Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Η Κουλτούρα του Φόβου


Η ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Δεν μπορεί, κάποια φορά θα έτυχε να σας πάρει στο τηλέφωνο κάποιος φαινομενικά ευγενής υπάλληλος Ασφαλιστικής Εταιρίας με σκοπό να σας «ενημερώσει» για τα «Νέα Προϊόντα» έναντι κάποιου καινοφανούς και λίαν σημαντικού κινδύνου. Συνήθως τα σενάρια είναι πανομοιότυπα και κακοφτιαγμένα. Ο υπάλληλος ξεκινάει με μια ελαφριά υπόμνηση και επισήμανση των κινδύνων που καιροφυλακτούν, για να ξεσπαθώσει ασυγκράτητος στη συνέχεια, σείοντας ενδιάμεσα μαύρες σημαίες παρελθόντων και μελλοντικών κινδύνων, απειλώντας, κινδυνολογώντας, αφηνιάζοντας, εκφοβίζοντας σκαιά και εν τέλει εκβιάζοντας, τόσο πιο έντονα, όσο η άλλη πλευρά δείχνει να κρατάει σθεναρή αντίσταση και να καθιστά σαφές ότι εν τέλει δεν «μασάει».

Το ίδιο πάνω-κάτω σενάριο ξεπατικώνουν και αρκετές διαφημίσεις κατασκευάζοντας, διογκώνοντας και εγκαλώντας κινδύνους που ξεπηδούν από το μικροσκοπικό βασίλειο των βακτηριδίων, των μυκήτων, των ιών και των αμοιβάδων, προωθώντας προϊόντα με ανάλογες –κτόνες ιδιότητες σε υποχόνδριες μαμάδες.

Μια πολύ μεγάλη μερίδα στην αγορά του φόβου, διογκούμενη με ταχύτατους ρυθμούς, κατέχει και ο τομέας της Υγείας, στην προκειμένη περίπτωση της ιδιωτικής. Αρκεί μια βόλτα σε όλο το μήκος της Κηφισίας και το αφύσικο μποτιλιάρισμα τις Δευτέρες και τις Τετάρτες, για να καταλάβει κανείς τον τζίρο της νέας αυτής υστερίας που λέγεται «Πρόληψη» και βεγγέρα στα Διαγνωστικά Κέντρα.

Ανάλογου μεγέθους μερίδιο διεκδικεί και ο τρόμος της μόλυνσης του περιβάλλοντος, μεταφραζόμενος σε πλειάδα επιχειρήσεων πάσης φύσεως «πράσινων» προϊόντων και τροφίμων.

Ο φόβος του εγκλήματος, δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με την πραγματικότητα επίσης τροφοδοτεί μια μεγάλη αγορά αντικλεπτικών και άλλων συσκευών, για σπίτια, αυτοκίνητα, φρουρές, περιπολίες, ακόμα και αποκλεισμό ολόκληρων περιοχών με κατοικίες.

Ο δε φόβος για τσουνάμι στη Ελλάδα προικοδότησε με αρκετά εκατομμύρια ευρώ, αν δεν απατώμαι, ομάδα στο Αστεροσκοπείο Αθηνών για εκπόνηση μελέτης σχετικά με τη δυνατότητα πρόβλεψή τους μετά από σεισμό.

Το κοινό σημείο όλων αυτών των «επιχειρηματιών του φόβου» είναι να μετατρέπουν τις αγωνίες μας για τη ζωή σε απτούς ΕΞΑΓΟΡΑΣΙΜΟΥΣ φόβους με τη βοήθεια του τάδε ή δείνα προϊόντος ή υπηρεσίας.

Από όλα αυτά γίνεται φανερό ότι ο Φόβος δεν συμβαίνει απλώς αυθορμήτως, αλλά κατασκευάζεται από τους εμπόρους του Φόβου οι οποίοι και επωφελούνται χειραγωγώντας την κοινωνία.

