Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Φύση και Λειτουργία της Ιδεολογίας: Από τον Marx στον Althusser



1. ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί κάποιος με την φύση και λειτουργία της Ιδεολογίας, χωρίς να αναφερθεί στη μαρξιστική παράδοση, στην οποία και κατέχει κεντρική θέση. Σύμφωνα λοιπόν με το κλασσικό μαρξιστικό σχήμα, Βάση/Εποικοδόμημα, η Ιδεολογία αποτελεί άμεση αντανάκλαση της Βάσης, δηλαδή του οικονομικού τρόπου παραγωγής. Έτσι, διαφορετικά παραγωγικά συστήματα θα παράγουν και διαφορετικές ταυτότητες, λογοτεχνίες, θρησκείες κ.λ.π, σαν συστήματα-φορείς ιδεολογίας.

Η διατήρηση και αναπαραγωγή των παραγωγικών σχέσεων βασίζεται στην ύπαρξη της ιδεολογίας, η οποία αποτελεί και την ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, αυτής δηλαδή που κατέχει τα μέσα παραγωγής. Η ψευδής συνείδηση δημιουργείται από την εσωτερίκευση της κυρίαρχης ιδεολογίας από εκείνους των οποίων τα πραγματικά οικονομικά συμφέροντα δεν αντανακλώνται σ’αυτή και οι οποίοι την εκλαμβάνουν σαν τη μόνη και αυτονόητη αλήθεια, (όπως η δημιουργία της κοινής γνώμης, για παράδειγμα). Όλες οι άλλες αντιλήψεις οι οποίες διαφέρουν από τη νόρμα, εκλαμβάνονται σαν αιρετικές και οι φορείς τους περιθωριοποιούνται κοινωνικά.

Σύμφωνα με τον Marx, η Ιδεολογία είναι μια ψευδής αναπαράσταση του πραγματικού κόσμου, δηλαδή εξυπηρετεί στη παραμόρφωση των πραγματικών παραγωγικών σχέσεων και αντιθέσεων στη κοινωνία. Η Ιδεολογία έρχεται, για παράδειγμα να συσκοτίσει την πραγματική (χαμηλών απολαβών) οικονομική θέση που έχει κάποιος μέσα στο παραγωγικό σύστημα, με το να την αντισταθμίζει με ιδέες περί κοινωνικού status, κοινωνικής χρησιμότητας, σπουδαιότητας, περί ηθικών ανταμοιβών, κ.λ.π. τη στιγμή που οι οικονομικές συνθήκες ύπαρξής του ατόμου αυτού παραπέμπουν στο πόσο ασήμαντο και άχρηστο στην πραγματικότητα είναι.

Στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τον πραγματικό κόσμο, ο Marx αντιπαραθέτει την έννοια της αλλοτρίωσης, σύμφωνα με την οποία οι υλικές συνθήκες παραγωγής στον καπιταλισμό είναι τόσο κακές, που οι άνθρωποι στην αδυναμία τους να τις αντιμετωπίσουν κατασκευάζουν ή είναι πρόθυμοι να δεχτούν έτοιμες ωραιοποιημένες αναπαραστάσεις για τον κόσμο, οι οποίες στη συνέχεια τούς αποξενώνουν ακόμα περισσότερο από την πραγματικότητα και τους καθιστούν αδύναμους να επαναστατήσουν.

Η Ιδεολογία αποτελεί συνεπώς το δρόμο μέσα από τον οποίο ματαιώνονται οι ταξικοί αγώνες, διότι αποκρύπτεται η οικονομική βάση των κοινωνικών διαφορών και συγκρούσεων.


2. Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ του Louis ALTHUSSER

Αντίθετα με τον Marx, o Althusser δεν θεωρεί ότι υπάρχει πραγματικός κόσμος τον οποίο μπορούμε να γνωρίσουμε, και τούτο λόγω του διαμεσολαβητικού ρόλου της γλώσσας. (Έτσι ξεκίνησαν όλα από τον Lacan!)

Η Ιδεολογία είναι κάτι το ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ, από την οποία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Όταν μια ιδεολογία πεθάνει, αυτόματα αντικαθίσταται από μια άλλη! Διαφορετικές Ιδεολογίες δεν είναι παρά διαφορετικές προσπάθειες σύλληψης της κοινωνικής ‘πραγματικότητας’. ΔΕΝ είναι δυνατόν να υπάρχουν πραγματικές αναπαραστάσεις του πραγματικού κόσμου.

