Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Το μέλλον της Κύπρου είναι με τη Ρωσία!



Ο τρόπος διαχείρισης της Κυπριακής κρίσης παρουσιάζει δυο πολύ σημαντικές πτυχές με εμβέλεια τόσο στο χώρο όσο και χρόνο. Η μια είναι η εμφάνιση στο προσκήνιο της επιθετικής στροφής εκ μέρους της Γερμανίας στον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης  από ‘δω και πέρα και η δεύτερη, αφορά στο ρόλο της Ρωσίας και τη σχέση της με την ΕΖ γενικότερα και την Κύπρο ειδικότερα. Πριν προχωρήσουμε, ένα άλλο θέμα, όχι λιγότερο σημαντικό που αναδείχτηκε αυτές τις μέρες, ήταν η επισκίαση από τη Γερμανία όλων των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, τόσο της ευρωπαϊκής επιτροπής, του ευρωπαϊκού συμβουλίου, για το κοινοβούλιο δεν έχουμε να περιμένουμε έτσι κι αλλιώς τίποτε περισσότερο πέρα από το διακοσμητικό του ρόλο, απαραίτητο ώστε να κρατούνται τα δημοκρατικά προσχήματα, όσο και των άλλων ηγετών, κυρίως της Γαλλίας και Ισπανίας, καθ’ ότι η Ιταλία παραμένει ακέφαλη και καλώς πράττει. Η 25η Μαρτίου ξημέρωσε σε μια γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, γεγονός που προκάλεσε μούδιασμα, ρίγη και κακούς συνειρμούς. «Το τζίνι βγήκε έξω απ’ το μπουκάλι», σχολίασαν μερικοί ξένοι αναλυτές.

Δεν είχα γεννηθεί τις εποχές όταν ανέβαινε ο Χίτλερ, αλλά φαντάζομαι ότι παρόμοια συναισθήματα θα επικρατούσαν και τότε: μούδιασμα, ρίγη, χωρίς ακόμα τους κακούς συνειρμούς, αλλά και κοντή φαντασία να προεκτείνει στο μέλλον αυτό που επωαζόταν εκείνες τις μέρες.


Για το bail-in που επιβλήθηκε σχολιάσαμε σε δυο προηγούμενα κείμενα ΕΔΩ, κι ΕΔΩ και δεν θα ασχοληθούμε άλλο προς το παρόν. Η στάση όμως της Ρωσίας σε σχέση με την ΕΖ, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον, η εμπλοκή της, δια της Κύπρου, στις κινήσεις της, καθώς και ο είδος των σχέσεών της με αυτή, αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής. Πριν από καιρό, και προτού η Κύπρος μπει στη δίνη της τωρινής κρίσης είχαμε γράψει ένα σχόλιο σχετικά με το θρυλούμενο ρωσικό δάνειο, κατά πόσον δηλαδή η Ρωσία θα δεχόταν να δανειοδοτήσει εκ νέου το κυπριακό κράτος. Η άποψή μας ήταν ότι αυτό δεν θα ήταν δυνατόν, εφ’ όσον η Κύπρος παρέμενε δεμένη στην ΕΖ, καθ’ ότι στοιχειωδώς, όπως κάθε πουτάνα, έτσι και κάθε κράτος θα πρέπει να διαλέξει τον νταβατζή του. Τουτέστιν, δεν μπορεί κάποιος να προσβλέπει ταυτόχρονα σε δυο. Και η Κύπρος είχε ήδη διαλέξει να παραμένει εξαρτημένη από τον έναν, τον συγκεκριμένο.

Αυτό φάνηκε και στις απελπισμένες, αλλά ερασιτεχνικές κινήσεις του κύπριου ΥΠΟΙΚ Σαρρή προσφάτως, όπου, εντελώς δικαιολογημένα συνάντησε την άρνηση της ρωσικής βοήθειας, μιας και επίκειτο η απόφαση της Γερμανίας. Ορθώς η Ρωσία αρνήθηκε την εξαγορά των κυπριακών τραπεζών, διότι μιας και το κούρεμα ήταν ήδη από καιρό στο τραπέζι, αυτό θα σήμαινε ότι από την άλλη κιόλας μέρα θα έβγαινε κι αυτή κουρεμένη, οπότε το ζητούμενο της διάσωσης ήταν εξ αρχής καταδικασμένο. Άσε που υπήρχε και η απειλή της ΕΚΤ για το κλείσιμο της στρόφιγγας ρευστότητας προς τις κυπριακές τράπεζες. Όσον δε, αφορά τις ναυτικές βάσεις και το ενεργειακό, αυτά αποτελούν πολύ σοβαρά θέματα για να συζητηθούν εντός τριών ημερών, και μάλιστα εν θερμώ, και να ληφθούν αποφάσεις, με μεγάλο μάλιστα διεθνή αντίκτυπο.

