Όλη η φιλοσοφία των απανωτών μνημονιακών σχεδίων ήταν να επιβληθεί εσωτερική υποτίμηση μέσω της δραστικής μείωση μισθών, ώστε να πέσει το μισθολογικό κόστος, και οι επιχειρήσεις να αυξήσουν τις εξαγωγές, λόγω αύξησης της ανταγωνιστικότητάς τους. Έτσι η ανάπτυξη και η ευημερία θα έρθει μέσω των εξαγωγών, όπως ευαγγελίζονταν.
Πολύ απλοικό στ' αλήθεια σχέδιο, για νάναι αληθινό. Και πράγματι, πέρασε ξυστά απ' την πραγματικότητα, μόνο που δεν την άγγιξε.
Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μιας χώρας σε σχέση με τους εμπορικούς ανταγωνιστές της εξαρτάται από πολλούς παράγονες, με τους μισθούς να είναι από τους τελευταίους. Είναι το φορολογικό, είναι το κόστος χρήματος, είναι το κόστος της ενέργειας, είναι το νόμισμα και οι συναλλαγματικές ισοτιμίες σε σχέση με τους ανταγωνιστες, είναι το είδος των εξαγώγιμων προιόντων και η κατά καιρούς ζήτησή τους κλπ, πράγματα που φαίνονται πολύ λογικά σε όλους εκτός των καμμένων θρησκόληπτων εγκεφάλων της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας. Είναι σαν να θέλεις να αναπαραστήσεις σωστά με ένα σημείο ένα κόσμο ο οποίος κινείται στις 10 διαστάσεις. Ό,τι ευφυείς προσεγγίσεις και να κάνεις, η πραγματικότητα, αυτή των 10 διαστάσεων για παράδειγμα, θα σου βγάζει τη γλώσσα.
Και πράγματι, οι ελληνικές εξαγωγές, παρά τις τόσες μισθολογικές μειώσεις, μετά βίας σήκωσαν κεφάλι, για να το ξαναβυθίσουν αμέσως μετά. Κι αν δεν ηταν τα πετρελαιοειδή, ούτε κι αυτό θα συνέβαινε.
Τα παρακάτω δυο διαγράμματα είναι από το Bruegel και δείχνουν τη σχέση αναμεσα στο REER και τις επιδόσεις στις εξαγωγές μιας σειράς χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Χοντρικά, το REER είναι ο λόγος του μοναδιαίου κόστους εργασίας μιας χώρας σε σχέση με το μοναδιαίο κόστος εργασίας των κυριότερων (εδώ 30) εμπορικών της εταίρων, όπου ο λόγος αυτός σταθμίζεται από τη συναλλαγματική ισοτιμία των νομισμάτων τους και από το βαθμό της μεταξύ τους εμπορικής δραστηριότητας.
Το πρώτο διάγραμμα (κόκκινο) δίνει τη σχέση την "καλή" περίοδο 2000-2007 και το δεύτερο (μπλε) την "κακή", 2008-2013.
Αν επικεντρώσουμε στην Ελλάδα τι παρατηρούμε;
Ότι την "κακή" περίοδο, ναι μεν έχουμε βελτίωση του REER (μισθολογικό κόστος) κατά 10 μονάδες, οι εξαγωγές όμως αντί να βελτιωθούν, Χειροτέρεψαν κατά επίσης 10 μονάδες!
Για τις υπόλοιπες χώρες μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Το λεγόμενο Ελληνικό Παράδοξο, δηλαδή η ανάλογη σχέση πτώσης μισθολογικού κόστους (κόκκινο) και πτώσης εξαγωγών (μπλε), φαίνεται ολοκάθαρα στο παρακάτω διάγραμμα.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
το πρόβλημα είναι το σκληρό νόμισμα και όσο ανεβαίνει το ευρώ τόσο θα πλήττονται οι εξαγωγές
Η Ελλάδα εκτός από παράδοξα έχει επίσης πολλούς παράδοξους:
(παράωρους τους λέμε στην Κρήτη)
Είναι απίστευτο ότι σ' ολόκληρο τον 20ο αιώνα, η ανθρωπότητα ταλανίστηκε και έφτασε στα όρια της αυτοεξολόθρευσης για μια νεύρωση ενός εξαθλιωμένου τεμπελχανά.
Δια του παραπάνω φεησμπουκικού διαγγέλματος εύκολα συμπεραίνεται το γιατί ο Θανούλης δεν τελείωσε ποτέ την ΑΣΟΕΕ: Απεβλήθη λόγω έλλειψης κατανόησης εκ μέρους του του συνολικού οικονομικού εποικοδομήματος.
Ανωνυμε,
αυτο ισχυει και ειναι σημαντικο, αρκει να δεις το REER της Ελλαδας σε σχεση με τους εμπορικους εταιρους εντος ΕΖ και σε σχεση με τους 40, (εντος+εκτος ΕΖ). Στη δευτερη περιπτωση ειναι πολύ μεγαλύτερο λογω του νομίσματος.
spiral,
ναναι καλα ο ανθρωπος, που μας χαριζει απλοχερα το γελιο!
"πράγματα που φαίνονται πολύ λογικά σε όλους εκτός των καμμένων θρησκόληπτων εγκεφάλων της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας."
Παιδιά θα σας πω ένα μυστικό αλλά μην το πείτε αλλού.
Όταν μια χώρα ή μια επιχείρηση χρεοκοπεί, οι άνθρωποι ΠΑΝΤΑ ζουν με λιγότερα ή με καθόλου χρήματα ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ, αλλά ως αποτέλεσμα της χρεοκοπίας.
Αν μετά από μια χρεοκοπία μπορούσαμε να δούμε τους μισθούς μας να αυξάνουν ή να μένουν σταθεροί, την πρωτοχρονιά θα ευχόμασταν στους άλλους "Καλή χρεοκοπία. Και στα δικά σας".
Η εσωτερική υποτίμηση είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Όταν βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο, ο πονοκέφαλος δεν εμφανίζεται από επιλογή.
Όποιος νομίζει ότι μετά την ελληνική χρεοκοπία η μη έλευση της τρόικας θα άφηνε τα εισοδήματα των Ελλήνων στα ίδια επίπεδα, είναι απλά τρελός.
Η Ελλάδα σε σχέση με την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία έχει πράγματι τις χειρότερες επιδόσεις. Γιατί άραγε;
Δημοσίευση σχολίου