Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Μισθολογικές Διαφορές Μεταξύ Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα



Δευτεριάτικα σήμερα και με την άνοιξη ολοένα και να φουντώνει, θα επιθυμούσα να έγραφα κάτι περισσότερο εύθυμο και ηδύ. Κάτι που να είχε τη μυρωδιά του γιασεμιού και των λεμονανθών, το αστραφτερό πράσινο των νιόβγαλτων φύλλων, την ικμάδα της νεαρής ζωής που ξεπετάγεται από τη γη, ξετρυπώνει από το χώμα και τους θάμνους, που σπαθίζει τον αέρα, κάτι τόσο αισθαντικό, όσο το χαΐδεμα της κοιλιάς ενός μωρού χελιδονιού.

Δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Οι πειρασμοί που προανέφερα δεν μπόρεσαν να με βγάλουν απ’ το λαγούμι μου. Και αντί για τον καθαρό αέρα, που τόσο είχαν ανάγκη τα πνευμόνια μου, παρέμεινα κλεισμένη στην ασφυκτική ατμόσφαιρα των γραφείων, παρέα με στοίβες από ξεχασμένα χαρτιά και αδιάβαστες εκθέσεις. Αφού λοιπόν, ξεμπέρδεψα(!) με τον νεοφιλελευθερισμό και τα παραλειπόμενά του, ρίχτηκα με τα μούτρα στη διερεύνηση αυτού του άγνωστου τέρατος που λέγεται ελληνικό δημόσιο.

Λίγο καιρό πριν είχα αναφερθεί στο μέγεθος του τέρατος αυτού. Συγκρίνοντάς το μάλιστα και με το μέγεθος αντίστοιχων τεράτων σε πιο αξιοσέβαστες ευρωπαϊκές χώρες, το είχα βρει να κινείται σε μια μέση κατάσταση. Σήμερα είπα ν’ αξιοποιήσω τα συμπεράσματα μιας μελέτης για τις μισθολογικές διαφορές ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, στην προσπάθειά μου να καταλάβω την ιδιαίτερα έντονη, μέχρι παροξυσμού, επιθυμία των νεοελλήνων να εξασφαλίσουν μια θέση στους κόλπους του. Είναι μόνο η μονιμότητα της εργασίας, οι έξτρα παροχές και η καλύτερη περίθαλψη αρκετά για να δικαιολογήσουν την προτίμηση αυτή; Απ’ ότι φάνηκε καθαρά από την έρευνα της καθ. Ευαγγελίας Παπαπέτρου, που την ξεσκόνισα, συντρέχει και ένας άλλος, πολύ σοβαρότερος λόγος που είναι και ο κατά μέσον όρο υψηλότερος μισθός.

Εδώ θα παρουσιάσω μόνο τα συμπεράσματα της εν λόγω έκθεσης που είναι τα εξής:

1. Ο μέσος μισθός είναι μεγαλύτερος στο δημόσιο τομέα απ’ ότι στον ιδιωτικό και για τα δυο φύλα.

2. Οι μισθοί όμως του δημοσίου τομέα δείχνουν μικρότερη διασπορά απ’ ότι του ιδιωτικού. Δηλαδή, στο δημόσιο τομέα η διαφορά μισθών ανάμεσα στους χαμηλόμισθους και τους υψηλόμισθους είναι μικρότερη απ’ ότι στον ιδιωτικό. Ο λόγος είναι ότι το κράτος πληρώνει μεγαλύτερους μισθούς σε εργαζόμενους χαμηλής εξειδίκευσης, ενώ για πολιτικούς λόγους βάζει κάποια οροφή στα ανώτερα στελέχη. Για παράδειγμα, στο δημόσιο ο υψηλόμισθος άνδρας κερδίζει 2.1 φορές περισσότερα από τον χαμηλόμισθο, ενώ στον ιδιωτικό τομέα 2.9. Αλλά ένας χαμηλόμισθος στον δημόσιο τομέα κερδίζει 1.7 φορές περισσότερα από τον αντίστοιχό του στον ιδιωτικό, ενώ ο υψηλόμισθος του δημοσίου κερδίζει μόνο κατά 1.2 φορές περισσότερα.

3. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο κατά κανόνα έχουν καλύτερη μόρφωση και περισσότερη εμπειρία. 41% των ανδρών του δημοσίου έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ενώ μόνο το 16% του ιδιωτικού τομέα. Για τις γυναίκες τα ποσοστά αυτά ανέρχονται σε 55% και 20% αντίστοιχα. Έτσι, κατά ένα μεγάλο ποσοστό η διαφορά στους μισθούς οφείλεται στις δύο αυτές ιδιότητες, εκτός φυσικά από τους ανειδίκευτους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι και είναι οι περισσότερο ωφελημένοι.

4. Μελέτες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως Μ. Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία έδειξαν ότι κατά μέσο όρο οι μισθοί του δημοσίου είναι υψηλότεροι από τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Άρα, δεν πρωτοτυπούμε!

Με βάση λοιπόν και την έκθεση αυτή η διακαής επιθυμία τόσων και τόσων νεοελλήνων, όσων και ευρωπαίων να εξασφαλίσουν μια θέση στο δημόσιο είναι απολύτως ορθολογική και δικαιολογημένη. Από κει και πέρα, η όποια δυσλειτουργία είναι ένα διαφορετικό προς εξέταση θέμα.

50 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα

Περισσότερη εμπειρία σε τί; Ως επί το πλείστον είναι η πρώτη τους δουλεία (και η τελευταία). ΔΥ με εμπειρία είναι λίγο κοντραντίξιον ιν τερμς, νο?

Sophia Kollia είπε...

Το σπουδαιότερο είναι ότι είναι σταθερός ο μισθός, και υπάρχει αυτή η υποσυνείδητη αυταρέσκεια της συμμετοχής στην εξουσία. Αλλιώς δεν μπορώ να καταλάβω την συμπεριφορά τους. Όχι όλων. Προς Θεού!
Πάντα ενδιαφέροντα τα άρθρα σας.
Καλημέρα

aerostatik είπε...

εκτός από το μισθό στους περισσότερους υπάρχουν και τυχερά...

Ανώνυμος είπε...

