Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Το Ελληνικό "Success Story"



Τον τελευταίο καιρό τρίβουμε τα μάτια μας και δεν πιστεύουμε σ’ αυτό που βλέπουμε, τεντώνουμε τ’ αυτιά μας και παραμένουμε καχύποπτοι σ’ αυτό που ακούμε.
Είναι δυνατόν;, αναρωτιόμαστε. Κοιτάζουμε τα στοιχεία, γυρίζουμε 180 μοίρες τα χαρτιά με τα διαγράμματα, μπας και τα κρατάμε ανάποδα και δεν τα καταλαβαίνουμε, αλλά όχι. Δεν μας γελούνε ούτε τα μάτια, ούτε και το μυαλό. Οι καμπύλες δεν έχουνε ξεκουνηθεί από την πορεία τους πέντε-έξι χρόνια τώρα. Συνεχίζουν ανενόχλητες άλλες να ανεβαίνουν, άλλες να κατεβαίνουν κατά πως κάνανε όλο τον κακόχρονο καιρό. Η καμπύλη της ανεργίας τραβάει την ανηφόρα προς το συν άπειρο. Η καμπύλη του χρέους και των ελλειμμάτων τραβάει την κατηφόρα, προς το μείον άπειρο. Ως συνήθως.

Κι όμως, σε πείσμα των δεικτών και των στοιχείων γίναμε στα ξαφνικά «Success Story». Οι εκθέσεις των αφεντάδων μας μόνο μέλι που δεν στάζουν. Εκεί που εμείς βλέπουμε τη σταύρωση, αυτοί βλέπουν την ανάσταση. Ακόμα και του Σόιμπλε μισοχάραξε το χείλι, αφήνοντας να του ξεφύγει ένα συλλεκτικό χαμόγελο. Το χρηματιστήριο κάνει τρελές κούρσες και οι θέσεις στα αεροπλάνα είναι κλεισμένες από επενδυτές με βαλίτσες γεμάτες δολάρια, γουάν, ρούβλια για να ψωνίσουν χοντρά.

Προς τι όλα αυτά λοιπόν; Μα δεν το μάθατε, ήρθε η Ανάπτυξη! Μα πώς; Αλλιώς μας είχαν δασκαλέψει τόσο καιρό. Τεντώστε απ’ εδώ, μας διέταζαν, κοντύνετε απ’ εκεί, κόψτε απ’ εδώ, αραιώστε απ’ εκεί, μέχρι να έρθουν οι δείκτες στα ίσια τους, μέχρι να ξυπνήσει η νεράιδα της εμπιστοσύνης και να σας γλυκοφιλήσει. Εμείς τα κάναμε τα μαθήματά μας, και με το παραπάνω, παρ’ ότι οι δάσκαλοι κάποια στιγμή, πολύ αργά και λίγο πριν από τις εξετάσεις, τόλμησαν να ψελλίσουν ότι οι οδηγίες που είχαν δώσει και τα προβλήματα που έπρεπε να λύσουμε είχαν λάθος εκφώνηση.

Πώς έγινε λοιπόν και ξύπνησε η καλή νεράιδα; Είναι σαν να έχεις, ας πούμε, στην τάξη ένα μαθητή επιμελή, που διαβάζει, γράφει, κοπιάζει, ιδρώνει, ξενυχτάει, που στο τέλος δίνει κόλλα όλο λάθη, κι εκεί που περιμένει ο δύσμοιρος να τον κόψεις και να τον στείλεις στο χωράφι, εσύ τον παίρνεις παράμερα και τον περνάς με δέκα.     