Οι επί μέρους ιδεολογίες, είτε πρόκειται για πολιτικές, για κοινωνικές, για θρησκευτικές, ηθικές, αισθητικές, κ.λ.π., όλες έχουν ενιαία δομή και φύση. Ο Althusser είναι μεν μαρξιστής, αλλά δομικός, (όσο και αν φαίνεται το όλο σχήμα οξύμωρο, καθότι το δομικό συνεπάγεται ανιστορισμό και αντιανθρωπισμό)˙ δεν ενστερνίζεται τον οικονομικό ντετερμινισμό του μαρξισμού, δεν πιστεύει ότι το εποικοδόμημα καθορίζεται αποκλειστικά από την οικονομική βάση, αλλά αντίθετα ότι μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα και να επιδρά το ίδιο πίσω στη βάση. Επί πλέον δεν θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι αυτόνομος και αυτόβουλος (αντι-ανθρωπισμός).

Δεν υιοθετεί την κλασσική οικονομική ανάλυση του Marx για την Ιδεολογία, σαν ψευδή δηλαδή αναπαράσταση του πραγματικού κόσμου, αλλά θεωρεί ότι οι ιδεολογίες ‘αναπαριστούν τη φανταστική σχέση του ατόμου με τις πραγματικές συνθήκες ύπαρξής του’, τις επινοημένες σχέσεις του με τις σχέσεις παραγωγής.

Δηλαδή, η Ιδεολογία αναπαριστά όχι τον κόσμο per se, αλλά τη σχέση μας μ’ αυτόν˙ το πώς τον βιώνουμε και τον αισθανόμαστε. Ο κόσμος είναι το προϊόν των σχέσεών μας μ’ αυτόν. Η ύπαρξη ψευδούς συνείδησης κατά τον Marx, αυτόματα εξυποννοεί την δυνατότητα ύπαρξης ‘αληθούς΄ συνείδησης, κάτι με το οποίο δεν συμφωνεί όπως είδαμε, ο Althusser.

Η σημαντική, όμως συμβολή του στην ανάλυση του ιδεολογικού φαινομένου, είναι η θέση ότι η Ιδεολογία υποστασιοποιεί τα υποκείμενα, ότι δηλαδή μετασχηματίζει τα άτομα σε κοινωνικά υποκείμενα, οδηγώντας τα να συλλάβουν, (ή πιο σωστά να ‘φανταστούν’), τους εαυτούς τους σαν ‘αυτόνομους’ παράγοντες, οι οποίοι όμως βρίσκονται κάτω από την επήρεια της Ιδεολογίας. Η λέξη υποκείμενο στον Althusser έχει διττή σημασία. Αφ΄ ενός σημαίνει διακριτά και συγκεκριμένα άτομα, αφ’ ετέρου δηλώνει άτομα υποκείμενα, υποδουλωμένα στην Ιδεολογία.

Δηλαδή η υποκειμενοποίηση, η απόκτηση ταυτότητας μέσω της ιδεολογίας περνάει αναγκαστικά μέσα από ιδεολογικά συστήματα και από την ακούσια υποδούλωση του ατόμου σ’ αυτά.

Πώς όμως γινόμαστε υποκείμενα μέσω ιδεολογίας και πώς δεν το αναγνωρίζουμε; Πώς γίνεται να πιστεύουμε ότι οι δικές μας πεποιθήσεις είναι οι μόνες πραγματικές και όλων των άλλων πλάνες; Ο Althusser απαντάει με την εισαγωγή της έννοιας της ‘Προσωπικής Έγκλησης’. Όλες οι απειράριθμες κατηγορίες υποκειμένων, όπως ξανθός, έξυπνος, εργατικός, όμορφος, φτωχός κ.λ.π. υπάρχουν γενικώς και περιμένουν καθέναν από μας να τις ‘γεμίσουμε’, δηλαδή να ταυτιστούμε με κάποια απ’ αυτές μέσω συγκεκριμένων ατομικών πρακτικών (εξ ου και η υλική υπόσταση της Ιδεολογίας).