Η ζωγραφιά της ανάρτησης σου παραπέμπει στον Κάφκα της δημόσιας γραφειοκρατίας και στον "Μπαρτέλεμπυ τον γραφιά" του Χέρμαν Μέλβιλ που αποδεικνύει τον άχαρο ρόλο του δημοσίου να λέει και κανένα "όχι" ενώ στον ιδιωτικό τομέα βασιλεύει το "ναί σε όλα".
Ο τίτλος της ανάρτησης είναι ετεροβαρής, τα μισθολογικά έχουν μικρή σημασία ενώ το χάσμα των διαφορών έχει μεγαλύτερη σημασία, παρ' όλον τον νόμον της εντροπίας μεταξύ των ή των συγκοινωνούντων δοχείων....
Ενδιαφέρον ερώτημα είναι άν "η κοινωνία φτιάχνει το δημόσιο κατ' εικόνα και ομοίωση ή αντιστρόφως;" εννοείται σε χρόνο ενεστώτα. σήμερα, άραγε τι να λέει η έρευνα;

Κ.Κ.Μοίρης είπε...

ε τι ?
με είκοσι σειρές το ξεπετάξατε ?
πάνω που ήμουν έτοιμος να ξιφουλκήσω, πρώτη φορά

ένα θα πω (για αρχή) : η ηλιθιωδέστερη άποψη που ακούω -από τους δημοσίους με τους οποίους έχω την τιμή να συνομιλώ- είναι "να διαμαρτύρεσθε οι ιδιωτικοί αλλά για εξίσωση προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω"

navarino-s είπε...

Καλημέρα cynical και καλή βδομάδα! Πολύ ωραία η εισαγωγή σου περί ανοίξεως και τρυφερότητας. δυστυχώς βαραίνουν γύρω μας τα πράγματα και δεν μας αφήνουν να ασχοληθούμε με αυτά. τα στοιχεία που παραθέτεις είναι εντυπωσιακά αλλά και λίγο ως πολύ γνωστά. νομίζω όμως ότι με τις "μοντέρνες" νομοθεσίες πολλά πλεονεκτήματα των Δ.Υ. αφαιρούνται σιγά-σιγά. ιδίως για τους από 1.1.93 προσληφθέντες και μετά. τελευταία μέλιστα μετά την επέκταση του θεσμού των επι συμβάσει, εποχιακών, και stage θα γίνει σταδιακά το δημόσιο προς αποφυγήν!
Οι χαώδεις διαφορές πάντως, είναι στις συντάξεις και αν συνυπολογιστεί και το εφ΄ άπαξ που παίρνουν οι δημόσιοι, διευρύνονται πιο πολύ!

cynical είπε...

καλημερα @spiretos72

δεν αναλυει πως μετραται η εμπειρια, αλλα φανταζομαι οτι εννοει χρονια εργασιας στην ιδια ειδικοτητα που ειναι περισσοτερα στον Δ.Υ., οπως ειναι λογικο λογω μονιμοτητας.

cynical είπε...

Καλημερα Σοφια,

απο καποιες συνεντευξεις που ειχε παρει απο Δ.Υ. ο Richard Sennett στην Αμερικη, τα αποτελεσματα των οποιων παρουσιαζει στο βιβλιο του "Η κουλτουρα του νεου καπιταλισμου", συμπεραινει οτι ειναι η αισθηση της προσφορας και της χρησιμοτητας που τους κανει να παραμενουν στη δημ. διοικηση, παρα το γεγονος οτι με τα προσοντα τους στον ιδ. τομεα θα αμείβονταν πολυ καλυτερα.

cynical είπε...

@aerostatik καλημερα

δεν ξερω ποσοι εχουν προσβαση στα τυχερα, αλλα οντας καποιος δημ. υπαλληλος με στανταρ ωραριο, θα μπορει επισης να κανει και δευτερη δουλεια.

MVel είπε...

Ναι, η εμπειρία συνήθως μετράται με χρόνια εργασίας στην ίδια δουλειά και στο δημόσιο υπάρχει η μονιμότητα, άρα λογικό.

Η μ...ία είναι πως χρησιμοποιεί μη παραμετρικές μεθόδους για την εκτίμηση. Λούφαρα αγρίως όταν τα κάναμε αυτά.. ;)

Cynical, πολλά ωραία papers παρουσιάζεις και ήδη υπάρχουν 3-4 στίβες αδιάβαστες (όχι από σένα, γενικώς..)

Στέργιος είπε...

Ουφ βαρέθηκα να είμαι Αριστερός και να με κυνηγάει ο Πάγκαλος για τα εγκλήματα του Στάλιν! Σήμερα με αφορμή την ανάρτηση λέω να δώσω επιτέλους νεοφιλελεύθερη διέξοδο στα ιδεολογικά αδιέξοδά μου! Ε, θα έχει και λίγο Στάλιν αλλά τι να κάνουμε, το αίμα νερό δε γίνεται. Επί πλέον πρέπει να δοκιμάζουμε αν το τέρας χωράει στο τέρας.

Εγώ είμαι υπέρ ης ισότητας των εργαζομένων και δεν αποδέχομαι διαφορές. Τι θα πει δημόσιο και ιδιωτικό και άλλα τέτοια, όλοι να είναι ίσοι και ισοπεδωμένοι. Αυτό είναι το σταλινικό μου. Και αφού βλέπουμε τεράστιες διαφορές μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού μόνη λύση «εξυγίανσης» είναι να καταργήσουμε όλες τις διαφορές, όλα τα επιδόματα, τις συλλογικές συμβάσεις, τις παροχές, τις διαφορετικές συντάξεις, τα όρια συνταξιοδότησης, τα εφάπαξ, τους βασικούς μισθούς, τα ωράρια και όλα να αναχθούν σε «μηδενική βάση», δηλαδή στο 1800 περίπου ή και πιο παλιά. Από εκεί λοιπόν να ξεκινούν όλα κάθε μέρα και αν θέλει ο κάθε εργαζόμενος να δουλέψει, να υπογράφει ατομική σύμβαση και να ισχύει μόνο αυτή. Αυτό είναι νεοφιλελεύθερη λύση. Αν όμως κάποιος εργαζόμενος απαιτεί περισσότερα από τον άλλον και θέλει να είναι ένα κεφάλι πιο πάνω, να του παίρνουμε το κεφάλι. Αυτό είναι σταλινική λύση. Πως θα γίνει όμως να διαφυλαχτεί η νεοφιλελεύθερη τάξη των ίσων ευκαιριών αν δεν πέσουν τα κεφάλαια των άνισων;

Κατόπιν να δούμε τους μισθούς του κόσμου. Αφού οι κινέζοι παίρνουν 1 ευρώ πως μπορεί να δίνουμε εδώ 30 και 50; Αδύνατο. Άνισοι μισθοί ίσον άνισες ευκαιρίες. Όμως αυτό αναιρεί τον νεοφιλελευθερισμό. Και σε αποχές κρίσης και παγκοσμιοποίησης αυτό αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως.

Τέλος πάντων ας προσθέσει και κάποιος άλλος κάτι στο νεοσταλινικό νεοφιλελευθερισμό για να λύσουμε το πρόβλημα. Και τότε να δούμε κάποιες κυρίες που εκ του ασφαλούς κάνουν θεωρίες για προνομιούχους και μη εργαζόμενους τι θεωρίες θα μας κάνουν…

Ως εργοδότης πάντως το μοντέλο με συμφέρει σφόδρα μιας και δεν είμαι ιδεολόγος των μοντέλων αλλά χρήστης. Αρκεί να με συμφέρουν και τότε όλα είναι σωστά, ηθικά, αναπτυξιακά, ανθρώπινα… ρε Cynical βάλε και συ κάποιες ορολογίες από τον Χάγιεκ να γίνει ελκυστικό το μοντέλο…

Καλά, η Cynical έκανε όνειρα ότι τελείωσε με τον νεοφιλελευθερισμό αλλά πάντα μπροστά της τον βρίσκει. Το έχει στο αίμα της!

cynical είπε...

@airgood,
το δημοσιο, και οχι μονο εδω, σαν ο μεγαλύτερος employer του κρατους συντηρει μια μεγαλη γραφειοκρατια για να διοικησει, πραγμα που δικαιως τρομαζει. οι εικονες που εχουμε εμεις οι παλιοτεροι ειναι οντως δανεισμενες απο τη σκοτεινια του Καφκα. Δεν νομιζω οτι ανταποκρινονται ακριβως στην αληθεια σημερα. Αλλα το πρωταρχικο συναισθημα δυστυχως μενει..

να και που το κρατος κανει κατι καλυτερα απο τον ιδιωτικο τομεα. Δινει μεγαλυτερους μισθους και benefits!

cynical είπε...

κε @Κ.Κ.Μοίρη,

Ακομα δεν έχω βρει σε ποιο επιχειρημα θα χώσω τα στοιχεια που εχω παραθεσει.
Όταν ημουν ακομα στα σπάργανα ακουγα οτι ο ιδιωτικος τομεας πληρωνε πολυ καλυτερα απο τον δημοσιο και αυτο ηταν ενα επιχειρημα για την ατομικη ανικανοτητα των Δ.Υ. 'Οταν μεγαλωσα, καποιος μου σφυριξε στ' αυτι οτι αυτο δεν ισχυει πλεον και ξαφνιαστηκα. Οταν ηρθε το πληρωμα του χρονου και το εψαξα αναφωνησα, "βρε πώς αλλαζουν οι καιροι!".
Ειμαι απο τους ανθρωπους που δεν θα πω ποτε μετα βεβαιοτητας οτι το ενα ειναι καλο και το αλλο κακο, γιατι δεν πιστευω στις απολυτοτητες.
Πιστευω ομως οτι υπάρχει "καλός" κοσμος στο δημοσιο που και γνωσεις εχει και που θελει να ειναι χρησιμος. Δεν ειναι σκαρτοι απο τη φυτρα τους. Πιθανως θα υπαρχει τροπος ωστε αυτο το δυναμικο να αξιοποιηθει στο επακρο και να ανταμειφθει.

cynical είπε...

καλη βδομαδα και σε σενα @navarino-s.
Οι εργασιακες σχεσεις αγριεψαν παντου, και στον δημοσιο και στον ιδιωτικο.

Παντως ειναι αγριο πραγμα να μενεις ανεργος σε μια ηλικια που εχεις και τις μεγαλυτερες υποχρεωσεις. Δεν θα επρεπε οι ανθρωποι να εχουν να αντιμετωπισουν και αυτο το κακό, συν τοις αλλοις.
Δεν ξερω αν υπαρχουν έντιμες μελετες που να δειχνουν το μεσο χρονο αναμεσα σε δυο δουλειες. θα ειχε ενδιαφερον να το εψαχνα.

cynical είπε...

@mvel,
εννοεις οτι δεν δεν ειναι αξιοπιστη η μεθοδος της Παπαπέτρου;

Μην στενοχωριεσαι για τα αρθρα. Και γω μαζευω, γνωριζοντας το περιεχομενο στο περιπου. καποια στιγμη ομως κατι θα αξιοποιηθει. Δεν χρειαζεται να τα διαβαζουμε ολα...(Πάρ'το σαν παρηγορια).

MVel είπε...

@cynical: όχι, ίσα-ίσα μια χαρά μέθοδος είναι για το σκοπό της. Τον εαυτό μου κατηγορώ γιατί δεν κατέχω τη μέθοδο καλά και θα χω δυσκολίες στην ανάγνωση ;)

Ναι, οκ, καλό και το "περίπου", τίποτα δεν πάει χαμένο!

cynical είπε...

Στεργιο,

Επειδη ειμαι ανθρωπος της θεωριας και οχι της πραξης, για να βρουμε ποιοι μισθοι ειναι δικαιοι, ας δουμε τελος πάντως ποια θεωρια της αξιας ειναι η σωστη.

k1 είπε...

Μετά και τα επίσημα στοιχεία, λέω να την ξανασκεφτώ την προτροπή του παππού μου "μπες παιδί μου στο δημόσιο να ξενοιάσεις". Η μεγαλύτερη διασφάλιση για την κοινωνία πάντως μου φαίνεται η μικρότερη ψαλίδα μεταξύ χαμηλόμισθων και υψηλόμισθων υπαλλήλων. Όχι τόσο για την χρηματική εξοικονόμηση, αλλά για το προκλητικό των αμοιβών.

nelly είπε...

Τι να σου πω... εχω αρχισει να πιστευω οτι η χειροτερη δημοσια δουλεια ειναι καλυτερη απο την καλυτερη ιδιωτικη. Δεν ξερω, βεβαια, τι θα ελεγα εαν εργαζομουν στο δημοσιο αλλα πιστεψε με, το λιγοτερο που τσακιζει τον ιδιωτ.υπαλληλο (του δικου μου τυπου τουλαχιστον) ειναι οι μισθολογικες διαφορες... αλλου ειναι το "ζουμι" της αντιδιαστολης των δυο αυτων...

Στέργιος είπε...

Για το νόμο της αξίας.

