Tι είναι, κυρία, το ΤΑΙΠΕΔ;

̶  Μια πολύ καλή ιδέα που είχε η κυβέρνηση, Κωστάκη, για να σώσει την πατρίδα μας από τους κακούς κερδοσκόπους που μας κατάντησαν σ’ αυτό το χάλι. Το ΤΑΙΠΕΔ είναι, ας πούμε το καλό κουτάκι, αυτό με τη βελούδινη επένδυση, που το έχουμε στο σπίτι για να φυλάμε τα κοσμήματά μας, όχι για να τα φοράμε και να κάνουμε επίδειξη, (δεν πειράζει, που καμιά φορά το κάνουμε κι αυτό), αλλά για να μπορέσουμε να τα πουλήσουμε, όταν στο μέλλον τύχει και μάς χτυπήσει την πόρτα η κακιά στιγμή. Το ΤΑΙΠΕΔ μαζεύει, λοιπόν, τα κοσμήματα της πατρίδας μας, αυτά που φορούσαν οι γιαγιάδες, οι προγιαγιάδες και οι προ-προγιαγιάδες σου, τα καθαρίζει, τα στιλβώνει, τα γυαλίζει και μετά τα δίνει στους καλούς εκτιμητές που έχει στη δούλεψή του, Έλληνες και ξένους, τα καλύτερα δηλαδή, γατόνια της αγοράς, για να βρουν τον πιο κουβαρντά αγοραστή. Έτσι, με τα λεφτά αυτά, Κωστάκη, θα μπορέσει να πάρει ο μπαμπάς το μισθό του, η γιαγιά τη σύνταξή της, κι εσύ τη μερέντα σου! 

̶  Μα κυρία, ο μπαμπάς μου λέει, ότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν μοιάζει με το βελουδοστρωμένο κουτάκι που έχουμε στο σπίτι μας, αλλά με μια αγριεμένη τεράστια μαύρη τρύπα, που ρουφάει ο,τιδήποτε περάσει από τη γειτονιά της. Η δε μαμά λέει, ότι είναι χειρότερο κι απ’ την καινούργια μας σκούπα, που αρπάζει όχι μόνο τα σκουπίδια, αλλά και το χαλί το ίδιο. 

Αυτοί, λένε οι γονείς μου, που σκαρφίστηκαν το ΤΑΙΠΕΔ, το έκαμαν έτσι ώστε ό,τι μπαίνει εκεί μέσα να μην μπορεί ποτέ να ξαναβγεί, ακόμα κι αν κανείς δεν το θελήσει να το πάρει, ακόμα κι αν μείνει για πάντα στο ράφι απούλητο. Ας πούμε, ότι την καλή καρφίτσα της γιαγιάς Ροζαλίας δεν βρίσκεται κανείς να την αγοράσει. Ποτέ και κανείς. Το ΤΑΙΠΕΔ λοιπόν, αντί να τη δώσει πίσω στη γιαγιά Ροζαλία, την κρατάει στο δικό του συρταράκι, κατεβάζει, κατεβάζει την τιμή, ώσπου κάποιος στο τέλος να βρεθεί που να την πάρει τζάμπα. Αυτό, δεν αρέσει καθόλου στη γιαγιά, αλλά, τι να κάνει, θέλει τόσο πολύ να σωθεί η πατρίδα και στο τέλος κάνει τα πικρά γλυκά και σωπαίνει.   

Ακόμα, όπως λέει κι ο θείος Γιάννης, το ΤΑΙΠΕΔ μπορεί να παίρνει όποιο κόσμημα θέλει, απ’ όποια γιαγιά επιθυμεί. Σήμερα, μπορεί να πάρει την καρφίτσα της γιαγιάς Ροζαλίας, αύριο το μενταγιόν της γιαγιάς Βικτώριας, και μεθαύριο το βαφτιστικό σταυρό της μαμάς. Κανείς δεν έχει την δύναμη να σταματήσει την σκούπα του ΤΑΙΠΕΔ. Κανένας νόμος που να μπορεί να τού αντισταθεί. Κανένας νόμος που να μπορεί να βάζει κάποιο όριο στις ορέξεις του. Κάποιος, που να μπορεί να πει, «basta, κύριε, μέχρις εδώ!». Το ΤΑΙΠΕΔ νταραβερίζεται μόνο με έναν κάποιον, που λέγεται Υπουργός, στον οποίο και έχει παραδώσει ένα μαγικό χαρτάκι, που λέγεται εξουσιοδότηση, ώστε ο κ. Υπουργός να φέρνει στα συρτάρια του, όποιο κόσμημα τού γυαλίσει στο μάτι.

Το ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή είναι σαν ένα μεγάλο ενεχυροδανειστήριο, μόνο που η ενεχυρίαση (Αχ, τι λέξη κι αυτή!) δεν γίνεται οικειοθελώς, αλλά με την μέθοδο της Αρπαγής. Αν το καλοσκεφτείς, ολόκληρο το οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα, με όλα του τα έπιπλα, τα κλινοσκεπάσματα, τα κατσαρολικά, τα πιατικά και τα μαχαιροπίρουνα αποτελεί εν δυνάμει περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ. Ή αν το δούμε κι αλλιώς, είναι σαν την βαλβίδα της καρδιάς, που, όπως μάς έμαθε σήμερα η κ.  Ναυσικά στο σχολείο, έτσι κι αφήσει το αίμα να περάσει από τη μια πόρτα, την σφραγίζει και δεν τ’ αφήνει να ξαναβγεί, παρά από κάποια άλλη, και ποτέ από την ίδια. 

