ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ: Όλα Όσα Θέλετε να Μάθετε

ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

Η αξία ενός βιογραφικού είναι δυνατόν να αποτιμηθεί με δυο διαφορετικούς, αντιδιαμετρικούς τρόπους: είτε με τον πήχη, είτε με τη ζυγαριά. Όταν λέμε τη φράση «όσο μακρύτερο τόσο καλύτερο» εξυπονοούμε ότι το βιογραφικό μας και κατά συνέπεια ο βίος μας περικλείει πληθώρα και ποικιλία ενεργειών και δραστηριοτήτων, ενώ όταν λέμε «έχει βαρύ βιογραφικό» εννοούμε ότι ο βίος μας διακρίνεται όχι από τον αριθμό αλλά από την σπουδαιότητα, τη βαρύτητα δηλαδή, των δραστηριοτήτων μας, πράγμα, που όπως αντιλαμβάνεστε είναι εντελώς διαφορετικό.

Κάθε εποχή φαντάζομαι ότι δίνει σημασία στο ένα από τα δυο, και αυτό εν τέλει είναι και το στίγμα της. Παλιότερα που οι δυνατότητες για ποικιλία στις επιλογές και τις δραστηριότητες ήταν περιορισμένη η σημασία δινόταν στην ποιότητα, φυσικά όπως αυτή οριζόταν με τα μέτρα της εκάστοτε εποχής. Αργότερα που οι ορίζοντες άρχισαν να διευρύνονται, ο πήχης σαν μονάδα αποτίμησης αξιών, αποδείχθηκε ισχυρότερος στο χρηματιστήριο της αγοράς, με τελικό αποτέλεσμα τη σημερινή επικράτησή του έτσι ώστε βιογραφικό ενός κιλού, για παράδειγμα, να μην έχει καθόλου πέραση συγκρινόμενο με το βιογραφικό ενός μέτρου.

Ενώ στις παλιότερες εποχές η λέξη «βάρος» για να χαρακτηρίσει ένα βιογραφικό χρησιμοποιείτο αναμφιβόλως με τη συμβολική της έννοια, χωρίς ποτέ κανείς να διανοείται να παράξει στην κυριολεξία και αντιστοίχου βάρους βιογραφικά (με το κοινό χαρτί βεβαίως και όχι με χάρτους εμπλουτισμένους με σίδηρο), στη σημερινή εποχή η στοιχειώδης μετρητική μονάδα των βιογραφικών που είναι το μέτρο (δουλεύουμε πάντα στο σύστημα MKSΑ), εκλαμβάνεται με την κυριολεκτική της έννοια, παράγοντας τοιουτοτρόπως και βιογραφικά αντιστοίχου μεγέθους.

Όπως καταλαβαίνετε μετά από μια περίοδο προσαρμογής και αναμπουμπούλας, την σήμερον ημέραν η συσσωρευθείσα εμπειρία, η άμβλυνση των ηθών, η αναγωγή της ποσότητας σε υπέρτερη της ποιότητας αξία, (παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα) και ο ανταγωνισμός έχουν δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε τα παραγόμενα βιογραφικά να μπορούν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της νέας αυτής αποτιμητικής μονάδας, με αποτέλεσμα η συγγραφή τους να παραλληλίζεται με τους αντίστοιχους αθλητικούς αγώνες του άλματος-εις-μήκος.

Η αλλαγή μονάδας μέτρησης, με την αντικατάσταση των υποκειμενικών κριτηρίων αξιολόγησης, (ποιότητα), από αντικειμενικά και μετρήσιμα, (ποσότητα) ήταν από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που συντελέστηκαν στην εποχή μας. Και δικαίως, θα έλεγα. Για την αποτίμηση ποιοτήτων απαιτείται μια προσυμφωνημένη κλίμακα αξιών αυστηρά ιεραρχημένων, που να προέρχεται από την συναίνεση του ευρύτερου κοινωνικού σώματος. Σήμερα, επειδή κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να επιτευχθεί, μιας και ο καθένας προσπαθεί να αναγάγει τις προσωπικές του εκτιμήσεις, γούστα και προτιμήσεις σε εκτιμήσεις, γούστα και προτιμήσεις καθολικής ισχύος, η ποιότητα δεν έχει κάποια κλίμακα βάσει της οποίας να μπορεί να αποτιμηθεί, με συνέπεια η έννοια αυτή να αρχίζει να χάνει το νόημά της και να εγκαταλείπεται. Ή, να έχει καταστεί εντελώς αφηρημένη, χωρίς πραγματικό περιεχόμενο, κάτι σαν άδειο σακί, προορισμένο να γεμίζει μόνο από τις ρητορικές πομφόλυγες βαρετών, ανέμπνευστων και πρωτίστως ηλιθίων υπουργίσκων και πάσης φύσεως μεσαζόντων και διαχειριστών.

So far so good!! Όπως λέει και η γιαγιά μου.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΕΝΙΚΩΣ

Το ερώτημα είναι πώς παράγονται τα βιογραφικά αυτά. Πού βρίσκεται όλη αυτή η ενέργεια, όλος αυτός ο πλούτος του βίου, όλη αυτή η σπουδή, η ευρυμάθεια, η ενεργητικότητα, τα επιτεύγματα, η διάνοια, ώστε το ένα βιογραφικό να συναγωνίζεται το άλλο σε μήκος, σε πλάτος σε ύψος; Τόσο πολύ βελτιώθηκε η γενιά μας, ώστε μέσα σε δυο τρεις δεκαετίες να περάσει από το καχεκτικό, στο βιονικό σούπερ-επίπεδο;

