Φαντάζομαι ότι ο περισσότερος κόσμος έχει την εντύπωση ότι δεν έχει δει ποτέ του φασίστα από κοντά. Ότι ο φασίστας είναι ένα συγκεκριμένο ανθρωποειδές, με συγκεκριμένη περιβολή και κόμη, με μόρφωση πολύ πιο κάτω του μετρίου, που κατοικοεδρεύει σε λαϊκές γειτονιές, πάντα μακριά φυσικά από τις δικές του, και ο οποίος εφορμά με ξίφη και πελέκεις σε άλλες εξ ίσου λαϊκές γειτονιές εναντίον άλλων λαϊκών ανθρώπων, έχοντας σαν δικαιολογίες το διαφορετικό αίμα, και τις δουλειές που τού τις παίρνουν. Δεν χρειάζεται να τονίσουμε ότι φασίστες δεν υπάρχουν για παράδειγμα στην Εκάλη, ούτε έχει περάσει ποτέ απ’ το μυαλό τους να εκστρατεύσουν κατά κει.
Ο φασισμός αναγεννάται πάντα σε περιόδους κρίσης, αναδουλειάς και φτώχειας, σε περιόδους όπου ανθίζει η αβεβαιότητα και η απελπισία, η απελπισία που μετατρέπεται σε μίσος, και το μίσος που στρέφεται ενάντια σε ομοίους, με τους οποίους δεν χωρίζει τίποτε άλλο παρά η δουλειά που λείπει. Όλες οι υπόλοιπες διαφορές εφευρίσκονται στο δρόμο. Πολύ κοντόθωρη στ’ αλήθεια λογική, να μην μπορείς να εντοπίσεις τον εχθρό που κάνει τις δουλειές και λείπουν, αλλά είπαμε, λείπει η μόρφωση, η καλλιέργεια και η παιδεία. Δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη εγκεφαλική επιδεξιότητα για ν’ αρχίσεις να κατηγορείς τον πλησίον που σε ανταγωνίζεται, ενώ, πώς να το κάνουμε, χρειάζεται μια κάποια στοιχειώδης νοητική ικανότητα για να μπορείς να φανταστείς κάποιες αιτιακές σχέσεις που πάνε λίγο πιο μακριά απ’ τον πλησίον.
Οι κοινωνικές συνθήκες σήμερα δεν είναι και πολύ διαφορετικές απ’ ότι στη Γερμανία του ‘30. Τα ίδια ποιοτικά κοινωνικά χαρακτηριστικά που συναντάμε εκεί, τα βλέπουμε και σήμερα μπροστά μας. Είναι κοινοτοπία να πούμε ότι φασίστας δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι, όπως και κοινοτοπία είναι να πούμε ότι φασίστας δεν γίνεσαι από τη μια στιγμή στην άλλη. Το μίσος είναι σαν ένας ιός (πού είσαι Χριστάκη με τα δίκτυά σου να το μελετήσεις), που διασπείρεται από ομάδα σε ομάδα, ταυτόχρονα με τον κοινωνικό υποβιβασμό και την εκπτώχευση της κάθε μιας. Όσο και νέα στρώματα θα κατακρημνίζονται από τη θέση τους και όσο θα χάνουν τη σιγουριά που απολάμβαναν, τόσο και ο ιός του φασισμού θα βρίσκει πρόσφορο έδαφος να θεριεύει και να εξαπλώνεται. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ένα από τα πρώτα θύματα των κρίσεων είναι και η Δημοκρατία, η οποία αλώνεται τόσο από τους κυβερνώντες που ολισθαίνουν προς τον ολοκληρωτισμό, όσο και από τους πολίτες οι οποίοι όλο και πιο πολλοί τείνουν να υποκύπτουν στο δέλεαρ του μίσους και μέσω αυτού, του φασισμού. Οι Γερμανοί της Βαϊμάρης που συναινούσαν στο διωγμό των αλλοφύλων δεν ήταν όλοι τους περιθωριακοί και απόβλητοι, αλλά μια χαρά οικογενειάρχες, που μέχρι πρότινος είχαν και αρχές και αξίες. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.