Είναι και η θεία η Χρυσούλα, η οποία λέει ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει προσημειώσει όλα τα ακίνητα που έχουν περάσει στα συρτάρια του, τα οποία κι εφ’ εξής θα αποτελούν περιουσία των δανειστών μας, ώστε να μπορέσουν κι αυτοί οι καημένοι να πάρουν κάποια στιγμή πίσω τα λεφτά τους. Αυτή τη στιγμή λέει, έχει για αρχή μόνο 65 τίτλους από ακίνητα και μετοχές, αλλά σε λίγο καιρό θ’ αρχίσουν να καταφτάνουν με νταλίκες και τ’ άλλα. Ποια; Κύριος οίδε! Εμείς, θα τα μαθαίνουμε, κι αν, μόνο από τις εφημερίδες. Είναι μεγάλη κομπίνα λέει, η θεία Χρυσούλα, αλλά εγώ δεν την πολύ-πιστεύω, γιατί η θεία Χρυσούλα, ήτανε παλιά στην ΚΝΕ, και τα βλέπει όλα στραβά και μαύρα. Άσε, που ολημερίς κι ολοβραδίς, ανάμεσα στα γαμοσταυρίδια, κάθεται και σιγομουρμουράει το «Είναι όλα μαύρα, Είναι όλα μαύρα».  

̶  Κωστάκη, οι γονείς σου δεν είναι καλά πληροφορημένοι. Ειδικά η θεία η Χρυσούλα. Το ΤΑΙΠΕΔ έχει πάρει τους καλύτερους, και τους άριστους, οι οποίοι και θα κάνουν το επίσης άριστο και καλύτερο. 

̶  Μπούρδες, κυρία, λέει ο μπαμπάς μου, που τα ξέρει όλα. Το ΤΑΙΠΕΔ, έχει πάρει κάτι σκερβελέδες με παράνομες συμβάσεις, που τους μπουκώνει με κάτι εκατομμύρια, ενώ σκορπίζει τις τάχαμ’ δήθεν μελέτες, που, παρεμπιπτόντως, έχουν γίνει από δυο και τρεις φορές στο παρελθόν, με απευθείας αναθέσεις πολλών εκατομμυρίων σε εταιρίες συμβούλων, που δεν έχουν περάσει ούτε από ελεγκτικό συνέδριο, ούτε έχουν δώσει τίποτα εγγυητικές. Σόδομα και Γόμαρα, το ΤΑΙΠΕΔ, λέει ο μπαμπάς. Μπουρδέλο, λέει η μαμά, σιγοντάροντας, όπως πάντα, τον μπαμπά, η οποία μαμά γνωρίζει (εκ του μακρόθεν) την κ. Πλασκοβίτη από την Planet, η οποία απ’ τη στιγμή που τσέπωσε τα 100,000 εκατομμύρια, (λόγω συζύγου), από την Εθνική, για την εκκαθάριση 20 ακινήτων, όταν βλέπει τη μαμά στο κομμωτήριο κάνει ότι δεν γνωρίζει. Πόσο με αηδιάζουν αυτές οι χαμηλοκώλες ψηλομύτες! 

̶  Κωστάκη, μην αρχίζεις να λαϊκίζεις σε παρακαλώ! Τα δουλεύουν τα χρήματα που παίρνουν, οι άνθρωποι. Δεν πάνε στο βρόντο. Όσο πιο πολλά πληρώνονται, τόσο πιο ακριβά θα πουλήσουν τα κοσμήματα των γιαγιάδων σου. Υπομονή, και θα δεις!

̶  Μα κυρία, ξέρετε τι ταρίφες βάλανε γι αυτά τα κοσμήματα; Τις είδε ο μπαμπάς μου κι έφριξε! Άκου λέει, τη ΔΕΣΦΑ να τη βγάλουν στο σφυρί για 300 εκατ.; Ξέρετε κυρία ότι η ΔΕΣΦΑ είναι εξ ορισμού κερδοφόρα με 8%; Ξέρετε ότι μόνο το 2011 είχε κέρδη 125 εκατ;

Τη ΔΕΠΑ για 250 εκατ.;

Τα ΕΛΠΕ για 700 εκατ.; Μόνο το νέο διυλιστήριο είναι επένδυση 2 δις! 

Τα ΕΛΤΑ για 80 εκατ.; Ξέρετε πόσο πάει η ακίνητη περιουσία των ΕΛΤΑ, κυρία; 130 εκατ. που κάθονται ζεστά, ζεστά!

Τον ΟΠΑΠ για 500 εκατ.; Θεούλη μου, μόνο για φέτος, ο ΟΠΑΠ είχε κέρδη 700 εκατ.!

Την ΕΥΔΑΠ στα 200, την ΕΥΑΘ στα 80, και πάει λέγοντας. Άμα τα αθροίσεις όλα αυτά,  και  μερικά άλλα, κυρία, βγάζουν δε βγάζουν 4.7 δις.  

Κι ύστερα μου λέτε να τους έχω εμπιστοσύνη. 

Ντροπή, κυρία, Ντροπή!