Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Μερικές αλήθειες για το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδας




Όπως γνωρίζουμε από την εμπειρία μας, το κατά κεφαλή ΑΕΠ μια χώρας, ο πλούτος της δηλαδή, (εδώ gdp), συνδέεται στενά με την ανταγωνιστικότητά της (εδώ GCI), με μια θετική σχέση: όσο πιο ανταγωνιστική, τόσο πιο πλούσια. 
Αν βάλουμε σε ένα γράφημα το gdp στον οριζόντιο άξονα και τον δείκτη ανταγωνιστικότητας στον κάθετο για χώρες απ' όλον τον κόσμο (επάνω) και για χώρες από την Ευρώπη (κάτω), παρατηρούμε ότι αυτές ομαδοποιούνται κατά μήκος της κόκκινης ευθείας γραμμής, η οποία είναι η καλύτερη που μπορούμε να τραβήξουμε, με κάποιες να πέφτουν επάνω της, και κάποιες άλλες να βρίσκονται από πάνω ή από κάτω. 
Η σχέση που συνδέει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τον δείκτη ανταγωνιστικότητας δεν είναι γραμμική, αλλά πολυωνυμική, ως εξής:

GCI ~(gdp)^α , όπου α=0.1

Αν πάρουμε τους λογαρίθμους κι από τα δυο μέλη της εξίσωσης έχουμε log(GCI)~αlog(gdp), η οποία σχέση υποδηλώνει ευθεία γραμμή και την οποία βλέπουμε στα δυο γραφήματα επάνω, για το λόγο ότι οι άξονες, αν προσέξατε, είναι σε λογαριθμική κλίμακα.

Ο δείκτης ανταγωνιστικότητας όπως φαίνεται στο WEF 2011-2012, κυμαίνεται ανάμεσα στο 5.74 (Ελβετία) και στο 2.87 (Τσάντ). Για την Ελλάδα, (GRE), η οποία καταλαμβάνει την 90η θέση ανάμεσα σε 142 χώρες, είναι στο 3.92.

Τι παρατηρούμε;

Ότι η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την κόκκινη γραμμή και μάλιστα στο (b) γράφημα πολύ πιο κάτω απ' αυτήν, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο κατά κεφαλή πλούτος που κατέχει, στα περίπου $27000  δεν δικαιολογείται από την ανταγωνιστικότητά της. Με βάση την ανταγωνιστικότητά της, το κατά κεφαλή ΑΕΠ θα έπρεπε να είναι γύρω στα $4000. Όπως φαίνεται καθαρά, και στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα είναι κραυγαλέα μοναδική, με μια από τις χαμηλότερες θέσεις στην Ευρώπη, στα ίδια επίπεδα με Σερβία και Βοσνία Ερζεγοβίνη. Η Σλοβενία έχει το ίδιο περίπου κατά κεφαλή ΑΕΠ, αλλά με πολύ μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα. Ενώ η Σερβία με ίδια ανταγωνιστικότητα με την Ελλάδα έχει πολύ χαμήλο gdp per capita.

Αντιθέτως η Γερμανία, η οποία πέφτει πολύ πιο πάνω από την ευθεία γραμμή έχει πολύ μικρότερο πλούτο απ' ότι θα έπρεπε με βάση την ανταγωνιστικότητά της. Κανονικά, το gdp θα έπρεπε να βρίσκεται σο επίπεδο των $100,000. 

Παρατηρούμε επίσης ότι το gdp της Νορβηγίας και Λουξεμβούργου δεν δικαιολογείται από την ανταγωνιστικότητά τους, αλλά εδώ ίσως φταίει το πετρέλαιο για τη Νορβηγία και ο financial sector του Λουξεμβούργου, ελέω ΕΕ, που σημαίνει ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερα αυξημένη ανταγωνιστικότητα για να κερδίσουν το ψωμί τους. 



Στο παραπάνω γράφημα βλέπουμε τη μεταβολή του ρυθμού ανάπτυξης των ευρωπαικών χωρών το διάστημα 2008-2011 σα συνάρτηση του δείκτη D, που ισούται με τη διαφορά της πραγματικής ανταγωνιστικότητας μιας χώρας από αυτή που θα έπρεπε να έχει βασει του πλούτου της, δηλαδή το D είναι η κάθετη απόσταση από την κόκκινη γραμμή στα δυο πρώτα διαγράμματα. 
Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι χώρες με θετικό D είχαν ταχυτερη ανάπτυξη.


Και τέλος, στο επόμενο διάγραμμα βλέπουμε τη θέση της Ελλάδας με βάση το συντελεστή διαφθοράς, corruption perception index (CPI) ο οποίος μεταβάλλεται από το 10 (μηδενική διαφθορά) ως το 1. Η Ελλάδα για το 2011 βρισκόταν στην 80η θέση.

 
Παρ' όλο που η Ελλάδα στον ευρωπαικό χώρο έχει να δείξει τη μεγαλύτερη διαφθορά, εν τούτοις απολαμβάνει ένα εξαιρετικά υψηλό κατά κεφαλή ΑΕΠ.


Τα συμπεράσματα δυστυχώς είναι αρκετά δυσάρεστα. Το κατά κεφαλή ΑΕΠ, για το 2011 απ' όπου είναι τα στοιχεία, δεν αντιστοιχεί στα επίπεδα ανταγωνιστικότητας και διαφθοράς τα οποία και θα πρέπει να ανέλθουν σε κανονικά για την ΕΕ επίπεδα.

ΥΓ. Τα στοιχεία είναι από 'δω.

42 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενώ το Μαυροβούνιο, έ? Ανταγωνιστικότατη η οικονομία του!!!
Με την Μπούντβα για παραθαλάσσιες διακοπές και μια κτηνοτροφία πρωτόγονα δομημένη, σωστό χρυσωρυχείο είναι η χώρα!!!
Δεν μπορεί να βλέπει κανείς αποσπασματικά αυτά τα στοιχεία, προκειμένου να αξιολογήσει τις οικονομίες των χωρών. Δεν είναι κατάλληλα ούτε επαρκή, εφ' όσον δεν εξετασθούν σε συνδυασμό με τους δείκτες ανισοτήτων (κυρίως εισοδηματικών) καθώς και άλλους κοινωνικούς υποδείκτες που συνθέτουν τον HDI.
Σιγά-σιγά, θα μας πούν κάποιοι ότι μας κάνουν και χάρη για τη θέση στους Πίνακες του GDP...
Άλλωστε, πόσο βοηθάει κάποια χώρα να βρίσκεται ψηλά στην εν λόγω κατάταξη?
Καθόλου!
Αντίθετα, μπορεί κάλλιστα να στηρίξει αιτιολογημένα επιχειρήματα για περαιτέρω ολέθριες "υποτιμήσεις" (υπό την έννοια της internal devaluation)!
Προσοχή λοιπόν, σε τέτοιου είδους συγκρίσεις, γιατί ενίοτε μπορεί να αποβούν και ...επικίνδυνες.