Καλή μου Cynical κανείς δεν μπόρεσε ως τώρα να καταρρίψει τη θεωρία του Μαρξ για το νόμο της αξίας. Χτυπιούνται, κάνουν θεωρίες, αναμασάνε τον Σμιθ και τον Ρικάρντο, παίρνουν Νόμπελ οικονομίας μας αναγγέλλουν το τέλος της ιστορίας και μαζί του Μάρξ και στο τέλος καταπέφτουν στα αζήτητα της ιστορίας και μας βγαίνουν άλλοι φωστήρες που τάχα αυτοί τώρα θα καταρρίψουν τον Μάρξ κ.ο.κ. 160 χρόνια Σίσυφοι αντιμαρξιστές και τίποτα…

Και όλα αυτά γιατί δεν θέλουν να παραδεχτούν το απλό, ότι μόνη πηγή αξίας που προσδιορίζει τα εμπορεύματα είναι η εργασία που μετριέται με τον αφηρημένο κοινωνικά αναγκαίο χρόνο της ενώ υλοποιείται με συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι ορίζονται και οι μισθοί ως αξία (χρόνος εργασίας των ειδών αναπαραγωγής) του εμπορεύματος που λέγεται «εργατική δύναμη» (και όχι «αμοιβή της εργασίας» όπως όλοι οι αστοί ισχυρίζονται ότι πληρώνουν και εδώ λυσάνε με τον Μαρξ που τους λέει ότι πληρώνουν μόνο της εργατική δύναμη, άρα κλέβουν την επί πλέον εργασία…).

Γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να αυθαιρετεί με τους μισθούς. Έχουν απτό μέτρο. Και στη Κίνα και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και το κεφάλαιο είναι εργασία που ήδη έγινε και κατασχέθηκε από τους παραγωγούς της και όχι κάποια θαυματουργή αξία του κεφαλαιούχου. Αν όμως παραδεχτούν τον Μαρξ τότε θα παραδεχτούν ότι κλέβουν υπεραξία μέσα από την αξία άρα, πρέπει συνεχώς να βρίσκουν «επιστήμονες» που λένε ότι ο Μαρξ έχει άδικο ή είναι «ξεπερασμένος» και να, τώρα «βρήκαμε» ότι και η γη, ο ήλιος, το νερό παράγουν και αυτά αξία… και ύστερα κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι και η ιδέα είναι εμπόρευμα και μας πουλάνε τη θεωρία ότι αυτή δημιουργεί αξία εκ του μηδενός όπως το πληθωρισμένο χαρτί που ονομάζουν με τη βία του νόμου χρήμα ή το τυχαίο διαμάντι στο χωράφι μου που μου δίνει πλούτο και νομίζω ότι τον δημιούργησε το διαμάντι ή η δική μου εξυπνάδα και όχι η εργασία των ανά τον κόσμο αδαματορύγχων.

Οι μισθοί σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα όμως είναι διαφορετικοί, όχι γιατί έχουν τόση διαφορά τα εμπορεύματά τους που λέγονται εργατική δύναμη, αλλά λόγω επέμβασης του ανθρώπινου παράγοντα συνδικαλισμός κλπ, με αποτέλεσμα να γίνεται εσωτερική ανακατανομή της αμοιβής αλλά όχι γενική αναδιανομή της αξίας που παράγεται από την εργατική τάξη με το κεφάλαιο κρατικής ή ιδιωτικής μορφής. Και αυτό έχει μεγάλη αξία στις αναλύσεις. Αλλά σήμερα αντί αναλύσεων έχουμε αντιμαρξιστικές ρετσέτες (στον Μαρξ φορτώνει ο καθένας ό,τι του κατέβει…) και νεοφιλελεύθερα σλόγκαν τσιτάτα συνθήματα - τα είπες σε προηγούμενη ανάρτηση.

Αυτός ήταν ο λόγος που προτίμησα να εκθέσω προηγούμενα τον… "νεοσταλινικό νεοφιλελευθερισμό" παρά να μπω στα βαθιά του προσδιορισμού της αξίας της εργατικής δύναμης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και των αιτιών των εκατέρωθεν διαφορών. Προτιμώ τη τρέλα.

Και για όσους έχουν πρόβλημα με τον Μαρξ τους λέω ότι είναι αδύνατο να διαβάσουν καλύτερο νεοφιλελεύθερο μοντέλο καπιταλισμού από το μοντέλο στον 1ο τόμο του Κεφαλαίου. Είναι το τέλειο μοντέλο γι αυτό είναι και αφηρημένο (εργαστηριακό). Όσο τον υποτιμούν τόσο θα αδυνατούν να αναγνώσουν το σύστημα που διαχειρίζονται.

Manos Kal. είπε...

cynical Καλησπέρα και καλή βδομάδα. Κατ' αρχήν να πω ότι το ποστ σου είναι πολύ περιεκτικό και ουσιαστικό.

Αντιγράφω την απάντηση μου από το blog μου (στο σχόλιο σου) και εδώ:

Σε διοικητικό επίπεδο πολλά εξαρτώνται από την εισαγωγή πληροφοριακών συστημάτων, ίντερνετ, δικτύων κτλ. Αυτά είναι αυτονόητα για πολλές επιχειρήσεις αλλά αποτελούν ένα τεράστιο εγχείρημα για το δημόσιο τομέα. Έχει υπάρξει πρόοδος, σκέψου ότι μπορεί κάποιος να κάνει φορολογική δήλωση από το σπίτι (ΔΟΥ), ή να δηλώνει τους εργαζόμενους από την επιχείρηση του (ΙΚΑ) ή να ζητάει πιστοποιητικά από το τηλέφωνο (ΚΕΠ). Σιγά, σιγά μπαίνουν και νέες υπηρεσίες. Στόχος του δημοσίου ή να γίνονται όλα από το σπίτι και το ίντερνετ.

Το προσωπικό είναι σημαντικός παράγοντας αφού και τα τελευταία χρόνια λόγω ΑΣΕΠ και όπου υπάρχει ο ΑΣΕΠ υπάρχει αξιοκρατία. Όπου βάζουν συμβασιούχους έχουν απλά ενίσχυση των κομματικών στρατών τους.... Επίσης έχει μεγάλη σημασία το ότι οι υπάλληλοι σήμερα (οι νέοι σχετικά) έχουν αναγκαστικά λόγω κριτηρίων ΑΣΕΠ προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Και κάποιος που έχει περάσει από τον ιδιωτικό τομέα μπορεί να εκτιμάει καλύτερα το τι συμβαίνει στο δημόσιο και να έχει περισσότερο φιλότιμο.

Αυτά ήταν μεγάλα άλματα. Υπάρχει όμως αρκετός δρόμος ακόμα. Θα αναφερθώ ειδικότερα σε νέο ποστ για τις θετικές εξελίξεις.

Ανώνυμος είπε...

ΑΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ.ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΡΕΥΝΑ Σ"ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ
ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΕΟΚ, ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ.
ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ ΤΗΣ ΓΣΕΕ(ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ Η ΕΠΙΧ/ΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΔΕΗ,ΟΤΕ ΚΛΠ)ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΗΡΟΙ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 25 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΧΡΟΝΙΑ.ΑΥΤΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ .
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΣΕΕ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ Π.Χ. ΟΔΗΓΟΣ ΦΟΡΤΗΓΟΥ,ΛΟΓΙΣΤΗΣ,ΓΕΩΠΟΝΟΣ Κ.Ο.Κ.
ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΛΠ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΓΕΛΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ "ΗΜΕΙΣ
ΗΜΕΘΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ".

cynical είπε...

Kαλησπερα @k1,
αν το δουμε ψυχραιμα το δημοσιο ειναι ο καλυτερος εργοδοτης, και ο πιο egaliterian οσον αφορα τη διασπορα των μισθων. Επισης αμειβει καλυτερα τους ανειδικευτους ή χαμηλης εξειδικευσης εργαζομενους. Ολοι λοιπον οφειλουμε να το προστατευσουμε, κανοντας το καλυτερο!

cynical είπε...

Καλησπερα Nελλη.

Μα τα στοιχεια το κραυγαζουν! Αυτο που υποψιαζεσαι ειναι ηδη η πραγματικοτητα.

cynical είπε...

Στεργιο,
λιγο μπερδευτηκα, αλλα διαβαζοντας τον πρωτο τομο, θα ξεδιαλυνω τις αποριες.

cynical είπε...

@δημοσιε υπαλληλε, καλησπερα

ειναι πολυ χρησιμη η δουλεια που κανεις στο βλογ σου. Θα μας διαλυσει πολλες λανθασμενες εντυπωσεις που εχουμε απο τα παλια χρονια.

Μου εκανε εντυπωση τα ποσοστα αποφοιτων ΑΕΙ στο δημοσιο σε σχεση με τον ιδιωτικο τομεα. Λογω ΑΣΕΠ αλλαζει η συνθεση και το δυναμικο.good!

ange-ta είπε...

καλή βδομάδα συνικαλ,

τωρα τελευταία κοιτάω τα σχόλια πιο πολύ απο τις αναρτήσεις.

γράφεις:
"Επειδη ειμαι ανθρωπος της θεωριας και οχι της πραξης...."

θα έλεγα ότι μάλλον της πράξης είσαι. Αυτα που γράφεις είναι πρακτικά θέματα. Τοσα παίρνουν οι δημόσιοι τόσα οι ιδιωτικοί, λογικο αφου ο δημόσιοι είναι πιο εξειδικευμένοι ή πιο έμπειροι, κλπ. κλπ.

Καθαρα τεχνικά θέματα.
Τα θεωρητικά ζητηματα σήμερα είναι το μέγα πρόβλημα.

Ο σημερινός δ.υ. αμοίβεται καλλίτερα, γιατι έχει μείνει ΑΚΟΜΑ έξω απο τον θανατηφόρο ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτο θα γίνει εφικτό με την κατάργησή του. Μειώνουμε τον δημόσιο τομέα, για να μεταφέρουμε τα "συγκριτικά πλεονεκτήματα" των φτωχών χωρών στις πλούσιες. Δηλαδή, αφου ο κινέζος, ο ινδός, ο κάθε μαύρος αυτου του κόσμου, μπορεί να παράγει τα ίδια πράγματα, με 1 δολάριο αντι με 100, θα φέρουμε τον μαύρο εδώ η θα πάμε εμείς οι καπιταλιστές εκεί.
Αυτό γίνεται συνεχώς! Εργάτες έρχονται εδώ και εργοστάσια πάνε εκεί.
Το δημόσιο πρέπει να συρρικνωθει στο ελάχιστο, για να είναι δυνατη η απεριόριστη εκμετάλευση!

Odyssey είπε...

τσάμπα έρευνα.
τι μας νοιάζουν οι μισθοί, αφού δε θα έχουμε μισθωτούς;

marianaonice είπε...

Τα υποπτευόμουν περίπου ότι έτσι είναι τα πράγματα για τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και για τις αιτίες που κάνουν όλους να θέλουν μία θέση στους κόλπους του!!
Τώρα μου τα επιβεβαίωσες με στοιχεία και επιχειρήματα!
Πολύ ενημερωτική η ανάρτησή σου!
:)))

NdN είπε...

Cynical,

Ενδιαφέρον το ποστ, αλλά για την Αγγλία που έχω άποψη να σου πω ότι οι μισθοί του δημόσιου τομέα είναι πολύ μικρότεροι από τον ιδιωτικό. Καια εννοώ της τάξης του 20-25%.

Μπορείς να το δεις τόσο στον αρχικό μισθό του specialist γιατρού στο NHS και σε ένα ιδιωτικο νοσοκομείο, στον μηχανικό του council σε σύγκριση με τον μισθό του μηχανικούς σε μία κατσκευαστική, του health economist στο αντίστοιχο κρατικό ερευνητικό κέντρο με αυτό του consultant σε φαρμακευτική. Να μην πω για τον μισθό του δικηγόρου σε council σε σχέση με αυτόν σε εταιρία.

Αυτά τα 4 παραδείγματα που τα ξέρω και μπορείς να τα βρεις από τα sites του εκάστοτε council.

Στην Αγγλία ο Civil servant είναι κάποιος που δεν έχει όνειρα καριέρας. Σημαίνει ότι δεν είχε καμία τύχη σε εταιρία. Πάντως αν βρήκες σε site οτι αμοίβονται παραπάνω στείλτο μου και θα το δείξω σε φίλους και θα σου πω.

Καλό βράδυ!

cynical είπε...

ΝdN καλημερα,

σου εστειλα ηδη το αρθρο και τις σελιδες οπου αναφερονται τα στοιχεια για την Αγγλια.

Αν θες περισσοτερα let me know.

cynical είπε...

καλημερα @marianaonice

το περιεργο ειναι οτι αυτο συμβαινει και σε αλλες ευυποληπτες χωρες. Τα στοιχεια ειναι απο τις δεκαετιες 80 και 90. Σημερα μπορει να ειναι ομως διαφορετικα.

cynical είπε...

Οδυσσεα καλημερα,
το καφενειο και τα μάτια σου! Κοιταξε μονο μην στο φαει καμια πολυεθνικη για ενα κομματι ψωμι!

cynical είπε...