Η ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Τα τελευταία χρόνια, η μυρωδιά ενός μεγάλου, αλλά αόριστου κινδύνου πλανιέται απ’ άκρου εις άκρον στην ατμόσφαιρα, στοιχειώνοντας το μυαλό και την ψυχή των ανθρώπων. Κανένας δεν τον βλέπει, όλοι όμως τον οσμίζονται, όλοι τον νοιώθουν να τους διαπερνά και να τους κυριεύει.

Με την αυγή του 21ου αιώνα, όλο και περισσότεροι κοινωνικοί χώροι της καθημερινής ζωής μολύνονται απ’ τον ιό του φόβου και χάνουν την αθωότητα και την ανεμελιά τους, δρασκελίζοντας το κατώφλι ενός άλλου σύμπαντος γκρίζου, αγχώδους, φοβικού και απειλητικού.

Το σώμα και κάθε του όργανο εκλαμβάνονται σαν ο πιθανός τόπος φωλιάσματος μιας τρομακτικής ασθένειας, όχι το κέλυφος που τροφοδοτεί τη ζωή, αλλά ο θύλακας που κάποια στιγμή θα μας ξαποστείλει. Ο έρωτας εκλαμβάνεται σαν μια εν δυνάμει απειλή, ο ήλιος το ίδιο, το νερό επίσης, η φύση στην ολότητά της δεν ξεφεύγει και αυτή. Τα τρόφιμα, τα φυσικά και τα επεξεργασμένα, δεν βιώνονται σαν γεύση, σαν απόλαυση του ουρανίσκου και των οφθαλμών, αλλά σαν ένας στρατός από Ε, υποψήφιους φονιάδες. Υπάρχει ακόμα ο φόβος του Άλλου, ο φόβος τρομοκρατικών επιθέσεων, ο φόβος για το Μέλλον, ο φόβος της μοναξιάς, ο φόβος του εγκλήματος, ο φόβος της μόλυνσης, ο φόβος του φόβου και άλλα πολλά.

Σύμμαχοι στη διόγκωση και συντήρηση των προαναφερθέντων φοβικών συνδρόμων είναι δίχως άλλο τα Μ.Μ.Ε. και οι κάθε λογής εξουσίες, όπως επιχειρήσεις, οργανισμοί υγείας, ακόμα και περιβαλλοντολογικά σωματεία οι οποίοι έχουν κάθε λόγω να διογκώνουν τους κινδύνους, καθ’ όσον απ’ αυτούς εξαρτάται και η επιβίωσή τους. Αρκεί να δείτε το χρόνο που αφιερώνουν, αλλά και τον στόμφο με τον οποίο παρουσιάζονται στα δελτία ειδήσεων περιθωριακές εγκληματικές δραστηριότητες ή άλλοι κίνδυνοι όπως περιβαλλοντικές καταστροφές ή επιδημίες δημιουργώντας έτσι την αίσθηση μιας μεγάλης επικείμενης και αναπόδραστης απειλής.

Η ΥΦΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Είναι γνωστός στους κοινωνιολόγους και ψυχολόγους ο τρόπος που δρα η δημιουργία κλίματος φόβου στις συμπεριφορές των ανθρώπων με το να καθίστανται όλο και περισσότερο πειθήνιοι, άβουλοι και χειραγωγήσιμοι. Το είχε πρώτος-πρώτος διατυπώσει ο Μακιαβέλι, (ο θεμελιωτής της πολιτικής φιλοσοφίας), θεωρώντας ότι έναν άρχοντα είναι καλύτερο να τον φοβούνται παρά να τον αγαπούν. Κι όμως τίποτε δεν θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε και το αντίστοιχο ψυχολογικό υπόστρωμα ώστε όλη αυτή η διάχυτη κινδυνολογία να βρει έδαφος και να συντονιστεί με τον καθ’ ένα από μας χωριστά. Ο άνθρωπος σήμερα, νομίζω περισσότερο από ποτέ, μεταφράζει και μεταφέρει τις απάνθρωπες κοινωνικές δομές σε ατομικές προσωπικές λειτουργίες και δυσλειτουργίες. Η μετατόπιση από την βίωση του Φόβου σαν προερχόμενου από μια αισθητή, συγκεκριμένη και Υπαρκτή εξωτερική απειλή, συνδεδεμένη με μια συγκεκριμένη εμπειρία, σε κάτι αόριστο και διάχυτο, η ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ δηλαδή, του φόβου σαν τέτοιου, νομίζω ότι αποτελεί τον κομβικό μετασχηματισμό στη νέα χιλιετία.



