Πολλές είναι οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά με τα κίνητρα της Γερμανίας πίσω από τα σκληρά μέτρα που έχει επιβάλει στην Ελλάδα. Άλλες τα αποδίδουν στην προτεσταντική ηθική, άλλες σε υφέρποντα ναζιστικά γονίδια, άλλες στο σύνδρομο της Βαϊμάρης, άλλες σε εγγενή τιμωρητική διάθεση, που συνάδει με την αρχέγονη εικόνα της Frau Blücher και της νταρντάνας γερμανίδας γκουβερνάντας, και πάει λέγοντας. Τίποτα όμως απ’ αυτά δεν πλησιάζει την αλήθεια που είναι απλή και άλλη: Το πρόβλημα των Γερμανών δεν είναι ηθικό, αλλά γονιδιακό. Και παρά τον άμεσο συνειρμό για κάποιο λανθάνον γονίδιο που αναπαράγει τον φασισμό από τη μια γενιά στην άλλη, το χαλασμένο γερμανικό γονίδιο, δεν είναι αυτό, αλλά το «γονίδιο της χαράς», εξακριβωμένο από τα καλύτερα εργαστήρια βιοτεχνολογίας και από τους πλέον διεισδυτικούς ψυχολόγους.
Τι άλλωστε να φταίει που οι Γερμανοί στην πλειοψηφία τους αδυνατούν να γευτούν ακόμα και τις ελάχιστες χαρές της ζωής, όταν και η ανεργία μειώνεται και η οικονομία τους πλέει με φουσκωμένα τα πανιά;
Θα μου πείτε ότι στενοχωριούνται και τύπτονται που βλέπουν τους καημένους τους Έλληνες και τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς να ταλαιπωρούνται, με τους ίδιους να επωφελούνται από την ταλαιπωρία τους. Αποκλείεται, αποφαίνονται οι ειδικοί. Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και μόνιμο. Οι Γερμανοί έχουν πλέον χάσει οριστικώς και αμετακλήτως την ικανότητα να χαίρονται. Τι να τα κάνεις τα πλούτη και τα καλά όταν δεν μπορείς να τα χαρείς; Και τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως σοβαρά. Κοινωνικές μετρήσεις δείχνουν ότι το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζει ένα αξιοσέβαστο 46%, ενώ ανάμεσα στους νέους το ποσοστό σκαρφαλώνει στο 55%. Τίποτε πλέον δεν μπορεί να κάνει την εξουθενωμένη γερμανική καρδιά να σκιρτήσει από χαρά. Κάθεται εκεί και μαραζώνει, μένοντας αδιάφορη ακόμα και σ’ ένα πλούσιο δείπνο σε καλό εστιατόριο, ακόμα και στις διακοπές σε εξωτικούς προορισμούς, ακόμα και μπροστά σ’ ένα βαρέλι μπύρα. Αλλά μένει το σεξ, θα μού πείτε. Μπα, ούτε και σ’ αυτό, λένε οι μετρήσεις. Ήταν που ήταν χάλια ήδη από παλιά, μπήκε στη μέση και το μεταλλαγμένο γονίδιο και η ερωτική ζωή των Γερμανών έπιασε πάτο.
«Καταραμένο γονίδιο», φέρονται ν’ αναφωνούν απελπισμένοι. «Πάει, τέλειωσε πια η ζωή για μας. Ξεχάσαμε τι σημαίνει να είσαι ευτυχισμένος».
Πώς εξηγείται λοιπόν αυτή η κατάρρευση της ικανότητας των Γερμανών να ευτυχούν; Το στρες της δουλειάς, είναι η πιο κοινή απάντηση. Μπορεί να έχουν ακόμα δουλειά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουν και αύριο. Μπορεί να έχουν ακόμα δουλειά, αλλά αυτό δεν λογίζεται σαν δουλειά, αν πρόκειται να δουλεύουν ολημερίς κι ολονυχτίς. Πιο πολύ σε δουλεία φέρνει. Κι ιδού τ’ αποτελέσματα.
