Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Μεθώντας για τη Νίκη της Ελλάδας στα 9/8



Δεν ξέρω πώς παίχτηκε σήμερα στα μέσα η περίφημη ενεργοποίηση του μηχανισμού σωτηρίας της χώρας. Για κάτι που το ‘χω σίγουρο όμως, λίγο με νοιάζει. Ως συνήθως, η κυβέρνηση θα το χαρακτήρισε σαν μεγάλη νίκη δική της και της Ευρώπης, ενώ η κλαψιάρα και αιωνίως διαμαρτυρόμενη αριστερά θα το είδε σαν τη μεγαλύτερη ήττα της χώρας από κτίσεως ΔΝΤ. Αλλά επειδή τόσο ο Ριζοσπάστης, όσο και η Αυγή δεν φτουράνε σε πωλήσεις όσο τα υπόλοιπα μεγαθήρια, και της Εspresso συμπεριλαμβανομένης, ο περισσότερος κόσμος θα πρέπει να ήταν εψές πανευτυχής.


Μετά από διήμερο κόλλημα στην ιστοσελίδα της Ναυτεμπορικής, να παρακολουθώ την κούρσα των spreads και με το κουτί τα υπογλώσσια από δίπλα για την περίπτωση που κάποιο από δαύτα θα την έκανα την κουτσουκέλα του και θα ξέφευγε πάνω από το διαρκώς μετακυλιόμενο ψυχολογικό όριο, έκλεισα επιτέλους τον υπολογιστή και πήρα ανακουφισμένη τους δρόμους. Τα spreads μετά τόσων μερών τρεχαλητό είχαν λουφάξει, και η χώρα δεν υπήρχε αμφιβολία, είχε πια σωθεί. Δεν πέρασε ώρα, και τα υπόγεια της πόλης, άρχιζαν σιγά σιγά να παίρνουν φωτιά.


Ο τυφλός πορτιέρης μου πρόσφερε το μπράτσο του και με βοήθησε ν’ ανέβω μαλακά τις σκάλες προς τον έξω κόσμο. Χωρίς αυτόν δεν θα τα είχα καταφέρει. Το δροσερό αεράκι της αυγής βοήθησε, αλλά μόνο για λίγο. Ο παρκαδόρος μου έφερε στη στιγμή τα κλειδιά και μ’ έχωσε στο αυτοκίνητο. Μου κούνησε μαντίλι και έκανε το σταυρό του, προφανώς παρακαλώντας τους αγγέλους να φτάσω σώα στο σπίτι, που απ’ ότι φαίνεται ήταν πολύ αισιόδοξος ότι θα το εύρισκα. Πήρα τη μεσαία λωρίδα, αυτό το θυμόμουν από άλλες φορές, στην αριστερή τρέχουν πολύ, σκέφτηκα, στη δεξιά την έχουν στημένη και κάνουν αλκοτέστ.


«Κράτα τα μάτια καρφωμένα στα στοπ του μπροστινού σου», παλιό ρητό κι αυτό που το θυμήθηκα πάλι από ένστικτο και φρόντισα να το εφαρμόσω χωρίς παρέκκλιση. «Στο κόκκινο σταματάμε πάντα» ήταν ένα άλλο ρητό που μου ήρθε κι αυτό σερί μαζί με το προηγούμενο. Βρήκα με ευκολία το φρένο, το πάτησα κάνα δυο φορές για να το δω και στην πράξη ότι φρενάρει, και έβαλα το κιβώτιο στο αυτόματο. Στερέωσα τα βλέφαρα μ’ ένα ζευγάρι οδοντογλυφίδες να τα κρατάω ανοιχτά, και έδεσα με σπάγκο το κεφάλι στο κάθισμα για να το έχω μόνιμα κρατημένο στην όρθια στάση. Σ’ όλο το δρόμο επαναλάμβανα με θρησκευτική ευλάβεια το μάντρα του καλού μεθυσμένου οδηγού μην και το ξεχάσω. Αυτό που καταλάβαινα μόνο ήταν ότι η κατάσταση ήτανε κρίσιμη, κι ότι δεν έπρεπε να γίνει λάθος.