Το συγκεκριμένο αυτό είδος Φόβου, το οποίο εκλαμβάνεται σαν ατομική παθολογία και το ξεπέρασμά του, σαν δουλειά του ψυχοθεραπευτή, νομίζω ότι αποτελεί εκδήλωση μειωμένων κοινωνικών αντανακλαστικών, χαμηλής αυτοεκτίμησης και σημάδι παραίτησης στην αγκαλιά των εξουσιαστικών μηχανισμών χειραγώγησης. Ο άνθρωπος έρμαιο των μηχανισμών αυτών, αδυνατεί να ξεχωρίσει την πηγή της διασποράς και την αιτία ανάπτυξης των προαναφερθέντων φοβικών συνδρόμων.

Οι αιτίες δε αυτού του νέου είδους φόβου μπορούν εύκολα ν’ αναγνωριστούν στο διάχυτο αίσθημα ανημπόριας του κατακερματισμένου ατόμου απέναντι σε παντοδύναμους οργανισμούς τους οποίους θεωρεί (και γιαυτό παραιτείται) ότι δεν μπορεί να ελέγξει. Ακόμα και η πιο περιορισμένη άσκηση ατομικής επιλογής εμφανίζεται να αναχαιτίζεται από το σκληρό καθεστώς της αβεβαιότητας που βιώνει ο καθένας σε σχέση με τη μελλοντική του εξέλιξη.

Εδώ και 2000 χρόνια ο φόβος, το λογικό αυτό συναίσθημα προστασίας του ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο, εκδηλωνόταν κάτω από συνθήκες ανεξήγητων και απρόβλεπτων αλλαγών όπως εκρήξεις ηφαιστείων, εκλείψεις του ήλιου, θάνατος, πείνα, πόλεμος, για να αναφέρουμε μερικές. Επίσης ο φόβος απέναντι σε μια απολυταρχική εξουσία ήταν απόλυτα νομιμοποιημένος, με την έννοια ότι εύκολα θα μπορούσε ο καθένας να πέσει θύμα των αυθαιρεσιών της. Ο φόβος, δηλαδή είχε μια άμεση σύνδεση με την εμπειρία, σε αντίθεση με σήμερα που αυτονομήθηκε και αποσυνδέθηκε από οποιοδήποτε αντικείμενο. Για παράδειγμα, ο φόβος της πείνας είναι τελείως διαφορετικός από τον φόβο που έχει κάποιος να μην χοντρύνει.

Οι κοινωνίες έχουν χάσει σήμερα την πίστη στον εαυτό τους και την ικανότητά τους να ελπίζουν στο μέλλον. Αντίθετα, κατακερματισμένες όπως είναι, σπάνια βιώνουν τον κίνδυνο σαν μια συλλογική απειλή, αλλά σαν ατομική ιδιωτική εμπειρία. Νοιώθουν αδύναμες, ευάλωτες και σε συνεχή διακινδύνευση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο όρος «τρωτότητα» μιας κοινωνικής ομάδας εισήχθη στο λεξιλόγιο μόλις πρόσφατα, γύρω στο 1980 και έκτοτε ολοένα και περισσότερες ομάδες πληθυσμού εισέρχονται στην κατηγορία αυτή, παιδιά, άνεργες ή ανύπαντρες μητέρες, ηλικιωμένοι, ανάπηροι κ.ο.κ.

