Το χωριό Ποτέμκιν έμεινε στην Ιστορία σαν η επιτομή της large scale οργανωμένης εξαπάτησης. Ο στρατηγός Ποτέμκιν θέλοντας να προστατεύσει την Τσαρίνα Αικατερίνη από κρίση ευαισθησίας στο αντίκρισμα της ανθρώπινης γύμνιας και αθλιότητας στις νότιες επαρχίες της τσαρικής Ρωσίας, οπωσδήποτε όμως και το κεφάλι του, έστησε ένα ολόκληρο χωριό-σκηνικό, σαφώς υψηλοτέρων προδιαγραφών από τα υφιστάμενα, ένθεν και ένθεν του δρόμου απ’ όπου θα περνούσε. Δεν έχει σημασία αν η αναπαράσταση ήταν ρεαλιστική και αψεγάδιαστη, σημασία έχει ότι όλοι συμφώνησαν ότι ήταν τέτοια, ότι ήταν δηλαδή πραγματικότητα και όχι καραγκιόζ μπερντές.
Η παραπλανητική παρουσίαση της πραγματικότητας είναι μια συνηθισμένη πρακτική, η οποία ακολουθείται τόσο σε ατομικό επίπεδο με το μακιγιάζ και τα Wonder Bra σουτιέν, όσο και ευρύτερα με τις παπαρολογίες και τις δημοσκοπήσεις για παράδειγμα. Αλλά και πάλι το εύρος εφαρμογής της παραμένει περιορισμένο, στις δυτικές τουλάχιστον δημοκρατίες. Και τούτο όχι λόγω φιλανθρωπίας ή ανάδυσης ενοχικών συνδρόμων, όσο λόγω τής σε ικανοποιητικό βαθμό λειτουργίας της αντιπληροφόρησης, των δημοκρατικών αντανακλαστικών των πολιτών, αλλά και των θεσμών.
Προσπαθώ όσο γίνεται να μην καταπίνω τις λέξεις αμάσητες, γι αυτό και αποφεύγω να εκτίθεμαι στα τηλεοπτικά λύματα, για το λόγο ότι δεν προλαβαίνω να τα υποβάλω σε βιολογικό καθαρισμό και αντ' αυτών στρέφομαι στο γραπτό λόγο, ο οποίος δίνει όλο το χρόνο να τον επεξεργαστείς και να τον αποδομήσεις. Συνήθως αποφεύγω να πάρω τοις μετρητοίς φράσεις-κραυγές, φράσεις-πυροτεχνήματα overloaded με νοήματα, τα οποία μετά βίας αντιστοιχούν στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή αυτού που ονομάζουμε πραγματικότητα. Έτσι μετά δυσκολίας θα έπαιρνα κατά γράμμα τις αντιστοιχίσεις της σημερινής κατάστασης με τη χούντα του 1967, ή με τη γερμανική εισβολή του 1941. Ταυτίσεις όμως, που δικαιολογούνται πλήρως στα πλαίσια της πηγαίας έκφρασης της αγανάκτησης των πληττόμενων στρωμάτων απέναντι στους κυβερνήτες μας, ντόπιους και ξένους.
Απ’ όλα όμως τα προηγούμενα, τη διατύπωση ότι «η δημοκρατία σε θεσμικό επίπεδο έχει καταλυθεί» θα την έπαιρνα τοις μετρητοίς. Αν το κοινοβούλιο και ο Πρόεδρος, το στεφάνι και η κορώνα της Δημοκρατίας, αδυνατούν να εκπληρώσουν τα συστατικά σημεία του ρόλου τους, τότε ΝΑΙ η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει όντως καταλυθεί.
Το κοινοβούλιο ψηφίζει ένα σχέδιο νόμου που του έχει επιβληθεί απ’ έξω, και μάλιστα γραμμένο στ αγγλικά, γλώσσα που ελάχιστοι εκεί μέσα μπορούν και καταλαβαίνουν, πέρα από το επίπεδο του «I am a jerk». Άρα το κοινοβούλιο δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν κοινοβούλιο Ποτέμκιν.