Αγαπητε Ανωνυμε,

υποψιαζομαι οτι οι ΔΕΚΟ και ειδικα οσες ειναι στο χρηματιστηριο δεν περιλαμβανονται στην ερευνα. Μαλλον αναφερεται στον καθαρο δημοσιο τομεα και τα νουμερα που δινει δεν αντιβαινουν λιγο πολυ στην εμπειρια.
Τωρα για τις στρεβλωσεις και την κακη κατανομη του δυναμικου σε διαφορες υπηρεσιες οσα και να πουμε ειναι λιγα.
Αλλα γινονται προσπαθειες βελτιωσης.

cynical είπε...

καλημερα @ange-ta

A! ετσι, δεν διαβαζετε την αναρτηση, γιαυτο τα σχολια οσο και μαζευονται, τοσο και ξεστρατιζουν απο το περιεχομενο του αρχικου κειμενου! Τωρα μαλιστα, τωρα καταλαβαινω τι συμβαινει...

Μπα αντζετα μου, της θεωριας ειμαι. Απλα για να κανεις σωστη θεωρια πρεπει να εχεις οσο το δυνατον σωστα και ακριβη εμπειρικα στοιχεια για να πατας σε γερη βαση...

Το δημοσιο, οπως σωστα λες, δεν λειτουργει ουτε πρεπει να λειτουργει με κριτηρια αγορας. Ενα σημειο που συνηθως παραβλεπεται ειναι οτι αυτο κινει την οικονομια και τον ιδιωτικο τομεα μεσω χρηματοδοτησεων και συμπραξεων. Ο καπιταλισμος ψαχνει συνεχεια καινουργιες αγορες να αναπτυχθει. Το δημοσιο ειναι καλος στοχος, να του παρει τις δουλειες, χωρις να σημαινει οτι θα τις κανει και καλυτερα. Μπορει να μειωσει το κοστος, αλλα ταυτοχρονα θα εξαθλιωσει και τους εργαζομενους, π.χ. οπως εγινε με τις καθαριστριες.

NdN είπε...

Ευχαριστώ Cynical,

Θα ψάξω να βρω το άρθρο που αναφέρει τηη μελέτη για την Μ. Βρετανία και θα επανέλθω.

MVel είπε...

NdN, κοίτα κι αυτό:

http://www.ifs.org.uk/fs/articles/disney_nov98.pdf

Είναι λίγο παλιό αλλά έχει και διαχρονική εξέλιξη των μισθολογικών διαφορών στο ΗΒ. Είναι γραμμένο από γνωστους οικονομολόγους εδώ στο ΗΒ και χρησιμοποιούν πολύ αξιόπιστες βάσεις δεδομένων και αρκετά τεχνικές μεθόδους για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Φαίνεται πως το πλεονέκτημα μικραίνει πάντως με τα χρόνια άλλα παραμένει σε πολλές κατηγορίες εργαζομένων. Πάντως το 20-25% πλεονέκτημα στο ιδιωτικό που αναφέρεις είναι υπερβολικό. Οι "δημόσιοι" ακόμα έχουν πλεονέκτημα.
Γενικά αν θές να ψάξεις το θέμα και είσαι διατεθειμένος να παρακολουθήσεις την ιδιαίτερα τεχνική αυτή συζήτηση, κοίτα εδώ για πηγές: http://scholar.google.co.uk/scholar?hl=en&lr=&q=public-private+sector+wage+differential+UK&btnG=Search

cynical: μέσω του ποστ σου μου έδωσες ιδέα για έρευνα, να 'σαι καλά!!

Κι ένα σχόλιο για το paper της Παπαπέτρου: ενώ κάνει καλά που χρησιμοποιεί τις συγκεκριμένες μεθόδους εκτίμησης, δεν είμαι σίγουρος ότι το δείγμα της ιδιαίτερα μεγάλο για αυτό το σκοπό. Παρόλ'αυτά, δε νομίζω πως θα μπορούσε να κάνει καλύτερα γιατί για την Ελλάδα δεν υπάρχουν πηγές στοιχείων και η βάση δεδομένων που χρησιμοποιεί είναι η καλύτερη στην πιάτσα απ'όσο γνωρίζω. Τέσπα, έχει κι ένα ολόιδιο paper για διαφορές ανδρών-γυναικών, κοίτα το αν σε ενδιαφέρει (αναφέρεται στα references αυτού που παρουσιάζεις εδώ).

katerina είπε...

Καλησπερα, έρχομαι αργά στην κουβέντα σας.
Να πουμε ότι στην πλειοψηφία του Δημοσιου τομέα, δινονται πλασματικές υπερωρίες(πχ. 20 ώρες τον μηνα σε όλους τους εργαζόμενους)... κεκτημένο και αυτό...

Να πούμε ότι οι Ειδικόι λογαρισμοί... χρηματοδοτουν κ'ατι επιδοματάκια...που φτανουν στον μισό μισθό, αν δεν τον ξεπερνούν...

Να πουμε ότι στο Δημοσιο, επιβραβευτεται μονο το μεγάλο"ναι", η συναιανεση, η συνενοχή και η ανοχή, στις παρατυπίες της κεντρικής εξουσιας.

Να πουμε ότι ...πίσω απο κάθε κυβερνητικό σκανδαλο ή ΣΚΑΝΔΑΛΟ κρυβονται δεκάδες υπογραφές δημοσιων υπάλληλων, εισηγητών, γιατί ο κάθε Υπουργός, Προεδρος ή ότι...απαιτεί να του εισηγηθεί η δημοσια δοιηκηση;

Cynical, η δημοσια διοικηση ειναι το πιο διεφθαρμένο κομματι, της ελληνικής κοινωνιας. Και δεν μιλάω μονο για τις μιζες της Πολεοδομίας ή της εφορ'ίας που δίνουν οι πολιτες...

cynical είπε...

mvel,

αν ολοκληρωσεις επιτυχως την ερευνα σου, να ελπιζω οτι θα βαλεις το βλογ στα acknowledgements?

Ναι την ειχα δει αυτη τη δουλεια για τις μισθολογικες διαφορες αναμεσα στα φυλα. Κατοχυρωνεται για μελλοντικη χρηση...
thanks!

Nomad είπε...

Θα σου απαντήσω οταν θα γραψεις το ευθυμο και ηδύ, τώρα κανω υπερωρίες.

cynical είπε...

Γεια σου Κατερινα,

για να μεινουμε στις μισθολογικες διαφορες, τα στοιχεια δεν πιστευω οτι περιλαμβανουν τα ιδιοτυπα αυτα δωρακια που αναφερεις. Οποτε, κατα τα λεγομενα σου τα πραγματικα εσοδα θα ειναι ακομα μεγαλυτερα.
Αλλα, αν λαβουμε υπ' όψιν και τη φοροδιαφυγη του ιδιωτικου τομεα και τα ενσημα που παραλειπονται και δινονται στο χερι σαν cash, τοτε πάλι δεν βγαζουμε ακρη. Γιαυτο ας μεινουμε στα επισημα, για καποιο μπουσουλα.