Κι αν αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στα σχολεία, γίνονται όμως στην οικονομία. Γιατί τι είναι η οικονομία; Μην είναι οι κάμποι των στατιστικών και τα βουνά των αριθμών; Μπούρδες. Τίποτε απ’ όλα αυτά. Είναι η απέραντη θάλασσα του απρόσμενου, του ευμετάβλητου και του αψυχολόγητου. Εκεί που λικνίζεται κι αποκοιμιέται, εκεί παίρνει φωτιά και ανανταριάζει. Από το τίποτα. Από ένα αγέρι που ξέφυγε απ’ τον ασκό και που στο δρόμο φούντωσε, αγρίεψε και έγινε τυφώνας. Χωρίς λόγο. Ίσως, από μια πεταλούδα κάπου μακριά που ίσως νευρίασε λιγάκι παραπάνω και πετάρισε λιγάκι πιο έντονα. Κι εκεί που ανανταριάζει, εκεί πάλι καλμάρει κι αποκοιμιέται. Ίσως, επειδή η πεταλούδα στο «εκεί κάπου μακριά» απόκαμε και δίπλωσε τα φτερά.   

Όπως μπήκαμε σ’ αυτή την περιπέτεια από ένα τίποτα, από ένα δημόσιο ξεμπρόστιασμα της χώρας μας από δυο ηλίθια και ανόητα, κατ’ άλλους μίσθαρνα, δίποδα, κι από μια αγέλη που το ‘βαλε στα πόδια από πανικό, έτσι και τώρα θα βγούμε επειδή ο Σόιμπλε έσκασε ένα χαμόγελο, επειδή η Λαγκάρντ γύρισε ανάποδα το χαρτί και διάβασε αλλιώς τους αριθμούς της Ελλάδας, επειδή το κόμμα του Ολλάντ είπε στους Γερμανούς να πάνε να γαμηθούν, επειδή ο Ολλάντ τανύστηκε από τον ύπνο της παράδοσης, επειδή ο Ομπάμα τα «πήρε» με τους Γερμανούς, κι επειδή τελικά, η ύφεση άρχισε να γλείφει και τα πορτοπαράθυρα του Βερολίνου.

Κι έτσι κάνοντας τα πικρά, γλυκά φτιάξαν’ και το κλίμα για την Ελλάδα. Καθώς και την αγέλη που καβάλησε το κύμα στη φουσκοθαλασσιά και ξεβράστηκε στο ΧΑΑ. Και έτσι μάς χτύπησε την πόρτα η Ανάπτυξη. Από το τίποτα. Από ένα «κλίμα» που δεν πήγαινε άλλο και που έπρεπε να φτιαχτεί σε πείσμα των αριθμών και των τεχνοκρατών. Κάποιων ολίγων έστω που νόμιζαν ότι με το να φτιάχνουνε σωστά τους αλγόριθμους και τα excel μπορούν και να χαράζουν επιτελικά σχέδια και να καπετανεύουν ολόκληρα καράβια.

Το Ελληνικό «Success Story» θα φτιαχτεί επειδή κάποιοι εκεί έξω αποφάσισαν ότι πρέπει να φτιαχτεί. Με σαλπίσματα θριάμβου και τρομπάρισμα της θετικής σκέψης και της ψυχολογίας. Και φυσικά αφού πρώτα τσίμπησαν απ’ εδώ τα λάφυρα της υποταγής και της παράδοσης, το σπάσιμο των ταμπού, λίγο αίμα, κάποιες πενταροδεκάρες από το ξεπούλημα και κάποιο γλείψιμο στα γερασμένα τους οπίσθια, που μπορεί να το ένοιωσαν ως και αισθησιακό…


16 σχόλια:

Dyer είπε...

Εξαιρετική το κάνω copy.

cynical είπε...

Thanks Dyer! Το βλεπουμε γι αλλη μια φορα οτι ειναι ψευδαισθηση να νομιζουμε οτι η Οικονομια μπορει να σερνει την πολιτικη. Απλώς οταν βολευει στην πολιτικη, βαζει την Οικονομια μπροστα σαν το αλλοθι της αντικειμενικοτητας των πολιτικων της.

Ανώνυμος είπε...