Ο υπουργός Εργασίας συντάσσει θεμελιώδη Νόμο τον οποίο δεν φέρνει καν στη βουλή, ίσως επειδή ορθώς θεωρεί ότι η βουλή δεν υφίσταται ουσιαστικά, αλλά τον πηγαίνει για έγκριση και υπογραφή σε ένα Πρόεδρο, ο οποίος δεν μπορεί παρά, δεσμευμένος από το Σύνταγμα, να τον υπογράψει. Δηλαδή σε ένα Πρόεδρο, ο οποίος είναι και αυτός Πρόεδρος-Ποτέμκιν, δηλαδή, επί το λαϊκότερο Πρόεδρος «Μαϊμού».
Αν ο Πρόεδρος αρνηθεί να υπογράψει, τότε αυτό θα εκληφθεί ως συνταγματική εκτροπή, που θα επισύρει μεγάλες κατά το νόμο ποινές. Από τα συμφραζόμενα λοιπόν προκύπτει ότι και το Σύνταγμα είναι Ποτέμκιν, δηλαδή κι αυτό «Μαϊμού».
Αν επιφυλάσσουμε για τον εαυτό μας ρόλο ανώτερο των μαϊμούδων που μάς κατσικώθηκαν, ας κάνουμε τουλάχιστον το ελάχιστο:
Να στείλουμε επιστολές προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεύθυνση
http://www.presidency.gr/contact.htm (αυτόματο e-mail),
ή
ζητώντας του να μην εκδώσει τα Προεδρικά Διατάγματα για την εφαρμογή του Προδοτικού νόμου ν.3845/06-05-2010 με το ΔΝΤ, μέχρι να κριθεί η μήνυση για Εσχάτη Προδοσία από τη Δικαιοσύνη.
ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).
ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743…»
Ολόκληρη η μηνυτήρια αναφορά εδώ. Μπείτε με ένα κλικ.
Αναρτήσεις
25 σχόλια:
Η υγειέστερη αντίδραση-κατά τη γνώμη μου.
Τελικα ειναι "μαιμου" το Συνταγμα η΄ δεν ειναι; Διοτι σε αυτο στηριχθηκε το σκεπτικο της μηνυσης.
Kατα την αποψη μου ενα συνταγμα που προβλεπει τον προεδρο μονο να επικυρωνει διαταγματα, στερωντας του τη δυνατοτητα να τα γυριζει πισω, αμεσως εγειρει ευλογες αποριες για το τι πραγμα τον θελει και για το αν μας κοροιδευει.
Δλδ και μεσα στο συνταγμα υπαρχουν διαταξεις που στηνουν το θεατρικο παιχνιδι "Δημοκρατια". Απο κει και περα εκμεταλλευεσαι τις αντιφασεις του και προσπαθεις.
Γεια σου clouds in the mirror,
θα ηταν υγιης αν υπηρχε υγιης δικαιοσυνη, που θα το εκδκαζε σε ευλογο χρονο. Αν την εκδικασει σε τρια τερμινα, χαιρετα μας τον πλατανο.
Γιαυτο χρειαζονται και πιο αμεσες αντιδρασεις.
Μία διόρθωση, αν μου επιτρέπετε. Κακώς αναφέρεις τη Victoria's secret σαν παράδειγμα δηθενιάς. Είναι ο τύπος wonder-bra που έφερε τα κάτω -πάνω. Κυριολεκτικά.
swell
σπευδω να διορθωσω! Εμπιστευομαι την τεχνογνωσια σου.
Η αγνοια μου ως αποδειξη οτι το βλογ ειναι αυθεντικό και οτι δεν χρησιμοποει παραπλανητικά στοιχεια.
Καλησπέρα ,
διάβασα με πολύ προσοχή τις/την παραπομπή σου και την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα . Το λέω αυτό , γιατί , υποθέτω , δεν είμαι γνώστης , ότι αυτοί που σύνετάξαν αυτό το σύνταγμα κι αυτοί που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ κλπ , θα πρέπει να είχαν λάβει υπ' όψη τους ακόμα και αυτήν την παράμετρο , το να γίνουν δηλαδή τέτοιες κινήσεις αγωγών και μηνυτήριων αναφορών .