Μάλλον όχι. Αυτό που βελτιώθηκε ήταν αναμφισβήτητα η μέθοδος συγγραφής, η επονομαζόμενη και «μέθοδος του Μεγεθυντικού Φακού». Η τεχνική αυτή επιτυγχάνει αφ’ ενός διεύρυνση της μνήμης, αφ’ ετέρου διόγκωση των γεγονότων, έτσι ώστε όλο και μεγαλύτερες περιοχές της μνήμης και όλο και περισσότερα συμβάντα να περιέρχονται στη σφαίρα του σημαντικού, έως τού πολύ σημαντικού. Δηλαδή, ταπεινά και τριτοκλασάτα πανεπιστήμια να ανατιμώνται και να παρουσιάζονται τουλάχιστον ισότιμα του Cambridge, ψελλίσματα μιας ξένης γλώσσας να παρουσιάζονται σαν το απαύγασμα ευχέρειας χειρισμού της, διακρίσεις στις τάδε και τις δείνα τάξεις του Δημοτικού και Γυμνασίου να ανασύρονται από τα μπαούλα και να παρουσιάζονται σαν τεκμήρια εξεχουσών ικανοτήτων, να προσκομίζονται κάθε είδους σημειώματα και βεβαιώσεις από σεμινάρια του τρέχα-γύρευε σαν αποδεικτικά ευρυμάθειας, ή εξειδίκευσης και ταλέντου, κ.ο.κ.

Για άλλους, η σύνταξη του βιογραφικού αρχίζει ήδη από τη στιγμή της γέννησής τους, ενώ ο μετέπειτα βίος τους ρυθμίζεται κατά το πώς συγκεκριμένες πράξεις και επιλογές έχουν το βάρος, ώστε εάν συμπεριληφθούν σ’ ένα τέτοιο σημείωμα να μπορούν να ανεβάσουν την χρηματιστηριακή του αξία. Εν ολίγοις, η εκμάθηση μιας δεύτερης ή τρίτης γλώσσας στοχεύουν κυρίως στον εμπλουτισμό ενός μελλοντικού βιογραφικού, το ίδιο και μακροχρόνιες μεταπτυχιακές σπουδές. Το ίδιο και οι αθλητικές δραστηριότητες, το ίδιο και η συμμετοχή σε ομάδες, συλλόγους και clubs, (κατά το κυρίαρχο αγγλοσαξονικό πρότυπο), μια φτιασιδωμένη και υποκριτική κοινωνική συμμετοχή και έγνοια, κι όλα αυτά υποταγμένα στη λογική του καριερισμού, της ιδιοτέλειας, της χρησιμοθηρίας. Και όλα αυτά ονομάζονται ΠΑΙΔΕΙΑ χωρίς ίχνος αγάπης, αφοσίωσης, φροντίδας.

Έτσι στο τέλος, το βιογραφικό φτάνει ν’ απαρτίζεται από ένα μεγάλο αριθμό από πολύ σημαντικές σκατούλες.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ στα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Στα πανεπιστήμια η τεχνική σύνταξης του βιογραφικού αποτελεί την πλέον εξελιγμένη και «δημιουργική» εκδοχή της μεθόδου που αναπτύξαμε προηγουμένως για τα βιογραφικά γενικής χρήσης. Εδώ τους στυλοβάτες, τις δομικές μονάδες του βιογραφικού, αποτελούν γεγονότα συγκεκριμένα όπως

• ο αριθμός εξωτερικών συνεργασιών,


• το ποσόν από εξωτερικές χρηματοδοτήσεις που εισέρευσε και


• ο συνολικός αριθμός ερευνητικών εργασιών.

Όπως αντιλαμβάνεστε είναι και αυτά που καθορίζουν και τις ανάλογες επιλογές.

Δηλαδή, οι εξωτερικές επιστημονικές συνεργασίες συνάπτονται με κυρίαρχο λόγο την αρχειοθέτηση και αναγραφή τους στο μόνο έγκυρο διαβατήριο προόδου και καταξίωσης, το βιογραφικό, ενώ η έρευνα περιστρέφεται κατά κύριο λόγο σε περιοχές ευκολοπάτητες, τέτοιες ώστε να μπορούν χωρίς πολλές εκπλήξεις να παράξουν και δημοσιεύσιμα αποτελέσματα και εργασίες.

Για τον πολλαπλασιασμό των ερευνητικών, δε εργασιών έχουν επινοηθεί πλείστες μέθοδοι με προεξάρχουσα αυτή των πολλαπλών δημοσιεύσεων ενός αριθμού ελαφρών παραλλαγών του ιδίου θέματος, μια τεχνική σαφώς εμπνευσμένης από τη Μουσική, που αποδεικνύει και το φιλόμουσον του κλάδου.

Μια άλλη, εξ ίσου επιτυχής, είναι η κατ’ απαίτηση (άλλες φορές διακριτική, άλλες φορές επιτακτική και άλλοτε εκβιαστική) αναγραφή του ονόματος τινός σε ερευνητικές εργασίες άλλων, μιας και ουδείς περιορισμός υφίσταται ως προς τον αριθμό των δυνητικών συγγραφέων ενός πονήματος.

Και τέλος υπάρχει και η συναινετική μέθοδος του «βάλε με να σε βάλω».

Με τον τρόπο αυτό πληθαίνουν οι εργασίες και μακραίνουν τα βιογραφικά έτσι ώστε κάθε χρόνο να εκδίδονται δεκάδες καινούργια περιοδικά για να στεγάσουν την παραγόμενη «νέα» και πολύτιμη γνώση. Μόνο πού όταν η γνώση παράγεται με ταχύτητες που ξεπερνούν την ταχύτητα του φωτός, όπως είναι γνωστό, ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ καμιά ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.

So far, not so good!!, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου.