Οι δυο επιτυχημένες εξεγέρσεις, πρώτα στην Τυνησία και μετά στην Αίγυπτο, που απ' ότι όλα δείχνουν θα είναι κι αυτή επιτυχημένη, πέρα από τις διαφορές τους, μοιράζονται και αρκετά κοινά στοιχεία, τα οποία εντοπίζονται όχι στο παρόμοιο κοινωνικο-πολιτικό υπόβαθρο των εν λόγω χωρών, αλλά στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκαν
Μέχρι τώρα διαδεδομένη ήταν η πεποίθηση ότι κανένα απολυταρχικό καθεστώς δεν μπορεί ν' ανατραπεί αν δεν υπάρχει από κάτω μια οργανωμένη και συνεκτική αντιπολίτευση, κι επειδή σε απολυταρχικά, ή ψευδο-δημοκρατικά καθεστώτα η αντιπολίτευση είναι εκ προιμίου ανύπαρκτη, η πίστη αυτή ήταν καλά εδραιωμένη.
Μέχρι πριν λίγες μέρες, όμως. Η αντιπολίτευση στην Τυνησία ήταν από τις πιοαποδυναμωμένες στον αραβικό κόσμο, χωρις τα τρία μικρά κόμματα από τα οποία απαρτίζεται και το εξόριστο ισλαμικό κόμμα, να έχουν παίξει κάποιο ρόλο στην άσκηση πίεσης προς την μέχρι πρότινος κυβέρνηση του Μπεν Άλι. Το ίδιο συνέβη και με τις εργατικές ενώσεις και τα επαγγελματικά συνδικάτα, τα οποία δεν είχαν τη δυνατότητα να αναπληρώσουν το οργανωτικό κενό. Η εξέγερση ήταν αυθόρμητη, μαζική και ανοργάνωτη. Και παρά ταύτα επίμονη και αποτελεσματική.
Τα πράγματα εξελίχθηκαν πάνω στο ίδιο πάνω κάτω μοτίβο και στην Αίγυπτο. Οι δρόμοι πλημμύρισαν αυθόρμητα από νέους, σε απάντηση των εξεγερμένων ομηλίκων τους στην Τυνησία, με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, το κυριότερο αντιπολιτευτικό κόμμα, να παραμένουν αναποφάσιστοι στο σκοτάδι για αρκετές μέρες μετά και να τρέχουν στο κατόπι να προλάβουν.
Η αντιπολίτευση από δω και μπρος, κάτω από την πίεση των γεγονότων θα επισπεύσει τις διαδικασίες και θα καταφέρει να συγκροτηθεί εντός των προθεσμιών. Άλλωστε, δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς.
Βέβαια, και των Τυνησιων και των Αιγυπτίων τους πήρε κοντά τριάντα χρόνια για να καταλάβουν ότι μια ανατροπή μπορεί να συμβεί και αντίθετα απ' ότι λένε τα βιβλία με τη θεωρία. Εμείς εδώ τι λέμε; Τι θα ψηφίσουμε; Θεωρία ή Πράξη;
Αναρτήσεις
13 σχόλια:
Δε φαίνεται να διαφωνούμε στο συγκεκριμένο πολύ προσεκτικά διατυπωμένο post. Ωστόσο, το ζήτημα των εξεγέρσεων δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην "επιτυχία" με τα ως τώρα δεδομένα. Θέλει πολύ προσοχή πριν αποτιμήσουμε την τελική επιτυχία. Ετοιμάζω κάτι σχετικό (μάλλον για αύριο) που βλέπει με επιφύλαξη τις εξελίξεις, αν όχι με φόβο.
Προς το παρόν κυριαρχεί η θεωρία, ή μάλλον οι θεωρίες. Σαν τους Monty Pythons στη Ζωή του Brian, όπου τσακώνεται το "Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης" με το Απελευθερωτικό Μέτωπο της Παλαιστίνης
Καλό είναι να μάθουμε την σημασία της λέξης αλληλεγγύη. Όχι μόνο προς αυτούς που είναι στο ίδιο κόμμα με μας. Ή στο ίδιο συνδικάτο. Ή μόνο στους Έλληνες...