Εμείς οι έλληνες είχαμε την ψευδαίσθηση ότι δεν ήμασταν ρατσιστές και μισάνθρωποι, μέχρι τη στιγμή που οι πρώτες βάρκες ξέβρασαν στις ακτές μας τους πρώτους σκουρόχρωμους μετανάστες Δεν χρειάζεται να το αρνούμαστε πλέον, τα γεγονότα τα ίδια και οι μετανάστες οι ίδιοι, καθημερινά μάς διαψεύδουν.
Η καχυποψία, και η μνησικακία έχουν αρχίσει να θεριεύουν εδώ και καιρό στην πολιτεία μας. Δύσκολο πια να το κρύψεις ότι οι γλώσσες του μίσους, όπως οι φλόγες της φωτιάς που εξαπλώνονται αβίαστα στα διπλανά χωράφια, έχουν αρχίσει ήδη να γλύφουν και κάποια παραπάνω στρώματα, τα οποία σπεύδουν πανικόβλητα να βρούνε τον εχθρό που τούς απειλεί στο διπλανό τους, στον συνάδελφο και τον γείτονα. Μια ο γείτονας απ’ απέναντι που τους κλέβει στο ζύγι, μια ο γείτονας από κάτω που αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο, μια η γειτόνισσα που δεν δουλεύει σαν σκυλί γιατί προτίμησε να κάνει παιδιά, μια η άλλη γειτόνισσα που βγήκε στη σύνταξη νωρίς γιατί έχει ανήλικα παιδιά να φροντίσει, και ξάφνου ο αέρας πάνω από την πόλη γέμισε δηλητήριο και οι κήποι μας οχιές. Φαρμάκι στάζουν τα στόματα, κι οι πένες βιτριόλι.
Κακό πράγμα η ανασφάλεια, κακό πράγμα να κινδυνεύεις να χάσεις τη δουλειά σου, αλλά βρε διάολε ας σηκώσουμε το αλλήθωρο βλέμμα μας, που μας το κόντυνε κι αυτό η τηλεόραση μαζί με το μυαλό μας, και ας στοχεύσουμε λίγο μακρύτερα και ας ψάξουμε να βρούμε εκεί τον εχθρό που μας απειλεί. Δεν υπάρχει καλύτερο λίπασμα από το μίσος για να θεριέψει ο φασισμός. Και τέτοιο υπάρχει μπόλικο στις μέρες μας, κι όχι από κάποιους περιθωριακούς σε κάποια χαμόσπιτα στην περιφέρεια, αλλά από κάποιους καθ’ όλα ευυπόληπτους στις καθ’ όλα ευπρεπείς γειτονιές μας.
ΥΓ. Για τον "Εθνολαικισμό" και τη Μνησικακία, δείτε μια ανάλυση στο blog: nosferatos
Αναρτήσεις
18 σχόλια:
Επίσης να προσθέσω ότι ο φασισμός δεν είναι πάντα καθολικός, ούτε στις απόψεις ούτε στην εκφορά του. Όσο αντιφατικοί είναι οι άνθρωποι ως προσωπικότητες, άλλο τόσο μπορεί να συνυπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο δημοκρατικές αντιλήψεις με ψήγματα φασισμού. Τι να πεις, people never cease to amaze me...
Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται παντού
Γνώρισα τον φασισμό σε όλα τα επίπεδα και εκφάνσεις του από τη δεκαετία του ’50. Δεν ήταν μια παρασπονδία συμπεριφοράς. Ήταν βαθιά οργανωμένη ιδεολογία, πρακτική, συμπεριφορά και πολιτική. Άλλοτε γενική και άλλοτε επί μέρους. Όμως είχε πάντα μια πηγή, ένα συνδετικό νήμα και πολλές εκφράσεις.