Επισης, επειδη πλεον εχω γινει πολυ καχυποπτη για τα περισσοτερα που ακουγονται, απο τους 1,000,000 ΔΥ ποσοι ειναι πάνω κατω μπλεγμενοι στη συναλλαγη; 1000, 10,000, 100,000, 500,000; θα ηθελα να ειχα μια εκτιμηση. Η λεξη 'όλοι', δεν μου καθεται.

MVel είπε...

@cynical:

Δεν έχει acknowledgement! Κατά βάθος είμαι διεφθαρμένος και θέλω στο μέλλον να ανήκω και σ' αυτούς τους 1.000.000 δεφθαρμένους και κρατικοδίαιτους. Στον ελεύθερο χρόνο μου κλέβω πράγματα από βλογς και μαγειρεύω στοιχεία. Τα υπόλοιπα δεν τα λέω γιατί είναι προσωπικά δεδομένα...

;)

cynical είπε...

Καλα Νομαδα,
θα σε περιμενω τη μερα που θα γραψω οτι το εφαπαξ δοθηκε στους συνταξιουχους ΔΥ. Τι πιο ηδυ!

katerina είπε...

Cynical το "όλοι" δεν το εχω πει ποτε και εγώ στην ζωή μου. Το όλοι...ειναι ένας ευκολος λαικισμός που απαξιωνει απο μονος του την ουσια της όποιας καταγγελίας.
Απλά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στο Δημοσιο, και σε επιπεδο ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά και σε επιπεδο επιθεωρητών δημοσιας διοικησης ειναι τόσο χαλαροι, τόσο ανυπαρκτοι, που επαφιεται στον πατριωτισμό του καθενός να ειναι έντιμος.
όλο αυτό κρατιεται έτσι...ακριβώς γιατί βολευει την εκιαστοτε εξουσια να κάνει την δουλεια της. Δίνει...κατι τις στην δημοσια διοικηση, ειτε χρηματα υπο μορφή συμμετοχ΄ξης σε α[πιστευτες επιτροπές, ειτε ...οφιτσιο, ειτε ... και κάνει την δουλεια της.
Μου ζητάς να σου πω το ποσοστο των εντιμων δημοσίων υπάλληλων που αντιστεκονται;
Ειναι προφανές ότι κανέις δεν το γνωρίζει. Μπορεί να ειναι το 1% μποεί και το 99%.
Αλλά μπορώ να σου πω ότι το ποσοστο όχι αυτών που συναλλασοονται, αλλά αυτων που ξερουν και δνε μιλούν...ειναι παρα πολύ ψηλό.

Greek Rider είπε...

@Cynical καλησπέρα.

Πολύ ενδιαφέρουσα και αυτή η συζήτηση και η σειρά των άρθρων σου που αναφέρονται στο δημόσιο τομέα.

Στο προηγούμενο άρθρο σου είχες δείξει ότι ο δημόσιος τομέας είναι στα πλαίσια μεγέθους και των άλλων Ευρωπαικών χωρών. Σε αυτό το άρθρο έδωσες επίσης πολύ χρήσιμα στοιχεία.

Πιστεύω ότι αρκετοί άνθρωποι μισούν θανάσιμα το δημόσιο και τους δημόσιους υπαλλήλους. Κάποτε ίσως ανήκα και εγώ σε αυτούς...

Το δημόσιο το μισούν γιατί τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Δεν μισούν όμως παράλληλα και κάποιες τράπεζες και άλλες μεγάλες εταιρείες που μας πίνουν το αίμα με το καλαμάκι και το χαμόγελο...Παραδείγματα άπειρα. Οι συνθήκες ανταγωνισμού είναι ίδιες, και να φύγεις π.χ. από τη μια τράπεζα θα σου κάνει τα ίδια και χειρότερα η άλλη. Και στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας τα ίδια...Μάλιστα πολλές φορές και στις μεγάλες εταιρείες η γραφειοκρατία ή η ουρά σου σπάει τα νεύρα.

Παράλληλα τους δημοσίους υπαλλήλους οι πλούσιοι τους μισούν γιατί αντιπροσωπεύουν κάτι προσβλητικό γι' αυτούς (κοινωνικά πρότυπα και συμπεριφορά) και οι φτωχοί επειδή τους ζηλεύουν που έχουν μια σταθερή δουλειά....Επειδή πολλοί έχουν μπει με βύσμα έχουν κάποιο δίκιο να τους ζηλεύουν και να τους αντιπαθούν.

Φέτος π.χ. δήλωσε με θράσος ο μέγας Παπαθανασίου ότι θα προσλάβουν λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν είπαν όμως ότι όταν λένε πιο λίγοι δημόσιοι υπάλληλοι εννοούν πιο λίγοι με τον ΑΣΕΠ και ότι θα προσλάβουν πολλούς περισσότερους ως συμβασιούχους κτλ οι οποίοι θα μονιμοποιηθούν στη συνέχεια!

Εγώ θα έλεγα ότι το δημόσιο χρειάζεται κάποια βασικά στοιχεία επιστημονικού management για να γίνει πιο αποτελεσματικό με το νέο αίμα που όντως μπαίνει τα τελευταία χρόνια ΑΛΛΑ να μην ξεχνάμε ότι το δημόσιο δεν είναι κερδοσκοπική εταιρεία.

Manos Kal. είπε...

Θα ήθελα να αναφερθώ στα εξής θέματα σε σχέση με τους μισθούς:

1) Τα επιδόματα των δημόσιων υπαλλήλων είναι στο 70% των περιπτώσεων ένα 10-20% των αποδοχών τους. Μόνο στις κεντρικές διευθύνσεις των υπουργείων στην Αθήνα τα επιδόματα ξεπερνάνε τα λογικά πλαίσια και δεν ξέρω τι εξυπηρετούν.
Προσωπικά εργάζομαι σε μάχιμη υπηρεσία και έχω 1000 ευρώ καθαρά μισθό και 200 ευρώ έξτρα επιδόματα.
2) Οι ώρες (υπερωρίας) εγκρίνονται κάθε χρόνο και δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα, όπως και πολλά από τα επιδόματα.
3) Στους εφοριακούς και Τελωνειακούς που δίνονταν μεγάλα επιδόματα τώρα καταργήθηκαν. Πολύ κακώς κατά τη γνώμη μου.
4) Τα επιδόματα και κάθε είδους άλλες αποδοχές διαμορφώνονται μετά από κάποιες διεργασίες οι οποίες στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να είναι όσο συλλογικές θα έπρεπε.
5) Οι μέσοι όροι δεν μου λένε πολλά πράγματα. Για παράδειγμα οι εργαζόμενοι που μπαίνουν τα τελευταία 5-8 χρόνια στο δημόσιο, και ειδικότερα τα τελευταία 3 χρόνια, έχουν όλοι σχεδόν σημαντική εμπειρία από τον ιδιωτικό τομέα (από 5 έως και 15 χρόνια).
Ένας λοιπόν εργαζόμενος με τουλάχιστον 10 χρόνια προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα και μεγάλη εμπειρία μπαίνει στο δημόσιο ως νεοπροσλαμβανόμενος και ξεκινάει από το κατώτερο κλιμάκιο! Αυτό αποτελεί αδικία και ταυτόχρονα είναι αναποτελεσματικό αφού το δημόσιο χρειάζεται ανθρώπους με εμπειρία από τον ιδιωτικό τομέα. Οι εξελίξεις λοιπόν δείχνουν ότι όσοι μπαίνουν στην εποχή μας στο δημόσιο αμείβονται σημαντικά χαμηλότερα από ότι στον ιδιωτικό μόνο και μόνο γι' αυτό τον τελευταίο λόγο που αναφέρω. Εκτός βέβαια αν ανήκουν σε κομματικούς στρατούς οπότε προσλαμβάνονται ως συμβασιούχοι χωρίς προσόντα και προυπηρεσία και μετά πολλοί από αυτούς μονιμοποιούνται.
6) Σε αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω ότι οι δημόσιοι μισούνται κτλ να πω ότι επειδή ήμουν πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και ξέρω τι λέγεται, έλεγα στους συναδέλφους μου πριν από λίγους μήνες ότι λόγω της οικονομικής κρίσης όλοι θα στρέψουν τα βλέμματα τους στους δημόσιους υπάλληλους, επειδή αυτοί δεν επηρεάζονται θεωρητικά από την κρίση. Οι συνάδελφοί μου με κοιτούσαν σαν να ήρθα από τον Άρη, δεν κατανοούσαν τι εννοούσα.Τους έλεγα συγκεκριμένα ότι θα φάμε ξύλο.Και ακόμη μπορεί να πέσει καμιά ψιλή από εξαγριωμένους πολίτες.Χρειάζονται πολλές βελτιώσεις για να μπορούμε να κάνουμε έντιμα και τίμια τη δουλειά μας.
7) Είδατε όμως ότι αμέσως μπήκες φρένο σε κάποια προνόμια, αυξήσεις, επιδόματα. Τον επόμενο χρόνο σίγουρα θα μειώσουν και τις ώρες που άλλωστε συγκεκριμένα εμείς τις δουλεύουμε κανονικά. Σε σχέση με τις μίζες το μεγάλο όργιο γίνεται με τις ταρίφες των γιατρών. Στο δικό μου επίπεδο δεν έχω αντιληφθεί ακόμη τίποτα σχετικό παρόλο που είμαι σε υπηρεσία που θεωρητικά είναι εύκολο να πέσουν μίζες.

cynical είπε...

καλησπερα κε Δημοσιε Υπαλληλε,

σχετικα με τα επιδοματα, η τακτικη του ειναι να δινει αυξησεις που δεν θα τις συμπεριλαβει ομως στο βασικο μισθο. Ετσι γλιτωνει χρηματα στα δωρα, στις αυξησεις και στις συνταξεις.

NdN είπε...

Δεν τα μελέτησα τα άρθρα, αλλά έριξα μια ματιά. Από ότι κατάλαβα (για την Αγγλία πάντα) όσοι βαράνε σφραγίδες ή κάνουν κάτι παρόμοιο αμοίβονται λίγο παραπανω στο δημόσιο από ότι στο ιδιωτικό τομέα (θα το ρωτώσ βέβαια και αυτό). Ολοι οι υπόλοιποι αμοίβονται λιγότερο. Πάμε στο πόσο λιγότερο.

Φίλε MVel νομίζω πως ο αρχικός μισθός ενός graduate στην Clifford Chance LLP, στην BP, στην Shell, στην PWC (περίπου 32,000) είναι πάνω από 20% μεγαλύτερος από τον αρχικό μισθό σε οποιοδήποτε council του Λονδίνου (περίπου 26,000). Οσο αυξάνουν τα χρόνια υπηρεσίας αυξάνει και η διαφορά. Ετσι τουλάχιστον βλέπω εγώ. Η σύγκριση με μεγάλες εταιρίες εγινε γιατί και το Αγγλικό δημόσιο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί "μικρός" εργοδότης.

MVel είπε...

@NdN:

Ναι, αλλά πρέπει να κρατήσεις όλα τα υπόλοιπα σταθερά για να γίνει η σύγκριση. Πχ. πόσες ώρες δουλεύει στον ιδιωτικό και πόσες στο δημόσιο τη βδομάδα; Κι επίσης, πόσες άδειες δικαιούται; Άδειες μητρότητας, πατρότητας, ασθενείας κλπ. είναι όλα ίδια;; Δουλεύουν τις ίδιες βδομάδες το χρόνο; Παίρνουν το ίδιο ρίσκο;; Οι συνθήκες εργασίας είναι ίδιες;

Καμιά στατιστική σύγκριση όπως αυτές των άρθρων δεν είναι τέλεια. Αλλά προσπαθεί ακριβώς να συγκρίνει "ίδιους" εργαζόμενους, με όλες τις υπόλοιπες συνθήκες σταθερές. Όσο περισσότερα από τα υπόλοιπα κρατάς σταθερά, τόσο πιο αξιόπιστη η σύγκριση. Πάντα ένα σφάλμα παραμένει ασφαλώς, ακριβώς γιατί δεν έχεις όλες τις κατάλληλες μεταβλητές για να συμπεριλάβεις στο μοντέλο..

cynical είπε...

καλημερα Κατερινα,

αυτο για το "ολα" δεν αναφεροταν σε σενα αλλα γενικα.

Το θεμα μου παντως δεν ηταν η διαφθορα του δημοσιου, αλλα οτι ειναι καλυτερος εργοδοτης και οτι ειναι κριμα να συγχεουμε αυτα τα δυο πραγματα, διοτι ετσι δημιουργειται η εντυπωση, που πολλοι την εκμεταλλευονται, οτι για την διαφθορα του δημοσιου φταινε οι συνθηκες εργασιας των ΔΥ, που δεν ειναι αληθες.