Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Η Κουλτούρα του Αυτοκινήτου


Μιας και τα ενεργειακά αποθέματα αρχίζουν να στερεύουν, μιας και η ενέργεια μέ εναλλακτικούς τρόπους παραγωγής είναι ακόμα ασύμφορη, και μιας και η αυτοκίνηση αποτελεί μια από τις πλέον ενεργοβόρες δραστηριότητες και από τις τελευταίες που θα ήμασταν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουμε, (αλλά και που από κάποια στιγμή και μετά θα πρέπει ν' αναθεωρήσουμε), θα προσπαθήσω μέσα σε λίγες γραμμές να δω λιγάκι από πιο κοντά τις ρίζες αυτής της ιδιαίτερης εξάρτησης του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου από το αυτοκίνητο, η οποία κάθε άλλο παρά αθώα είναι. Μπορεί σήμερα το αυτοκίνητο σαν ιδέα να έχει αυτονομηθεί αρκετά από τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε, με το να υποδηλώνει κύρος, κοινωνική τάξη, επιτυχία, δύναμη, και με το να αποτελεί επέκταση ή και υποκατάσταση της προσωπικότητας, αλλά και της σεξουαλικότητας του οδηγού του, εν τούτοις όλα αυτά δεν συνέβησαν ήρεμα και ομαλά αλλά εκβιάστηκαν τόσο από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, όσο και από τις κυβερνήσεις της Αμερικής με συγκεκριμένες δράσεις.

Φυσικά δεν συμπεριφέρονται όλες οι δυτικές κοινωνίες με τον ίδιο τρόπο. Η Ευρώπη για παράδειγμα δείχνει λιγότερη συναισθηματική εξάρτηση σε σύγκριση με την Αμερική, όπου το αυτοκίνητο απετέλεσε το πιο ισχυρό τεκμήριο του American Dream και την πλέον εύγλωττη απεικόνιση της ανθρώπινης ελευθερίας, αξία φετίχ της αμερικάνικης κοινωνίας, ερμηνευόμενης κυρίως, εντός των ιδιαίτερων πλαισίων της κοινωνίας αυτής, ως κινητικότητα, φυσική και κοινωνική.

Πέρα απ’ αυτό, συντήρηση και τροφή στην παραπάνω κουλτούρα έδωσε και η διαφορετική δομή των αμερικανικών και ευρωπαϊκών πόλεων. Οι πρώτες, δομημένες πάνω στο μοτίβο του διαχωρισμού του τόπου κατοικίας από το τόπο εργασίας, και δεδομένου του περισσότερου ελεύθερου χώρου απ’ ότι στην ήδη πυκνοκατοικημένη και ασφυκτιούσα ευρωπαϊκή ήπειρο, ανέπτυξαν το οικιστικό μοντέλο των προαστίων, διεσπαρμένων σε μεγάλη ακτίνα γύρω από το κέντρο της πόλης, που ουσιαστικά αποτελεί και τον τόπο εργασίας. Αν και το μοντέλο αυτό εκ κατασκευής δεν ευνοεί την αποτελεσματική λειτουργία των μαζικών μέσων μεταφοράς, εν τούτοις δεν ήταν αυτό από μόνο του που καλλιέργησε αυτή την ιδιότυπη κουλτούρα. Σε μεγάλο βαθμό, καλλιεργήθηκε επί τούτου από τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες της Αμερικής, σε σύμπραξη με την Κυβέρνηση, μέσα από στοχευμένες και βίαιες δράσεις, που εν πολλοίς ξεπερνούσαν κατά πολύ την απλή ή έστω και επιθετική διαφήμιση.

Συγκεκριμένα, όλα άρχισαν ο 1936 με τη δημιουργία της National City Lines Company, μιας εταιρίας-βιτρίνα, που αντιπροσώπευε τη General Motors, τη Standard Oil, τα ελαστικά Firestone, και τα φορτηγά Mack και η οποία για τα επόμενα 15 χρόνια επιδόθηκε σε εξαγορές 100 ηλεκτροκίνητων δικτύων τραμ και τρόλεϊ σε 45 πόλεις σ’ ολόκληρη τη χώρα. Μέχρι το 1950 όλα αυτά είχαν διαλυθεί ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ανεμπόδιστη είσοδο του ιδιωτικού αυτοκινήτου και του λεωφορείου, γεγονός που χαροποίησε ιδιαίτερα τη GM. Ένα από τα πρώτα θύματα ήταν και το δημόσιο σύστημα μεταφοράς του Los Angeles το οποίο κυριολεκτικά διαλύθηκε.

Την ίδια δε πάνω-κάτω εποχή παρατηρήθηκε και η έξαρση των προαστίων, στο πλαίσιο των νέων μέτρων του προέδρου Roosevelt για την τόνωση του κατασκευαστικού τομέα. Η αρμόδια ομοσπονδιακή Αρχή για το οικιστικό θέμα (Federal Housing Authority), υποβοηθούσε τις τράπεζες για τη χορήγηση δανείων με μικρή προκαταβολή και πολλές δόσεις, αλλά με την προϋπόθεση ότι οι δανειολήπτες θα έκτιζαν εκτός του εσωτερικού πυρήνα των πόλεων. Το ίδιο συνεχίστηκε και μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, όπου το νοίκι άρχισε να γίνεται ασύμφορο σε σχέση με τη δόση ενός δανείου. Τα προάστια άρχισαν να ανθούν και μεγάλες και ταχείες λεωφόροι να διανοίγονται. Μέσα στη δεκαετία του 1950, σ’ ολόκληρη τη χώρα ανοίχτηκαν αυτοκινητόδρομοι μήκους περίπου 40,000 μιλίων, ενώ αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι το σχέδιο αυτό προτάθηκε και τελικά πραγματοποιήθηκε από τον πρόεδρο Eisenhower, από διευθυντικό στέλεχος της General Motors. Με τον ίδιο τρόπο όπως και προηγουμένως, όπου το οικιστικό σχέδιο του Roosevelt είχε βρει ένθερμο υποστηρικτή την Standard Oil.

Μέσα σ’ αυτή τη φρενίτιδα, οι σιδηρόδρομοι όπως ήταν προφανές ξεχάστηκαν και η λήθη συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Στη δεκαετία του ’80, η χρηματοδότηση των αυτοκινητοδρόμων διπλασιάστηκε, ενώ των σιδηροδρόμων ελαττώθηκε κατά 10%.Ενδεικτικά το 1994, η αναλογία στη χρηματοδότηση ήταν 1/20.


Στην Ευρώπη, αντιθετικά, οι πόλεις αναπτύχθηκαν γύρω από τον ιστορικό τους πυρήνα, μοντέλο που εφ’ όσον υπήρχε η θέληση είχε τις δυνατότητες να διευκολύνει την κατασκευή και λειτουργία των μαζικών μέσων μεταφοράς. Αλλά ο κύριος λόγος ήταν η διαφορετική και λιγότερο επιθετική πολιτική των ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών σε σχέση με τις αμερικανικές. Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι θεωρούν τη χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου μέσα στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης κάτι παραπάνω από ιεροσυλία.

