντικού αντικαπιταλισμού (στην ριζική Μαρξιστική ανάγνωση)??
Με ένα Homo Capital έχουμε καθαρίσει και συνενοούμαστε μια χαρά.Γιατί ακολούθως ακολουθεί το πως και γιατί(και εκεί δεν βγαινει άκρη ευκολα)
Προφανως η κουβέντα δεν τελειώνει ποτέ,αλλα κάτι υπογείως μου λέει οτι ο ορος νεοφιλελευθερισμός έχει εξορκιστική λειτουργία.
Καλο Week End σε όλους.

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΛΛΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ


Πώς γράφεις σε αγνώστους; Η απάντηση είναι ότι δεν μπορείς να γράψεις σε αγνώστους. Κανείς δεν γράφει σε αγνώστους. Όλοι, ακόμα κι όταν γράφουμε σε αγνώστους, στην πραγματικότητα γράφουμε σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Τόσο συγκεκριμένους ανθρώπους, όσο μας έχει επιτρέψει η φαντασία μας. Έτσι κι εγώ.

Γράφω λοιπόν σε νέους - καλά, αυτό το ξέρω. Και γράφω σε καλόπιστους. Κι ακόμα, γράφω σε καλούς. Έτσι σας έχει συγκεκριμενοποιήσει η φαντασία μου. Πέφτω μέσα; Πέφτω έξω; Ποιός ξέρει... Εγώ πάντως, σ' εσάς που είσαστε έτσι γράφω.

Σας γράφει ένας αριστερός. Αποφεύγω να πω την λέξη "κομμουνιστής" όχι για τους λόγους που υποθέτω ότι νομίζετε. Αποφεύγω να την πω, γιατί ευρισκόμενος μεταξύ σφύρας (του ορθολογισμού) και άκμονος (της ουτοπίας), διστάζω να αυοχαρακτηριστώ με κάτι που γιά μένα νοείται μόνο ως μία πορεία "προς". Και τι σόϊ ταυτότητα είναι αυτή που ορίζεται από μία πρόθεση κίνησης; Δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα και θέλω να είμαι τίμιος απέναντί σας...

Σας γράφει λοιπόν ένας αριστερός.(Αν σας φαίνεται πολύ φλου ο όρος, μπορείτε να με αποκαλείτε σοσιαλιστή). Εσείς δεν ασπάζεστε τις ίδιες ιδέες. Κι άλλοι είστε τοποθετημένοι απέναντι (αντί) κι άλλοι κάπου στην μέση, μετέωροι και διστακτικοί (άπιστοι). Δεν σας ξεχωρίζω. Και τους μεν και τους δε σας θεωρώ όπως είπα καλόπιστους και καλούς.

Είστε φίλοι της Ελευθερίας. Δεν μπορώ και δεν θέλω να σας φανταστώ αλλιώς! Αυτό θα ήταν μιά τραγωδία για μένα που σας έχω φανταστεί έτσι όπως είπα. Αλλά για μιά στιγμή! Εσείς γιατί με θεωρείτε εχθρό της Ελευθερίας; Ποιός σας είπε ότι το όραμα της Αριστεράς δεν είναι ένα απελευθερωτικό όραμα; Α μάλιστα! Η ίδια η Ιστορία! Ο μπολσεβικισμός. Ο σταλινισμός. Οι δίκες της Μόσχας. Η Κόκκινη Τρομοκρατία. Το τείχος του Βερολίνου. Η Άνοιξη της Πράγας.