Οι έρευνες όμως έδειξαν ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν να γευτούν τη χαρά, παρά μονάχα αν προηγουμένως την έχουν κερδίσει, αν δηλαδή έχουν κάνει κάτι δυσάρεστο και επίπονο, που η χαρά που ακολουθεί να έρχεται σαν δώρο για το επίτευγμά τους. Έτσι, λοιπόν εξηγείται και η συμπεριφορά που επιδεικνύουν προς τους πάσχοντες λαούς. Κρίνοντας από τη δική τους νοοτροπία, τα μέτρα και οι απαιτήσεις προς εμάς, μόνο ένα σκοπό μπορεί να έχουν: να μας κάνουν, δηλαδή, να χαρούμε, στο βαθμό που θα έχουμε επιτύχει να ικανοποιήσουμε τους στόχους. Βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση, η αντίληψη ότι οι Γερμανοί θέλουν να μας τιμωρήσουν είναι εντελώς ανιστόρητη και λανθασμένη. Τη μέθη της νίκης θέλουν να μάς κάνουν να αισθανθούμε. Και ως προς αυτό μάλλον θα έπρεπε να τους ευχαριστούμε. Αλλά εμείς είμαστε άλλος λαός και δεν καταλαβαίνουνε από τέτοιες περίπλοκες διαδρομές των συναισθημάτων.
Γι αυτό και μας ζηλεύουν! Μπορεί εμείς να το ψιθυρίζουμε αυτάρεσκα μεταξύ μας, αλλά οι μετρήσεις είναι αμείλικτες και το φωνάζουν. Οι Γερμανοί όντως μας ζηλεύουν. Είναι κι αυτό μέρος της κουλτούρας τους. Έτσι λένε οι ειδικοί. Ζηλεύουν τους χαλαρούς και ευτυχισμένους ανθρώπους. Ζηλεύουν τους λαούς που περνάνε καλύτερα από τους ίδιους, αν και με λιγότερα, ζηλεύουν τους ανέμελους λαούς, που φρόντισαν και κράτησαν ανέπαφα στο χρόνο τα καλά τους γονίδια.
Αν το καλοσκεφτείς, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Φούχτε, ο Ράιχενμπαχ, και οι λοιποί, ούτε τον ήλιο μας θέλουν, ούτε τα οικόπεδά μας, ούτε τα λεφτά μας. Αυτοί οι άνθρωποι τα γονίδιά μας θέλουν μόνο και τίποτε άλλο.
Κι εδώ ακριβώς έχουμε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί…
Υ.Γ. Δείτε σχετικά στο SPIEGEL
Αναρτήσεις
27 σχόλια:
Έλα ρε cynical λες; Όλα αυτά που συμβαίνουν οφείλονται επομένως σε μια παρεξήγηση. Ποτέ δεν τους αρνηθήκαμε τα γονίδιά μας. Κάθε άλλο! Αν ήθελαν περισσότερα απλά δεν είχαν παρά να τα ζητήσουν. Μα και τώρα δεν είναι αργά. Όλα μπορούν να τακτοποιηθούν και μάλιστα άμεσα. Καλοκαίρι έρχεται! Πολύ χάρηκα που λύθηκε ένα τόσο δύσκολο ζήτημα και μάλιστα με τρόπο επιστημονικό.
Η γεωγραφία φταίει (προσπαθούν να πουν ότι είναι το κλίμα, αλλά η γεωγραφία είναι)
Ο ΛΕΟ Στραους ονομασε τον προτεσταντισμό '' Η διχως χαρά αναζητηση της χαράς ''
βεβαια απο την αλλη εμεις εχουμε την εντυπωση οτι χαιρομαστε ενώ ειμαστε Φουλ στην καταθλιψη..
Πολύ ωραιο και νοστιμο το αρθρο σου ..Οπως τα παλια
eparistera,
πρεπει, ενδιαμεσα, με λιγο μαρκετιγκ να κανουμε και τους γερμανους να το συνειδητοποιήσουν. Και τοτε, να δεις τι τουρισμο θα εχουμε.
Χε, χε, back to the roots!
Εχεις δικαιο αρχεοπτερυξ,
και γω δινω μεγαλη σημασια στη γεωγραφια. Μονο απο τη θεση μιας χωρας στο χαρτη μπορεις να βγαλεις συμπερασματα για την ιστορια της
Καπου παλια ειχα γραψει ενα κειμενο γιαυτο.
