Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Σκηνές από δυο λίμνες: Πρέσπες




Τα βουνά, λέω, δεν μπορεί να φτιάχτηκαν από μόνα τους, μ’ όλες αυτές τις πτυχές και τις ρυτίδες που τ’ αυλακώνουν, μ’ όλες αυτές τις κορφές και τις κορφούλες που ξεπηδάνε η μια μέσα απ’ την άλλη τόσο αρμονικά. Να, όταν ακόμα στη γη κατοικούσαν οι γίγαντες, κάποιο χέρι από δαύτους θα βούτηξε μια μέρα τα δάχτυλα σ’ ένα πιθάρι μέλι, κι όπως θα το τράβαγε προς τα έξω, με τα μέλια να κυλούν και να στάζουν απ’ τις άκρες σαν αργοκίνητα ποτάμια, κάποια απ’ αυτά, αν εκείνη τη στιγμή τα φύσαγε μια κρύα πνοή, θα κοκάλωναν και θα έφτιαχναν το πρώτο βουνό. Ένα ξανθό βουνό, στο χρώμα του μελιού και της βελανιδιάς του φθινοπώρου. Με ένα δεύτερο βούτηγμα στο πιθάρι, θα έφτιαχνε μια νέα κορφή εκεί δίπλα, και κέφι να ‘χε ο γίγαντας, μέλι στο μέλι θα φτιάχνονταν έτσι όλα τα βουνά της γης. Το σούρουπο, που τα βουνά παίρνουν και σκουραίνουν, ο γίγαντας θα βούταγε τα δάχτυλα σ’ ένα πελώριο καζάνι ζεστή σοκολάτα, ενώ για την πάχνη του πρωινού θα τα πασπάλιζε με χούφτες από άχνη ζάχαρη.



Θα ‘μουν φαίνεται πολύ πεινασμένη, για ν’ αλλάζω τόσο πολύ το σενάριο της δημιουργίας. Ή πάλι, μπορεί να ‘τανε κι από το σκίρτημα, την έξαψη που ένοιωθα στη θέα τους, συναίσθημα παρόμοιο με αυτό που αφήνει στο στόμα η γεύση του γλυκού. Σπάνια η θέα του ωραίου δεν σε βάζει στον πειρασμό να το αγγίξεις, να το γευτείς, να τ’ αγκαλιάσεις. Είτε κορμί είναι αυτό, είτε βουνό. Το μάτι από μόνο δεν αρκεί Είναι κι οι άλλες αισθήσεις που ζητούν επίμονα το μερτικό τους. Μ’ ένα βουνό δεν ξεμπερδεύεις αν δεν το περπατήσεις, αν δεν ξαπλώσεις στο σώμα του, αν δεν εξερευνήσεις τα σπλάχνα του, αν δεν αγγίξεις τις πτυχές του, αν δεν πιεις νερό από τις φλέβες του. Κι αν δεν του πάρεις τον αέρα πατώντας την κορυφή του, το βουνό θα είναι πάντα εκεί να σου βγάζει τη γλώσσα και να σε περιγελά.



Αυτή τη φορά αρκέστηκα στο να τα βλέπω και να τα θαυμάζω από απόσταση έτσι πως έφερναν βόλτα γύρω-γύρω τις δυο ξακουστές λίμνες, μάνα με κόρη, στα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας. Όπου και να ‘ριχνες το μάτι πετονιά, θα έπιανες κι απ’ ένα βουνό στ’ αγκίστρι. Βουνά στην πρώτη γραμμή πάνω στις λίμνες, άλλα πιο ψηλά κι απόκρημνα να στοιχίζονται σε μια δεύτερη γραμμή από πίσω, και μετά στο βάθος, μια τρίτη και μια τέταρτη σειρά πιο στριμωγμένες από την πρώτη, μια απέραντη θάλασσα δηλαδή από βουνοκορφές, όχι πολύ παραπάνω από τα 2000 μ. η καθεμιά τους, χιονοσκεπείς οι υψηλότερες, ακάλυπτες ακόμα οι χαμηλότερες, αλλά όχι ακόμα για πολύ, οι στιγμές ευφορίας όπου να ‘ναι θα έπαιρναν τέλος, όπως το μαρτυρούσαν τα ανήσυχα πετάγματα των πουλιών πάνω απ’ τα καλάμια και οι σποραδικές παγωμένες ριπές του αγέρα απ’ το βοριά. Όπως η μύτη πιάνει από νωρίς την καταιγίδα που είναι να ‘ρθει, με τον ίδιο τρόπο το δέρμα πιάνει τον χιονιά που είναι στο δρόμο και κατεβαίνει.