Σταύρος Κυριαζής

cynical είπε...

Εκει οπου παιρνονται οι αποφασεις, η ανταγωνιστικοτητα μετριεται συνηθως βασει του μον. κοστους εργασιας ή του δεικτη τιμων. Αν το Μοντενεγκρο εχει εξευτελιστικους μισθους, βασει του ορισμου θα ειναι απο ανταγωνιστικο έως σουπερ ανταγωνιστικο.

Οι δεικτες και τα διαγραμματα που χρησιμοποιει το ΔΝΤ για να κοψει και να ραψει μετρα δεν ειναι διαφορετικα απο αυτα.

Βλεπει αυτες τις ασυμφωνιες για την Ελλαδα και θελει να επιβαλει εσωτ. υποτιμηση για να φτασουμε στο επιπεδο της Βουλγαριας, η οποια, δεν ειναι τυχαιο οτι πέφτει μια χαρά πάνω στην κόκκινη γραμμη.
Επισης, βασει των υπολογισμων ΔΝΤ για το ποσοστο εσωτ. υποτιμησης υπολειπεται ακόμα καποιο 35%.

Αλλα, περα απο το ΔΝΤ, η Ελλαδα ηταν μια τραγικη περιπτωση. Σε οποιο (οικονομικο) διαγραμμα και να την εβαζες μαζι με αλλες χωρες της ΕΕ ηταν παντα μονη της και μακρια απο καθε αλλη.

Επισης οι δημοσιονομικοι πολλαπλασιαστες (οι οποιοι εχουν τετοιο βαρος στο υψος των μετρων και στην εσωτ υποτιμηση) απο κατι τετοια, πολυ περισσοτερο χονδροειδη διαγραμματα λαμβανονται.

Ανώνυμος είπε...

1. Είναι γνωστό σε όλους μας, ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει παραγωγική βάση.
Όμως, ουδέποτε στο παρελθόν, δεν διέθετε κάτι τέτοιο, προκειμένου να μπορεί η οικονομία της να κρίνεται ως ανταγωνιστική (υπό το σημερινό ισχύον πλαίσιο αξιολόγησης της ανταγωνιστικότητας)...
Από την άλλη, ποιός μπορεί να εγγυηθεί ότι στην περίπτωση που η οικονομία της χώρας μας αποκτήσει κάποτε αυτά τα χαρακτηριστικά, θα έχει διασφαλισθεί καλύτερα από τους κινδύνους?
Τέλος, μήπως το φθηνότερο κόστος εργασίας βοήθησε ποτέ κάποια χώρα, προκειμένου να ευημερούν οι πολίτες της?
Ουδέποτε!

2. Όλοι γνωρίζουμε, πως το σύγχρονο "τοτέμ" της εποχής μας, είναι το αξιόχρεο των οικονομιών. Στην περίπτωση λοιπόν, που θα βελτιώνονταν οι εν λόγω δείκτες (έστω με "μαγικά κόλπα", αφού με πραγματικούς όρους δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ αυτό), πόσο αφελής θα πρέπει να είναι κάποιος, ώστε να πιστεύει ότι θα άλλαζε κάτι όσον αφορά στην πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας καθώς και στην αξιολόγησή της από τους διεθνείς οίκους? Μήπως αξιολογήθηκε ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν η χώρα μας με βάση πραγματικά στοιχεία προκειμένου να δανεισθεί από τις αγορές? Ποτέ! Όλα εικονικά και προσυμφωνημένα ήταν! Και τα ομόλογα και τα swaps και όλα τα άλλα χρηματοοικονομικά εργαλεία! Σε όλες τις περιπτώσεις, οι εν λόγω οίκοι δεν ζητούν (και δεν παίρνουν) το "κάτι τις" τους για να γίνει η "δουλειά"?
Άλλοτε για να γίνει ο δανεισμός και άλλοτε για να καλύψουν το πρόβλημα αξιοπιστίας (mask)...
Συνεπώς, άλλο η πραγματική οικονομία και άλλο αυτό που ζούμε σήμερα!


Υ.Γ. Και μην ξεχνάμε ποτέ, τις δύο παρακάτω όψεις του ίδιου νομίσματος:
1. "Τις εικονικές εισόδους σε κρίσεις (και μνημόνια), διαδέχονται κατά κανόνα οι εικονικές έξοδοι από αυτά".
2. " Οι πραγματικές είσοδοι σε κρίσεις, συνήθως ακολουθούνται από πραγματικές εξόδους".

Διαλέγετε και παίρνετε λοιπόν!

Crossover είπε...

Συγνωμη αλλα αυτα τα ευρηματα δεν αποτελουν αιτια για περαιτερω εσωτερικη υποτιμηση.Κυριως γιατι η ανταγωνιστικότητα δεν ειναι συναρτηση ΜΟΝΟ του μοναδιαιου κοστους εργασιας.

Για παραδειγμα υπαρχει καμια συσχετιση διαφθορας - εσωτερικης υποτιμησης;Εγω λεω πως αν υπαρχει το πιθανοτερο να ειναι και αρνητικη.Οσο θα μας φτωχαινουν (χωρις ταυτοχρονα να μειωνεται αντιστοιχα το επιπεδο του χρεους) τοσο θα αυξανεται η διαφθορα η τουλαχιστον η ταση προς αυτην.

Υπαρχει μηπως καμια συσχετιση μεταξυ σταθερου φορολογικου περιβαλλοντος και εσωτερικης υποτιμησης;

Υπαρχει συσχετηση μεταξυ ευκολιας συστασης μια νεας εταιριας και εσωτερικης υποτιμησης;

Η εσωτερικη υποτιμηση εφοσον επιλεγεται σαν λυση επιρεάζει την ανταγωνιστικοτητα μονο ως προς τα κοστη.

Τα κοστη ομως δεν ειναι η μονη παραμετρος της ανταγωνιστικοτητας.
Και παρεπιπτοντως η Ελλαδα ηταν ανεκαθεν ανταγωνιστικοτερη οσον αφορα τα κοστη σε σχεση με χωρες οπως η Βουλγαρια, η Ρουμανια κλπ.