Η Ιστορία; Εγώ θα έλεγα οι Τρύπες της Ιστορίας! Από τις οποίες Τρύπες είναι γεμάτη όλη η Ιστορία. Όχι; Πώς όχι; Να μην επεκταθώ στην Ιστορία από καταβολής κόσμου, δεν την ξέρω, αλλά και να την ήξερα, η Cynical θα μου απαγόρευε να ξαναπάρω τον λόγο αν επρόκειτο να κάνω μήνες για να σταματήσω. Ας κάνουμε μιά στάση στην δική σας Ιστορία, των "φιλελεύθερων". Πώς θεμελιώθηκε το "φιλελεύθερο" εγχείρημα; Με μιά Επανάσταση, το ξεχάσατε; Την Γαλλική. Και πώς θεμελιώθηκε η Επανάσταση αυτή; Με πολλά, μεταξύ των οποίων και το αίμα! Άφθονο αίμα (θυμηθείτε την περίοδο της Τρομοκρατίας)! "Ελευθερία Ισότης Αδελφότης" αλλά η γκιλοτίνα γκιλοτίνα! Πώς σας φαίνεται λοιπόν, που η Δημοκρατία στην οποίαν ομνύετε είναι ποτισμένη κι αυτή από από αίμα; Άσχημα σίγουρα. (Ακριβώς όσο κι εγώ για το αίμα που έχυσε η δική μου Δημοκρατία). Όχι όμως τόσο, ώστε να την αποκηρύξετε, έτσι δεν είναι; (Ακριβώς όπως κι εγώ). Παρ' όλα αυτά, παρά το ότι δεν διαφέρουμε επί της ουσίας, εσείς εξακολουθείτε να είστε "αγνοί φιλελεύθεροι" κι εγώ "αιμοσταγής μπολσεβίκος". Αυτό πώς σας φαίνεται; Αν σας φαίνεται ΟΚ, μπορείτε να συνεχίσετε τον δρόμο σας ανέμελα. Αν όμως όχι, σας περιμένει σκέψη που πιθανόν να ταράξει τις βεβαιότητές σας. Παρά το ότι ξέρω από πρώτο χέρι, τι τραγωδία είναι να κλονίζονται οι βεβαιότητες, εγώ σας προτρέπω να κάνετε το δεύτερο...

Όχι αγαπητοί Αλέξανδροι και Νέλλες. Δεν είμαστε "εχθροί της Ελευθερίας". Το ακριβώς αντίθετο, όσο κι αν δυσκολεύεστε να το πιστέψετε. Η διαφορά μας είναι(απλουστεύω υποχρεωτικά), ότι εμείς στην έννοια της Ελευθερίας δεν συμπεριλαμβάνουμε την παράμετρο της ελευθερίας για εκμετάλλευση του Άλλου. Κι εδώ υπεισέρχεται μία άλλη διαφορά μας.

Είναι διαφορά ανθρωπολογική. Εσείς λέτε: "Η φυση του Ανθρωπου τον θελει ανταγωνιστικο, ατομιστη και απληστο. Τα χαρακτηριστικα αυτα, οταν μπορουν να βρουν διεξοδο σε κοινωνικο-πολιτικα συστηματα που τα ευνοουν, γινονται και αιτια προοδου (τεχνολογικης,οικονομικης). Κακα τα ψεματα. Η προοδος οφειλεται στον αχορταγο Ανθρωπο. Ο Ανθρωπος ειναι ειδος που ευδοκιμει σε περιβαλλοντα ανισοτητας.".

Κι εμείς λέμε: Η φύση του ανθρώπου τον θέλει ό,τι του υπαγορεύουν (σε τελική - αλλά όχι αποκλειστική -ανάλυση - κι αυτό πάλι όχι μηχανιστικά και αδιαμεσολάβητα) οι κοινωνικές του σχέσεις. Μ' άλλα λόγια: Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε άπληστος, ούτε ολιγαρκής. Ούτε ανταγωνιστικός, ούτε συνεργατικός. Ούτε ατομιστής, ούτε αλτρουϊστής. Ούτε καλός, ούτε κακός. Ο άνθρωπος εν δυνάμει είναι ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ!

Σας φαίνεται τρελό; Σας καταλαβαίνω. Είναι! Και σε μας έτσι φαίνεται. Αν έχουμε συμφιλιωθεί μ' αυτήν την "τρέλα", είναι, γιατί έχουμε αποδεχτεί την διαλεκτική φύση των πραγμάτων. Δηλαδή - για να το πω στην απλούστερή του διατύπωση - την ενότητα των αντιθέτων. Και λέω έχουμε αποδεχτεί, γιατί αυτή η διαλεκτική δεν είναι ευχάριστη. Σκεφτείτε μόνο ότι η επιβίωση του ανθρώπινου είδους προϋποθέτει τον θάνατο των ανθρώπων!