"Σκέψεις επί χαρτου"
spiral,
ανυπομονώ να τη δω την ταινια! Κι ελεγα τι να κανω αποψε το βραδυ.
Παραβλέπεται ο παράγων γεωγραφία και πώς το περιβάλλον συνδιαμορφώνει την κουλτούρα ενός λαού. Η ηλιοφάνεια επιτρέπει στον κόσμο να βγει έξω από την οικία του και να έρθει σε επαφή με τους άλλους. Αν αυτό συνδεθεί με την "έμφυτη" τάση του Έλληνα για πολιτικολογία, τότε βλέπουμε ότι οι εξωστρεφείς Έλληνες αρέσκονται περισσότερο στην απόλαυση από άλλους.
Αλλά και τούτα είναι εντελώς απόλυτα.
Nosfy,
ναι αλλα δεν κραταει πολυ η καταθλιψη. Τουλαχιστον στον γενικο πληθυσμο.
δεν κραταει γιατι ..δεν κραταμε και τιποτε μεσαμας για πολύ. δε υπάρχει χωρος
Είχε γράψει και μια ανάρτηση ο Πιτσιρίκος:
Οι θεοί μας τους έστειλαν
Eίμαστε εξωστρεφείς και όταν συμβεί το αντίστροφο δηλαδή, βρεθούμε στις βόρειες χώρες προσαρμοζόμαστε μεν, καταπιεζόμαστε δε.
Δεν ξέρω, ίσως φταίει και ο κλάδος (πληροφορική), αλλά ξέρω τουλάχιστον 4-5 burnout victims. Και περιόδους σαν το Σβεν έχω περάσει και εγώ. Περισσότερο νομίζω ότι έχει να κάνει με το δικό μας "τα εν οικω μη εν δημω" παρά με κάποια τευτονική έλλειψη.
Και η έρευνα μου κάνει λίγο πατερναλιστική. Δεν είναι οι έλληνες τεμπέληδες, εσείς δουλεύετε πολύ. Ενώ με στοιχεία οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο.
Ανέκδοτο: ο αδερφός μου (επίσης προγραμματιστής) δούλευε για εταιρία που έφτιαχνε software για αισθητήρες QA για γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Στη Στουτγάρδη νομίζω λοιπόν, για να κάνει μια αναβάθμιση, χρειάστηκε να κατεβάσει τα logs από το server, λίγο πριν το κλείσιμο του 8ώρου. Κλασικός Έλληνας ιδιωτικού τομέα, στο μυαλό του σήμαινε ότι δεν φεύγει αν δεν τελειώσει η δουλειά. Ο Γερμανός πηγαίνει σε ένα άλλο μηχάνημα για μια στιγμή, και γυρνάει "Έχω ξεκινήσει το shutdown, έχεις ένα τέταρτο να κατεβάσεις τα logs"
Θα διαφωνήσω με τα λεγομενά σου και του αρθρου. Πρεπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή βάση.
Οι Ελληνες είναι o κατ’ εξοχή λαός που δέν νιώθει ευχαρίστηση. Μια φίλη Ιταλίδα έλεγε πως τους καταλαβαίνει απο μακριά τους ελληνες στο Λονδίνο γιατί έχουν ύφος μόνιμα τσατισμένο. Και δυστυχώς έχει απόλυτο δίκαιο!
Ο μύθος του άνετου έλληνα χωρίς stress είναι ακριβώς αυτό, «μύθος». Στην Ελλάδα βλέπει κανείς τους έλληνες να συμπεριφέρονται λές και είναι στην κόλαση. Στρεσαρισμένοι του θανατά, και μονίμως ανικανοποίητοι. Οταν τους ρωτάς πώς νιώθουν φυσικά το παίζουν «άνετοι» και άς έχει κολλήσει η πιεσή τους στο 200 . Κοίταξε τηλεόραση και θα δείς πώς φωνάζουν όλοι σάν νευρασθενικοί στα διάφορα προγράμματα, και πώς βρίζονται και μιλάνε όλοι μαζί στα παραθυρα. Κάνουν ακριβώς αυτό που κάνει και ο μέσος έλληνας. Ο μεσος έλληνας το κάνει γιατί πλημμυρίζει απο ευχαρίστηση και ευτυχία?