Πρέπει να είχε περάσει ώρα πολύ, γιατί ο ήλιος με χτύπαγε στο δόξα πατρί, ενώ δεξιά κι αριστερά, αντί για τα πεζοδρόμια της Αλεξάνδρας έβλεπα παντού νερό. Νερό, κύματα, γλάρους, καραβάκια και από πάνω μου κάτι περίεργες σιδεριές, σαν δίχτυα να συγκρατούν τον ουρανό για όσους φοβόντουσαν ότι μπορεί να τους ερχόταν και στο κεφάλι. Σταμάτησα στο πρώτο ξενοδοχείο που βρήκα, και τότε έμαθα ότι μόλις είχα περάσει τη γέφυρα του Ρίο, του δικού μας, όχι της Βραζιλίας. Πάλι καλά σκέφτηκα, θα μπορούσα να είχα περάσει και τις πύλες του Αχέροντα απόψε. Ξάπλωσα, προσπαθώντας να φέρω στη μνήμη μου τι είχε συμβεί.



Αφού πληροφορήθηκα, όπως σας είπα, με ανακούφιση τον ελληνικό θρίαμβο στα ευρωπαϊκά φόρα, πήρα κι εγώ τους δρόμους να ενωθώ μ’ όλο το πλήθος που ξεμυτούσε για να γιορτάσει και να χαρεί. Φόρεσα τα καλύτερά μου ρούχα, χάιδεψα απαλά τη γούνα μου που προς στιγμήν είχα φοβηθεί ότι δεν θα την ξανάβλεπα, και άρχισα να ξεθάβω τα κοσμήματα από τον κήπο, όπου τα είχα κρύψει για το φόβο των Ιουδαίων. Μεγάλες στιγμές, να συνειδητοποιείς ότι μπορείς να ξαναείσαι πλούσια.


Κατηφόρισα την Αλεξάνδρας και χώθηκα στο υπόγειο του 9/8, ή του 8/9, θα σας γελάσω. Μέσα ο Γιώργος ο Σαρρής και η παρέα του από τους Ζιγκ-Ζαγκ τα ‘διναν όλα. Είχαν ανάψει τα όργανα, τα τέλια λιώνανε στα δάχτυλα, σπίρτο ν’ άναβες και ο αέρας θα ‘παιρνε φωτιά από την έξαψη και τ’ αλκοόλ. Ο κόσμος ξεφάντωνε, καιγότανε κοινώς το πελεκούδι. Η πίστα απ’ το τσιφτετέλι στέναζε, ο χώρος δεν ήταν πια αρκετός, στο λεπτό, το ρόλο της τον πήραν τα τραπέζια, κι όταν κι αυτά είχανε φρακάρει, οι γυναίκες μετακόμισαν στο μπαρ και το κυρίευσαν. Κανένα κορμί δεν ήθελε να μείνει αλύγιστο αυτό το βράδυ. Και τι βράδυ! Σαν να το ‘ξερε ο Γιώργος από πριν, σαν να τού 'χαν ρίξει τα χαρτιά τσίφτισσες τσιγγάνες, ότι χθες θα ήταν η πιο κατάλληλη μέρα για να κάνει την πρεμιέρα στο μαγαζί.


Κάθισα δίπλα στην πίστα για να έχω εύκολη την πρόσβαση, για να μπορώ να εκδηλώνω χορεύοντας, απρόσκοπτα τη χαρά για τη σωτηρία της πατρίδας μου, όταν κάπου στο βάθος πήρε το μάτι μου τρεις δυστυχισμένες υπάρξεις που μετά βίας προσπαθούσαν να πνίξουν τον καημό τους στο αλκοόλ και το τσιγάρο: την Κατερίνα, την Πεντανόστιμη και τον Swell. Έκανα πως δεν τους είδα. Δεν θέλησα να τους πλησιάσω μην και κολλήσω κάτι από τη δυστυχία τους. Ήταν διάχυτη παντού: στα πρόσωπά τους, στα ρούχα τους, στις κινήσεις τους, η Κατερίνα χωρίς ούτε ένα χρυσό περιδέραιο, μ’ ένα παλιοφούστανο του Ασλάνη πάνω της, κι η Πεντανόστιμη, μ’ ένα τρύπιο λαμέ φόρεμα. Και στη πίστα, καμιά ζωντάνια. Θαρρείς πώς σέρνονταν. Το ρεζίλι του μαγαζιού, ενώ ένα μέτρο δίπλα τους η χαρά και το κέφι κάνανε πάρτι.