Σε αρκετές περιπτώσεις πιστεύω ότι οι επιθυμίες μας διαμορφώνονται από κέντρα έξω από μας και για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς. Με τα χρόνια οι επιθυμίες αυτές αποκόπτονται από την αφετηριακή τους βάση και γίνονται αναγκαιότητες, κάποιες φορές δε, αξεπέραστες. Με το σημερινό σημείωμα, θα ήθελα απλώς να υπενθυμίσω τις απαρχές της παντοδύναμης ιδεολογίας του ιδιωτικού αυτοκινήτου, ευελπιστώντας ότι η γνώση αυτή θα καταστήσει ευκολότερη την αποτοξίνωσή μας από δαύτο.

[1] http://www.monoculartimes.co.uk/architexts/carculture_1.shtml
[2] http://en.wikipedia.org/wiki/General_Motors_streetcar_conspiracy

47 σχόλια:

katerina είπε...

Πολύ ωραίο post Cynical.
Που θίγει και την ουσία του Αμερικάνικου ονείρου. Και πιθανά την επαναδιαπραγμάτευση του, πια στην συνείδηση του μέσου Αμερικάνου....

Πόσο μπορείς να ξεκόψεις την όποια κρίση από αυτή την ουσία του "Αμερικάνικου Ονείρου";;;

Αυτου που πολύ σχηματικά, εγώ τουλάχιστον έχω μέσα στο μυαλό μου, "πολύ, μεγαλο, ατομικο".

Και την μεγάλη του διαφορά από το Ευρωπαϊκό όνειρο. Αν υπάρχει τέτοιο, ή ακόμα και την ανάγκη να χτιστεί...

Πράγματι το Αμερικανικό όνειρο είναι βασικά ατομιστικό, ενώ το Ευρωπαϊκό βασικά συλλογικό.

Οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τα ατομικά δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο...ότι παλευουν για την άδεια οπλοφορίας. Είναι βαθεια ριζωμένο μέσα τους, ότι αυτοί, ο καθένας μόνος του, θα προστατεψουν τον εαυτό τους και την οικογενεια τους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι οι Ευρωπαίοι μιλούν πολύ περισσότερο για ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα για όλους, για ιατρική περίθαλψη, για την κοινωνική ασφαλιση, για τα εργατικά δικαιώματα.

Οι Αμερικανοί δεν θεώρησαν ποτέ το περιβάλλον προτεραιότητα, στην Ευρώπη το μοντέλο της αειφόρου ανάπτυξης είναι κοινός τόπος.

Στην Αμερική υπήρχε πάντα άφθονη και κατ’ επεκταση φτηνή γη. Υπάρχουν προάστια στην Αμερική απολυτα εγκαταλελειμμένα και δίπλα ένα άλλο ολοκαίνουργιο.

Το Αμερικανικο αυτοκινητο λειτουργεί και σαν σύμβολο «αυτοδυναμίας» του καθενός.
Μεγάλο σπίτι, μεγάλο αυτοκίνητο, οικογενεια, θρησκεία, όλα όσα μπορούν να «προστατέψουν», όποιον νοιώθει ότι μόνος του πρέπει να υποστηρίξει την ζωή του.

ΠΡαγματικά πολύ μεγάλη κουβεντα, που ίσως πρέπει να γίνει χωρίς αφορισμούς, χωρίς στείρους Αντιαμερικανισμούς, αλλά με μεγάλη έμφαση στην ψυχοσύνθεση του μέσου Αμερικάνου.
Σε αυτό το γιατί;;;
Και το ερώτημα είναι ...μπορεί αυτό να αλλάξει;;; Θα αλλάξει τώρα;;;

akrat είπε...

ένας ευρωπαίος ΛΑΜΠΟΡΓΚΙΝΙΣ....
τι να πω...
μόνο ότι όταν βλέπω αυτά τα μασίνια να κυκλοφορούν αισθάνομαι όμορφα... ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ....
Και σαν οπαδός του Ιταλικού φουτουρισμού στην τέχνη και στα βιομηχανικά προιόντα... (με όλες τις διαφωνίες για το φασιστικό παρελθόν.... ευτυχώς υπάρχει και ο Ρώσσικος φουτουρισμός που μας έσωσε) ακολουθώ πιστά την Fiat....
οπότε άστα να πάνε....
εγώ πάντως πιστεύω στο εμπόρευμα, και στην προωθητική του δύναμη... Αρκεί να το ελέγχουν οι παραγωγοί... Και ούτε τα βάζω με τον ΑΜερικάνικο λαό που σέβομαι και εκτιμώ όπως όλους τους πολιτισμένους λαούς της Ευρώπης, που μέσα στις αντιφάσεις τους προχωρούν εμπρός την ανθρωπότητα...

OnWine είπε...

"Σε αρκετές περιπτώσεις πιστεύω ότι οι επιθυμίες μας διαμορφώνονται από κέντρα έξω από μας και για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς..."

Ειλικρινά, θα ήμουν πολύ περίεργος να δω μιά κοινωνία απαλλαγμένη από τα παραπάνω... κέντρα... και θα με ενδιέφερε να μάθω πότε και που υπήρξε μιά τετοια κοινωνία... χωρίς αυτοκίνητα, πολυτελείς άμαξες... χωρίς μόδα... μπαράκια, καφετέριες, ντίβες του σινεμά, Μαντόννες... κλπ. κλπ.

Η αλήθεια έιναι ότι... τώρα που τα γράφω, κάτι μου θυμίζει ελαφρά... κάτι σαν στρατώνα, όχι, μάλλον κοινόβιο...

Αλήθεια, θα θέλαμε να ζούμε κάπου εκεί, ή τα απορρίπτουμε όλα...εκ συνηθείας, ή μήπως ΚΑΙ η απόρριψη των παραπάνω επιβάλλεται από κάποια ... κέντρα διαμόρφωσης γνώμης (ανιδιοτελή άραγε αυτά?)

Τώρα... μπορούμε να το ρίξουμε στο αστείο, στην πλάκα... εγώ πάντως σοβαρολογώ...

cynical είπε...

Καλημερα και καλή βδομαδα.
Όλο το θέμα @Σχολιαστή ανάγεται στη διάκριση και την ισορροπία ανάμεσα στις επιθυμίες και τις ανάγκες. Για να βρει καποιος τα ορια πρέπει να κατσει και λιγο, να σκεφτεί και να οριοθετήσει. Ποιος αμφιβάλλεο ότι οι περισσοτερες αναγκες δεν ειναι τοσο αναγκες. Και δεν θα υπήρχε προβλημα αν δεν τρεχαμε να τις ικανοποιησουμε σε βαρος αλλων πιο πρωταρχικων αναγκων. Νομιζω οτι λεω τα αυτονοητα. Αναμεσα σ' αυτα ειναι και η υπερβολικη σημασια που εχει ενδυθει το αυτοκινητο και τα χρεη για να φουσκωνουν ποικιλα φαντασιακα. Μονο που τα χρεη δεν ειναι φαντασια αλλά υλικοτατη υλη.