Aνωνυμε,
κανε λιγο τα στραβα ματια! Αμα καταλαβουν οι Γερμανοι οτι ειμαστε μουρτζούφληδες, δεν θα θελουν πια τα γονιδια μας και θα μάς εγκαταλειψουν σα στιμμενη λεμονοκουπα...
υπάρχει μια θεωρία για την κατάθλιψη στη δυτική ευρώπη, μάλλον κοινωνιολογική-ανθρωπολογική ανάλυση θα την έλεγα: λέει λοιπόν η B.Ehrenreich (Dancing in the streets, 2008) ότι η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα της έλλειψης συλλογικής χαράς (collective joy), η οποία είναι ανάγκη όσο και η ατομική χαρά και ευχαρίστηση. Η ίδια συγγραφέας αναλύει ιστορικά το πώς ο καπιταλισμός κατέστρεψε παραδόσεις και κοινωνικές δομές για αυτήν τη συλλογική χαρά και πώς η συλλογική κατάθλιψη είναι απότοκο (και συμπίπτει χρονικά) με τον καπιταλισμό.
Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλα καταπιεστικά συστηματα δεν προσπάθησαν να καταστρέψουν τη συλλογική χαρά, ως ρίζα αυτονομίας ή ευκαιρία για συλλογική δράση/αντίσταση. Απλά ο καπιταλισμός κατόρθωσε με διάφορους τρόπους να είναι πολύ αποτελεσματικός σε αυτό το κυνηγητό. Με αυτήν την έννοια όσο πιο καπιταλιστική είναι μια χώρα, τόσο η συλλογική χαρά έχει αντικατασταθεί με καταναλωτισμό στη μαζική (και όχι συλλογική) διασκέδαση και άλλο τόσο η χαρά της ζωής είναι αδύνατον να βιωθεί. Στην Ελλάδα νομίζω δεν έχουμε ακριβώς μουρτζουφλιά αλλά αμφιθυμία (πότε κλαίμε, πότε γελάμε) - ο καπιταλισμός δεν κατάφερε ακόμη να ισοπεδώσει τα πάντα, αν και τα τελευταία χρόνια καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες.
Ααααα όλα κι όλα, εγώ σε γερμανίδα τα γονίδιά μου δεν τα δίνω!!!
Darthir,
δεν εισαι πατριωτης!
Ανωνυμε,
συμφωνω με τα συμπερασματα της Έρενράιχ, στο βαθμό που δεν υπαρχει συλλογικη ζωη, δεν υπάρχει και συλλογικη χαρά.
Τωρα το αρθρο του Σπιγκελ, πανω στο οποιο πατησα με σαρκαστικη διαθεση, είναι λιγο παραταιρο με το ύφος του περιοδικου.
Αυτο που ευχομαι ειναι να μην παιρνει στα σοβαρα τα περι γονιδιου της ευτυχίας. οχι, γιατι καποιος άλλος μεγαλοσχήμων καθητης, Χριστακης, εκανε καριερα με τον Ιο της ευτυχίας...
ναι, είναι περίεργο το Σπίγκελ, από την άλλη όμως, δείχνει πώς προσπαθούν τα γερμανικά ΜΜΕ να πείσουν α) για τις γονιδιακές διαφορές β) για την ανικανότητα να ζήσουν με τον μεσογειακό τρόπο γ) για το πόσο δεν πρέπει να αμφισβητηθεί το καπιταλιστικό σύστημα (κάνεις υπερωρίες όποτε γουστάρει το αφεντικό, ή όποτε το έτερον ήμισυ σε αφήνει μόνο/η στο σπίτι με οικιακά και παιδιά) και δ) για το πόσο η έλλειψη ευχαρίστησης είναι ζήτημα προσωπικής υπόθεσης και όχι συλλογικής διευθέτησης μιας κοινωνίας. Δηλαδή, αποπροσανατολίζουν - καλά έκανες Cynical και το προέβαλες όμως το άρθρο γιατί είναι τελείως αντιεπιστημονικό, αλλά και τελείως τροϊκανό θα έλεγα... Σαν να το υπαγόρευσε το ΔΝΤ είναι...
Εγώ θα τους πρότεινα ένα άλλο δρόμο για ευτυχία και χαρά.