Πόσο γρήγορα τους είχε φτάσει η φτώχεια θεέ μου! Πόσο γρήγορα τους είχε καταβάλει ακόμα και η σκέψη του ΔΝΤ; Και τι μουρτζούφλα! Κάθε λίγο και λιγάκι να φυσάνε και να ξεφυσάνε και να χτυπούν ο ένας την πλάτη του άλλου για παρηγοριά. Αριστεροί σου λέει ο άλλος. Καρμίρηδες, σου λέω εγώ. Εκεί όπου υπάρχει χαρά, αυτοί μόνο δυστυχία και βάσανα βλέπουν. Τι να πει κανείς. Μια ζωή στη λάθος ερμηνεία παγιδευμένοι.


Παρά δίπλα μου εντόπισα κάτι καλά παιδιά από τον έκτο στόλο, που είχαν προλάβει να αγκυροβολήσουν πολύ πριν από τον ερχομό του ΔΝΤ, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, θυμηθήκαμε τις παλιές καλές μέρες και τα ήπιαμε μέχρι το πρωί. Μέχρι την ώρα που ο τυφλός πορτιέρης με οδήγησε μαλακά από τις σκάλες πίσω στον πάνω κόσμο.


Πίσω μου το μαγαζί συνέχιζε ακόμα να δονείται απ’ τα τραγούδια του Γιώργου Σαρρή και του Δημήτρη Ζμπέκου, από έντεχνα άλλων συνθετών, από γνήσια παλιά λαικά, από ζειμπέκικα, απ' ό,τι ποθεί η ψυχή σου τελικά. Μαζί στην παρέα ήταν κι η Ρίτσα Ποζιού και ο Αλέξης Σδρίν με καταπληκτικές, καθαρές φωνές, όλο ζεστασιά, υγεία και ζωντάνια.


Χαλάλι τους, παρά το μεθύσι, και παρά το χοντρό χουνέρι που έπαθα με την τροχαία. Ένα βράδυ στο τμήμα όπως και να το κάνουμε είναι εμπειρία. Ολα τα υπόλοιπα, περί Ρίου και γλάρων και νερών, μάλλον θα τα ονειρεύτηκα. Ή πάλι, δεν είμαι σίγουρη. Μπορεί και η Τροχαία να ήταν το όνειρο. Αφήστε με, δεν ξέρω ακόμα...


29 σχόλια:

de profundis είπε...

να το ριχνετε συχνωτερα εξω σας κανει καλό.Στο μεθύσι σας επάνω ομως δεν είδατε και κατι άλλους περίεργουσ που ηταν στο μαγαζί ονόματα δεν λέω υπολήψεισ δεν θίγω.

pentanostimi είπε...

λαλίστατη..ονειροπαρμένη....και εσχάτως μεγάλη παραμυθατζού....αλλά τι να κανουμε>εχουμε και συναιτερισμό μαζί βλέπεις...

Ανώνυμος είπε...

Ωχ!!
Αυτές αντι να τρέχουνε τις Παρασκευές στο Σύνταγμα πάνε μπουζούκια....
Οχι τίποτα τους αρέσει και ο ίδιος μπουζουκτζης και τον βαζουν φωτογραφία.
Τό μαθε ο Παπακωνσταντίνου και θα σας κόψει και τα υπόλειπα επιδόματα,και θα μας φωνάζετε και τις Τρίτες.
Νίκος

Swell είπε...