Σήμερα όμως ο ήλιος είχε την τιμητική του, όχι όμως χωρίς εμπόδια, μιας κι είχε κάτι πελώριους θύσανους από άσπρα σύννεφα εδώ κι εκεί ν’ αντιπαλέψει. Παρ’ όλα αυτά το νερό ήταν το ίδιο βαθύ μπλε, όπως αυτό που δίνουν στο Αιγαίο τ' Αυγουστιάτικα μελτέμια, τα καλάμια στις όχθες άστραφταν με μια εκτυφλωτικά κίτρινη ώχρα, όπως τα ώριμα στάχυα του καλοκαιριού, και τα χορτάρια στα λιβάδια ήταν ηλεκτρισμένα πράσινα. Κίτρινα, πράσινα, μπλε, κορεσμένα και πηχτά, μια πανδαισία χρωμάτων της γης, ένα τελευταίο ξέσπασμα γιορτής πριν την κατήφεια και τη μουντάδα του χειμώνα.



Η Μεγάλη Πρέσπα, πράγματι μεγάλη όπως και τ’ όνομά της, θάλασσα τη λένε οι ντόπιοι, έρχεται κι αγκαλιάζει τρεις χώρες, που όμως δεν βρήκαν ακόμα τον τρόπο να επικοινωνήσουν, να κάνουν δηλαδή το απλό, οι βάρκες της μιας να μπορούν να δένουν στους μόλους της άλλης. Μόνο για τα ψάρια, τα γριβάδια και τις πέστροφες δεν υπάρχει φραγμός, ίσως και για τις σουσουράδες και πιθανόν και για τους πελεκάνους.



Η Μικρή Πρέσπα, μ’ ένα στενό κανάλι να τη χωρίζει από τη μάνα της, απλωμένη στο χάρτη σαν ένα τεράστιο τσιγκέλι, ανήκει εξ’ ολοκλήρου στην Ελλάδα, εκτός από ένα μικρό κομμάτι της ουρίτσας της που βρέχει έναν μικροσκοπικό αλβανικό κολπίσκο, ίσα-ίσα μια πάβλα να χωράει και τίποτα παραπάνω. Και πίσω απ’ τον κολπίσκο η Κορυτσά, μια ανάσα απ’ τη δική μας η ανάσα της. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά. Το ίδιο και η Αχρίδα. Δεν είναι παρά ένα βουνό που στέκεται ανάμεσα σ’ αυτή και τη Μεγάλη Πρέσπα. Κι είναι κι αυτή τόσο όμορφη! Και γύρω απ’ τη λίμνη χωριά, που όσο πάνε και πυκνώνουν. Όπου και να γυρίσεις το μάτι τα βλέπεις, οσμίζεσαι τους ανθρώπους τους, λίγο αυτί να στήσεις μιαν ήσυχη νύχτα, λίγο ο αέρας να είναι ευνοϊκός, και δεν θέλει πολύ ν’ ακούσεις τις μουσικές και τα πανηγύρια τους.