Πόσο άραγε μακριά, μπορεί να πάει μια κοινωνία δεμένη χειροπόδαρα κάτω από ένα μόνιμο καθεστώς απειλής; Τί πρωτοβουλίες μπορεί να πάρει όταν και για τη σκιά της ακόμα υπάρχει πρόγραμμα διαχείρισης ενδεχόμενου κινδύνου, (Risk Management);
Υ.Γ1. Περισσότερα θα βρείτε στην περιεκτικότατη ιστοσελίδα του Frank Furedi, Prof. of Sociology, Uni. of Kent
Y.Γ2. Ο πρώτος πίνακας είναι του Yahnin Oleg.

37 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή ,αγαπητή cynical,ακριβώς όπως το Μεσαίωνα που είχαμε τον φόβο του άρχοντα ,της αμαρτίας και κατ επέκταση της ιεράς εξέτασης, μα κυρίως της κόλασης, το φόβο των μαγισσών κλπ κλπ

Swell είπε...

Καλημέρα, τελικά ο μόνος φόβος που δεν μας έχει κατακυριεύσει στην Ελλάδα, είναι αυτός της βλακείας. Γι' αυτό διαπρέπουμε ως χώρα... Ίσως να μην μπορούν να τον αποτιμήσουν οι ασφαλιστικές εταιρίες. Γιατί είναι απύθμενη (η βλακεία πάντα).

Timoros είπε...

Να ρωτήσω κάτι, αν μπορείτε να μου το εξηγήσετε: Έχω κάνει αγωγή στον ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΜΟΥ εδώ και ένα μήνα, γιατί είμαι 8 μήνες ανασφάλιστος και 5 μήνες απλήρωτος.
Δεν έχει γίνει τίποτα. Γιατί δεν φοβάται;

cynical είπε...

Γειά σου de Profundis. Νομίζω ότι τότε οι φόβοι ήταν απτοί. Αν σε έπιανε η ιερά εξέταση ήξερες τί θα πάθεις και δικαίως φοβόσουν. Το ίδιο και αν σε έπιανε η KGB. Η διαφορά σήμερα είναι ότι ο φόβος είναι διάχυτος και πηγάζει από παντού. Ό,τι και να πιάσεις έχει και κάποιο περιτύλιγμα που αποπνέει κίνδυνο, (εν πολλοίς φανταστικό).

cynical είπε...

Καλημέρα swell. Το πρόβλημα της βλακείας είναι σχετικό και έχει σχέση ποιος την ορίζει. Στην προκειμένη περίπτωση, εσύ(εγώ)τους θεωρούμε βλάκες. Επειδή όμως αυτοί τους οποίους θεωρούμε βλάκες είναι πολλοί και καθορίζουν τα μέτρα και τις αξίες και τις εννοιολογήσεις, αυτοί οι ίδιοι θεωρούν εσένα(εμένα) βλάκες και τους εαυτούς τους έξυπνους.
Κοινώς δεν παλεύονται....
Μάλλον έχω μαζέψει αρκετά για κάνω μια πραγματεία περί βλακείας και να ξεθάψω τον Λεμπέση και το γνωστό βιβλίο του...Κάπου τον έχω καταχωνιασμένο.

cynical είπε...

Καλημέρα Τιμωρέ. Νομίζω ότι το έχεις βρει μόνος σου στο site σου. Καλά να είναι το λαδάκι... και οι κολλεγιές.

Στο κείμενό μου πάντως αναφέρθηκα σε δυο κατηγορίες: Στους "εμπόρους του Φόβου" και στους "καταναλωτές του Φόβου". Δυστυχώς φίλε μου εσύ ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία...I am sorry..

nelly είπε...

