Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Η Μεγάλη Έξοδος των Ανέργων



Η ανεργία στο νότιο κυρίως ημισφαίριο της Ευρωζώνης, αλλά και στην Ιρλανδία και στις χώρες της Βαλτικής όπως είναι γνωστό, έχει εκτοξευτεί. Ειδικά, ανάμεσα στους νέους μεταξύ 16-24 είναι τόση, ώστε κοντεύει να καταπιεί ολόκληρη την εν λόγω ηλικιακή κατηγορία. Για παράδειγμα στην Ισπανία έχει γραπώσει το 51.4%, ενώ μόλις πριν από λίγα χρόνια, συγκεκριμένα το 2008, στο θυσιαστήριο πήγαινε μόνο το 18%. Στην Ελλάδα, το μαστίγιο της ανεργίας πίπτει επί του 46.6% των νέων, ενώ στην Πορτογαλία και Ιταλία έχει αγγίξει μόλις(!) το 30.7% και το 30.1% αντιστοίχως, φερόμενη θαρρείς με μεγαλύτερη αβρότητα.

Εξ αυτού και η απογοήτευση χτυπάει ταβάνι. Το 80% των Πορτογάλων θεωρεί ότι η περίοδος δεν ενδείκνυται για ψάξιμο, ενώ την ίδια γνώμη έχει και το 91% των Ιταλών, το 92% των Ισπανών, το 93% των Ιρλανδών και το 96% των Ελλήνων.

Η μετανάστευση λοιπόν αποτελεί μια εκ των ενόντων λύση. Και την ακολουθούν ουκ ολίγοι, αλλάζοντας μάλιστα για πρώτη φορά και τη φορά των μεταναστευτικών οδών.

Οι Ισπανοί αρχίζουν και κοιτάνε προς τη μεριά της Λατινικής Αμερικής. Ειδικά προς την Αργεντινή, στην οποία μετά τη χρεοκοπία, ανθίζουν χαμόγελα και δουλειές. Δεν είναι πια οι Αργεντινοί που μεταναστεύουν στην Ισπανία, αλλά το αντίστροφο. 50,000 ισπανοί πήραν το δρόμο για την Αργεντινή μόνο μέσα στο 2011.

Οι Πορτογάλοι ξαναανακαλύπτουν τις παλιές τους αποικίες. Η Αγκόλα, πέρα από το ότι μιλάει πορτογαλέζικα, αναπτύσσεται με διψήφιους αριθμούς, και τούτο λόγω των πετρελαίων. Η πρωτεύουσά της μάλιστα Λουάντα θεωρείται η πιο ακριβή πρωτεύουσα του κόσμου. Έτσι 70,000 Πορτογάλοι πήραν το δρόμο για την αφρικανική αυτή αποικία, μόνο μέσα στο 2010. Ίδια είναι τα προγνωστικά και για το 2011.

Άλλοι Πορτογάλοι τραβούν για τη Βραζιλία, που διαθέτει και περισσότερες επιλογές. Η κυβέρνηση μάλιστα άλλαξε τη μεταναστευτική της πολιτική, προς το ευνοϊκότερο, ώστε να διευκολύνει τη μετανάστευση των πιο μορφωμένων από τους πρώην επικυρίαρχους. Από κοντά κόλλησαν και οι Ισπανοί, των οποίων η μετανάστευση προς την ωραία αυτή χώρα αυξήθηκε κατά 45%.

Η Ιρλανδία, από την άλλη δείχνει μια καθαρή μεταναστευτική εκροή, όχι μόνο από τους Πολωνούς που επέστρεψαν στην πατρίδα τους, αλλά και από τους ίδιους τους Ιρλανδούς, οι οποίοι προτίμησαν την Αυστραλία και Nέα Ζηλανδία. Μέσα στο 2011 έφυγαν γύρω στους 40,000, οι περισσότερες γυναίκες.

Οι Έλληνες, μιας και χάσαμε τις αποικίες μας, εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια, φεύγουμε για Γερμανία, σε ένα δεύτερο μεταναστευτικό κύμα μετά τον πόλεμο. Προς το παρόν δεν υπάρχουν επίσημα νούμερα για το μέγεθος της φυγής.

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμα αποτέλεσμα της εκροής, κυρίως των πιο δυναμικών, μορφωμένων και παραγωγικών ηλικιών.