Κέντρο της γης πριν από αιώνες, με τους πραματευτάδες να διασχίζουν τα νερά της, με τις βάρκες να ξεφορτώνουν εμπορεύματα και με τους εμπόρους να γεμίζουν νομίσματα τις κασέλες τους. 10000 νοματαίοι πριν τον πόλεμο, μετά βίας 1200 με 1300 σήμερα, κι αυτοί ξενόφερτοι, κυρίως πόντιοι το 1923, κυρίως βλάχοι το 1953. Τους τελευταίους τούς έφεραν να ξαναζωντανέψουν μια περιοχή που σφραγίστηκε απ’ την αδελφική σφαγή, το παιδομάζωμα, το ξερίζωμα, τη φωτιά, την αντάρα. Κάποιοι έφυγαν με την ήττα στην Αλβανία και τα Σκόπια, οι υπόλοιποι για αλλού, για να μη θυμούνται. Σήμερα ο πληθυσμός είναι μοιρασμένος στα τρία: βλάχοι, πόντιοι και ντόπιοι, ως επί το πλείστον σλαβόφωνοι, χωρίς ίχνος ντοπιολαλιάς και αρκετά διαφοροποιημένοι από τον υπόλοιπο νομό.



Στην περιοχή όμως, πέρα από τα περίφημα φασόλια, και δη τους «γίγαντες ελέφαντες», συμβαίνουν και πολλά άλλα εντυπωσιακά πράγματα τα οποία υπόσχομαι να περιγράψω σε μια επόμενη ανάρτηση.








39 σχόλια:

ο κύριος "αμ" είπε...

ζηλεύω ρ. (αρχ. ζηλεύω ( ζήλος
(ζήλ-εψα , -εμένος)
επιθυμώ κάτι έντονα που στερούμαι , εποφθαλμιώ , φθονώ , ζηλοτυπώ , μακαρίζω , καλοτυχίζω : λαλί πουλί , παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει (Διον. Σολωμός),(αμτβ.) είμαι ζηλιάρης .

Ε να είδες , αυτά μας κάνεις και μετά η φαντασία μας καλπάζει και μες στον ξέφρενο καλπασμό , ψαχουλεύουμε στα άλμπουμς για φωτογραφίες με λίμνες κλπ ωραία πράγματα !

Καλή βδομάδα να έχεις !!!

cynical είπε...

καλησπέρα κε "αμ" και καλη βδομαδα,

ε! δεν ειναι και τιποτα. Μονο 670 χμ απο αθηνα. Ασε το λεξικο στην ακρη, και παρε την εθνικη!

MrPinkEyes είπε...

πριν λίγες μέρες έκλεισα για διακοπές στην περιοχη για τα χριστουγεννα.
δε θα μπορουσατε να μου ανοιξετε πιο πολυ την ορεξη..

σλουρπ σλουρπ

agrampelli είπε...

Αυτή είναι μια θαυμαστή παρουσίαση! Υποκλίνομαι...

VAD είπε...

Πολύ τρυφερότητα διακρίνω στην παρουσίαση,απορρεει από κα΄ποια παιδιόθεν σχέση με τη Μάνα-Γη;

-Τελευταία φορά που πήγα εκει ψηλά ήταν πριν εικοσι χρόνια,καιρός να ξαπιάσω τα βουνά...

Καλή εβδομάδα....

Στέργιος είπε...

Όμορφη ανάρτηση! Καμιά σχέση με κάποια μελέτη κάποιου πανεπιστημίου για τα βουνά και τα λαγκάδια σε βάθος δισεκατ. ετών, με μειόκαινους και πλειστόκαινους! Τα βαρέθηκα πια.

Και η σχέση του μελιού με τα χρωματιστά βουνά!! Αχ…. να ήμουν Γίγαντας…

Και οι φωτογραφίες τι θαύμα!… Μόνο που δεν μπορούσες να βγάλεις τη φωτογραφία της νύχτας, όταν όλα τα πράγματα γίνονται ένας καμβάς ασπρόμαυρα και ελαφρώς μελανί-μοβ-κόκκινα, επίπεδα σχήματα, καμία σχέση έχοντα με το ημερήσιο τοπίο. Τότε βλέπεις να σχηματίζονται όλες οι μορφές του παρελθόντος από τον Δία και τον Μεγαλέξανδρο μέχρι τον Ντουσάν, τον Σκερντέμπεη και τον Αλή Πασά με τα στρατά του, ακόμη και τον Ζουλφικάρ τον τελευταίο άρχοντα των Βαλκανίων και πίσω τα οδυνηρά φαντάσματα-καραβάνια των διωγμένων του εμφυλίου και του πολέμου των φυλών!