Περαιτερω εσωτερικη υποτιμηση θα εχει περισσοτερες αρνητικες παρενεργεις απο ωφελη.

http://kkalev4economy.wordpress.com/2013/08/05/the-case-for-bulgarian-level-wages/

cynical είπε...

1. Kατα κανονα, το μετρο της ανταγωνιστικότητας στην πραξη πλεον, και οχι στο ακαδημαικο επιπεδο των δεικτων ειναι οι εξαγωγες σαν ογκος και σαν εισροές.

Οταν η Ελλαδα θα αυξανει τις εξαγωγες της (σε αγαθα και υπηρεσιες) με σταθερο ρυθμο, τοτε θα θεωρηθει οτι ανακτα την ανταγωνιστικοτητα της. Η Ελλαδα εχασε την παραγωγικη της βαση, αλλα εξαγει τουρισμο, ναυτιλια και πρωτες υλες. Και υπαρχει χωρος να αυξηθουν. Να παμε δλδ απο 17 εκ τουριστες σε 27 εκ (!)

Οταν ερεε το φτηνο χρημα κανεις δεν ασχολιοταν με τετοια πραγματα. Τωρα τα ψειριζουν για να χαραζουν και να δικαιολογουν πολιτικες, υπο τον μανδυα του ρεαλισμου και της "επιστημονικοτητας".

Οσο μια χωρα ειναι εκτεθειμενη στις διεθνεις αγορες και διασυνδεδεμενη μεσα σε μια κοινη αγορα με κοινο νομισμα, τοσο περισσοτερο θα κινδυνευει απο εξωγενεις παραγοντες. Οσο μειωνει την εκθεση της (δλδ τον δανεισμο)και διαφοροποιει τις εξαγωγές της, τοσο πιο καλα θα τα καταφερνει.

2. Ακομα και στο επιπεδο των δεικτων ομως, στην Ελλαδα απο τα τριπλα ελλειμματα πηγαμε στο μονό (το χρέος). Κατι ειναι και αυτο. Αλλα η οικονομια απο μονη της δεν φτανει, καθως οι αποτιμησεις γινονται εν γενει με πολιτικα κριτηρια και λαμβανοντας υπ' οψιν τον γενικοτερο κινδυνο. Αν το διεθνες περιβαλλον ειναι ασταθες, που ειναι και θα ειναι για πολυ καιρο ακομα, τοτε χωρες με αδυναμες οικονομιες θα ειναι στα αζητητα, εκτος απο τους ...τολμηρους. Η Ελλαδα τωρα δανειστηκε 3 δις για διαφορους λογους που δεν εχουν να κανουν με τους δεικτες. Αφ' ενός η γερμανια αποφασισε να δωσει το πρασινο φως (που εχει να κανει εν μερει και με τους δεικτες), αφ' ετέρου στη συγκυρια υπάρχουν πολλά ξεμπαρκα κεφαλαια που εφυγαν απο τις αναδυομενες και θελουν καπου να παρκαρουν με μεγαλες αποδοσεις.

Παντως, αμα αποφασισουμε να μετεχουμε στον ευρωπαικο καταμερισμο θα πρεπει να κανουμε κατι ωστε να μην αποτελουμε μια εξοβελισμενη μοναχικη περιπτωση σε ολα τα οικονομικα διαγραμματα.

cynical είπε...

@crossover

πριν 2 χρονια ο στοχος του ΔΝΤ ηταν να φτανουν τους μισθους σε επιπεδο Βουλγαριας. Φανταζομαι οτι κατι τετοια διαγραμματα ειχαν μπροστα τους. Και δεν ειναι τυχαιο που αναφερονταν στη Βουλγαρια, μιας και στο δευτερο διαγραμμα η Βουλγαρια ειναι well placed πανω στην optimum ευθεια γραμμη.

Το μ.κ.ε. δεν επεσε στα επιθυμητα επιπεδα, και επειδη εκαναν λαθος στον πολλαπλασιαστη η υφεση πηγε εκει που πηγε και γιαυτο σταματησαν την εσωτερικη υποτιμηση με ορους μισθολογικους. Επισης οι εξαγωγες δεν αυξηθηκαν, αμα βγαλεις εξω τα πετρελαιοειδη, οποτε καταλαβαν οτι πανε σε λαθος κατευθυνση και η περαιτερω πτωση των μισθων συγκρατηθηκε. Φυσικα, η εσωτερικη υποτιμηση απο ενα σημειο και περα φερνει τα αντιθετα αποτελεσματα. Μεγαλωνει η διαφθορα και η χωρα μετατρεπεται σε failed state.
Δεν εχω δει καπου τον συσχετισμο αναμεσα σε εσ.υποτιμηση/φορολογικο/κλπ και δεικτη διαφθορας

Συμφωνω οτι το μισθολογικο κοστος συμβαλει ελαχιστα στη διαμορφωση της τιμης του προιοντος.

Αργα το καταλαβαν οτι θα επρεπε να κοιταξουν κυριως το ενεργειακο κοστος, καθως και τη γραφειοκρατια. Το φορολογικο συνεχιζει να παραμενει ομως ανασταλτικος παραγοντας.


Crossover είπε...

Ακομη και αν το επιπεδο των εξαγωγων θεωρηθει ως μετρο ανταγωνιστικοτητας, προκειται για μια ex post κατασταση.

Οι εξαγωγες δηλαδη ειναι αποτελεσμα της ανταγωνιστικοτητας και οχι το αντιστροφο.

Παρολα αυτα εχει δειχθει οτι η χειροτερευση του εμπορικου ισοζυγιου περισσοτερο προκληθικε απο την μεταβολη της ισοτιμιας παρα απο τις εν γεννει αδυναμιες της εγχωριας οικονομιας.

Greek Imports - Exports as a share of domestic demand
http://kkalev4economy.wordpress.com/2013/08/31/greek-imports-exports-share-of-domestic-demand/

Periphery Euro Exports
http://kkalev4economy.wordpress.com/2013/08/21/periphery-euro-exports/

Η συγκριση μισθων σε ονομαστικο επιπεδο δεν εχει καμια απολυτως βαση κυριως επιστημονικη.Διαφορετικα η Γερμανια θα ηταν λιγοτερο ανταγωνιστικη
απο την Ελλαδα αφου οι ονομαστικοι μισθοι της ειναι υψηλοτεροι.Αυτο που εχει σημασια ειναι το κοστος εργασιας σε σχεση με την
παραγωγικοτητα, και αν κοιταξεις το πρωτο λινκ που παρεθεσα φαινεται ξεκαθαρα οτι η Ελλαδα ηταν ηδη ανταγωνιστικοτερη ως προς
αυτο το μεγεθος σε σχεση με χωρες τυπου Βουλγαριας.