Καθαρά ελληνικός για να είναι υποχρεωμένοι σε μας τους χρεωμένους.
http://www.youtube.com/watch?v=irornIAQzQY&feature=gv
Αν και πιστευω ότι ο Επίκουρος είναι αναγκαίος τέτοιες εποχές σε όλους.
“…Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί – σ’ όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει….”
Günter Grass “Η ντροπή της Ευρώπης”
Απαντηση : Η Αντιγονη σαλπαρει για…αλλες Ατλαντιδες
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη φορα το μικρο μαυρο φορεμα της
και ανεβαινει στο καραβι του Οδυσσεα για το ταξιδι
μαζι με τα κοσμηματα που της εχουν απομεινει
και πιο πολυ με την χρυση της την καρδια
το αστραφτερο της το μυαλο σαν ολοκαθαρο διαμαντι
τα ταλαντα απο τις αρχαιες θεες, τις μουσες των τεχνων μα κι απο νεες
αυτο που δεν καταλαβατε ποτε σιγουρατζηδες φοβισμενοι προτεσταντες
Οι γεροι και οι γριες , οι φοβισμενοι και οι ασθενεις
τις Θερμοπυλες θα φυλανε ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
θα περιμενουν εμβασματα απο τις νεες Ατλαντιδες
εστω και μαγειρευοντας με ξυλα λιγες λαχανιδες
Πολλακις στην ιστορια οι ελληνες το εχουν ξανακανει
παιδια του Κροίσου οι αρμενηδες και ανηψια του οι… ελληνες.
Αφωτιστος Φιλελλην
ΥΓ Καλα τα “κροκοδειλια” ποιηματα που μετανοημενου νομπελιστα. Κυκνειο ποιημα για υστερη υποστηριξη της χωρας μας και ναρκισσιστικη υστεροφημια.
Αυτοι οι ανθρωποι πασχουν απο βαρια βλαβη της συναισθηματικης τους νοημοσυνης με πολλες μεταπτωσεις. Ο νομπελιστας υπηρξε πολυ νεος φιλοχιτλερικος.
Τον 20ο αιωνα, δυο φορες η Γερμανια χρεωκοπησε, σκορπωντας την καταστροφη και τον θανατο στην Ευρωπη. Κατδικαστηκε σε βαριες πολεμικες αποζημιωσει, ελαβε αμεριστη οικονομικη βοηθεια, ενω πληρωσε ελαχιστα απο τις οικονομικες της υποχρεωσεις στην παγκοσμια οικονομια. Την βοηθησε το κραχ του 1929 και ο ψυχρος πολεμος. Και βεβαια κατι που δεν ειναι γνωστο: 80 εκατομ. ειναι γερμανικης καταγωγης στις ΗΠΑ!!!
Τσιγγουνης λαος σε ολα (χρηματα και συναισθηματα). Ταξη, προγραμμα, κανονισμοι, ασφαλεια,… και το γερμανικο τραινο εκτροχιαστηκε , πλαγιασε και επεσε με μεγαλη ταχυτητα στο βαθρο της γεφυρας που κατερρευσε (πραγματικο γεγονος πριν μερικα ετη).
Ουτε χαρα και ικανοποιηση δεν μπορουν να νοιωσουν, στην πιο συνεφιασμενη χωρα της Ευρωπης με την λιγοτερη ηλιοφανεια. αν δεν πανε για σεξοτουρισμο με 12χρονα κοριτσακια και αγορακια στην ΝΑ Ασια.Αν δε εχουν χρονο με καποιο call girl απο χωρα πρωην μελος του συμφωνου της Βαρσοβιας. Και επειδη τους πεφτει μακρυα, οι νεωτεροι η φτωχοτεροι θα πανε στην Ισπανια, την Πορτογαλλια,Μαροκκο, Τυνησια,.. Νοιωθω μεγαλη λυπη γι αυτον τον λαο.
Θα πρεπει να διαλεξουμε με μεγαλη προσοχη, με επιτροπη ελληνων που εζησαν στην Γερμανια και δεν εχουν υποστει την σχετικη βλαβη (την γερμανιτιδα), 1 απο τα 80 εκατομμυρια γερμανους και γερμανιδες για να ζησουν προσωρινα ή μονιμωτερα στην χωρα μας για να μπορεσουν να νοιωσουν επιτελους καποια ικανοποιηση απο την ζωη τους…..