Θυμάμαι βασανιστές, δασκάλους, μορφωμένους, χαφιέδες, καθηγητές, άξεστους όλοι ένας αχταρμάς να αναμασούν τα ίδια επιχειρήματα άλλος σε λούμπεν γλώσσα και άλλος σε… φιλοσοφικό επίπεδο. Ε, και έναν βασανιστή – φιλόσοφο – δολοφόνο με παράσημο ανδρείας για τη δολοφονία(!!!) στη Θες/νίκη θυμάμαι να κάνει θεωρίες περί κομμουνισμού κλπ, κλπ!
Σκοτεινές εποχές που κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τι απίστευτη έκταση παίρνει όταν αρχίζει και γίνεται κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική.
Δεν προκύπτει φυσικά ξαφνικά. Ολόκληροι μηχανισμοί του κράτους τον προετοιμάζουν για να βρει έδαφος. Διαβάζω παρακάτω από εφημερίδα του Φεβρουαρίου ότι το 2ο «Τμήμα Ασφάλειας Κράτους και Πολιτεύματος» κλήτευσε πέντε συνδικαλιστές, που πρωτοστάτησαν στις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στη απόλυση του εργαζόμενου από τα πολυκαταστήματα «Τζάμπο».
Ποιο είναι το περίεργο; Ότι η νομοθεσία εν καιρώ δημοκρατίας νομοθετεί με τέτοιο τρόπο ώστε η μετάβαση στο φασισμό να μια είναι απλή διαδικασία. Σύμφωνα με το Π.Δ. 1/10-1-01 (ΦΕΚ 1 Α΄) στο Άρθρο 15 αναφέρει στις αρμοδιότητες της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας «την πρόληψη και καταστολή κάθε ενέργειας που στρέφεται κατά της ασφάλειας του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Στο πλαίσιο αυτό προβαί¬νει ιδίως στην αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση πληροφοριών και στοιχείων για τη δράση ατόμων ή οργανωμένων ομάδων που ενεργούν πράξεις που στρέφονται κατά της ασφάλειας του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος ή πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων, καθώς και στην παρακολού¬θηση των δραστηριοτήτων αυτών».
Όποιος δεν κατάλαβε, οι απεργοί έχουν ήδη μετατραπεί σε «άτομα που ενεργούν πράξεις που στρέφονται κατά της ασφάλειας του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος»!!! Μετά από αυτό μπορούν να αναλάβουν δράση τα νέα ΕΣ-ΕΣ.
Φυσικά πολλές είναι οι ατομικές αιτίες για να διολισθήσει κάποιος στο φασισμό. Περιγράφονται ήδη κάποιες στην ανάρτηση εγώ θα προσθέσω την μικροαστική ανασφάλεια και βιασύνη των μεσαίων στρωμάτων που ενίοτε είναι πολύ επικίνδυνη τροφοδότης του φασισμού.
Η γενεσιουργός αιτία του φασισμού όμως βρίσκεται στον τρόπο αναπαραγωγής του κεφαλαίου και όχι σε πολιτικές ιδιοτροπίες ή ατομικές επιλογές. Αυτές έρχονται ως συνέπειες δεν είναι οι αιτίες.
Από την ανάρτησή μου «Η γενεσιουργός αιτία του φασιστικού φαινομένου» (18/02/2008) στο http://aristeripolitiki.blogspot.com/ αναφέρω:
Ο φασισμός επιδιώκει να παρουσιάσει μια νέα οργάνωση της κοινωνίας όπου ο καθένας θα έχει «τη θέση που του αρμόζει» (…) Σε επίπεδο οικονομίας ο φασισμός σημαίνει αποκατάσταση της ανεξέλεγκτης εξουσίας του κεφαλαίου πάνω στην εργασία και σε επίπεδο πολιτικής αυτονομείται ως απόλυτη και ανεξέλεγκτη πολιτική εξουσία πάνω στο λαό.
Η αποκατάσταση των δικαιωμάτων της μονοπωλιακής αστικής τάξης γίνεται για να βελτιωθεί εθνικά και παγκόσμια το ποσοστό κέρδους και η αποδοτικότητα του κεφαλαίου τα οποία «επλήγησαν» από τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα. Εξ’ ου και η μετά βδελυγμίας καταπάτηση αυτών των δικαιωμάτων από κάθε φασίζουσα τάση.