Οσοι σε διαβάζουμε και εκτιμάμε τα άρθρα σου, δεν έχουμε την απαίτηση να είναι πάντα πετυχημένα-πράγμα αδύνατον για όλους τους ανθρώπους-
Ομως η άποψη σου για την οικονομία είναι γνωστή από καιρό και λαθεμένη.
Η βάση κάθε κοινωνίας που υπήρξε-ακόμη και της πρωτόγονης κομμουνιστικής-και θα υπάρχει, είναι η παραγωγικές δυνάμεις και σχέσεις.δλδ η οικονομία. Ολα τα άλλα είναι απλώς το επικοδόμημα. Κοινωνικές σχέσεις, πολιτική , φιλοσοφία,επιστήμη, τέχνη κλπ.
Και η νόμοι της οικονομίας τιμωρούν σκληρά. Το χρέος είναι πραγματικό και όχι αποτέλεσμα της επικοινωνιακής τέχνης.
markos

Ανώνυμος είπε...

το success story έχει να κάνει πρώτον με τις γερμανικές εκλογές και τη στήριξη της πολιτικής της Μέρκελ μέσω της "επιτυχίας" των επιλογών της για την Ελλάδα (όλοι πρέπει να βάλουν πλάτη ώστε να επανεκλεγεί)και δεύτερον με το να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερα κορόιδα ώστε να συμμετάσχουν στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, το χρηματιστήριο ανεβαίνει, διάφοροι οίκοι "αξιολόγησης" αναβαθμίζουν τη χώρα και τις 4 μεγαλύτερες τράπεζες, ε, αν αυτό δεν είναι φούσκα τί άλλο είναι;

Ανώνυμος είπε...

το success story έχει να κάνει πρώτον με τις γερμανικές εκλογές και τη στήριξη της πολιτικής της Μέρκελ μέσω της "επιτυχίας" των επιλογών της για την Ελλάδα (όλοι πρέπει να βάλουν πλάτη ώστε να επανεκλεγεί) και δεύτερον με το να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερα κορόιδα ώστε να συμμετάσχουν στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, το χρηματιστήριο ανεβαίνει, διάφοροι οίκοι "αξιολόγησης" αναβαθμίζουν τη χώρα και τις 4 μεγαλύτερες τράπεζες, ε, αν αυτό δεν είναι φούσκα τί άλλο είναι;

Ανώνυμος είπε...

A.K.

Προς Μαρκο:

παρακαλώ αναφέρετε έναν "νόμο" της οικονομίας.

Ανώνυμος είπε...

Προς Α.Κ.
Θα αναφέρω τρεις νόμους όσο πιο απλά μπορώ να τους αποδώσω.
Η αξία ενός εμπορεύματος εξαρτάται από τον κοινωνικά αναγκαίο χρόνο παραγωγής του.
Μέσα στον καπιταλισμό ,η συγκέντρωση του κεφαλαίου σε ολoένα λιγότερο χέρια είναι αναπόφευκτη.
Οσο η τεχνολογία εκτοπίζει την μισθωτή εργασία, το ποσοστό του κέρδους μειώνεται.
Είμαι έτοιμος για επεξηγήσεις καλόπιστες.
markos

Ανώνυμος είπε...

Α.Κ.

Προς Μαρκο:

Ευχαριστώ. Η ένστασή μου είναι κυρίως φιλοσοφική: οι τρεις "νόμοι" που αναφέρατε, προϋποθέτουν ανθρώπινες ενέργειες. Εάν εκλείψουν οι άνθρωποι, θα σταματήσουν αν υπάρχουν και οι "νόμοι" αυτοί. Συνεπώς, δεν επέχουν θέση όμοια με αυτήν π.χ. του E=mc2. Άρα η "αναποφευκτικότητά τους" (δική μου η λέξη !) αμφισβητείται εντόνως.