Οι εξαγωγες δεν αυξηθηκαν διοτι επιβαλλονται αντιστοιχα μετρα και στην υπολοιπη Ευρωπη.Οταν το διακοινοτικο εμποριο αποτελει
το 70% του συνολικου εμποριου της Ευρωζωνης ειναι λιγο αφελες να περιμενουμε οτι θα αυξηθουν οι εξαγωγες μας οταν και οι υπολοιοποι
εταιροι μας οπως κι εμεις αγωνιζονται να μειωσουν τις δικες τους εισαγωγες.Και απο εκει και περα η Ευρωπη ειναι η 2η μεγαλυτερη
οικονομια του πλανητη.Οι Γερμανοι φαινονται να εχουν την αποψη οτι ειναι δυνατον ολες οι χωρες τις Ευρωπης να παραγουν εμπορικα πλεονασματα.
Ας μας πουν πως θα γινει ο υπολοιπος πλανητης να απορροφησει τετοιο μεγαλο ογκο προιοντων και υπηρεσιων και ας το κανουμε.

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

@cynical

Δεν θέλω να φανώ αγενής, αλλά αρχίζεις να γίνεσαι νεοφιλελεύθερη γαϊδούρα.

Σε ότι αφορά το άρθρο, δυστυχώς έχεις δίκιο.

@S.K
"1. "Τις εικονικές εισόδους σε κρίσεις (και μνημόνια), διαδέχονται κατά κανόνα οι εικονικές έξοδοι από αυτά".
2. " Οι πραγματικές είσοδοι σε κρίσεις, συνήθως ακολουθούνται από πραγματικές εξόδους"


Αυτά τα σκέφτηκες μόνος σου ή σε βοήθησε ο Σάββας ο Ρομπόλης;

cynical είπε...

Crossover,

οι ελληνικες εξαγωγες κατα το ημισυ ειναι εκτος ΕΖ, οποτε, συμφωνω, το ακριβο νομισμα ειναι μεγαλο εμποδιο.
Η αντανακλαστικη κινηση, της εξοδου απο το ευρω, υποτιμα την πολυπλοκοτητα του ζητηματος. Προφανως, και το ευρω σαν νομισμα δεν ταιριαζει στην οικονομια της Ελλαδας.
Και τα πραγματα θα ητανε απλουστερα αν δεν χρωσταγαμε τα αντερά μας. Θα μπορουσαμε να γυριζαμε στη δραχμη και να πορευομασταν με τις δικες μας δυναμεις. Και ολα θα εβαιναν καλως.

Επειδη ομως η επιστροφη στη δραχμη συνδυαζεται και με αθετηση πληρωμων, το project δραχμη αποκτα δρακουλιαρικες διαστασεις, καθοτι το χρεος στην καλυτερη περιπτωση θα διπλασιαζοταν με μια υποτιμηση της νεας δραχμης κατα 50%. Αν δεν υπηρχε το τεραστιο χρεος, η υποτιμηση του νεου νομισματος θα ηταν ελαφροτερη και μικροτερης διαρκειας.

Επομενως, ο,τι κανουμε θα το κανουμε με το ευρω. Πώς αυξανεις τις εξαγωγες;
Με ποιοτικο ελεγχο, branding, και marketing των προιοντων που βγαζουμε. Τουρισμος,νεα εξαγωγιμα αγροτικα προιοντα, και καποιες γωνιες τεχνολογιας οπου μπορουμε να αποκτησουμε εξειδικευση χωρις να χρειαζονται τερατωδεις επενδυσεις.

Emmanuel Goldstein είπε...

Είμαι κοντά σε αυτά που λέει ο S.K. Η βασική παρατήρηση είναι οτι το χαμηλό μισθολογικό κόστος
1. Κάνει τους πολίτες να μην ευημερούν (που είναι το ζητούμενο)
2. Δεν είναι ευθεία συνάρτηση με τις εξαγωγές.
Πέρα από αυτό, οι μετρήσεις δοαφθοράς είναι για γέλια, αφού οι "προηγμένες" οικονομίες φροντίζουν να εξάγουν τη διαφθορά και νο προσμετράται αλλού και η μέτρηση του GDP τελευταία δε φαίνεται να είναι και πολύ σοβαρή, όπως και αυτή του πληθωρισμού και των ελλειμάτων. Γενικώς οτι σκαλίζεις και πας σε βάθος, ανακαλύπτεις πολλά...
Αν με αυτό το ποστ η cynical θέλει να πει οτι τα διαγράμματα αυτά χρησιμοποιούνται από το ΔΝΤ και EU μπορεί να έχει δίκιο... ίσως, αλλά πάλι εγώ νομίζω πως όχι...

cynical είπε...

αναρχο...

Στη διαμαχη των ιδεων και των αποψεων, η καταφυγη σε προσωπικους προσβλητικους χαρακτηρισμους επιστρεφει παραυτα σε αυτον που τους εκτοξευει. Δεν γινεται καποιος γαιδαρος επειδη του το εχει προσαψει καποιος αλλος, εκτος κι αν εχει μαγικες ικανοτητες. Αλλα σιγουρα ειναι γαιδαρος αυτος που μιλαει με αυτον τον τροπο.
Και τι δειχνει;
Αδυναμια αντλησης επιχειρηματων για τη διεξαγωγη μιας συζητησης. Ανεπάρκεια γνωσεων, αδυναμια χειρισμου της γλώσσας, δυσκολια συλληψης του εκαστοτε διακυβευματος, οπως και ελλειψη ψυχραιμιας για να σταθει σε ενα διαλογο.

Η μεταθεση απο τα επιχειρηματα σε προσβολες, για να το πω κι αλλιως, φερνει σε κατι προς το γυναικουλίστικο και κατινιαρικο...

Crossover είπε...

@Cynical

Στην πραγματικοτητα το Ευρω δεν ταιριαζει σε καμια οικονομια της Ευρωζωνης μεμονομενα.Αντανακλα την Ευρωζωνη στο συνολο της.

Monetary Policy When One Size Fits None
http://www.frbsf.org/economic-research/files/el2011-18.pdf

Απο εκει και περα προφανως και η εξοδος δεν ειναι το ιδιο απλη με την εισοδο.Και αν δεν υπαρχει δυνατοτητα το χρεος να μετατραπει κι αυτο στο νεο νομισμα τοτε η εξοδος ειναι απαγορευτικη.