Τα λαμπρά χρώματα της μέρα εναλλάσσονται με τα μελαγχολικά, νοσταλγικά και τρομερά της νύχτας… όπως και οι μνήμες των ανθρώπων που έφυγαν ή έμειναν εκεί, ζώντας τη βία των αιώνων.

****
Εθνική απορία: Άκου ελεύθερα τα ψάρια! Μα… καλά τα ελληνικά ψάρια συγχρωτίζονται στη λίμνη με τα σκοπιανά και τα αλβανικά;;;; Οποία κατάντια!!!! Παντρεύονται κιόλας;;; και έχουμε και μπάσταρδα ψάρια;;; και μετά περνάνε και στον οργανισμό μας; Να από πού η αλλοιώνεται η ελληνική φυλή!

cynical είπε...

Γεια σου Mr Pink Eyes,

τα χριστουγεννα η φυση εκει πανω μπορει να εχει διαφορετικο μενού! Να, για παραδειγμα τα βουνα μπορει να γινουν απο άσπρη σοκολάτα.
Καλα να περασεις.

cynical είπε...

καλημέρα Αγράμπελη,

αν δεν απατωμαι, αυτα τα μερη πρεπει να σου ειναι πολυ γνωριμα! Τυχερη που ταχεις διπλα σου.
Νασαι καλα!

cynical είπε...

καλημέρα VaD,
Η σχέση αρχίζει από πολύ παλιά, αλλά με τα χρόνια έγινε βαθύτερη!

Δεν ειναι μακρυα απο Κατερινη, τωρα με την Εγνατια, σε 3 ώρες το πολυ εισαι εκει.

Ανώνυμος είπε...

περιγράφεις προσποιούμενη τον αυθεντικό ιμπρεσιονιστή. Ένα πανόραμα του τυχαίου, του αποσμασματικού, του φευγαλέου...

"μάθε με και μένα να πετώ..."

cynical είπε...

καλημέρα Στεργιο,

βλέπω κόλλησες στο μέλι, και προσπέρασες τη σοκολάτα!

Γεμάτη φαντάσματα η περιοχή, αλλα πρεπει να ξεσκαλίσεις πολύ. Δεν ειναι φανερα με την πρωτη, εκτος απο το πληθος των εγκαταλελλειμένων σπιτιων στα χωρια. Καποια ειναι τελειως άδεια απο ανθρωπους. Μονο γκρεμια.

Α! και ενα από τα άδεια χωριά ονομαζεται και ...Γάβρος! Λες να συμβολίζει κάτι;

Είσαι φοβερός!! Παντως μου ειπαν οτι τα ελληνικα ψαρια ξεχωριζουν απο τα σκοπιανα, γιατι στις μπουρμπουληθρες που βγαζουν εικονιζεται η ελληνικη σημαια. Η ελληνικοτητα ειναι γονιδιακο φαινομενο, Στεργιο!

cynical είπε...

Γεια σου Ανώνυμε,

δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Αλλα δεν εχεις κι αδικο. Ένα συννεφο να πηγαινε κατα κει, το τοπίο θα έμοιαζε αλλιώς, κι εγω θα έγραφα άλλα.

Παντως κανενα τοπιο δεν το βλέπεις ξεχωρα απο την ιστορια των ανθρώπων που το κατοικησαν και το κατοικουν.

Πεταξε ο,τι εχεις και εμπιστευσου τη γη να σε καθοδηγησει. Αν αφεθεις, θα μαθεις σιγα-σιγα και να πετάς!!!

Β.Bimbo( PR Profil ) είπε...

-Πεταξε ο,τι εχεις και εμπιστευσου τη γη να σε καθοδηγησει. Αν αφεθεις, θα μαθεις σιγα-σιγα και να πετάς-

...πολύ μου άρεσε όπως και οι λίμνες,
που δυστυχώς ποτέ δεν έχω
επισκευθεί...:(

IonnKorr είπε...

