Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Πού το πάει η Ευρώπη;


Όλο και λιγοστεύουν αυτοί που ακόμα πιστεύουν ότι η ΕΕ θα τα καταφέρει να μακροημερεύσει. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που έφερε στο φως την οικονομική εκμετάλλευση των χωρών της περιφέρειας από το κέντρο, δεν είναι οι πολιτικές της πολυπολιτισμικότητας που σε μια σειρά χωρών πνέουν τα λοίσθια, οδηγώντας στην εθνική αναδίπλωση, δεν είναι η έκλειψη των λόγων που καθιστούν μια κοινότητα κρατών συνεκτική, πάνω απ’ όλα είναι η πρόσφατη συζήτηση και ψήφιση μηχανισμών αποπομπής χωρών στη βάση έστω και ελάχιστων δημοσιονομικών υπερβάσεων.

Μια ένωση που θεσπίζει τέτοιους σκληρούς κανόνες δεν βοηθάει στη συνοχή, αλλά αποτελεί προχωρημένο ήδη βήμα για τη διάλυση, ακόμα ένα δείγμα των ελλειμματικών ανθρώπων που βρέθηκαν σ’ αυτή τη συγκυρία να κυβερνούνε την Ευρώπη. Οι ικανοί χτίζουν, οι ανίκανοι έντρομοι από τη συνειδητοποίηση της ανικανότητάς τους σκορπίζουν.

Δεν θα σταθώ όμως στις οικονομικές κυρώσεις, αλλά στις πολιτικές, που προς το παρόν αναβλήθηκαν για να συζητηθούν στην επόμενη σύνοδο. Δηλαδή, στην αποστέρηση της ψήφου κρατών που παραβιάζουν κάποιες αυθαίρετα τεθείσες οικονομικές γραμμές. Κοντολογίς στη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων κρατών για οικονομικές παραβάσεις, κάτι που κανένα δίκαιο δεν έχει τολμήσει να εφαρμόσει στα φυσικά πρόσωπα σε καμιά χώρα, σε καμιά ιστορική περίοδο. Τα πολιτικά τους δικαιώματα δεν τα στερούνται ούτε οι απεχθέστεροι εγκληματίες, πόσο μάλλον οι χρεώστες.

Βλέπουμε λοιπόν μια επικίνδυνη αλλαγή νοοτροπίας, που προχωράει τον αυταρχισμό πολλά σκαλιά πιο πέρα από τον μέχρι τούδε ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Το πώς αντιλαμβάνονται την Ευρώπη τα εν λόγω κοντόθωρα μυαλό δεν διαφέρει από την εικόνα που έχουμε ενός αυταρχικού παρθεναγωγείου με αυστηρούς κανόνες, γκεσταπίτισσα διευθύντρια και σκληρές σωματικές ποινές για ψύλλου πήδημα.

Η συγκεκριμένη στροφή της ΕΕ, η ποινικοποίηση δηλαδή της οικονομικής αποτυχίας, θέμα μέχρι πρότινος ταμπού, δεν είναι τυχαίο ότι επιστρέφει ξανά στην κοινωνική ζωή. Στην Αμερική, και συγκεκριμένα στη Λουιζιάνα, άρχισαν να ξαναλειτουργούν φυλακές για χρεώστες, φυσικά φτωχούς μικροχρεώστες, που είτε δεν έχουν να πληρώσουν κάποιο πρόστιμο, είτε δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στο δικαστήριο, για οικονομικούς κυρίως λόγους. Ποινές που μπορεί να ξεκινούν από λίγες μέρες, έως μερικούς μήνες αναλόγως του ποσού. Το ίδιο συμβαίνει και στην Βόρεια Καρολίνα, και για να μην τα πολυλογώ, 16 ολόκληρες πολιτείες έχουν προσχωρήσει ήδη σ’ αυτή την πρακτική.

Ο λόγος, η οικονομική επιβίωση των δικαστηρίων, τα οποία μετά από τις συνεχείς περικοπές στον προϋπολογισμό τους «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν το εκβιαστικό δίλημμα «πληρώνεις ή πηγαίνεις φυλακή» για τη συλλογή των προστίμων, που θα επιτρέψουν τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Στη Ν. Ορλεάνη, για παράδειγμα, το 40% του προϋπολογισμού των δικαστηρίων είναι τέτοιας προέλευσης.

Η παρακμή πριν αποτυπωθεί οπουδήποτε αλλού ώστε να καταστεί ορατή, έχει προ πολλού συντελεστεί μέσα στους εγκεφάλους.

16 σχόλια:

Unknown είπε...

Μα... ο φασισμός πάντα ζούσε, τώρα τον ξανανακαλύψαμε;;;

στελιος είπε...