Η δημιουργία υποκειμένων (καταναλωτών) μέσα από την Ιδεολογία της κατανάλωσης συμβαίνει καθημερινά με τις διαφημίσεις οι οποίες είναι σχεδιασμένες στο να απευθύνονται στον καθέναν από μας προσωπικά. Αν υπάρξει ανταπόκριση, δηλαδή αν αγοραστεί στη συγκεκριμένη περίπτωση το προϊόν, τότε ο αγοραστής γίνεται μέρος, (υποκείμενο) του αντίστοιχου ιδεολογικού συστήματος που πρεσβεύει η διαφήμιση αυτή. Αν η διαφήμιση π.χ. αφορά κάποιο αυτοκίνητο που απευθύνεται σε εύπορα και δυναμικά άτομα, τότε με την απόκτησή του αποκτώ και την συμπεριφορά εύπορου και δυναμικού ατόμου και δρω αναλόγως.

Άλλο παράδειγμα˙ η ιδεολογία της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος λέει ότι τα άτομα με τη δική τους ‘βούληση’, υπόκεινται στη διαδικασία της βαθμολόγησης. Αν πάρουν καλούς βαθμούς, τότε έχουν το δικαίωμα να ονομάσουν τους εαυτούς τους έξυπνους, επιμελείς, επιτυχημένους κ.λ.π. Για να μπορέσουν όμως να πάρουν αυτό το status πρέπει να υποταχθούν στο απρόσωπο σύστημα βαθμολόγησης. Οι συγκεκριμένοι μαθητές τότε ‘εγκαλούνται’. Τους δίνεται η δυνατότητα να υποστασιοποιήσουν τις κατηγορίες ‘έξυπνος’, ‘επιμελής’, ‘επιτυχημένος’ μόνο αν ΄αναγνωρίσουν’ το εξεταστικό σύστημα. Το όλο σύστημα ενώ φαίνεται φυσιολογικό και αυτονόητο στηρίζεται σ’ ένα μύθο. Η πραγματικότητα είναι ότι έτσι εξασφαλίζεται και αναπαράγεται ο καταμερισμός εργασίας, που είναι από τα βασικά συστατικά της καπιταλιστικής λειτουργίας.

O Alhtusser με τις θέσεις του αυτές δεν αφήνει χώρο γιά αντίσταση, μιας και θεωρεί ότι το διακύβευμα δεν είναι ανάμεσα στο πραγματικό (το οποίο θα μπορούσε κατά συνέπεια να διεκδικηθεί) ή στο ιδεολογικό, αλλά ανάμεσα σε ανταγωνιστικές ιδεολογίες.


3. ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η συμβολή του Althusser στην μαρξιστική θεωρία του κράτους περί εξουσιαστικών καταπιεστικών μηχανισμών φυσικής βίας είναι η επισήμανση των Ιδεολογικών Μηχανισμών του Κράτους (ΙΜΚ), οι οποίοι εξασκούν βία (συμβολική) με κυρίαρχο στοιχείο την Ιδεολογία.

Οι ΙΜΚ εμφανίζονται με τη μορφή διακριτών και ειδικευμένων θεσμών, όπως
Οι θρησκευτικοί,
Οι σχολικοί,
Οι οικογενειακοί,
Οι πολιτιστικοί,
Το νομικό σύστημα,
Το πολιτικό,
Το συνδικαλιστικό,
Τα Μ.Μ.Ε.

Και ότι η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να συνεχίσει να κατέχει την εξουσία αν συγχρόνως δεν κατέχει ηγεμονική θέση μέσα στους ΙΜΚ.


ΥΓ. Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πριν από χρόνια, όταν ήμουν μικρή και άπειρη, και θα μου συγχωρήσετε το γεγονός ότι δεν θυμάμαι από ποια άρθρα τα ξεσήκωσα αυτά που έγραψα, πέρα βέβαια από το κλασσικό βιβλίο του Αλτουσέρ: ΘΕΣΕΙΣ.

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θυμισέ μου κάτι ,γιατί ξεχνώ.
Και ο Μαρξ και ο Αλτουσέρ πεθαμένοι δεν είναι ?

Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατον?
Προσδοκώμεν ανάσταση νεκρών?

Παρ όλα αυτά πολύ καλή και κυρίως συγκινητική προσπάθεια.Κυρίως οσον αφορά τον Αλτουσέρ γιατί τον Μαρξ τον ξεπέταξες στα γρήγορα.

cynical είπε...

@de profundis, ό Αλτουσερ πεθαμένος είναι κιαυτός, πολύ πιο πολύ απ' ότι ο Μαρξ.
Πιθανόν ο Μαρξ να ξαναναστηθεί. Ο Αλτουσερ μάλλον όχι. Πάντως έβαλε το χεράκι του κιαυτός για να καταντήσει η Αριστερά αυτό το χάλι.