Ο καημός που λες ότι προσπαθούσαμε να πνίξουμε στο κρασί και το τσιγάρο Cynical, ήταν ουσιαστικά μια επιστημονική ανταλλαγή απόψεων, συζητώντας τα αίτια του χθεσινού φαινομένου. Να βλέπεις κυρίες με πτυχία και ντοκτορά να λικνίζονται ως μην πω εγώ τι, στην πίστα με τα γαρύφαλα και τα πιάτα, παρέα με ξέκωλα και ξώβυζα νυχτερινού ΤΕΙ. Η απόλυτη εξαθλίωση...

katerina είπε...

Ειδα τα μάτια σου κλαμενα καλή μου και πόνεσε η ψυχή μου

Ήταν πολυ άγριοι μαζί σου, οι μπατσοι -γουρουνια -δολοφόνοι συντροφισα; Τίναξες το χρυσο μακρυ μαλλι σου με νάζι- στυλ υπολοχαγου Νατασα- και είπες «δεν θα μου παρετε κουβέντα καθηκια!».

Βρήκες κανένα παπατζή να περάσεις την ωρα σου στην ψειρου σαν την Βλαχοπουλου στην χαρτοπαιχτρα;

Τωρα μαζευουμε λεφτά να σου παρουμε τον καλυτερο δικηγόρο. Ή μηπως θέλεις να υπερασπιστείς μόνη σου τον εαυτό σου- πιο ηρωικό- και να φάμε τα λεφτά στο επομενο ...meeting του κινηματος;

Υ.Γ.Εχω κλεισει και 3 μεσημεριαναδικα να αναδειξουμε το θέμα. Συννενοηθηκα να τραγουδησεις το "είμαι γυναικα του κεφιου"

cynical είπε...

de Profundis,

Οπως ειπε και η Κατερινα,

ας ειχατε βλογς, να σας βαζαμε στο σεναριο...
Αμ πως! Ετσι, με το αζημιωτο θελετε να γινεται και πρωταγωνιστες;

cynical είπε...

Γιατι pentanostimi,

τι παραμυθι ειπα (πάλι;)

Με αδικεις, με αδικεις

cynical είπε...

Κοιταξε Νικο,

Εμεις ποτε δεν ειπαμε οτι το κινημα δεν πρεπει να ψυχαγωγειται ( με λαικο φυσικα τροπο). Οσοι ερχονται τις Παρασκευες, στις 5 παρουσιες θα δικαιουνται μια επισκεψη σε νυχτερινο πολιτιστικο μαγαζι με δωρεαν ποτο.

Αν καθιερωσουμε και τις Τριτες, τοτε θα οργανωνουμε για τους πιστους, ξεναγησεις στα πολιτιστια μαγαζια της παραλιακής, μιας και καλοκαιριαζει κιολας.

cynical είπε...

Βριπολιδη,

Να κοπει η χρηματοδοτηση των κομματων, να καταργηθουν οι βουλευτες επικρατειας που ειναι καθαρο ρουσφετι και να κοπουν κατα 1/3 οι βουλευτες.
Εχει τιποτε καλο το "Κορτσόπον";

cynical είπε...

Ναι σουελ,

σας εβλεπα που πασχιζατε να τετραγωνισετε τον κυκλο...

Μη συγχυζεσαι. Τα ΤΕΙ πλεον εχουν ανωτατοποιηθει. Δεν μολυνθηκαν πολυ τα ντοκτορα μας.

cynical είπε...

Δεν μπορω να πω καλη μου Κατερινα,
με περιποηθηκαν. Μου ανοιξαν την ειδικη σουιτα για βιπς και μου επετρεψαν να φερω και το υπηρετικον προσωπικον.

Μου εστειλαν δε και τον μπαγλαματζη της αστυνομιας για να κανουν υποφερτες τις συνθηκες της φυλακισης μου, αλλα και να συμπληρωσουν και το ντεκορ της φυλακης.