Αφού λοιπόν ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα και καλός και κακός κι αφού οι κοινωνικές του σχέσεις καλλιεργούν πότε την μία και πότε την άλλη του πλευρά, πιστεύουμε ότι η κατάργηση της εκμετάλλευσης είναι αναγκαία συνθήκη - αλλά όχι και ικανή, το μάθαμε πιά αυτό μετά από πολλά πικρά μαθήματα της Ιστορίας - για έναν δικαιότερο και καλύτερο κόσμο.

Έγραψα "πιστεύουμε". Σκόπιμα. Ναι, πιστεύουμε. Ξέρω ότι μας ειρωνεύεστε γι' αυτό. Μεταξύ μας (δεν είπα ότι θέλω να είμαι τίμιος απέναντί σας;) εν μέρει δικαίως. Γιατί πολλοί από εμάς μετέτρεψαν, ίσως και χωρίς να το καταλάβουν καλά-καλά, την πίστη τους σε έναν καλύτερο κόσμο σε πίστη ΤΥΦΛΗ.

Όχι, γι' αυτήν την τυφλή πίστη δεν έχω τίποτα να πω, ούτε και σας προσκαλώ να την ασπαστείτε. Το ακριβώς αντίθετο. Σας καλώ να την απορρίψετε. Αλλά για την πίστη γενικά, έχω τα πιό θερμά λόγια να σας πω. Δεν τα λέω όμως γιατί είναι περιττά. Δεν πιστεύετε στην αγάπη; Δεν πιστεύετε στην φιλία; Δεν πιστεύετε στην ελπίδα; Δεν νιώθετε όμορφα που πιστεύετε σε όλ' αυτά; Τι περισσότερο να σας πώ εγώ για πίστη;

Το μόνο που σας λέω είναι να προσθέσετε στα "αγαπημένα" σας και την πίστη σε έναν καλύτερο κόσμο. Όχι ομοιόμορφο. Όχι κόσμο-στρατόπεδο. Όχι ανελεύθερο. Και βέβαια όχι παραδεισένιο!

Απλώς καλύτερο. Αλλά όχι μόνο για σας. Για όλους.

cynical είπε...

@LLS,
σχετικα με την δικη μου εκδοχη του νεοφιλ. θελω να διορθωσω και να πω οτι τον θεωρω ενα οικονομικο συστημα το οποιο παραγει μια συγκεκριμενη ιδεολογια και συγκεκριμενες σχεσεις.

Το γιατι δεν τον ονομαζω σκετο καπιταλισμο, το κανω για λογους εξειδικευσης επειδη υπαρχουν πολλων ειδων καπιταλισμοι ανα τους αιωνες με ιδιαιτερα χαρακτηριστικα ο καθενας. Δλδ. αλλοι την εχουν κανει τη διακριση από τα πριν, κι εγω δεν φταιω σε τιποτα!
Α η σημερινη εκδοχη του καπιταλι. (κυριως χρηματοοικονομικος σε καιρους παγκοσμιοποιησης) ονομαζεται νεοφιλελευθ., ποιο ειναι το προβλημα;


Τελοςαντων, θα μας ξαναδοθει η ευκαιρια.

Καλό Σ/Κ.
Τωρα αν ο νεοφιλελευθερ. ταυιζεται με τον υστερο καπιταλισμο, με τον μεταβιομηχανικο καπιταλισμο, με τον μεταμοντερνο καπιταλισμο ή με τον κβαντικο καπιταλισμο, δεν ξερω να απαντησω.

HearNothing είπε...