Καλημέρα Cynical,

βλέπω ότι άξιζε τον κόπο που την έκανες.

Συμπληρωματικά, αναφέρω ότι το όνομα "Πρέσπα", πιθανότατα, προέρχεται από την αρχαία ελληνική ονομασία "Βρυγηΐδα" που παραπέμπει με την σειρά της στους "Θράκες Βρύγες" που κατέστρεψαν τον στρατό του Μαρδονίου κατά την πρώτη Περσική εκστρατεία κατά της Ελλάδας 492 π.Χ.

Κατά την κλασσική περίοδο οι δύο λίμνες ήταν πιθανότατα ενωμένες.

(Αυτή ήταν η πιο άχρηστη πληροφορία της μέρας και μόλις τελείωσε).

IonnKorr είπε...

Πρέσπες

Βλέποντας σε τι άθλια κατάσταση βρίσκονται οι οικισμοί, όχι μόνον στις Πρέσπες, αλλά σε όσα μέρη της Ελλάδας δεν έχει αναπτυχθεί ο τουρισμός και συγκρίνοντας την ύπαιθρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών (Γερμανίας, Αγγλίας, Αυστρίας, Γαλλίας κ.α.) αντιλαμβάνεται κανείς ότι το Ελληνικό χάλι δεν περιορίζεται μόνον στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις αλλά είναι βαθιά ριζωμένο σε κάθε σημείο του γονιδιώματος του σύγχρονου Έλληνα.

cynical είπε...

Γεια σου Β.Bimbo,


Το "πετάς" βεβαια το ειπα μεταφορικα. Την ομορφια τη νοιωθεις αμα την αγγίζεις. Οχι απο μακρυα ή απο ψηλά.
Νομιζω καθε φυσικο πραγμα που μεγαλωνει ανεμποδιστα ειναι και ομορφο!

cynical είπε...

γεια σου IonnKorr,

μου δινεις την ευκαιρια να πω δυο λογια για τα εγκαταλελλειμενα σπιτια.

Μετα το τελος του εμφυλιου, οταν πολλοι ειχαν εγκαταλειψει κυνηγημενοι τη χωρα, το κρατος εφερε βλαχους απο αλλα μερη να εποικισουν τα χωρια. Σε καποια, οπως στο Βροντερο, γκρεμισαν τα παλια και εχτισαν καινουργια δικα τους. Ετσι απεκτησαν και τιτλους ιδιοκτησιας.

Σε αλλα χωρια, όπως στον Αγ. Γερμανο, οι νεοι κατοικοι κατοικησαν τα παλια σπιτια, που ηταν και αρχοντικα, χωρις ομως να εχουν τιτλους ιδιοκτησιας, οι οποιοι απο τοτε ανηκουν στην κτηματικη εταιρια του δημοσιου. Ετσι δεν μπορουν να τα επισκευασουν και καταρρεουν. Καποια αλλα ανηκουν σε οικογενειες που εφυγαν στην Αλβανια και Σκοπια, και δεν επεστρεψαν. Οι απογονοι τους δε, δεν μπορουν να τα διεκδικησουν, γιατι και αυτοι τοτε (πριν τον πολεμο) δεν ειχαν τιτλους ιδιοκτησιας.

Αυτη ειναι λιγο πολυ η ιστορια.

Εδω δεν προκειται για "γονιδιακο χαλι" αλλα για την ιδιαιτεροτητα της περιοχης.

IonnKorr είπε...

"Γονιδιακό χάλι"

Cynical, νομίζω ότι θάπρεπε να καλάβεις ότι το "γονιδιακό χάλι" αποτελεί λεκτική υπερβολή.

Το προσωπικό μου πιστεύω είναι ότι όλοι οι λαοί, όλες οι κοινωνικές ομάδες, όλα τα έμβια σύνολα έχουν περίπου ίση κατανομή "κακών" και "καλών", "ανοήτων" και "ευφυών" μελών.