Νομίζω πως η γνώμη των συνταγματολόγων θα μέτραγε , αλλά ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΙ !
Τώρα για την ουσία του ζητήματος που έχει (?) προκύψει με τον Παπούλια .
Αναγνωρίζω ότι ως πιστός υπηρέτης του συστήματος που τον εξέλεξε στο ύπατο αξίωμα , είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τους κανόνες του . Αλλά , αν όπως λένε έχει την παραμικρή αμφιβολία (για να μην πω κάτι πολύ χειρότερο) για την αποτελεσματικότητα του προεδρικού διατάγματος , θα έπρεπε να αρνηθεί την υπογραφή του , αποδεχόμενος όλες τις συνέπειες που απορρέουν από μια τέτοια πράξη , παραίτηση , εκλογές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο . Δεν μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο θα πρέπει να αισθάνομαι ότι με χτυπάει στην πλάτη και μου ψιθυρίζει "υπομονή φίλε αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" , αφού διαφωνεί .
Εφ' όσον δεν το κάνει , αναλαμβάνει κι αυτός τις ευθύνες του .
Η ιστορία , θα θυμάται και αυτόν , μαζί με τον λομβέρδο και τον γιώργο παπανδρέου (επίτηδες με μικρό γράμμα το όνομα) .
Κι όταν λέω ιστορία , δεν εννοώ αυτή που συνήθως μας πλασάρουν .
Αν σκέφτομαι λάθος , να μου το πείτε .
Συμφωνω οτι αντιστοιχίσεις της σημερινής κατάστασης με τη χούντα του 1967 ειναι τραβηγμενες στα ορια δεν εχουν νοημα και αποπροσανατολιζουν.
Εξαλλου διαθετουν νωποτατη λαικη εντολη της μεγαλης πλειοψηφιας ασχετα αν τους εξαπατησαν.
Ενεργειες οπως της μηνυσης εχουν νοημα αν γινουν μαζικα σε επιπεδο χιλιαδων.Πραγμα ευκολοτατο.Ανατυπωνεις το κειμενο,πας σε οποιοδηποτε δικαστηριο και με κοστος 50 ευρω καταθετεις την μηνυση.Κατι που σκοπευω να κανω πρωι πρωι την Δευτερα.
"Άρα το κοινοβούλιο δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν κοινοβούλιο Ποτέμκιν."
Exairetiki paromoiosi kai poly swsti. Genika, to olo keimeno einai super! Eyge! Apla ta pragmata.
Cynical γι' αυτό χωρίς αξιοπρεπή οικονομικώς ζωή δεν είναι δυνατόν να υπάρχει δημοκρατία.
Και ταυτόχρονα να πως η οικονομία είναι ο πραγματικός Νόμος της κοινωνίας.
Κοίτα, η δημοκρατία έχει καταλυθεί από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να ιδιωτεύουν και να αδιαφορούν για τα κοινά. Δημοκρατία άνεφ πολιτών δεν υφίσταται!
Ε καιρός είναι να καταλυθεί και σε θεσμικό επίπεδο...
Συμφωνώ με τον τελευταίο φίλο...Μ' αυτήν την καραμέλλα έχουμε φάει πολλές φόλλες
Δημοκρετινία το κάναμε.
Κάθε αντίδραση σ' αυτό τον κατακλυσμό ανάλγητων και ιδοτελών πολιτικών αλλά και εγκληματικών για την χώρα και την Ευρώπη αποφάσεων είναι καλοδεχούμενη και επιθυμητή.
Στο grsail μπήκε αναδημοσίευση.