Πηγή του φασισμού λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο παρά η τάση για αποκατάσταση του ανεξέλεγκτου δικαιώματος της μονοπωλιακής αστικής τάξης να διευθύνει τη κεφαλαιοκρατική οργάνωση της κοινωνίας σε ένα εξελιγμένο επίπεδο οργάνωσης των παραγωγικών δυνάμεων. Υπ’ αυτή την έννοια δεν είναι δυνατή η εξαφάνιση του φασισμού ως φαινόμενο με πολιτικά μέσα παρά μόνο με την εξαφάνιση του ίδιου του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Παρ’ ότι ο φασισμός αποτελεί πάντα τη πίσω λύση και το κρυφό όνειρο της μονοπωλιακής αστικής τάξης, εν τούτοις χρησιμοποιείται κατά κανόνα μόνο ως έσχατη λύση…
Λίγο άσχετο αλλά δείτε το και καλή διασκέδαση
http://www.greekpayback.com/
Καλημέρα Cynical, εξαιρετική ανάρτηση.
Και ενώ το αυγό του φιδιού έχει αρχίσει να σκάει, η σοφή κυβέρνησή μας, ενοχοποιεί ομάδες, δημοσιεύει ονόματα καταζητουμένων, ψηφίζει άρθρα αμοιβής σε περίπτωση που ο ένας δώσει τον άλλο, ΚΑΝΕΙ ΔΗΛ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΩΣΤΕ ΤΟ ΦΙΔΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΑΓΚΩΣΕΙ !
Εγκληματίες !....
Νομίζω, πως ένα από τα πράγματα που μπορούν ίσως να του αντισταθούν, είναι ο σεβασμός προς εαυτόν και άλλους....
Γεια σου @k1,
εχω τη διαισθηση οτι κανενας δεν θα το παραδεχτει ποτε στον εαυτο του.Επισης μεταξυ διακηρυξεων και πραξης υπαρχει παντα μεγαλη αποσταση.
Ειμαι πολυ επιφυλακτικη οταν το μισος απο ατομικη συμπεριφορα, που παντα ενυπηρχε σαν ανθρωπινο χαρακτηριστικο, παιρνει συλλογικη διασταση και εναποτιθεται σε μια συγκεκριμενη κοινωνικη κατηγορια, σαν εξιλαστηριο θυμα.
Η συλλογικοτητα σημερα ειναι μονο στο ρητορικο επιπεδο.
Στεργιο,
υπαρχει και ομως ενας ολοκληρος ενδιαμεσος μηχανισμος που κινητοποιειται στο ιδεολογικο επιπεδο ωστε οι επιθυμιες της αστικης ταξης να μετασχηματισθουν σε συγκεκριμενες ατομικες συμπεριφορες του πληθους. Εμενα μ' ενδιαφερουν περισσοτερο τα ενδιαμεσα αυτα βηματα
Καπου το ειχα δει χθες Κυριακο το παιχνιδι. Ειναι οπως τοτε με το παπουτσι εναντια στον Μπους.
Προσπαθησα να το παιξω, αλλα αδυνατον να τους πετυχω!
Γεια σου θαναση,
να σου πω αυτο με την αμοιβη των φοροχαφιεδων, δυσκολο να πιασει. Διοτι η αμοιβη θα δινεται μονο επι του ποσου που τελικα εισπραχτηκε. Το ποσο αυτο ειναι πολυ μικροτερο συνηθως του αρχικου, και επιπλεον με τα δικαστηρια κλπ, που παρεμβαλλονται χρειαζεται χρονος 6-8 χρονια.
Ζησε Μαη να φας τριφυλλι!
Αφου δεν θα δουλεψει το δελεαρ αυτο, γιατι το νομοθετει και ξεφτιλιζεται;
Ποσο ανοητοι ειναι και επι πλεον!