Με το παραπανω ποιημα” Η Ανιγονη…σαλπαρει για αλλες Ατλαντιδες”-απαντηση μου στο ποιημα του Γερμανου νομπελιστα, ηθελα να δωσω το στιγμα της εποχης αυτης. Κανενα κομμα, ουτε “αριστερο”, δεν λεει οτι προβλεπεται μεταναστευση τουλαχιστον 500.000 ανεργων και επιπλεον 100.000 νεων επιστημονων, τα επομενα 2 εως 3 ετη.Η ανεργια προβλεπεται στο 28% το τελος του 2012
Καποιος στην Καλυβα εγραψε “Σημαντικό όποια κι αν είναι η άποψή μας για τον Grass”,
ομως σημαντικο για τους ημιμαθεις Ευρωπαιους, που διατηρουν υστερες αποικοκρατικες βλεψεις, βλεποντας μεσω του οριενταλισμου και της αρχαιοελληνο-πληξιας την προικισμενη χωρα μας.
Ομως η Αντιγονη και ο Οδυσσεας τους επιφυλασσουν… μεγαλες εκπληξεις.
Αφωτιστος Φιλελλην
cynical, συγνωμην αλλα ειμαι οργισμενος.
Μιλουν οι κουτοπονηροι γερμανοι που αφου πληρωσαν μολις το 1/8 του ποσού που απαιτούνταν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, αποκηρύξαν πλήρως το χρεος τους στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Οι γονεις ή οι παππουδες/γιαγιαδες των σημερινων Γερμανων εχουν πολυ σοβαρα ψυχικα τραυματα, αρα και πολλα απο τα παιδια/εγγονια τους.
“Η σιωπή αυτού του λαού είναι το πιο ανησυχητικό, έλεγα. Η σιωπή αυτού του λαού είναι το πιο φοβερό, η σιωπή αυτή είναι ακόμα πιο φοβερή από το ίδιο το έγκλημα.”Τόμας Μπέρνχαρντ.
Και να διαβασετε το “Αεροπορικοί βομβαρδισμοί και λογοτεχνία “(Luftkrieg und Literatur),φυσική ιστορία της καταστροφής, του W. G. Sebαld, εκδ. Αγρα, για να τα καταλαβετε καλυτερα αυτα που προσπερνατε με μεγαλη ταχυτητα και ευκολια.
Οπως ξαναγραψα, ουτε χαρα και ικανοποιηση δεν μπορουν να νοιωσουν, στην πιο συνεφιασμενη χωρα της Ευρωπης με την λιγοτερη ηλιοφανεια. … Νοιωθω μεγαλη λυπη γι αυτον τον λαο.
Η γερμανική ενοποίηση, παρά τα αρχικά προβλήματα, σε συνδυασμό με τον εξαγωγικό δυναμισμό και το οικονομικό βάρος της Γερμανίας, ανέτρεψε τις παλαιότερες ισορροπίες και τους συσχετισμούς στους κόλπους της Ε.Ε. Ο ρόλος της Γερμανίας ενισχύθηκε ετι περαιτέρω με την πολιτική της παγκοσμιοποίησης, με αποτελεσματική εμπορική διείσδυση -εις βάρος ακόμη και των ΗΠΑ- σε διεθνές επίπεδο, προωθώντας τον “ελεύθερο” ανταγωνισμό, με χρήση αθεμίτων μέσων!!!
Και τωρα κινδυνευει η Ε.Ζ. απο τους κουτοπονηρους γερμανους (πραγματικα οικονομικοι γιγαντες με μυαλο μικρου παιδιου), που δημιουργουν για το βραχυπροθεσμο κερδος τους – με το παιδικο τους πεισμα – αφορητο πονο στις χωρες του ευρωπαικου νοτου.