Swell είπε...

Καλημέρα σας και καλή εβδομάς, εδώ αγαπητή είναι Βαλκάνια. Γι' αυτό ο Ελληνας είναι κολλημένος στο αυτοκίνητό του. Δεν το θεωρεί προέκταση της προσωπικότητά του, αλλά ενός συγκεκριμένου σημείου του σώματός του. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να έχει τόσα πολλά καταστήματα με αξεσουάρ αυτοκινήτου και δη ζαντών. Οι δε κυβερνήσεις μας, έχουν καταλάβει αυτή την "ανάγκη" μας (διάβαζε κόμπλεξ) και την ενισχύουν. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να επιβάλλει στις μοτοσικλέτες μεγαλύτερα αναλογικά τέλη κυκλοφορίας απ' ότι στα αυτοκίνητα!

VAD είπε...

Φίλη cynical,θα περιοριστώ στο Νεοέλληνα,αποτοξίνωση απ'το αυτοκίνητο;Πολύ αισιόδοξη είσαι!
Καβαλα παν στην εκκλησιά....
Καλημέρα...

cynical είπε...

Καλημέρα Κατερίνα, Αυτή νομίζω ότι ειναι η βασικη διαφορά αναμεσα στις δυο πλευρες του Ατλαντικού, έτσι οπως ωραία την περιγραφεις. Ειχα διαβασει παλια το βιβλιο του Ριφκιν για το Ευρωπαικο μοντελο, συγκρινομενο με το αμερικανικο. Ωραιο βιβλιο.

Στην αμερικη ειναι δυσκολο να απαλλαγεις απο το αυτοκινητο γιατι ειναι τετοια και η δομη των πολεων. Ακομα και χουφταλα οδηγουν γιατι δεν μπορουν να επιβιωσουν αλλιως. Πώς θα πανε στο mall και σουπερμαρκετ να ψωνισουν χωρις αυτοκινηση; Αλλά υπάρχουν πολλά περιθωρια για ελαττωση του κυβισμού, και για υιοθετηση καθαρων αυτοκινητων χωρις να κανεις να αισθανθει αβολα (ακομα). Ο Σβαρτζενεγκερ στη καλιφορνια εχει επιβαλλει περιορισμους στην αυτοκινητοβιομηχανια μεχρι το 2016 για μειωση εκπομπων, ανω πριμοδοτει τα υβριδικα. Αυτο ειναι ενα μικρο εφικτο παράδειγμα. Ασε που ηδη στις πολεις λειτουργει και το carpooling και η απαγορευση να κινεισαι σε αριστερες λωριδες με λιγοτερους τους τρεις επιβατες.

cynical είπε...

Καλημέρα @akrat. Ωραια ειναι τα λαμποργκινι και οι φεραρι, αλλά μπορουμε να τα θαυμαζουμε στα μουσεια, οπως και τους πινακες του Ρεμπραντ. Ποιος σκεφτηκε ποτε οτι θα ηθελε τον Ρεμπραντ να τον εχει στο σαλονι του; Τωρα βεβαια ειναι τοσα λιγα αυτα, που δεν επειρεαζουν και τοσο πολυ το ενεργειακο αποθεμα του πλανητη. Οι αμερικανοι ομως το επηρεαζουν πολυ.
Και λεω ότι τα εν λογω αυτοκινητα των 3-4 χιλ. λιτρων δεν εξυπηρετουν αναγκες αλλα μια ιδεολογια.

cynical είπε...

Καλημέρα και σε σας Swell και καλό μήνα. Αυτο με τις ζαντες δεν το ήξερα και ουτε που μπορούσα ποτε να το φανταστώ. Δηλ. τι μπορεί να αντιπροσωπευει μια ζαντα, και τι το ζαντολάστιχο;; Παναγια μου, τετοιος ξεπεσμός!!

cynical είπε...

καλημέρα VaD και καλό μήνα. Κι όμως κατι συμβαινει. Τις μερες που απεργει το μετρο, και αυτο συμβαινει ολο και πιο συχνα τελευταια, οι κεντρικοι δρομοι ειναι αδιαπεραστοι. Αν καθαρισει λιγο το κεφαλι των ανθρωπων απο την ιδεολογια που κουβαλαει μαζι του το αυτοκινητο περι επιτυχιας κ.λ.π., τοτε θα εχουμε πολλα να κερδισουμε σαν οικοσυστημα. Μικροτερος κυβισμος, λιγοτερες μετακινησεις, απαιτηση για καθαροτερα αυτοκινητα, και άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Ποίες είναι oi πραγματικές υλικές ανάγκες και ποίες όχι; Ποιος θα τις ορίσει και με πια κριτήρια; Ποιο είναι το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στο δίδυμο επιθυμίες-ανάγκες , ώστε να εξυπηρετεί το αίσθημα ικανοποίησης του ατόμου;

Νομίζω λοιπόν ότι το σημείο ισορροπίας..

1. Είναι καταρχήν σχετικό, ορίζεται δηλαδή ανάλογα με τις ήδη υπάρχουσες δυνατότητες που προσφέρονται και το κοινωνικό status που τις επιβάλει ως ανάγκες. Δηλαδή το ερώτημα αν οι άνθρωποι πριν 50 η 100 χρονια ήταν ικανοποιημένοι ενώ δεν κατείχαν αυτοκίνητο είναι άνευ ουσίας.Σήμερα έχουμε μεγαλώσει έχοντας συνηθίσει
την ύπαρξη κάποιων υλικών επιτευγμάτων σαν απαραίτητο κομμάτι της ζωής μας, ενώ παλιότερα τα αγνοούσαν ή είχαν αποδεχθεί ότι αφορούν ένα ελάχιστο μέρος του πληθυσμού. Έτσι σήμερα δεν επιζητούμε ως ανάγκη το προσωπικό ιπτάμενο όχημα μας, αλλα αν μελλοντικά υπάρχει η δυνατότητα μαζικής χρήσης, δεν θα μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό.

2. Είναι θέμα προσωπικών εσωτερικών διεργασιών και φιλοσοφίας η εύρεση του μέτρου ανάμεσα στις "ανάγκες" και τις επιθυμίες ,και σε ποιο βαθμό οι προσπάθειες και οι θυσίες για την επίτευξη τους υπηρετούν το ουσιαστικό υπαρξιακό νόημα του καθενός ή το υπονομεύουν.

καλή είναι η παράθεση απόψεων,ιδεών αμφιβολιών και αντιρρήσεων γύρω από την αναγκαιότητα του A ή b πράγματος, αλλα δεν μπορούν να πάρουν το χαρακτήρα κάποιας παράθεσης επιχειρημάτων που
φιλοδοξούν να πείσουν για το ορθολογικό του χαρακτήρα τους.