Επόμενο ήταν η Ρωσία να μείνει στην άκρη και να παρακολουθεί τις γερμανικές κινήσεις, προειδοποιώντας όμως για τυχόν αντιδράσεις όταν και όπως αυτή αποφασίσει μετά από σκέψη και σχεδιασμό. Ας μην ξεχνάμε τις παραδόσεις της ρωσικής διπλωματίας καθώς και τις σκακιστικές επιδόσεις του ίδιου του Πούτιν. Αυτό βέβαια καθόλου δεν σημαίνει ότι η Κύπρος δεν αποτελεί ενεργειακό και γεωστρατηγικό έπαθλο σε όποιον την διεκδικήσει. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, το μοίρασμα των χαρτιών δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αν εκείνη τη στιγμή, η Κύπρος αποφάσιζε να γυρίσει την πλάτη στην ΕΖ τότε θα μπορούσε να ελπίζει σε μια ενδυνάμωση της συμμαχίας με τη Ρωσία και σε πρακτικό επίπεδο.  Χωρίς φυσικά κι αυτό να είναι βέβαιο, μιας και μια αλλαγή φρουράς στην Κύπρο θα έβαζε σε δοκιμασία τις Ρωσικές σχέσεις με την Ευρώπη και την Αμερική, ενδεχομένως. Επομένως, αμφότερες οι πλευρές θα έπρεπε να ζυγίσουν καλά τις κινήσεις τους, πράγμα που κάτω από καθεστώς ασφυκτικής πίεσης δεν ήταν καθόλου εφικτό.

Η Κύπρος βρίσκεται σε αδιέξοδο και η λύση που επιλέχτηκε δεν έχει μακρύ ορίζοντα. Η Κύπρος, αφού κάπως καταλαγιάσει η ένταση των ημερών θα πρέπει να δει με καθαρότερο μάτι το μέλλον της και να καθίσει να σχεδιάσει προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις της, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και επανεξετάζοντας τις παραδοσιακές της συμμαχίες, συγκεκριμένα με τους Ρώσους.

Μια έξοδος της Κύπρου από την ΕΖ θα έλυνε εν πολλοίς και τα χέρια των Ρώσων να αναλάβουν ενεργητικότερο ρόλο στο νησί. Μια ιδέα, ήρθε αναπάντεχα χτες από τον Anatole Kaletsky σε άρθρο του στο Reuters, προτείνοντας μετατροπή του ευρώ στην Κύπρο σε ρούβλι για τη σωτηρία των καταθέσεων και των τραπεζών του νησιού!

Η μετατροπή αυτή, γράφει ο Κaletsky, θα μπορούσε να επιτευχθεί εντός 24-ώρου εφ’ όσον οι ρώσοι, απαλλαγμένοι πλέον από τα δεσμά της ΕΖ και ΕΚΤ, θα μπορούσαν να διοχετεύσουν μεγάλες ποσότητες  στις κυπριακές τράπεζες και να τις διασώσουν. Το ρούβλι είναι ένα ισχυρό νόμισμα, ισχυρότερο μάλιστα του ευρώ, και συναλλαγματικά μετατρέψιμο. Επιπλέον, θα απέτρεπε τον κίνδυνο ενός bank-run τόσο στην Κύπρο, όσο και αλλού, στο παρόν ή στο μέλλον και όσες αναλήψεις σημειώνονταν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με παροχή άφθονης ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας.  

Η οικονομία της Κύπρου, έτσι θα ανέκαμπτε γρήγορα, και η καθημερινότητα θα συνεχιζόταν όπως και πριν. Αυτό φυσικά θα σήμαινε αλλαγή φρουράς, μιας το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου θα ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου ρωσικό. Η Κύπρος, φεύγοντας από την ΕΖ θα λειτουργούσε σαν ρωσικό προκεχωρημένο φυλάκιο, λίγο πολύ όπως λειτουργεί το Hong Kong και η Σιγκαπούρη σε σχέση με την Κίνα, και το γεωπολιτικό στάτους της Ρωσίας, αλλά και η εικόνα του Πούτιν θα αναβαθμιζόταν παγκοσμίως κερδίζοντας την εκτίμηση τόσο της Ουάσιγκτον όσο και του Πεκίνου.

Με το χρόνο, οι Κύπριοι θα έβλεπαν ότι δεν θα χρειάζονταν πλέον ούτε τις Βρετανικές βάσεις, θα έδιναν ένα γερό χαστούκι στην υπόλοιπη ανίκανη και τιμωρητική Ευρώπη, και το μέλλον τους θα προοιωνίζονταν λαμπρό!