Το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και υπάρχει αυτή η κακοδαιμονία οφείλεται στις συγκυρίες. Δηλ. εφόσον η χώρα αποτελεί το "σταυροδρόμι" των οδών λαθρεμπορίας (όπλων, ναρκωτικών κλπ) από την Μέση Ανατολή και την Ασία προς την Ευρώπη.

Έτσι, η Ελλάδα αναδείχθηκε πλέον την επίσημη "πύλη της διαφθοράς" στη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οπότε, όλες οι δυσλειτουργίες που αναφέρεις, "τοπικά" για τις Πρέσπες (κακή ένταξη μεταναστευτικών ομάδων, κτηματική εταιρεία Δημοσίου κ.α.), είναι "τοπική" απόρροια μιας γενικότερης αποδιοργάνωσης του νομοθετικού πλαισίου που εμποδίζει την αρμονική ανάπτυξη οποιασδήποτε περιοχής του Ελληνικού χώρου.

cynical είπε...

IonnKor

έτσι το εξελαβα κι εγω! μεταφορικά.

Θα πρεπει να αναγνωρισεις οτι η περιοχη εχει μια ιδιαιτερη ευαισθησια και ιστορικη φορτιση. Δεν ειναι διοικητικο το θεμα.

IonnKorr είπε...

Ok, αυτό το ιδιόμορφο χαρακτηριστικό του "τριεθνούς σημείου" το καταλαβαίνω.

Αυτό, όμως, που δεν μπορώ να ανεχθώ είναι να μου "τρώνε" συνεχώς κάποιο από τα γράμματα του διαδικτυακού μου ονόματος. IonnKorr. Δύο "n" και δύο "r". Συστηματικά μου αφαιρείς ένα από τα δύο. Είναι Είναι σαν να κόβουν ένα χέρι ή ένα πόδι. Είναι τυχαίο ή είναι συνειδητά προδιαγεγραμμένη, προσχεδιασμένη και άριστα μελετημένη υποχθόνια τακτική? Αυτό, πως μπορεί να το ανεχθεί κανείς? Δεν είναι τρομαχτικό?

cynical είπε...

IonnKorr,
ε! οχι και συστηματικα! Με διαβαλεις αδικα!

εψαξα καποια σχολια πισω, και βρηκα το ονομα σου γραμμενο αψογα.

Παντως θα πρεπει να ακολουθησεις την ταση περι απλοποιησης της ορθογραφιας. Τα διπλα σύμφωνα, τα τρωει σιγα σιγα η μαρμαγκα! Απλα πραγματα...

IonnKorr είπε...

Και όμως, αυτά τα περιττά κάνουν την διαφορά στην γήινη ζωή.

Αν απλοποιήσεις το καλύτερο φαγητό, βγάζοντας το περιττό πιπέρι και την ρίγανη, τότε γίνεται άνοστο και δεν τρώγεται.

cynical είπε...

IonnKorr,

οκ, το "n"ειναι το nιπέρι και το "r" η rίγανη

IonnKorr είπε...

Ακριβώς, ακριβέστατα.

Η παρατηρητικότητα σου είναι εντυπωσιακή.

Ανώνυμος είπε...

ΑΓΑΠΗΤΗ CYNICAL ΙΣΩΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ(ΖΗΛΕΥΩ-ΜΑΚΑΡΙΖΩ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΣΟΥ).ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΖΩ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΙΝΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΑΘΛΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ(ΠΟΛΛΑ ΧΩΡΙΑ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΑ ΚΑΙ ΡΗΜΑΓΜΕΝΑ)ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ (ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ 'ΜΑΤΟΒΑΜΕΝΕΣ)ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ(ΕΙΔΙΚΑ)KAI THN ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΟ e-mail
kotsiasm@cyta.gr(ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΑΚΟΣ)

Ανώνυμος είπε...

τι ωραια που θα ηταν να τα εβλεπαν ετσι κι΄αυτοι που κανουν εξωτερικη πολιτικη...

Ανώνυμος είπε...

τι ωραια που θα ηταν να τα εβλεπαν ετσι κι΄αυτοι που κανουν εξωτερικη πολιτικη...

cynical είπε...