Γεια σου κ. "αμ"
Η δικαιοσυνη ως γνωστον δεν ειναι τυφλή και αδεκαστη. Δεν βγαζει αποφασεις εναντια σε αυτους που τη διοριζουν και την τρεφουν. Εκτος κι αν θελησουν να κανουν δικαστικο πραξικοπημα και να ριξουν την κυβερνηση, οποτε και θα ερμηνευσουν τους νομους αλλιως.
Το ιδιο ισχυει και για τον Παπουλια. Ας κανει κατι τωρα για να μεινει στην ιστορια. Ας αρνηθει να υπογραψει και να παραιτηθει.
Θα φυγει δαφνοστεφανομενος και θα καθισει να παιξει και λιγομε τα εγγονια του.
Ποσο καιρος ακομα του εμεινε γαι να τα χαρει;
γεια σου Αde gia
αν μη τι αλλο ας ασκηθει πιεση στον Παπουλια ωστε να μη υπογραψει.
Αν και τωρα ακουω οτι λογω σφοδρων αντιδρασεων μεσα στο Πασοκ, πιθανον ο Λοβερδος να φερει το νομοσχεδιο στη βουλη
Γεια σου Εκκεντρικέ!
Δες το σημερινο αρθρο του Κοτζια στην Κυρ. Ελευθεροτυπια για το ιδιο περιπου θεμα...
Καλησπερα Rider,
φυσικα δεν μπορει να υπαρξει δημοκρατια οταν υπαρχουν μεγαλες ανισοτητες μεσα στην κοινωνια. Αυτο θα σημαινε μανι-μανι ολιγαρχικη διακυβερνηση που κοιταει πως να μεταφερειπλουτο προς αυτη με ...δημοκρατικες διαδικασιες.
Εδω ομως μιλαμε για απογυμνωση κορυφαιων θεσμων με πραξικοπηματικο τροπο, εν μια νυκτι.
Αυτοι οι ανθρωποι, το λιγοτερο που πρεπει να κανουν, ειναι να εγκαταλειψουν τη χωρα. Αυτο που φοβαμαι ειναι οτι, ετσι οπως αποτελουν αναποσπαστο τμημα της ελιτ, δεν καταλαβαινουν καν τι κανουν. Ουτε που βρισκονται.
Ειναι η πρωτη κυβερνηση που εχει βαθια μεσανυχτα για το τι ειναι ελληνικος λαος και η οποια βρισκεται ετη φωτος μακρια απο την κοινωνια.
darthiir,
εδω εχουμε πραξικοπηματικες παραβιασεις. Δεν ειναι γενικα και αοριστα. Δεν ειναι συλλογικη ευθυνη. Εδω εχουμε πολυ συγκεκριμενες ατομικες ευθυνες.
grsail γεια σου,
ειναι και το κινημα "Δεν Πληρωνω". Οργανωνόμαστε, οργανωνόμαστε. Οπου μπορουμε να βαζουμε φρενο...
"...Ειναι η πρωτη κυβερνηση που εχει βαθια μεσανυχτα για το τι ειναι ελληνικος λαος και η οποια βρισκεται ετη φωτος μακρια απο την κοινωνια..."
Δείτε εδώ και μια ωραία οικογενειακή φωτό απ' το "Κολωνάκι":
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=19/06/2010&id=174563
Mην περιμενετε τιποτα παιδια απο τον Παπουλια,ειναι αφελεια,
σιγα τους Προεδρους της Δημοκρατιας που ειχαμε,τα ποσοστα δημοφιλιας τους δειχνουν ποσο υποαναπτυκτοι ειμαστε σαν λαος,
εβλεπε ο Παπουλιας τους Λιαπηδες,τους Ρουσοπουλους,τους Βουλγαρακηδες κ τουμπεκιαζοταν,
κ πιο πισω ειχαμε τον Στεφανοπουλο που ηταν βαμμενος Σημιτικος κ εβλεπε τους Ακηδες,τους Μαντεληδες κ τους Τσουκατους κ τουμπεκιαζοταν κ αυτος,
σιγα τους Προεδρους,
οργανα κ υπηρετες του Συστηματος ειναι.