Ψαξανε εναγωνιως και για οριτζιναλ παπατζη, αλλα αυτον ειχε προλαβει και τον ειχε κλεισει αλλο τμημα. Πολλες δουλειες ειχανε πεσει χθες χρυση μου. Ο κοσμος μεθουσε αβερτα απο τη χαρα του και η τροχαια ειχε πήξει απο τη δουλεια.

Μη στενοχωριεστε για χρηματα καθολου. Εστειλα φαξ στον Soros και απο τη συγκινηση εστειλει με την πρωτη 20 δις για το bail out της cynical.

Καμια οντισιον να μου κλεισεις χρυση μου. Αποφασισα μετα απο αυτα να γινω τραγουδιστρια.

Νοσφεράτος είπε...

ωραια ερνατε εσεις οι Χαμουτζηδες ...

Νοσφεράτος είπε...

αλλά και μεις εδώ απανου δεν περναμε κι ασχημα .. Στο Στεκι Μεταναστων με ζωντανη αφγανική μουσική , η μπυρα ενα ευρω ,καταπληκτικά πιάτα με τρια ευρω το πολύ , γλεντια τρικουβερτα μεχρι πρωιας, δεκαδες συζητησεις και εκδηλ΄σεις ,η χαρά και η ζωντανια να μπενοβγαινει μαζί με τα καλά μιας δημιουργικής φτωχειας... Γλυτώσαμε απο τα κωλομπαρα της παραλιας με την μπυρα στα επτα ευρω....(eipa na kanv kai ligh diafhmish ...)

VAD είπε...

Σαν δεν ενδρέπεσθε!Αντί να καταθέσετε τον οβολόν σας εις το ταμείον υπέρ της σωτηρίας της πατρίδος,τον...καταθέτετε στα μπουζουκομάγαζα!Ντροπή:))

akrat είπε...

πάντα τέτοια..

ELvA είπε...

Aκουσα για πολλα ....κεφια και ηρθα! :)
Eλπιζω τα γλεντια να συνεχιστουν για πολυ καιρο, αλλιως με ποιους θα γλενταω,εγω...ολο το καλοκαιρι;
χαχα
Ασε που μου καηκε και η γουνα και δεν ξερω,τωρα, τι να φορεσω, καλη μου cynical, στα πολυ 'in' μπουζουκομαγαζα της...Στοκχολμης, που συχναζω! χεχε!
(Ειναι κι αυτο ενα..σοβαρο προβλημα, εξ ισου σοβαρο οπως και η μεθη για τη...νικη της Ελλαδας!)

Στέργιος είπε...

Profundis,

Τι ψάχνεις, μας την είπε η ηγεσία του δικομματισμού της μπλογκόσφαιρας: «ας είχατε βλογς, να σας βάζαμε στο σενάριο... Αμ πως! Έτσι, με το αζημίωτο θέλετε να γίνεται και πρωταγωνιστές;»!!!

Να τους δώσουμε και συχαρίκια για τη χρήση της νέας εξουσίας τους! Μόλις τη πήραν άρχισαν τη ταξικές διακρίσεις. Από δω οι έχοντες (μπλογκ) και από κει οι… λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις και η πλέμπα του όχλου. Και ας βγάζουμε εμείς τη λάντζα! Και ας υπάρχουν χάρη σε μας. Ούτε τη φωτογραφία δεν θα είχαν στην ανάρτηση χωρίς εμάς, άσε που το έθαψαν λες και τη βρήκαν στο δρόμο! Σιγά που θα τις πρόσεχε κανένας αν δεν είχαν τον «όχλο» να τους σιγοντάρει σαν τους αβανταδόρους.

Καλά μας κάνουν όμως γιατί δεν ξέραμε την αξία μας. Αλλά τώρα με τη κρίση θα πάρουμε τα κουβαδάκια μας και ούτε νερό ούτε άμμος στο δικομματικό μπλογκοστάσιο που θα καίγεται! Να πάει για πτώχευση, άντε και μέχρι το διαδικτυακό ΔΝΤ. Εμείς πάμε γι’ άλλες πολιτείες.

