"Πείτε μας Ναζί, αν αυτό σάς χαροποιεί"

Ας δούμε ξανά το κείμενο (non paper) που τεχνηέντως διέρρευσε η Γερμανία σχετικά με τις νέες εκβιαστικές δεσμεύσεις που ζητάει από την Ελλάδα σαν αντάλλαγμα του νέου πακέτου των 130 δις.

1. Η Ελλάδα θα πρέπει να δεσμευτεί νομικά ώστε να δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους.

2. Όλα τα κρατικά έσοδα θα πρέπει να πηγαίνουν πρώτα στην αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων, πριν οποιοδήποτε σεντ δοθεί στις δημόσιες υπηρεσίες.

3. Η Ελληνική κυβέρνηση απαγορεύεται να απειλεί ότι θα χρεοκοπήσει.

4. Σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, θα πρέπει να αποδεχτεί τις συνέπειες επιπλέον περικοπών.

5. Οι Γερμανοί επιθυμούν την επίβλεψη του εθνικού προυπολογισμού από την Ευρωζώνη κάτω από ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου.

6. Το σχέδιο είναι η ΕΖ να διορίσει προς τούτο επίτροπο επί των δημοσιονομικών, με δυνατότητα άσκησης βέτο σε αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με τους δημοσιονομικούς στόχους.

7. Το νέο αυτό σύστημα εξωτερικού ελέγχου θα πρέπει να κατοχυρωθεί σε εθνικό νόμο ή στο Σύνταγμα.

Ομόφωνα το κείμενο αυτό, «Assurance of Compliance», έχει χαρακτηριστεί από όλα τα ξένα μέσα ως ο ορισμός του απόλυτου εκβιασμού, με αρκετούς δημοσιογράφους να προσπαθούν να απωθήσουν τους άσχημους συνειρμούς που η νέα στάση της Γερμανίας γεννά σχετικά με τα τελεσίγραφα πολέμου που κάπου 70 χρόνια πριν εξέδιδε και παρέδιδε στην Ευρώπη.

Αν συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτό στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι προς τις άλλες πάσχουσες χώρες της περιφέρειας, η συμπεριφορά είναι κατ’ ουσίαν διαφορετική. Μια ματιά στον ξένο τύπο το αποδεικνύει.

Για παράδειγμα μονταρισμένες εικόνες με την Μέρκελ μεταμφιεσμένη σε Ναζί, δεν κυκλοφορούν μόνο στα Ελληνικά μέσα, αλλά και στα ιταλικά. Κι ακόμα είναι η αρχή, όσον αφορά την Ιταλία. «Εμείς έχουμε τον Σιοτίνο, εσείς έχετε το Άουσβιτς», έγραφε πρωτοσέλιδο η ιταλική Il Giornale, απαντώντας σε κάποιο ειρωνικό σχόλιο των Γερμανών για τον ιταλό καπετάνιο του Costa Concordia. Σε άλλες εποχές, φυσικά η εφημερίδα δεν θα το πήγαινε τόσο μακριά, αλλά το ότι το πάει σημαίνει ότι οι εποχές πια αρχίζουν και μυρίζουν μπαρούτι.

Το προηγούμενο απόσπασμα είναι από την Γερμανική Die Zeit, και από χθεσινό της άρθρο με τίτλο « Πείτε μας ναζί, αν αυτό σας χαροποιεί». Και συνεχίζει παραθέτοντας επεισόδιο στην Πορτογαλία ανάμεσα σε γερμανό συγγραφέα κατά την παρουσίαση ενός βιβλίου του και στο κοινό, απ’ όπου και ερωτήθηκε αν οι γερμανοί σκοπεύουν να πάρουν με το ευρώ, όσα δεν κατάφεραν να πάρουν με τα τανκ τους.

Την ίδια πίεση της Γερμανίας νοιώθουν και οι Ιρλανδοί, ώστε και αυτοί να αρχίζουν να ανακαλούν ξεχασμένες εικόνες από το πολεμικό παρελθόν.

«Πώς θα αμυνθούμε», είναι η εύλογη απορία του αρθρογράφου; Για να τίθεται έτσι ανοιχτά το ερώτημα, σημαίνει ότι τα κύματα της οργής στο εξωτερικό αρχίζουν πλέον να καταφτάνουν και στο εσωτερικό της Γερμανίας. «Δεν θα πρέπει να αντιδρούμε με οργή, αλλά ούτε και προσβλητικά. Αλλά, το κυριότερο, δεν πρέπει να αφεθούμε να φοβηθούμε όταν μας συγκρίνουν με τους Ναζί», συνεχίζει το άρθρο, με τις συμβουλές, να είναι βγαλμένες θαρρείς από χρηστικό εγχειρίδιο αυτοβοήθειας μπροστά σε επερχόμενο κίνδυνο.

Σίγουρα επεισόδια όπως τα προηγούμενα δεν είναι μοναδικά. Θα μπορούσαν όμως να θεωρηθούν ασήμαντα και μεμονωμένα και να τα προσπεράσουμε. Έχω όμως την εντύπωση ότι δεν είναι. Και τούτο γιατί η αύξηση της δημοτικότητας της Μέρκελ και του Σόιμπλε σε πρωτοφανή ύψη αυτή τη δεδομένη στιγμή, μπορεί κάλλιστα να ερμηνευτεί ως αποτέλεσμα της τάσης συσπείρωσης του γερμανικού λαού γύρω από την ηγεσία του, συσπείρωση η οποία ενστικτωδώς εμφανίζεται σε λαούς όταν αυτοί αισθάνονται ότι απειλούνται. Όχι φυσικά από όπλα, αλλά από τα δηλητηριώδη βέλη της κοινής γνώμης όλο και περισσότερων λαών.

Μακάρι να κάνω λάθος, και η πόλωση που νομίζω ότι αρχίζει να σχηματίζεται ανάμεσα στη Γερμανία και τους λαούς της περιφέρειας να είναι μονάχα στη φαντασία μου…