Τον Μαρξ τον ξεπέταξα στα γρήγορα γιατί φαντάζομαι ότι τον έχουμε αφομοιώσει πια. Απλώς έκανα μια περίληψη για φρεσκάρισμα κάποιων εννοιών-κλειδί. Ο Αλτουσερ είναι κομμάτι πιο "περίεργος" και ήθελε πιο πολύ χρόνο...

Η --κτονικές ιδιότητες της Ιδεολογίας όμως συνεχίζουν να υφίστανται ακόμα κι αν ο Μαρξ και ο Αλτουσερ έχουν παρέλθει. Γιαυτό πρέπει να αγρυπνούμε..

Nomad είπε...

Σας είπα, θα δαγκωθούν αυτοί οι δυο!

(Ωστε το γραψατε μικρή και απειρή ε; Ώς μεγάλη κι έμπειρη να αναμένουμε πραγματεία πανω στη σχιζοφρένεια των πρώην αριστερών της μεταπολιτευτικής περιόδου η οποία εθεραπεύθη δια της ιδεολογίας της κονόμας {σ.σ. πόλεμος στο σύστημα εκ των εσω} και της αντικαταστασης του ψωμι-παιδεία-ελευθερια απο το λεφτα-πτυχία-επιτυχία; Κι εντέλει, Καστοριάδη ή Αξελό;)

(Οχι οτι χρειαζεται να απαντήσετε...)

Καλημερα

:)

cynical είπε...

@nomad καλημέρα,
πέρα από την ασθένεια της κονόμας που έπληξε την αριστερά, θα ανέφερα σαν σοβαρότερη την ιδεολογική σχιζοφρένεια και κατάπτωση του πάλαι ποτέ λόγου της ΓΙΑ την επανάσταση και κοινωνική αλλαγή, στο λόγο της ΠΕΡΙ επανάστασης και ΠΕΡΙ κοινωνική αλλαγής, δηλαδή άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.

Είναι δυνατόν, ό,τι σκοτεινότερο, ασαφέστερο, ανοητότερο στη σκέψη (o post modern λόγος, δηλαδή) να χρεώνεται σαν ο επίσημος λόγος της ανανεωτικής αριστεράς;;

Νομίζω ότι χρειαζόμαστε ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ θεωρία που να προτείνει, ούτε Καστοριάδη, ούτε Αξελό. Και μην μου ζητήσετε να κάνω την καινούργια ΕΡΜΗΝΕΙΑ του Καστοριάδη γιατί δεν θα τ' αντέξω!

Ανώνυμος είπε...

Αφού ο Μπενι δεν έφτιαξε τελικά τον Όμιλο προβληματισμού ελέω Γιώργου , ο Όμιλος προβληματισμού του Σημίτη είναι παρωχημένος ,τον Περισσό τον καλύπτει πλήρως η υπάρχουσα θεωρία, ο ΣYΡIZA τρισευτυχισμένος είναι και τρέχει για Δημοψηφίσματα, ο Αδωνις περιμένει την επιστροφή των ΕΛ από που να περιμένουμε και τι.

Μόνο από το Ζουραρη αλλά αυτός είναι απασχολημένος με το Μακεδονικό και τον ΠΑΟΚ τι να πρωτοπρολαβει?
Έχω όμως βάσιμες πληροφορίες και ελπίδες ότι στο Dasein κάτι νέο γεννιέται.

Nomad είπε...

Την καινούργια θεωρία νομίζω την έχει ήδη εντοπίσει ο Ζοζέ σαραμάγκου στο "Περί (και οχι για) Φωτίσεως". Αλλα τον πειρνάνε για γραφικό πορτογάλλο λογοτεχνη και δεν του δίνουν σημασία βλεπετε...

Επίσης ο ίδιος, στο προγενέστερο του εν λόγω "Περί τυφλότητας" έχει εντοπίσει και τους λογους για τους οποίους ό,τι και να λέμε εμείς, αμα δε σκοτεινιάσει να μη βλέπουμε παντα στα ίδια λάθη θα καταλήγουμε.

Εαν τυχόν δεν τα έχετε ήδη κατασπαράξει (γιατι και τα δυο αυτα βιβλία, ιδίως το δεύτερο -χρονικά πρώτο- δεν διαβάζονται, τρώγονται) σας τα συστήνω ανεπιφύλακτα.