Διαφορετικά ο καθένας μπορεί να μειοδοτεί απεριόριστα επιχειρηματολογώντας ως προς την ποσότητα των αναγκών μας, φτάνοντας έως ακραίες στάσεις ζωής που αφορούν ας πούμε το μοναχικό βίο (Όχι σαν του Εφραίμ!!!) ή τη βουδιστική προσέγγιση της προσωπικής ολοκλήρωσης μέσω της πλήρους απεξάρτησης από κάθε υλική, και όχι μονο, παρουσία.

Nikos

Matrix είπε...

Ωραίο κείμενο αλλά το american και το european dream ή το balkan dream, αναστενάζουν στο κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των περιφερειακών πόλεων.

Το αυτοκίνητο πρέπει να το αφήσουμε στη γειτονιά και να το χρησιμοποιούμε μόνο το ΣΚ ή τα βράδια.

Γιατί όχι μακριά σε 2-3 χρόνια, οι πόλεις θα είναι ένα σταματημένο πράγμα από αυτοκίνητα, και τότε δεν θα διαφαίνεται καμία διαφορά στα αρχικά μοντέλα ανάπτυξης των πόλεων.

Matrix είπε...

Και αυτό μπορεί να γίνει ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε κέντρα, γιατί είναι θέμα απλής λογικής πλέον.

Κερδίζεις χρόνο, χρήμα, ηρεμία, το λέω για όσους δεν τους ενδιαφέρει το περιβάλλον, αλλά ακόμα μόνο η τσέπη τους.

NdN είπε...

Καλησπέρα Cynical,

Αρχικά να "διορθώσω" μία σου φράση. Η Ferrari δεν ειναι απλά ένα αυτοκίνητο. Είναι ένα έργο τέχνης. Αν επισκεπτείς ποτέ το Maranello και έχεις την τύχη να μπεις στο εργοστάσιο θα με καταλάβεις. Ενας πίνακας ζωγραφικής μπορεί να έχει λάθη, μία Ferrari ποτέ. Εξάλλου και ο τυφλός (Αλ Πατσινο) στο "΄Αρωμα Γυναίκας" μετά το ακριβό ξενοδοχείο, το σεξ με την πόρνη πολυτελείας, την επίσκεψη στον αδερφό του...άφησε για τελευταίο και καλύτερο την οδήγηση μίας Ferrari...

Από εκεί και πέρα, οι Αμερικάνοι τα έκαναν όλα αυτά και ξέχασαν το σημαντικότερο. Να μάθουν να φτιάχνουν αυτοκίνητα. Α, ξέχασα, έκαναν το Ford Focus...

Σοβαρεύομαι, πράγματι το αυτοκίνητο είναι εχθρός του περιβάλοντος και θα ήταν πολύ καλύτερο να χρησιμοποιούσαμε όλοι τα ΜΜΜ για τις καθημερινές μετακινήσεις μας. Κακά τα ψέματα όμως, την άνεση που προσφέρει το αυτοκίνητο δεν την αποχωριζόμαστε εύκολα και πρώτος από όλους εγώ. Στο Λονδίνο που έχει κρύο προτιμώ να μετακινούμαι με το αυτοκίνητο μου. Ενα κλασσικό aαμερικάνικο Vauxhall Corsa 1.2 l του 1999. Καλά αν εσύ δεν θέλεις, αν ποτε επισκεφτείς το Λονδινάκι θα σε πάω βόλτα με το Tube!

OnWine είπε...

Πως θα σου φαινόταν, αλήθεια, αν σου πρότεινα να δεις τον ...εξωραισμό του αυτοκινήτου του νεοέλληνα με ζαντολάστιχα, φτερά, εξατμισεις κλπ. σαν προσπάθεια απομαζικοποίησης ενός απρόσωπου βιομηχανικού προιόντος και σαν έκφραση της διαφοροποιημένης ατομικότητας του καθ' ενός μέσα σε μιά απρόσωπη, άχρωμη και ομοιόμορφη κοινωνία?

Τελικά... εξαρτάται από το πως θα το...δεις, ή ακόμα και πως θα το ...πείς...

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα, νομίζω στο μπλόγκ σου είχα βρει κάποτε έναν σύνδεσμο για να συνεννοούνται πολλοί μαζί και να ταξιδεύουν με ένα αυτοκίνητο (www.carpooling.gr).

Ένα σχετικό σχόλιο: Δεν θα μπορούσαν σήμερα πολλές εργασίες να γίνονται από το σπίτι; Νομίζω ότι σε αυτά είμαστε πολύ πίσω. Και θα αύξανε και την παραγωγικότητα. Ασφαλώς θα μείωνε και την κίνηση στους δρόμους, την αθροιστική κατανάλωση καυσίμων κτλ

Νομίζω ότι το αυτοκίνητο του μέλλοντος θα λειτουργεί με πεπιεσμένο αέρα όπως έλεγε και ο Ιούλιος Βέρν (δεν ξέρω όμως ποιος θα παλέψει τότε τις βιομηχανίες που τώρα κερδίζουν τα άντερά τους). Δείτε το Compressed air car (MDI). Μάλιστα στο άμεσο μέλλον το αυτοκίνητο αυτό θα συμπιέζει εντελώς μόνο του τον αέρα και θα μπορεί να ταξιδεύει μέχρι να χαλάσουν οι ρόδες ή άλλα εξαρτήματα συνεχώς χωρίς στάση!!

Τέλος, οι μηχανόβιοι στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται σαν να είναι παράνομοι εξ ορισμού ενώ σε αυτούς οφείλεται ότι όλοι οι άλλοι μπορούν και έχουν διαθέσιμο χώρο στους δρόμους για οδήγηση. Σε αυτό το πλαίσιο πρόσφατα διπλασιάστηκαν (!!!!) τα διόδια για τα δίτροχα.

cynical είπε...

Καλημέρα Nikos.
Για να σταθμίσουμε το σημείο ισορροπίας θα χρειαστεί να επιστρατεύσουμε λίγο και τη ...λογική. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να εμπλακούμε σε μακρές φιλοσοφικες συζητησεις για να ορισουμε τα οριά της.

Πολύ σωστά θέτεις ότι τα σημεία ισορροπίας είναι χρονο-εξαρτώμενα.
Ομως, το σημειο ισορροπίας δεν είναι σημειο, ούτε καν μια λεπτή γρμμή. Αλλα έχει πάχος με πάνω και κάτω όρια. Δηλαδή, παρέχει αρκετά μεγάλη ελευθερια επιλογών ώστε να μην χρειαστεί να πάμε (με την πρώτη) σε επιλογές ερμίτη των πρωτοχριστιανικών χρόνων.