Η κατάσταση δε είναι τέτοια, που τόσο οι «πατριωτικές» εκκλήσεις του πρώην πρωθυπουργού για παραμονή των νέων στην Ελλάδα, όσο και η, προς την αντίθετη κατεύθυνση, προτροπή του ομολόγου του της Πορτογαλίας για να μεταναστεύσουν, ακούγονται προκλητικές, πανικόβλητες και εξοργιστικές.

Οι χώρες λοιπόν αυτές, οι οποίες χτυπιούνται και πιο έντονα από τις βάρβαρες και αδιέξοδες πολιτικές της ΕΖ, που τους έχουν βίαια επιβληθεί, έχουν περισσότερα κοινά προβλήματα να λύσουν, απ’ όσο οι ίδιες νομίζουν. Αν το συμφέρον όλων αυτών είναι να φέρουν το νεανικό δυναμικό πίσω και να το εντάξουν στην κοινωνία και την παραγωγή, δεν έχουν και πολλούς τρόπους να το καταφέρουν. Έλληνες, Ισπανοί, Πορτογάλοι, και Ιρλανδοί, έχουν κληρονομήσει από την πρόσφατη ιστορία τους το know how για το πώς διώχνεται ο κατακτητής, εξωτερικός και εσωτερικός.

Ένα ξεσκόνισμα της μνήμης, θα 'ταν μια αρχή…

Υ.Γ. Στοιχεία από ΕΔΩ

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Οπως πάντα στο τέλος παραθέτεις με το λινκ σε στοιχεία που να επιβαβαιώνουν τα γραφόμενά σου.
Εντάξει, θα συμφωνήσω με το άρθρο σου και να προσθέσω οτι οι σημερινοί άνεργοι βρίσκονται σε πιο δύσκολη θέση από τους αντίστοιχους της δεκαετίας του 60.
Η παγοσμιοποίηση της αγοράς σημαίνει και παγκοσμοιοποίηση της κρίσης.
Στο νησί μου, τα αγόρια της γενιάς μου , μόλις τέλειωναν την Γυμνάσιο είχαν άπειρες ευκαιρίες για τα καράβια, την Γερμανία, Κάναδα, Αυστραλία.
Ο εργάτης ακολουθεί το κεφάλαιο, το οποίο σήμερα ματακομίζει στην Ασία, Ν. Αμερική κλπ.-η ΕΖ ανταγωνίζεται σκληρά τις χώρες του φτηνού μεροκάματου και γι΄αυτό στην Ευρώπη θα δούμε να κορυφώνεται η ταξική πάλη περισσότερο από αλλού καθώς εδώ βρίσκεται το πιο εξελιγμένο τμήμα των εργαζομένων-.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η μετανάστευση είναι μία λύση για πολλούς. Ας μην παραβλέπουμε ότι οι βορειοευρωπαίοι από χρόνια στόχευαν σε κάτι τέτοιο προκειμένου να έχουν Ευρωπαίους ως εργατικό δυναμικό. Ήταν μία πολιτική επιλογή δίπλα στο άνοιγμα των συνόρων και την ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Πάντως σήμερα ο Καναδάς και η Αυστραλία είναι οι καλύτερες λύσεις για μετανάστευση.

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω οτι η ροπη προς την "μεταρρυθμιση" εχει καταληξει φιλελευθερη ιδεολογικη μεταδοτικη ασθενεια.

Παρακολουθω τις συζητησεις για το ανοιγμα των ορθανοικτων -εν πολλοις- επαγγελματων, οταν στην χωρα υπαρχει εδω και 20 ετη κορεσμος και βεβαιως εδω και 10 ετη εξωφρενικη υπερεπαρκεια επιστημονων (μηχανικων,ιατρων, δικηγορων , οικονομολογων, δασκαλων, αποφοιτων φυσικομαθηματικων και φιλολογικης κατευθυνσης σχολων που οδηγουν συχνα στην απασχοληση ως καθηγητες Μ.Ε.,...)

Λ.χ.καταληγουμε στον εξης παραλογισμο:
Οταν το πληθος των ελληνων δικηγορων ειναι περιπου ισο με της Γαλλιας, δηλ. 6πλασιος/εκατομ. κατοικους, τοτε πως ισχυριζονται οτι λογω των στρεβλωσεων δεν υπαρχει ανταγωνισμος.
Αν γνωριζετε, πανω απο 5 ετη, ακομη και μεγαλα δικηγ. γραφεια αμοιβονται με 100 εως 150 €/ώρα και οχι με ποσοστο επι των διεκδικουμενων ποσων, οπως παλαιοτερα.