στο μπλοκ www.katotokerdos.blogspot.com υπαρχει μια "αναλυση" περι του θεματος που λεει περιπου , οτι αυτες οι χωρες λειτουργουν σαν ενα ειδος αμορτισερ οταν παρουσιαζονται κρισεις στις καπιταλιστικες μητροπολεις...
H ελλειψη οργανωσης και συνοχης στην Αντισταση,cynical,γοητευει αλλα ειναι κ επικινδυνη.Δεν εχω καμια εμπιστοσυνη στα χουντοκαναλα,αλλα αυτο δε σημαινει οτι λενε παντα παραμυθια:οσα μαθαινω για πλιατσικα,για συμμοριες που καθαριζουν ο,τι βρουν μπροστα τους,για χαος και βια ανεξελεγκτη κ οχι στοχευμενη,
εμενα με τρομαζουν περισσοτερο απο οτι με γοητευουν.
Βεβαια,αν δε σπασεις αυγα,δε φτιαχνεις ομελετα,για να γυρισει ο ηλιος θελει δουλεια πολυ, κτλ.
Αδιεξοδος.
Λιτοτητα για τα επομενα 1000 χρονια προαναγγελλεται εδω.
Φτωχεια κ εξοντωση απο τα τσιρακια των τοκογλυφων,αφιερωμενες στον λαο με πολυ αγαπη.
Με ελικοπτερα απο μονος του δεν εφυγε κανενας τυραννος,
τελικο συμπερασμα:αφουγκραζομαστε ο ενας τον αλλον
και οργανωνομαστε χωρις αποκλεισμους.
Τι να πω,δε ξερω,σκουρα τα πραγματα,ρευστα τα συμπερασματα.
Aν μεινουμε στη θεωρια που λες,τα μπλα μπλα και τις υπεραναλυσεις,
τη βαψαμε,
αν παμε με ανοργανωτη γροθια εναντια στο μαχαιρι,
θα γεμισουμε κομμενα χερια κ στρατιωτικους νομους.
μα celin
γιαυτο εφερε τα δυο αυτα παραδειγματα. Για να δειξω οτι καθε αλλο συμβαινουν αυτα που φανταζεσαι.
Στην Τυνησια σχηματιστηκε μεταβατικη κυβερνηση, και ο κοσμος απο κατω δεν φευγει αν δεν φυγουν ολοι οι προηγουμενοι υπουργοι. Σε λιγους μηνες θα γινουν εκλογες.
Στην Αιγυπτο, ο ΕλΜπαραντει πηρε το Ok απο τους αδελφους μουσουλμανους να διαπραγματευτει για τη μεταβαση.
Εχεις δικαιο ομως οτι καμια ανατροπη δεν γινεται χωρις αιμα. Αλλα αυτο θα συμβει ειτε στοιχηθεις πισω απο μια "πρωτοπορεια" ειτε ετσι αυθορμητα,
Αλλο αυθορμητα ομως κι αλλο χαοτικα.
Eυχομαι να εχεις δικιο για το "αλλο αυθορμητα κ αλλο χαοτικα",
οπως ευχομαι να μη συμβαινουν αυτα που φανταζομαι.Πολυ πιθανον να ειναι ακριβως οπως τα λες κ εγω να τη πατησα επηρεαζομενος απο τα χουντοκαναλα.Αλλωστε,εχουμε ολοι καταλαβει πια οτι αυτος ειναι ο σκοπος τους:να εκφοβιζουν.
"Μέχρι τώρα διαδεδομένη ήταν η πεποίθηση ότι κανένα απολυταρχικό καθεστώς δεν μπορεί ν' ανατραπεί αν δεν υπάρχει από κάτω μια οργανωμένη και συνεκτική αντιπολίτευση, κι επειδή σε απολυταρχικά, ή ψευδο-δημοκρατικά καθεστώτα η αντιπολίτευση είναι εκ προιμίου ανύπαρκτη, η πίστη αυτή ήταν καλά εδραιωμένη."
Η πιστη αυτη ηταν πιστευω διαδεδομενη μεχρι την πτωση του Τσαουσεσκου, που εγινε αυθορμητα χωρις να υπαρχει οργανωμενη αντιπολιτευση.
ο ΕλΜπαραντει είναι ο άνθρωπος που έχει βρεί η Δύση για να γίνει μια τέτοια "αλλαγή" ώστε όλα να συνεχίζονται όπως πρίν.
Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είναι ένα υπερ-συντηρητικό κόμμα που χρόνια τώρα προσπαθεί να αποσπάσει την εύνοια των Αμερικάνων και να τους πείσει ότι θα τα καταφέρει καλύτερα απο τον Μουμπάρακ στην εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων
Δυστυχώς συμφωνώ με τον Στέργιο:
http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/01/blog-post_28.html
Και κάτι άλλο:
100 (τουλάχιστον) νεκροί και 2.100 (τουλάχιστον) τραυματίες για να ταρακουνηθεί το σύστημα μιας χώρας 80 εκατομυρίων.
Άραγε στην Ελλάδα των 11 εκατομυρίων χρειάζονται 14 νεκροί και 300 τραυματίες ?
NP
O elbaradei, πιθονον να μην ειναι ο εκλεκτος των αμερικανων, Αυτην την εντυπωση ειχα και γω, αλλα ειχε αντιπαρατεθει μαζι τους για τα χημικα οπλα του Ιρακ. Και σε αλλες περιπτωσεις που τωρα δεν θυμαμαι.
Μου εκανε επισης εντυπωση πως σημερα υπερασπιστηκε τους αδελφους μουσουλμανους, και οτι οι τελευταιοι τον εμπιστευονται.
Γιατι λες οτι θελουν να αποσπασουν την ευνοια των αμερικανων; Δεν ειναι η κοιτιδα της Χαμας και της Χεσμπολαχ;
Οσο για τους 14 νεκρους αφαιρεσε ηδη τους 4 (Γρηγοροπουλος+3 της Μαρφιν).Στην ιδια σκηνη ανηκουν ολοι αυτοι.
Παντως οι καιροι δεν ευνοουν βελουδινες επαναστασεις. Τουναντιον. Ο,τι συμβει και αν συμβει, θα ειναι πολυ σκληρο.
Όχι cynical,
μην επηρεάζεσαι απο το όνομα, οι "αδελφοί μουσουλμάνοι" δεν έχουν σχέση με χαμάς και χεζμπολάχ.
Δηλαδή, δεν ξέρω τι σχέσεις μπορεί να έχουν σε επίπεδο στελεχών, π.χ. ηγέτες ή στελέχη των μεν συναντούνται με ηγέτες και στελέχη των δε κλπ.
Όμως, οι θέσεις που έχουν σε πολιτικά συνέδρια της μέσης Ανατολής είναι σε τελείως άλλη κατεύθυνση.
Είναι αυτό που σου γράφω, ένα υπερ-συντηριτικό και φανερά αμερικανόφιλο κόμμα. Προσπαθεί απο καιρόν να πείσει τους Αμερικανούς ότι οι ίδιοι είναι καλύτερη επιλογή για τα Αμερικανικά συμφέροντα απο ότι ο Μουμπαρακ.
Από αυτή την άποψη, δεν προκαλεί εντύπωση η σύμπλευση με τον Μπαραντέι.
NP
η Χαμας ξεπηδησε οντως απο τους αδελ. μουσ., αλλα το 1988 διαχωρισε τη θεση της επειδη οι τελευταιοι ηταν εναντιον της βιας.
"...Hamas's founder and spiritual leader, Sheikh Ahmed Yassin, preached and did charitable work in the West Bank and Gaza Strip, both of which were occupied by Israel following the 1967 Six-Day War. In 1973, Yassin established al-Mujamma' al-Islami (the Islamic Center) to coordinate the Muslim Brotherhood's political activities in Gaza. Yassin founded Hamas as the Muslim Brotherhood's local political arm in December 1987, following the eruption of the first intifada, a Palestinian uprising against Israeli control of the West Bank and Gaza. Hamas published its official charter in 1988, moving decidedly away from the Muslim Brotherhood's ethos of nonviolence..."
Breaking News!!!
"...Actor Omar El Sherif: Mubarak's era is over, time for him to step down..."
πρωτα τον ειχα για πεθαμενο. Εφταψυχος ο Ομαρ!
και δευτερο δεν τον ειχα και για δημοκρατικο στοιχειο.
καλημέρα
και το ΚΚ εκεί κάτω πήρε και υπουργείο Παιδείας... χαχα
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΗΠΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ...
Δημοσίευση σχολίου