Θα ήθελα να συμπληρώσω σε αυτά που αναφερεις στην παραγραφο 2., ότι πέρα από τις εσωτερικές διεργασίες που τόσο υπερτιμήθηκαν, θα πρεπει να προσθέσουμε και τον αντικτυπο των διεργασιών αυτών στο εξωτερικό περιβάλλον και το πως τις διαχειριζόμαστε.


Δεν ειναι μονο θεμα ορθολογισμού αλλά και συναίνεσης ο καθορισμός των αναγκών σε μια κοινωνια. Και η συναινεση αυτη επιτυγχάνεται μονο μεσα απο ατελειωτη επιχειρηματολογια, δημόσιο διαλογο και ...σωφροσύνη λαμβανοντας υπ' όψιν τα κερδη και τις ζημιες της κοινωνιας σαν συνολο και οχι μονο του καθε ατομου.
Δηλαδη οι κοινωνιες, στο βαθμό ου λειτουργουν σαν τετοιες, από μονες τους μπορουν να καθοριζουν καθε εποχη το τι εστι αναγκη.

cynical είπε...

Αυτο βλέπω σαν προβλημα @Σχολιαστή. Τη διακήρυξη της ατομικοτητας μεσα απο το ζαντολάστιχο...Νομιζω ότι χανουμε το μετρο. Το οτι για πολλους ισχυει , η προσωπικοτητα να ειναι αθροισμα αντικειμενων που κατεχει, δεν σημαινει ότι αποδεχομαι και τον ορισμο αυτο. Αλλα, ας μην κολλησουμε εκει. Μπορει να το κανει και για αισθητικους λογους, οποτε παω πάσο.

cynical είπε...

Τα ΣΚ Matrix ειναι που ΔΕΝ πρέπει να παίρνουμε το αυτοκίνητο, αλλά ταξί !!
Για λογους ευνόητους βέβαια ... Στη γερμανια παίρνανε το αυτοκινητο μονο να πανε στα malls για ψωνια που ηταν εξω απο την πολη. Ολη την αλλη μερα ειχαν ποδηλατο, με χιονι βροχη, παγο, παντοτε. Να δεις πόσο ωραια το συνηθίζεις.

Εδω ειαστε πολυ πισω, γιατι ακομα δεν εχουμε χορτάσει το ΙΧ. Φτηνηνε αρκετα προσφατα οποτε εχουμε καταλοιπα.

cynical είπε...

Καλέ αυτό δεν είπα NdN;; Ότι οι Φεραρι και Λαμποργκινι πρεπει να μπουνε στα μουσεια;; Και οχι στους δρομους;
Αν οδηγεις τη μερα στην αθηνα με το ΙΧ μόνο ανεση δεν εχεις.
Στο Λονδινο φανταζομαι οτι δεν πολυπαίρνουν τα αυτοκινητά τους. Οταν ερθω, θα ηθελα να με πας βολτα με τα διορωφα. Βλεπεις πιο πολλα πραγματα, παρα με ενα Corsa μπασμένο και μαλιστα παλιο... του 1999;;; Οχι, ευχαριστώ.

cynical είπε...

Γεια σου Rider. Τον έχω τον συνδεσμο καιρο τωρα. Πιθανον να τον ειδες και εδώ. Αυτη η πρακτική ειναι πολυ συνηθισμενη εξω. Κυριως για μεγαλες μετακινησεις που εχει επιπτωση και στο κοστος απο τη μοιρασια της βενζινης. Ο ελληνας ειναι πολυ καχυποπτος και δεν εχει μαθει να συνεργαζεται. Κατα βαση ειναι αντικοινωνικος, αλλά ας μην παμε τοσο μακρια.

Και σ'αυτο ειμαστε πισω, που πολλες δουλειες θα μπορουσαν να γινονταν απο το σπιτι. Αν και δεν ειμαι σιγουρη αν θα το ηθελα να το κανω σε μονιμη βαση. Ο χωρος εργασιας ειναι ενας νεος κοινωνικος χωρος και ακομα και το πηγαινελα σε φερνει σε επαφη με την πραγματικοτητα.

Πρωτη φορα το ακουω γιαυτο το αυτοκινητο!!! Πλακα θα εχει.

Τωρα για τις μοτο... τι να πεις; Μονο αυτη τη βλακεια κανουν οταν λυσσανε να μαζεψουν χρηματα;

Ανώνυμος είπε...

@Cynical θα συμφωνησω απολυτα με τη τελευταια παραγραφο του σχολιου σου.
Ομως στη τελευταια παραγραφο του ποστ
μιλας για ιδεολογια αυτικινητου και περι αποτοξινωσης απο τη χρηση του, το οποιο εμμεσως παραπεμπει σε ιδεολογια καταργησης του.

Αυτη την ιδεολογια φοβαμαι που παει στο αλλο ακρο ιδεολογικοποιωντας την
καταργηση του ενος και του αλλου με αλλοθι την οντας προβληματικη σχεση με το περιβαλλον.
Ιδεολογικοποιηση εννοω δαιμονοποιηση και αφορισμο. Αυτο που λεει δηλαδη και ο Σχολιαστης στο 1ο σχολιο του με το γνωστο προβοκατορικο υφος.

Νικος

cynical είπε...

Νίκο, στο συγκεκριμενο ποστ με την λεξη αποτοξίνωση δεν εννοω πληρη αποστροφη. Αυτο δεν προκυπτει απο πουθενά. Δεν εχω υιοθετησει ποτε ακραιες αποψεις γιατι ειναι ανεδαφικες, ακομα και σε μεγαλο οριζοντα χρονου. Αλλα παντα πιστευω ότι οταν αρχιζουμε να καταλαβαινουμε ενα προβλημα σε ολες του τις πτυχες, τοτε θα ειμαστε σε θεση να βρουμε λυσεις και να τις εφαρμόσουμε.
Το να πιανουμε τα ακρα, σημαινει οτι παραιτουμαστε από την προσπάθεια δημιουργιας συναινεσης. Τα ακρα, μπορει να τα βαζουμε που και που σαν υπόθεση εργασιας για να ξερουμε τα περιθωρια που θα κινηθούμε. Αλλά για να φτασουμε σε αυτά θα πρεπει να εχουμε εξαντήσει ολες τις προσπάθειες.
Καλο απογευμα.

Ανώνυμος είπε...

Να κάνουμε τη ζωή μας ποδήλατο.
Να μη μας την κάνουν οι άλλοι, μόνο.
Ως που νάρθει η ώρα του υδρογόνου για καύσιμη ύλη.
Κάθε φορά που προσπερνάω τους μποτιλιαρισμένους, ανακάλυψα ότι ασυναίσθητα σιγοτραγουδώ.
Φαίνεται πως είναι το ένστιχτο μιας ήρεμης δύναμης κόντρα στο άγχος μιας αποτυχημένης βιασύνης.
Συνθήματα και αιτήματα:
- Όποιος δεν έχει μυαλό καίει βενζίνη και τρέχοντας μόνος έρχεται δεύτερος.
- Οι δήμοι να διαθέτουν lamborginis και ferraris στο λαό. να βγάζουν το κορίτσι βόλτα τα αγόρια. Να κάνει το κομμάτι της στα αγόρια το θηλυκό. (Να δεις πώς αλλάζουν μάρκα αυτοκινήτου οι κάτοχοι. Θα γράφει "πωλείται και κανείς δε θα το θέλει).