οταν ειναι να γραψεις για τη βλακεια let me know.θελω να συνδραμω(εστω και με το λογο)στη μαχη των, δυστυχως,λιγων νοημονων εναντια σ αυτη τη μαστιγα, σ αυτους τους...δεν ξερω πως να τους πω που εισβαλλουν αβιαστα στις δραστηριοτητες σου και σου κανουν τη ζωη ποδηλατο.(διοτι με τους βλακες δε μπορεις να συνεννοηθεις,ειμαι φουντωμενη απο προχθες εγω,ασε με...)

Οσον αφορα το φοβο(ταυτιζομαι με τις αποψεις σου)ειχα παντα μια απορια:τι σημαινει η φραση "ο φοβος φυλαει τα ερημα"?ποτε μου δεν καταλαβα,κανεις δε βρεθηκε να μου εξηγησει...φωτα παρακαλω!!!

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητηρια για τα πολυ καλα και εμπεριστατωμενα κειμενα σου.

cynical είπε...

@nelly. Όσο το σκέφτομαι για τους βλάκες, τόσο μπερδεύομαι. Γιατί αν δεν βρω έναν ορισμό της βλακείας αποδεκτό, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα ορίσω σαν βλάκες όλους τους άλλους εκτός από εμένα, τους φίλους μου και τους φίλους αυτού του blog.

Νομίζω, ότι συγχωρώ κάποιον ο οποίος είναι λειψός από γενετική άποψη. Άρα δεν μιλάμε γιαυτούς. Μάλλον τείνω να ενοχλούμαι από αυτούς τους οποίους ονομάζουμε "εξυπνάκηδες", "πονηρούληδες", "καταφερτζήδες", "ξερόλες", "σφετεριστές", "ανεύθυνους", "επιπόλαιους", "συμφεροντολόγους", "ανόητους", "μικρούληδες", και άλλα που θα θυμηθώ εν καιρώ.

Τώρα όσον αφορά την παροιμία, θα αποτολμήσω μια εξήγηση: Όταν κάποιος είναι έρημος και μόνος και δεν φοβάται για να προστατεύεται, τονε τρώει ο λύκος. Ο φόβος, κατ' αρχήν, είναι ένα πολύ λογικό συναίσθημα. Όποιος φοβάται γενικώς προσέχει.

cynical είπε...

@Anisixe, Καλώς έκαμες και πέρασες από δω!
Δε μου λες; Πιάνω κανένα θέμα για τις πανελλήνιες; Περιμένω ακόμα προτάσεις.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα σε θυμηθώ όταν θα μοιράζω την περιουσία μου!

Ανώνυμος είπε...

Aναφερόμενος στο σχόλιό σου προς την nelly μπαίνω στον πειρασμό να σε ρωτήσω
Γνωρίζεις τον swell προσωπικά???

cynical είπε...

Άγαπητέ von Profundis,
ο Swell είναι αποδεδειγμένα ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές και φίλους αυτού του blog. Οπότε, βάσει των κριτηρίων που έθεσα προηγουμένως στη nelly, ΔΕΝ κατατάσσεται εκεί όπου εσύ ΔΟΛΙΩΣ θέλεις να τον κατατάξεις.

Για στάσου, για να το ξανασκεφτώ...για την πράξη της υπονόμευσης...Πού κατατάσσονται άραγες οι υπονομευτές???

Xavier είπε...

Ίσως όμως οι βλάκες, λόγω της βλακείας τους να μη φοβούνται, και δεδομένου του ρίσκου που εμπλέκεται στο γεγονός αυτό, σημαντικό ποσοστό τους να πηγαίνει πολύ μπροστά, ό,τι κι αν αυτό μπορεί να σημαίνει...

Swell είπε...

Ο ρόλος του de Profundis είναι γνωστός στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Όσο δε για το πού ανήκει, στο πυρ το εξώτερον, πού αλλού?

Ανώνυμος είπε...