Ανώνυμος είπε...

@ Αναρχοφιλελευθερος

Ποιός Ρομπόλης?
Εγώ είμαι της Αυστριακής Σχολής Σκέψης...
Μάλιστα, έχω ήδη προβεί στις κατάλληλες ενέργειες, για να μειωθεί με νόμο (!!!) το GDP της χώρας μας (συνεπώς και το κατά κεφαλήν GDP), εάν φυσικά συμφωνείτε και εσείς...

"Fais ce que dois, advienne que pourra", έτσι δεν είναι?

Έτσι, θα εκλείψουν οριστικά και οι οποιεσδήποτε απαιτήσεις, είτε για αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού, είτε για ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών, είτε και για βελτίωση της καμπύλης ευημερίας του πληθυσμού!

cynical είπε...

@goldstein,

το μισθολογικο κοστος δεν ειναι το κυριοτερο μεγεθος για την ανακτηση της ανταγωνιστικοτητας. Σε αυτο συμφωνουμε ολοι εδω. Αλλα και οι εμπειρικες παρατηρησεις, και αυτοι που δραστηριοποιουνται στον τομεα, καθως και οι αναλυσεις απο διεθνη κεντρα.
Ομως η Τροικα χρησιμοποιησε αυτην ακριβως την παραμετρο για την ανακτηση της ανταγωνιστικοτητας. Και ηταν διατεθειμενη, συμφωνα με τα αρχικα της σχεδια να τους παει ακομα χαμηλοτερα. Το οτι συγκρατηθηκε ο κατωτατος μισθος σε αυτα τα επιπεδα ηταν ενα θαυμα, οπως και οτι αλλαξε αποψη, μπρος στο βαθος της υφεσης ωστε να μην τους πιεσει ακομα χαμηλοτερα.

Να συμφωνησω οτι οι μετρησεις ΑΕΠ, διαφθορας κλπ δεν ειναι αυτες που ειναι. Εδω ομως εχω 2 παρατηρησεις. 1) εχουμε αλλες πιο αξιοπιστες; και 2) μπορουμε να παραβλεψουμε τα στοιχεια αυτα; Να τα αγνοήσουμε;
Αν θελουμε ομως να παιζουμε στο μαγαζι Ευρωπη, τοτε δεν εχουμε αλλη εναλλακτικη παρα να τα λαμβανουμε υπ οψιν με οσους αστερισκους θελουμε. Κυριως ομως, ανεξαρτητα απο εμας, υπαρχουν οι αλλοι που τα λαμβανουν υπ οψιν και ειναι αυτοι οι οποιοι καθοριζουν και το τι θα κανουμε στο δικο μας μαγαζι. Και δεν εννοω μονο την Τροικα. Στην ΕΕ εφ εξης θα ισχυει το Συμφωνο Δημοσιονομικης Πειθαρχιας, οι προυπολογισμοι θα ελεγχονται απο τις Βρυξελλες, οι ποινες θα πεφτουν απο το Λουξεμβουργο, και αλλα πολλα.


cynical είπε...

@Crossover,

μου αρεσει που το αρθρο που παραπεμπεις γραφει οτι η Ευρωπη ανακαμπτει γρηγοροτερα απο τις ΗΠΑ. Βεβαια εχει γραφτει το 2011, οποτε και συγχωρειται.

Ακομα ομως δεν εχουμε δει το πληρες φασμα των συνεπειων της ποσοστικης χαλαρωσης των ΗΠΑ. Το τελος του δραματος δεν εχει ακομα γραφτει.

Το ευρω βοηθησε μονο τις καλες οικονομιες. Αλλωστε δεν ηταν οικονομικο project. Ηταν πρωτιστως πολιτικο, να συγκρατηθει η Γερμανια.

Ανώνυμος είπε...

@cynical

Ποιές μετρήσεις διαφθοράς? Ψάξτε να δείτε ποιός μετράει και με ποιά εργαλεία και θα κατανοήσετε την δυσπιστία μου...
Με ερωτηματολόγια γίνεται μέτρηση διαφθοράς?
Αποτελεί αυτό ...τεκμηρίωση?
Τέλος, δείτε απλά ποιοί χρηματοδοτούν τους φορείς που ασχολούνται στις μετρήσεις για την διαφθορά!

Όλα αυτά μου θυμίζουν τα λόγια του Ανδρέα Λασκαράτου, από το βιβλίο που έγραψε το 1856, με τίτλο "Τα μυστήρια της Κεφαλλονιάς" και στάθηκαν αιτία και για τον αφορισμό του:
"...Καμπάνες πληρωμένες, κάνουνε σα λυσσιασμένες (Je ne rien nommer si ce n' est par son nomme)..."

Crossover είπε...

Η Ευρωπη ανεκαμψε γρηγοροτερα απο την κριση του 08.

Το οτι οι Αμερικανοι δεν ηταν τοσο ηλιθιοι οσο εμεις ωστε να ανεβασουν τα επιτοκια και αντιθετα προχωρισαν σε QE και fiscal stimulus ειναι η αιτια της διαφορετικης καταστασης στην οποια βρισκονται οι 2 οικονομιες σημερα.

Crossover είπε...

Η ποσοτικη χαλαρωση δεν ειναι τιποτα αλλο απο τα τυπικα open market operations που κανουν ολες οι Κεντρικες Τραπεζες στοχευοντας στη διατηριση η μεταβολη του διατραπεζικου επιτοκιου στο επιθυμητο απο αυτες επιπεδο.
Η διαφορα ειναι δημιουργουν πλεοναζουσα ρευσοτητα.

Οσοι κανουν λογο για επερχομενο υπερπληθωρισμο (ποσα χρονια ακομα θα περιμενουμε;) απλως δεν εχουν καταλαβει τον τροπο λειτουργιας της QE και το συγχεουν με fiscal stimulus.

cynical είπε...

@S.K.

δεν ειναι ακριβως μετρησεις για τη διαφθορα, αλλα διαφορα ερωτηματολογια που συμπληρωνονται γιαυτο και ο δεικτης λεγεται δεικτης για την Αντιληψη της διαφθορας. Αρα εμπεριεχει υποκειμενικα στοιχεια.
Διαφθορα δεν ειναι μονο οι μιζες, ειναι τα γρηγοροσημα, ειναι τα φακελλακια, ειναι τα μαυρα λεφτα στα φροντιστηρια,στα ιδιαιτερα, στην εργασια κλπ, ειναι το πελατειακο κρατος, ειναι ο νεποτισμος κ.α πολλα.