Θέλουμε λιγότερη δουλειά και πιο πολλά συνθήματα:
- Δικαίωμα στη χλιδή για όλους σημαίνει λιγότερη ρύπανση.
- Λιγότεροι καταναλωτικοί "μύθοι" και "θρύλοι" σημαίνει λιγότερο παραμύθιασμα για τους μεγάλους και περισσότερα παραμύθια για τα παιδιά.
etc, etc...
κλπ, κλπ...
(σας άρεσε η μετάφραση; Αποφεύγουμε έτσι το δυσνόητον της συνέχειας).

Ανορθόδοξος είπε...

Έχεις δίκιο φίλη cynical,η υπονόμευση της δημόσιας συγκοινωνίας και οι μεγάλες αποστάσεις ευνόησαν ιδιαίτερα στην εξάπλωση του Ι.Χ. στην Αμερική.

Ένας παράγοντας ακόμα είναι η χαμηλή τιμή της βενζίνης, που είναι περίπου η μισή απ' ότι στην Ελλάδα (γι' αυτό έχουν όλοι κάτι τζιπάρες νααα)...

navarino-s είπε...

Χαιρετώ την οικοδέποινα! Είναι η πρώτη μου επίσκεψη και ευχαριστήθηκα πάρα πολύ από το επίπεδο του κειμένου αλλά και από αυτό των σχολίων που το συνοδεύουν. Εγώ νομίζω ότι δεν αποτελεί το αυτοκίνητο ξεχωριστό φαινόμενο κάτι το ιδιαίτερο δηλαδή από όλο το φάσμα των προϊόντων της καταναλωτικής ιδεολογίας που με εμπροσθοφυλακή τη διαφήμιση -αυτή την μοντέρνα εκδοχή του γκαιμπελισμού με την επιπλέον δύναμη της εικόνας- καταφέρνει εδώ και πολλά χρόνια να επιβάλλει σαν αναγκαίο το περιττό.

cynical είπε...

Καλημέρα Odyssey με το ωραιο ποιητικο σου κείμενο. Ειναι ετσι οπως τα λες. Αυτο που δινει αξια σε καποιο αντικειμενο ειναι η σπανιοτητά του. Αν οι φερραρι και λαμποργκινι γινουν δυο στον παρά, τοτε κανενας δεν θα γυριζει να τις κοιταξει. Ουτε καν τα αγορια, τα κοριτσι και το αντιθετο. Θα λιγουρευονται τα λιγα σπανια ποδηλατα τοτε!! Και τοτε θα λυθει το ενεργειακο και η ρυπανση με αυτο τον τοσο ...συμφέροντα τρόπο. Και για τους αμετανοητους, θα παραγουμε λαμποργκινι απ' έξω, με 50 αρα μηχανή από μεσα. Για συνεχισε το νεο παραγωγικο σου μοντέλο...

cynical είπε...

Καλημέρα ανορθόδοξε. Μπορεί να εχουν αυτοκινητάρες αλλά εχουν και κατι ορια ταχυτητας, να τα κλαις... Και τα τηρούν, γιατι τα προστιμα καραδοκούν και δεν ειναι παιξε γέλασε...

Και να δεις που ο Μπους ξεκινησε τοσους πολεμους για να κρατησουν, λεει, οι αμερικανοι το επίπεδο ζωής τους. Δηλαδη τα τριλιτρα και πενταλιτρα...

cynical είπε...

Καλως ήρθες navarino-s. Το αυτοκίνητο αποτελει νομίζω αιχμή της διαφήμησης και ειναι δυσαναλογα επενδεδυμένο με ιδιοτητες που εξαπτουν ποικίλες φαντασιώσεις. Ασχολήθηκα μαζί του, σαν συνεχεια καποιων προηγουμενων αναρτησεων που έβαζαν το θέμα της απρουπόθετης Ανάπτυξης, το αλλο μεγαλο φετιχ ολης της νεωτερικοτητας. Παλια δεν φαινοταν να υπάρχουν φραγμοί, σημερα ομως αρχισανε να χτυπούν τα καμπανάκια για τους φυσικούς πορους και τη ρυπανση. Πιάστηκα από το αυτοκινητο σαν ενα συμβολο της εποχης και προσπαθησα να σκαλισω λιγο της πηγες αυτης της υπερμετρης σημασιας που του δοθηκε. Το θεμα βεβαια ειναι πολυ περισσοτερο ευρύ... Σιγα-σιγα θα το διερευνησουμε...
Μπηκα στο blog σου και μου αρεσε πολύ.

akrat είπε...

ποτέ μια ΛΑΜΠΟΡΓΚΙΝΙ στα μουσεία...
να σε άκουγε ο ΜΑΡΙΝΕΤΙ ΘΑ μας έβαζε φυλακή....


για να μιλήσω λίγο σοβαρότερα... Υπάρχει εμπόρευμα χωρίς ιδεολογία πίσω του???
Αυτό που φωνάζει δύο αιώνες τώρα ο Μαρξισμός... είναι ένα.....


Ας έχουμε τόσα εμπορεύματα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για να φύγουμε από τον πρωτογονισμό και να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για την φύση και τον άνθρωπο.... ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΤΩ...
Η φετιχοποίηση του εμπορεύματος είναι που έχει 500 χρόνια καλύψει όλο το πνεύμα της ανθρωπότητας...
Το να αρνηθεί κανείς το εμπόρευμα είναι σαν να καλεί τον κόσμο κανείς..... να γυρίσει στα άροτρα και τις χειροκίνητες αντλίες νερού...

κάκος είπε...

Φαίνεται πως μερικοί αναγνώστες , αναγνωρίζουν πως είναι ζήτημα prestige η κατοχή ενός ή και δύο γιατι όχι και τριών αυτοκινήτων . Επίσης είναι και θέμα prestige να υπάρχει πάντα στο ψυγείο μας χαβιάρι , άσχετα αν δεν μας αρέσει ή ένα σωρό άλλα ...
Αλλά ας μην συνεχίσω , γιατί εκτός από κάκος , θα γίνω και κακός κι έχω και προηγούμενα .


σ.σ. αν δεν κατανοήσουμε ποιές είναι πράγματι οι ανάγκες μας , σύντομα θα μιλάμε για την αρχή του τέλους .

cynical είπε...