Τους δικους μου Καστοριάδηδες τους εχω κάπου στο τελευταίο ράφι σκονισμένους, γμτ τη θεσμισή μας μεσα... (συγνωμη, παρεσύρθην)

Την καλησπέρα μου.

nelly είπε...

Πολυ καλογραμμενο το αρθρο.Τι να σου συγχωρησουμε την απειρια? Απο μικρη φαινοσουν,που λεμε...

aerostatik είπε...

αν ο εικοστός αιώνας ήταν ο αιώνας των ιδεολογιών για τις μάζες, ο τωρινός θα είναι ο αιώνας της προσωπικής μυθολογίας για το άτομο...
Υ.Γ. τι λέω τρομάρα μου...

cynical είπε...

@Nomad, δεν με διαβάζεις προσεχτικά βλέπω. Σ' αυτό το μπλογκίδιο υπάρχει από αμνημονεύτων χρόνων το "Περί Φωτίσεως..", ο δε Σαραμάγκο είναι ...τι να σου λέω τώρα...μαγικός.

Πήγαινε στα TOP 20 και θα το βρεις πρώτο-πρώτο! Καλό το λευκό, αλλά πάλι μετά

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;;; Γιαυτό λέω χρειάζεται η θεωρία.

cynical είπε...

@de Profundis, Στο dasein εσχάτως άρχισαν να κυκλοφορούν μεταμοντέρνοι και μου φαίνεται θ' αρχίσω να παίρνω μαζί μου το AEROXOL! Όλα τα μολύνουν αυτοί οι άνθρωποι... Άκου ερμηνεία του Λακάν μέσα από την τοπολογία!!

Καλά με τόση ευτυχία που βαράει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι θα ξεπερισέψει και για μας. Όλο και κανένα παρτάκι θα σκάσει μύτη....

Πάντως, αρχίζω να σκέφτομαι σοβαρά να φτιάξουμε εμεις ένα Think - Tub. Θα μοιράσω περιοχές σκέψης σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν..και θα δείξει

cynical είπε...

@γεια σου Nelly. Εγώ απλώς αναπαρήγαγα... Άλλοι τα σκέφτηκαν αυτά. Ευχαριστώ για την καλή γνώμη που έχεις για μένα. Το λέω ξανά. Μακάρι να κρατήσει.

cynical είπε...

@ aerostatik, έλα λίγο ακόμα και θα το βρεις το επαναστατικό σου βήμα. πρόσεχε μόνο μην σου κάνουν κανένα βουντού και το χάσεις...Εν, δυο, εν δυο....

Κι αυτή η "προσωπική" μυθολογία για το άτομο, η Ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού είναι. Και το άτομο δεν είναι άτομο, μαζοποιημένο άτομο είναι. Όποιος λέει ότι διανύουμε το τέλος των Ιδεολογιών, απλώς προβοκάτορας είναι και τίποτε άλλο.

Nomad είπε...

Eίμαι ομολογώ απρόσεκτος και όντως δεν εχω ακόμα προκάμει να εμβαθύνω στα γραπτά σου, πλην όμως είσαι κι εσύ μια ...ελεεινή ψευδόμενη (χουμορ!!!) διότι εχθές που κοίταξα στα τοπ σου, το περί φωτίσεως δεν ηταν -τουλάχιστον πρώτο! Ιδου οι ατασθαλίες, οι λαθροχειρίες και λοιπά. Αντε μετά να πιστέψω στις ιδεολογίες...



(Αστειεύομαι προφανως. Και πολύ χαίρομαι που δεν σε βρηκα αδιάβαστη για τον Σαραμάγκου που όπως είδα, αγαπαμε κι οι δυο)

cynical είπε...

@nomad, όντως λαθροχείρησα, και τη "φωτεινή" αυτή ανάρτηση την ξέθαψα τώρα μόλις μέσα από τη σωρό των αριστουργημάτων μου!

Άντε, συγχωρημένος. Για να προλαβαίνετε όμως κάντε και καμμιά υπερωρία στο διάβασμα...

Ανώνυμος είπε...

Οχι aeroxol εχουμε και οικολόγική συνείδηση.
Μόνο βιολογικά όπλα παντόφλα και για μεγάλους στόχους βρεμένη σανίδα.

cynical είπε...