Τον περασμένο αιώνα ζήσαμε την ακμή του Εθνικού κράτους με κύρια βάση την εθνική αστική βάση κάθε χώρας.
Υποταγή των επαρχιών στο κέντρο, με μια γλώσσα, μια θρησκεία,ένα νόμο κλπ.
Σήμερα στην εποχή των πολυεθνικών, ζούμε τον παραμερισμό των εθνικών κρατων και την υποταγή τους σε ένα άλλο κέντρο μιας πλατύτερης ζώνης.
Οσο υπήρχε οικονομική άνοδος, συγκαλυπτόταν ο συγκεντρωτισμός πίσω από την εικόνα της Δημοκρατίας η οποία ήταν πάντα εικονική.
Σήμερα λόγω κρίσης αποκαλύπτεται το σιδερένιο χέρι των ιθυνόντων
και πόσο αμελητέα ποσότητα είναι γι΄αυτούς οι Λαοί.
Θα διαλυθεί η Ευρωζώνη?
Δεν το βλέπω, απεναντίας θα γίνει πιο συγκεντρωτική και αυταρχική για να κρατήσει την ενότητά της.
Η διάλυση μια ζώνης θα αποτελεσει το υλικό δημιουργίας μια άλλης.
Σήμερα διαξάγεται αμείλικτος οικονομικός πόλεμος μεταξύ των διάφορων ενοτήτων.

Φοβάμαι μήπως μετατραπεί σε θερμό πόλεμο.

Zaphod είπε...

ΤΟ σχεδιο που ηθελε και πολιτικη ενωση χρεωκοπει μπροστα στο κοντοφθαλμο συμφερον μερικων.

Ρε παιδια ομως, απο την στιγμη που για να εχει καποιος κερδος στον καπιταλισμο θα πρεπει και καποιος να εμφανιζει ζημια (ή εστω να δανειζεται "μελλοντικο" χρημα) ειναι δυνατον να ζηταμε να εχουν κερδος ολοι συνεχεια;!;

Σαν την εφευρεση του αεικινητου μου κανει. Αρα αναγκαστικα συμφωνω με το ποστ. Το θεμα εδω εγκειται στο οτι ο δυνατος θελει να υπαγορευσει την βουληση του στον αδυνατο. Το πρωτο βημα ειναι να του απαγορευσει να εχει εστω και εικονικη βουληση όπως λχ ψηφίζοντας

Ανώνυμος είπε...

Qvi vadis?
Βλέπεις το δένδρο
και χάνεις το δάσος

de profundis είπε...

δε θα μου φανει παράξενο αν σε λίγα χρόνια οσοι εχουν ληξιπροθεσμα χρέη προς το δημόσιο η ακόμα και προς τις τράπεζεσ να στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα,τα ιδεολογήματα για να στηρίξουν μια τέτοια απόφαση υπάρχουν ηδη και είναι αφθονα.

Τελικά και η τόσο ασήμαντη ακίνδυνη και πολλάπλώς κατευθυνόμενη ψηφος θα είναι δικαίωμα των πλουσίων η αν θέλετε των πολιτικά ορθών σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος.

Μου φαίνεται να ακούω ηδη τους προπαγανδιστες και προπαγανδηστριες του ΣΚΑΙ του ΜΕΓΚΑ να υποστηρίζουν με σθένος οτι είναι ανήθικο (sic) να ψηφίζει κάποιος που χρωστάει φόρους αρα επιβαρύνει τους νομοταγείς που πληρώνουν μετά ειναι πολυ λογικό στην ιδια κατηγορία να ενταχθούν και οι άνεργοι οι χρόνια πάσχοντεςκλπ κλπ

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

..αν δεν κάνω λάθος στην κλασσική
παιδεία χαρακτηρίζεται ως κτηνωδία,
στην δημοτική ως αποκτήνωση..,
και σίγουρα δεν κάνω λάθος.

Ανώνυμος είπε...

Η ΠΡΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΦΙΚΤΟΥ

http://anisixos.blogspot.com/2010/11/blog-post.html

celin είπε...

Eγω μεσα σε αυτη την ΕΕ δε βλεπω τιποτα που να με κανει να αισιοδοξω.Το μονο που βλεπω ειναι μια νεοφιλελευθερη χουντα να τρωει τις σαρκες των πολλων,
προκοπη δε μπορει να υπαρξει απο τις κυβερνησεις οι οποιες δεν ειναι παρα πειθηνια οργανα των τραπεζομαφιοζων.
Μονο ενας πανευρωπαικος λαικος ξεσηκωμος μας σωζει.
Και μια κατοπινη συμμαχια μεταξυ των ΄λαων,η οποια να στηριζεται σε νεα υγιη θεμελια,
στην αλληλεγγυη,στην ισοτητα,στην απομακρυνση του Κερδους απο την Κορωνιδα των σκοπων.

Εγω δε λεω οτι τα παραπανω-μαλλον ουτοπικα-θα συμβουν,
εγω λεω οτι, αν δε συμβουν,τη @@@@σαμε.

Dyer είπε...

Οι οικονομικά ισχυροί (το πώς γίνανε δεν το εξετάζουν) επιβάλουν «ηθικούς» κανόνες στους οικονομικά αδυνάτους (και πάλι το πώς γίνανε δεν το εξετάζουμε) που αν τους παραβείς είσαι αποτυχημένος, κατώτερος, ανάξιος στο να έχεις άποψη.
Και αυτό λέγετε ΕΕ των λαών.
Τι υποκρισία!!!
«δείγμα των ελλειμματικών ανθρώπων που βρέθηκαν σ’ αυτή τη συγκυρία να κυβερνούνε την Ευρώπη»

the elf at bay είπε...