Καλημέρα @akrat. Είπα να ξαναβρούμε ένα μέτρο ώστε όλοι και ολα να συνυπάρχουμε. Και ας μη τα βάζουμε όλα στην ιδια σειρά. Πίσω από το γάλα, για παράδειγμα ποια ιδεολογια κρυβεται; Από τη Λαμποργκίνι κάτι θα μπορεσουμε να σκεφτούμε!

cynical είπε...

Καλημέρα Κάκο. Κρατάω το υστερόγραφο για ένα εξορθολογισμό των αναγκών μας, πριν προχωρήσουμε σε αλλες παραχωρησεις αν χρειαστεί.

Γιάννης είπε...

επί της ουσίας οι προτεινόμενες λύσεις είναι
1. τα μμε
2. τα ποδήλατα
3. η εργασία στο σπίτι
και μετά αρχίζουν τα σουρρεαλιστικά,
4. η μη εργασία
5. η μετατροπή των αμερικανικών πόλεων σε ευρωπαϊκού τύπου πόλεις
6. το αμάξι με κοπανιστό αέρα.
(όχι ότι το τελευταίο είναι απίθανο).

η απόρριψη ενός στοιχειώδους ιδεολογήματος, όπως το ατομικιστικό, οδηγεί αυθόρμητα, όχι κατ' ανάγκη όμως, στο αντίθετό του, το κολλεκτιβιστικό.

αν σημασία για το θέμα πρέπει να έχει ό,τι θεωρεί η κοινωνία σωστό και όχι ορισμένα, τότε θα πρέπει να δούμε πώς (ακόμη κι αν γίνεται δημοκρατικώ τω τρόπω) η κοινωνία λαμβάνει αποφάσεις, με βάση τα ιδεολογικά πρότυπα, τις διαφημίσεις, θα έπρεπε να δούμε πώς και γιατί επικρατούν αυτοί που προωθούν τέτοια πρότυπα κ.ο.κ. είμαι της άποψης ότι και να έθεταν σε δημοψήφισμα το θέμα στην ελλάδα, πάλι ελεύθερα υπέρ του αυτοκινήτου θα ψήφιζαν

cynical είπε...

Καλημέρα Γιάννη, πολύ μεγάλη απόσταση τη βλέπω για να πάμε στις κολλεκτιβες του 1920. Δεν συμβιβαζόμαστε για καπου στη μέση; Ενα καποιο ποσοστο των μετακινησεων μας να κοψουμε με το ΙΧ και θα κανουμε τη διαφορά. Δεν χρειαζεται να γυρισουμε αποτομα στο πατινι.

Σε μια δημοκρατια, οπου υποτιθεται οτι τιποτα δεν επιβαλλεται αυθαίρετα, παρα λιγο πολυ αντανακλά τον ελαχιστο κοινο παρανομαστη, η διαμορφωση της κοινής γνωμης δεν γινεται μονο απο τα πανισχυρα λομπυ και τα κυριαρχα ΜΜΕ. Ολοι παλευουν να κερδισουν καποιο κομματι. Και η κοινη γνωμη μετατοπιζεται σιγα σιγα, αλλά λογω αδρανειας βεβαια και λογω ισχυρων κεντρων παιρνει χρονο. Αλλα και αυτά τα ισχυρα κεντρα μετατοπιζονται προς πιο ...πράσινες εκδοχές. Μην ξεχναμε οτι και αυτες συνιστούν μια νεα αγορά. Πιστευω στη σταδιακή μεταμορφωση της κοινης γνωμης και στον αγωνα που πρεπει να δινει ο καθενας υπερασπιζομενος αυτα που νομιζει οτι ειναι σωστά. Η νοοτροπια αλλάζει, απλά θελει εγρήγορση.

Ανώνυμος είπε...

To αυτοκίνητο είναι η υλοποίηση του γρήγορου ρυθμού ζωής, ενώ προβάλεται, όπως όλη η τεχνολογία άλλωστε, ως το μέσο που θα δώσει στο σύγχρονο άνθρωπο ...ελεύθερο χρόνο. Ρώτησα κάποτε ένα γέρο, ερημίτη στο ..πονεμένο Άγιο Όρος, γιατί ανεβαίνει τόσα σκαλιά με τα πόδια αντί να τον πάει το ...τζίπ της μονής. "Για να σκέφτομαι", απάντησε.

Καλά ο Εφραίμ είπε ότι παίρνει ελικόπτερο, για να έχει χρόνο για προσευχή. Απ' τη μια η "ανάπτυξις" απ' την άλλη η "αναδιανομή" κι ο επαναπροσδιορισμός αναγκών. Ας διαλέξουμε, επιτέλους!

cynical είπε...

Καλημέρα @cirut. Πέστο ξανά, αυτό το "περπατώ για να σκέφτομαι". Δεν υπάρχει πιο ωραιο πράγμα όταν τα βήματα βοηθανε σιγά σιγά να ξετυλίγεται η σκέψη..

Ανώνυμος είπε...

Μερικά πράγματα, που είναι εφιαλτικά: Για να αποκτήσουν όλοι (6,5 δις άνθρωποι) την ευμάρεια του Αμερικανού, πρέπει να αυξηθεί η παραγωγή συνολικά κατά 130 φορές. Αυτό σημαίνει παγκόσμια πειθαρχία στο 8ωρο-15ωρο του πληθυσμού, εξαφάνιση φυσικών πόρων σε 20 χρόνια και μόλυνση, άιντε βάλε. Ή συνέχιση της ανισότητας.

Άρα ή αναδιανομή και εκλογίκευση κατανάλωσης ή φορτσάροντας να "πουλήσουμε σε όλους, δουλοποιώντας τους", υπάρχει μόνο 20 - 30 ετών βιώσιμο μέλλον. Μετά πάγοι, πλημμύρες κλπ.

Ποιος καθορίζει τις ανάγκες;
Σίγουρα όχι ο..νόμος ούτε οι κυβερνήσεις. Οι ανάγκες θα προσδιοριστούν από δυναμικές διεργασίες πολιτών, όχι... στρατιωτικά αλλά επιλεκτικά, όχι ομοιόμορφα αλλά με δημιουργική ποικιλία κλπ Αρκεί να φρενάρουμε, τη ..φρενίτιδα.

Anti-cynically, dear @cynical

cynical είπε...

Ενδόμυχα πάντως πιστευω @cirut, ότι μέχρι να αποκτησουν ολοι οι κινεζοι αυτοκινητο, θα εχουν εξελιχθει οι νεες τεχνολογιες ωστε να ειναι προσιτες οικονομικα (υδρογονο, ηλεκτρικα). Προς το παρον το οικολογικο αποτυπωμα της Κινας ειναι πολυ χαμηλό 1.3, ενω της Αμερικης περιπου 9.5. Μπορούμε ακόμα να ελπιζουμε.
Οντως @cirut, πρεπει να φρενάρουμε, γιατι αλλιώς μες' τη φρενίτιδα, πώς να σκεφτουμε;

Ανώνυμος είπε...