Για μια ακόμη φορά δικαιώνεται ο… Μαρξ!!! Αν δεν πάρει ο λαός την εξουσία δεν έχει τίποτα και θα είναι πάντα από κάτω!

Odyssey είπε...

H κρίση χτυπάει κστακούτελα.

Odyssey είπε...

Σημειώστε παρακαλώ τον νέο όρο:
"Βυζοδιασκέδαση".
Λικνίσματα και τέτοια ,ε;

Σημ. Ο όρος δεν είναι δικός μου. Η έμπνευση είναι του γνωστού κ. Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνκσι. (tittytainment).
Η μετάφραση ανήκει στον αείμνηστο και σοφό Άγγελο Ελεφάντη.
Ο ορισμός; Προφανής.
Η αποβλακωτική διασκέδαση, με βάση το σεξουαλικό ένστικτο.
(Κάθε σχέση του όρου, με όσα ζούμε στην ελληνική τηλεόραση είναι εντελώς συμπτωματική).

Μεθάμε τώρα.

Γιώργος Σαρρής είπε...

Δεν το πιστεύω οτι το έγραψες!Πάντως πραγματικά περάσαμε καλά. Λειτουργούσατε σαν αγχολυτικό δίπλα μου!Αλλά αυτό το βρώμικο παρελθόν μου δε λέει να μ'άφήσει.Ούτε ενα τσιφτετέλι δεν ειπα Ο άμοιρος παρ'ότι μ έτρωγε κάτι στιγμές, χαμό απο δαυτα είδες εσύ.Μόνο κανα δυό κυκλωτικούς ΄ετσι για να μην βγάζω ψεύτη και το Νιονιο.Ευχαριστώ για το μυθικό σχόλιο.Φιλιά σε όλη την παρέα.Η επόμενη θα είναι πολύ καλύτερη.Βεβαια το ΔΝΤ μας την εχει στημένη στη γωνία, αλλά εμεις με μουσικές θα τους την πέσουμε και τα ντου θα ειναι όλα στο ρυθμό.

Unknown είπε...

Οχόιιιι
Αν κοιτάς μόνο τα φρένα του μπροστινού, στο τσεπάκι την έχεις την τράκα!
Πρέπει να βλέπεις και τα φρένα του μπροστινού του μπροστινού σου ντεεεε!
Εγώ θα στα λέω όλα;

;)

cynical είπε...

Νοσφερατε,

το εχω δηλωσει με θαρρος: Η Αθηνα ειναι η ωραιοτερη πολη. Δεν την αλλαζω.

cynical είπε...

VaD
στειλαμε τα παιδια μας στον Πετσαλνικο να καταθεσουν τους κουμπαραδες τους. Αντι να τους τους σπασουμε εμεις και να τους φαμε...

cynical είπε...

Ακρατ

δηλωσε κι εσυ συμμετοχη!

cynical είπε...

Ελβα,

στειλε μειλ οταν ερχεσαι Ελλαδα και θα σε ...περιποιηθούμε καταλλήλως!

cynical είπε...

Στεργιο

εαρινη εφοδο στα βλογς ετοιμαζετε; Κατσε να εξοπλιστουμε με anti virus!

cynical είπε...

Οδυσσεα
\
βυζοδιασκεδαση για τους αντρες,
για τις γυναικες απλως διασκεδαση1

cynical είπε...

Γιωργο μου,

ειπες δεν ειπες τσιφτετελι εμεις για τσιφτετελι παντως το πήραμε. Και δεν μας πείραξε καθολου. Μηπως και οσοι χορευαν τους κυκλωτικους, κυκλωτικοι ητανε;;

Ειχε πολυ καλο κλιμα το μαγαζι. Καλα το καλυτερο, το ξερω, ηταν το δικο μας!
Ραντεβου στις πλατειες!

cynical είπε...

Darthiir,

Εγω εφαρμοσα αυτο που ηταν στο kit των πρωτων βοηθειων. Τα περισσοτερα σε αλλες συνθηκες, καλυτερες!