Για τον Swell:

Για την βλακεία έχουν γραφτεί και βιβλία!
Υπάρχει ένα που νομίζω έχει τον τίτλο:
Η πολιτική σημασία του βλακός.
Αν σε ενδιαφέρει, μπορώ να σου δώσω περισσότερες πληροφορίες.

cynical είπε...

@swell, καιρός είναι να τραβήξεις τα χαλινάρια στον von profundis. Ποιος ξέρει σε ποιους άλλους μαχαλάδες γυρνάει και σε υπονομεύει...Αρχίζω και σε συμπαθώ με τόσα που τραβάς από δαύτονα. Ντροπή, ντροπή.. αυτό το παιδί...

Περαστικός είπε...

Το μεγαλύτερο ίσως κίνητρο/αντικίνητρο από όλα ο φόβος. Για τη βλακεία, Η τεράστια σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω, Ευάγγελου Λεμπέση.

cynical είπε...

@Xavier
@anonymous
@nelly
@swell

το κείμενο ήταν για τον Φόβο, δεν ήταν για τους βλάκες. Άμα γράψω δηλαδή για τη βλακεία, τα σχόλια θα είναι για το φόβο; Τίποτα άλλο δε φοβάστε σ'αυτόν τον κόσμο; Μόνο τους βλάκες τρέμετε;
Μπράβο ατρόμητα παλικάρια. Δηλ. Μόνο εγώ είμαι η φοβιτσιάρα σε αυτόν τον πλανήτη!

cynical είπε...

Με πρόλαβες περαστικέ. Έκανα το σχόλιο ταυτόχρονα με το δικό σου. Το λέω πάλι. Το κείμενο ήταν για τον φόβο. Δες σε παρακαλώ την ομαδική απάντηαη.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή cynical από τα σχόλιά σου είναι προφανές οτι δεν γνωρίζεις τον swell.
Συγνώμη για τον "κανιβαλισμό" των απαντήσεων.

nelly είπε...

Εχεις δικιο.Παρεκτρεπημεν(εγω τουλαχιστον)
...και οχι...δεν εισαι η μονη φοβιτσιαρα στον πλανητη!
...και οχι...δεν φοβομαστε τους βλακες(εγω τουλαχιστον)

Ανώνυμος είπε...

Λοιπον, sos για την Εκθεση θεωρω το Ιντερνετ και την παγκοσμιοποιηση.Μηπως ειναι sos και ο εθνικισμος με το ζητημα που προεκυψε με το Σκοπιανο; Ισως. Γιατι πολλες φορες το θεμα εχει σχεση με την επικαιροτητα.

Ανώνυμος είπε...

Φοβάμαι αυτά που δεν μπορω να κάνω.

Φοβάμαι την μετάλλαξη του φόβου σε Πανικό ,όταν ο Πανικός δεν μας οδηγεί στό να τρέξουμε γρήγορα μπροστά.

Φοβάμαι τις κατσαρίδες.Γιατί άραγε η πλειοψηφία των ανθρώπων φοβάται τα έντομα?
Γιατί το μήλο στην Εύα το έδωσε φίδι καί όχι π.χ ένας αετός?
Τι συμβολίζει το φίδι.?
Ποιοι είναι οι αρχέγονοι φόβοι της ανθρωπότητας ?

Πως και γιατίδημιουργήθηκαν?
Τι εξυπήρετουν?

Αφού ο Θεός είναι καλός καί Φιλεύσπλαχνος γιατί τον φοβόμαστε.?

Spyros Vlahos είπε...

Έχει δίκιο ο Xavier, φοβάται μόνο αυτός που έχει φαντασία. Ο βλάκας και επιφανειακά φοβάται και του περνάει γρήγορα.
Πολύ πιο κομβικό σημείο των καιρών η βλακεία. Περιμένω σκέψεις σου
Σπύρος

Spyros Vlahos είπε...