νομίζω οτι ανακάλυψα ένα μικρό φιλελεύθερο μέσα μου διαβάζωντας αυτό το ποστ...
μια σκέψη, σχετικά με την κινητικότητα των ανθρώπων και το κατα πόσο ευννοεί ή οχι τις αγορές.Νομίζω ότι η κινητικότητα δεν είναι κακό πράγμα, ίσα ίσα ευννοεί την προσωπική ανάπτυξη με πολύ θετικό τρόπο. Αν ευννοεί ή οχι την αγορά δεν νομίζω ότι απασχολεί τους εργαζόμενους που επιλέγουν να αλλάξουν τόπο προκειμένου να βρούν εργασία. Ο λόγος της μετακίνησης είναι βέβαια σημαντικό, αν αλλάξει τόπο για να επωφεληθεί απο μια μικρή άυξηση του μισθού του που ουσιαστικά προσωμοιάζει την κινητικότητα του κεφαλαίου για να επωφεληθεί πχ απο τη χαμηλη φορολογία, τότε οκ μιλάμε πλήρη (παράλογο) ορθολογισμό, Homo neoliberal με σφραγίδα γνησιότητας. Απο την άλλη όμως, σε προσωπικό επίπεδο, θεωρώ απαράδεκτη την κατασταση που βλέπω στην Ελλάδα και ακούω συνέχεια να γκρινιάζουν για την υψηλή ανεργία και δεν είναι διαθετημένοι να μετακινηθούν προκειμένου να βρουν μια δουλειά για λόγους επιβίωσης. Αυτος ο τύπος μετακίνησης δεν μου φαίνεται κακός..Αν δεν υπήρχαν τα τοπικά χαρακτηριστικά με τις δεμένες οικογένειες που συντηρούν τους άνεργους, η μετακίνηση θα ήταν πιο συχνή...κοντολογίς μου φαίνεται λίγο χαζό να γκρινιάζεις περιμένοντας να έρθει η δουλειά στον τόπο σου, όταν δεν μπορείς να βγάλεις τα απαραίτητα..για να το συμμαζέψω λίγο, προσωπικά δεν είμαι διαθετημένος να ανεχτώ μεγάλη περίοδο ανεργίας οπότε θα ακολουθήσω ξανά το δρόμο του εξωτερικού μμιας και η ιδέα της μετακίνησης μου αρέσει ...και πραγματικά δεν με ενδιαφέρει αν θα οφελείσει την αγορά ...είναι θέμα νομίζω αυστηρά υποκειμενικό νομίζω...

cynical είπε...

γεια σου @hearnothing.

η μετακίνηση είναι επιθυμητή για τα καλά που ανέφερες.
και όλοι λίγο πολύ μετακινούνται κάποιες φορές λόγω σπουδών και για αναζήτηση εργασίας. Συμβαίνει στους περισσότερους.
όταν όμως μιλάνε οι αγορές για κινητικότητα, εννοούν αυτό να γίνεται τρόπο ζωής. Το ανάγουν σε άξια.
πόσο συχνά μπορεί κάποιος να το κάνει μετά από κάποια ηλικία, ιδίως αν έχει οικογένεια και παιδιά; Και όταν ο λόγος που οι εταιρίες διαλύονται είναι για κερδοσκοπικούς λόγους χωρίς να νοιάζονται για τον κόσμο που κουβαλάνε από πίσω τους. Οι συγχωνεύσεις, οι αναδιαρθρώσεις και οι απολύσεις που τις ακολουθούν, δεν γίνονται γιατί δεν είναι οι εταιρίες βιώσιμες, αλλά γιατί ποντάρουν σε μεγαλύτερα κέρδη. Δεν διοικούνται υπεύθυνα, αλλά αρπακολλιτζιδικα.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο αυστηρά, βάλλω εναντίον αυτού του είδους της επιβεβλημένης κινητικότητας.
Απαιτούν δλδ από τους εργαζόμενους να χορεύουν σε οποίο σκοπό τους παίζουν οι από πάνω κερδοσκόποι και ανεύθυνοι οι οποίοι το μόνο που σκέφτονται είναι μόνο το τομάρι τους.