Οσον αφορα τη νομικη πλευρα,μπορει να αναπεμψει ψηφισμενο νομοσχεδιο μια φορα ο Προεδρος,
αλλα οχι δευτερη,στη περιπτωση που το ξαναψηφισει η Βουλη κ του το ξαναστειλει.
Ασε που αποτελει κ συνθηκη του πολιτευματος,να μην το αναπεμπεμψει ουτε την πρωτη φορα.
Εχει ομως ενα πυρηνικο οπλο στα χερια του ο Προεδρος,στη περιπτωση που δεν ειναι προσκυνημενος,
την παραιτηση του,η οποια προκαλει εκλογες.Κ μετα ο πολιτης αναλαμβανει τις ευθυνες του.
Να ξαναθυμηθούμε τον μαρξισμό για την πολιτική και τις τάξεις
(1)
Σε μια ανάρτησή μου έκανα ένα σχόλιο με τίτλο «Η εργατική τάξη και οι φορείς της» (http://aristeripolitiki.blogspot.com/.
Σ αυτό πολύ συνοπτικά ανέφερα περίπου ότι η εργατική τάξη δημιουργεί τα όργανα της για να υπηρετήσουν τους σκοπούς της. Ήταν δε φανερό ότι τα όργανα της τάξης, δηλαδή τα παράγωγά της, σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να είναι ανώτερα απ την ίδια την τάξη που τα δημιούργησε, ούτε φυσικά να την αντικαταστήσουν μπορούν, ούτε να θέσουν τη τάξη που τα δημιούργησε στην υπηρεσία τους.
Κατέληγα δε ως εξής: «Τέλος οφείλουμε να καταλαβαίνουμε τις οργανώσεις της εργατικής τάξης ως όργανα της τάξης απολύτως υποταγμένα στο σκοπό της. Είναι "εργαλεία" τα οποία εργάζονται για τους δικούς της σκοπούς και όχι το αντίθετο. (…) Οι οργανώσεις είναι όργανα της τάξης ποτέ το αντίθετο. Αυτό σημαίνει απόλυτη υποταγή των οργανώσεων στους ρόλους για τους οποίους είναι ταγμένες»
Διαστέλωντας την ίδια (μαρξιστική) τοποθέτηση για κάθε τάξη, διαπιστώνουμε και με την αστική τάξη ότι δημιουργεί τους φορείς της, δηλαδή τα αστικά κόμματα, το αστικό κοινοβούλιο, την αστική δικαιοσύνη που θεσμοθετείται σαν «ανεξάρτητη», το αστικό κράτος με τους μηχανισμούς βίας ή διεκπεραίωσης, τον αστικό τύπο και φυσικά το θεσμικό , νομικό και ιδεολογικοπολιτικό εποικοδόμημα. Όλα στη υπηρεσία της αστικής τάξης δηλ. του κεφαλαίου. Ό,τι δεν μας κάνει σήμερα το απονεκρώνουμε, το αλλοιώνουμε το παραβιάζουμε ή και το καταργούμε. Ότι μας εξυπηρετεί το επαναφέρουμε το αγιοποιούμε το μετατρέπουμε σε σωτήρα του έθνους ,του κράτους, της κοινωνίας!
Με αυτό το πρίσμα αν δούμε τη λειτουργία των θεσμών του αστικού κράτους θα κατανοήσουμε καλά ότι οι σημερινές παραβιάσεις του πνεύματος του αστικού συντάγματος ή της κοινοβουλευτικής ηθικής και δεοντολογίας, ή της ίδιας της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, είναι εντελώς φυσικές αφού «έτσι επιτάσσουν οι καιροί». Αυτό το ακούμε με τις φράσεις δικαιολογίας ότι, έχουμε κρίση, τι να κάνουμε, «πάνω από όλα είναι η σωτηρία της πατρίδος»!!!