Σοφια,
και απο πού θα διδαχτουν το σεβασμο;;
Δυστυχώς ο φασισμός έχει πολλές πτυχές. Μία από αυτές είναι και ο φανατικός εθνικισμός. Έχω την κακιά συνήθεια να διαβάζω το φόρουμ των Νέων. Κάτω άπο κάθε είδηση υπάρχει σχολιασμός. Λοιπόν, αυτά που διάβασα κάτω από την είδηση της επίθεσης στον στολίσκο της ελευθερίας πολύ απλά, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ. Αισθάνομαι ντροπή που υπάρχουν ανάμεσα μας τόσοι φασίστες. Και είναι πάρα πολύ, πιστέψτε με.
Οι αριστεροί φασίστες (υπάρχουν και τέτοιοι...) δεν είναι πολλοί και δεν ακούγονται τόσο.
Πιο παλιά είχα γράψει(και στις ομόκεντρες διαδρομές και στο δείμο του πολίτη) σχετικά την κοινωνία του μίσους στην οποία ζούμε και τις φοβίες μου για το μέλλον καθώς ότι η οικονομική κρίση ενισχύει τις ακροδεξιές αντιλήψεις.
cynical,2 ειναι οι συνιστωσες του ζητηματος που θετεις,ετσι οπως το βλεπω εγω τουλαχιστον,
1)Το καθεστως, που μεσω της "κοινωνικης αυτοματοποιησης",[ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ Κ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΡΕΠΠΑ],απευθυνεται στα πιο πρωτογονα κ σαρκοβορα κομματια του ψυχισμου μας,στρεφοντας τον εναν εναντιον στον αλλον,υποδαυλιζοντας τον φθονο μεσα μας,για να μη στραφουμε εναντιον των πρωταρχικων υπευθυνων της δημοσιονομικης καταρρευσης,
2)κ η παραδοχη οτι ο φθονος κ η μνησικακια υπαρχουν μεσα μας,ως αρχεγονα κομματια του ψυχισμου μας.
Κ οτι για να τα αντιμετωπισουμε,πρεπει πρωτα να τα ομολογησουμε.
Εκει που καταληγω δηλαδη ειναι οτι ολοι ειμαστε "εν δυναμει φασιστες",
ολοι μπορει να παρασυρθουμε απο τα κατωτερα συναισθηματα μας,
κ για αυτο,
ο αγωνας εναντιον του εκφασισμου,
[που στην τελικη δεν ειναι τιποτα αλλο παρα ο κακος μας εαυτος],
οφειλει να ειναι διαρκης.
Διπλο το πεδιο του αγωνα λοιπον,
κ επιβεβλημενη η αντισταση κ στον εξωτερικο(εξουσια) κ στον μεσα(αρχεγονος φθονος}εχθρο.
Nα διορθωσω κατι,δεν υπαρχει "κοινωνικη αυτοματοποιηση" φυσικα,αλλα "κοινωνικος αυτοματισμος"
Alexandros
ειπαμε ατομα ρατσιστικης και φασιστικης νοοτροπιας ειναι μεσα σε καθε κομμα.
Δήμο,
πολυ ωραια κειμενα!
celin,
θα ελεγα οτι το να μισεις καποιον στο περιβαλλον σου ειναι ενα ατομικο συναισθημα που προβαλλεται καλά ή κακά, σε συγκεκριμενο αποδεκτη.
Το προβλημα αρχιζει να δημιουργειται οταν ολα αυτα τα μιση αρχιζουν να ομαδοποιουνται και να προβαλλονται σε συγκεκριμενες κοινωνικες κατηγοριες. Σημερα βλέπουμε να εκδηλωνονται τασεις τετοιου συλλογικου μισους, λησμονώντας οτι αυτοι προς τους οποιους εκτοξευεται υφιστανται την ιδια ακριβως εκμεταλλευση και οτι ειναι εν δυναμει συμμαχοι.
Τωρα ειδα αυτο το εξοχο κειμενο σου και το αναδημοσιευσα
http://nosferatos.blogspot.com/2010/08/cynical_28.html
Ευχαριστω για την αναφορά στον Εθνολαικισμό που ειναι - η μπορει να Ηταν και ενας προδρομος του Φασισμου και που στην Θεσσαλονικη τον εχουμεφαει στη μαπα εδώ και εικοσι χρονια
Δημοσίευση σχολίου