Στην ουσία τώρα.
Ο πρώτος "νόμος" καταρρίπτεται συλλογιζόμενος ότι ο "κοινωνικά αναγκαίος" χρόνος διαφέρει, εξ' ορισμού, από κοινωνία σε κοινωνία. Συνεπώς, ποια η αξία του περάν από το να μας πληροφορήσει ότι σε διαφορετικές κοινωνίες θα έχουμε διαφορετικές αξίες για το ίδιο εμπόρευμα ;

Στην περίπτωση του δεύτερου, λυπάμαι αλλά δεν είναι αναπόφευκτη, ή τουλάχιστον είναι αναστρέψιμη. Και αυτό γιατί η πολιτική βούληση "σέρνει το κάρο" και όχι η οικονομία. Θυμίζω το "σπάσιμο" των καρτέλ στην Αμερική τη δεκαετία του '30, αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης.

Για την τρίτη θα επιθυμούσα λίγες περισσότερες επεξηγήσεις αλλά, προκαταρκτικά, εάν ίσχυε θα έπρεπε οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες να τίθενται κατά της τεχνολογίας και της αντικατάστασης εργατών από μηχανές. Οπότε, ή κάτι άλλο συμβαίνει ή εγώ ερμηνεύω λανθασμένα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ΑΚ
Κατ΄αρχή χαίρομαι για το επίπεδο διαλόγου που έχουμε.
Οι οικονομικοί νόμοι ισχύουν κάθε φορά σε συγκεκριμμένο οικονομικο-πολιτικό σύστημα. πχ. Αλλοι νόμοι ίσχυαν στο φεουδαρχικό καθεστώς , άλλοι νόμοι ισχύουν στο καπιταλιστικό σύστημα.Επομένως κάθε φορά πρέπει να ερευνούμε συστηματικά τα καινούργια δεδομένα.
Πχ, η κρίση υπερπαραγωγής που βιώνουμε τώρα, είναι χαρακτηριστικό μόνο του σημερινού συστήματος.
Βέβαια εδώ δεν μπορεί να κάνουμε διάλογο σε τόσο πολύπλοκα ζητήματα.
Επειδή όμως διαβλέπω οτι έχεις την περιέργεια -πρώτη και βασική αρχή της σοφίας-
εγώ ξεκίνησα με το μικρό αλλά πυκνό βιβλιαράκι ,,Μισθός,Τιμή και Κέρδος,, του Μαρξ καιαργότερα πέρασα στο Κεφάλαιο. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος καιαπαιτεί κόπο αλλά θα αισθανθείς οταν το αφομοιώσεις, την ιδεολογική υπεροχή απάναντι σε όλους.

markos

cynical είπε...

Να κάνω μια μικρή παρέμβαση:

"Νομοι" που αλλαζουν με το ημερολογιο δεν ειναι νομοι, αλλα θεωριες.

Ανώνυμος είπε...

Α.Κ. προς Μαρκο

Χαίρομαι αυτό το ιστολόγιο για το επίπεδο των σχολιαστών του (και της οικοδέσποινας, πρωτίστως και βεβαίως-βεβαίως !)

Έχω διδαχθεί μαρξιστικά οικονομικά όταν αυτά ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ για να πάρει κανείς πτυχίο από το Οικονομικό της Νομικής. Και για δικούς μου λόγους εντρύφησα λίγο παραπάνω. Κατόπιν συνέχισα με Φιλοσοφία γι' αυτό και έχω σοβαρότατες αντιρρήσεις στη βάση της μαρξιστικής τελεολογίας, δηλ. τη χεγκελιανή διαλεκτική προόδου της κοινωνίας. Μεγάλο θέμα για ένα σχόλιο. Ακόμα και για δέκα !

θα συμφωνήσω με την Οικοδέσποινα ότι Νόμοι που αλλάζουν με το ημερολόγιο δεν είναι νόμοι.