@ de profundis, νομίζω ότι συγχέεις του μεταμοντέρνους με τις ..κατσαρίδες.
Αν πρόκειται για ..βρεμμένες σανίδες, λόγω καχεξίας, δεν μπορώ να τις κουμαντάρω, οπότε ζητάω βοήθεια για ένα μεταμοντέρνο χεράκι ξύλου..

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Επιστρέφω στον τόπο του εγκλήματος
και πέφτω επάνω σε άρθρο νεανικών χρόνων
Δεν νομίζω οτι μειονεκτεί έναντι των σημερινών

Καλησπερα καλή συνέχεια

NdN είπε...

Δηλαδή τώρα που είσαι μεγαλύτερη και έμπειρη τι θα έγραφες διαφορετικά;; :)

Πραγματικά πολύ καλό το κείμενο. Θα αρχίσω χιουμοριστικά όπως και ο de profundis και θα πω ότι ο Althusser δεν ήταν αυτός που στραγγάλισε τη γυναίκα του προσπαθώντας να της κάνει μασαζ; Κι εμείς θα τον εμπιστευτούμε να μας πει περί ιδεολογιας;;

Σοβαρά τώρα θα συμφωνήσω σε δύο πράγματα με τον Althusser. Αρχικά στη θεωρία του, μάλλον καλύτερα στην ανάλυση του για τους ΙΜΚ και δεύτερον στην επισήμανση του ότι όταν μια ιδεολογία πεθάνει, αυτόματα αντικαθίσταται από μια άλλη.

Καλό βράδυ!

cynical είπε...

@karaflokotsyfa καλημέρα and welcome back.
Κοίταξε, αν το έγραφα σήμερα θα έγραφα τις δικές μου θέσεις περί Ιδεολογίας. Αλλά κάτι έχω στο μυαλό μου...

cynical είπε...

@ndn καλημέρα και καλωςόρισες από τας Βιέννας!

Κοίταξε ο Αλτουσερ τα έγραψε αυτά πριν στραγγαλίσει τη γυναίκα του. Βέβαια δεν είναι εξακριβωμένο αν η εγκεφαλική βλάβη δεν είχε αρχίσει αρκετά νωρίτερα, πράγμα πολύ πιθανό.

Αυτό που λέει ότι πάντα υπάρχει μια ιδεολογία να μας καπελώνει είναι ωραία απάντηση σε αυτούς που πιστεύουν ότι διανύουμε την εποχή του τέλους των ιδεολογιών.

Τώρα η νεοφιλελευθερη λογική που μας έχει ποτίσει μέχρι το μεδούλι αν δεν συνιστά Ιδεολογία τότε τί είναι;
Θα επανέλθω λιαν συντόμως επ' αυτού.

Swell είπε...

Kαλησπέρα σας,

Τώρα που, όπως υπαινίσσεσθε, είστε μεγάλη και έμπειρη, πως σας διέφυγε η άλλη σημαντικότατη κατηγορία ΙΜΚ, οι γκομενικοί τέτοιοι;

cynical είπε...

@swell καλημέρα και σε σένα, ενδιαφέρον το σημείο που θίγεις, αν και θα ήθελα κάποιες διευκρινήσεις.

Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι ότι το ΚΡΑΤΟΣ και οι ΕΛΙΤ που το νέμονται, εξαπολύουν κοπάδια γκόμενων και γκομενών, και στήνουν ποικίλες γκομενοπαγίδες με μοναδικό σκοπό να αποπροσανατολίσουν τα πλήθη από τη διεκδίκηση των δικαίων τους.

Καλλιεργούν δε την καταστρεπτική Ιδεολογία του σεξ σαν μέσον ανύψωσης και πλήρωσης του εαυτού, σαν την βασιλική οδό εξασφάλισης της ευτυχίας, σαν το Holy Graal των πτωχών και αδυνάτων, για τους ίδιους και πάλι αποπροσανατολιστικούς λόγους.

Είναι αλήθεια ότι τότε που ήμουν αγνή κόρη είχα και περισσότερη επαναστατοσύνη.

Τελικώς αυτό εννοείτε κ. swell?

Crisis and Critique είπε...

Πρόσωπα και αντικατοπτρισμοί του Γαλλικού μαρξισμού
του Ντανιέλ Μπενσαΐντ
http://aftercrisisblog.blogspot.com/2013/11/blog-post_10.html