Δυστυχώς ο αυταρχισμός με παρέα τον φασισμό κάνουν την εμφάνισή τους χωρίς προχειρότητες πλέον. Τι άλλο θα δούμε;

στελιος είπε...

Δεν ήθελα να συνεχίσω , αλλά βλέπω οτι ο Celin πολύ σωστά γράφει ο δρόμος- και είναι ο μοναδικός-δεν είναι άλλος από μια συμμαχία των Λαών της Ευρώπης για αλλαγή της τρομακτικής πραγματικότητας που θα διαμορφώνεται κάθε μέρα.
Ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος , απαιτεί αλλαγές στις νοοτροπίες όλων και είναι βασανιστικά αργός, τουλάχιστον στην αρχή.
Μπαίνουμε σε μια εποχή δραματικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα,ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά,πολιτιστικά.
Οι άλλοι είναι λίγοι , μα κρατάνε στα χέρια τους το χρήμα.
Εμείς έχουμε τεράστιους αριθμούς αλλά δεν θα βαραίνουν χωρίς ενιαία οργάνωση.
Τελικά όλα είναι θέμα συσχετισμού δύναμης.
Ετσι λύνονται από πάντα τα σοβαρά ζητήματα.
Γι αυτό ίσως κάνω αυστηρή κριτική
στο youpayyourcrisis σε όσους έχουν την αφέλεια να πιστεύουν οτι μπροστά σε τόσο τρομακτικές δυνάμεις μπορούν να παίξουν με την τύχη του Ελληνικού Λαού.

grsail είπε...

Όλο και περισσότερο μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν έχεις πλήρως αντιληφθεί τι ακριβώς θα σημαίνει για τους πολίτες της Ευρώπης (και όχι μόνο, όπως συνηθίζουμε να λέμε) αν η ΕΕ δεν τα καταφέρει να μακροημερεύσει.

Έχω άδικο;

cynical είπε...

Δεν πιστευω οτι σε καποια στιγμη θα δοθει ενα συνθημα του τυπου "τους ζυγους λυσατε" και αμεσως μετα η ευρωζωνη θα διαλυθει στα εξ ων συνετεθη.

Οσο ομως θα βαθαινει η κριση, και οσο καποιες χωρες θα χρεοκοπουν, το μπες-βγες καποιων χωρων το βλεπω σαν πιο πιθανο σεναριο, οπως συνεβη και με το ΝΑΤΟ σε προηγουμενες εποχες.

grsail είπε...

Το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία σχέση με την ΕΕ.
Είναι μη συμβατά μεταξύ τους «ιστορικά μεγέθη».
Το NATO έλκει την καταγωγή του από την νίκη των ΗΠΑ επί της Ευρώπης κατά τον Β’ πόλεμο.
Η ΕΕ αποτελεί ιστορική συνέχεια υπέρ-χιλιετών οραμάτων.

γιου ντιγκ;

cynical είπε...

Αναφερθηκα στο ΝΑΤο σαν τακτικη. Το να μπορει να μπαινοβγαινει μια χωρα απο την ΟΝΕ, συζητειται και επισημως. Πριν απο κανενα εξαμηνο ηταν στην ημερησια διαταξη.

Επισης συζητηση περι εξοδου απο Ευρω γινεται και στη Γαλλια που δεν εχει τετοιο αμεσο προβλημα οπως η Ελλαδα.

Οταν υπαρχει ανοιχτη αμφισβητηση του τροπου λειτουργιας της ΟΝΕ, τα αποτελεσματα της οποιας δεν επιδεχονται αμφισβητηση, καθε σεναριο ειναι ανοιχτο. Ειδικα τωρα, σχετικα με τον τροπο που διαχειριζεται την κριση επιβαλλοντας παραλογη και εκτεταμενη λιτοτητα.

Αν το ΑΕΠ της ΕΕ/ΟΝΕ συνεχιζει να συρρικνωνεται για καμια πενταετια σερι, τοτε πολλα θα δουνε τα ματια μας.

οσο για μια απο τις συνεπειες ολοσχερους διαλυσης της ΕΕ, θα μπορουσε να ειναι και πολεμος. Αλλα, αποφευγω να διατυπωνω τοσο μακρινες εκδοχες, γιατι παντα πιστευω οτι τα ενδιαμεσα βηματα ειναι πολυ σημαντικα ως προς τις εξελιξεις.

ντιγκ?? Νο! Μου τελειωσαν τα φτυαρια! Τι ειναι ντιγκ??

grsail είπε...

Όπως και πριν θα επαναλλάβω με τον κίνδυνο να εκληφθώ ως ασυγχώρητα ενοχλητικός ότι ΟΝΕ και τα τοιαύτα είναι εντελώς ασύμβατα και υστερούν της ΕΕ σε νοηματικό και ιστορικό βάθος και βάρος.

γιου ντιγκ = you dig ? = Do you understand what I mean?

[ στην εποχή του IMF μια αγγλικούρα πότε πότε δεν βλάπτει :-) ]