Οποτε, συμφωνα με την λογικη των "μεταρρυθμιστων" πρεπει ο ή η x αποφοιτος του Κολλεγειου, του Μωραϊτη, Αρσακειου κ.λ.π. που αποκτησε και τον τιτλο LL.M.εις την αλλοδαην, υιος ή κορη επιχειρηματια των Β.Π. ή Ν.Π., να συστησει εταιρειαν μετα του αγγλικου, γαλικου ή αλλου δικηγορικου οικου και να παρει τα επαρχιωτοπουλα με μισθο, ιδρυοντας υποκαταστηματα λ.χ. σε ολες τις εδρες εφετειου.

Ομοιως οι διπλ. μηχανικοι5 ετους φοιτησης ειναι 110.000 )ποσοστο 1% του πληθυσμου, ενω στην Γερμανια η στην Πορτογαλλια περιπου 0.25% του πληθυσμου).

Δηλ. τι να ανοιχθει οταν παιρνω τηλεφωνο ωριμους επαγγελματικα συναδελφους μηχανικους ελευθερους επαγγελματιες (45 εως 60) και αρκετοι εχουν παθει καταθλιψη, γιατι το 10% των μηχανικων ειναι λαμογια και παιρνει το 80% των δουλειων, οποτε πολλοι δεν εχουν ουτε καν αποθεμα για την πολυ δυσκολη τριετια.
Φυσικα, οταν βλεπω φοιτητη η μικρης ηλικιας μηχανικο τον/την συμβουλευω να μεταναστευσει αμεσα.

Αφωτιστος Φιλελλην

Ανώνυμος είπε...

Συνοψιζοντας
1. Οι δανειστες μας επιδιωκουν να πωληθουν ολες οι δημοσιες επιχειρησεις και να ανοιξουν ολα τα επαγγελματα, ωστε στο αμεσο μελλον, εταιρειες σε συνεργασια με τις 100 ή διακοσιες ελληνικες οικογενειες του πλουτου και ντοπιους καταφερτζηδες ή πολυδιαπλεκομενους εκπροσωπους/ συνεταιρους/συνεργατες αντιστοιχα να ελεγξουν μεγαλο μεριδιο πρωην ΔΕΚΟ και υπηρεσιων της μικρης σχετικα ελληνικης αγορας. Ηδη πολλα μεγαλα εργα εκτελεσθηκαν απο εταιρειες της Ε.Ε. μετα απο συμφωνιες κορυφης κυβερνησης και Ε.Ε.

Το προβλημα της ελληνικης επιχειρηματικοτητας στην εσωτερικη αγορα δεν ειναι η ελλειψη ικανοτητων, αντιθετως, αλλα οτι ειναι κρατικοδιαιτη και οτι η προσβαση στα κεντρα αποφασεων αναθεσης ειναι δαπανηρα και πολλες φορες μη προσβασιμα , αλλα και μη επιθυμητα .

2.Το προβλημα του εξωφρενικου υπερπληθυσμου πολυτεχνειων, πανεπιστημιων & ΤΕΙ δηλ. των 60 πανεπιστημιων και του 4 πλασιου πληθους αποφοιτων ιατρικων,νομικων, πολυτεχνικων , οικονομικων και αλλων σχολων, σε σχεση με τον μ.ο της Ε.Ε. μαζι με το χαμηλο επιπεδο α-βαθμιας και β-βαθμιας εκπαιδευσης ηδη απο το 1980 ,το εχω αναλυσει εκτενως προ 6 μηνων στην ΑΣ και στην Μαργαριτα. Οτι και να προσπαθσησουμε ως Ελλαδα ή ως Νοτια Ευρωπη, η ντοπια ζητηση επιστημονων αποκλειεται να απορροφησει την προσφορα και το διαρκως διευρυνομενο χασμα ισως αντιμετωπισθει με ολιγοχρονη ή μονιμη μεταναστευση και οχι μονον τνω νεων επιστημονων. Σιγουρα το πληθος των εισαγομενων πρεπει να περιορσθει δραστικα , ισως και κατα 2/3.

Αφωτιστος Φιλελλην