Επι της ουσιας ομως:
1. Εχει μεγαλη διαφθορα η Ελλαδα ή δεν εχει;
Οι πολιτες αντιλαμβανονται οτι εχει, κι εγω ειμαι μεσα σ' αυτους.

2. Μπορει μια χωρα να αναπτυχθει με ολες αυτες τις στρεβλωσεις; Οταν οι κανονες καταστρατηγουνται συνεχεια; Δυσκολα.

Επομενως, το εν λογω διαγραμμα παει να ποσοτικοποιησει κατι που ολοι αντιλαμβανομαστε οτι ετσι συμβαινει. Αν εβγαζε αλλο συμπερασμα, τοτε θα ειχαμε προβλημα.

cynical είπε...

@crossover

Απ' οσο εχω καταλαβει μεχρι τωρα QE ειναι οταν η FED βγαινει στη δευτερογενη και αγοραζει ομολογα κρατικα, τραπεζικα και εταιρικα, συγκρατωντας τις τιμες τους και εξασφαλιζοντας ρευστοτητα και ζημιες στα εν λογω ιδρυματα.

Το οτι δεν εχουμε πληθωρισμο ειναι γιατι τα χρηματα αυτα πηγαν να καλυψουν ανοιγματα και ζημιες. Δλδ πηγαν σε μια μαυρη τρυπα οπως αυτα που δωσαμε στις δικες μας τραπεζες.

Crossover είπε...

Καταρχην η FED οπως προειπα αγοραζει και πουλαει χρεογραφα σε μονιμη βαση με αποτελεσμα να απορροφαει/προσθετει ρευστοτητα στο συστημα ωστε να διατηρειται το διατραπεζικο επιτοκιο στο επιπεδο που η ιδια θελει.Αυτο συμβαινει διοτι αγοραζοντας προσθετει bank reserves και πωλοντας αφαιρει.
Ο σκοπος ειναι καθε φορα οι λογαριασμοι των τραπεζων στη FED να μενουν μονο με τα minimum required reserves.Σε διαφορετικη περιπτωση δηλαδη αν οι τραπεζες δεν καλυπτουν το minimum απαιτουμενο ποσο θα αρχισουν να το ψαχνουν στη διατραπεζικη με αποτελεσμα το διατραπεζικο επιτοκιο να αυξανεται.

Στην αντιθετη περιπτωση, οταν εχουν excess reserves θα προσπαθησουν να τα δανεισουν στην διατραπεζικη (ωστε να ξεφορτωθουν στοιχεια ενεργητικου που δεν τους αποφερουν τοκο) με αποτελεσμα το διατραπεζικο επιτοκιο να πεφτει προς το 0.

Στην περιπτωση του QE η FED δημιουργει μονιμα excess reserves στο συστημα αγοραζοντας τιτλους και κατα συνεπεια αναγκαζεται να πληρωνει Interest on Excess Reserves ωστε το διατραπεζικο επιτοκιο να μην ξεφευγει απο τον στοχο.

Ο σκοπος του QE ειναι να μειωσει τα μακροπροθεσμα επιτοκια καθως σε διαφορετικη περιπτωση μεσω της κλασικης νομισματικης πολιτικης υπαρχει ελεγχος μονο των βραχυπροθεσμων επιτοκιων.

Απο εκει και περα υπαρχουν διαφοροι λογοι που το QE δεν ειναι πληθωριστικο.

1.Η ανταλλαγη ενος στοιχειου ενεργητικου που αποφερει τοκο (ομολογο) με ενα στοιχειο ενεργητικου με σχεδον μηδενικο επιτοκιο ειναι απο μονη της αντιπληθωριστικη καθως μειωνει το μελλοντικο εισοδημα των κατοχων.

2.Αναλογως με την φυση των τιτλων που αγοοραζει η FED υπαρχουν η δεν υπαρχουν capital gains για τους κατοχους.Στο QE1 αγοραζε MBS με χαμηλες τιμες για να βοηθησει τoυς ισολογισμους των τραπεζεων οι οποιες πιθανοτατα να ειχαν capital gains μεσω των πραξεων αυτων.

3.Θυμιζω οτι τα Q2 Q3 εγιναν με τιτλους μηδενικου - χαμηλου ρισκου (κρατικα ομολογα και MBS χαμηλου ρισκου) και με μεγαλο βαθος στις δευτερογενεις αγορες (δηλαδη καποιος που τα πουλησε στη FED θα μπορουσε να τα ειχε πουλησει ετσι κι αλλιως το ιδιο ευκολα στην δευτερογεννη)

4.Θυμιζω οτι οταν εγινε για πρωτη φορα λογος για tapering οι αποδοσεις των κρατικων ομολογων επεσαν και οχι το αντιθετο.

5. Το να πιστευεις οτι η ανταλλαγη επιτοκιακων τιτλων με reserves προκαλει πληθωρισμο ειναι σα να πιστευεις οτι η μετατροπη ενος προθεσμιακου λογαριασμου σε τρεχουμενο προκαλει πληθωρισμο.

Crossover είπε...

Επισης οι δικες μας τραπεζες ανακεφαλαιοποιηθκαν. Καμια σχεση με το QE.

Στις δικες μας τραπεζες αυξηθικε η καθαρη θεση τους, με το QE απλως αλλαξε η συσταση του ενεργητικου των τραπεζων με οποιαδηποτε τυχον αυξηση της καθαρης θεσης να ωφειλεται στα capital gains τα οποια υπηρξαν η οχι κατα περιπτωση.

cynical είπε...

@Crossover,
σ' ευχαριστω πολυ για τις διευκρινίσεις, οι οποιες και μού δειχνουν προς ποια κατευθυνση να ψαξω.
Μηπως γνωριζεις κανενα βιβλιο ή site για "banking for dummies"?



Crossover είπε...

Ειδικα για το banking δεν εχω κατι υποψην γιατι δεν ασχολουμαι αποκλειστικα με αυτο.

Θα προτεινα ομως να μελετησεις την Modern Monetary Theory.Eιναι απο τις λιγες οικονομικες σχολες που λαμβανουν σοβαρα υποψην τον ρολο των τραπεζων μεσα στην οικονομια και ταυτοχρονα αντιλαμβανεται την διαφορα που προεκυψε οταν το 71 φυγαμε απο τον κανονα του χρυσου και πηγαμε στο συστημα των ελευθερα διαπραγματευσιμων ισοτιμιων.

Για τον λογο αυτο καταληγει σε διαφορετικα συμπερασματα που ενδεχομενως εκ πρωτης οψεως να σου φανουν περιεργα.