Μέσα στους επόμενους μήνες έχουν όλο τον καιρό να σκεφτούν μια τέτοια λύση. Η Ευρώπη, όπως την ξέραμε έχει πεθάνει, και όποιος βλέπει μπροστά, οφείλει να λάβει αποφάσεις και να πορευτεί αλλιώς, όσο είναι καιρός…


10 σχόλια:

Leo Kastanas είπε...

Καλησπέρα. Η καλύτερη λύση θα ήταν αυτή, αν βέβαια θέλει να να συνεχίσει το ρόλο του πλυντήριου. δεν αποκλείεται και να τόψαξαν στην επίσκεψη στη Ρωσία. Αλλά σκέφτηκες το ενδεχόμενο να έφαγαν πόρτα; Το αέριο δεν είναι τελικά και τόσο πλούσιο απότι φαίνεται αλλά και η Ρωσία δεν θάθελε να συγκροσυτεί με την ΕΕ και τη Γερμανία για πολλούς λόγους πολιτικούς και οικονομικούς. Οι εποχές που η Κύπρος μπορούσε να παίζει με όλους μάλλον τελείωσαν. Αλλάξανε τα κόζια και το μοντέλο της δεν ήταν δυνατόν να επιβιώσει στις νέες δύσκολες συνθήκες για τον καπιταλισμό. Τακτοποιούνται οι εκκρεμότητες.

cynical είπε...

γεια σου Leo

δεν νομιζω οτι ο,τιδηποτε σχετιζεται με πλυντηριο βρισκεται καν στην ατζεντα ουτε των ρωσων ουτε κανενος αλλου. Οι ηθικολογιες ειναι για λαικη καταναλωση και οχι για υψηλη πολιτικη.

Οπωσδηποτε εφαγαν πορτα απο τη Ρωσια στην παρουσα στιγμη. Οποιοσδηποτε κατω απο αυτες τις συνθηκες το ιδιο θα εκανε. Το εξηγω αλλωστε στο κειμενο το γιατι και συμφωνω.

Επισης τονιζω οτι ναι, η κυπρος θα πρεπει να διαλεξει στρατοπεδο.

Αλλα εχω την εντυπωση οτι πρεπει 1) να φυγει απο ΕΖ και 2) να επανεξετασει τη σχεση με Μοσχα.

Πιστευω οτι η Μοσχα δεν θα θελησει να χασει αυτη την ευκαιρια.

οσο για τους υδρογονανθρακες, τα αποθεματα αυξομειωνονται αναλογα με τις πολιτικες σκοπιμοτητες. Στην πραγματικοτητα κανεις δεν ξερει ακριβως. Πιστεψε με!



cynical είπε...

Παντως σημερα η Ρωσια εφαγε κραξιμο απο το διεθνη τυπο για γεωπολιτικη αποτυχια σε σχεση με την Κυπρο.

παραδειγμα:

A bailout for Cyprus, a geopolitical failure for Russia

http://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2013/03/25/a-bailout-for-cyprus-a-geopolitical-failure-for-russia/


cynical είπε...

να συμπληρωσω επισης, για τη γερμανικη ευαισθησια στα πλυντηρια, το θεμα το σηκωσε πανω το SPD καθαρα για προεκλογικους λογους.

Αλλωστε και η γερμανια πλυντηριο ειναι, και οσον αφορα το πως προωθει παγκοσμιως τις εξαγωγες των επιχειρησεων της, το γνωριζουμε απο πρωτο χερι. και αν δεν ηταν οι αμερικανικες αρχες, που εβαλαν στο χερι τη ζημενς, ακομα θα κοιμομασταν.

spiral architect είπε...

Ρούσικο σενάριο για μια Κούβα της Μεσογείου; Too good to be true και ταυτόχρονα μια καλή αφορμή για ξέσπασμα πολεμικής σύρραξης.
Για την μετατροπή των ευρώ σε ρούβλια είμαι αναρμόδιος να μιλήσω, θαρρώ όμως ότι με τέτοιες κοσμογονικές αλλαγές κάποιων στάτους του καπιταλισμού, όπως η φορολόγηση των καταθέσεων μπορεί και να μην είναι δύσκολο.
Ποιος θα πάρει την απόφαση; Ο λίγδας; Τον έχεις ικανό;

cynical είπε...

Moυ κανουν εντυπωση 2 πραγματα
1) οτι την ιδεα την ριχνει ο kaletsky που ειναι αναλυτης, πολυ βαρυ χαρτι,
και 2) η αντιδραση σημαντικων αναλυτων για τη χαμενη ευκαιρια της ρωσιας να προσεταιριστει την Κυπρο.

Προυποθεση για ολα ειναι η Κυπρος να φυγει απο την ΕΖ.

Αν θεωρεις οτι η μετατροπη σε ρουβλι προκειται για κοσμογονικο γεγονος, σκεψου τοτε τι ισχυρα διαπραγματευτικα χαρτια εχει η Κυπρος απο το να κωλογλυφεται στην ποδια της Μερκελ.