Ρε profundis
(α) φροϋδικά το φίδι είναι ο φόβος ευνουχισμού
(β) ο φόβος των κατσαρίδων είναι αταβιστικός (παρόλα αυτά, όταν ήμουν μικρός και πριν μου πουν ότι οι κατσαρίδες είναι σιχαμένες, έπαιζα μ' αυτές, τις έβαζα σε σπιρτόκουτα. Μετά μου το είπαν και... Άρα η γνώση είναι που γεννά φόβο)
(γ) ο θεός συνεχίζει νά 'ναι καλός και φιλεύσπλαχνος αλλά η Εκκλησία (για λόγους ισχύος) τον έκανε να φαίνεται σα ... μαλάκας. Ο θεός είναι ο στόχος του "ευχαριστώ" που θέλεις να 'πεις όταν είσαι χαρούμενος και δεν ξέρεις σε ποιον να το 'πεις.
(δ) ο πανικός είναι κάτι το εντελώς σωματικό (πχ εγώ τον παθαίνω όταν πίνω καφέ) και το μυαλό απλώς τον ενισχύει

cynical είπε...

@nelly εσύ φταις. Κοίταξε πως τους παρέσυρες όλους! 10 μετάνοιες και 100 φορές το "Πάτερ ημών", σε παρακαλώ...

cynical είπε...

Πάλι στην ψυχολογία το ρίξαμε, μακράν του κειμένου, που ήταν εκ βαθέων κοινωνιολογικό και ΠΟΛΙΤΙΚΟ!. Κι ύστερα με μαλώνετε που τα ψέλνω στους ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές για τη ζημιά που κάνουν.
Ο στόχος μου δεν ήταν οι φοβίες που κουβαλάμε για διάφορους λόγους, (και που είναι αξιοσέβαστες), αλλά οι φοβίες που μας εμφυτεύουν οι εξουσίες για να μας χειραγωγούν και να μας κάνουν να καταναλώνουμε αντι-φοβικά μαντζούνια.

Όλοι μηδέν θα πέρνατε στις πανελλήνιες.

cynical είπε...

@Αnisixe
έχω γράψει πρόσφατα κείμενο για το ΕΘΝΟΣ. Σφύριξέ το σε κανένα ερημάκι που δίνει μπας και δει την ΑΛΗΘΕΙΑ!!!! όσο για παγκοσμιοποίηση πες τους να διαβάσουν Βεργόπουλο. Είναι ΣΟΣ.

cynical είπε...

@de Profundis Και γω φοβόμουν τις κατσαρίδες, ιδίως κάτι τεθωρακισμένες που πετούν και σε ρίχνουν κάτω με το βάρος τους. Αλλά, ανάγκα και θεοί πείθονται! Τώρα έχω γίνει killer.

Το φίδι είναι φαλλικό σύμβολο. Το περίεργο θα ήταν να έδινε το μήλο στον Αδάμ. Εκεί να δεις γλέντια!

Ο κακός Θεός είναι το Ιουδαικό image του θεού. Κατάλοιπο απ' εκεί. Κοίταξε όλοι οι θεοί και δαίμονες είχαν και κανονιστικό ρόλο στις κοινωνίες. Οι θρησκείες παρήγαγαν ρυθμιστικούς κανόνες και οι θεοί ήταν οι θεματοφύλακες και οι μπαμπούλες. Αν δεν τους φοβάσαι πώς θα τους υπακούς; Είδες τι είπε ο Μακιαβέλλι!

Σχετικά με τον swell, να παρουσιαστείτε αύριο εδώ μπροστά μου με τους κηδεμόνες σας για να κρίνω εξ ιδίων. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό άλλο. Να μαλλιοτραβιέστε από blog σε blog και να ξεκατινιάζεστε! ¨η θα τα βρείτε ή θα χωρίσετε!

Swell είπε...

O Harry Kellerman de Profundis, επιδίδεται μονίμως στη δυσφήμισή μου( sic). To γιατί μου το έχει εξηγήσει ο ψυχαναλυτής του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι είναι μέλος group therapy τα τελευταία εννέα χρόνια. Α, είναι κι αισιόδοξος...

