Η δυσάρεστη θέση της Γερμανίας από ενδεχόμενη διάλυση της ΕΖ

Η πολιτική της Γερμανίας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια όχι μόνο στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά και ολόκληρης της περιφέρειας των PIIGS και όχι μόνο. Ως τα τώρα δεν έχω δει κανένα να δικαιολογεί την πολιτική αυτή με κάποια αξιόπιστη μελέτη, ή ευλογοφανή δικαιολόγηση. Αν όλα αυτά γίνονται υποτίθεται για να ευχαριστηθούν οι αγορές, τα ταμπλό των χρηματιστηρίων μαρτυρούν ότι ο κόπος είναι εντελώς άδικος.

Αν υποτεθεί ότι η περιφέρεια θα χάσει από μια έξοδο από την ΕΖ, γιατί θα πρέπει η Γερμανία να βγει κερδισμένη; Διότι, αν δεν προσδοκά σε κέρδος, γιατί να ακολουθεί αυτή την τακτική;

Έχουν γραφτεί πολλές μελλοντολογίες ότι μια αποκόλληση του Νότου θα ισχυροποιήσει το νέο Γερμανικό μάρκο που θα προκύψει και ότι το γεγονός αυτό σταδιακά θα καταργήσει το μοναδικό πλεονέκτημα της Γερμανίας, που είναι το αξιοζήλευτο εμπορικό της πλεόνασμα. Η άποψη αυτή φαίνεται λογική και συμφωνώ.

Αν σπάσει κανείς τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας σε ζώνες χωρών θα παρατηρήσει ότι αυτά προέρχονται αποκλειστικά από τις χώρες των PIIGS, όπως φαίνεται ανάγλυφα στο παρακάτω διάγραμμα, και ότι αυτά με την καθιέρωση του ευρώ έβαιναν συνεχώς αυξανόμενα. Ο μηχανισμός είναι απλός. Η Γερμανία δάνειζε κατά κόρον ώστε η περιφέρεια να καταναλώνει τα προϊόντα της.

Αλλά δεν ήταν αυτός ο μόνος τρόπος. Η Γερμανία χρησιμοποιούσε και αήθεις πρακτικές, κάθε άλλο ταιριαστές με την εικόνα της αμέμπτου Μαρίας που θέλει να παρουσιάζει. Και η πρακτική αυτή, που γινόταν κατ’ εξακολούθηση, προωθείτο όχι μόνο στην Ελλάδα με εταιρίες όπως Μαν, Ζήμενς, Φέροσταλ κλπ, αλλά και στις ΗΠΑ, και πρόσφατα μάθαμε και στην Αργεντινή. Η είδηση είναι από τους χθεσινούς ΝΥΤ,

«...Shell companies, Swiss bank accounts, double-crossing middlemen and cash being smuggled across borders were all part of a decade-long bribery scheme aimed at helping Siemens, the German industrial giant, secure a $1 billion contract to produce national identity cards for Argentina, the Justice Department said Tuesday...»

κατά την οποία οκτώ πρώην στελέχη της Ζήμενς κατηγορούνται για δωροδοκία $100 εκατομμυρίων σε Αργεντινούς αξιωματούχους.

Το πώς το ευρώ εκτόξευσε τα γερμανικά εμπορικά πλεονάσματα με το Νότο, μας το εξηγεί και πρόσφατο άρθρο στο Foreign Affairs, όπου ανάμεσα στο 2000 και 2007 το πλεόνασμα πήγε από 46,5 δις ευρώ στα 126,5 δις ευρώ. Συγκεκριμένα το πλεόνασμα σε σχέση με την Ελλάδα, για το ίδιο διάστημα μεγάλωσε από 3 δις στα 5,5 δις. με την Ιταλία από 9,6 δις στα 19,6 δις, με την Ισπανία, σχεδόν τριπλασιάστηκε, από 11 δις στα 27,2 δις, ενώ με την Πορτογαλία τετραπλασιάστηκε, από το 1 δις στα 4,2 δις.

Ενώ στο εσωτερικό της Γερμανίας, από το 2001 ως το 2009 η κατανάλωση έπεσε από το 78,5% του ΑΕΠ στο 74,5% του ΑΕΠ.

Αν λοιπόν διαλυθεί η ΕΖ, ή η Γερμανία αποχωρήσει μονομερώς, από πού θα αντλεί τα πολύτιμά της πλεονάσματα; Η απάντηση είναι από τον υπόλοιπο κόσμο, δηλαδή από την Κίνα και τις ΗΠΑ, διότι πέραν αυτών δεν υπάρχει υπόλοιπος κόσμος.

Αμ δε! Η Γερμανία διατηρεί εμπορικά ελλείμματα με την Κίνα, καθώς και με την υπόλοιπη Ασία, τα οποία για κακή της τύχη βαίνουν συνεχώς αυξανόμενα, όπως φαίνεται στο επόμενο διάγραμμα. Ενδεικτικά για το 2007 το έλλειμμα με την Κίνα ήταν γύρω στα 25 δις, το οποίο προς το παρόν υπερκαλύπτεται από το εμπορικό πλεόνασμα με τα άλλα PIIGS. Το τι θα συμβεί στη Γερμανία όταν χάσει τα PIIGS, δεν χρειάζεται πολύ σκέψη...

Από την άλλη μεριά η Γερμανία διατηρεί κάποιο εμπορικό πλεόνασμα με τις ΗΠΑ, αλλά είναι πολύ μικρό, της τάξης των $3-$4 δις, ποσό που πάλι δεν αντισταθμίζει τα PIIGS.

Βάσει λοιπόν των ανωτέρω, η θέση της Γερμανίας εκτός της ΕΖ είναι αρκετά επισφαλής ώστε να την επιδιώκει συνειδητά. Εκτός κι αν υπάρχει κάτι άλλο, που παραμένει προς το παρόν κρυφό.