Παραδοξως εχω παρατηρησει οτι ευκολοτερα την κατανοουν λογιστες και φυσικοι εξαιτιας του οτι κανει χρηση stock - flow consistent μοντελων.Κατι αντιστοιχο της διατηρισης της ενεργειας στη φυσικη.

Μπορεις να ξεκινησεις με καποια εισαγωικα αρθρα στα ελληνικα:
Primer:
http://kkalev4economy.wordpress.com/2011/06/30/modern-monetary-theory-primer-reserves/

Αποπληθωρισμος - Sector FInancial Balances:
http://kkalev4economy.wordpress.com/2011/07/10/moden-monetary-theory-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-sectoral-balances/

Δημοσιο Χρεος:
http://kkalev4economy.wordpress.com/2011/07/10/modern-monetary-theory-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%cf%8c%cf%83%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%81%ce%ad%ce%bf%cf%82/

QE2:
http://kkalev4economy.wordpress.com/2011/07/11/modern-monetary-theory-quantitative-easing-2/

Απο εκει και περα αν θες να μπεις στα βαθια υπαρχει λεπτομερης (εως πολυ λεπτομερης ) αναλυση εδω:
http://neweconomicperspectives.org/modern-monetary-theory-primer.html

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα πρέπει να είναι κανείς μας "απόλυτος" όσον αφορά στις διαπιστώσεις για το QE στις ΗΠΑ!
Διαβάστε περισσότερα, σε ένα καλά ενημερωμένο άρθρο
http://krugman.blogs.nytimes.com/2014/04/12/wall-street-the-city-and-austerity/

Ανώνυμος είπε...

>>>Ότι η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την κόκκινη γραμμή και μάλιστα στο (b) γράφημα πολύ πιο κάτω απ' αυτήν, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο κατά κεφαλή πλούτος που κατέχει, στα περίπου $27000<<<

Πάντως,το κατά κεφαλήν ΑΕΠ από το 2000 έως το 2014 αυξήθηκε μόλις 2% στην Ελλάδα και το 2014 αναμένεται να διαμορφωθεί στα 16.400 ευρώ 9 καμία σχέση με τα περίπου $27000 του πέιπερ.

Για να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις ίσως ναπρεπε να εξηγήσεις τι σημαίνει ανταγωνιστικότητα στην περίπτωση της Ελλάδας και την εξέλιξή της σε μια πορεία χρόνου.Για παράδειγμα η Ελλάδα θεωρείται η χώρα των "ελεύθερων" επαγγελματιών.Τι σημαίνει αυτό για την ανταγωνιστικότητα ;

Σκέψεις κάνω

Ανώνυμος είπε...

Kαι εδώ κάτι ενδιαφέρον, σχετικά με το "Bankstering"...

http://economistsview.typepad.com/economistsview/2014/04/paul-krugman-three-expensive-milliseconds.html

Ανώνυμος είπε...

Tι συνέβη πραγματικά με τις ιδιωτικές επενδύσεις, το τρίτο τετράμηνο του 2009, στις ΗΠΑ!!!
http://research.stlouisfed.org/fred2/graph/?g=liW

Κάτι ανάλογο συνέβη -κατά την ίδια περίοδο- και σε πολλές άλλες χώρες...

Μάλλον δίκιο έχει ο Monde Diplomatique σε όσα γράφει στο άρθρο του: http://www.monde-diplomatique.gr/spip.php?article535

Βρε τους "κακούς", που λένε τέτοια πράγματα για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις...

Crossover είπε...

@S.K.

Η αληθεια ειναι οτι με μπερδεψες.
Σε ποιον απαντας με το παραπανω αρθρο του PK ?

Γιατι με αυτα που λεει νομιζω οτι περισσοτερο με επιβεβαιωνει παρα κατι αλλο.Αν και ο στοχος του αρθρου δεν ειναι να καταληξει σε συμπερασμα για την QE παρα για να κραξει τον χρηματοοικονομικο κλαδο.

cynical είπε...

Aνωνυμε "Σκεψεις κανω"

το gdp/capita το 2011 ηταν $21300

Εγραψα $27000 κατα προσεγγιση, με το ματι απο το γραφημα, αλλα ειναι σε λογαριθμικη κλιμακα και ευκολα μπορεις να πεσεις εξω. Το paper δεν δινει νουμερα.

o δεικτης global competitiveness index παιρνει υπ οψιν του 12 pillars, οπως αναφερεται στις ετησιες εκθεσεις του World Economic Forum. Εδω δινω το λινκ στην εκθεση 2011-2012, 544 σελιδες. Στο technical report στο τελος δινει τον τροπο υπολογισμου που παιρνει υπ οψιν του παρα πολλες παραμετρους στη χωρα.

Αν ενδιαφερεσαι για τη χρονικη εξελιξη του δεικτη αυτου, χρειαζεται ψαξιμο σε καθε εκθεση χωριστα.

cynical είπε...

@S.K. και @Crossover μού βαλατε πολυ homework! σας ευχαριστω, αλλα αυτο που χρειαζομαι επειγοντως ειναι τα βασικα, του banking.





Crossover είπε...

@Cynical

Για ριξε μια ματια σε αυτα:

http://www.standardandpoors.com/spf/upload/Ratings_US/Repeat_After_Me_8_14_13.pdf

http://mmtwiki.org/wiki/Money,_Government_and_Banking

cynical είπε...

@S.K., @Crossover,

τωρα διαβασα το αρθρο του Krugman για το HFT. Συμπτωση πριν μια ωρα μιλουσα γιαυτο σε μια συναντηση. Θα ειναι το επομενο που θα γραψω.

Ανώνυμος είπε...

@crossover

Δεν απευθύνεται ειδικά προς εσένα το άρθρο του Κρούγκμαν, αλλά προς όλους τους αναγνώστες της ανάρτησης.
Άλωστε, εάν ίσχυε κάτι τέτοιο θα το είχα δηλώσει εξ αρχής (π.χ. όπως κάνω αυτή τη στιγμή).
Φυσικά και συμφωνώ μαζί σου για πολλά από τα οποία γράφεις.
Τι είναι αυτό, που σε έκανε να σκεφθείς το αντίθετο?
Μπορεί και να σε μπέρδεψε κάποιο σχόλιό μου (περί Αυστριακής Σχολής Σκέψης) που απηύθυνα σε άλλον σχολιαστή...

Υ.Γ. Προς όλους

Μην υποτιμάτε το άρθρο του Le Monde Diplomatique! Διαβάστε το με προσοχή! Eίναι -πραγματικά- "όλα τα λεφτά"! Εκτός αυτού, είναι γραμμένο στην ελληνική γλώσσα, βεβαίως-βεβαίως...