Να ξαναθυμηθούμε τον μαρξισμό για την πολιτική και τις τάξεις
(2)
Στο όνομα της κρίσης και της πατρίδος (του κεφαλαίου) δικαιολογούνται για το σύστημα τα πάντα. Ένας εθισμός της ταξικής εξουσίας που η προέκτασή του φτάνει στον φασισμό αλλά για την ώρα εξαντλεί την εφεδρεία του κοινοβουλευτισμού. Αν αυτός δεν αντέξει, αν αυτός σταθεί εμπόδιο πλέον στα επόμενα πολύ σκληρά σχέδια της οικονομικής εξουσίας, τότε θα καταργηθεί και αυτός στο όνομα της «πατρίδος» βεβαίως – βεβαίως… Παντού και πάντα τα ίδια συμβαίνουν. Όσο για τον αναγκαίο εχθρό (το αντίθετο που Ποτέμκιν) τον βρίσκουν αμέσως ή τον δημιουργούν, ούτε εδώ έχουν πρόβλημα.
Τώρα αν περιμένουμε τον πρόεδρο της δημοκρατίας να αντικαταστήσει τη δράση των μαζών και των εργαζομένων και να πει αυτός το «ΟΧΙ» στο αντεργατικό Π.Δ. ενώ θα έπρεπε να το επιβάλει ο λαός στους δρόμους, μάλλον κοιμόμαστε ύπνο βαθύ.
Ο πρόεδρος, ο όποιος πρόεδρος, θα έλεγε όχι μόνο αν, ζυγίζοντας τις λαϊκές αντιδράσεις ή τον ξεσηκωμό, εκτιμούσε ότι η εκτελεστική εξουσία ξεπέρασε τα όρια αντοχής του συστήματος και για να το προστατεύσει από μεγαλύτερο κακό, θα έλεγε το «όχι». Μόνο με αυτή την έννοια θα λέγονταν το «όχι» του. Και φυσικά θα το έλεγε για να δώσει ανάσα στο σύστημα και να παράξει άλλη μεθοδολογία για την ίδια λύση και τον ίδιο σκοπό (το είπε δειλά – δειλά στον Λοβέρδο αλλά οι μάζες "έλειπαν" από το ζύγι του και δεν εκτίμησε ότι το σύστημα κινδυνεύει για να το πει ορθά κοφτά…).
Αντίθετα από τον πρόεδρο, αν οι λαϊκές μάζες ανέτρεπαν με τη δύναμή τους το αντεργατικό Π.Δ., θα το έκαναν για να ανοίξουν το δρόμο σε μια άλλη γενικότερη πολιτική κατά του συστήματος, όχι για να του δώσουν ευκαιρία να δοκιμάσει τον ίδιο στόχο με άλλη μεθοδολογία και πολιτική. Μιλάμε για ποιοτική διαφορά.
Πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει ένα ισοζύγιο των αστικών μορφών διακυβέρνησης. Ανάλογα με την κρίση, την οξύτητα των ταξικών και πολιτικών συγκρούσεων και τα αδιέξοδα του συστήματος, εφαρμόζουν και το αντίστοιχο σύστημα πολιτικής διαχείρισης (διακυβέρνησης) και δεν έχουν κανένα ενδοιασμό αν είναι δημοκρατία, ημιδημοκρατία, καλυμμένος ή απροκάλυπτος φασισμός. Αυτό το προσδιορίζει η ανάγκη του συστήματος και όχι οι νόμοι και οι θεσμοί που το ίδιο οικοδομεί για να εξυπηρετήσει καλύτερα τους σκοπούς του. Κοινώς το σύστημα (κεφάλαιο) τα έχει όλα κουρελόχαρτα αν αυτό απαιτεί το συμφέρον του. Και μη ψάχνετε τη λύση σε κανένα σύνταγμα. Όλα είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών μαχών είτε σε επίπεδο τάξεων είτα σε επίπεδο πολιτικής.
Για να μην περαξηγούμεθα, δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη για τίποτε, μιας και τα κοινωνικά φαινόμενα είναι αποτελέσματα των ακολουθούμενων πολιτικών. Ατομικές – ξεατομικές οι ευθύνες, δημοκρατία δεν υφίσταται ούτως ή άλλως σήμερα!
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ!
Δημοσίευση σχολίου