Αφώτιστος Φιλέλλην
Για την ανάρτηση και την πλειοψηφία των σχολίων δεν μένει παρά να αναφωνήσω "Γεια σας άρρωστοι ελληνάρες. Προσοχή παιδία τα πολύτιμα γονίδιά μας. Οι γερμανοί έχουν ανάγκη την συμπάθειά μας. Είναι δυστυχισμένοι. Ας βοηθήσουμε. Ας τους μυήσουμε στον πολιτισμό του νεοέλληνα μπας και βρουν τον τρόπο να είναι ευτυχισμένοι. Ασ τους δείξουμε τι αγαπημένη και χαρούμενη κοινωνά είμαστε. Βλέπω λύση σε πολλά προβλήματα αν και θα δημιουργηθούν άλλα. Όπως τα αναγκαία για την νεοελληνική ευμάρεια και ευτυχία τεχνήματα αυτού του καταθλιπτικού λαού που όμως είναι αναπόσπαστο μέρος της ευδαιμονίας μας, της αυτο- επιβεβαίωση μας και της κοινωνικής μας καταξίωσης . Όπως BMW MERCEDES κ.ο.κ. Ελπίζω οι μυημένοι να έχουν κάποιο λόγο μετά την διαφώτιση τους να συνεχίζουν να τα παράγουν .
Θα έπρεπε να κοιτάμε περισσότερο τον εαυτό μας κατάματα και με μεγαλύτερη σοβαρότητα γιατί έχουμε αρκετά χάλια και μετά τους άλλους, και τέτοια άρθρα δεν βοηθούν καθόλου- αποπροσανατολίζουν. Και αν το άρθρο απλά είναι κυνικό και δεν εννοεί τα περί γονιδίων τότε και αυτή η παρατήρηση είναι κυνική και δεν πιστεύει ποτέ ότι οι "μπέμπες" και τα "μερσέντε" είναι συστατικά της ανθρώπινης ευτυχίας. (Της νεοελληνικής όμως;)
Στα οσα με αφορα, βλεπω με λυπη οτι λειπει η αισθηση του χιουμορ και του σαρκασμου ,οπως και η ικανοτητα να αναγνωριζεται, ιδιαιτερα οταν ειναι τοσο πολυ εμφανης.
κριμα, για οσους παιρνουν στα σοβαρα δημοσιευματα, σαν αυτο που εμφανιστηκε στο Σπιγκελ.
Το ποίημα του γερμανού νομπελίστα συγγραφέα Γκύντερ Γκρας, με το οποίο μέμφεται την Ευρώπη ότι εγκαταλείπει την Ελλάδα είναι μία φάρσα του σατιρικού περιοδικού Titanic υποστηρίζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Oπως υποστηρίζει το ποίημα «H ντροπή της Ευρώπης» γράφτηκε από τους εκδότες του περιοδικού που κατάφεραν να το δουν δημοσιευμένο στο φύλλο του Σαββάτου της Sueddeutschen Zeitung.
Το έγραψαν συνθέτοντας τυχαίες φράσεις από το Iντερνετ και φτιάχνοντας έτσι ένα «πολύ ανόητο και απίστευτο» ποίημα που πάντως, σύμφωνα με τη FAZ, έστειλαν στη SZ η οποία τελικά το δημοσίευσε.
Ο Γκύντερ Γκρας είχε δημοσιεύσει τον Μάρτιο ποίημα κατά του Ισραήλ το οποίο επέκρινε την στάση του στο Παλαιστινιακό προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις κατά του Γκρας, στον οποίο καταλογιζόταν αντισημιτισμός.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=459725
Αφώτιστος Φιλέλλην
ΥΓ Το ποιηματάκι στέκει και μόνο του, χωρίς το ποίημα -φάρσα.
Ηθελα να δωσω το στιγμα της εποχης αυτης.Κανενα κομμα, ουτε “αριστερο”, δεν λεει οτι προβλεπεται μεταναστευση τουλαχιστον 500.000 ανεργων και επιπλεον 100.000 νεων επιστημονων, τα επομενα 2 εως 3 ετη.Η ανεργια προβλεπεται στο 28% το τελος του 2012.
Και όσοι ασχολούνται να ρωτήσουν την γνώμη των κομμάτων, για να δούμε αν το έχουν σκεφθεί την συντεταγμένη μετανάστευση, τι μέτρα προτείνουν και γιατί κρύβουν αυτήν την ισχυρή πιθανότητα για ψηφοθηρικούς λόγους.
Μήπως πρέπει να γραφτεί μια σχετικό ανάρτηση, πριν είναι αργά ;
Τελικα, το ποιημα ειναι αυθεντικό. Το ανακοινωσε ο ιδιος ο Γκρας, ο οποιος και το απηγγειλε.
Δημοσίευση σχολίου