Ανώνυμος είπε...

@cunical,xavier Τα γνωρίζω όλα αυτά και εκεί ήθελα να καταλήξω .Τους φόβους τούς έσπειρε στον Άνθρωπο η κάθε μορφής εξουσία ,πολιτική η μη. Βέβαια η δημιουργία των Θεών για την τήρηση ηθικών κοινωνικών κανόνων είναι θέμα από
μόνο του.

@swell Όπως έχουμε κατ επανάληψη πει οι δικοί μου ψυχαναλυτές ζουν ,αλλά αλλάζουν επάγγελμα ,ενώ οι δικοί σου αυτοκτονούν,

cynical είπε...

@swell
τί θες ν απεις δηλαδή ότι ο de Profundis για 9 συνεχή χρόνια αναλύεται; Αυτό θα το εύρισκα καλό, έως πολύ καλό. Διότι σημαίνει ότι έχει πολύ βάθος...
Εμένα μου είπε ότι είναι απαισιόδοξος. Μήπως συν τοις άλλοις είναι και διχασμένος;

cynical είπε...

@swell
φαντάζομαι ότι εννοείς τον Κέλερμαν του Κάφκα, γιατί αν υποψιαστώ ότι είσαι fan του Μαρμαρινού (από την ομώνυμη παράσταση)θα πάω ν' αυτοκτονήσω! Έφυγα στη μέση και επιδεικτικά.

cynical είπε...

@ de Profundis, γιατί λες εσύ ότι αλλάζουν επάγγελμα οι ψυχαναλυτές σου; Μια ερμηνεία, είναι ότι δεν θέλουν να ξαναπέσουν ποτέ στα νύχια κάποιου με την ίδια περίπτωση με σένα. Φυσικά είναι πολύ πιθανόν να κάνω λάθος. Forgive me then!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Δεν ειναι φρέσκο φρούτο το μπόλιασμα του φόβου απο τα κέντρα εξουσίας(και όχι μόνο) στις "μάζες" σαν μέσο χειραγώγησης και εξαναγκασμού.
Τώρα ο φόβος ειναι κάτι που διδάσκεται κατά κάποιον τρόπο στα σημερινά κέντρα εξουσίας.
Για να μπορέσουν να "πουλήσουν"οι εταιρίες κάνουν το ίδιο.
Ποντάρουν στον φόβο.
Οι πολιτικοί όλοι ανεξαιρέτως ειναι οι πρώτοι διδάσκοντες μαζί με τα ΜΜΕ που έχουν πάρει προαγωγή σε πρώτη εξουσία και "παίζουν"με όλους και εμπαίζουν όλους.
Το κοινό, η μάζα όπως μας αποκαλούν όλοι τους, πάντα είχε αυτό το βίτσιο...
να γίνεται ευάλωτο μπροστά σε έναν πιθανό κίνδυνο.
Η θέα του αίματος ας πούμε μπορεί να πανικοβάλει ένα πλήθος κόσμου.
Η γνώση ειναι το κλειδί .
Άλλα ξέχασα...και αυτή την έχουν
κάνει κτήμα τους και σερβίρουν στον κόσμο ότι τους συμφέρει!!!

Όμορφο ποστ (όπως πάντα καλή μου)
Συνέχισε ετσι δυναμικά.
Είπαμε η γνώση ειναι το κλειδί!!!

cynical είπε...

@Karaflokotsyfa,
καλή σου μέρα και ευχαριστώ. Τώρα, κάνουμε αντίσταση με το να μη φοβόμαστε. Δεν μασάμε, δεν τσιμπάμε. Κάνω προπόνηση σε ασφαλιστές που παίρνουν τηλέφωνο. Στο τέλος αρχίζουν να φοβουνται αυτοί.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Αυτοί κι αν πουλάνε φόβο...
τρομάρα τους.