Γεια σου @Αδύναμε Κακέ,

κριμα που δεν το ηξερα, γιατι περασα κι απο Καστορια στο γυρισμό. Πολυ καλοβαλμενη πολη, περα απ' τη φυσικη της ομορφια.
Η συγκινηση βγηκε απο τους ανθρωπους που γνωρισα στις Πρεσπες, και φαινεται οτι επηρέασε και το ματι...

Φανταζομαι την περιοχη χιονισμενη. Κι αν την πετυχω και με πανσεληνο, ε! τοτε δεν θα ξαναφυγω!

Εχω τραβηξει πολλα μισογκρεμισμενα σπιτια, και ρωτωντας εμαθα και για το καθεστως ιδιοκτησιας. Σε καποια χωρια τα εχουν γκρεμισει. Σε αλλα, οπως π.χ. στο Ανταρτικο, παραμενουν ετσι. Παντως οι ντοπιοι μου ελεγαν οτι τα πανε καλα με τους Καστοριανους σε αντιθεση με τους Φλωρινιωτες, με τους οποιους δεν εχουν και τις καλυτερες σχεσεις.

Σ' ευχαριστω για το e-mail.

cynical είπε...

Γεια σου Valamonte1,

στις 2 Φεβρουαριου, που ειναι η παγκοσμια ημερα υγροτοπων, ακουσα οτι θα υπογραφει συνθηκη για την ελευθερη διακινηση στη λιμνη ανθρωπων, αλλα οχι εμπορευματων. Θα ειναι ενα σημαντικο βημα.

Ανώνυμος είπε...

ΦΙΛΗ CYNICAL ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ . ΠΙΣΤΕΥΩ-ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ - ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣ Η ΓΛΑΦΥΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ "ΠΗΓΑΙΝΕΤΑΙ" ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΘΩ ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΑΝΕΒΕΙΣ ΣΤΟΝ ΓΡΑΜΜΟ.

LeftG700 είπε...

Φίλη Cynical,


Έχουμε ακούσει για Πρέσπες κι έχουμε δει και ένα-δυο ταξιδιωτικά, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μας φούσκωσες πολύ τα μυαλά. Δυστυχώς, όχι και το ...πορτοφόλι!...


Τα λέμε.


ΥΓ Τι το 'θελες το πρωτοσέλιδο του "Πρωταθλητή"; Καρφώθηκες! Μέχρι τώρα, μόνο εμείς είχαμε καταλάβει ότι εσύ κρύβεσαι πίσω απο τη στήλη του "κ. Προέδρου"! Και δεν το 'χαμε πει ούτε στη μάνα μας!

Ανώνυμος είπε...

Μοιάζει τόπος έρμος από ανθρώπους, είναι έτσι;
Επίσης οι Πρέσπες σηματοδοτούν το όριο το Βορεινό όριο και την αρχή τού Μεσογειακού νότου [χλωρίδα και γρανίτης] καθώς και τόπο τού Αγιου Γερμανού,
thn kalhmera moy

cynical είπε...

@Αδυναμε Κακε,

γιατι δεν σας "πηγαινει" η περιοχη;
Παντως οι ντοπιοι μου ειπαν τα καλυτερα λογια για τους καστοριανους.Δεν θα εγραφα ετσι αν δεν ειχα γνωρισει την Ελλη, τη Βασω, τον Θανο, τον Αποστολη, τη Σονια, τον Φρανσουά, τον Στελιο, τη μπαντα με τα κλαρίνα και τα χαλκινα... Και βεβαια θα ξαναρθω!

cynical είπε...

Καλημερα @LeftG700,

Μπορειτε να πατε εθελοντες για οργανωση πολιτιστικων και κοινωνικης φυσης δραστηριοτητων στις Πρεσπες με ολα τα εξοδα (φαι+υπνος)πληρωμενα και χαρτζιλικι 100 ευρω το μηνα. Αν ειστε κατω απο 28, τοτε μπορω κατι να κανω.

Αλλιως...
Χρειαζονται ομως χερια στο μαζεμα φασολιων, και δινουν περιπου 30 ευρω μεροκαματο.