Η δική μου άποψη, σαφώς περιληπτικότατη, είναι ότι δεν υπάρχουν οικονομικοί νόμοι, αλλά συμπεριφορές και διευθετήσεις ΠΟΛΙΤΙΚΑ (βλ. σχέσεις εξουσίας) ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΕΣ, τις οποίες η οικονική "επιστήμη" έρχεται να ψευδονομιμοποιήσει.

Unknown είπε...

Προς Cynical και ΑΚ
Δεν γνωρίζω γιατί κάποιο σχόλιο μου δεν αναρτήθηκε. -σίγουρα εκ παραδρομής- επανέρχομαι.
Απαντώ και στους δυο σας. Οι νόμοι των Φυσικών Επιστημών όπως και της Οικονομίας ισχύουν κάθε φορά μέσα σε ένα συγκεκριμμένο πλαίσιο αναφοράς. Σε ένα άλλο πλαίσιο αναφοράς δεν ισχύουν πχ. Οινόμοι της κλασικής Φυσικής δεν ισχύουν στην μικρο-Φυσική και στην κβαντική Φυσική.
Οι νόμοι της Χημείας πχ Η2Ο ισχύουν κάτω από συγκεκριμμένες συνθήκες-δεν ισχύουν στην Αφροδίτη ή στον Δία-
Το ιδιο συμβαίνει και στην Οικονομία. Αλλοι νόμοι ισχύαν στην Φεουδαρχία και άλλοι στον Καπιταλισμό.
Ο παραμορφωμένος Μαρξισμός που διδάσκεται στα αστικά Πανεπιστήμια είναι για λόγους προπαγάνδας.
Ο Διαλεκτικός Υλισμός αναγνωρίζει μόνο ένα νόμο στην αιώνια κίνηση της Υλης.
Θέση-Αντίθεση-Σύνθεση
Παρακαλώ όποιος επιθυμεί περισσότερη συζήτηση ας με ακολουθήσει στο βλογκ μου
markos

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο,


Καλά τα λες, αλλά να το ξέρεις: O θετικισμός έχει βαθιές ρίζες και είναι δύσκολο καρύδι! Και μόνο να σκεφτείς πως ούτε και ο Κάρολος τον απέφυγε εντελώς τελείως, φτάνει! Σε κάθε περίπτωση, εμείς είμαστε μαζί σου επ' αυτού! ;-)


Τα λέμε


ΥΓ @cynical: ;-) :-)

LeftG700 είπε...

Φίλη cynical,


Μου έχει κολλήσει από τη χαρτοπαιξία (λίγο και το ποδόσφαιρο) και κατάντησα προληπτικός. Στέλνω λοιπόν αυτό το σχόλιο μόνο και μόνο για να μη μείνω με το 13 (το προηγούμενο σχόλιό μου ήταν το 13ο) στο ...χέρι! Ελπίζω να τύχω της κατανόησής σου να μη με κακοχαρακτηρίσεις ως μεταφυσικό! ;-) :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Α.Κ.

Εφόσον κατηγορήθηκε το Οικονομικό της Νομικής προηγούμενων δεκαετιών ως "αστικό" πανεπιστήμιο το οποίο δίδασκε παραμορφωμένο μαρξισμό, δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο. Αποστομώθηκα.

Για την τιμή των όπλων: οι "νόμοι" της οικονομίας είναι "human dependent". Εάν αύριο εξαφανισθούν οι άνθρωποι από τη γη, ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης θα φύγει μαζί τους. Οι νόμοι της φυσικής όμως, είτε σε μάκρο είτε σε μικρο επίπεδο θα παραμείνουν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Α.Κ.
Γιατί νοιώθεις οτι αποστομώθηκες? Κανείς δεν έχει τέτοια πρόθεση. Ανταλλαγή σχολίων κάνουμε στο φιλόξενο βλογκ της κυνικής που την συμπαθούμε όλοι.-εγώ ιδιαίτερα-

markos