Θα χαλάσουμε το ωραίο blog, φοβάμαι, άμα το ανοίξουμε τεχνοκρατικώς αλλά το θέμα το θεωρώ ζόρικο κ δύσκολο.

α) Δεν υπάρχει ηλεκτρικό αυτοκίνητο οικολογικό, αν δεν φορτίζει από ΑΠΕ
β) Η τεχνολογία Η2, για την ώρα, δεν έδειξε τις δυνατότητες (που εύχομαι να έχει).
γ) Όποια άλλη μορφή ενέργειας ανακαλυφθεί, δεν μπορεί παρά να είναι ΑΠΕ, άλλως ξανακάνουμε την ... ίδιαν οπήν στο ύδωρ.

Κατά τα άλλα η σημερινή ζήτηση ενέργειας 13 ΤW, to 2100 θάναι 50 ΤW και δεν φτάνουν όλες οι γνωστές ενεργ. πηγές να την καλύψουν (με την πυρηνική εντός, φτου φτου. Ανάλογα:
http://ecology-salonika.org/lib/?p=2750
[Ζερεφός, 2008. Περισσότερα στο Συνέδριο στο MEC "Ενέργεια 2008" - Μη πρήζουμε τον κόσμο].

Ναι το οικολογικό αποτύπωμα των Κινέζων είναι χαμηλό, αλλά το trend είναι άστα να πάνε. Τρομακτικό. Ο πληθυσμός του Chengdu πήδηξε στα 11-12 εκ σε 15 χρόνια, από τα μισά. Η έκταση του πλησιάζει την της ...Ελλάδας.
Και δεν μίλησε ακόμα η Ινδία και η Ρωσική ενδοχώρα

Ατομικότητα του ΙΧ, σημαίνει κοινωνική ανικανότητα ομαδοποίησης παρομοίων επιθυμιών. Με τις υγείες μας

Όσο για τη σκέψη με τα ...πόδια, τη βιώνω βαδίζοντας αλλά πού να βρεις διαδρομές στις πόλεις (πάρκα κλπ). Πάντως θεωρώ ότι με τα ..χέρια, δεν σκέφτεται κανείς.

cynical είπε...

Καλημέρα Cirut, καλά κάνεις και βαζεις κατω αριθμους. Θα με κανεις παλι να τρεχω να βρισκω εκθεσεις και προτεινομενες λυσεις. Κυκλοφορησε προσφατα η εκθεση της greenpeace για το ενεργειακό που κανει καποιες projectionw στο μελλοn για τα ποσοστα αντικαταστασης των συμβατικων ενεργειακων πηγων. Μεσα σ' αυτά η GreenPeace συστήνει ποδήλατο και φυσικα περπατημα...
Παντως καλό ειναι να δουμε ποιες χωρες χρησιμοποιουν ΑΠΕ, τι ειδους, και τι ποσοστο καλυπτουν. Θα ειναι χρησιμος μπουσουλας.

Swell είπε...

Πάλι καλά να λες Cynical, που δεν υπάρχει αυτή η διχογνωμία για το sex....

cynical είπε...

Swell, για συμβουλέψου το site της WWF για το οικολογικό ιχνος που αφήνει, για ν'αρχισουμε να το σκεφτομαστε κιαυτό. Αν ειναι μεγάλο, ασυζητηθεί θα πρεπει να ποινικοποιηθεί.

ikor είπε...

Πολύ ενδιαφέρον.

Το αυτοκίνητο είναι πια απαραίτητο επειδή υπάρχουν αποστάσεις. Αυτό γίνεται και επειδή καλλιεργείται η κουλτούρα του "περισσότερου χώρου".

Π.χ. ένα διαμέρισμα 80 τ.μ. στο κέντρο μιας πόλης δε "χωράει" μια συνήθη 4μελή οικογένεια. Που αναζητά μεγαλύτερο σπίτι σε προάστιο. Συν την καλύτερη ποιότητα ζωής βέβαια.

Επιπλέον, το αυτοκίνητο για τον μέσο Έλληνα είναι συγχρόνως γραφείο, σπίτι, βεστιάρειο, καφετέρια και μπαρ. Δύσκολα το αποχωρίζεται...

Όμως γεμίσαμε αυτοκίνητα. Καιρός είναι να ασχοληθεί κάποιος και με την κουλτούρα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς!

cynical είπε...

Kαλησπέρα Ikor. Ειναι και η άπλα, αλλά και που γινομαστε περισσότεροι. Αναγκαστικα απλωνουν και οι πόλεις. Διαβασα τωρα κατι δηλωσεις του Ομπάμα που αναθερθηκε στα 4Χ4 των συμπατριωτων του, ενσαρκωση και αυτα του αμερικανικου τροπου ζωης, αλλά και δειγμα ανευθυνης συμπεριφορας. Κακα τα ψεμματα η Αμερικη παντα δινει πρωτη το παράδειγμα και μετα ακολουθέι και ο υπολοιπος κοσμος. Ας ελπισουμε οτι τωρα θα αρχισει μια καινουργια εποχη συνεσης.

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα όλα αυτά, αν και φοβάμαι ότι εμπεριέχουν κάποιο στοιχείο θεωρίας συνωμοσίας. Το άρθρο της βικιπαίδειας λέει ότι οι αυτοκινητιστικές εταιρείες συνωμότησαν πράγματι προκειμένου να δημιουργήσουν ένα μονοπώλιο λεωφορείων εις βάρος των τρόλλευ, αλλά δεν λέει ότι εσκεμμένα οδήγησαν τη θυγατρική τους σε χρεωκοπία προκειμένου να αναγκαστεί ο κόσμος να αγοράσει αυτοκίνητα. Συγκεκριμένα, το άρθρο λέει: During this period, automobile ownership was rising everywhere in the United States, in cities where GM had purchased the local streetcar systems and in cities where it had not.

Εν πάση περιπτώσει, αν είσαι εναντίον του αυτοκινήτου όπως κι εγώ, κι αν δεν το έχεις ήδη δει, νομίζω πως θα σου αρέσει αυτό:

Autoschreck

Έχεις τους χαιρετισμούς μου.

cynical είπε...

Kαλημέρα @Διαγόρα. Καλως όρισες και σ' ευχαριστω για το λινκ. Δεν φανταζομουν οτι και στο Μοναχο θα ηταν ετσι, οπως εδώ.

Σιγουρα, σωστα λες οτι δεν μπορεις να αποδωσεις την εξαπλωση του αυτοκινητου μονο στις προσπάθειες της GM. Αν δεν συντονιζοταν και με τις επιθυμιες των ανθρωπων για αυτονομια δεν θα επιαναν.
Αλλά μου αρκει οτι οντως εγιναν τετοιες κινησεις, αήθεις και στα ορια της πανουργιας. Για σκεψου, δεν ηταν και πολυ συνηθισμενο αυτο που εκαναν.

Παντως, δεν μπορω να χωνεψω πώς εγινε και το αυτοκινητο μυθοποιηθηκε τοσο και για τοσα χρονια.