ΥΓ. Τι να έκανα βρε παιδια! Εβαλα τον "Πρωταθλητή" φάτσα κάρτα, για ν' ανεβασω καπως το επίπεδο του Blog. Μετα πρεπει να παρακολουθω και την μαιμου, μην της ερθει ξαφνικα να φυγει και να πάει στην "Πράσινη". Θα τη μαδήσω τρίχα-τρίχα!

cynical είπε...

Γεια σου @airgood,

δεν μοιαζει ερημος ο τοπος. Ισα ισα. Έχω την εντυπωση ότι υπαρχει μεγαλη κινητικοτητα απο χωριο σε χωριό. Μοιαζουν σαν διάσπαρτες συνοικιες μιας πολης. Στο ενα χωριο ειναι το ιατρειο, στο αλλο το φαρμακειο, αλλου το δημαρχειο, αλλου τα κεντρα πληροφορησης, αλλου τα σουπερμαρκετ.

Λενε οτι η Μεσογειος σταματαει εκει που σταματαει να ευδοκιμει η ελια. Ελιες δεν ειδα, ισως επειδη η περιοχη ειναι ορεινη, στα 850 μ.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΦΙΛΟΣ AIRGOOD ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΠΕΜΠΤΗ(ΕΚΤΟΣ ΑΡΓΙΩΝ-ΕΟΡΤΩΝ).
ΜΑΣ "ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ"ΚΑΙ ΤΟΥΣ "ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ"ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ "ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ"(ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ). ΕΝΩ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΤΟΝ Ν.ΦΛΩΡΙΝΑΣ,ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑ(ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ).ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΣΠΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΦΑΣΟΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ(ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ).

irlandos είπε...

Μπράβο Cynical για το θαυμάσιο αυτό post! Και το κείμενο και οι φωτογραφίες, μού άρεσαν πάρα πολύ, με άγγιξαν, και μου θύμισαν τις εκδρομές που έχω κάνει εκεί πάνω. Τότε που δεν υπήρχε "Εγνατία" ούτε καν "ΠΑΘΕ". Τώρα πιο πρόσφατα, ξαναπήγα και αναπόφευκτα έκανα τις συγκρίσεις, σε σχέση με το παρελθόν. Οι καλές διαφορές είναι περισσότερες από τις αρνητικές: Ευτυχώς και οι αργυροπελεκάνοι είναι περισσότεροι και Κέντρα Ενημέρωσης έχουν δημιουργηθεί και ωραίοι ξενώνες έχουν χτιστεί ...

Δυστυχώς όμως, υπήρχαν και κάποιες αρνητικές αλλαγές: Περισσότερο μού έκανε εντύπωση η πτώση της στάθμης των νερών στη Μεγάλη Πρέσπα! Απίστευτη!

Και πάλι, ευχαριστούμε για την όμορφη περιήγηση που μάς χάρισες,

Φιλικά,
Ιρλανδός

Υ.Γ.: Ελπίζω να μου επιτρέψεις -με την ευκαιρία αυτή- να "στείλω" συγχαρητήρια στην Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών (και ιδιαίτερα στους νέους επιστήμονες που έχουν επιλέξει να ζουν εκεί) για τη εξαιρετική δουλειά που κάνουν σ' αυτήν την πανέμορφη και τόσο σημαντική περιοχή.

cynical είπε...

Ανωνυμε,
απο χθες φασολια τρωω! Αυτα τα χρωματιστα. Πηρα και τραχανα και μπουκοβο και γιγαντες και ριγανη! Με ξεπαραδιάσανε.

cynical είπε...

Γεια σου Ιρλανδέ,

Μου ειπαν οτι για την πτωση της σταθμης φταινε και καποια ρηγματα στο βυθο που τραβανε το νερό.

Ετοιμαζω επομενο ποστ για τις ΜΚΟ που δρουν στην περιοχη. Γνωρισα τα παιδια, και εφυγα με τις καλυτερες εντυπωσεις. Κυριως για τον ενθουσιασμο τους. Τους ζήλεψα...

Σ' ευχαριστω πολύ!