Ανώνυμος είπε...

οικονομολόγοι σε άλλες χώρες έχουν την μέριμνα να διατηρήσουν μέσα στα πλαίσια της παραγωγής κατά το δυνατόν σταθερούς δείκτες του λεγόμενου «κατά κεφαλήν εισοδήματος». Όχι βέβαια να βρούν λεφτά, διότι αυτά τα βρίσκει η πολιτική και όχι οι οικονομολόγοι. Οι οικονομολόγοι μεριμνούν απλώς για το «κατά κεφαλήν εισόδημα», δηλαδή για την κοινωνικώς προσδιοριζόμενη κατανομή του πλούτου, προκειμένου να αποφεύγονται οι ανωμαλίες και να εξασφαλίζονται οι συνθήκες παραγωγής. Στην Ελλάδα όμως τέτοιες έγνοιες δεν έχουμε πλέον: «ένα χελιδονάκι του Βορρά». (το χαϊδευτικό αυτό υπάρχει στο λεξικό της αργκώ των Ελλήνων μεγαλοξενοδόχων) κομίζει όσα απαιτεί το «στοματάκι» ενός Έλληνα. Συνεπώς η Ελληνική πολιτική είναι η πιο δοξασμένη μεταξύ των δοξασμένων, αφού κατάφερε κατά τον πλέον απλούστερον τρόπο να εξασφαλίσει αυτό που σε άλλα κράτη αποτελεί τον μόνιμο πονοκέφαλο οικονομολόγων: την σταθερότητα του «δείκτου» του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Σε μας τα πράγματα είναι απλά: ένας προς έναν, κεφαλή προς κεφαλή… Αλλά και πάλι έτσι τα πράγματα, παρά την απλότητα τους, δεν παύουν να είναι λίγο θεωρητικά. Διότι αυτό το «κατά κεφαλήν εισόδημα» είναι εν τέλει ένας λογιστικός λογαριασμός, που είναι το σύνολο του ΑΕΠ δια του αριθμού των κατοίκων. Είναι δηλαδή ένα θεωρητικό πηλίκον. Τότε αυτό το πηλίκον θα ήταν και πρακτικά σωστό, αν συνέβαινε ο κάθε άνθρωπος να έχει ένα μόνο κεφάλι. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Σε πολλές χώρες υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες κεφάλια. Κατά κανόνα τέτοιους ανθρώπους βρίσκει κανείς μονίμως στις τριτοκοσμικές λεγόμενες χώρες, εν αις και η Ελλάδα υπάγεται. Στις χώρες αυτές, ορισμένοι άνθρωποι όχι επειδή υπάρχει κάποια οργάνωση της παραγωγής που το επιβάλλει αλλά από λόγους …τριτοκοσμικούς και μόνο, συμβαίνει να έχουν περισσότερα κεφάλια από τους άλλους. Και ανάλογα με τον αριθμό των κεφαλιών τους αντιστοίχως βέβαια να απολαμβάνουν και το πηλίκον του «κατά κεφαλήν εισοδήματος». Οι άλλοι που έχουν ένα μόνο κεφάλι, εφ΄ όσον δεν είναι διατεθειμένοι να το …κόψουν, πρέπει να βρουν άλλους επιβίωσης, «ιδιωτικούς» τρόπους πέραν απ΄ τις επίσημες στατιστικές. Οι οικονομολόγοι συνεπώς στις χώρες αυτές δεν είναι εντελώς περιττοί, μόνο που δεν αντιστοιχούν απλώς στην ονομασία. Ακριβέστερος χαρακτηρισμός τους είναι αυτός του κολυβιστή, δηλαδή η ασχολία με τα … «επιτόκια» και το «νόμισμα», δια των οποίων, δεινοπαθούν να φέρουν βόλτα τις μονίμως χρεοκοπημένες οικονομίες των χωρών τους της ουδεμίας παραγωγής και των …λερναίων κοινωνικών φαινομένων.
Απόσπασμα από ενα μικρό βιβλίο .

Crossover είπε...

@S.K.

Εχεις δικιο.Ο ενας λογος ηταν το σχολιο σου περι Αυστριακης Σχολης και ο αλλος ηταν οτι εγω ημουν αυτος που ξεκινησε θεμα για την QE ενω ειναι ασχετη με το συγκεκριμενο αρθρο του blog.

Γραψε λαθος !

Ανώνυμος είπε...

Cynical γιατι δεν συμμετεχεις εδω;
Μεγαλη συζητηση για κριση, οικονομια και QE προσφατα.

Οι παρεμβασεις του Κωστα Καλεβρα,
http://kkalev4economy.wordpress.com
αν και τεχνικα δυσνοητες ενιοτε,
καθοριστικες και συμπληρωματικες στη ματια του Τεκι
http://www.techiechan.com/?p=2187

alone

cynical είπε...

@alone,

τον Τεκι τον διαβαζω και οσα σχολια προφταινω.
Το βλογ του Καλεβρα τωρα το εμαθα, απο λινκς του crossover.
θα το παρακολουθω εφ εξης με ενδιαφερον. ειναι πολυ αξιολογο και ...trustable

Ανώνυμος είπε...

Δεν καταλαβες θελουμε σχολιασμο!!

alone

cynical είπε...

καλά alone.
θα σου κανω το χατιρι. Ερωτησεις θα κανω ομως. Ειμαι στο σταδιο της μαθητειας!

Ανώνυμος είπε...

@crossover

Ελπίζω -φυσικά- να έχεις αντιληφθεί, ότι οι απόψεις μου ουδεμία σχέση έχουν με την Αυστριακή Σχολή Σκέψης. Η εν λόγω αναφορά μου είχε απλά ...σκωπτικό χαρακτήρα και συγκεκριμένο αποδέκτη (ο οποίος μάλλον "το πήρε το μήνυμα")!

Crossover είπε...

@S.K.

Το blog το ανακαλυψα απο αυτο το αρθρο και δεν γνωριζω τους θαμωνες.Το σχολιο σου το διαβασα out of context και για αυτο παρεξηγησα την απαντηση με το αρθρο του PK :) Ξαναδιαβαζοντας το ειναι φαινεται οτι ειναι σκωπτικο.

Οσο για την Αυστριακη Σχολη και για να ευθυμισουμε 2 τραγουδακια απο μενα:
https://www.youtube.com/watch?v=d0nERTFo-Sk

https://www.youtube.com/watch?v=GTQnarzmTOc