Πιστευω οτι οταν μαθουν επακριβως για ποσο ΦΑ αεριο προκειται θα καθισουν κατω και θα ξανασχεδιασουν την πορεια τους. Ισως τοτε ομως ειναι αργα, δλδ εντελως κατεστραμενοι.

Εξω απο ΕΖ θα μπορεσουν να συνεχισουν να λειτουργουν ως financial center.


Πώς θα γινει?

Ηδη η συζητηση εξοδου απο Ευρω στη Κυπρο δεν ειναι ταμπου. Πολυ συντομα θα κανουν δημοψηφισμα και θα φυγουν!

spiral architect είπε...

α. Κάτσε να δούμε πόσο εύκολο και οικονομικά απολήψιμο είναι το Φ.Α. νότια της Κύπρου και ύστερα βλέπουμε.
β. Κάτσε να μαζέψουμε τον Τούρκο ...
γ. Θα διακινδυνεύσει ο Πούτιν τη σχέση πωλητή-πελάτη ΦΑ με την ΕΕ, για να καβατζώσει ένα υποθαλάσσιο κοίτασμα ενός νησιού, συνυπολογίζοντας όλες τις παραπάνω μεταβλητές;
δ. Εκτός από το ρώσικο, υπάρχει και το ΦΑ που ελέγχουν μέσω αγωγών οι ΗΠΑ. Ενας ωραίος εμπορικός πόλεμος του αερίου προς την ΕΕ μπορεί να ξεκινήσει με ένα αμερικάνικο ντάμπικγκ, πετώντας σταδιακά έξω τη Γκαζπρόμ. Ας μην ξεχνάμε ότι, απ' το καλοκαίρι του '13 η χονδρεμπορική αγορά ΦΑ απελευθερώνεται. ;-)

Εξω απο ΕΖ θα μπορεσουν να συνεχισουν να λειτουργουν ως financial center.

Χμμ, επειδή ο καπιταλισμός έφτασε στον κορεσμό του, για να αναστείλουν την κατάρρευσή του, (χωρίς πόλεμο!) πιθανόν να υιοθετήσουν κάποιες ψευτοκεϋνσιανές προτάσεις του παρελθόντος τύπου φόρου Τόμπιν, ή αναστολή λειτουργίας φορολογικών παραδείσων.
Ήδη τα καμπανάκια για το Λουξεμβούργο ηχούν.

Ο πλούτος είναι οι φυσικοί πόροι, η πρωτογενής και δευτερογενής παραγωγή και η εργασία. Βγάλε έξω την υπεραξία (που πάει στις τράπεζες κατά βάση) και προχώρα.

Αχ!

spiral architect είπε...

Σημαντικό, κατά τη γνώμη μου για τη νυν στάση της Ρωσίας στα παρακάλια της Κύπρου:
Οι Ρώσοι από τις αρχές περίπου του 20ου αι. έχουν μάθει καλά το μάθημά τους. Παντα ηταν λενα κρατος σε άμυνα. Προπολεμικά και μεταπολεμικά. Ενδεικτικά:
- Το Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ υπογράφτηκε υπό το κράτος της διαβλεπόμενης από τον πατερούλη μελλοντικής επίθεσης του Χίτλερ στη CCCP. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ της υπογραφής και της εισβολής τα εργοστάσια πολεμικού υλικού και οι χαλυβουργίες μεταφέρθηκκαν απ' το Κίεβο πέρα απ' τα Ουράλια στην ασιατική Ρωσία προετοιμάζοντας υλικό για αμυνα και αντεπίθεση. Αν δεν γινόταν αυτό, ο ρους της ιστορίας θα ήταν διαφορετικός.
- Η CCCP κατέρρευσε υπό το βάρος του απανωτού ανταγωνισμού εξοπλισμών με τις ΗΠΑ που την εξουθένωσε οικονομικά. Τα υπόλοιπα ήταν το αλατοπίπερο.
- Πλέον η νέα Ρωσία δεν νοείται σαν στρατιωτική υπερδύναμη όπως επί CCCP, οπότε ένας λόγος παραπάνω να είναι περισσότερο επιφυλακτική απ' ότι στο παρελθόν. Μια είναι πλέον η υπερδύναμη. ;-)

Η ιστορία διδάσκει την αρκούδα και δικαιολογημένα φοβάται ...

TNS είπε...

Πολύ περίεργοι συλλογισμοί:
Λείπουν παντελώς οι λέξεις "Τουρκία" και "Βόρεια Κύπρος"...

cynical είπε...

kai το Ισραήλ επισης

οποιος βγαλει ακρη, βρει τι συμβαινει εκει κατω και απιβεβαιωθει, τοτε θα παρει σιγουρα Νομπελ.